հւ
Զեվայասչեաներէ
ձեռքով
Համայնռվար
ՅՈԻ^՚ է ՚Ր
Ինչո՚\
երեք
ե ռ ա պ ե տ ն ե ր է ց
առս.չէնր
քնկել
եւ.
է՛՛նչ
են նրս, դէմ բերս
ւ֊ահ
ամր ա ս ա ա ն
ութի
ւձ–
նե
.րր
են
Բե իայի
անկման
սչաաճաոները
երկու
Նախ
այն, որ Բերիան
պ ե ա ն էր
ներքին
դորհ-ոց
ն ա խ ա ր ա ր ո ւ թ ե ա ն , այլ
խօսքով
Հզօր
Զ ե կ ա
յ ի ն ։
ԵԼ
երկրորգը՝
որովՀեաել
Բերիան
ռուս
էԿր ••
Ս ռ վ ե ա ա կ ա ն
իշխանութեան
առաքին
աարիներում
Զեկան
այժմ
ներքին
գոր–
քքոց
նախարարութիւնր
—- աեռռրի
դորձ՜իք
էր
աՀարԼկման
մէք սլաՀելոլ
Համար
Ա ո -
վեաական
Մ իութեան
րնակէռւթիլն
լչ :
Ատալինը
, իր միաՀեհ՜ան
իշխանութեան
օրով,
այնսլիսի
կաաա
րե լութե ան Հաս —
ց ր ե լ յ
աՀաբեկման
սիսաեմր
, որ
Զեկան
դ ա ր ձ ա ւ ոչ միայն
ք ա դա
քայ
իւն
բնակչու
-
թեան
, այլ եւ Համայնավար
կուսակցու
—
իք հ ա՛հ , Խ •
Մ իութեան
սաՀմաննե
րից
դուրս
սոէիետական
բռվանւէակ
սլաշաօնէ
—
ութեան
եւ նոյնիսկ
րանակի
աՀն ու ս ա ր -
ս ա փ ր : Զեկան
իր մ ասնաւո
ր
ե լ
միշա
սսլառաւլէն
ր ա ն ա կ ռ վ , որ Հաշուըւում
է
մօա կէս
միլիոն
եւ բ ա դ կ ա ց ա հ ՝ է Հ ե ա ե ւ ա –
կադօրից
ե լ
Օդային
ա ո րմ
իւ
^երից
եւ
միշա
սւդաււադէն
ու ս լ ա ա ր ա ս ա է
ռադմի
դա
շտ
իքնե
լու ,
իր Հակակշռին
աակ էր
սլաՀում
նռ
յնիսկ
ս ո վ ե տ ա կ ա ն
ր ա ն ա կ ր ,
որի
ռադմանիւթերի
սչաՀեստներր
Ջեկայի
Հսկոդութեան
աակ են դտնւում
:
Ջեկայի
այժմ՛
ներքին
ղորհ՜ռց
նա իւա ր ա րռ
ւթեան
ձեռքն
է կեդրոնացահ՜
ս ո վ ե տ ա կ ա ն
լ ր —
տ ե ս ա կ ա ն
ցանցր
ա ր տ ա ս ա Հ մ
անում
: Բ ե -
րիայի
օրով
Ջեկալի
Հակակշռի
տակ
էր
դտնւում
1Ց
• Մ իութեան
Հիւլէական
ումի
արտադրութիւնր
է
Այ՛՛
Բ ՚ ՚ ք ր Ի ^ ե ա , Բե ր իան ,
ի) տ ա
լ ի ն ի
մաՀից
յետոյ,
ե դ ա ւ
մէկր
այն ե ռ ա ս լ ե տ -
ներից
, որոնք
կո չուահ–
էին վարելու
Խ •
Մ իութեան
ժ ո գ ո վուրդների
ճակատ
ա գ ի -
րր։
^ ՝
Բերիայի
ձեււ^^^^ձ՚Ծ^բեմն
,
Հսկայական
ուժ
կար , որռվ^յւէւրոգ^էր
մագլցել
իչխա
նութեան
կաւումինե^ր,
եթէ կարենար
այն
սլէս
ճարոլիկ
կերսլով
դ ո քւհ՜աՆել
ւէւյ դ ու–
մը
) ինչսլէս
որ դռրհ-ահեց
Ատա
լ ի ն ր :
Բայց
երր իր Հ ա կ ա ռ ա կ ո ր դ
միւս
ե ռ ա ֊
սլեաներր
նկատել
են , որ Բերիան
փորձեր
է անում
օդտաւլռ
րհ՜ե
լու իր ձեռքր
Հ ա ւ ա ք –
ուահ–
ուժր , որո չե
լ են կան
իւե
լ Բ ե ր ի ա
յ ի
Հարուահր
:
Եւ ա յ գ կանխում
ր պիաի
լինէր
միայն
եւ
միայն
մ ի ձեւով
չ ե կ ա յասլեա
Բ ե -
բ Ի ՚ " յ Ի
ֆիզիքական
ոչնչացռւմով։
Զ ե կ ա -
յասլեաների
Համար
ուրիշ
վերքաւորու
-
թիւն
չկայ : %րանք
, քանի
ոդք են ,
սլէտք
է իրենց
արիւնոտ
գորհի
վրայ
թւնեն
-. իսկ
երր
այս կամ ա յ ն ս լ ա ա ճ ա ռ ո վ
նրանց օ գ
տակա
րութիւնր
վեր ք ա ն ա
յ
Համայնավար
կուսակցութեան
Համար
, նրանք
պիտի
գ լ խ ա տ ո ւ ե ն
։ Ու֊րիչ
կերպ՛
չ ի կարող
լվւնել :
կուսակցութիւնը
կատա
րռւ մ է
այնպիսի
աՀաւոր
ւլորհեր
, որոնց
մասին
պէտք
չէ
գրոի
աշխարՀը
իմ ա ն ա
յ ; Եւ , անկասկահ
յ
չ ե կ ա յա
պե տ ն ե
ր ի
մ ի քոցով
կ ա ա ա ր ո ւ ե
լ են
ղորհեր
, որոնց
մասին
աչխարՀը
երբեք
տեւլեկութ
ի ւ ն
սլիաի
չունենա
յ :
Աի պ ա Հ ե ր ե ւ ա կ ա յ ե ց է ք
, որ Բերիան
,
^իչդ
Ժամանակին
կռաՀե
լով
իր
՚ է լ թ Ի ^
գո՚լիքը–,
՚ Ի ՚ " թ չ է ր
ա ր տ ա ս ա Հ մ ա ն : Այս ա–
նե ր ե ւ ա կ այ ե լէ բան չէ : Բայց
աներե
լա -
կայելի
է, թէ ինչեր
կարող
էր
պ ա տ մ ե լ
Բերիան
ա րտաքին
աչխարՀին
:
Աովետական
աչխարՀում
չ ե կ ա յ ա պ ե ա -
ներբ
այն
ի չխանաւո
րնե
րն
են ,
որոնց
կեանքբ
պիտի
վեր ք ա ն ա
յ իրենց
պաչտօնի
Հետ։
Ա ւ գ է ապացուցում
չեկայապԼռնե–
րի
պաամութիւնբ։
Աովետական
իչխանռլ–
թիւնբ
•>աստատուելուց
ի վեր
Կրեմլբ
ու–
նեցել
է չորս
ղարՀուրե
լ ի
չ ե կ ա յ ա պ ե տ ն ե ր
Ջերժինսկիյ
, Եադոդա
, Եժոէէ եւ Բ՛ս -
րիա։
Ա յ գ չորսից
միայն
Զերժինսկին
է
բնական
մաՀով
մեռել,
դ ե ռ պաչտօնի
վը՜
ր ա
յ դտնուահ–
ժամ
ա ն ա կ
։ Ա իւս
երեքի
կեանքը
լրացել
է իրենց
պաչտօնի
Հետ :
Գաղտնի
չէ այլեւս,
որ
ս ո վ ե տ ա կ ա ն
կայսրութեան
մէք անՀանգսւոութիւն
է
տիբում
: Ա ր բ ա ն ե ա կ
եբկիբների
բոնահ՜
ըմբոստ
եւ կէս բմբռստ
գիրքը
ԳՐ՛" ոլեր -
ճաիսօս
ասլացռյցն
է ։ Ատեղհռւահ
կացու—
թեան
պատաս
խան ատ
ուո
ւթի
ւնբ
պէտք
էբ
մ է կ ի վ ր ա ք բառնալ
իսաղա
ղե
ցնե
լու Հա -
մար
անՀանդիստներ ի ն :
Ա յ գ
դորհելակեբպբ
կիրառել
է
(՚նքԸ
Ատալինբ։
Երբ
1036/՚1՛
եւ
1938/1՛՝
նախ
իսելագաբ
Ե ա գ ռ դ ա յ ի , ապա
Եմուէի
օրով
ա Հ ա բ ե կումբ
Հ ա ս ա ւ
սաՀմ
ռկե
ցուցիչ
էա–
փերի
, Ատալինբ,
որի Հրամանով
էին կա
տ ա բում
իրենց
ոճիրներբ
Ե ա ղ ո գ ա ն եւ Ե–
մովբ
, ա յ գ ն ո յ ն Ատալինբ
երկուսին
է լ
դնղակաՀարել
տ ո ւ ե ց : հ) ՚ Ա իութեան
մէք
ժողովուրգբ
, անչուչտ
, Հրճուանքով
լսեց
այդ
մ ա բ դ ա կ ե բ պ
երկու
Հրէչէւերի
ոչնչա
-
ցումբ
եւ մ ի պ ա Հ չունչ
քաչեց։
Իսկ Եա–
դ ռ դ ա
յ ի ՛եւ Եմռվի
բո
լո ր ոճիրնե
րի
բուն
Հեղինակ
Ատալինը
, մ ի առժամ
ա ն ա կ
գաբ–
՚ ^ յ ս ւ դրեթէ
« վւրկարար
» ժողովուրդի
ա չ –
քու,մ,՜^Հ.–մինչել
որ Հ ր ա պ ա ր ա կ
իքալ
ե ր ր ո ր գ
՝՝րէչբ
Բերիան
յ
Զե
կայի
ս ա բ ս ա վ ն ե բ ի տակ
տառա
պ ա հ
մողովրդի
Համար
ոչ մ ի
աարրերութիւն
կ՜՛անի այն պ ա ր ա գ ա ն
, թէ ո՛՛՛վ եւ
ինչո՚^լ
է
դլխաաում
չ ե կ ա յ ա պ ե տ ի ն ; Այնքան
ատե -
լութիւն
կայ կռւաակռլահ
չ ե կ ա յ ա պ ե տ ի
գ է մ
ժողովրդի
սրտում
, ռր նբա մաՀը
մի—
այն
գոՀռւնակութիւն
կարող
է պատճա
-
ռելՀ
Ա Հ ա Բերիաքի
կ ո ր ս ա ե ա ն
ս լ ա տ ճ ա ռ -
ներից
մէկբ
:
իսկ
եբբ ա յ դ բոլո
րի
վ ր ա
յ
ալ
ե
լացնենք
նաեւ
ա յ ն , ռր ատե
լ ի չե կայապեւոը
ձդ -
տել է միաՀեհան
իչխանութեան
ա է ր
գ ա ռ ն ա լ , ա ւդ դէպքում
Հաս1^ւալէ
կբ
լ ի ն ի ,
ռր
ե ռ ա պ ե տ ո ւ թ ե ա ն
միւս
անդաւ1նե–
րր
յարմ ա րաւլո
յ ն
անձն
են լ ն տ լ ՚ ե լ
ո չ^ւ չա—
ցնելու
Համար
:
Աիամտութիւն
կր
լ ի ն ի ,
ի Հարկէ
,
կարհե
լ , ռր միւս
երկու
ե ռ ա
սլե տնե
ր ը
Ցիրուցան
կը յիչեմ
քանի
մը
անուններ,
1915^
առաքէն
ղոՀեըէն
:
, , .
Վ ա Հ ա ն
Պ ա ա ր լ ե ա ն եւ իյաչիկ
Կի^լէ-՚ԻՐ֊
եան,
երկուքն
ալ յայանի
Գ ա չ ն ա կ ց ա կ ա ն –
ներ
, չ ր ք ա ն ա ւ ա բ տ
Մարղուանի
Անաթո
-
լիա
Գոլէճէն։
Միեւնոյն
ա տ ե ն
վարիչներն
էին աղդ . կեանքին
:
Ե ր ո ւ ա ն գ
թ ա խ ա թ ճ ե ա ն ,
Պաբաիղակի
մէկ
վարժարանէն
, Տ ա կ ո բ
Պ ա ր ո ն վ ա ր գ ֊
եան
վարիչը՝
իբրանոսեան
տ ա ն :
Ե ր ո ւ ա ն գ իաիսախճեան,
Պաբաիղակի
գպրոցէն,
Պօղոս
թաՀմիղեան
ուսուցիչ
։
ա 5 ի ն
Վ ա Հ ա ն ի մօտ
30
տարեկան,
մի–
ք ա Հ ա ս ա կ ,
ուղէղ
քալուածքով,երբեմն
իր
ձեռքի
մատները
բաճկոնակին
ղրպաններբ
դրահ,
քիչ մը կլոր
դիմագիհով
Համակ
-
րելի
մարդ
մ լ ն էր , թեթեւ
ժսլիտ
մբ
դէմ
քին :
Շաա
ա ն գ ա մ
ղայն
տեսնելու
՚ ս ՚ ՚ ի թ բ
ւ^ռւնենայի
, մ ա ն ա ւ ա ն գ երբ
մօրեդբօրս
Ե դ ո ւ ա ր դ
Զիչէքեանի
լնկերացահ
ԲԱ՛՛՛՛Ր՛
Վ ա Հ ա ն բ ,
խոնարՀ
եւ լոիկ
ա չ խ ա տ ո ղ
մրն
էր , Հա քբենասէբի
աւ
^իլ
ղղացում
-
ներով
ւռռդորուահ
:
Խաչիկբ
ղբեթէ
միեւն
ո յ ն տարիքն
ու -
նէր եւ երկայնաՀասակ
էր : Ի ր
վայելուչ
թեթեւ
սրահա
ւր մօրուքբ
աւելի
վ ՚ ս ՚ յ լ կու
տար
ղեղեցիկ
դէմ
քին • նուրբ
կաղմ
ուահ
-
քով
ե լ դիւբա
չ ա բժ :
իմ
Պոլիս
մեկնում
իս
առաքին
տարին
Վ ա Հ ա ն բ
յանձնարա
ր ա կ ա ն մբ տուահ
էբ ^
պետական
վ ա ր ժ ա ր ա ն
մտնելուս
առթիւ։
Անմիքապէս
« Ա ղ ա տ ա մ ա ր տ » ի
խմ բ ա դ ր ա -
տունբ
երթալով
յանձնեցի
Վ ռ ա մ ե ա ն ի ,որ
իբ
կարւլին
ղիս յանձնաբաբեց
Ե ր ո ւ ա ն գ
Զավոլչեանի
Լվեբակազմեալ
Հնչակեան)
է
Վ ա Հ ա ն
միչա
կը
քաքալեբէբ
մեղ ,
բարձրագոյն
ուսում
առնելու
ե լ
ժողո
-
վուրգին
հ ա ռ ա
յ ե լ ո ւ
Համար
;
Ե թ է չեմ սիսալիր
1909 - 1910^^
էբ
որ
« Յ ա ռ ա ք »բ
լ ո յ ս կք տեսնէր
կարին։
Կի -
րասռնի
Համար
թեբթերբ
վւոքր
կ ա պ ո ց ո վ
Եղոլաբդ
Զիչէքեանի
կբ
ղրկէին
։
֊
՛Բեռի,
կ՝բսեմ,
այս ի՛՛նչքան
վարնոց
թուղթի
վրայ
ե լ շ ա տ գ է չ
տսլագբութիլն
ունի,
հալքին
կողմերբ
եբբեք
չեն կ ա ր -
ղացուիր։
Երբե.ռ
ալ հալքերբ
ճեղքուահ
Կ՝ռԱ"՚՚ե
••
= Երբ որ մեհնաս
գուն
ալ պիտի
գ ր ե ս
«
•Յառաք »ին , մինչել
ա յ գ Հոդ մ ի
լներ,
թերթբ
կբ
մեհնայ
ե լ լաւ թուղթի
վբայ
մաքուր
տ պ ա գ ր ո ւ թ ի ւ ն
կ՚ունենայ
.. .
ԱնՀեւռացահ
մւոաւռ
րականնե
բու
երկ -
ր ո ր գ ցանկ
մր.
Արամայիս
Զիչէքեան
, Պէյրութի
ա մ ե -
Աալենկուին
ռւ Ա ռլռթռվբ
անՀուն
սիրով
են տող ռրուահ
իրար
Հանղ էսլ : ԱնՀաւա
-
նական
չէ , ռր Հէնց
Հիմա
արղէն
նրանք
էէանակ
են սբում
իրար
գ է մ : Բ"՛լց
նաիս
պ ի ա ի
մ է ք տ ե ղից
վերցուէ
ր
Բերիան
ԵԼ
վերցուեց
:
Վ Ա Ր Գ Գ Է Ա
Ա Հ Ա Ր Ո Ն Ե Ա Ն
րիկեան
ղօլէճ1,ն,
Եզիա
Պաբոնվաբղ1,^^
^
(նոյնսլէս)
, ԳԷ"1՚Ղ
Աէր^՚՚՚նեսն,
քք՝,^^ *.
ղուանի
գօլէճէն,
Բիւղանղ
Վ ո ւ կ ա ս ե ա ն
Պոլսոյ
ի ր ա ւ ա բ ա ն ա կ ա ն
՚խրմաբանէն
I
Յովակիմ
Աաղոլաղարեոն
,
0՚ոյնպ1^ս<^
Յարութիւն
Վ է լ է ա ե ա ն , Աարղոլանի
գ Հ
՚լէճէն,
Ա ս ա տ ո ւ ր
Պ ա ր ռ ն վ ա ր ղ ե ա ն ,
ուսոլ^
ցիչ
Նշան
թռքաթլեան
(Րոպըբթ
^^^^ ^
ճէն)։
Ող1 են միայն
Եր՛
ճիւՀէբեան
ե լ
Նչան
Պ ա ղ տ ա տ լ ե ա ն
ւ
կիրասոնի
Ա ա ն կ ա պ ա ր տ է ղ բ
,
կ՝ըսեն՝
թէ Ա ե ւ ՛Ծովու
իր քոյր
քաղաքներու
ման^
կտպարտէղներէն
աւելի
ր ա խ ա ա ւ ռ ր ն
էր
իր
յւսոաքղիմութեամրը,
չնռրՀիլ
ման -
կւսվարմ
եւ Հեղինակ
Օր . Զապէլ
Զաքաբ.
եանի
եւ Մարղուանի
Ամերիկեան
գօլէճէն
Օր
. Հռիփսիմէ
Մանուչաբեանի
%
^
կիրասոն
ունէր
Աղղային
Ա ա ա ե ն ա – ֊
դ ա ր ա ն մը, աղքկանց
վարմարանին
տես -
չութեան
յարակից
սենեակին
մէք, ^ լ բ
Հարիւրաւոր
ղ րքե
բու
կարղին
հաճոյքը
ունեցահ
եմ թղթատելու
Վենետիկի
<ձՈր–
բունիդ
ե լ «կ՚եղունիՖ
պ ա տ կ ե բ ա ղ ա ր դ
ամ֊
սադիրներբ։
1910/՛5՛ )
ե րիաասարդութիւնբ
փ ա ռ ա ւ ո .
րասլէս
կբ տօնէր
մանկապարաէղի
լնղար
ձակ
սրաՀին
մէք.
Դաշնակցութեան Քսա–
նաւ1եակը
:
իլնքռյք
, Հայրենասիրական
եր–
ղերով
եւ ճ ա ռ ե ր ո վ :
Մխիթաբական
էբ
ե ր ի ա տ ս ա ր գ ռ ւ թ ե ա ն
խանդն
Ոլ
կորովբ
, եւ
գ ա ղ ա փ ա ր ա կ ա ն
թոիչքր
:
իսկ
մենք
պ ա ա ա ն ի ն ե բ ս
բ ն ա ղ գ ա բ ա ր
աբձաղ
ա ն գ կ՛՛ բ լ լայինք
մեր մեհերուն
է
X
Ա ր է լ ե ՚ ՚ ՚ ն - Արմէնեանի
, Ա չ ո ա Աա
.
ա ա թ ե ա ն ի , եւ ՇաՀէնի
թ ատե
րաիսում
բ ե –
ր
II
Կ իրասռնի
մ էք
տուահ՜
են
զանա
՜յ
ւ ՛ *
ներկա
յացռւմնե
բ , ո րոնցմ
է կբ
քիչեմ մի–
այն
Ոքլբագործին ընտանիքը, Աւաղակնե -
րը, (1|ատուի համար,
Արցունքի հովիտ,
Մարաւող ՜նրագները
եւայլն։
Նմանապէս
սիբոզ
դերասսններ
ներկա
-
յացուցահ
են
ԱարԼՈզ ՜նրագներր
ե լ
ուրիչ
կտորներ
:
X
Կիրասոնը
ունէր
ե բ ե ք գ ե ր ձ ա կ կա -
բոլՀիներ
(եւրոպական
իմ աստով)
Օբ •
ԱիրուՀի
ինճէեան,
Տիկին
Բարիզ,
ե լ Օր՛
Մ ագտաղ
;
X
կբ ոլաամեն
թէ
1900 - 1901/յ.
«Գրօ–
չ ա կ »
կարդալռւ
կասկահի
տակ
կբ իսու -
՚լաբկեն
քանի
մբ տուներ
, ի միքի
այլոց
Կիր՛ս
ոոնի
մեհերէն
Մ ա տ թ է ռ ս
թողաթ
-
լեանի
սաւնշ
: Երբ ղադանի
ոստիկաններբ
Հիւրասենեակէն
նեբս
կբ մտնեն
, տ ե ս ն ե -
լով
պ ա տ է ն
կաիսուահ
չբքանակի
մբ մէք
Աուլթան
Համիտին
բ ա ւ ա կ ա ն
խոչոր
նկա–
ր լ լ ,
երկիւղահութեամբ
կբ քաչռւին
սեն-
*«/^^^5«հացրէթլի ԷՓԷնաիմիցպուրաա տըր
ըսելով :
(Մեր
վ ե Հ ա փ ա ռ
թ ա գ ա
ւորբ
այս
աեղ է )
:
իլ խուղաբկութիւնբ
տեղի
չունենար
;
Այս
առթիւ.
շուկայիկ
նոր երղ. մբ, կը
չրքՀբ
բերնէ
բերան,
երբեմն
թուրքերէն
,
երբեմն
ալ Հայերէնով
խառն
: (Օլսն
Ա ա–
թոս
տօղբոլ-սէօյլէ
, ս է ՚ ^ ն տէ
քոմիթէսին)
ւ
Կիրասոնցինեբու
թիւ ը Ափիւռքի
մէք
կը
Հաչուեն
50
այր եւ
25
կին։
Ասոնց
մէք
ՆԻՒԹԵՐ
Պ Ա Տ Մ Ո Ւ Թ Ե Ա Ն
Հ Ա Մ Ա Ր
՜
0ԷՅԴ(18Ի
ԵՂ.ԵՐԱԿԱՆ Վ-ԱխճԱՆԸ
•
Ա ո ւ չ ե դ
ո ՚ - ր ի չ
խոււքբով
մբ կբ
կռուէր
Հաւլարաբ
: \ , ա ե ւ ուրիչ
խոլմբեր
:
կռի
ւ ը սոսկալի
էբ ,իսզ կողմերբ
ա ն Հ ա ւ ա ս ա ր :
Ասոր
վյբայ
աւելցուցէք
Բոբչալուէն
եկահ
թ ա թ ա ր ա կ ա ն
օղնական
նռր ուժեր
Թիֆ -
լիսի
Թ ա
թ ա րնեբո
ւ ն
յ
իսկ
Վրացիներու
ա զ դ ա յնական
կ ո ւ ս ա կ –
ցուէձեան
նե րկ"՛ բ" ցո
ւց ի նե
բ բհա
է ա կ ց ո ւ
թ ե ա ն
ակումբը
կուգային
վաիսցնելոլ
Հա
մար,
Բոչալոլէն
եկահ
թ ա թ ա ր ա կ ա ն
ու—
ժբ կբ չավւազանցէ
ի ն , կբ ք ա ն այ ի ն մեբ
կււռւելու
կռբռւիյբ
խաիստել
, ՚իաչնակցու
-
թիւնբ
նսեմ
ացնել
է
Մ ինչդեռ
իբենց
մա
յ –
րաքաղա,^։
էբ ռր վ ե բ ա ն կը դ ա ռ ն ա բ :
Թ ա թ ա ր ա կ ա ն
Հեղեղը
կը քանայ
փաիս -
ցնել
կայարանի
կռռւու^երը
: Հոն ա մ բ ա
ցահ
էբ Տ ո ւ ր բ ա խ , ե լկը կռուէին
գ ե ր
մարդկային
ճիգով։
կայարանի
կււուող
-
ներբ
նեղութիւն
մ էք էին ե լօղակը
Հե–
ա դ Հ ե տ է կը նեւ^ար
: Արմէն
Գաբռյի
կ ա ր –
ղադրութեամբ,
Առւչեզի
Հետ մեր
իսում–
բերուէ
թ ռ ա ն ք
կ ա յ ա ր ա ն : Ուժեղ
դրոՀ մը
տուինք
:
Մ եբ
Համ
ա ղ ա
ր կե բը եւ ն ե տ ա
V՛
ձեոնառումբեբբ
մեհ ս ա ր ս ա փ
ազդեցին
Թ ա թ ա
րնե
բուն :
Շ՚լթան
ք ա կ ո ւ ե ց ա լ
ե լ խ ա յ տ ա ռ ա կ
նաՀան
քով
մբ
փաէսոլստի
գիմեցին:
Թ ա թ ար ա կ ա ն
ուժի
խորտակում
էն
՚էեբք
յանկարհ
մեր գ է մբ
ցցուեցաւ
պետական
ղօրքը
, որ
մինչ
ա յ դ Հ ա ն դ ի ս ա տ ե ս ի
գե
րին
մէքն
էբ , ե լ կ ա տ ա ր ե ց ի ն
կ ա ր դ մբ
ձերբակալութիւննեբ
: Շատ
չանցահ՜
ա -
մէնքն
ա/ ա ղ ա տ
արձակուեցան
մերռնց
քանքեբով
է
Ա Հ ա իմ կովկասի
երկու
տ ա ր ո ւ ա ն
կեանքբ,
եւ կ ա ա ա բ ա հ
ա չ է ս ա տ ա ն ք ս
ւ իմ
քերմ
վւավւաքս
էր , ա ն դ ա մ
մ լ ն ալ Վար -
գանը
ոզք տեսնել
եւ կ ա ր օ տ ս
ա ռ ն ե լ ։ Ա ա –
կայն,
երազս
մնաց
երազ,
ու ես
Վաբգա–
նբ չ տ ե ս ա
յ : Բ ա
յ ց
ուբաիս
եմ որ Վ ա ր դ ա ն
իրականացուցեր
է էւր վ ր այ գրուահ՜
յ ռ
յ –
սերը
ե լ իր պ ա ր տ ա ճ ա ն ա չ ո ւ թ ե ա ն
չնոբ–
Հէ՛ւ մեհ Համակրանք
կը վայելէ
կու -
սակցութեան
մէք : Այս բանը
փ ա ռ ք է
բոլորէւս»
:
Այսպէս
,
1906/՛
ա մ ա ռ բ
Աէյդօն
գար
ձաւ
Երկիր
, եւ
մ ա ա ւ իր նախկին
խմբա–
պետ
Գէռրդի
տ բ ա մ ա դ ր ո լ թ ե ա ն տակ
յ
Ա–
աեն—աաեն
սուր
վ է ճ ե ր կը հագէին
երկու
քին
միքեւ։
Բայց
ա յ գ բսի—ըսաւնեբբ
չէին
ա ղ գ ե բ
երկու
քաքերուն
կ ա ր դ ա պ ա Հ ո ւ
-
թեան
վբայ։
Երբեք
չեղաւ
օր մբ որ ա - ,
նոնք
թերանային
իրենց
փ ո խ ա դ ա ր ձ
յար–
գանքին
մէք։
կ ա ց ո ւ թ ե ա ն
բերում
ով
Հասանք
1907/
չ ա ր ա ղ է տ
թուականը,
Մայիս
27,
եբբ
Աուլուխի
կռուին
մէք կտրուեցաւ
Գ է ո ր գ
Ջավուշի
կեանքէն
վե
րքէն
թելր : Հոս ալ
Աէ յԳ°՛^ 9"յտ
ա ո ւ ա ւ իր Հերոսի
ն կ ա բ ա –
գիրը.–
Ո՚ուբէնն
է որ կբ ն կ ա բ ա գ բ է
՚
«
Մ ե ք ե ն այ գարձահ՜
էր Ա էյդօն
Տղայ
, զարկէք
, ո՛՛ր
գիրքը
մտան
, կը գո
ռ ա ր , աչքերը
չռահ
, եբեսը
տ ա ք ց ա հ ^ը՜
րացանը
վ ա ր կը դնէր,
ու կ՚առնէր
մալ -
զար
ա տ ր ճ ա ն ա կ բ
, ա ր ա դ ա Հ ա բ ո ւ ա հ ի նբ–
ման
կբ
Հնձէր
թչնամու
խ ի տ
շաբքեբբ;
Վ ա ի ս ու մաՀ ա յ գք ա ք է ք ո վ
գոյութիւն
շունէէն
: Հ ա կ ա ո ա կ
անոր
ռր վիրալոբ
-
ուահ
էր , սակայն
մէկ
ւէայրկեան
գիրքը
չլքեց
, շուարում
չունեցաւ,
չ գ ա դ ր ե ց ա լ
Հարռւահելէ
եւ ^կերներբ
քաքալեբելէ
յ
Գէոբգի
մաՀը
խոցեր
բացահ՜
էբ Ա է
յ –
դոյի
սրաին
մէք։
Աիչտ
կ՝բսէր
•
Ան
կարելի
է որ
ռլբիչով
կա
րենանք
ղայ ն
ւիո իւա
ր էնե լ :
Հրա
յ ր ի եւ Գէո
րգի
կորուս
տբ
իսանգա
բեց մեբ հ՜րագիրբ
:
Աէյղօն
կբ ք ա ն ա բ
կուսակցութեան
ա չ –
էսատանքներբ
կ ա տ ա ր ե լ իր
խ մ ր ա պ ե տ ի ն
(Գէոբգի)
գհահ
ուղղութեամբ
^ ռր Հբ–
բայրի
ռլղդութիւնն
ունէր.
Հ՛"ժ ՔԸ.Ր՜
դ ա կ ա ն
մերձեցում
: ՚Բիւբաերբ
գարձնել
կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
դէմ : Աւ֊ ա յ դ
ռւդդու–
թեամբ,
Զնտոյի
եւ Զաւէնի
Հետ
մէկտեղ
(անշուշտ
Վերին
մարմնի
ոբռչումուէ^
,
Զխռւրայ
Յարղռնկ
ւլի՛ զէ մէք կր ա ե ս -
նուին
՚Լասըմ
բէկի
Հեա , Գէոբգի
մնա
ցահ՜
բարեկամութիւնբ
վ ե բ ա կ ե ն դ ա ն ա
-
ցնելով
ամուր
Հիմերու
ւիբայ
դնելու
Հա–
մ ա բ
I
. ՜
Գ ա ւ ա ճ ա ն
բէկբ
կբ տեսնուի
տղոց
Հեա
ե՛– կը յիշէ իր Հ ա ւ ա ա ա բ մ
ութիւնբ
ե լ կբ
իւոստանայ
անթերի
կ ա տ ա ր ե լ իր սլար
-
տականութիւննեբբ
յ
Ասլա
իր
ց ա ւ ա կ ց ո ւ
թիւնը
կբ յայսնէ
Գէոր՚լի
կռրուստին
առ
թ ի ւ ։
Ո՚֊աել,
խմելէ
վ ե ր ք
ձ ի ն կբ
Հեհնէ
ե լ
իր
ղռլամնեբով
կր
Հ ե ։ ւ ա
՚ 1 ւ ա յ :
Անվարձ
տ ղ ա ք ,
իբենք
զիրենք
ա պ ա Հ ո վ
զղալով,
ոչ
իրենց
տեղերը
կը փռխեն
,
"է ՚էԻ՚-ՂՐ.
Կը ^գեն % Անի՚ռռվ
քուն
կը մ
ը ա –
նեն–:
Գ ա ւ ա ճ ա նըլ անչուչտ
լրաեսնեբ
կ ա ր –
դ ա հ
կ՝ԸԱ"*յ
՚ողոց
վյրայ։
Ի ւ եբբ
կը
սաուղէ
անոնց
քնացահ
ԲԱալը
,
խուժա
նով
մբ կբ յարձակի
եւ երեքն
ալ
կը
սպաննէ
:
Յ ա ք ո բ գ
օրը ,
բ ա Ասիլնե
բ ո վ
տղոց
գէ։ա1լնե բբ կր փ ո էսւսղ բէ ք ա դ ա ք եւ
ներման
կ՚արժանանայ
;
Ակիղբէն
ի վ ե բ խաբէութիւն
էին Գէ–
որգի
Հետ
Հ ա ս տ ա տ ո ւ ա հ
բ ա ր ե կ ա մ էէթ. -
թիւններր։
Թուբքեբէն
ե լ ՚Բիլրտե՜րէն
ոչ
մ էկբ
է
Ր
"՚0Ի
Խորոմ անկցի
Զէ
յնա
լ
ա ղ ա –
յ է ն ,
յեղափոիսռւթեան
յարահ
չէին։
ինչ
Որ
ալ 1լ լնէին,
իբենց
չաՀոէն
Համար
էր։
Այն օբբ
Որ
Դյսսրմ
բէկ
բ ա ր ե կ ա մ ա կ ա ն
ձեռք
կ՝եբկաբէբ
Գէռրդին
, իր ճ ա րոէ^
՚ ^ Ի Ւ Յ
կաբուահ
էր։ Աեհ ե դ բ ա յ ր բ
Ա ռ ւ –
ս ա բ է կ
աքսորուահ
էր
Թուրքիոյ
մէկ Հե
ռաւոր
վայբբ՝
Ա ք ի ա : Աիւս
երկու
եզ
բայբներբ,
Նբ<օ
բէկն
ու Ջաղայիբ
բ ա ն ՛
աաբկուահ՜
էին ւ
(5)
Մ Ա Ր Գ Ա Ր
Բ Ա Ր Խ Ե Ա Ն
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
