բ ա բ ա ր
դպցուեցան։
կաբհես
թէ
միեւնոյն
շ / , ղ ն
է այս
եբվոլ.
ղգայբանբին
Հբամայո֊
ղբ,
բայց
Հակոանեայ
ա չ խ ա ա ա ն ք 1 լ ա ա ա
-
բեք
կուաայ։
Զգս՚օԻ
"Ր
ս՚ՔՅ*"^ռ
• " կ ո ա ս
երկու
ճանկեբուն
մէշ
ա ռ ա հ ՝
նախ
վաբ
Հբեց,
յեաոյ
վեբ
ք ա չ ե ց ,
չ ա ա
մեհ
ցաւ.
^Ը.
էԳԳ"՚ցԻ
՚
Կ"՚Ր^^ՅԻ
թէ
նախապատբաս.
տական
ղո
րհո
գութիւն
մրն
է
որ
կբ
կա
-
աաբէ
եւ
կբ
ս պ ա ս է ի
վախճանին։
Ա յ գ
մի–
քռցին
ա տ ա մ ն ա բո
յ մ բ
Հ բամ
ա յեց
ո ո
թ
ք–
նեմ
: Եբր
աչքերս
բացի,
ւյարման,ջ։ււոե~
տա
յ ակռաս
աքցանին
հ՛ա
յ ր բ
աբիւնէուայ
վիճակի
մէք
։ Հարկ
կա՞յ
բսելու
թէ
ա
-
աամնաբոյմբ
վաբպեա
ակււայ
քաչող
մբն
է ՚–
Ուրիչ
ա ն գ ա մ
մ լ ն աչ պ է ա ք
ունեցայ
ա-
ա ա մ ն ա բ ո
յ մ ի ն
հաււա
յութեան
է
՚Բննե
լէ
՚էեբքբ
բ ս ա ւ ՛
« Այս
ա կ ռ ա ն
պիաի
խ ն ա
մեմ–»
: Ուբախութենէս
քիչ
մնաց
վ ի ՚ լ 1 լ
ց ա տ կ է ի
: Ա եքենան
մ
Օտեցուց
ինհի
, հա
յ –
րո
կլոր,
պղտիկ
իւաբաոց
մբ գ ր ա ւ
ե լ
բս–,
1լ
IIIIII
ակռաս
տ ա չ ե լ
։Ու.րախութիւնս
փորս
մնաց;
Ջէի
գ ի տ ե ր
որ
ակռայ
մբ
տաչելբ
ղայն
չ ո յ ե լ
չէ
։ Գանկս
թմբուկի
մբ
վե
.
բահուեցաւ
որուն
մէք
ԴըԱ– ~ ԴԸ^/^
ա ր ձ ա
գանգ
կբ
գ տ ն է ր : Երբ
փերքացուց
բսի
• — ՚
Ա ս տ ո ւ ա հ
թ ^ ա մ ի ս
ա տ ա մ ն ա
բո
յ մ ի ն
ւլլ1ււ–
1Ա\Հւին
կ ա ր օ տ
չբնէ
։
Աաամնաբոյմբ
բ ա ր կ ա ճ ա յ թ
,
Ծօ՛
մենք
այն
ա տ ե ն
ի ՚ ^ ն չ պիտի
լնէ
ինք,
Հացի
տեղ
կղմինտր
պիտի
կրծէինքէ
Ւյօսքս
ետ
առի
, ոբովՀետեւ
իրաւունք
ունէր
:
Վ ե բ ք տ պ է ս
չորս
Հինգ
ա ն գ ա մ
երթալ
գ ա լ է
վեբք
նռ ր ակռա
յ
մ բ գ ր ա ւ
ել
լաւ
գորհ
մբ կ ա տ ա ր ա հ
բ լ է ՚ ՚ ՚ լ ո ւ –
ւէսաաՀոլ
-
թեամբ
ձեռքս
Հայելի
մբ
տ ո ւ ա ւ
ղայն
տեսնելու
Համար
% Հբաչալի
էր
, Հ ի ն
ակ
ււա
յ է ս աւելվւ
գ ե գ ե ց ի կ
:
Երբ
թինաթոռէն
վ ա ր
իքալ
,
սեգանին
վ ր ա
ք չքեղ
կաղմ
ով
ւոեարակ
մր բ ա ց ա ւ
եւ
բ ս ա ւ
ինհի
Հրամա յական
չ ե չ տ ո վ
մբ
«այս
տ ե տ ր ա կ ի ն
մէք
ղրէ
տպաւորութիւն–
ներգ
» :
Գրիչս
Հանեցի
եւ
ղրեցի
:
« Ատամնաբոյմ
Պ ՛
՛Բ՛ի
բարձր
ա ր
-
Հեստբ
իրեն
Հ ա ւ ա ս ա ր
ունի
միայն
իր
աւլնիւ
բնալռբութիւնբ
» :
ւ ։ ^
Ա ն ա ք
բարով
յ
^րթ"՚Ք
բ ա բ ո վ
:
Վ Ա Հ Ր Ա Մ
Մ Ո Ա Կ Ո Ֆ Ե Ա Ն
ԱՆՅԵ Տ ԱՁԳ Ե ԼԻՆ
ՎԻԷՆՆԱ,
(Յաււաջ)—
Ա թ է
ակնարկ
մը
նետէք
«Հայր
ենա կցական–»
եւ
« Վ ե բ ա չ ի
-
նաց
»
Միութիւններու
« տ ե ղ ե կ ա տ ո ւ ն ե
-
րուն»
վբայ՝
ցաւի
եւ
խռր
Հառաչանքի
ճիչ
մբ
սլիաի
լսէք
ամէնուն
մէքէն
:
Այ
էն
նոր
թ ի լ լ ո յ ս
տեսնելուն՝
նռր
լուսանկար
ներ
ու
նոր
կենսաղրականներ
ա ն Հ ե տ ա
-
3"^մբ
կբ
հանռւցանեն
Հ ի ն սեբունգի
մնա–
ցռրղներուն
։ Այնքան
աւելի
է ճնչոգ
Հա
-
մ ա տ ա ր ա հ
ցաւբ,
ռրքան
Համոգուահ՜
ենք
թէ
ա յ գ
սիրելի
հերունիներբ
յաճախ
վեր–
ջին մնացռրդնելւն հն
Հայաստանի
որեւէ
քաղաքի
, աւանի
կամ
գիւղի
մ բ ։
Ու
՚ " -
աոնք
թեբեւս
իբենց
Հետ
միասին
ղերեղ
-
մանի
քարբ
կ՝իքեցնեն
նաել
իրենց
գիւ
-
ղին,
աւանին
կամ
քաղաքին
պաաէքութհան
մասին
լ ա ւ ա տ ե ղ ե ա կ
միակ
ՈՆ
վերջին
աղ
-
բիւ-րին
վրայ
է
Ա Հ ա
թէ
ինչու
անյհաաձգելի
ու
շատ
ուշացած
պարտականութիւն
մբ
կայ
ող2.
մնացող
Հայերուս
Համար՛
Օր աոաջ
դրի աոնել կամ աոնել տալ
ամէն
մէկ
թր–
քաՀայ
քաղաքի
, աւանի
ե լ գիւղի
սյատ - ;
ւքուր-իլնր՝
օգաուելով
մ ա ն ա ւ ա ն գ
Հայ
ծե–
րունիներէ՜
յ
քաղելով
անոնցմ
է
սլաամ
ա
-^
կան
, տ ե ղ ա գ ր ա կ ա ն
, ա ղ գ ա գ ր ա կ ա ն
,
մչա––
կութա
յ ի ն
ամ
էն
տեսակ
տեղեկութիւն
- :
ներ
, առւսքնռւթիւն
տ ա լ ո վ
ազգային
ՍՈ
–\
վորուր֊իւններու
ե ւ
բանաեիւ–աւՆթիւննե -
րու :
կոչ
1լ լնենք
բոլոբ
Հայբ
ենա
կցականնե
րուն
ու
վերապրութերուն
, մէկղի
նետել
ամ
էն
անՀ
ա ս կա
ց ո ղռ ւթ
ի ւ ն ռլ
փոքբ
Հա
-
չիւներ,
միանալ եւ միացեալ ուժերով
Հբ–
ր ապա
բ ա կ
Հանել
Հա
յրենի
քաղաքին
կամ
ղ ի ւ ղ ի ն
ամբողջական
սլատմ
ութիւնբ
:
Ըսենք,
ինչ
որ
այսօր
տ ա կ ա ւ ի ն
կրնանք
,
վաղբ
ա ր գ է ն
ուչ
պիտի
բ լ լ ա յ
։
Հ՛
Ե Փ Ր Ե Մ
Պ Օ Հ Ո Ա Ե Ա Ն
ՊԱՏԱՐԱԳ
Հ Ա Ն Գ Ա Տ Ե Ա Ն
Տ Ա Ն
ՄԷՋ
իյ
. ՄԻՈԻԹԻԻՆԸ
ԵՒ
Թ Ո Ւ Ր Բ Ի Ա
նոր
Հաւք ա ձ ա
յնութիւն
մր
էլ^ւքահ
են ,
որով
թուբքիա
թումբ
մբ պիտի
շինէ
Ա ա ր ա ւ ս
-
բասլատի
մ էք , Իգտիրի
մ էք , :
Ա ր ա ք ս գ ե տ ի
երկոլ
ափերուն
վրայ
յա—
ճաիսաղէպ
ողողումներ
տեղի
կ՝ունենան
եւ
անՀբամեչա
նկատուահ
էբ
անոնց
ա ռ
ա ք
-
ք լ ^ ւ առնե
լ ; Գետին
երկու
աւիեբբ
ամ ր ա
-
պ ն գ ե լու
Համ
ա ր ա ե ս ա կ ց ռ ւ թիւննե
բ
տեղի
կ՚ունենային
Ւղտիրի
մէք,
/հուս
եւ
թուրք
մ ա ս ն ա գ է տ
պատուիբակներռլ
միքեւ։
Ա,յս
տեսակցռւթիւններբ
՚էերք
գ տ ա հ
են
:
ինչպէս
գրահ
էինք
եբէկ
, թուբքիա
եւս
պիտի
օգտուի
Ա ա ր տ ա ր ա ս լ ա տ ի
քրանցքէն
%
Մ Ո Ն Մ Ո Ր Ա Ն Ա Ւ
Կիբակի
ա ռ ա ո ւ
Հան–
ղԱւոԼան
Տ ա ն
բոլոր
սլա տ
ս պտ
ր ե ա
լն եր
լ։
եւ
չբքականե
րէն
եկահ
Հա
յեր
լեց
ուց
ահ
էին
մեհ
սրաՀբ
որ
այս
առթիւ
ա ղ օ թ ա տ ե
ղիի
վե բահ
՛՛ւահ
էբ
չ ա ր ժ ա կ ա ն
սեղանով
մբ
եւ
իր
ղ ա ր գ ե բ ո վ
:
Պասւ՚որագեց
ե լ քարողեց
Ա գ ղ է
քաՀա—
^ ՚ ա յ
Փայլակեան
, իսկ
երղեցռղռւթիւննե
-
րբ
կ ա տ ա ր ո ւ ե ց ա ն
Արնուվիլ
լէ
կոնէսի
գ պ բ ա ց
գասուն
կողմէ
: Զ ա փ ա ղ ա ն ց
յ ո ւ -
ղ ի չ
(՝ ր պ ա ա կ ե ր բ
մեր
մեհ
Հայ
ր իէլնե
րուն
ու
մեհ
մ ա յրիւ^երունւ
, ռրոնք
երկիւղահ–
օրկն
մօտեցան
Հաղորղութեան
սեղանին՛.
Պ ա տ ա ր ա ղ է ն
վերք
մասնաւոբ
սեղան
մբ
տ ր ո ւ ե ց ա ւ պ ա տ ս ս լ ա բ ե ա
լնե
բու
(աղան
՜՜
գ ե ր
, Հալ
,նաել
Հաւոլ
քուրով
եղինձ
,
պտուղ)
: Տնօրէնբ
, Պ • Մ անուկեան
աք
ճաչի
Հ րաւիբահ
էր
ոլա տ ա
բ ա գ ի չ
ք ա Հա
-
նան
ե լ ղպիրներբ
:
ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱՂՈՒԹ
ԱԶԷԶ
ԳԻՒ՚ԼԸ
(Աուբիա)
Հալէպէն
45
քիլոմեթր
Հեռու
է ։ ՝Ոիլիսի
ճամբուն
վբայ
այս
աւանբ
ա պ ր ռ ւ ս ա ի
մեհ
ղիւբոլթիւն
-
ներ
կ՝լնհայէ
իր
բնակիչներուն
, Հռղա
-
գ ո ր հ ա կ ա ն
եւ ա ռ ե ւ տ ր ա կ ա ն
կեգրոն
մ բ
բլլալով։
65
Հայ
բնաանիքնե
ր Հաստատ
-
ուահ
են
Հոն
, բոլորն
ալ
բարեկեցիկ
, ո
-
մ անք
ալ
նաիսանձե
լ ի
ղիրքի
ա է ր
: Ոնա
-
ԿԻչ^՚երբ
մեհ
մասով
Արաբներ
եւ
՛Բիւր
~
ա ե բ
են : Աղգային
վ ա ր մ ա ր ա ն բ
,
մ ա ն կ ա
-
պ ա ր տ է ղ ո վ
միասին
ռւնի
135
ա չ ա կ ե ր տ
-
ներ
, ռւթբ
պա
չտօնեանե
բով
(տնօրէն
մբ,
ուսուցիչ
մբ
ե լ օրիռբգ
մբ
եւ
կրթական
նա խ ա
բ ա րութենէն
նչանակուահ
ա ր ա բ
ու–
" " ՚ ՜ Ց Ի է
՚^ււ-է
Ի"Կ
մանկապարաէղի
մէք
չորս
օրիո
րղնեբ)
: ՚հպրոցին
տ ա ր ե կ ա ն
ելեւ
-
մուտքն
է
5000
ոսկի
ե լ սւմէն
տ ա ր ի
կբ
\ ա ւ ա ս ա բ ա կ չ ռ ո ւ ի
ա ռ ա ն ց
որեւէ
Բ"՚ՅԻ
՚
Տնօրէնբ
, Համբարձում
Պէր՚՚լէրեան
(ի
-
րաւարան)
^րի
կբ
պ ա շ տ օ ն ա վ ա ր է
,
ամէն
ղոՀողռւթիւն
յանձն
առնե
լով
: Ո^Խ^ն
ե
-
կեղեցի
մբ ա ռ ա ն ց
Հռգեւռր
Հովիւի
I
Հ ա
լէ աէն
ք ա Հ ա ն ա
յ
մբ էլ^ա յցելէ
է^ունքի
,
Հարսանիքի
ե լ թաղումի
Համար։
Հ.
Մ՛
Ը • Ա՛ ՛բ
ունի
35
անղամ
, ս կ ա ո ւ տ
եւ
գ ա յ –
լիկներոլ
թիւր
կբ
Հասնի
քսանի։
Ա ի ա կ
գիււ^ւ
է ուր
Օղն,
Խաչի
մասնաճիւղ
չկայ։
Հայ
բո
ւլո ք ա կաններն
ալ
գ պ ր ո ց
մբ
ու
նին
ուր
կբ
յաճախեն
Հա
յ ե ր եւ
կարղ
մ բ
տ ե ղ ա ց
ի
աղղեբու
զաւակներ
յ
էլ բ թ ա
կան
ն ա խ ա ր ա ր ո ւ թ ե ա ն
բ ա ց ա հ
վսւրմարանբ
կբ
յաճախեն
մեր
դ պ ր ո ցնե
բու
ա ւ ա ր տ ա կ ա ն
գ ա ս ա ր ա ն ի
ա շակերտներ
բ : Աղէղի
օ զ ն
ու
քռւրր
չատ
ա ռ ո ղ ք ա ր ա ր
են , ա լգ
պաաճա–
՚ւով
օ գ ա փ ո խութեան
կ՚երթան
Հոն
:
Ապ
րուստ
բ աման
է : Առատ
ձմ ե բուկ
եւ
խա—
ղոզ
կ ՛ ա րաահուին
Հեռաւո
ր վա
յրեր
:
ԱՖՐԻՆԸ
ուրիչ
մէկ
կաբեւոբ
ղ ի ւ ղ ն
է
Հ իլս
իսա
լ ի ն
Ա ուրիո
յ : Ատենօք
բաղմ
աթիւ
Հա
յ բնաանիքնե^
Հ ա ս տ ա տ ո ւ ա հ
էին
Հռս
,
բ ա
յ ց
նե
բղ աղթի
ա տ ե ն
չ ա տ ե ր
ա ւ ե
լ ի
մ
եհ
կեղբռններ
մեէ^եցան
, իսկ
ուբիչներ
Հ ա
յ ա ս ա ա ն
զաղթեցին։
Այմմ
6^7
^ " ^ յ բն
~
աանիքնե
ր վ ե ր ջ ա պ է ս
Հ ա ս տ ա տ ո ւ ա հ ՜
են ;
ԸնգՀ
ան րասլէս
ա ո Հեստաւոր
եւ
բանուռբ
են
ե լ Հ ա կ ա ո ակ
իրենց
փոքր
թ ի լ ի ն
յա
-
քռզահ
են
եկեղեցի
մբ
չինել,
քովն
ալ
գ պ ր ո ց
մբ,
որ
ունի
ւ5
ա չ ա կ ե բ ա
, մէկ
ու–
.սոլցիչ
- գաստիարակ
: Գպրոցբ
ինքնա
-
բ ա ւ
է \ Եկեղեցին
ք ա Հ ա ն ա
յ
չունի
,
տօնա
կան
օրերուն
քաՀանայ
մբ
^՛Այցելէ
% Տ ե
-
ղացինե
բու
ե լ Հա
/եբռլ
յա
ր արեր ռ ւ թի ւ ն
-
նե՜րր
բ ա ր ե կ ա մ ա կ ա ն
են ,
կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ
-
թիւնն
ա
բ ա ր ե ա ց ա կ ա մ
է
ՀԱԼԷՊԻ
ա
՛լս՛
քնռ
ր գ ա
րան
ր
ա
յցե
լահ
է
ք ա ղ ա ք ա պ ե տ
Ա ՚ ո յ ի ՚ ո
Պ ա ս մ ա ճ ի
:
Առաք
-
նորգ՝
Զ ՚ " ր ե Հ
ե պ ի ս կ ՛
այս
առթիւ
անոբ
ռլչազբութեան
յ ս ՚ ն ձ ն ա հ
է Ա է ա ա ն ի
(Նոր
գիւղ)
ե լ
Հա յկական
թաղեբու
վե
բ ա բ ե ր –
եալ
Հարցեր
(քուր,
, ճամբաներռւ
նորո
-
ղռւթիւն,
եւն.)։
Տիշահ
է մասնաւոբա
-
բ ա բ
Գե
բմ տնիկ
թ ա ղ ա մ ասի
պ ա ր ա գ ա ն ,
//էՀ»
իբրե
լ թէ
ա ռ ա ն ց
ա ր տ օ ն ա գ ր ի
շ ի ն -
ուահ
ււ։ունեբբ
սլիտի
փլցուին
սլեաութեան
ԱՐԴԻՒՆԱՒՈՐ ձԱՒԱՔՈՅԹ Ս՜Ը
Կիրակի
օր,
վերամուտի
Հտնգէսնեբուն
սւռաքինբ
վիճակուահ
էբ
Ա ե բ ա ս ա
իռ
յԱ
ռ ւ–
բատ
Ուսումնասիրաց
բնկեբութեան
ոբ
թէյասեղան
մբ
սարքահ
էր,
Աեւռի
Մու
ր ա տ ե ա ն
վարմարանին
մ էք , ի պ ա տ ի լ
իր
ո ր գ ե գ ր ա հ
սանին
; կային
անչուչա
չատ
մբ
բ ա ց ա կ ա ն ե ր
, արձակուրգի
պաաճա
-
ռռվ
:
թէ յասեղանբ
անցաւ
ռզեւորի
չ ե լ
մ ա
-
նաւանղ
արղիւնաւոբ
:
Առաքին
խօսքբ
տ ր ո ւ ե ց ա ւ
Ա խիթարեան
վարժարանի
տե
սուչ
Հ. Մ ե ս ր ո պ
՚ ի ր ղ • ճ ա ն ա չ ե ա ն ի
որ
շյլ–
նռրՀալռ
րեց
Ուսումնասիրաց
Ընկե
րութիւ
նբ
իր
ղո րհունէութեան
Համար
եւ
փափաք
յայանեց
որ
միւս
բոլոբ
Հայր,
Ա
իութիւն–
ներբ
Հեաեւին
անոր
օրինակին
,
իրենց
՚
քան
քեր
բ կեգրոնացնե
լով
նոր
սերունգի
Հա
յեցի
ղ ա ս ա իա բակռւթեան
՛իյ՛ա
յ
:
Յետոյ
խօսք
ա ռ ա ւ
Հ .
Վելոնղ
ՎբԳ
՚
՛Բիլէ
ր ճ ե ան
ոբ
թ ե լաղբեց
Հնա
րաւո
բու–
թիւննեբ
ստեղհել,
մէկի
տեղ
բազմաթիւ
ուսանողներ
ո ր գ ե գ ր ե լու
Համար։
Օր՛
Աաււի
կառվա
րենց
Հմայեց
նեբ
-
կաներբ
երգելով
ժ ո ղ ո վ ր գ ա կ ա ն
ե բ գ ե ր
եւ
արժանանալով
բուռն
հ ա փ ե բ ո ւ ;
Օրուան
ս ե զ ա ն ա պ ե տ բ ,
Լ.
Համբարձումեան
ո գ ե
-
ւռ բութիւն
ստեղհեց
, միեւնոյն
ա տ ե ն
թ ե –
լաղրե
լով՝
նիւթական
մ իքո
ցնե
բ
ճարել
,
նոր
սաներ
որղեզրելոլ
Համար։
Անմ
իքա
-
սլէս
ձեռնարկուեցաւ
նուիրատռւութեանց
,
Հաճելի
անակնկալներով
եւ
կէս
մամ
ուան
մ էք
ղռ յացաւ
Հաբիւր
Հաղար
ֆբանք
,
ինչ
ոբ պ ա տ կ ա ռ ե լ ի
կրնայ
Համարուիլ,
բաղ
—
ղատելռվ
նեբկաներոլ
թ ի լ ի ն
եւ
կաբողու–
թեան
Հետ
:
Ա^նաենկա
^ ե ր բ
չ ա բուն
ա կուե
ցան
սեղա—
նապետին
երղերով,
Պ՛
Ե ր ո ւ ա ն գ
Ե ր ա
-
նռսեանի
Համ արաա
ուո
ւթեամ
բ , ամ
երի
-
կ ա Հ ա
յ Պ ՚ Վ, ՚ Մ աբտիկեանի
ճամ
բոբ
-
ղական
տպաւո
րռւ
թիւնն
երով
( 3 ռւն ա ս
-
աան,
Պոլիս
եւ
Պէյբութ)
, ա ր տ ա ս ա ն ո լ
—
թիււններով
, երղերով
եւ պ ա ր ե բ ո վ ,
ռրոնք
տեւեցին
մինչել
ուչ
ա տ ե ն
է
Պ ՛
Մ արտիկ
-
եան
յ ո յ ս
յայտնեց
թէ
կարելի
պիտի
բ լ -
լայ
Ամերիկայի
Ա ե ր ա սաաց
ինե
բու
ա ք ա կ
-
ցութեամբ
, ա
յ ս
մ էկ
սանին
թի՛ւբ
բարձ
-
րացնել
քսանրմէկի
։
Ամէնքբ
բաժնուեցան
ուրախ
եւ
խ ա ն ղ ա –
վառ
:
Լ Ր Ա Տ Ո Ւ
կողմէ
: ՚ Բ ա ղ ա ք ա պ ե ա բ
իսոստացահ
է
պէ
՛ռո
եղահ
ղիւր
ռւթիւներբ
ս՛ալ
լժ-սղին
րևակի^երւ/ւն
:
Պ Ո Լ Ա Ո Յ
թեբթերբ
կբ
ղրեն
թէ
ղպրե
-
վանքին
բացումբ
սլիաի
էլաաարռւի
Հոկ
-
տեմ
բեր
ւՕին :
Խ ա չ վ ե ր ա ց ի
առթիւ
Հանգիսաւո
ր ա բաբ
ողո
ւթ
իւնե
ր կատար
-
ուահ
են
Պ ՚ ս լ ՚ ո թ ի
եկեղեցին
, ուբ
կբ
ղտ
-
նուի
Ա ս ա ո ւահ
ահն
ի
Հրաչտղ
որհ
պաակե
րբ
։ Լեղուն
յանկարհ՜
բացուահ՜
բ լ Բ ՚ ՚ լ ՚ ՚ վ
է
Համ
ր
թրքուՀ
ի
մբ խ ո ս տ ա ց ա հ
է
երկու
ււ չիւա
բ
նուի
րե
լ եկեղեցիին
•
«ՅԱՈ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(23)
Ա-ԿՈԻՊՐԻ՚ե
ՍՈւՎԱՄԻԹ
(ԱՈՂՈՄՈՆ
Թ Ա Գ Ա Ւ Ո Ր Ի
ԿԵԱՆՔԷՆ)
Ուրիչներ
կԳբղռւէին
թէ
թաղուՀին
ներբաննեբռւ
փոիսարէն
ս ա գ ի
մբ
թ ա
-
գ ա ն թ ա սլատ
թ ա թ ե ր բ
ունի
:
Եւ
մ
ինչեւ
իսկ
կբ
պատմէին
թէ՝
Բալկիս
թազռւՀիին
մ ա ւրբ
անղ
ամ
մ ր լողանալէ
ե տ ք բ
նստեր
է
աւաւլին
վրայ
, ուր
քիչ առաք
աստ
-
ուահներէն
մ էկբ
, որ
ժամ ա ն ա կ ա ւ ո
բ ա պ է ս
ս ա գ ի
կ ե ր պ ա ր ա ն ք
ա ռ ա հ
էր,
իր
սերմբ
թողաՆ
կւ
, ե լ այս
դ է պ ք է ն
յղացահ
էր
Աաբայի
գեզեցիկ
թագուՀին
:
ք՝ւ
ա^ա
անւ/ամ
մբ
Աողոմռն
Հրամայեց
իր
սենեա/լներէն
մէկուն
յ ա տ ա կ բ
թ ա փ ա ն –
ցիկ
բիւրեղէ
չինել
տալ,
աակբ
գատաբկ
•աարահռւթեամբ
, ուր
քուր
լեցուցին
եւ
•ո՛ւք -
ոզք
ձուկեր
նետեցին
:
Այս
ամէնբ
կ ա տ ա բ ո ւ ա հ
էր
ա
լնսլիսի
անսովոր
ար
-
ռւեսսւով
մբ,
որ ա ն տ ե ղ ե ա կ
մարդբ
չէբ
կբնար
բնաւ
նկատե
լ ա պ ա կ ի ն
եւ
պիտի
երղնուբ
թէ՝
իր
առքելբ
մաքուր
,
թարմ
քուրով
աւազան
մ լ ^ ւ է որ
կր
տաբահռլի
:
Եւ
երբ
ամէն
ինչ ս լ ա ա ր ա ս ա
էբ
,
Առգո–
«/՚ ոն
տ ե ս ո
լ
թ ե ան
Հ րաւիոեց
իր
ա ր ք ա յ ա
-
կան
Հիւբ
տիկինբ։
Հյրքապատուահ
փ ա ր
-
թամ
չքախումբով
մբ,
թագուՀին
առաք
ԿԱ
չարժի
Լիբանանի
Տ ա ն
սենեակ^ւեբէն
եւ
կբ
Հա՛ւնի
մինչեւ
ն ե ն դ ա պ ա տ ի ր
աւաղանբ։
Անոր
մ իւս
հա
յ ր բ
նստահ
է թ ա դ ա ւ ո բ բ
,
որ
կբ
փայլի
ոսկիով
եւ թ ա ն կ ա գ ի ն
ք ա ր ե –
բով
, ինչսլէս
նաեւ
իր
սեւ
աչքերու
դիւ
-
թիչ
Հա ք ե ա ց ք ո վ
:
Գուռբ
կբ
րացուի
թաղ
ուՀիին
ա ռ ք ե ւ
,
որ
քայլ
մբ
կ՚աօնէ
, սակայն
կբ
ճչայ
ե ւ ՛ ՛
Աուլամիթ
կբ
խնդայ
մանկական
ղուարթ
հիհադով
ու
հ ա փ
կբ
գարնէ
.
•
• Անիկա
կբ
հ ՚ ւ ի
ե լ կբ
բարձրացնէ
իր
ղդեստբ
, անանկ
չէ"
,
կբ
Հարցնէ
Աոլ
-
լամիթ
:
վարէ
ւեսաւ
Այո,
սիրականս
,
սւ
ա նպէս
ինչու
էս
պիտի
վա
բուէ
բ
ամ
էն
կին
: Վ ե ր
բարձրացուց
իր
Հագուստին
հ ա յ ր բ , ու
թէեւ
ատիկա
մէկ
ակն
թ ա ր թ
միայն
տ ե ւ ե ց ,
բայց
եւ
այնպէս
եւ
ես,
եւ
իմ
ամբողք
արքունիքբ
տ ե ս ա ն ք
որ
,
Աա–
բայի
՚լեղեց
իկ
թադուՀին՝
Բալկիս
Ա ա
-
կ ե դ ա ն
, սովորական
մարդկային
ռւռքեր
ունէր,
ոբոն^
ս ա կ ա ն
հուռ
էին
ե լ
թ ա ւ
մ աղե
րով
հահկուահ
: Յաքռբդ
օրն
իսկ
ան
ճամբայ
ինկաւ
. ա ռ ա ն ց
.Հրաժեչտ
տ ա / ո ւ
ինհի
, եւ
Հ ե ռ ա ց ա ւ
իո
մեհաչուք
կարա
-
ւանին
Հետ
մէկտեղ
% Ե ս
չուզեցի
վիրա
-
ւորել
ղինքբ
։ իր
ետեւէն
վ ս տ ա Հ ե
լ ի
սուր–
Հ ա ն դ ա կ
մ ր
ղրկեցի
, որուն
Հ բամ
ա յեց
ի
թագուՀիին
տ ա լ
լեռնային
անսղիլտ
խոտի
փունք
մբ,
ամէնէն
լալ
միքռցբ՝
մարմ
ն ի
մաղերբ
ոչնչացնելու
Համար
:
Աակայն
ան
վ ե ր ա գ ա ր ձ ո ւ ց
ինհի
իմ
սուբՀանգակիս
դլուխբ
, թանկարժէք
հ ի ւ՛անի
է
կաբուահ՜
պար1լի
մբ
մէք։
Առդոմռն՝
իր
սիրականին
պ ա տ մ ե ց
նաեւ
չատ
բաներ
իր
կեանքէն,
որ
ուբիչ
ոեւէ
մ ա բ գ
չէր
դ ի տ ե ր
ե լ դռրս
Աուլամիթ
իր
Հետ
գերեղման
տա՜րաւ^։ Պ ա տ մ ե ց
անոր
իր
գ մ ո ւ ա
բին
ե լ ե ր կ ա ր ա մ ե ա
յ
թ ա փա
ռո ւմ
-
նեբբ
, երբ
, վ ա խ ն ա լ ո վ
իր
եղբայրնե
րո
էն
բարկութենէն
, Աբիսողռմի
եւ
Ադոնսայի
նախանձոտ
ութենէն
, ս ա ի պ ո ւ ե ց ա լ
ուբիչ
անունով
պաՀուբտիլ
օ տ ա ր
եբկիբներու
մէք,
սռսէլալի
իսեղճութեան
1ււ
ղբկանքնե–
րռւ
տոկալով։
Պ ա տ մ ե ց
թէ
ինչսլէս
Հե
-
ռաւոր
ե լ անհանօթ
երկրի
մբ
մէք,
երբ
չուկան
նստահ
քլր ս պ ա ս է ր
ոբ
ղինքբ
ոեւէ
ա չ խ ա ա ա ն ք ի
մբ
Համար
վաբձեն
,
իրեն
մ օ տ ե ց ա ւ
թ ա դ ա ւ ո ր ի ն
խ ո Հ ա ո ա ր բ
եւ
բ
-
սալ
,
Օ ա ա ր ա կ ա ն
, օգնէ
ինհի
ս ա
ձուկով
լեցուն
կողուԼբ
պալատ
տանելու
:
Իբ
ե՚ելքով
, ճէսբպիկոէ-թեամ
էւ
եւ
ր ա ր ե
Համբո
քր բնաւո
րութեամ
բ Ա ողոմ
ոն
ա
յ ն
-
չ ա փ
ղիւր
ե կ ա
լ պա լատա
ա1լԱնե
բուն
,
որ
քիչ
ատենէն
աեղւսւռ
բ ուե
ցաւ
արքունիքին
մ էք , ե լ երբ
աւագ
Լսո Հ ա ր ա բ բ
մ ե ռ ա լ
,
ինք
անոր
տեղբ
անցաւ։
Յետռյ
պ ա տ մ ե ց
Աողոմ
ոն , թէ
ինչսլէս
թադաւորին
մ՚իակ
գ ո ւ ս տ ր ր
, դեղեցիկ
եւ վառվռռւն
"՚Ղ
^ԻԿ
՚ ^ ք ՛
՚լաղսնօրէն
սիրաՀարեցալ
նռր
խո
-
Հ ա ր ա
րին
, թէ
ինչսլէս
ա կ ա մ ա յ
իր
սէրԲ
յայտնեց
անոբ,
թէ
ինչպէս
անոնք
գի՚չե
-
րանց
փաիսան
արքունիքէն
, սակայն
բբռ
-
նուեցան
, թէ
ինչպէս
մաՀուան
գ ա տ ա
-
պ ա ր տ ո ւ ե ց ա լ
Լլ
ւեառյ
տեսակ
մբ
Հրաչ
-
քով
յաքողեցէսլ
վւախչիլ
արդելարանէն
:
Աուլամիթ
ադաՀօրէն
ա կ ա ն ք
կբ
՛լնէր
իրեն,
եւ
երբ
Առոռմոն
լռեց,
այն
ա տ ե ն
գ ի չ ե ր ա
յ ի ն
խ ա
ւլա
զութ
եան
մ էք
իրարու
Հպեցան
անոնց
չուբթնեբբ
, իրարու
Հելււ–
ուեցան
թեւերբ,
շփուեէքան
քլուրհքեբբ
:
Ե՛լ
եոբ
ա ռ ա ո ւ
եղաւ
, Ա ուլամ
իթի
մ արմ
ի–
նբ
վ ա ր դ ի
փրվւուրի
կբ
նմանէր
, իր
գ ե զ ե –
ցիքլ
ո՛ չքե ր բ կապտորակ
՚*՜իրով
մբ
պատահ
էին
սիրռ։
քոգնութենէն
: Ու
բսալ
մեղմա–
նուշ
մպիտով
մբ*
Թարմացռւցէք
ղի՛ո
խնձորներով,
կ ա ղ գ ո ւ բ ե ց է ք
ոինիռվ
, ռրովՀեաեւ
ես
ու
-
մաթավւ
եղաք
սէոէն։
• ֊ ^
Ւսիս
ասա
ուահ
ուՀիին
մեՀեանին
մէ^՛
,
Բ ա տ ն
է լ ՛Բաբ
լերան
վրայ,
նոր
էր
վ ե ր
-
քացեր
մ եհ
խո
բՀոլբդին
առաքին
մ ասբ
,
ոԼր
նհոկա
յ
բէլւսք
թոյք
կր
տրուէ
ր
նռր
ռլիստեա^եր
ու
:
Հե րթական
քուռմ
ր
ճեբմ
ակ
Հադռւս–
տով
Հնամէնի
հերունի
մբ.
ահիլռւա^–
դբ–
լոլիււով
, ա ն պ ե խ
եւ
անմ
օրուս
,
րեմ
ի ն
բ՛ս
րձբ
ութենէն
երես
բ դարձուց
գէ՛պի
ժո–
՚լով^ււրզբ
եւ Հ ա ն գ ա ր տ
, յոդնաբեկ
ձայ
-
նով
մբ արւոաււանեց
.
(Շար.)^
Fonds A.R.A.M
