տ
Ա / Ի Ա Ջ >
•
Յ ա ճ ա խ կը կըկնեն
մեը
եկեղեցին
գլխաւոր
ա ղ գ ա կ ն է
հա յապաՀպանման
:
Երկըորղական
են
լեղու
,
մ ամուլ
, գ ը ա ֊
կանութիւն
-. Եկեղեցին
կը ըաւէ
. . . յ
Վ ա յ ր կ ե ա ն մը ընղունինք
այս
վարկահր
իբրեւ
ճշմարտութիւն
ե լ խօսինք
ա յ գ մա–
սին
քիչ մը ա ւ ե
լ ի խ ո ր ա ն ա լո մ %
Հ ՚ " յ Կ ՚ Եկեղեցին
ի ր ա պ է ս
մողովբդա
-
վ ա ր
հաստատութիւն
կ, աղատ՝
կաշկան–
գսւմներէ
յ
ա ն կ ա խ շ ա տ մր ն ա խ ա պ ա շ ա
—
բում
եերկ ; \ք ո լ ե ռ ա ն գ չէ ,
ր ա ղ գ ա ա ե լ ո վ
"՛՜բիչ
քրիստոնեայ
գ ա լ ա ն ա ն ք ե ե ր ո ւ հետ ;
Աննման
են մեր ա ր ա րողութ
ի ւննե
ր ը , շա–
րականները։
Զմայլելի
բանասաեղհոլ
-
թեամր
մը շաղախուաՆ
անոնց
ամէն
մէկ
բաոը
, հնչիւնը
:
Հ ի ն է մեր Եկեղեցին,
շա՛՛ա
հ ի ն :
Աւնի
իր
պատմոլթիլնբ,
ինչսլէս
աղղ մբ,
ինչ
պ է ս հայ ա ղ գ բ , որ
գիմ
ա գ ր ա հ է համաբ
-
հաղար
փ ո
րձո ւթե անց ու
փոթորիկներու
ե լ պահահ՜
, պ ա հ պ ա ն ա հ
է իր րտրքերբ
,
իր
մչակո
յ թ բ ^ իր գոյութիւնը
վ ե ր շ ա պ է ս
,
մահմետականութեան
հովռւն
մէք :
ծ՛–
այսօր
մեբ երկրէն
գուբս
,
Հաղար
Հովերէ
տ ա ր ո ւ բ ե ր , կ ա ռ չ ա հ մեր
լեղուին
ու
ալանգոլթեանց
կ^ուղենք
Ե կ ե գ ե ց
ի ն եւս
ղարձնել
աղղակ
մբ մեր
ինքնաւկաշապա—
նութեան
պայքարին
Համար
Հ
Ամ
էն Հայ
Համ
ա ձ ա
յ ն է ասոր , Հ ա ւ ա -
տ ա ց ե ա լ թէ ոչ : ք՛ր կրօնական
Հ ա ն գ ա ~
մ անքէն
ղուբս
, եկեղեցին
աղղա
յ ի ն փր -
կութեան
գ օ տ ի մը կը Համարուի
Ովկիա
նս սի ալիքներուն
խաղալիք
մեր
նաւոլե
Համար
յ
Ուրեմն
մէկգի
գնե
լով
տ ե ս ա կ է տ ն ե ր բ
,
խօսինք
անոբ
մասին
իբրեւ
միքոց
փրկու
թ ե ա ն %
Որսլէսղի
Եկեղեցին
իրեն
սաՀմանուահ
այղ
Հիմնական՜
գ ե ր
ը կատարէ
, պ է ա ք
է
ը լ լ ա յ
ուրեմն
ումեղ,
կարղասլահ
,
օմ -
տուահ՝
բանիմաց
ե լարմէքալո
ր
եկեղե—
ցականնեբով
, յարգելփ՝
բոլոբին
Համ
ար
իր
ա ր տ ա ք ի ն թէ
ներքին
կ ա ր գ ո ւ ս ա ր ք ո վ ,
իր
ա ւ ա ն ղ ա կ ա ն
մեհութեան
բոլոր
Աաքք*^^
ր ո գե
լ ի ն ե ր ռ վ
%
Արղ,
ներկայիս
Եկեղեցին
կը
նեբկայա֊
ցրւ՚է՛^
ա յ գ պայմանները–,
ի վիճակի"՝
է
իրեն
սաՀմանուահ
պաչտօնը
կատարելու։
՛ի մ բ ա խ տ ա բ
ար ոչ։
՚Բննենք
քանի
մը
պ ա տ ճ ա ռ ն ե ր ;
Նախ,
Հայկ.
Եկեղեցին
մասամբ
կորսն
ցուցահ
է իր միասնականութիւնը
։
Ամէն
գաղութ
ենթակայ
է ոչ միայն
տ ե ղ ա կ ա ն
օրէնքներու
, այլ ե լ աղղային
վարչու
-
թեանց,
առաքնորղնեբոլ
կամ
կաթող՛
վախանորգներոլ
,
պատրիարքներու
,
նոյնիսկ
պարղ
քաՀանաներոլ
ինքնորոյն
տ ե ս ա կ է տ ն ե ր ո ւ ն
։
Չխօսինք
ամերիկաՀայ
գաղութի
մասին
ուր
գ մ բ ա խ տ
գ է պ ք մը երկուքի
բամնեց
Եկեղեցին
: Եկող
- գ ա ց ո ղ
առաջնորդներ
չունեցան
անՀրաժեշտ
Հեղինակութիւնը
կամ
իմ ա ս տ ո ւ
թիւնը,
լեցնելու
Համար
խրամատը։
Ոչ իսկ
Ամենայն
Հայոց
կա -
ՆԻՒԹԵՐ
Պ Ա Տ Մ Ո Ւ Թ Ե Ա Ն
Հ Ա Մ Ա Ր
ՍԷՅԴՈՅԻ
ԵՈ.ԵՐՍ.ԿԱՆ Վ-ԱխճԱՆԸ
Այս
վերքինը
բանտին
մէք թունաւոբե
–|
չով
մեոցուցին։
Ւսկ
ինքը
վ ւ ա խ ս տ ա կ ա ն
էր
Գէոբղի
նման
եւ Հետասլնղման
առար
կայ։
կառավարութիւնէն
եւ
Թուրքերէն
ղ ա տ , րոլոր
աշիրէթնե
ր բ
իրեն
դէմ
էին ՝•
էՕսյթեցի
իր աչիբէթէն
ղատ,
ոչ մէկ ա -
չիրէթի
մէք կրնար
ո ա ք բ
կոխել
:
կառավարութիւնը
վե
րք
^ւաղ իր
տ ո ւ ա ւ
քիւրտ
չէ խերուն
եւ ա շ ի ր ա թ ա պ ե տ ն ե
բուն
եթէ
Ղ.ասբմ
բէկը
կ ա ո ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
չյանձնեն
, պիտի
ղրկուին
իրենց
շնորՀ
-
ուահ
բարիքներէն
:
Այս
սաբսաւիին
տակ
, Հասանանցի
Շէխ
ՄուՀամմէա
էմին
ե լՇէխ
՚Բէմիլ,
իրենց
ա
շ ի ր ա թ ա պե
տ Ա լէ
յ մ ան
աղան
(
Ղ.ասրմ
բէկի
փեսան)
Հանեցին
Վ ա ս բ մ
բէկի
գէմ :
Մ օ տ քսան
Օր
իրարու
գ է մ կռուեցան
, եւ
երկու
կողմն
ալ
մ եհ
կորուստ
ունեցան
:
՚Լասբմի
ռագմանիւթբ
կբ պ ա կ ս ի
ե լ
կբ
դիմէ
Գէորգի
օգնութեան
, Գէորդ
իր ա -
քակցութիւնբ
չդլացալ
: Տ ե ղ ա կ ա ն
լիւկեր–
նեբէն
քսան
Հալի
Վ ա ր դ ե ն ե ս ց ի
Մուրս՚տի
ղ ե կ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա մբ , օւլնութեան
կ՚երթան
Վ ա ս ր մ
բէկին
, որ լկկճուահ
,
թուլռլ
-
թ ե ա ն
նչաններ
ցոյց
կ ո ւ տ ա բ : կռիւբ
կ՛՛ե -
ռ ա
յ -,
Գիմ
ացէն
Ա լ է յ մ ան
ա ղ ա
յ ի
ղո
լամ —
թողփկոսբ
կրցաւ
մէկի
ւէերտհել
ղայն
,
պ ա ռ ա կ տ ռ ւ մ է
փրկելով
ա յ գ
բ ա ղ մ ա մ ա ր դ
գաղռւթբ
: «
Համ ա լսա բ ա ն ա կ ա ն »
բարձ
-
բ ա ս տ ի ճ ա ն ե կե ղե ց ականն
ե ր
ուրիշ
բան
չղտան
Հոն լկելիք
եթէ ոչ անղլերէն
ա -
ւ ե տ ա բ ա ն եւ քաբոգ^
կ ա ր դ ա լ կամ
Հա
յ ե -
րէնը
ալե
լռ րղ
նկատել
: կրնանք
խօսիլ
քիչ
մը
աւելի
երկար
ա յ դ
«ելո
յթներ
ու» մա -
սին։
Նախ
ս ա «Համալսարանականները»
%
Ո" վ դէմ է որ ունենանք
բարձրաղ
ո
յ ն
ուսում
ա ռ ա հ
եկեղեցականներ
: ԸնդՀա
-
կ ա ռ ա կ ն
, յաճախ
կբ գ ա ն գ ա տ ի ն ք երբ քա
Հանայ
մբ բեմ կ՛՛ելէ
եւ չ ի կրնար
երկու
խօսք
իբաբոլ
ք ո վ բերել,
կամ
ՀոգեՀան
-
գիստի
անուններու
ցանկբ
կբ կ ա ր դ ա յ սբ՜
ի՛ա լ ե լ ա ղ ա ւ ա գ ե լով
•.Րա
յ ց
ամ
Հ ն բա՛՛՛ն են
ա յ դ
նոյյ
ե ր ի տ ա ս ա ր դ
Համ
ալսա
ր ա
կաննե
բր,
որոնք
կբ յաւակնին
մեր
Եկեգեցին
կառավա
րե
լ
ղիբքե
րէ կամ
դպրոցնեբէն
քաղուահ
, շ ա տ ա ն գ ա մ
Հում
գ ի ա ե լ ի ^ ե -
բով։
Հ ա գ ա ր ա ն գ ա մ ոչ ; Տ ՛ ա մ ա ն ա
կին
երր
մեր
երկրին
մէք էինք
եւ ունէինք
աղգ.
սաՀմանաղրո
ւթեամբ
կառավա
րուահ
թե
մեր
, կային
ոչ - Հ ա մ ա լ ս ա ր ա ն ա կ ա ն
ա -
ռ ա ^ ո բ գ ն ե ր
, շ ա ա ե բ բ
գսլր
ե վ ա ն ք ե բ էն ե–
լահ
,
ճեմ
տ րաննե
բու
մ էք կ ա ր դ ա ց ա հ
կամ
վ ա ն ք ե ր է
արձակուահ
, որոնք
իմաստուն
առաքնորղներն
էին
մ եր
ժ ո դ ո վուրգին
ու
Եկեղեցիին
, ե լ Հրաշքներ
կբ
զորհէին
ա–
նոնց
պ ա Հ պ ա ն մ տն
,
յառաքզիմ
ութեան
,
բարւոք
մ ա տ ա կ ա ր ա ր ո ւ թ ե ա ն
Համաբ
։
Անոնք
շ ա տ լաւ կբ ճ ա ն կ ա
յ ի ն ա յգ ժո–
դովուբգը
, կբ
սիրէին
ղա
յ ն , ունէ
ի ն ա
յ ն
ալին
որ գ ա ր ե ր ռ վ
պ ա Հ պ ա ն ե ր է
Հ՛"յԲ
՚
իրենց
վ ա ր չ ա կ ա ն
կար ողռ ւթեամր
ե լ չբւ
փումով
իրենց
թեմին
Հ ե տ , անոր
ցաւերը
ճ ա ն կ ա լ ո վ
,անոր
լեղուն
ու
Հողին
իւբա–
ցնելով,
ա յ ՛ լ ֊ առաքնոբղներբ
կր դ ա ռ ն ա
—
յ ի ն մէկ
մարմին,
մէկ
Հոգի
։ Համալսա
-
բաններէ
րերուահ
գ ի տ ա կ ա ն
ա ս տ ո ւ ա հ ա
-
բանութեամ
բ
չէին
մօտենա
ր Հայ - Եկե -
դեցւո
I
ա լ ա ն գ ո ւ թ ե ա ն ց եւ անոր
գ
արաւոր
սլաամութիւնբ
չէին
քննեբ
օաւսբոտի
եւ
գունաւոր
ակնոցներով։
^
^
Ջոլնէի՞՚նք
ղ ա ր գ ա ց ա հ ե կե գե ց ա կաննե
ր - ՚ ք
Հ)լւմանեանի
, Գռւրեանի
, Րաբւլէնի
,
Թոր–
գոմի
ե լ ուրիկեբռլ
նմ ան
, որոնք
կրնա
յ ի ն դ ա ս տ ա լ այսօր
Օքսֆռբս՛
կ ա ր գ ա ց ո դ
վարդա
սլե անե
բուն
։ Գ ա ս տ ա լ
մ ա ն ա ւ ա ն դ
ճ ա ն կ ա
լու Հա ք ժողովուրգբ
, Հա
յ կ
. Եկե–
՛լեցին,
անոր
Հ ի ն մշակո
յ թ բ ,
անոբ
ղա —
րաւոր
սլաամ
ռ ւթ
ի ւ ն ր ;
Աոաքնորդելով
ղա
յ ն խորտռլրորտ
ճամ
րանե
բու
՛իրա
յ եւ
անոնց
Հետ
նոյնանալով
։
–Այսօբ,
ամէն
մէկբ
Հեղինակութիւն
է եւ
ինքն
իրեն
թ ո յ լ
կուտայ
փորձել
այնպիսի
կա
ր գ ա գ բ ո
ւթի
ւններ , որոնք
լկգՀանբա
-
կան
Հանղամանք
ունին
եւ
կ՚իյնան
ե կ ե -
գ ե ց տ կ ա ն
րաբձրագոյն
ժողաինեբու
իրա
—
լաս
ու
թեան
Մ էկր
կ՝ելլէ
Ա ւ ե տ ա ր ա ն բ
ա շ խ ա ր Հ ա բ ա ր
կը
կ ա ր դ ա յ ,
որպէս
թէ Հասկնալփ
ըլլալու
Համւ
նո
րերու^ւ
Ո՛՛՛ւբ
մնաց
մեր եկեղեցիին
եւ բոլոբ
ե կ ե
ղեցիներու
այն իսորՀրդաւո
րութիւն
բ ո բ ,
Օ.ՏԱՄՆ11Բք16ԺԸ
ԶարՀուրելի
բան մբ ունի
ի ն ձ
Համաբ
ատամնաբռւժին
թիկնաթռռր։
Զայն
չինոգ
ա ր Հ ե ս ա ա ւ ռ բ բ ի ղո՛՛բ
փւո րձե
բ է , իր ճա–
չ ա կ բ եւ Հմտութիւնբ
ի գոբհ
դնելոփ
Հա -
ճելի
կ ե ր պ ա բ ա ն ք մբ աալ
անոր
։
ԱյԳ
նստարանր
ի ն ձ Համաբ
ե լ ե կ տ ր ա կ ա ն
ա թ ո
ռին
Հեռաւոր
մէկ աղղականն
է :
Ա ա տ մ ն ա ր ո
յ ժ ս ալ
փա խ ա ն ա կ
Համ
ողիչ
խօսքեբութ
գայն
ի ն ձ սիրելի
գարձնելռւ,
Հեգնանքի
նշաւակ
կբ դարձնէ
։ Երբ վա
-
րանումով
կբ
մօտենամ
թիկնաթոռին
կ՝րսէ
ինհի.–—
Յայտնի
է որ գինուռրու
-
Թիւն
չես
բրահ
։ Այն ա տ ե ն ես ալ ա ռ ն ա
կանութիւնս
ցոյց
տալու
Համաբ,
մէկ ոս–
տումով
կբ նստիմ
թիկնաթոռին
վրայ
եւ
ս ր տ ա դ ո ղ ո վ ,
կբ գ ի տ ե մ
։ Ան
՚ ք ՚ լ ր ո ց ի ն մէ
քէն
երկու
գորհիք
կբ Հանէ.,
մէկբ՝
կոթը
հռահ
մանտբտիկ
շերեփի
մբ կր
նմանի
,
հայրամասբ
մէ^կ
ֆրանքնոցի
մեհոլ
-
թեամբ
Հայելի
մբ, ղոր կբ գնէ փարի
ակ–
ռայիս
վրայ
եւ մէքբ
կբ
նայի։
կարհեմ
թէ
ա
ւղ. ա կ ռ ա յ ի ն Հ ա ն դ ի պ ա կ ա ց
վերի
ա կ ռ ա ն
կբ
դիտէ։
իսկ
միւսբ
չ ա բ ա չ ո ւ ք
սրահայբ
գորհիք
մբն է,
հայրր
կր խօթէ
ակռայիս
մէք,
փտահ-ին
խորութիւնը
Հասկնալու
Համար
;
՚ Ր ն ն ռ ւթի ւ ն բ կատաբե
լէ ե ա ք , ինհի
պի
տէ ըոէ թէ ակռտս
խնամ
ելի՛՛՛ք
է թէ քա
շելիք
• Ե թ է քաչելիք
է, փ,ոխանակ
բոլոր–
տիքէն
սկսելով
մեդմօրէն
յայտնելու
իր
ոբոչումը
Լոր , կտրուկ
,
լակոնական
,
կ^րսէ • -— ^ Այ ս ա կ ռ ա ն
պ ի տ ի
ք ա չ ե մ » :
Երբ
ա յ ս
իւօսքը
կ՛՛ իմ անամ՝
վ ա խ է ս
սիրտս
ուժգին
կր տ ր ո փ է , լեղռւս
կր պ ա պ ա ն ձ ի ,
Հ ա ւ ա տ ա ց ե ա լ կամ ոչ , գոնէ
սլաՀ
մը կբ
Հեռացնէ
մեէք
ա շ խ ա ր Հ այ ի ն
Հ ո գ ե ր է
եւ
մ տահռւմներէ
: Ո՚^վ պիտի
պ ա Հպ ա ն է մեբ
ոսկեզինիկ
գ բ ա բ ա ր ը
ոբուն
այսօրուան
միակ
պ ա Հ ա պ ա ն բ Եկեղեցին
է :
Տեսա՛՛՛հ
է ք որեւէ
կաթոլիկ
եկեղեցի
որ լատինե
-
րէնբ
անդին
նետէ
որսլէսղի
Հասկնալի
գ ա ո ն ա յ
ամէնուն
։ Եւ կր կարհէ՛՛՛ք
ոբ նո–
րերբ
կուղան
Ա ւ ե տ ա ր ա ն ը
Հասկնալու
եւ
անո
բ վարդա
սլե տութիւննեբը
իւրացնելու
Համաբ,
իբրեւ
նուիրական
խօսք ։
իմ
Համեստ
կարհի^քւռվ
, Ա ւ ե տ ա բ ա ն ր
գբ"՛-՚
բ ա ր
լսելբ
,չՀասկնաչոլ
գնով
, չ ա ա
աւելի
Հմայք
ունի
եկեղեցւոյ
ղմբէթին
ու
կա
մարներու
տակ
. քան
Հասկցուահ
ա չ խ ա ր –
Հաբարը
ւլոր ըստ կամս
կ՝ենթարկէ
իր քն
նական
մաքին
ու Հայեցոգութեան
:
Ուրէչ
նորութիւն
մր մեր բարձրաստի
-
ճան
կզեբտկաննեբու
կոգմէ,
եկեղեցւոյ
բեմ
էն
խօսիլ
Հ ա ւ ա տ ա ց ե ա կ
երուն
Հետ
միշտ
ն որ
երուն
Հետ բսե լ 1լոլղեն
-
իլ -
րաքանչիւր
երկբի
լեզուով
;
Այսպէս
, Հիւս
. Ամերիկայի
,
՜Բանաատ–
յ ի 1,ւ անգլ.
գաղութներու
մէք՝
անգլեբէն
,
Հարաւ.
Ամերիկայի
մէք սպաներէն
եւ
փորթռւկերէն
, Ֆրանսայի,
Պելժիոյ
եւ
Զուիցեբ ի ո յ մէք ֆրանսերէն,
իտաչիոյ
մէք
իտալերէն
, Յունաստան՝
յունարէն.
բռելիքս
չեմ գ ի տ ն ա ր : Իսկ ան
ինհի
միայն
կկս
վայրկեան
կու՚ոայ
մտահելու
Համար
եւ եթէ պատասխան
չստանայ
օՕրգ
երկ -
վայրկեանին
գոբհիքներբ
կբ տ ե ղ ա ւ ո ր է ,
թեբթբ
կ՚առնէ
կր նստի
եւ կ՝բսէ
«Հի.
մա
մինչեւ
իրիկուն
ժամտ ն ա կ
ունիս
մր ֊
տահելռլ
Համաբ»
: Ե" ալ ճ ա ր ա Հ ա տ
կ՝բ–
սեմ .-
՛Բանի
որ քաչելիք
ակռւսյ
է ք ա -
Կբ
մօտենայ
ինհի,
կռնակբ
կը
դարձնէ,
գղրոցէն
մէքէն
բան մր կ՚առնէ
եւ գ ա ր ձ -
եալ իմ կռղմս
կր գ ա ռ ն տ յ : Աստուահ–
իմ,
աքցանն
է ։ Լայնքով
եւ
երկայնքով
կբ
ցուցնէ
ի ն հ ՜ ի , ե լ ինչպէս
որ
մսադռբհը
նաիսապէս
գ ա ն ա կ բ կր սրէ , իմ ա տ ա մ ն ա -
բոյժս
ալ
աքցանին
թեւերբ
կը
շարժէ
գիանալոլ
Համաբ
թէ լալ եր րանի՛" :
Երբ
" լ ղ ՚ ո է կ
տղայ
է է , մեբ քաղաքին
մէք
սափրիչ
մը կ ա ր , որ քաղաքին
առաքին
ա կ ռ ա յ
ք ա չ ո կ էր։ Ւբիկուն
մը մեր
տունը
ե կ ա ւ ակոաս
քաշելու
Համաբ
, զիս նստե
-
ցուց
աթոռին
՛Լրայ
ե լ ըսալ
«Տղաս
,
բնաւ
մ ի վաիսնար
, Հիմա
ա կ ռ ա յ ի դ պզ -
՚ " է կ ապտակ
մբ պիտի
զարնեմ՝
ո ր պ է ս գ ի
չարութիւն
չլկէ
» : Ե ս ալ իրաւ
կարհելռվ
ք ա ք ա ր տ բ
բերանս
բ ՚ ս ց ի ւ Երբ
ձեոքբ
գ է պ ի
բերանս
ա ա ր ա լ
ափէն
գուբս
ցցուահ
կբ–
տռլցի
նմանոգ
բան մր տեսայ։
Ա յ գ
ղոր֊
^ԷՔՐ
"՞՚-րկէ
Հանեց
եւ
ե՛՛՛րը
ափւին
մէք
— "՚ձԴ էնծ՜ի
Համար
Հանելուկ
մը
դ ր ա ւ
մնաց .
ԱՀաւասիկ
Անատոլուի
ա կ ռ ա յ
քաշողին
եւ
Փարիզի
ա տ ա մ ն ա
րո
յ ժ ի ն
տարբերոլ
-
թիւնր
։
ք՝տյց
թողունք
անցեալբ
: Այս սլտ Հոլս
կբ
գտնուիմ
Փ ա ր
իղի
ա տ ա մ ն ա
բռ
յ ժ ի ն
ձեռ
քին
աակ
։ ինհի
Հրամայեց
որ
բերանս
բ ա ն ա մ : Երբ
բացի
, ա չ ք ե ր ս ալ
ինքնաբե–
ա ր ա բ ա կ ա ն
երկի
բնե
բու
մէք՝
արաբերէն
,
թբքախօսնեբուն
Համար
եւ Թուրքիոյ
մէք՝
թուրքեբէն
, թերեւս
փաղը
Երուսագէմի
մէք
եբրայերէն։
Ալ աքս
եղաւ
Հա
յաս տանեա
յ ց Եկեղե
-
ցի...
Ի ՞ ՛ ն չ
սլիաի
բսես,
սիրելի
Համալսարա
-
նական
, քու անղլերէնովղ.
կամ
ա բ ա բ ե բ է –
ն ո վ գ Հայ ե բ ի տ տ ս ա բ դին որպէսղի
ե կ ե -
ղեցի
՛լայ
եւ քեզ լսէ։
Ի ՛ ՛ ն չ է նպատակգ
,
ԴԻ՚եքՐ
Հ ՚ " ՞ յ
ոլտՀել,
ցոյց
տ ա լ ո վ
կ՚երեւի
որ
լեզոլգ
անղամ
կրնաս
մոռնալ,
բայց
ոչ
աստո ւահ որ Հ՛ս ք է
. ՚ • :
Հ ա պ ա ս ա ե կ ե ղ ե ց ա կ ա ն
արարոգութիւն–
ներու
քմաՀաճ
վւովւո
խութիւննե՛"
ր բ , կր–՜
ճատո
ւմներ
բ ,
եղանակնեբոլ
այլս՚փո
-
իսոլմնե՛"
Րր
ղանաղան
Հ եղինակո
ւթիւննե
-
րոփ : Աքգ ալ ուրիշ
Հարց
, որուն
կ՛՛արժէ
անղբագաոնալ։
Ե ր կ ա ր
պիտի
րլլար
թուել
փ ա ր չ ա կ ա ն եւ գարմ
անաղտն
մաբմ
իններու
կա բ գ ա գ բ ո ւ թ ե տ ն ց
գորհահ
աւերբ
մ եր
մինուճաբ
եկեղեցիին
Հանղէսլ
, կարգա
-
գրռւթիւններ
որոնք
յաճա
խ
ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
նկաաումնե
բէ կբ
բխին
,
հ առա
յ ե լով
ոչ
միայն
ղաղոլթնեբբ
պ ա ո ա կ ա ե լ ո լ ,
այլեւ
Հայկ
. Եկեղեցին
կռուախնձոր
գարձնելռւ
ե լ վ ա ր կ ա բ ե կ ե լ ո ւ
;
ԱՕԱԻ
նեբէն
Հայահին
մր, Ա ո ս օ ս պ ա ո ն ա լ ո վ
կբ
սլոռայ.
Հէ
յ \ ա ս ր մ բէկ, քու
վերքէն
օրն
է այսօբ,
ո՛՞ւր
պիտի
մտնես
Մոսոյի
ձեռքէն
Հ ո գ ի դ
աղատելու
համար։
՚Լասբմ
բ է կ ե
ղռլամնեբէն
գ ա ր ձ ե ա լ
հայահին
,
իյարգա
Նազէ
Առսօն
, կբ պատասխանէ
.
-
շան տղայ,
եթէ Հոն դուն
մինակ
Ա ո ս օ
՛ք (կ ես՝ Հռս ամէնքս
ալ Ա ո ս օ ենք,
քու
եւ աղայիգ
կռիւբ
դիտէ՛"ք
թէ
որու
գէմ
է ։ Աղայիգ
բսէ թող մէքտեզէն
քաշ
ուի
, ռրպէսղի
այս փռթոբիկբ
իր
գրլ -
խուն
չպայթի
։
Մ ոսօն
Ա լէմանին
կբ պատմէ
լսահբ
թէ մեր կռիւը
ֆետա
յիներու
դէմ է ե լ ոչ
թէ
*Հասրմ
բէկին
, Հոն կռուոէկերր
բո -
լորն
աք ֆետայիներն
են : Եւ կր պ ա Հ ա ն -
քեն
որ կռիւբ
գ ա գ ր ե ց ն ե ն ի ն պ ա ս տ ՛Լա -
սըմ
բէկի
• Իսկապէս
ալ կոիւբ
վ ե ր ք ա ց ա ւ
ի ն պ ա ս տ
Վասըմ
բէկի
տ
՚ Լ Ի ^ ՚ " և Ր երկաբ
չտեւեց։
Ամիսներ
վերք,
նոբ գորհի
լհուեցան
չէխեբն
ու ա–
շ ի ր ա թ ա պ ե տ ն ե ր ը ։ Երբ
ստուգեզին
Ղ^ա -
սբմի
եւ Գէորգի
զինակցութիւնը
,
խնդիբը
յայտնեցին
Ա ա չ ի տ
էֆէնաիին
, ոբ ք ա ղ ա
քին
ամէնէն
աղղեցիկներէն
մէքկ
է ր , կա
ռ ա վ ա ր ա կ ա ն
պ ա չ տ օ ն ե ա
յ ե լ ա ղ գ ա
կանու–
թեամբ
կասլռւահ
Մ Ի ր ՚ Ր ՚ ՚ բ է կ ի
տ ա ն Հետ :
Ո ՛ ա շիտ
է ֆ • անձամ
բ կր տեսնուի
Վ ա -
սբմի
Հեա, իր դիւանին
մէք,
կը
պարգէ
եղելոլթիւէւը
եւ կ՛աւելցնէ
.
-
Գուն
արդէն
գ ի տ ե ս որ կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ -
թիւնբ
Գէռրգը
ռղք կամ
մեռահ
ձեռք
բերողին
մեհ պ՚սրգել
կը խ ո ս տ ա ն ա յ : Բու
նե՜րման
ա ր ժ ա ն ա ն ա
լու
առիթր
եկահ
է ,
ալ
ի ՞ ն չ կբ ս պ ա ս ե ս ։ Թեբեւս
ներման
ա ր
ժանանան
եղբայրնեբգ
ալ,
բանտէն
ա -
գ ա տ ո ւ ե լ ո վ
:
՛Լա սըմ բէկ կբ խ ո ս տ ա ն ա
յ
դ ա ւ ա ճ ա ն ե լ
Գէորգի
:
Այս
գ ա դ ա ն ի ք բ
*Լասրմ
բէկի
Կինբ՝
Գ ի ՚ ֊ լ ՜
նաղ
խանում
կր յայտնէ
Առսոյին
որ
աա–
րիներէ
ի ՛թ՛ր կբ հառայէր
Վասբմին
եւ
անոբ
սէրր
կբ
Վ"՚յեւէր
իր քաքութեան
չբ–
նորՀիւ։
Իսկ Գիւլնաղ
խանումը,
իր ա մ –
բող^
էութեամ
ր կ ա պ ո ւ ա հ
ու
նուիրուահ
էբ
Աոսոյին.
. Ըսէ Ա ո ս օ , թռզ
Յակօն
զգուշացնէ
Գ է ո ր գ բ ո բսլէսղի
Վասըմի
հու
ղակր
չ ի յ ն ա յ ։
Վ ե ր ք ե ր ս շ ա տ գ է չ
լուրեր
կր
լսուին,
մ ա ն ա ւ ա ն գ
Ո՚աշիա
էֆ.ի Հոս
ղալէն
ի ՛Լեր։
(1910/<Տւ ,
երբ
քՍաբցայ
Աո
սօն
ու Մ ա բ զ պ ե տ
Հիւբ
եկան
Վ ա բ դ ա ն ի ն ,
Ա
. կարապեա
Շբք • ժողռվին
երթալու
,
նռ
յ ն
ի Ր ի կ"
՚-ն բՄ
ոսօն
մ անրամ
ասն
նկարա–
^
գ ր ե ց
դաւաՀճանոլթեան
հալքեբբ
ղորս ի - 1
մացահ
էր Գիւկազ
խանումէն)
:
յ
Աակայն
Գէորդ
հանօթ
էր ա յ գ
վայրե
ն ի
ցեդի
Հոգեբանութեան
, թավւանցահ
էր
մինչեւ
անոնց
հռւհն
ու ոսկոբբ։
Ե ր բ ե ք
չեղաւ
օբ մր ռբ , ճշղիւ
կատարէր
յՍասրմ
բէկի
ժամագբութիւնր
: Օրը
Կ՝"Ր"^էր
է
խօսք
կ ո ւ ա ա ր , ե լ ոոոշուահ
օրը *է–բ եր
թ ա ր :
Բ ա
յ ց ե՜լ ա յնպէս
անոնք
յաճա խ
իրարու^
Հետ
կբ տեսնուէին։
Ե՛–
Հանդիպում
բ կ^ ը լ –
լար
անակնկալ,
ղգոյչ
եւ
շր ք ա Հ ա յեաց
։
Գ է ո ր գ
կ՚ըլլար
գ ե ր ա ղ ա ն ց
ուժռվ
:
Ան՚լամ
մ բ Գ է ո ր գ
ճաշի
Հրաւիրուեցաւ
՚Լասրմ
բէկի
կոզմէ,
իբ դիւանին
՚ ^ է ք ։
հյօսք
տբ -
լալ
, օրն ալ որոշեց
, բայց
ճաշի
չ գ ն ա ց
1
Ընկերներու
գիտողոլթեան
առթիւ
բսալ
•
ի՛՛՛նչ
գ ի տ ն ա մ
, ա յ գ օբր
՚ ^ յ գ
լակււտբ
ինչեր
կբ
մտահէ։
ԵԼ
օր մբ ուժեղ
իսումբով
մբ մ տ ա ւ ա -
նոբ
դիւանը։
՚Լասըմ
բէկի
ղոլամ
Ամոյի
կինը
Գէորգի
ներկայութեան
բողոքեց
տ ա դ բ ո ք
կողմէ
պզհուահ
ըւլալուն
Հա -
մար։
Վ ա ս բ մ
բէկը
գ ա ա ը կը յանձնէ
Գէ -
որդին
, որ յանցալոԲԲ
կը սպաննէ
ի
ներ
կայութեան
Վասբմի։
Աքս
՚էեբքինբ
ա ն ա -
կնկալի
գ ա լ ո վ , կբ գ ա լ ա ր ո ւ է ր
անզօր
կա–
տ ա գ ո ւ թ ե ա մ բ ,
աչքբ
յառահ
յ ա տ ա կ ի
՛լորդերուն
վրայ
թ փ ր տ ա ց ռ ղ
դիակին
, ու
լճացահ
աբեան։
Կբ դգաբ
Գէորդի
գերա
զանց
ուժբ...
Ա իչտ
այսպէս
, Գ է ո ր գ , իր
Հ ե ռ ա տ ե ս ո ւ –
թեամբ
եւ չրքաՀայեցո
լթեամբ
կանխեց
՚Լասբմ
բէկի
բոլոր
դ ա ւ ե բ բ :
Խարսայ
կռիւբ,
1901/՚5՛ ,
Գէորգի
տ ա -
բահ
բոլոբ
կռիւներու
փ ա ռ ա պ ս ա կ ն
եղաւ։
Մ Ա Ր Գ Ա Ր
Բ Ա Ր Խ Ե Ա Ն
(6)
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
