« 3 Ա Ռ Ա Զ >
II աււ » » ո««–1
Ո
Ահա
երեսուն
տ ա ր ի
է , որ
անձկոլ
-
թեամբ
կբ Հետեւինք
ձեբ քայլերուն
, օ–
ա ա ր ո ւ թ ե ա ն
մէք։
Ոչ
գ ո ւ ր գ ո ւ ր ա ն ք
սլակսեցաւ
, ոԼ Հբա -
Հ ա ն գ :
Ոչ ալ ա շ խ ա տ ա ն ք :
Աբբեմն
կհու
խօսքեբ
ալ
ա ր ա ա ս ա ն ո ւ ե –
ցան,
միշտ
ձեբ բարիքին
Համար
:
ԶափաՀսյս էք ա ր գ է ն
, ե լ
գ ի տ է ք
1
որ
մամանաք^երբ
մեգի
չեն
սսլասեր։
Ամէն
տ ե գ
ունինք
միեւնոյն
մ ա ա Հ ո գ ո լ –
թիւնր
,
չր2անաւարտներ
, յո՚շորգնեբ
,
մ ա ռ ա ն գ ո բ գ ն ե ՛
բ
Հասցնել
:
Ամ
բասլնգել
կ ա պ ե ր բ
երէկուան
եւ ա յսօրուան
մ իքել :
Փրկել
սերունգր
: Այսինքն
ապագան
:
ինքնապաշապանութիւն
կոչեցինք
ա
յ ս
^ պայքարը,
բառին
ամենա
լայն
ի մ ա ս տ ո վ
^
Ա ա ն ա ւ ա ն գ
ե ւ ր ո պ ա կ ա ն եւ
ամերիկեան
ափերուն
վ ր ա
յ ՛֊
Ե թ է
միքավայրր
եւ պ ա ր ա գ ա ն ե ր ը
ա ւ ե –
չփ ն պ ա ս տ ա ւ ո ր են Ա՜իքին
Արեւելքի
մէք ,
՚ ^ յ Դ
չ ի նշանակեբ
, թէ պէտք
չունիք
9ի -
֊.գերբ
պրկելու։
Ը ն գ Հ ա կ ա ռ ա կ ն
, "՛յգ ա ֊
ռ ա լ ե լութ
իւնբ
պիաի
մ ղէ ձեգ Հղեբակա
-
աոարել
արտաղբութիէնըֆ
, ոբսլէսղի
կա
—
բենանք
լեցնել
ուրիչ
ճ ա կ ա ա ն ե բ ո ւ
րացը
յ
ԱնՀրաժեչտ
է գ ա ս ա ր ա ն
փսխել
ամէն
Տ ա ս ն ա պ ա ա կ ե լ
ա շ վ ս ա տ ա ն ք բ ;
-
"–՚&^թյէ.
Միութիւններն
ալ
գպրոցներ
,
դաս^նթացքներ
են , պ ա շ ա ր
ամբաբելոլ
,
բարձունք
թեւահ՜ելու
Համար։
Մ իութիւն
թէ ա ն Հ ա ա
, երբ կբ գ ո Հ ա -
– ՛ ն ա ե ^ հ ո վ կամ
իրենց
գիացահ-ով
,ճամ–
բան
Հարթահ
կ՝ՐԱ՛"^
դէսլի
լճացում
ե լ
- ' ^ մ լ ^ ՝ է թ \ հ . ^ ' ֊ ' ՝ ։
Աւելին
. ՀետղՀեաէ
կբ
("րին
չատ
֊։»Փֆ՚՚մ%կ^քի\կ
մէշ, որ կբ կոչուի
ռասա–
թիւն
ՄԱՆՐ ԱՐՈԻԵՍՏՆԵՐ
7է/՛
անւ
՚ւԻ^
յ ն ո ն ։
յկան
ւթիւն
մ.
՚ասպտսու
- լ^^թիհ,\՝՝՝\^՝թանք
անձն
կոչել
այս մա^^ր, եթէ
են թ ա կ ա ն Գաշ -
\^^ակցսէփԽ1է>^՝՚Ծ1
մտնալտնղ
ա ն դ ա մ ՝ Ա ֊
֊ա^.՚էխ^՝Թա\
կարելի
չէ չաՀիլ
ինք ֊
սեբունղի
փբկու
-
– ՜ ^ ե \ Ճ Բ \ Պ ա թ ^ \ ա մ Ա է ր տ բ
,
յօբանշելով
,
թ ա ր թ ա փ ե լ ո վ կամ կ ի ս կ ա տ ա բ
դիաելիք
-
- տա՚թ ՝^ս թ ճ ե Ո Խ ՚ ա գ ։ փ
V ՝^
*ք«.\\^^յք,\յ^^»*\5արՀ»>\^՚;^^/1%՛՝
կբ նչանակէ
մբչ ֊
անշենական
շարժում՛։՝՝
Կբ նշանակէ
ոս -
՝՝^ու|ք^՝՝.էքփշ^|^
^էձ՜քլ1է
^՝1
^ւելյ,
ա ռ ա շ ,
բոլոր
ընդունակութեանց
ներդաշնակ
գ ա ր գ ս ւ ց ո ւ –
%՝Կւ^/էվ՝\՝^եքՀ
^՝^1
^յս/^իդե՚&^֊Հ;արցներ
.
ՀԱբուն
վաթել
գքիյեճ\՚՝է՝Վ1)՝է՛՝
՝
Հաոսնեն.
կը
եանրանայ
մեր իրականութեան
մէշ
Հա
յ
մ անբ
արուեստներու
մ ասին ;
Անբնա–.
կան
III յ ս
լռութեան
Համ
տ ր անտա
րակո
յ ս
մենք
միայն
յանցաւոր
ենք :
կաբհ՜ես
Հրաբխային
ժայթքուԺնեբու
պէտք
ունինք
ներկայացնե
լու
Հ ամ ար մեր
մանր
արուեստներբ։
Հաստատութիւննե
—
ՐԸ^ ուր Հ ա ւ ա ք ո ւ ա ծ են նմսյշներ
, պատա
Հական
կ ե ր պ ո վ
ձեոք
բերահ
են ղանոնք
Հ
Աինչ
կանուխէն
իսկ մեհ ճ ի գ ո վ
ե լ
գոՀո–
ղութեամբ
Հալաքոլահ
են ձեոադիբներ
,
իսկ
մ անբ ա բ ո ւե ս տն ե ր ո լ
նմ ո յշնեբ
թող -
ուահ
են իրենց
վիճակին
:
Եւ
սակայն
մեր նախաՀայրեբբ
նշանա
-
ւոբ
եղահ
են մանբ
արուեստներու
աբտա–
գրութեան
մէք։
ինչպէս
որ ճ արտա
րասլե–
տ ո ւ թ ե ա ն
, ք ա ն գ ա կ ա գ ո ր Ն ո ւ թ ե ա ն
(մաս -
նաւորաբար
գարդաքանգակ՝^
ե լ մանրա
—
նկարչութեան
մէշ ունեցահ
ենք որոշ
ճա
շակ
, բմբռնում
, ա ր ո ւ ե ս տ
, ա յնպէս
ալ
ն ո յ ն
կաբողոլթիւնբ
ունեցահ
ենք
մ
անբ
աբուեստնեբու
, ռրինակ՝
կաղմարարոլ
-
թեան
, ա րհա
թագորհ
ութեան
, պղնձա
-
ղորհութեան
, յախճապակիներու
, ձ ե ռ ա -
գորհներու,
Հիլսոլահեղէննեբու
, տսլա
—
հոներու,
վւա յ տ ա փ ո ր ա դ ր ս ւ թ ե ա ն եւ ա
—
սոնցնման
ուրիշ
մանր
աբուեստներումէշ^
որոնք,
սակայն.
Հայ կեանքին
աւելի
Հ ա ֊
րագատ
, ալե
լ ի
մ օ տ
, աւելի
ա ո օ բ ե ա
յ աբ–
ւ ո ա գ րութիւններ
են եւ աւելի
շե շտ
ուահ՜
կ ե ր պ ո վ
ցոյց
կ ո ւ ա ա ն
հայ հսգլւն :
Աակայն
այսօբ
ոչ մէկ աեղ Հ ր ա տ ա ր ա -
կահ
ենք, քանի
մը պատաՀական
փոքր
մենաղբութիւննեբէ
ղ ա ա
, թէ ինչ
խոչոր
չ ա փ ե բով
Հա
յութիւնր
ստեւլհ ահ է
սլւ^ձ–
եայ
իրեր,
յ ա խ ճ ա պ ա կ ե ա յ
ամաններ
, նր -
բաՀիւս
ձեռագոբհներ
, նրբաճաչակ
քան–
գաէ^ե
ր II լ վա^ագր
ութիւննե
ր կամ
գեղե–՛
ցէկ
կաղմեբ
:
Ա^ւշուշտ
մեր տղփտութիւնբ
մեհ
բաժին
մբ
ունի
այս մոռացման
մէք։
Անտարա
-
կոյս
Հ ա գ ո ւ ա գ ի ւ ա են նոյնիսկ
բ ա ն գ է ա
Հայեր
, որոնք
ափ ի բերան
կը մնան
, երբ
իրենց
ցոյց
արուի
ԺՉ. •
դա
րոլ
ղմա
յ լ ե
լ ի
պ փ ձ է կ ա թ է
աման
մը, կամ ժէ •
դարէն
մնացահ
կերակուրի
գ ո ց սան մ ը ։
Հյատ
քիչեր
գ ա ղ ա փ ա ր
ունին,
օրինակ,
Ժէ ՚
գ ա բ ո ւ
կուտինաՀայ
յախճապակիներու
մասին,
որոնք
ն ո յ ն իսկ իտալիա
կը
ղր—
կուէին
կամ
3) րան ս ա կ^աբտահուէ
ինիբրեւ
ձ ե ն ա պ ա կ ե ա յ
գորհեր,
մրցելու
Համար
տեգական
ղանաղան
ա բ տ ա գ ր ո
լթեանց
Հետ : Յ ա խ ճ ա պ ա կ ի ն ե ր
, որոնք
Աայանսի
ԼՀին
Տրէղտբն)
նուրբ
ճ ե ն ա պ ա կ ի է
աման–
ներուն
նրբութեան
Հետ կր մրցէին
:
Հայ
կ ա կ ա ն
կաղմեբ
, ղորս
կարելի
է
պ ա բ հ ա ն –
քով
ցուցադրել
կ ա ղ մ ա ր ա բ ա կ ա ն
միշաղ
-
գային
ցռւցաՀանգէսի
մբ մէշ :
Ջ ե ռ ա -
գորհներ,
որոնք
իրենց
գ հ ա դ բ ա կ տ ն
յ ը —
ղացմամբ,
նուրբ
բանուահքներով
ամէ
—
նէն
ժուժկալ
արաա
յա
յտուողնեբուն
Հ ի -
տցմ
ան
բ ա ց ա գ ա ն չութ
իւննե
բ ր
արգաբօբէն
պիտի
խլէին
:
ԵԼ
ասոնք
չատ
ա ն գ ա մ
ոբբեբոլ
պ է ս օ—
տար
թ ա ն գ ա ր ա ն ն ե ր ո ւ մէշ , օ տ ա բ
ա ղ գ ե ր ո ւ
ա բ տ ա դ ր ութեան
ց
շարքին
թաղուահ
կը
մնան
, բ ա ց ա տ ր ո ւ թ ե ա ն
ե լ
լուսաբանու
-
թեան
կ ա ր օ տ : Շուրշառ
մբ
աշխարՀաՀռ
չ ա կ
թ ա ն գ ա ր ա ն ի մբ մէշ իբ
քրիստոնէա–
կան
նչաննեբով
պ ա ր ս կ ա կ ա ն կը ն կ ա տ -
ուի : կուտինական
յախճապակիներ
,
որոնք
« Փոքր
Ա ս ի ա կ ա ն » անՀեթեթ
պիտակին
տակ
լքուեր
են ուրիչ
թան ղա բանի
մբ
մ էշ : Հա յկական
գ ո բ գ ե ր , որոնք
ուշա
-
գրութիւն
կբ գրաւեն
իրենց
գ ե ր ա ղ ա ն ց ,
ուժեղ
դեղեցկռւթեամր
,
« կ ո վ կ ա ս ե ա ն
»
նշանա
կուեր
են ուրիչ
թան
գ ա
ր ան
ի
մ ր
մէշ,
իսկ երբեմն
վախկոտ
^Հայկական
»
մբ
գբուհր
է Հարցական
խոշոբ
նշանով
մ բ ։
Ա ր հ տ թ ա գ ո ր հ ա կ ա ն
նւրբ
իրեր
՚
գոլ՛"
« թ ր ք ա կ ա ն »
կարհեր
է եւ այդսլէս
ալ նբ–
շանակեր
է
թ ա ն գ ա ր ա ն ի մը վարիչբ
: Եւ
Դ ա շ ն ա կ ց ա կ ա ն
սերունդի
մբ
յրցնռ ք
( ա ո ա շա պա
Հ
վին
• ^ձրպէասէկ^է%՜հւք^ւ1նՆ՚^է֊սո^բէիխչ
այս
տար -
բ ա կ ա ն
՚ւիաելիքբ,
ճամրայ
կտրել
: Ա—
^
մէն՝^Օ^քչ^^–թ^՝^^^\՚\՝ճթ^
՝՝ինխէս
լեռ ու
ձոբ
կր կձկ.^-ճեկ^^կ",\ք,ա^ձ^^ր•
խումբե–
^ուբովւ։
փս\ՏքւԽյ
ււ կԽրխխվ
\ ՚ յ ^ ի ա յ ն \ ^կարելի
է
–ա^աՀհզ\\թք^վէ
"Հ
՝բւէւվ\րքերը\–^Հաք^^\եէ^
նորս -
- գհք^^^՚ֆըիէ
^^^՚Ոքարկէէէ
^եի\\4երւ\
հււէճրային
կեանքբ
:
: <
'ևա^..•Հ^ձտղՀ',կպ
^^կբէնօք^բանան
•4լամձկը։։^եղ
-
, ՜^ինՀ
^^եբ։
ւ՚պէ^քն&րՓ
ւԵ^քէօքքխո
–ս՝.
աէչխձէր
-
ՀքսճփւէյԱնՀր^^չա.\է(՝^,պ^րաէւիչ
>\–^–.<Հ՝1^ե^է^ւլ,
թ ա
բմ ա
ցնե
լու
, ր ա ր ձ բ ա
ցնե
լո
լ Համ
աբ մր–
ա ա ւ ո ր մ ա կ ա ր գ ա կ բ : Տ գ ի ա ս ւ թ ե ա ն չ ա փ ,
յաճախ
աւելի
ւինասակաբ
է
միշակու
—
թիւնբ
:
Աենք
լոյսեբու
մէշ կբ լողանք
այստեդ։
Ոձքւ յ ց
բուն
լո
յ ս ը , Հա ր ա ղ ա տ
ը , Հա
յկական
Արեւելքէն
կը սսլասենք։
Ջեր
նայուտհքին
կրակն
է , որ պիտի
բանայ
օտարին
ա կ —
նախաիղ
լոյսերէն
շլացահ
յ
կի"ովին
կու—
բ ա ց ա հ
աչքերբ
:
ինչպէս
մենք,
գ ո ւ ք եւս պիտի
շ ա ն ա ք
ցնցել
քնացու^քե
ր ը : Ե՛– մանաւանգ.
ք&ա -
ցնռղները ,
որոնց
մէշ պ ա տ կ ա ռ ե լ ի
թ ի լ մը
կը
կաւլմ
են եր իտասարղներբ
:
Ա
ի՛
մոռնաք,
ոբ կէսօր
է
արդէն,
Հե րթա
վ։ո
խութեան
շրշան
:
Եր ի տ ա
սար
ւլո
ւթի
ւնը ին^ ալ չ ա բ ա
չար
պիտի
տուժէ
, եթէ
պատաՀական
կամ
թ ե ր խ ա
շ
ուժե
բու
յանձն
ուին
քաւլաքական
գ ո
րհո
ւնէ ութեան
եւ
մ շակո
յ թ ի
ր ե ր դ ե րն
ու
ա ն գ ա ս տ ա ն ն ե բ ր :
Ե թ է
լրի՛– կատա
րուահ
չէ կէս
օրուան
աշխատանյէր
, աւելի
կը գ ժ ո ւ ա ր ա ն ա յ
ի -
բիկուանը։
Եւ մ ա ն ա ւ ա ն դ
վաղուանբ
:
Ունիք
որոշ
ուղեգիհ՜
ե լ լայն
ա ղ ա տ ո ւ
—
թիւն
գորհե
լու :
ԱյսուՀեաել
ալ , երէցներուն
ղսւբգոլ
-
րանքբ
միշա
անպակաս
պիտի
ը լ լ ա յ
ձեր
գլխուն
վերեւ
; Ա ռ ա ն ց
խնամ
ա կա
լ ո ւթ ե ան
մբ
հանր
շուքբ
փռելու
:
Ջեղի
կը մնայ
արժեցնել
այս թ ա ն կ ա -
ղ ի ն
ինքնավարութիւնը,
խտացնելով
եւ
ղաբգացնելով
շարքերբ
: ՚իառնալով
Հո -
սուն
աղբիւբ
մը իրական
վերանոբոդման
ե լ
յարաճռւնւ
գ ո
րհո
ւնէ ո ւթե
ան :
Հ • 3 ՚ ՚հաշնակցոլթիւնբ
դ ա ր ձ ա ւ երի -
ա ա ս ա բ դ ա ց մ ա ն
աղղակ
մբ այս
ժողո
—
վուրդին
մ է շ ։
Ջեղի
կբ մնայ
ն ո յ ն
դերը
կ ա տ ա ր ե լ
չար—
քերուն
մ էշ եւ շարքերէն
գուբս
:
՛Եո
յ ն
խ ա ն գ ա վ ա ռ ո ւ թ ե ա մ բ
, Հ ա ւ ա տ ք ո վ եւ յա -
ր ա ա ե ւ ո ւ թ ե ա մ բ :
Շ ՛ Ա
՚
այսպկ
ս անվերք
:
Աակայն
ո՛՛վ է յանցաւորբ
,
եթէ
ոչ
մենք
իսկ : Հայկ
. կեգր՚՚ններու
մէշ ու -
նի՛՛նք
թ ա ն գ ա ր ա ն ն ե ր : Ոչ։ Ա ա ա չ ե լ ի չեն
Երուսագէմի
ճոխ՚։ւթ
ի՛ններ
բ ։ Շատ
Հե -
ռու
են Ա . %աղաբի
ղանձերր
: Աաք
ու
ցրիւ
են Պոլսոյ
Հայաչունչ,
Հայակեբտ
Հնութիւններբ։
Հ ա ղ ո ւ ա գ է պ են
անոնք,որ
կրնան
մինչեւ
Ա պ ա Հ ա ն
երթալ
Ա յ ե ն ա փ բ –
կիչի
վանքին
շաՀեկան
կաորներբ
ա ե ս ն ե ֊
լու,
ղոբս
ժ ա մ ա ն ա կ ա ւ ո ր
եռանղ
մբ կբ -
ցեբ է ղոՆԷ ի մ ի Հաւեւքել
:
Աւելին
կայ։
Ցաւալիօբէն
կբ
սլակսին
նոյնիսկ
Համեստ
Հրատա
ր ա կութ
իւննե
ր ,
նուիրուահ՝
ա յ գ
նիւթերուն
:
Ա ր դ ե օ ք
նի՞ւթ
կբ պ ա կ ս ի
Հրաաաբակելու
Համար
Հայ
արուեստի
«ալպոմ»
մբ, ուր ղունա
-
ւոր
կամ
միագոյն
ներկայացուին
արհա
-
թ ա գ ս րհա կան , պղնձա
գ ո րհա կան , ման -
ր ա ն կ ա բ չ ա կ ա ն
, յա խ ճ ա պ ա կ ե ղ ո
րհա կան ,
ձ ե ռ ա գ ո բ հ ա կ ա ն
լՐւտիբ,
շաՀեկան
, էյբա -
ւ ի չ
նմոյ^եբ։
Ո չ , նման
«ալպոմ»նեբու
Համար
աՀագին
նիւթ
կայ , տ ա ս ն ե ա կ ,
ք ս ա ն ե ա կ
ալպոմներ
լեցնելու
չ ա փ :
Աակայն
Հ ր ա տ ա ր ա կ ո գ
չկայ
Հբա–
պ ա ր ա կ ռ ղ
չկայ։
Ողրալի
օրինակ
մբ չէ՛"
ԳԵԴ.ՈՒՆԻՆ
, ռրուն
՚ լ ե բ շ ի ն
թիլէն
, կբ ղրէ
Հայր
Եղիա
, դ ե ռ
չհախռւահ
քանի
մբ
աասնեաէ^ւեր
կբ մնան
Ա . Ղ,աղաբու
սլտ -
Հեստին
մ է շ ։
Ուրեմն
ի՞նչսլէս
քաշութիլն
ունենա
լ
նմ ան
բաներ
Հրատա
բ ա կ ե լու ,
ի՛՛նչսլէս
յանգղնիլ
հախք
ընելու
,
երբ
հա էս ս ո ւահ՜
գում
արին
իսկ
վ ե բ ս տ ա ց ո ւ մ
ը
ա ն Հ ա ւ ա ն ա կ ա ն է ;
Ա ս ի կ ա
այպանելի
՚էիճակ
մ ը ն է , ոբ
"լԿ՚ոք
է դարմանուի
մեր մ է շ ։ Գիտակա
-
նէն
(ձվաղ»
անցանք,
գոնէ
մանր
ա ր ո ւ ե ս տ ֊
ներուն
ղ ե ղ ա ր ռ ւ ե ս տ ա կ ա ն
վ ե ր ա բ տ ա ղ բ ո լ ֊
թիւննեբբ
պ է ա ք է Հրատարակուին
, քա–
շալերուին
եւ սպառին
եւ գ ր գ ի ռ մբ
ըլլան
մեր
մանր
արուեստներուն
հանօթացման
Համար։
Ա յ գ պ ի ս ս վ ա է ր կը դ ա ռ ն ա ն ք մեր
սլասլենական
ժառանղռւթեան
, ճոխ , Հա
րուստ
, նեբշնչոդ
,բաղմօգուտ
:
Ա ն գ ա մ տլուհող
այս անտարբ ե բութ
եան
Հիւանղռւթենէն
պէտք
է փրկուի
Ափլիւռ–
քի
Հայութիւնր,
եթէ
կ՝ուղէ
ինքղինքր
ճանչնալ
ե լ մչակոյթռվ
բարձր
աղղերոլ
չ՚"ՐՔին
իր տեղր
ղ բաւել
աբգարօրէն
:
Պ է ա ք է շարունակուի
գորհբ
Կիլիկիոյ
ե–
բանաչնռբՀ
կաթողիկոսին։
Նայեցէք
ձեր
չ " ^ ե ւ
՚ " –
անկարելի
է, որ ձեբ
"իրար
չկսկհայ
ս . յ նա ն տ ա ր բ ե բ ո ւ թ ե ա ն
Հանղէպ
,
որուն
ենթարկուահ
են մեր մանբ
աբ - \
ոլեսանեբբ
, ե լ այն
տ գ ի տ ո ւ թ ե ա ն
, ոբ
մ իաՀեհան
կբ տ
ի րապետ
է մեր մ էշ Հայ -
կ ա կ ա ն
որմ
ան կա ր չո
ւթե
ան
մ ասին
:
Կը
պակսին
մ ե յ ւ մէշ գուբ
գուբ ո տ Հա -
ւ ա քո
էէն եր
, թէեւ
ունեցահ
ենք
ա մ ր ՚ ՚ ՚ լ ^
բ ա ն ա կ
մ բ
«Հնա
վ ա ճ ա ռ ք ն ե ր ո ւ եւ
«Հնա
-
ղէա»նեբռւ
, որոնք
ն ո յ ն իսկ մեհ Հա,րս
—
աութիւն
գ ի գ ա հ են Հայկական
գորղեբու
,
ձեռաղիրներու
, մանր
ա ր ո ւ ե ս տ ի
ղանաղան
իրերու
վ ա ճ ա ռ ո ւ մ ո վ ։
Այս «մեհաաուն
—
նեբբ»
սակայն
ոչ մէկ ն պ ա ս տ
բերահ
են
մեբ
մ անբ
աբուեսաներոլ
պատմ
ութեան
ղաբղացման
, լուսաբանման
, հանօթաց
—
Հունա
, գեղին
վերեւ,
^լրաչդթձ^ձ^^էօ
-1^
գրացն
ռւթե
ան
ստՀմ
աննե
րէն
մ ինչեւ
Հե -
<ւունեբ
ը ։Ա ակա
յն
, նախ
ընտ
բահս
այս մե–
լորն
է , ու ես էն ա ռ ա շ իր
ոբպիսոլ
ա տ ե ն
՝
թիւնր
Հարցնելու
կ՝երթամ
, երբ
սկսան
հնհղալ
, ցնհալ
երաղելռվ
տ ա ք ո ւ կ
գ ր պ ա ն ս , քանի
որ դիրենք
պիտի
ագատէի
գիչեբուան
կճան
ու պ ա գ
Հովերէն
:
Ա բ ե գ ա կ բ
սկսահ
էբ Հ ե տ գ Հ ե տ է
աւելի
՛՜Գ՛"
յ
աշնան
Հովերուն
Հետ
Ոլրակնեքուն
ու այգիներուն
եգեբքնե
բ
տ ա ք ն ա լ ռւ կռնակս
ասղնտել
Հանեց
ի
^
^
V
... լ, լ .
Բր իրրեւ
ց ա ն կ ա ս լ ա տ
բաղմաթիւ
են
ն շ ի ֊
•,^վ«;»40*^՞յ^«*յ<*^^Փ^–*«&*ւ^
Ր ՚ " ձ ց
՚ " ձ ՚ ՛
մէկը,
մենաւորը
ուրիշ
*5օքՑ–յ՚ք 5
մ ք * ՝ ^ – ՚ – ^ ՝ " ^ ՚ յ
^,՝^–^^1\ւք^\^–*՝–
ս
,է՚
ք ^ ^ ՚ ՚ յ չ
" ՛ ֊
՚ " զ ն ի ւ
ցեղէ ՛եւ ,
գիլրաբեկ
" ^ ՚ ՚ ւ լ ի ս ի
կ^ս^ր
ուն՜
երբ* ա՛մ կբ ^Հա՛ս՜ուն
֊՝^՝՚^տեսա՝^^^ը
պ ա տ կ ա ն ի
ն
ն
մ
լրսր
գւ;սռրուս
երբ ան գ բ թասուն
-
՝՛տռսադբյրգբ
պ ա տ զ ա ն ր
.;
ողկոյ՚լները
փեէլնալուն
սաթի
գոյ
՝^՝՝
՝՝Տ
է^աի՝կը
լա
յ ն ֊ ՛իոր՝
ոստրէՀանգոյն
ման
չուկի
մլ
բնաւ
չափաղանցռլ
-
\
ւ – ֊ – \
•
ք\
•
-
. * / ք / ՚ ՚ ^ , ՚ / % / ( , . ^ Ր «
աոՀծստս
նորոռահ
,
117.Ճ
–ձ՝ ֊էձտ.
ք..ւ
.–"5.«
V
. ր յ ; ^ ^ .
որ ու օ -
ու
մէն
բաճկոնս
ու խ ր տ ո
ւ ի լա կաձեւ
նչենուն
քո -
վիկբ՝
թ՚իիկի
մբ ՛լրայ
նետեցի
:
Նշենիին
ճկուն
ու դ ա լ ա ր
ճիւղեբբ
վ ա ր
քաշելով
նուշեբբ
Հատիկ
- Հատիկ
ավւս կբ
Հ ա ւ ա ք է ի , ետքէն
ղբպաններս
ա ե գ ա ւ ո բ ե -
լաթ
Հ ա ն գ ա բաօրէն
:
ինձմ
է ղ ա տ մարդ
չէր ե ր ե ւ ա բ
ա
յգ
կոգմերը
, օրուան
ա յ դ
պաՀուն
:
ՎստաՀ
էի
սուբ
աչուբնեբուս
վբայ,
որոնք
քիչ ա–
ռաշ
ընգՀանուր
խոլղարկութիւն
մը կա -
տարահ–
էին :
Բանի
մը ավւ Հաւաքելէ
ե տ ք մտահեցի
•
պէտք
է աւելփ
վեըեբը
բարձրանալ
ա ն գ ա մ
մբ եւ , ոլշադրութեամբ
գիտել
ամէն
գի ,
մինչեւ
Հեռուները
...
աւելէ
ապաՀովԼ
՝ ա
ոունսւ
իկին
անցնոգ
- մ
կելու
Համար
գորհբ
Ու
բարձրացայ
վերեւ
: Գիաեցի
,
քննե–
ցի ու մաղեցի
աԺէն
կողմ։
Ոչ թէ մարդ
,
՛Ք
է
՚ " յ լ ո ա ո ւ ե բ մբ ա ն գ ա մ չէբ
ա
րդաստ՚էւ
՚՚՚՚^՚՚՚.Բ"՚Բ
–,.^,^Վեքփ^ա^^փ\^աքռՓ^
ա ր ե ւ ո տ օրմբ
– յ ՚ – ՚ – – ե ՚ ո ե ւ ,^ իյ՚ձ^Խ^ոլռԱւբց^^ւփլով^^անգամ
մբն
տ ւ դ ) ՚ ^ տ \ ք կ ա \ ^
Խ գ է ֊ – .
^^Փ^^Բք^^-^Ի՚^՚^՚ֆխ^
իրեն
։։±±±^.ճ,Ո7Ւձ"^^^^^^
-
ւ^յք^^՚՚քտ^՚^աԻ։..^՛^.^^՛^.՛^^^^^
երե,
"Ր
•• : Բ՛
՛ յ ց , երբ
ւմ
մ,
՚
*քեր՛
թե.
խոնաբՀեցուցի
վ ա ք ՝
դ է պ ի
նշենին
մե
նաւոր
, որմէ
բաժնուահ
էի Հազիւ
քանի
մբ
վայրկեան
ա ռ ա շ եւ որ Հաղիւ
երկու
Հաբիւբ
քայլ
վ ա ր բ կբ գ ա ն ո ւ է բ
,
յան -
կարհ՜
ա չ ք ե բուս
երեւցաւ
սեւ
բաճկոնով
ու
գորշ
տաբատով
մէկր։
ճիշդ
նշենուն
•տակր
կեցահ
, ուղղակի
ինհի
կբ նայէր.
• X
—՝• Վ ա յ
փորձանք.
. . բռնուեցանք
:
գող մբ պատեց
մաբմինս
:
Ր ո պ է ա պ է ս
պղաիկցայ։
Տ ա փ ե ց ա յ ,
տ ա փ ա կ ց ա յ
ու
ինքզինքս
մորենի
թուփերուն
ե տ ե ւ բ
թումբին
՛էրայ
նետեցի
:
կբ
գիտէի
մոբենինեբոլ
ճեղքերէն
:
Ա ա բ դ ը
կեցահ
էր Հոն, անչարժ
ու ա չ ք ե
բը
յաււահ՝
^իչԳ թ ա ք ս տ ո ց ի ս
վրայ
ւ
Ա Հ ա
շարժեցաւ
:
Ա ս ա ո ւ ա հ
իմ ,
գէ"ւԻ
իմ
կո՞դմս
կուգայ...։
Զէ ,
ա ք
կողմ
ի ն
՛էրայ
քայլ
փ ո է ս տ ե ց : Ծ ռ ե ց ա ւ ,
շարժե
-
ցաւ : Աաէս
ղարձալ
; ԱՀտ կբ
յառաշանայ
այգիին
մէքն
ի վեբ : Գէպի
իմ դէմ
Ս
կու,
գ ա յ
. ՚ . : Զէ , կարհէք
կեցահ
տեղէն
բնաւ•
չ ի
շարժիր
: Գամ
ուա՛՛հ
է նչենուն
տակր :
Աչուիս
՛լիս կը էսա
բեր
արդեօք։
Րայց
չէ , մարղ
մ լ ^ ւ է, եղբայր
, սեւ
բաճկոնով
ու
գորշաղռյն
տարատուէ
մ ը ։ Գուցէ
այ -
գ ե ա է ր ն է ու մօաիկ
տեղ մը
պաՀոլըտահ
կը
Հ ե ա ա պ ն գ է ր
սկիղբէն
• • • :
Այդ
պաՀուն
, այնքան
պղաիկցայ
ու
գետնին
վւակայ
, ռր կարհէք
Հողէւն
մէքն
էի
այլեւս
: Ալ ե թ է
ա յ գ ե տ է ր ր
ճիշգ
գլ -
էսուս
վրան
ալ կեցահ
ըլլար
պիտի
չկրնար
նշմ
ա ր ե
լ զիս :
՛Րի
է. Կր մնար,
որ աղէկաոլր
ր յ լ ա յ ի
տա–
վւահ
, թաքնուահ
տեղիս
վբայ։
՝Բաշու
-
թիլն,
րսի
ո լ
սիրտ
տուի
ես ի ն հ ի ։
Փախ–
չռղին
մաբբ
չէ լացեր
, կ՝բսեն
:
(Շար.)
Ն Ե Ր Ա Է Ա
ՇԻՆԱԿԱՆ
Fonds A.R.A.M
