« Ց Ա Ռ Ա Զ >
Ր
ինչպէս
վեանքը,
սւռՀւսսա
լւավ , մերա -
ոօրեայ
գորհերն
ալ կարելի
է գիտել մէ
կէ
աւելի
անկիւններէ
֊.
Լ ա ւ ա ա ե ս ն ե ր ր
կեանքը
կը ս,եսնեն
վար–
ղագոյն
ակնոցներով
.
յոռետեսները
մութ,
"եւ ակնոցներով..
Առաջինները
,
յաճաթ
, յռւսախարութեան
կը մատնուին
.
երկրորգեերը
մութը
իրենց
խառնռւահ–
-
քին մէէ, ոչ միայն
կը տառասլին
Հ ո գ ե -
պ է ս ,
այլեւ
կը տ ա ռ ա պ ե ց ն ե ն
ուրիչները
,
չատ
ա ն գ ա մ
չարիք
ալ գ ա ո ն ա լ ռ վ
. . .
Շ ա տ ե ր կան, որ մեր նոր սերունգը
եւ
անոր
ապագան
կը գիտեն
մութ
ակնոցնե–
Ր"Վ՛
կրնանք
ըսել
մութ
ա չ ք ե ր ռ վ ,
Հ ի ֊
լ ա ն գ ա գ ի ն
ըլլալու
ա ս տ ի ճ ա ն :
Այս
անձեր
ը չատ
գ է չ
յ
չատ
ա ն ն պ ա ս տ
կարհ-իք
ունին
ոլրի^երռլ
մասին,
րայց
չատ լաւ ու ն պ ա ս տ ա ւ ո ր
կարՆիք
ունին է–
րենց
մասին : հքորապէս
յոռետես
են ու ֊
րի^երու
նկատմամբ,
բայց
լ ա ւ ա տ ե ս ի -
րենց
նկատմ
ամբ
1
Ունին
այն երշանիկ
կարհիքբ՝
թէ ի -
բենք
աւելի
պարզ ու չ ի տ ա կ կը
տեսնեն,
կչլ
կարհեն
թէ իրենք
աւելի^իրատես
են» ,
իբենց
ըսահբ
աւելի
անկեղհ
է,
ճչմարիտ
է , Իր""^ է •
Աենք ա/ սակայն
, կը կարհենք,
Համոզ–
ուահ
ենք թէ ա յ գ պա
բոններ
ը կը սխալին
,
չ ա ր ա չ ա ր կը սիսալին
:
Աենք որ ակնոց
չունինք,
ռչ վաբգա
֊
գոյն,
ոչ ալ մութ,
սլարղ
ա չ ք ո վ կը տես
նենք որ իսո ր ա պ է ս կը ս իսա
լ ի ն
րռ
լոր ա -
նոնք,
որոնք
քանի
մը
օրինա1լներ
իրարու
ք ո վ
բերելով,
գ ո յները
խտացնելով,
տը -
թուր
երեւո
յթնե
ր ր
Համ
րելով
,մ
աՀացու
վճիռներ
էլաբձակեն
Հայ ե ր ի տ ա ս ա բ գ ռ լ -
թ ե ա ն
մ ասին :
Ասկէ
ա ռ ա շ
ա բ գ է ն անգրագա
րձահ ենք
I I I
յ ս
նո
յ ն
Հարցին
երկու
խմ բ ա գ ր ա կան
ո վ :
ինչպէս
այն ատեն,
այսօր
ալ գիտենք
, թէ
կան
բազմաթիւ
լնաանի^ւեբ
, ուր
Հայրե–
րռւ եւ զաւակներու
յա
բ ա բ ե բ ո ւթւիններ
բ
այնպէս
չեն, ինչպէս
պ ի ա ի
բաղձայինք
ոբ
ը լ լ ա յ ի ն
֊.
կան
երիտասաբղներ
, որոնք
իբենց
հնո֊
գաց չ ա ա ալ կա
բեւո
բութ
ի ւ ն չեն տաբ
.
ե ս ա ս է ր են , չունին
յարգանք
, Հաճոյքի
ե–
ա ե լ է են , անփոյթ
են լնտանեկան
ու ազ–
Գ ՚ " յ 1 ՚ ն
բարքերու
ե լ
ս ովո
րռ լթ իւննե
րու
նկատմամբ.
աբՀամաբՀական՝
ազգային
արմէ
քնե
բու
Հ ա ն գ է պ :
կան
ե ր ի տ ա ս ա ր գ ն ե ր
, ռբ չեն
Հ ե տ տ -
ՔԲքրուիր
Հայոց
եկեղեցիով.
Հայ
եբգով.
Հ " ՚ յ ՚ ՚ 9
ոչատմոլթեամբ
ու
գ ր ա կ ա ն ո ւ -
թեամբ։
Ա ն տ ա ր բ ե ր են Հայկ.
կեանքին
ու
երեւո
յթնե
բուն
մասին
:
կան այս ե ր ի տ ա ս ա րղնե
րէն ,եւ ,գմ–բա
իս–
տաբար
, թիւով
բ ա ւ ա կ ա ն չ ա ա :
Բա-ց,
ով
կրնայ
ձեռքը
խղճին
գնելով,
"չնգել
թէ բոլոբբ,
նոյնիսկ
մեհամասնու–
թիւնբ
ա յ գ պ է ս են
Ո՞վ
կրնայ
ա պ ա ց ո ւ ց ա ն ե լ , թէ
նման
անզգայ
ու անսիրտ,
յարգանքէ
զուրկ զա–
ւակնեբ
չկան
ուրիշ
ղազութներու
մէք,
մինչ կան ա ռ ա տ ո լ թ ե ա մ բ
Ամերէկայի
կամ
Ֆրանսայի
մէշ՛.
Եւ
վ ե ր շ ա պ է ս
^ միայն
Հա՞յ
ե ր ի ա ա ս ա ր –
գ ռ ւ թ ե ա ն մէշ կան ա յ գ հազիկները
...
Զկա՞ն
Ամերիկացիներ
, կամ Ֆ ր ա ն ս ա -
ցիներ։
Նայեցէք
ձեր չուրշբ,
եւ ինչ
պատկե
րազաբզ
պատմ
ութիւննեբ
պիտի
պա
րւլո
լ ի ն :
Աեղի՞
տ րուահ
է միայն
ամէն
մութ
գիհ
,ամէն
ապերախտ
զաւակ
եւ
ամէն
այլասե
բահ
երիտասարդութիւն
:
Ա տ ո ր ա դ ա ս ո ւ թ ե ա ն
աՀաւոր
զգացումէ
մբ կր տառ տպին
մեբ րոլոր
յոռետես
Հայ–
բենակիցները
, անզզալիօրէն
:
Օտա
բբ տ ա զ ա ն գ ա ւ ո ր է . Հա
յ բ ՝
խ ե գ ճ
ու
ա ն ա ա զ ա ն դ
. օ տ ա ր
միտքն
ու
մչակռյ
թը
բաբձբ
են . մինչ
Հայկականը՝
նսեմ ու
ոզո
րմե
լ ի :
Օաար
ե ր ի ա ա ս ա ր գ բ
, աղան ու
աղշիկը
աւելի
լուրշ
են , աւելի
գ ե գ ե ց ի կ ,
աւելի
երաիսաաղ
է տ , լնտանիքին
ու ժռզովռւր
-
գին
կասլուահ՝
, քան Հայ տղան ու ազ^փկը
%
ինչ
ո ղ բ ե ր գ ա կ ա ն
սխալ, թէ իբրել մը–
տայնութիւն
ե լ թէ իբբեւ
իրոզռւթիւն
:
Ա տ է ք
օտարներուն
պարաէզներր
եւ
սլի՜
տի
տեսնէք
թէ ինչ պտուղներ
կբ
Հասնին
Հոն
֊.
կարելի՞
է ղատել
ամերիկեան
ե ր ի տ ա -
սարդութիւնը,
մեր առօրեայ
տեսահներէն
ու
լսահնեբէն
:
Աուրբե՞ր
են ամերիկացի
կամ ֆ ր ա ն ս ա
ցի
երիաասարզնեբը.
Հայրենասէբնե՞բ
են
անոնք
բոլորբ
, որոնք
իրենց
մամանակին
մեհ
մասբ
Հաճելի
մամ
անցնե
րու եւ
մաբ–
զանքներոլ
մէշ 1^ անց
ընեն :
Բայց,
սսլասեցէք.
թող Հնչէ ճակատա–
.
գ ր ա կ ա ն
մամը
, եւ այն ա ա ե ն կը տ ե ս ն է ք
թէ ինչ կ ա ա ա ղ ի
Ամերիկացիներ
են ա -
նոնք :
Կ՝ուղէ՞ք
ճանչնալ
ձեր չՀաւնահ
Հայ ե–
ր իտասա
րղնե
րբ • գսլէք
պ ա Հ մբ
անոնց
աղղային
ա րմանա
պատո
ւո ւթեան
եւ կբ
տեսնէք,
թէ այղ Վ պ ա ղ » , ՛ կ ա պ ե ր տ իւա»
ու.
Հապազզայնացահ
»
եր իտասա
րղնե րը ինչ
անգրագա
րձում
1^ունենան
՚ ինչ պատկե
-
րով կր ներկայանան
:
Եւ
վ ե ր շ ա պ է ս , ո՞վ զաի պիտի
մեղաղ–
րէ , ինչսլէս
սլիտի
բսէին
մեր Հայրերբ
• • •
Հա
յրերը
իրենց
զաւա1լնե՞
ր ը թէ զաւակ
-
ներբ
իրենց
Հայրն
ու մայրբ
:
Ե ր ի ա ա ս ա ր ղ
մը
իրաւունք
չունի՞
իբ
հնոզքին
երեսին
պոռալու
: Բարեխիղճ
Հա
յ
մր
չունի՞
իրաւունք
Հարցնելու
Հայ
Հայ
րե րուն ու մ ա յրերուն
•
« ԱԶԳ. Փք՚ԿՈԻԹԵԱՆ
0 ՐԷ՚ ե ՝ 1 ^Ը »
0-ՈհՐՔԻՈՅ ՄԷՋ
թուբքիռյ
«Միլլէթ»
կուսակցութեան
իսափանումէն
ի վեր. Հետեւեալ
երեւոյթ–
ները
պաբզուեցան
:
լ՛֊—
Կբ չարունակուի
ղ ա տ ա կ ա ն
Հ ե ա ա –
պնղումբ
ԱԻսէթԻ
ղէմ ՝ Խ ա փ ա ն ե ա լ
կու
սակցութեան
Բ"Լ"Ր
թղթահ
րարները
յանձն
ռ ւահ են ղ ա տ ա կ ա ն
իչխանութեան
,
ոբ
քննութիւննեբ
կբ կատաբէ
, ա րգի
լե
լու
Համար
ՄիԱթէի
ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
գոբհունէ
-
ութիւնը
, կամ , առնուաղն
,
պ ա տ մ ե լ ո ւ
Համ
ա բ ա յ գ կուսակցութեան
յ ե ա ա չրշա -
կան
խմբակի
անղամներ
բ ։
Բոլոր
ե բ ե -
ւո
յթներ
բ
ցռյց
կ ո ւ տ ա ն , թէ Միլլէթ
կու
սակցութիւնը
իր վերշին
օրերբ
կ՝ապբի
:
Չ •
՛հեմ ո կ ր ա ա
կուսակցութեան
խոր —
Հ բ գ ա ր ա ն ա կ ա ն
իսմբակը,
առանձին
ու եր–՛
կ ա ր ա տ ե լ
նիստի
մը լնթացքին
,
Տուլիս
1953^Տ»
,
բնութեան
նիւթ
գ ա ր
ձուցահ
է Միլլէթ
կուսակցութեան
յ ե ա ա –
չրշական
գ ո
րհո
ւնէ
ութ
իւնը
ե լ կարգ
մը
վ տ ա ն գ ա ւ ո ր
խմորումներ
եւ Հասահ
է այն
եզրակացութեան
, թէ Հարկ է իսիստ
մ ի -
շոցներ
ձեռք
առնել,
արգիլելու
Համար
պ ա ռ ա կ տ ի չ ու պատեՀապաչա
գռբհունէ
-
ութիւնը
բախտախնղիր
կարղ մը
րու ;
ւբբ
ե -
^՛Լ ^ յանցաւռրբ՛,
ինչո՞ւ
Հայ
չմեհ–
ցուցի
յէ
ձեբ ղաւակնե
ր բ ,
ի ն չռ՛՛ ւ
Հայերէն
չսորվեցուցիք,
սիրելի
չղարձռւցիք
Հայ
տունն
ու եկեղեցին
, Հայ եբզն ու
ղիրբ
ինչո՞ւ
յաբղանք
^ ե ր ^ չ ե ց ի ք :
Մեր
ւլաւա1^երբ.
Հայ ե ր իտասա
բւլներ
ը
ապե
ր ա խ տ
, կ ո պ ի տ
, անկիրթ
չեն հնահ :
Գարձահ
են , եթէ այղպէս
են :
Անոնք
արՀամաբՀանքով
աչիսարՀ
չեն
եկահ
իրենց
Հօրբ,
Հայրենիքին
, մաքին ու
մչակո
յ թ ի ն , Հայ
կեանքին
Հ ա ն գ է պ
Հ
կեանքի
մէշ այգոլէս
եղահ
են • չ բ շ ա պ ա –
տ ր
, չ ր շ ա պ ա տ ո զ
անձեր
ը
այղսլէս
ղաբ -
ձուցահ
, ղ տ ս տ ի ա ր ա կ ա հ ենղանոնք
:
կարելի՞
է մոռնալ
սակայն
, ռր առա -
2ին
չ ր շ ա պ ա տ ը
տունն
է ,
նիքը
չ ր շ ա պ ա տ ո ղ
առաշին
ու անմիշական
ան -
ձերը՝
^այ մայբերն
ու Հայրերն
են . ա
—
ռաշին
ղաստիարակնեբը
հնողքներն
են :
Արգ
է
անոնք
ոբ չեն Հաւնիբ
ու կբ
քլն–
ն ա ղ ա ա ե ն մեր երիտասաբղոլթիւնբ
, թող
բ ա ր ե Հ աճ
ի ն
ճչղել
նախ
ս լ ա տ ա ս խ ա ն ա -
տուութեան
իրենց
բամինը
:
Անոնք
որ արցունք
կը թավւեն
, ա խ ու
վախ
1լ ըսեն
այսօբ,
նախ
մոխիր
թող ցա
նեն
իրենց
գլուիւբ
եւ յետռյ
իսօսք
առնեն
Տ
(Խւքբագրական ՀԱՅՐԵ՚1ւԻ՝8ի)
3
իբրեւ
անմիշական
միից
աղղային
ասլաՀովութեան
սլա Հ սլան ո ւմ
ի ն
,
ռըոչ -
ուահ է ամրան
աբձակուրղը
կրճատել
ե լ ,
ե ր ե ս փ
. մողովի
անմիշական
գումարոլ
-
մով,
բանաձեւել
կարղ
մբ նոբ օրէնքներ
:
4
յ ք տ ա հ ո ւ մ է ն
անմիշասլէս
անցնելով
գոբհնական
ա շ խ ա տ ա ն ք ի , Ե ր ե ս փ •
ժողո
վբ,
18
Յուլիսէն
23
Յուլիս,
մշակեց
եր -
կու նոր օրինաղիհեբ
, եւ ոբոշեց
-
Ա)
Հեաապնղումի
ձեռնարկել
բոլոբ
ա–
նոնց
ղէմ , որռնք
կրօնբ
միվոց կբ զար -
ձնեն
քաղաքականութեան։
Նման
որեւէ
փորձ
կԳնթաղբէ
բանտարկութիւն
եւ ա–
մենախիստ
պատիմներ
:
Բ)
Հետասլնղումի
ձեռնարկել
Համալսա^
րւսննեբու
մէշ ղասախօսոզ
կարղ մբ ու -
ս ո ւ ց չ ա պ ե տ ե ր ո լ
պրոֆէսէօր
գէ՛^ \
ռրոնք,
օղտուելով
Համալսարաններու
ան
կա
իսո ւթենէն
, իրենց
աղատութիւնր
չ ա -
ր ա չ ա ր կբ գռրհահեն
եւ ք ա ղ ա ք ա կ ա ն
ներ
քին
պայքարներու
կր մի՚շամաեն
,
թունա
ւորելով
Հանրային
կաբհիքն
ու ուսանո
-
զութիւնբ
;
ճ չ գ ե ն ք
անմիշապէս
, որ այս վերշին օ–
րինազիհ-բ
կբ թելաղրուի
Անղարայի
Հա -
մալսարանի
գասա
իսօսնե
րէն
պբոֆ.
՝(,ի ֊
Հ ա ա
էրիմի
Հալքեան
ե լ Պոլսոյ Հա
մալսարանի
ղասախօսներէն
պբոֆ.
Շիւք–
բ ի լ
Պ ա պ ա ն ի
Հակագեմոկրաւռ
կ ա ա ա ղ ի
պայքարէն
։ Առաշինբ
թէ երկբորգբ
, իր-
րեւ
ա չ խ ա ա ա կ ի ց ն ե ր
«Ուլուս»ի
ե լ
«Ենի
ԱասլաՀ»ի
, անցեալ
ե լ այս տ ա բ ի ,
ղրղո֊իչ
,
յօգուահներ
Հրատարակեցին
օրուան
իշ -
խանութեան
ղէմ , օ ղ ա ա գ ո րհե
լով առա -
ւել ա պ է ս
գիւղացի
ե լ
մ ո լ ե ռ ա ն գ
ղան-
ղռւահներոլ
միամ
տութիւն
ը եւ , «գբչի ու
գ ա ղ ա փ ա ր ի
աղատութիւն»
անունին
տակ
,
ղ ա տ ա պ ա ր տ ե լ ո վ
ա չիսարՀիկ
նկարաղ
իրը
Գեմոկբատականնեբոլ
կողմէ
Հաստատ
-
ուահ նորօրէններուն
:
Տ ա ր ա կ ո յ ս
չկայ թէ աթոռի
պ ա յ ք ա ր
մ լ ն
է, որ տեղի
կ՚ունենայ
,
« փ ո ս տ
ք ա լ կ ա –
սը»,
ինչպէս
կը յորշորշւն
իրենք,
երբ ի–
բենք
իբենց
Հանղէպ
անկեղհ
բլլալու
փորձ
մբ
կ՝բնեն։
Ե թ է
տ ա ր ր ե ր ո ւ
ղորհունէութեան
եւ
պայքարի
եղանակները
քննութեան
ենթարկենք
,
Տլիւրաւ
կը Հ ա ս տ ա տ ե ն ք
, որ անոնք
յաշո -
ղութեան
ե լ յաղթանակի
մը
գինովոլ
֊
թեամր
միայն
յանձնուահ
են խ ա լ ա ր ա -
միա ու աղանգամոլ
զանգուահներռլ
լ ն ղ –
Հանուբ
աբամագրութիւններոլն
, եւ ,
խոր
քին
մէշ, աւելի
մ ե ֊ հ ա ն Հ ա ւ ա տ ն ե ր են , ք ա Ւ
անկրօնռլթեամբ
ամբաստանռւռզ
Գեմոկ
֊
րաանեբբ։
Բ ա ւ ա կ ա ն է ճանչնալ
Միլլէ
֊
թ ա կ ա ն
ղեկավարութիւնը
եւ պ ա ր ա գ լ ո ւ խ –
ներբ
աոանձին
ռլ անկաիս
այն
իսմբակցոլ–
թ ե ա ն ց ,
որո՛նք կը վ ա ր ե ն
Հ ա կ ա ղ ե մ ռ կ ր ա տ
՚ " յ " չ ք ր մ ռ ՚ ւ մ ը ։
ՊաաեՀապաշա
ռլ
ակար
մարզիկ,
որոնց
Հմայքն
ու Հեգինակռլ
-
թիւնր
չանցնիր
ա ղ է տ ու նաիոասլա
լա բ ե ա
լ
Մ Ո Ռ Տ Ո Ւ Ա ՚ Ծ
ԷՋԵՐ
ԶՄԱ Ր Ա ՚Լ Տ Ա
Ա–
\
Եբբ որ կաբղբ
իրեն
ե կ ա ւ բան մբ պատ
մելու
, բ ա ր ե կ ա մ ս ՝
էլմասեան
,
Հարուստ
ու
գեղեցիկ
ե ր ի ա ա ս ա ր ղ մը, որուն
սիրա
յ ի ն
արկահները
չատ
գբուցուահ
են Բ ե -
բայի
մէշ , ա յսպէս
իսօսեցաւ
:
Գեգշուկ
աղուորռլթիւն
մ լ ն էբ այն
յ ո
յ ն սպասուՀ
իին
աղուորութիւնր
,
որ
անցեալ
տ ա ր ի մեր տունն էր՛
Մեր
վւողոցին
մէշ, ուր
սպասուՀիները
կը վ խ ա ա ն
, մէկ Հատիկ
էր ինքբ.
բոլոբ
խոՀա
ր ա
լնե
րոէ^։
, հառաներուն
ռլ.
նսլա —
ր ա վ ա ճ ա ռ ի
տղոց
երազահ
աննմ
ան
ա գ շ ի –
կբ
..
Անցորզներբ
կբ կենային
ղինքը
դ ի տ ե -
լու
Համաբ
, երբ որ շ ա բ ա թ
առաունեբբ
,
մերկոտն
ու վ ա ր հռահ
, գ ր ա ն
սեմի ք ա -
բեբբ
մաքրելռւ
կը ղբազէր,
ինչպէս
ռր
սովորութիւն
էր մեբ տանը
մէշ :
Այս
չինականի
ոտքերը
պզտի
կութեամբ
կ ա մ
վւավւկութեամբ
չէին
կրնար
պ ա ր հ ե -
նալ
Հարկաւ
. բայց
իբենց
ա շ խ ա տ ա ս է ր
բրաութեանբ
մէ9 ազուոր
գիհերոլ
ու
վարգ
գարչասլարի
մբ շնոբՀբ
ունէին
:
Այս
գիբքով՝
արձակուահ
ոսկի
մ ա գ ե -
բուն
Հարուսա
խուրձբ,
ՀրգեՀի
մբ պ է ս ^
իր
պարանոցին
ճեբմակռւթիւնր
1լայբէբ
ու
երկու
կողմէն
վ ա ր կբ թ ա փ է ր ;
Խաժ
աչքերբ.
Հ ա կ ա ռ ա կ իր
գեղացիի
ամօթխահ
նայուահքին
, կամ թեբեւս
ա–
ձոոր
Համար
, թովիչ
բան մբ ունէին
երբ
որ
յառէին
վ ր ա ղ
, ս ա ս ա ի կ
, զգլխիչ
բու -
բումի
մը պ է ս , որ կը փակչի
քեղի
ե լ
ուր
կէ չես կրնար
ե լ չես ուղեր
փաիսչիլ
•
Ամէնքը
կաբհեցին,
որ կրցայ
իր
չնռրՀ–
ները
վա
յ ե լ ե լ .
սխալեցան
:
Զմարազտան
չՀաճեցալ
երեսս
նայիլ
,
ս ա կ ա ւ ա խ օ ս
աղշիկ
մ լ ն էբ , ինչպէս
կ՝ըբ՜
լան
անոնք
, որոնց
ուժբ
իբենց
լռութեանը
մէշն է :
Օր մբ սակայն
վրայ
Հասայ
, երբ որ կէս
գիչերին
, գ ր ա ն մօա կբ սիբարանէր
մէկու
մ բ
Հ ետ ՚ ուզեցի
իմ բ ա խ ա ա լո բ
ոսոխս
ճ ա ն դ ա լ ՛
այնպէս
մը չարմեցայ
, ռր չկբ -
ցաւ
խո
յ ս տ ա լ , ա ռ ա ն ց գ է մղէմի
գալու
ինհի Հետ . իմ աիսոյեանս
պ ա ր զ ա պ է ս ան–
կիւնի
մ ս ա վ ա ճ ա ռ ի ն
մանչն
էբ՛ քսան
տա
րե կան ան
չաՀ
ա գ ա
յ մբ , ա ղ տ ո տ
, իւղոտ
,
միսի
, ճ ա ր պ ի
Հոտե
բ ո վ
հեվաւահ
ղանե -
լիք
մ ը ։
ինհի
տե սնե լուն՝
Զմ
ա ր ա գ տ ա ն
պ ա Հ -
ուըաեցաւ
, բայց
միտքս
ղրի այս
աիսաա–
վ ա ր ա կ
Հաճո
յ ք ի ն
գաղանիքբ
Հ ա ս է ^ ա
լ
է
Գիտէք
որ կանացի
Հոգեբանութիւնը
իմ
մեհաղռյն
ղուա
ր ճ ա
լիքս
է ։ Անհանօթ
, ան–
մատչելի
բեւեռն
է ան, ռր Հիւսիսինէն
ալ
աւելի
յամառռւթեամր
կբ պաՀԷ իբ թ ա -
քուն
Հ բաչալիքներբ
:
Յաշորգ
օրր կանչելի
Զմարաղտան
իմ
սենեակս
՚ կարհեց
որ բան մբ պիտի
ա -
պ ո պ ր ե մ ու վ ա զ ե ց ե կ ա ւ , այն ա տ ե ն
նրս–
տեցռլցի
ղինքը
գ է մ ս ,
բռնի,
աթոռի
մբ
Վ յ " " յ
1
յանցաւորի
մը պ է ո , որուն
գատա–
լորը
կ՝ենթաղրէի
ինքզինքս
ա յ գ վա
յ ր -
կեանին
:
Ապչութեամբ
երեսս կբ
նայէր
ու
ք Ի չ
մ լ ն ալ կ՛ըմբռնէր
, որ առշի
գիչեբուան
Հանղիպռւմ
բ իմՀանգիսաւո
ր
ձեւերուս
Հեա
կապակցութիւն
մբ ունենալու
էբ ;
բ.
Ու. երբ որ աեսայ
ղինքը
այսպէս
մ ի -
նակը,
-
ԱգէԻ^" ՝
անոր, չեմ կրնար
պա -
Հանշել,
որ զիս Հաճելի
զանես
անպատ
-
ճ ա ռ ՛ ճաչակներբ
կը տարբերին,
բայց
Հե
տաքրքիր
եմ քու բմբոնումղ
Հասկնալու
•
ղուն,
ա յ գ չ ա փ
չ^ւորՀալի
մէկը,
ի՞նչսլէս
երէկ
գիչեբուան
անչնորՀք
էակին
սիրտ
կ ո ւ տ ա ս :
Մտիկ
ըրաւ
ինհի,
իր գէմքին
վրայ
գ ը –
հագրուահ
անձկութիւնը
ա ն Հ ե տ ա ց ա ւ
տակալ , ե լ անվւո
յ թ
, գ ր ե թ է
անպատկառ
ձեւով
մբ պատասխանեց
՚
Գուն
,ըսալ
ինհի , իրաւ
անկուչա
էակն ես եզեր.
Հարուստի
, չտեսի,
չյափ
րացողի
տիսլաբն
ե ս , ի՛՛նչ
սլէտք
ունիս
Հարցնելու
իմ պ ա տ ճ ա ռ ն ե բ ս
՚ անոնք
^չին
ու
անՀտս1րւալի
սլիտի
երեւան
քեղի *
ինհի
Համար
նուիրական
են :
Ո ՞ վ ես գուն, ռր ինհի
սլէս
խեղճ ու ազ–
ք ա ա
աղշիկ
մը կը Հետաս^լլես
• կը պակ—
սի՞ն
քեղ սիրողներ
. չե՞մ
տեսներ
ամէն
օր
սենեակիդ
մէշլռւսանկարնե
ր բ բազ —
մ աթիւ
սիբոլՀինեբուգ,
ո րոնք
Հոն
իրար
կբ
գ տ ն ե ն ա ո ա ն ց
իբար
լ\անչցահ
Բքլալու՛
տիկիններ
ու վարձկաններ
, ամէն
աեսա -
կէն ալ ունիս՛
ոչինչ
կբ պ ա կ ս ի
քեղի :
Բախտբ
քեզվւ
ամէն
վայելքը
լ ի ՛ ո ւ լ ի չը -
ռայ լեր է անիրաւ
ա ռ ա տ ա ձ ե ռ ն ռ ւ թ ե ա մ -
բը
, ե լ ատիկա
ուբի^եբու
զբկանքովբ
չինոլահ
է :
Այն Հէգ պ ա տ ա ն ի ն
, որ իր ա չ կ ե ր ա ի ազ–
տուռ ու բիրտ
գլ՚լլակին
՚ ի ր ա յ կբ սլտըտ -
ցբնէ
խանութի ն
բոլոբ
թանձրացահ–
Հո -
ա ե ր բ , իբրթէ ղժբախտ
ճ ա կ ա տ ա գ ի բ ը
տ ա ն է ր
Հեաը
ամէն տեղ, օրն ի բուն
ամէ
նէն
նկուն
ա չվսա տ ո ւ թ ե ա ն
մբ
ղատա
-
պաբտեա^
է ՛ իբ տաժանքին
փոիսարէն
ս տ ա ց ա հ ^չին ու
ողորմ
ե լ ի
ամ
ս ա կ ա ն
վաբձքբ.
Հայրենիքը,
Հոն,
Հեռուն,
այս
բանը
գուն չես
գ ի տ ե ր
,
ս պ ա ս ո ղ
Հօբ
մը, մօր մը ՚ ի ե բ շ ի ն տարինեբու
զ ը ր -
կանքը
թեթեւցնելոլ
սլիաի
երթայ
, այղ
ա մ ս ա կ ա ն բ քու մէկ վայրկեանի
Հաճոյ
-
քիղ
զ ի ն ն
է ։ Հոս, իր երկրէն
ա ն շ ա տ -
ուահ
, նետուահ
ա յ գ տղան թնչ
ունի
ղինքը
չ ր շ ա պ ա ա ո զ այս մեհ
մ ա յ ր ա ք ա ղ ա
քին ի Հանղէս
բերահ
վայել^երէն
: Անի-
կա
զիս գտաւ
միայն
վ ի ճ ա կ ա կ ի ց
մը ի -
բեն , ղիս որ իր ա զ ա տ
տարիներուն
տ ա -
ռապանքին
գիտակիցն
եմ .իբ բ ա բ ե կ ա -
մուՀին
եղայ,
չեմ պ ա Հ ե ր
քենէ , ա յ գ գեգ
շուկ
տղան
ձեր մայրաքաղաքէն
բան մբ
չ գ ո ղ ց ա ւ , բան մը չ պ ա կ ս ե ց ո ւ ց ձեբ
վայել
քի
իրաւունքներէն
. տիկիններբ
ձերն
են
ու
ձերը թող ըլլան,
բայց
ղեզ^ռւկ
աղ -
1ԻԿ.Բ ԻԲ^
է
ու իրը սլէ՚ոք
է որ մնայ :
9.
ՀեազՀետէ,
քանի կը խօսէր
,
Զմ ա -
բաղտային
այտերը
կարմրեր
էին.
վերշի
բ ա ռ եբուն՝
ոտքի
ելեր էբ , իբ
ս բ տ մ ա ա հ
ազոլռրութիւնբ
, ս ր տ ա բ ո ւ խ
պ ե ր ճ ա խ օ ս ո ւ –
թեամբբ
բոլորովին
Հմայող
բան մբ ղար -
ձեր
էր. վ է ս Ու. ա մ բ ա ր տ ա ւ ա ն
՛լիրքով
մբ
կանգնէբ
էբ գ է մ ս ,
ա ս պ ա ր է զ
կ ա բ գ ա լ ո վ
կարհես
ինհի
, որ իբ խօսքերուն
ունկնղ
-
րելէ
աւելի
լանշքին
յարոյցբ
կը գ ի տ է ի ֊.
յաղթուահ
, ըէւկճռւահ
իր գէմբ,
Հիմակ
ալ
աւելի
ղայրազին
իղձով
մը լեցուեր
էի ՚
՝ ՚ լ ո ՚ – , ք ա մ ա կ ս
հռահ
իր գիմացբ,
ե լ
սլա–
ղ ա տ ա գ ի ն
ձեւով
մը իբբճչմարիտ
ք ա ղ ա
քացի
, անմիտ
ռւ թ ո յ լ ա ր ա ր ա հ ,
փ ո խ ա -
նակ
վիճելու
Հետբ՝
մօտենալ
ուզեցի
ի–
րեն
. բիրա
ուժով
մբ ետ
Հբեց
իրեն կար -
կառուող
ձեռքերս՝
ա ղ տ ո տ ու ՚էաբշ բա
ն ի մբ Հպումբ
արգիլելու
պ է ո , եւ
գուբս
փ ա խ ա ւ ;
լ
ԳՐԻԳՈՐ ԶՈՀՐԱՊ
Fonds A.R.A.M
