HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 142

« 8 Ա Ռ Ա Զ »
Ի Ն ԿԸ
« Հայ - Բռյժ » իր 129 - 130 թիներու
իւմրաւէրաէչա՚նով կր խօսէ կասչոյա 1Սաչի
գործսւնէութձան մ ասէն գ ն ա Հ ա ա ե չ ո վ
անոր 23 աարինԼրու անխոնջ ու. աքնաշան
դործունէութիւնր, որմէ լայնօրէն օւչ. -
ա ո ւ ա ծ է մեր ղաղոլթր–.
Այս աոթիւ. կ ա ր ե ւ ո ր թելադրոլթիւններ
կլնէ -— Կր ^ շ գ է գործունէոէ-թեան նոր ու.
անՀրամեշա ճ ա կ ա տ ն ե ր : Աւ. կ ո ւ ա ա յ ու. -
այհգիՆ ժամանակին Հետ քալելու. Համար :
կ ա ր ժ է ս ե ր տ ե է գրագէա - րմիշկին խոր֊
Հույւդ%եր ր ;
կ ն ո ջ ա կ ա ն ա յ ս մեծ կաղմ ակերսչու֊թիլնր
ե ր կ ա ր ճամբայ մր կտրած է Ֆ ր ա ն ս ա յ է
մայրաքաղաքէն մինչեւ. գ ա ւ ա ռ ն ե ր բ , այն
թուականներէն երր ինքբ ղ ա ղ թ ա կ ա ն մբն
էր տ ա ր ա գ ր ի ձորձբ կոնակէն :
Ուր որ Հայկական Համայնք մբ Հաս ֊
տատուած է. Հոն ե ր ե ւ ց ա ծ է Հայ խաչու.–
Հ ին ու կ ա ղ մ ա կ ե րսչո ւթե ան ցանցերր տա–
րածոլեր են թ ե ւ թեւի :
Ան չ ա փ ա Հ ա ս է ա ր գ է ն , կանղնած
ծաղկալից կանան չութեան բարձունքին
վրայ :
Ամէնուն ծանօթ են իր մ ա ր գ ա ս ի ր ա կ ա ն ՝
.ձեռնարկներբ ;
Օրինակելի են իր մանկասլարտէղնեբբ , ^
.ուր Հայ մանուկը կբ ծանօթանայ իր մայ­
րենի լեղուին ;
Գովելի են օգաւիո խութեան կա յաննե րբ
եւ իր ամէնուէւ Հասնելու քրո^յսկան , մայ—
ր ա կ ա ն Հո գ ա տ ա րութիւնր •
Ո ր ք ա ն ս ր տ ա ղ ր ա լ է տեսնել Կ՛ Խ ա չ բ
իբրեւ այցելու Հիլանգանոցնեբու մէ^^ ւ
՚ ՚ ՚ յ Ի ձ ^ ՛ ^ • Զ ա տ կ ա կ ա ն ծաղկաբոյր
օր մ լ ն էր I
իրարու վբայ գիղուած սեղմուած ամէն
գասէ ու ա ղ գ է բաղմոլթիւեը կը յորգէր ,
կը թավւէր Հանրակառքէն : Ծ ա ն ր ա բ ե ռ ֊
նուած կասլոցներռվւ Այրեր ու կիներ բ ո –
Պայուսակներու ամէնէն ծանրը եւ լե -
ցունը կը կրէին մեր ԽաչուՀիներբ Հ Ա -
ւ ա ն գ ա կ ա ն կարմիր Հաւկիթն ռւ կ ա ր կ ա ն -
գ ա կ ն ե րը առատ սլտռւղ ու չ տ ք ա ր եղէն -
նե
Երբ թ ո ք ա խ տ ա ւ ո լ ն ե ր ո ւ բաժինը բարձ–
բ ա ց ա ն ք անակնկալ մբ եղաւ մեբ Հանղի -
յղուգռւմբ :
« Այցելու ունիք, րսին մեգի, ղաբ -
մացանք։ Այսպիսի օրուան մբ մէք աէ պ ի –
տ ի Հարցնէ ր մեղ :
Իյօսռղբ նոբատէ։ ՀայուՀի մ լ ն էր Հա -
բ ա լ ա յ ի ն Հեռ աւո ր նաՀանղէ մբ ե կ ա ծ I
Զա յ ն ը կը գ ո ղ ա ր ել յոււլում էն վարղ ա -
գուներ էր իբ տժգոյն ու նիՀաբ գէմքբ. • •
Ա յսպիսի օբէնակնեբ մին մ իւսէն սբր -
ւռառռլչբ սլերճաէսօս տ ա ր ի ն ե ր է էէ վ ե բ կբ
կ ա բ ղ ա ն ք ՀՀ8առաշ»ի մէ^ անձնուիրոլ -
թ ե ա ն Հիանալի գ ր ո ւ ա ղներ , որոնք կը
կաղմեն Ֆ– Կ– Խաչի գործունէութեան
նուէւրումի ողին :
Ալ այսսլէս տ ա ր ո ւ է տ ա ր ի յաւելեալ ու
ճ ռ խ ա ց ե ա լ ծ ր ա գ բ ո վ մր Ա իութիւնը կը ,
չ ա ր ո ւ ն ա կ է գ ա ռ ն ա լ գործօն ա ղ գ ա կ մբ ,
օղնելով ֆրանսաՀայ գաղութին :
Րայց . • . « Հայ Բռյժ» բ ա ւ ա ր ա ր չի գա­
ներ ա յ ս ա չ խ ա տ ա ն ք ը ժամ տնակին Հ ե տ
քալելու Համար ;
Ժ ա մ ա ն ա կ բ որ կը վ ա զ է եւ իր աՀարկու
գլանբ կը տ ր ո ր է չատ մբ ճ ի գ ե ր :
Հայ կապ.՛ Խ ա չ բ իր մ ան կ ա ս լ ա րտէ գ ն ե –
րով , էւր օղափոիսոլթեան կայաններով
րուժարաններռւ իբ այցելոլթիւէնեբով չթ
կրնար գ ո Հ ա ն ա լ :
՚^Ա Բ՚*ւ"Րբ մոռացութեան կրնան տր–
ուիլ, եւ պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն քանի մբ է^երբ մի–
այն կրնան գ ր ա ւ ե լ ;
Եւ ա յ գ ք ա ն ճ ի գ ու տ ա ն ջ ա ն ք կրող կնո­
ջ ա կ ա ն այս Աիութիւնբ սլէտք է աւելին
կատարէ , պէտք է ունենա յ իր յիչատա—
կարանբ։ Ա շտա վառ լոյս մ բ ։
Հայ կինը պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն մ է 9 մ իչա ա չ
ե ղ ա ծ է իբ ազգին Հ ե տ : ի ր ա ւ ա կ ա ն բ ա ժ –
նեկէւց , անոր ցաւերուն ել ուբա խութ իէն–
ներուն :
Ան վ ե ր ց ո ւ ց ա ծ է տ ա ռ ա պ ա ն ք ի խ ա չ բ 1
Երբ մինակ մնացեր է նեղութեան ու սովի
ժ ա մ ա ն ա կ , տ ա ն Հ ո գ բ ամբողշովին իբ
ուսեբուն աոնելաթ ճակատեր է ա ն տ ր -
աունշ ու յամ առ կ ա մ ք ո վ :
Օրեր ե ղ ա ծ են մեր տաբաբաէստ Հայրե­
նիքին մէջ^, երբ թչնամին իր խուժգուժ
Հ ա ր ո ւ ա ծ ո վ խ ո չ տ ա ն գ ե ր է տունին սիւնը՝
է ո ղ ա մ ա ր գ ը , Ա ո ւ գ ը գաոնօբէն բզկտեբ է
յնտանիքի ծերունի մայրիկին ել ե բ ի ա ա ­
սաբգ Հարսի սիրտն ու Հոգին, բայց տ ո Հ –
մային պարկեչտոլթիւնն ռւ լ ն տ ա ն ե կ ա ն
ԱՌԱ ՏԻՆ Ք ԱՅԼ Ե ՐԸ
Խ Մ Բ « Հայրենիք »ի այս լսլքբասրա­
կանով եղած թելաղ.րսւ,ր–իլնները կը պատ­
շաճին նաեւ մեր գաղսւթ-ին
Երկու ֊ ե ր ե ք օրէ ի վ ե ր կբ ծանուց -
ուի, թէ ԱմեբիկաՀայ կ ր թ ա կ ա ն Յանձնա.
խումբի կողմէ ներկայացուցիչներ պ ի տ ի
չր1ին ք ա ղ ա ք է ք ա ղ ա ք , տ ե ղ ա կ ա ն Կ ր թ ա ­
կան Յանձնախումբեր կազմելու եւ անոնց
Հ ե տ իսո բՀ րգակցա րար միիցնեբ ձեռք
առնելու, յառաշիկայ գ պ ր ո ց ա կ ա ն չբ2ա -
նէն Համաբ :
Շաա կ ա բ ե ւ ո բ , կրնանք բոել ճակատա­
գ ր ա կ ա ն ձեռնարկ մբն է աս, որուն յաշո–
ղռւթենէն չատ բան կ ա թ ո ւ ա ծ է : Ա ռ ա ջ ի ն
Ք՛այլերը, որոնց անչուչտ պ ի տ ի Հեաեւին
ուրի^եր : Յոյս ունինք, որ Շրջաններու
Կոմիաէները, Հ. 0– Միութեան մասնա -
ճիւղերը , Հ. ի . գ . Ո վ ս ա ե ր ը եւ Հ ո գ ա -
բ ա րձութիւննե ր բ Հարկ ե ղ ա ծ վե ր ա բ ե ր ո ւ –
մբ ցոյց պ ի տ ի տան, ա բ ժ ա ն ա վ ա յ ե լ իրենց
անունին , կոչումին ել կ ր թ ա կ ա ն գոբծին։
Կ ր թ ա կ ա ն գ ո ր ծ բ , ամէն տ ե ղ , Հ ա ւ ա ք ա ­
կան ու լուրջ գ ո բ ծ մ լ ն է , մինչեւ իսկ պե–
տռլթիլննեբուն Համար։ Իսկ մեղի Հա -
մար չատ աւելի կ ա ր ե ւ ո ր ռւ կ ե ն ս ա կ ա ն
գ ո բ ծ մբ , մ ա ն ա ւ ա ն գ Ամ երիկա յ ի մ էջ ,
տ ր ո ւ ա ծ բլլալով բ ա ց ա ռ ի կ պա յ մ աննե ր ը
մ եր կեանքին : Ա ռ ա ն ց Հ ա ւ ա ք ա կ ա ն ա չ -
խ ա տ ա ն ք ի , ա ռ ա ն ց Համ ագո ր ծ ա կ ց ո ւթեան
ղանաղան կազմ ակե րսլռ ւթիւննե բո ւ , լ ն -
տանիքներու , ա ն Հ ա ա ն ե ր ո ւ նոյնիսկ, կա -
րելի չէ որեւէ յաջողութիւն տրձանազրել :
Ամէնէն փա յ լ ո ւ ն ու Հեղինակաւոր անձերն
իսկ ոչէնչ կրնան լ ն ե լ , կ ա մ չաա քիչ բան ,
ե թ է մինակ մնան :
Անչուչտ, որեւէ ձեռնարկի յաջողու ~
թ ե ա ն Համաբ անՀբաժեչտ ա ա ր բ ե ր են
Հ ա ւ ա տ ք ն ու եռանղբ , բ ա յ ց անոնք չատ
բան մբ չեն արժեբ, ե թ է կ ա զ մ ա կ ե ր պ ա -
կան ցանց ր ել յամառ ու տ ե ւ ա կ ա ն աչէսա­
տ ա ն ք ը չմիանան, ե թ է գ ո ր ծ ն ա կ ա ն ոգին
չղործէ , կ ա ր ճ ճ ա մ բ ա ն ե բ է Հասնելու Հ ա ­
մար Հ ե ա ա պ ն գ ո ւ ա ծ ն պ ա տ ա կ ն ե ր ո ւ ն է
Ամէնէն առաջ, պ ի տ ի ռւզէինք ռր Հ ա ­
ս ա ր ա կութիւն ը Հրա չքի չ ս պ ա ս ե բ , Հեռու
մնար Հրաչքի եւ արտասովոր միջոցներու
եւ արգէււնքներոլ զգացումէն : Համռղ —
ուէր ն ա խ ա պ է ս , ռր կ ր թ ա կ ա ն գործը կր­
նա յ արգիւնալորուիլ մ իա յ ն տ ե ւ ա կ ա ն ,
կանոնաւռ ր եւ Հ ա ւ ա ա ա ւ ո ր լուրջ ու լուռ
ա չ խ ա տ ան քո վ ; Ո չ թէ մէկ Հ ա ր ո ւ ա ծ ո վ ,
կ ա մ քանի մը ամիսէն, այլ տ ա ր ի ն ե բ ո ւ
ա չ է ս ա տ ա ն ք ո վ : ԳոՀ պէտք է ըլլալ , ^ԲԸ
գ ո բ ծ բ կը սկսի լրջութեամբ , յարմարա -
գ ո յ ն կազմ ա կե րսլռ ւթեամբ • իսկ աբգիւն–
ՔԸ չօչափելի կը գ ա ռ ն ա յ , ա ս տ ի ա ճ ն ա բ ա ր
ւճելով ու բ ա ր ե լալու ելով :
Կբ Հ ա ւ ա տ ա ն ք որ տ ե ղ ա կ ա ն բռլռբ Կբ—
թ ա կ ա ն 3 անձնա իսումբեր ը , եւ անոնց թեւ
ու թիկունք Հանգիսացող կաղմսէկերպռւ -
թիւնները այս ո գ ի ո վ ու գ ի տ ա կ ց ո ւ —
թ ե ա մ բ , գործի պ ի տ ի ձեռնարկեն ;
Անոնց ա ռ ա ջ ի ն ու Հիմնական ա չ խ ա —
Դ ԱՀԻՃԸ ԴԱձճԱՀԱՐ
Հ ա կ ա ռ ա կ լնկալեալ սովորութեան՝ մ ի–
ջ ա ղ գ այ ի ն մա մուլբ բ ա ւ ա կ ա ն մ ը ղբազե -
ց ա ւ Լ • Բ ե ր ի ա յ ի ձե ր բ ա կ ա լռլթեամ բ ,
մ ա ն ա ւ ա ն գ ո ո Բերիան իբ արիւնախանձ
մռ լո ւթեամբ իր վսլատուռ յ » տեղր ունէր
սովետական վարիչ - ղաՀիճնեբու արիւ -
նանեբկ ամսլիոնին մէջ, ըլլալով չ փ ա ց ա ծ
աղան ^ Հ ա ն ճ ա րափա յ լ » ի ն :
Մ ա բ գ ա կ ե ր պ վամբիռին ձեբբակալու -
թ ե ա ն ա ռ ա ջ ի ն օբե բուն , ֆ բ ա ն ս ա կ ա ն
յա յտնի չ ա բ ա թ ա թ ե բ թ մ ը թուելով չ ա -
բ ա ւ ա լից չ ա ր անբ կարմիր վարիչ - ղա -
Հիճներուն կբ գ ր է ր •—• աչէսարՀի Վր՛"յ
չկայ, որեւէ ա պ ա Հ ո վ ա զ ր ա կ ա ն բնկեբռլ–
թիւն , որ ո ե ւ է գ ն ո վ ապաՀովագբէ կ ե ա ն ­
քը ո ե ւ է սովետական ն ա խ ա ր ա ր ի : իսկ
անգին ա չ ք բ բ ա ց ն Ա ա լ ե ն ք ո վ ա ծ ա կ ա ն ն ե բ ռ լ
^քօլէքսիօն» մբ պատրաստեր է : ճ Ա բ գ ե օ ք
է՛բրեւ ժառանղո ր դ ե ռ ա պե ա ո ւթ ե ան մէկ
ա ն դ ա մ բ , օղակին մէկբ կոտրելով կբ
վ ա խ ն ա յ որ կաբղբ իրե՞ն կ ո ւ դ ա յ :
Այս առթիւ կը յիչեմ մեծ Հօրս մէկ
պատմ ութիւն ը :
Երբ Հարուն է լ Ր ա չ է ա կ՝իչէ՚՚էր իբրեւ
Պաղտաաի թ ա գ ա ւ ո ր Հաճի Հաֆղ ի ւ լ
Շադչագ անուն մաիմիտ պ ա ր տ ի զ պ ա ն մ ը
ունէր, որ ի միջի այլոց պ ա չ տ օ ն ունէր
ա ր ք ա յ ա կ ա ն պ ա ր տ է զ է ն ա ռ ա ջ ի ն սլտուզը
ա ր ք ա յական ամոլին մ ա տ ռ լ ց ա ն ե լ ոսկի
ս կ ա ւ ա ռ ակի մը վ ր ա յ , պատչաճ մ աղ -
թանքներով։ Օր մը, ա ռ ա ո ւ ն կանուխ երբ
պ ա բ տ է ղ բ կբ ջբէր , կբ տ ե ս ն է կանիսաՀաս
պզտիկ վա րունւք. մբ ; Ո ւբաիսո ւթեամ բ կբ
՛լբպանէ եւ իբ սենեակը կը ւիութայ ,
կ՚առնէ ոսկի ս կ ա ւ ա ռ ա կ բ ոբպէսզի ա ր ք ա –
յ ի ն Հբամցնէ։ իր կինը, Զէոլտիյէ Հանըմ
երբ կը տե սնէ եւ կը Հ ա ս է ^ ա յ ամ ուսնո յ ն
մտազբութիւնը 1լ բ ս է •
Ա ա ր գ Աստուծոյ, փ ո ի ս ա ն ա կ այսօր
ա յ դ մ է կ վ ա ր ո ւ ն գ ը տանելու , դ ա ր ա կ ը
պաՀԷ վ ա ղ ա ռ ա ւ օ տ ուբիչ մ լ ն ալ կբ գտ­
նես կբ տ ա ն ի ս , մ էկբ թաղ ա ւ ո րին , միւսբ
թագուՀիին կբ Հրամցնես :
Հաճի։ Հաֆբ՚լ Շադչագ ա ր ա մ ա բ ա ն ա կ ա ն
գ տ ն ե լ ո վ կնոջ իսորՀուրդր կբ պաՀԷ առա–
ջ / ՚ ն վ ա ր ո ւ ն դ բ : Յ ա ջ ո ր դ օր կբ գտնէ երկ–
բ ո բ դ վ ա ր ո ւ ն դ մը, կ ո ւ գ ա յ տուն ոբպէսզի
միլսին Հ ե ա միասին ա ա ն ի թ ա գ ա ւ ո ր ի ն ,
բայց թնչ տ ե ս ն է , մուկ մր նախկէն վա -
բռւնդին կէոը կ ե ր ա ծ է ։ Որոլէս ղ ի ույգ
մէկին ալ փորձանք մբ չ պ ա տ ա Հ ի , ա յ գ
ւքէկ Հ ա տ բ կբ տ ա ն ի թ ա գ ա ւ ո ր է ն , միեւ -
նո ւ ն ւեն
պ ա տ ո ւ ի նաէսանձաէսնգրութէ՛ւնբ ղրաՀ
Հ ա գ ց ո ւ ց ա ծ են ա յ դ տկար անձերուն ել ա—
նոնք մեծցուցեր են զաւակներ , վառ պա —
Հելով տունին ճ ր ա գ ը :
Հիմ ա Որ ա զ ա տ ո ւ թ ե ա ն ու Հ ա ւ ա ս ա ր ո ւ ­
թ ե ա ն երկբի մբ մ էջ կ՚ապրի ֆրան ս ա Հա յ
կինը, կրնայ աղնիւ ոլ ա ն ս ա ս ա ն կ ա մ ք ո վ
ձգտիլ դ է պ ի բաբձբբ եւ վսեմ բ, գէոլի գե–
դեցիկն ու ճչմարիաբ կանգնելու յիչատա–՛
կա բան ը
« Հայ Բոյժ » կը ներկայացնէ ա ղ ք ա տ իկ
Լիբանանբ ռր աղդին լումաներով կ ա ն գ ն ե ց
իր Հիւանդանոցր յ ինչպէս Հ ա մ ա ղ դ ա յ ի ն ը
իր ճեմարանը :
Ա ր գ ա բ ե ւ այս ծ ա բ գ ի բ բ իր անՀուն գմ—
ո ւ ա րութիւննե ր բ ունի : Ա ա ն ա ւ ա ն գ նիւ -
թ ա պ է ս :
Բա յ ց տարիներու յ ա ր ա տ ե ւ ճիգն ու
ջանքբ անջբտի ա ն ա պ ա տ ն ե ր ն իսկ կը վե–
րածեն զովասուն ովասիսներոլ :
Մեր ա ր մ ա տ ա խ ի լ բադմութիւնները ցան
ու ցէ՚բ աչխաբՀի չորս ծ ա գ ե ր ո ւ ն ցոյց տբ–
լ ի ն իրենց շինարար ոգին :
Անոնք էին որ ք ա բ ք ա ր ռ ւ տ եւ խ ո պ ա ն ա–
մայութիւններբ շէն գիւղերու լիերածե -
ցին , ծա գկե ցն ելո վ ա յ գ ե ս տ ա ն ն ե ր ու բու– .
ր ա ս տ ա ն ն ե ր :
Մ աղթենք ուրեմն որ , Հա յ կապ . Խաչը
միաՀամուռ ու ժիր ջ ա ն ք ե ր ո վ ա շ խ ա տ ի
կ ա ն գ ն ե լ իբ յուշարձանբ, յարատելոլ -
թ ե ա ն պսակով ։՛ Թող բլլա յ մա յրանոց
կ ա մ գսէբոց , բուժարան կ ա մ ճեմարան :
ՏԻԳՐԱՆՈՒՀԻ
շմոոնալով Հաղոբգել միւսին
ս լ ա տ ա Հ ա ծ արկաէ^բ , Ա ո ե չ ռ վ որ մուկ մբ
կ ե ր ա ծ էր : Բաբին Հարուն է լ Ր ա շ ի ա ժպի­
տով մը կբ պ ա ս ՚ ա ս խ ա ն է .
- Հ"Գ մի Ժ ^ Բ ՚ ^՚"^^ ^""^՚" ՚ "՛՛՛՛է
մուկբ իբ Ա ս տ ո ւ ծ մ է կը գ ա ն է իր պա -
աիժը :
՛Բանի մը չ ա բ ա թ վ ե ր ջ պ ա ր տ ի զ պ ա ն ը
տուն դ ա լ ո վ կը տ ե ս ն է որ կ՚ստուն մուկը
բ ռ ն ա ծ կը բղկտէ : Մէ՚ամիտ ծերունին ա ն ­
մ ի ջ ա պ է ս կը վ ա ղ է թ ա գ ա ւ ո ր ի ն , եւ կ՚ըսէ .
֊ – Թ ա զ ա ւ ռ բ ս , բ ս ա ծ դ եղաւ, մուկը
կ ա տ ո ւ ի ն կողմէ բւլկտուեցաւՀ
Թ ա գ ա լ ո ր բ միեւնօյն ժ պ ի տ ո վ կը պա ֊
տասխ ա ն է .
~՜ Ա յ գ կ՚ոտուն ալ Ա ս տ ո ւ ծ մ է կբ գտնէ
էւր սլատիժը :
Մէկ ամիս վ ե ր ջ տուն վ ե ր ա դ ա ր ձ ի ն կը
տ ե ս ն է որ օձ մը փաթթոլելով կատուին
ո պ ա ն ն ա ծ է : Աձը կը վ " " խ չ ի • ՛Ծերունին կը
վ ա ղ է իմացնէ թ ա գ ա ւ ո ր ի ն թ է մարղա -
բէութիւնղ ի ր ա կ ա ն ա ց ա ւ . Բ "պան–
նած է կ ա տ ո ւ ն ;
Թ ա գ ա ւ ո ր բ կը պատասիսանէ . Տե -
սա՛"ր , Հաճի Պապա , տյս աչիւարՀ լնոզաց
դ տ ն ո ղ ա ց է, այւյ. օձն ալ իբ Ա ս տ ո ւ ծ մ է կբ
գտնէ իւբ պ ա տ ի ժ բ :
Ամիսներ կ՚անցնին : Երբ օր մբ Հաճի
Հաֆբղ պ տ ր ա է զ բ կբ ջբէր օձ մբ կբ Հան -
դիպի , ու թ է ե ւ կբ ղղուչանայ , բայց ի
վերջոյ ուրազի մէկ Հ ա ր ո ւ ա ծ ո վ կբ ս պ ա ն ­
նէ ղա յ ն : Յ ե ա ո յ միամտաբաբ կբ վ ա զ է
թ ա գ ա ւ ո ր ի ն մօտ եւ կբ պատմ է եղ ելու -
թիւնբ։ Հ է ՜ յ Հաճի Պապա, դուն ալ օր մը
քու Աստուծմէղ կը գ տ ն ե ս , պ ա տ ի ժ դ , կը
պատգամ է թ ա գ ա ւ ո ր ը :
Պ ա ղ ջուր մբ կ՝իջնէ պաբտիղւղանին գ լ ­
խուն , բայց ամիսներ վ ե ր ջ կը մոռնայ
գ է պ ք Ր • Երբ կ ո ւ դ ա ն Պաղտաաի տ օ թ ա կ է զ
օրերը, թ ա դ ա ւ ո բ բ կբ Հրամայէ պարտիգ–
պանին, պ ա ր տ է զ բ մաքրել չակել Լ լ մա -
ն ա ւ ա ն դ ոլչադրութիւն լ ^ ւ ե լ որ նո յ ն իսկ
արու թռչուն մը չ գ տ ն ո ւ ի պ ա ր տ է զ է ն մէջ,
ո բ ո վ Հ ե ա ե ւ արքունի Հարէմը իր բոլոբ
կ ա գ մ ռ վ լոգանքի ել դռվանալոլ պ ի տ ի գա­
յ ի ն ա յ գ օբը :
Հաճի Հաֆըղ թազալռբին Հրամանբ կա­
տ ա բ ե լ ո վ լուր կ ո ւ ա ա յ թ է ամէն բան
պտտբաստ է : Բայց ս ա տ ա ն ա ն կը սողոս­
կի Հաճիին սրտէն ներս ԼռբովՀետել այղ
թուականին ^ւիլաժ» չկար Պաղտատի մէջ)
ել ալաալանին ւիբայ ս ա դ ա ր թ ա խ ի ա ընկու­
զենիին մէջ կը սլաՀուի։ Հաբէմին Հռւրի–
նեբբ մօբէ մերկ կ ո ւ գ ա ն տ ա ս ն ե ա կ ն ե ր ո վ :
Երբ միլէզզինը մեծ մզկիթէն « ԱԱաՀ
հքպէբ^Բ կը սկսի, մայր թաղոլՀին Հ ա պ –
տ ա ն ք բ պ ի տ ի բ Ա ա յ անչուչտ դոբծոլ -
նէութեան նաիսադծի մը կազմութիւնը :
Հարկ է գիտնալ , ամէնէն առաջ , թ է ինչ
ո լ ս ա ն ո գ տ ա ր բ ե ր կան . սլատանի թ է երի­
տասարդ , պատան ինե ր Հայերէն ը սկսե -
լու Համար կ ա ն ռ ն ա ւ ո ր ա բ ա ր . ե ր է ա ա -
ս ա ր գ ն ե բ ՝ ե թ է Հնարաւոր է, մասնաւոբ
ղասլնթացքներու Համար ; Ամ էնէն կա -
բեւոր գործն է՝ ցանկէ մը կազմ ռւթիւնբ
ա չ ա կ ե ր տ ն ե ր ո ւ ն , յետոյ՝ տուն առ տուն,
չբջիլր , Համոզելու Համար ծնողքներն ու
իրենց ղաւակներբ, բ ա ց ո ւ ա ծ դսլրոցնե —
բուն աչակերտ եւ աջակցութիւն ա պ ա Հ ո —
վելոլ Հ ա մ ա ր :
ՎստաՀ ենք ոբ այս չատ կ ա ր ե ւ ո ր դոր–
^ը գլուխ կը Հանուի , ե թ է բոլորբ դոբծի
մղուին ճ ի չ գ այն ո գ ե ւ ո ր ո լ թ ե ա մ բ ու ե -
ռանգով, ինչ ե ռ ա ն դ ո վ որ գործի կբ լբ<^–
ուին վ Հ ա ս ո ւ թ ա բ ե բ » ձեռնարկի մ բ յաջո­
ղութեան , քոթայի մբ ի ր ա կ ա ն ա ց մ ա ն ,
ազգային Հ ա ն գ ա ն ա կ ո ւ թ ե ա ն մբ ա բ գ ի ւ ն ա –
լռրմ ան եւ ա ղ է տ եալներու փ ր կ ո ւ թ ե ա ն
Համար ;
Մ եր նոր սերունղին ս պ ա ո ն ա ց ո դ վը -
տ ա ն գ է ն աւելի մեծ ա ղ է տ չի կրնաբ ը լ -
լալ : Հ ե տ ե ւ ա բ ա բ , անՀբաժեչտ է , ադէտ–
քէն էսուսափելու Հ ա մ ա ր , դրամէն առաջ,
նախ աչակերտ Հ ա ն գ ա ն ա կ ե լ , ամէն դ ո ւ ռ
զարնելով, Համռւյելով, ոգէւ ներ^չելով,
սէր ոլ գ ո ւ բ դ ո ւ ր ա ն ք ս փ ռ ե լով Հայ գբին
ոլ լեղուին , Հայ գպրոցին ու դ ա տ ի ն Հան–
դէպ :
Լ ա ւ ա գ ո յ ն , ամ էնէն կ ե ն ս ա կ ա ն մ իջոցբ՝
կանխելու Համ ա ր վտանգբ , որ կբ սռղոս– ՚
կի մ եբ տուներէն , սրաՀնեբէն ու . .. սր––
տեբէն ներս Հ
Ե ր կ ր ո ր գ կ ա ր ե ւ ո ր իսնդիրը ուսուցիԼ*–^՜
ներու պաբադան է ։ Հարկ է փնտռել ՚՝հ՝ւ՛
գ տ ն ե լ յարմարադոյն անձերբ, Հայերէն ՚էէէ.
Հայոց պատմութիւն սորվեցնելու եւ , մա–՛
ն ա ւ ա ն դ , սիրելի դարձնելու Հ ա մ ա բ :
Աիրելի դարձնելու նախ՝ իրենց անձբ, ա–
պա Հայ դպրոցն ու գպրութիւնբ։ Ուսռւ–՛՝.
ց ի ^ է ճչմարիտ Հ ր ա չ ա գ ո ր ծ բ եւ ան է ոբ |
գ պ ր ո ց ը կրնայ կ ա ն գ ո ւ ն պաՀել եւ աչա - յ
կեբտներռլ թիւը աճոլն : Բ ա է ս տ ա ւ ո բ \
կրնայ Համարուիլ այն գ ա ղ ո ւ թ բ , որ լաւ, \
ե ր ի տ ա ս ա ր գ ու նուիրուած ուսուցի չ կը ,
դ տ ն է , պ ա տ ր ա ս տ ո ւ թ ե ա ն Հ ե տ , ծանօթ \
տ ե ղ ա կ ա ն պա յ մ աննե բուն : ^
Ե ր ր ո բ գ կ է ա բ կբ կարծենք թ է նիւթա - I
կան միջոցներու Հայթայթումն է : Ան - \
չուչա, մ ան րամ ասնութիւններ ը կը ճչ - ՚
գոլին, ըսա ա ե ղ ա կ ա ն պայմաններուն Հ
Բայց անՀբաժեչտ է որ իւրաքանչիւր դա– ք
գ ո ւ թ կաղմէ իր պիւտճէն եւ ի ր ա գ ո ր ծ ե լ Հ
ջանայ ղայն, իր միջոցներով, իրեն աջա– \
կից ունենա լով կ ր թ ա կ ա ն Յանձնախռւմ - Լ
բբ։ ինքզինք Հոգալ, զոՀել կապռւելուՀ
Համար ս ր տ ո վ գոբծին : Ան՚իճաբ , ամէն Հ
բան պատրաստ դ ո բ ծ մբ չի կրնար իսօսիլ ՛ւ
Հան րութեան սրտին : ԶոՀա բ ե րութիւնբ \
գործի մը յաջողութեան Հիմքն է, ել ա —Հ
ռանց ա յ դ զգացումին՝ պ ա բ ղ է որ աւազի ;
վրայ Հաստատուած ^ ԲԱ"՛ յ որեւէ ձեռ -
նաբկ : յ
Այս բոլոբին Հ ե տ կ ա ր ե ւ ո ր ուբիչ կէա \
մբն է դ պ ր ո ց ա կ ա ն չէնքի թնգիրբ, ո՛ւր
կարելի է ղ ա ս ա լ ա ն դ ե լ . տո՞ւն մբ, դպ –\
բո՞ց մը, սրա՞Հ մը– ռ բն է յարմաբբ. Լ
Ամ էն պա րագա յ ի մ է ջ , ոչ ա յ ն սրաՀ - ^
ներր ,ռւր մէկ անկիւնը մեր ոսկեղէն լե– \
ղուն կ՝ուսուցուի , մինչ ուրիչ անկիւն մը^
թղթախաղը կ՝իչիէ , ծոլէսէն ու աղմուկին \
մէջ։ \
Մեբ լեղուն կոտրած ա ռ ա ր կ ա յ մը չէ , \
անկիւն մը նետուելու Համար, իսկ մեր
" փհքրիկնեբը պէաք չէ այն տպաւոբոլթիլ–\
նբ ունենան թ է ՀՀռրբեւայրի» լեղուի մբ\
• Հ ե տ է իրենց դործբ։ ՚։
՛Բանի մբ թելադրոլթիլններ միայն, Ո – \
րոնք կը կարծենք թ է կրնան քայլ մ ր ա - )
ւելի առաջ տանիլ կ ր թ ա կ ա ն գ ո բ ծ բ , ե թ է \
կիրաբկոլին Համերաչխ մթնոլորտի մէջ)
ել Հ ա մ ա դ ո ր ծ ա կ ց ա կ ա ն ո գ ի ո վ : Հ
Շուրջ երկու ամիս ունինք, եւ կը Հա ~\
ւ ա ա ա ն ք , որ ուչ չենք մնար : \
Fonds A.R.A.M