HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 138

€ 3 Ա Ռ Ա Ջ » ա
ՓԱՐԻԶԷՆ ՀԱԼԷՊ
ՇԷՆ ՌՈՅ՚ե ՄԸ
Ն Ո Ր Գ Ի հՂ
Գիմացս, բ լ " ՚ – ս հ մը վրայ, վԴրԼլան
«հյորալախ Տաղին» եւ ^Պոլչեւիվ Տ ա ղ » ի ն ,
(ղուա ՀայարՆակ) որոնց ս ա ո ր ո ա ր կ՝եր -
կարի ղերեղմանաաուններու շարքը։ Ա -
ոոՆց մէշէն, իր վայրի ղԼղեցկութեամբ եւ.
ոճի ինքնաապու-թեամը աչքի կը ղար~
նէ Հայկական գերեղմանատունը : Հոս կը
Հանգչին, ա ե ղ ա ց ի թէ ս չ ա ն գ ո ւ խ ա մեր Հին
ու նոր մեռե/ները : Աո Հ ա ս ա ր ա կ աքսորի
սերունգ։ ՛Բանի մր չքեղ գ ա մր ա րաննե րու.
կարղին, աչքի կր զարնէ լուսաՀոզի եւ
աւրւուաՀսգի Բարէն Ե փ փ է ի շիրիմը, իսկ
անոր կողքին պ ա ր զ ու անտաշ քարի մը
տակ, կշ Հանգչի քննազատոլթեան իշ -
խանր, Յակոր Օշական։ (Ի մի^ի այլոց,
զարմանալի նմանութիւն մր կը գ տ ն ե մ իր
ցցուն շիրմաքարէն կախ կիսովին հուո.
չորցահ– ու սեւ Նազկեպսակին եւ իր վ ե ր ­
շին օրերու մէկ ղերվիչ նկա րին ու գըլ -
խուն զրահ կիսովին հուո. փ ա փ ա խ ի ն մի -
շեւ)...
Ջ գ ե ն ք մեռելներր Հանզիսա ել շարու -
նակենք գ ի ա ե լ մեր շրշտսլաար։ Գլուխս կը
գարձնեմ ե տ ե ւ , եւ բլրակի մը վրայ կը
տեսնեմ «Ջէյթու֊ն խանը» (Հայնոց) , իսկ
ս տ ո ր ո տ ը մզկիթ մր նորակառոյց, սլացիկ
մինարէով։ Տեղացիներր զայն կ ՝ ա ն ո ւ ա -
նեն « Հ ա յ ա ս տ ա ն ի յ ի շ ա ա ա կ » , որովՀեաեւ.
ներզազթին Հ ե ա ե ւ ա ն ք ո վ Իսլամներ ե կահ
տ ե զ ա ւ ո ր ո ւ ա հ են այս Հայկական թ ա զ ա –
մասը եւ տ է ր ղարձահ Հ ա պ ճ ե պ ո վ հախ -
ուահ ա մ ա ն տուներուն ել խանութն ե -
րուն։ Ամէն ինչ Հայկական Նոր Գի՚-գԻ
մէշ։ Աշ կողմս կը տեսնեմ զմրէթը Ա–
Գրի՚լոր Լուս աւո րիչ եկեղեց իին , որուն
բակին մէշ կը գտնուին Ա ա Հ ա կ ե ա ն վար -
ժարանն ու մ ա ն կ ա պ ա ր տ է զ ը , իսկ անոնց
չարքին , լձւզարձակ տ ա ա ր հ ո ւ թ ե ա ն մը
վբայ , կը տեսնուի Բարէն Եփփէ ճ ե մ ա -
րանր իր վ ա ր զ ա ս տ ա ն բ ա կ ո վ , նո րակա —
Ո.Ոյց գեզեցիկ շէնքով , մեղուաշան Հայ
պ ա տ ա ն ի ն ե ր ո վ ել աղշիկներով : ճ ե -
մարանէն քիչ մը վ ե ր , գիմացի կ ա ր գ ի ն
ՎՐ"՚յ , անկիւնր^ կը վ՚այլի « Ա ա ռ ի Կիւլ ~1
սլէնկեան» մայրանռցր իր մաքրութեամբ ւ
ել զեզեցկութեամր ։ Հոս անձնուիրոլ
թ ե ա մ բ կ՚աշխատին Հա յ վարպետ րմիշկ–
ներ ել ՀիւանգապաՀուՀիներ ;
ճեմարանին ճ ի չ գ գիմացի փողոցին մէշ
կը գտնուին Ջ ա ւ ա ր ե ա ն վ ա ր ժ ա ր ա ն ն ու
մ տ ն կ ա պ ա ը ա է զ ը ; Ալե չի վար , գ Ա ս ա ւ ո ր
պոգոաա յ ի ն վ ր ա յ կը սկսի անՀա անո ւմ
շարքը Հայկական խանութներուն, սըր -
ճարաններուն եւ արՀեսաանոցներուն ։
Աոկէ 15 - 20 ա ա ր ի աոաշ, Նոբ Գիւգբ
գոյութիւն չունի եզեր։ Այսօր, շինարար
Հայ րազուկը , Ա է յ ա ա ն ի խ ո պ ա ն գաչար
վ ե ր ա հ ա հ է չէն աւանի մը, ուր կը կա -
տ ա բուի ի ր ա պ է ս մ եղուաշան ա շ վ ս ա տ ա ն ք ,
Հայ մ տ աւոր ականին եւ ա րՀե ստա լորին
կողմէ : Բ ա ց ի Ա . Գրիղոր Լուսաւորիչ ե -
կեզեցիէն , Ա ա Հ ա կ ե ա ն վ ա ր ժ ա ր ա ն է ն ու
մ ա ն կ ա պ ա ր տ է զ է ն , Ջ ա ւ ա ր ե ա ն ն ա խ ա կ ր -
թ ա ր ա ն կ ն ու մանկասլարտէզէն եւ Բ ա բ է ն
Ե՚իփէ ճեմարանէն. Նոր Գիւղի մէշ, կան
Հ ե տ ե ւ ե ա լ ա զ գ ա յ ի ն Հ ա սաա տո ւթ իւննե բ բ .
• Ասւրբ Գ է ո ր գ ա ռ ա ք ե լ ա կ ա ն եկեղեցին ,
իրեն կից Աեսրսսլեան վ ա ր ժ ա ր ա ն ն ու
մ ա ն կ ա սլա րտէզբ , կիլիկեան վ ա ր ժ ա ր ա ն ,
Յիսուսեան Հայրերու Ա. Վ ա բ ղ ա ն վար -
մարտն եւայլն՛ , որոնք, բոլորն ալ բո —
ցավառ շաՀեր են , յ^ուսաւորչի կանթեզը
վառ պաՀելու , մեր ոսկեւ^իկ լեգուն եւ
մ չ ա կ ո յ թ ը զարգացնելու Համաբ , այլա -
սերում էն փ ր կ ե լով զ ալոց սե րունգը :
ԼՄիշանկեալ ըսեմ որ յուզումով եւ գռ–
Հունակութեամր նեբկա յ եղայ տտբեվեբ–
շ ի քանի մ ր գ պ ր ո ց ա կան Հ ա ն գ է ս ն ե ր ո ւ :
Շ ա ր ժ ա ն կ ա ր ի րնղարձակ սրաՀի մրմէշ
ել ի ներկա յութեան Հոհ ու խանգավառ
բազմութեան մր , լսեցի Հալէպի Հայկազ­
ե ա ն մ ա ն կ ա պ ա ր ա է զ ի մեր անուշաՀոտ
^հիլերու՝» , « բ ո զ բ ո ^ ե ր ո ւ » , «կոկոննե -
բու՛» ել «հաղիէլներոլզ Հայերէն ս բ տ ա ռ ո ւ չ
աբաասանութիէննե րն ու ե ր գ ե ր ը : Ա անա­
ւ ա ն գ , տ ե ս ա յ աոՀմիկ տ ա ր ա զ ն ե ր ո վ իբենց
Հայկական Հրաչալի պ ա բ ե ր բ , զ ե կ ա վ ա -
րութեամբ իրենց անխոնշ եւ անձնուէր
տնօբէնոլՀիին՝ աիկ . Տ ա ս ն ա պ ե տ ե ա ն ի եւ
նոյնքան անձնուէր օ գ ն ա կ ա ն ուսուցչոլ -
Հիներուն : Հայկազեան ղո յգ դ պ ր ո ց ի տ լ ^
նօրէնո ւթիւն բ կը վարէ հանօթ բ ա ն ա ս -
տեղհ Արմէն Անոյշ :
Նոյնքան յուգումով, ներկայ եղայ Զ"՚~
ւ ա ր ե ա ն վ ա ր ժ ա ր ա ն ի շրշանաւաբտից Հան­
դէսին։ Այս դպրոցին աշակերտներն ալ ,
յսվոզ տբամախօսոլթիւններով ել եր ֊
գ ե ր ո վ , ցոյց տուին իրենց շնորՀքն ու
Հայկական ոգին։ Շբշանաւարտները յա -
շ ո գ ո ^ թ ե ա մ բ ա ր տ ա ս ա ն ե ց ի ն Ա ի ն ա ս Թ է օ –
լէօլեանի յօբինահ «Ցեգին Փ ա ռ ք ր » (Հա ֊
ւ ա ք ա կ ա ն արտասանութիւն) քեբթուահը
ել ե ր ա խ տ ա գ ի ա ո լ թ ե ա ն ու Հրաժեշտի " ր ֊
տ ա ռ ո ւ չ խօսքեր ուղղեցին իրենց տնօբէ -
նին եւ անձնուէր ուսուցչական կազմին
Զ ա ւ ա ր ե ա ն ղպրոցին տնօրէնն է Պ– Գրի ֊
ղոր կքմէքճեան ։
Ա ա կ ա յ ն , անմոռանալի պ ի տ ի մնայ աը–
պաւորութիլնը, ղոբ կրեցի Յունիս 2Տի
՚ւԻԺրՐ ՚ ^ ո ՚ ր է ն Ե փ վ ՚ է ճեմարանի ամ ա —
վերշի Հանդէսին :
Ե ր ե ւ ա կ ա յ ե ց է ք , ճեմարանին լ ^ դ ա ր ձ ա կ
Վ՚"Բղեբով ել մեխակներով դ ա ր գ ա բ ո ւ ն
բակը վերահուահ բ ա ց օ թ ե ա յ թատե ր ա -
սրաՀի ... Գ ա լ ա ր կ ա ն ա չնե բ ո վ ղ ա բ գ ա բ -
ուահ բեմ մը, մօտ 1500 Հայ ժոգովուբղ
Հ ա ն դ ի ս ա տ ե ս , բոլորակ լուսին մը, բեմին
՚ Լ Ր " * յ ^ "՛ղղ՛" յ ի ն , բ ո ց ա վ ա ռ ո գ ի ո վ , երկ -
սեռ. ա չ ա կ ե ր ա ն ե բ ալ դերակատար : Անոնք
մեհ յաշոզութեամբ ներկայացուցին ի -
րենց տ ա ղ ա ն գ ա լ ո ր տնօրէնին , Ա ի ն ա ս
Թ է օ լէ օ լե ան ի «Հոգի ել ա ր ե ա ն ճամ բ ո վ ՝»
քեբթուահը : Տ՚՚լաւորիչ էին մենասողնե -
բուն եւ խազին ա ռ ա ն ց ք ը կազմ ոզ^ Ալի շ ա –
նի, իքրիմեան Հայբիկի, Ռ ա ֆ ֆ ի ի , Ա Հ ա -
րոնեանի , Գանիէլ ՚Լաբուժանի ել Բբիս -
տ ա փ ո բ ի խօսքեբն ու կենդանի պատկեր -
ներր, Հեռռւէն երզուտհ ազգային երզերն
ու. արտասանոլթիւննե բ բ ։
Հանգէսին վեբշաւորութեան , ճ ե մ ա ր ա ­
նի Հիմնադի ր եւ Հա լէ սլ ի ա ռ ա շ ն ո ր գ Զ՚"~
բեՀ ե պ ի ս կ . դեղեցիկ Հուսկ—բանքով մը,
իբ խոր Հ ա ւ ա տ ք բ յա յանեց ճեմ արանին
սլա յհառ ա պ ա գ ա յ ի ն մ ասին ; էքրիտասարղ
առաբւսրդբ , ուրախութեամբ , ակԿւեբեւ
յուզումով եւ անկեղհ չ ե չ տ ե ր ո վ վ ե բ Հա -
նեց ճեմարանին գ ե ր բ այս ոստանին մէՕ ,
յորզորեց ներկայ Հասարակութիւնը ոբ ,
չշլանա յ օ տ ա ր վ ա ր ժ ա ր ա ն ն ե ր է , ուր, Հայ
ա շ ա կ ե բ տ ր , ճիշգ է որ, կը սորվի քանի մը
ե ւ ր ո պ ա կ ա ն լեղռւներ , սակայն , կը կոր -
սընցնէ իր ազգային նկարագիրը եւ յա -•
ճ ա խ 1լ ենթարկուի ձուլումի , մինչգեռ ք 1
աղղային բարձբադսյն վարժարանին մէշ,\
Հայ տ զ ա ն ու աղ^իկբ կը մեհնան Հայ,\
մ ի ա ժ ա մ ա ն ա կ իւրացնելով քանի մը եւբո–,
սլակտն լեղռւներ եւ մրցելով օ տ ա ր բարձր,
վա բժ ա րաննե բո լ աշակերտներուն Հետ Տ՝;
*Լկայ , ճեմարանի այս տ ա ր ո ւ ա ն շրշանա–
ւարտներու ր ա ց ա ռ ի կ յաշոզութիւնը :
ինչսլէս ՛լբ եցին թ ե բ թ ե րբ , ամ բող^ Աու -
բի" յ գսլբոցնե բուն մ էշ , առաշին եւ երկ­
ր ո բ գ կը Հ ա ն գ ի ս ա ն ա ն ՛Բաբէն Եվ՚վ՚էի այս
տ ա ր ո ւ ա ն շբշանաւաբտները :
Այս սքանչելի զիշերաՀանգէսը վ ե ր շ ա -
ցո՛ւ ի ւ ա ն գ ա վ ա ռ հավաերոլ մէշ, Ա ա բ ե Հ
եպիսկ. սլաՀսլանիչով :
Ո ւ բ ա խութեամ բ ել յուզումով կր լսեմ
տանիքներէն , վւողոցներէն ու Հբա պարա­
կէն կանչերը Հայ մ անուկներուն , ղ պ բ ո -
ց ա կ ա ն ն ե բուն եւ սլա տ ա ն ի ա ր Հ ե ս տ ա ւ ո ր – ՛
ներուն . . • ։ Ջ,էն ձէնի կ ո ւ տ ա ն , Յակոբիկ–
նեբ , վարուժաններ , Աամիկոննեբ , Աե -
գ ա ն ե ր ,Աոնանեբ եւ Շ ա ք է ն ե բ • • • ; Կը
լսուին ազգային ե ր գ ե ր , տուներէն ել տա–
նիքներէն : Նչանտուքներուն , Հարսնիք -
ներուն , ո գ ե ւ ռ բութ իւնը իր գագաթնակէ­
տին կը Հասնի , լ ի , լ ի , լինեբով , հ ա փ ե -
բ ո վ ու դափերով, մինչեւ լոյս կ^երղեն ու
կբ սլարեն տանիքներուն , բակերուն եւ
տուներուն մէշ. • • ։
3 ո ւզաբ կ ա ւ ո րութիւննե րն անղամ կը
կ ա տ ա բ ո ւ ի ն ա ւ ա ն գ ա կ ա ն սովորութեամբ ^
մոմերով , խ ա չ ե բ ո վ ու հ ա ղ կ ե պ ս ա ք ^ ե բ ո վ ,
ք ա Հ ա ն ա ն ե բու ,տի բ ա ց ունե բու ե գպրոցա–
կան ա շ ա կ ե ր տ ն ե ր ո ւ թավւօրը կ՝անցնի վւո–
զոցնեբէն։ Ա ե ռ ե ա լ ը , ուսամբարձ կր տա­
նին մինչեւ եկեղեցի , յ ա ճ ա խ , մինչեւ գե–
րեւլմանատուն (եթէ կ ա ր ե ւ ո ր անձնաւո -
րութիւն մրնէ կամ, վ ա զ ա մ ե ռ ի կ ե բ ի տ ա ­
սարգ մը) : Տ պ ա ւ ո ր ի չ են Հայ քաՀանային
աղօթքի մրմունշները , փոքրիկ ա ի բ ա -
ցուներու ե ր գ ա հ մեղեդիները, ս ե ւ ա զ ղ ե ս ա
յուղարկաւորներու րաղմութիւեր կինե -
բու լացն ու կոհբ։
Ն՛՛բ Գ ի ՚ ֊ ղ ի խանութնեբուն առշեւ, կ ա մ
պ ա տ ե ր ո է ն տակ, խսիրէ ց՚ո^լիկ ա թ ռ ռ ն ե –
բու վրայ նստահ , Համրիչ կը քաշեն եւ
ղբոյց կ^ընեն կնճռոտ եւ յոգնահ գ ի մ ա -
ղիհեբով Հայ հեբռւնիներ , թաղիքէ գաա–
կը իրենց գլխին , կաբմ իր գ օ տ ի ն իրենց
մէշքին։ Մինչ , խանութներէն կը լսուին
վաճառողներուն Վ Հ ր ա մ ե ց է ք , Հրամեցէք1է
կանչերն ու գ ո վ ա ս ա ն ք ն ե ր բ ...
Հալէպ տ ա ն ո ղ գլիսաւոբ ճամբուն վը ~
րայ, կը տեսնուի չարանը Հայ կառա -^
Ն Ա Մ Ա Կ Ն Ե Ր ԻՍՐԱՑԷԱ-Ն
Գ Ա ՚ԼՈԻԹ ՄԸ
Ի1 ՚ Հ Ո Գ Ե Ր Ո Վ
ԵԱՖԱ, (Յառաշ) Ա ե բ դաղսւթին
մէշ Պրաղիլիա ա ր տ ա գ ա ղ թ ե լ ո ւ Հիւանդու­
թիւն մը հայր տ ո ւ ա հ է ։ Ա ր գ է ն քանի մը
ը ե տ ա ն ի ք ե ե ր իրենց գորհերը Հաշուե յար–
գ ա բ ի ենթարկահ են , պատրաստ մ ե է ^ ե -
լ ո ւ ։ Ոմ՛անք ա ր գ է ն մե1^ահ են : Այժմ Լլի–
մանամ թէ մ օ տ ա ւ ռ ր ա պ է ս 25 լնաանիք —
ներ ,մօա Հարիւր անձերէ ր ա գ կ ա ց ա հ ,
խմ բովին գիմ ում կատաբահ են ել շ ա ա
Հ ա ւ ա ն ա կ ա ն է ոբ մ օ տ ե ր ս արտօնուին
մեկնելու : Ա յ ս պ է ս գ ա գ ո ւ թ ի ն աւելի քան
մէկ ե ր ր ո բ գ բ գ ա ղ թ ա հ պ ի տ ի ԲԱայ ։
Պատճառբ զուտ տնտեսական է : Տ ա ղ ն ա —
պը կը հանրանայ ել գացողները կըյուսան
աւելի փայլուն վ ի ճ ա կ մ ը զանել :
^Հայկաշէն» ակումբը կբ կատարէ իր
ա զ գ օ գ ո ւ տ գորհը , ել սակա յ ն ա յ դ Հա -
րիլր անձերռւ ա ր տ ա գ ա ղ թ ո վ մեհ մա —
սամբ կը կազմալուհուի ազգային կ ե ա ն -
քը : Գ ժ բ ա խ տ ա բ ա ր քյաֆան տ ա կ ա ւ ի ն
մ ան կա պա բ տ է զ մը իսկ չկրցաւ ստեզհել ,
շնորՀիլ Ա . Յակոբայ վանքին իչխանոլ -
թ ե ա ն թուլութեան ել անՀ ո դ ո ւ թ ե ա ն ։
Մեհազոլմար ե կ ա մ ո ւ տ ունին, բայց չեն
կրնար Հին Երուսազէմ փ ո խ ա դ ր ե լ ել դ ո ւ –
մարնեբբ կբ դիղուին տ ե ղ ա կ ա ն գ ր ա մ ա —
տուներու մէշ :
ՎանքիԹ դիրքը Ժողովուրդի եա.1նդէպ
իսբայէլի ս տ ե գ հ մ ա ն շյաշանին , երբ Երու­
սազէմի պատ բ իա ր ք ա րան ի ներկայացու -
ցիչ վ ա բ դ ա ս լ ե տ ը լքահ էբ ժողովուրդը եւ
վւախահ , տեղւոյս ս ր ա ց ա ւ ե բ ի տ ա ս ա բ գ ո ւ –
թիւնբ կազմ եց գ ա ղ տ ն ի քուէարկու -
թ ե ա մ բ լ^տրովի ազգային մարմին մը
վարելու Համար Հայֆայի եւ շրշանի ազզ՛
գորհերը : Աոյն մաբմ ինը ե ր ե ք տ ա ր ի շ ա –
րոլնակեց իբ գորհը, զոր Հաստատեց նա­
եւ Հոդելոյս կիւբեզ պ ա ա ր ի ա ր ք բ որ մէկ
տ ա ր ի վերշ Հազիւ կրցաւ իսրայէլ այցե - .
լել, մինչեւ մարմնի շրշանին լրանալը ։
Երբ պաՀանշոլեցալ ժողովրգային մար -
մին մբ լղարել, ինչսլէս էբ նախանցեալը,
ա յ ժ մ ոլ պատր . ա ե ղ ա պ ա Հ , Եղի՛չէ "՚ԸՔ ՚
Տ է բ տ է ր ե ա ն մերժեց տեղի տ ա լ , ա ր Հ ա -
՝՝ մարՀելով ժողովուբգի բ ա ց ա ր ձ ա կ մե -
համ ասնութեան կամքբ , ս լ ա տ ր ո ւ ա կ ե լով
թ է ըստ վանքի նախկին սովո րութեան ,
ա յ գ պ ի ս ի մարմին մը միայն իրենք նչա -
նակելոլ իրաւասու են , Հ ա կ ա ռ ա կ անոր
որ նոյնիսկ իրենց պ ա ա ր ի տ ր ք ա կ ա ն լ^ա—
րութիւն ը չի կ ա տ ա ր ո ւ ի ր ըսա նա խկին օ–
րէնքներու տ ր ա մ ա գ բ ո ւ թ ե ա ն : Ա ա ն բ ա -
մասն բ ա ց ա տ ր ո ւ ե ց ա ւ եպիսկոպոսին, թ է
քանի որ ի րենք բ ա ց ա կ ա յ էին աւելի քան
մէկ տարի, ինչպէս օրէնք է ամ՚Լն Հայ
գաղութի մ էշ , պ ա ր տ ա ւ ո ր են գոՀացում
տ ա լ ժողովուբգի արգար պաՀանշին ; Ե–
զփչէ ա բ ք ՚ յա յ տ ա ր ա ր ե ց մ աբմնին ա ռ շ ե ւ ,
ոբ ժոզովուբգի բ ա ց ա ր ձ ա կ մ եհամ ասնու­
թ ե ա ն ա յ գ պաՀանշբ կր ներկայացնէր.
« Ժոզովուրդը ո՚^վ է ,ինչպէս քշես ա յ ն ­
պ է ս կ՚երթայ , ել ե թ է ամբոզշ գաղութը
Հարիւր առ Հարիւր միանայ ել բնտբովի
մ արմին սաեզհե լու պաՀանշբ ներկա յա -
ցլնէ դ ա ր ձ ե ա լ տեղի չեմ տար» ; Իր այՍ
յա յ տ ա ր ա րութենէն քանի մ ր ամ իս վերշ ,
պաններուն եւ ինքեաշաբժեբուն : Իսկ
պ ա տ ե բ ո ւ ն տակ , իրենց ներկի տ ո ւ փ ե ր ո վ ,
կ ա ր ղ ո վ նստահ են պատան ի Հա յ Հ^սլօ յա–
ճի»ները։
ինչպէս անցեալին , մեր Հին ու շէն Հայ­
կ ա կ ա ն գ ա ւ ա ռ ն ե ր ո ւ մ էշ , Հայ մ ամ իկը
ձմբան ե ր կ ա ր գիշեբներուն թոնիրի չուրշ
Հ ա ւ ա ք ո ւ ա հ իր թոռնիկներոլն չ^լաղ
Հէքեաթներ կը պատմ է ր ա ռ ա ս պ ե լ ա կ ա ն
աշխարՀներէն , այսօր ալ, 38 տ ա ր ի վերշ
Նոբ Գ ի ՚ ֊ ղ ի ս ե ւ ա զ գ ե ս տ Հայ մամիկներբ ,
իրենց ցահ տուներուն բակերուն , կ ա մ
գ ռ ն ե բուն ա ռ շ ե ւ , Հալաքուահ Հա յ մա -
նոլկներուն , լուսնակ դիշերով Հ է ք ե ա թ եը
պաւսմեն .... ա պ ր ո ւ ա հ Հէքեաթներ , Տ է ր
Զօր/ գժոխքէն • - •
Ա ա կ ա յ ն , ինչպէս խ ա ղ ա զ ովկիանի ւէբ–
բ ա յ փչող ս ա ռ ն ա շուն չ քամին , երբեմն ,
ականշիս կր Հնչեն թուրքերէն ա ն ա խ ո ր ժ
բ ա ց ա կան չոլթի ւննե ր , «,չարքի»նեբ ու
« մանի »նեբ : Ե ւ գառնութիւն մը կը պա­
տէ Հոգիս : Զեմ կրնար ըմբռնել թէ , ինչ­
պ է ս այնքան ե կ ե գ ե ց ի ն ե բ ո ւ չուքին եւ
ազգային վ ա ր ժ ա ր ա ն ն ե ր ո ւ շունչին տակ ,
գ ե ռ կան Հայեր ոբ թուրքե բէն կը խօսին
ել թուրքե րէն կ՝երդեն . • •
ԱՐՄԵՆՈԻՀԻ Գ Ե Ի Ո Ն Ե Ա Ն
Ի՛ՆՉՊԷՍ ԿԸ ԲԱՆԻ
ՖՐԱՆՍԱԿԱՆ ԹՂ-ԹԱՏԱՐԸ
•
թ՚ղթ-ատարական պաշտօնեաներու ընդ -
եանոՆր ցործսւդուլին աււթ-իւ 1ւետ1յւեալ
աեղեկութիւննէրր կք քաղենք տեղական
թերր-է մը
Թ ՚ լ թ ա ա ա ր ա կ ա ն վարչութիւնը կը ղոր -
հահէ 220 Հազար պաշտօնեայ՜, այսինքն
պ ե տ ո ւ թ ե ա ն պ ա շ ա օ ն է ո ւ թ ե ա ն մ էկ Հին -
ղերորզը : Ասոնց 38 Հազա բէն աւելին օ–
ժ ա ն դ ա կ են եւ 39 Հազարն ալ պակաս
ժ ա մ ե ր ո վ կ՝աշիսաաին : ֆ ր ա ն ս ա -
յ ի կ ր թ ա կ ա ն ն ա խ ա ր ա ր ո ւ թ ե ա ն Հ ե տ , նա -
խ ա ր ա բ ա կան բաժինն է որ ամէնէն շ ա տ
պ ա շ տ օ ն ե ա յ ունի ։
Թղթա աար ա կ ա ն պաշտօնէութիւնը կ՚աշ­
խ ա տ ի 18 Հաղար մասնաճիւղեբու մէշ X
Պ ա շ տ օ ն է ո ւ թ ե ա ն կէսը յա ակաց ուահ է
բուն թ ղ թ ա տ ա ր ո ւ թ ե ա ն որ լ^գՀանուր
մուաքին մէկ երբորզբ կը կազմէ։
Թ՚լթաաարը ամէն օր կը զրկէ 7՛ 700 -
000 ն ա մ ա կ , 1-300-000 տ ս լ ա դ ի ր ել 310
Հազար Հ ե ռ ա գ ի ո :
1952/Տ. ՚^ինգ միլիառ իրեր յանձնուահ
են , ինչ որ կբ ներկայացնէ 23 առ Հաբիւբ
յաւելում 1949/՛ վրայ։
Թ ՚ լ թ ա ա ա ր ա կ ա ն ս պ ա ս ա ր կ ո ւ թ ե ա ն մէք
ե ր ե ք Հիմնական սկզբունք կը գ ո ր հ ա գ ը ր -
ուին. Արագութիւն, կանոնալռ րոթիլն
ել ապաՀովութիւն ։
Ա ր ա գ ո ւ թ ե ա ն տեսակէաով վերշին տ ա -
բիները կ ա ր ե ւ ո ր ա շ խ ա ա ա ն ք թ ա փ ո ւ ե -
Հ ա կ ա ռ ա կ գաղութի կամքին նչանակեց
վանքի մ ան կլտ լի կն եր էն Տ ե ղ ա կ ա ն Խոր -
Հուրդ մը, որ բ ն ա կ ա ն է միայն վանքը կը
ներկայացնէ ; Տեսնելով վանքին կոշտ
լ^դգիմութիւնը , գաղութը "75 առ Հարիւր
ք ո ւ է ա ր կ ո ւ թ ե ա մ բ լ ^ տ բեց գ ո բ հ ա դ ի ր
մարմին մը նախկին հ ր ա գ ր ո վ , որ կապ
չունի վ ա ն ա կ ա ն իչխանութեան Հ ե տ , Հա—
կառակ իր մի ա ս ն ա բ ա ր դորհելոլ տրա -
մ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն ^
Այս Հ ա կ ա ս ա կ ա ն կ ա բ դ ա դ բ ո ւ թ ի ւ ն ն ե բ ո վ
եւ վանքին յամառ ել անուղղայ լ ^ թ ա ց -
քին պատճառով կը տ ո ւ ժ է գ ա զ ո ւ թ բ -—եւ
խեղճ մ ա ն կ ա պ ա ր տ է զ ը , որ կը Հ ո վ ա ն ա -
ւորռւի վանքին կոզմէ , եւ որ աշակցոլ -
թիւնը չի կրնար ունենալ ժոզովուրղի 75
առ Հարիլրին : Այս դ է պ ք ե ր ո ւ բերումով
մ ա ն կ ա ս լ ա ր ա էղբ որ ունէր մօտ երեսուն
ե ր կ ս ե ռ աչակերտութիւն , այս տ ա ր ի ու­
նէր միտյն 14 ա շ ա կ ե ր տ ։
Այժմ կ՛ իմ ա ն ա մ որ իսբա յէ լ ի վանքին
ներկա յացուցի չբ , Բարկէն ՚Լրգ • Ապատ -
ե ա ն , որ շ ա տ Համակրելի եւ կրթեալ կրօ­
նական մ լ ^ է , զբկռւահ է վանքի իշխա -
նութեան կոզմէ ա բ ա ա ս ա Հ մ ան , ո րսլէսզի
զանաղան զաղոլթներէ Հան գ ա ն ակութ իւն­
ներ կատարէ ի նսլաստ վանքին , որ նիւ -
թ ա կ ա ն անձուկ վիճակի մէշ է ։
Անշուշտ այս առթիւ ալ պ ի ա ի կբկ^-ուի
ս ո վ ո ր ա կ ա ն յանկեբգը. Աիրելի ժողո -
վուրղ Հայոց, վանքի ղաբալոր Հ ա ս ա ա -
տութիւնը նեղն է, եւ քանի որ ՛Այդ Հաս­
տատութիւնը Հայ աղգինն է եւ մենք ալ
անոր պ ա Հ ա պ ա ն ն ե ր բ ՝ աղգինն ենք, ե։.
դ ո ւ ք ալ մերը, ուր ւեմն– ւէք եւ է ք » :
Ա ա կ ա յ ն երբ ժողովուրդը կբ պ ա Հ ա ն շ է իր
ա մ ե ն ա տ ա ր ր ա կ ա ն իրաւունքը, իր մար -
մինը լձէտրելու իրաւասութիւնը, " ՚ յ Գ
չեզաւ։ Երբ մենք կ՝ուղենք պէաք է տաք,
իսկ դ ո ւ ք ո՞վ կ՚՚ըւլաք որ իրաւուէւք կ՝ու–
զ է ք ։ Աարմին նչանակելը մեր գ ա ր ա ւ ո ր
իրաւունքն է, ինչպէս նաեւ մեր մենա -
չնոբՀն է Ա . Յարութեան տ ա ճ ա ր ի ն այսինչ
ք ա ր բ աւլելու իրաւունքը : Ա յ գ պ ի ս ի իբա֊
ւունքէ մը ղ բ կ ո ՚ ֊ ի լ ը Հ ա ւ ա ս ա ր է Ա. Յ ա - :
կոբայ Հիմերր փոբելոլ ։ Ուրեմն ա յ դ ձեր
պաՀանշբ չեղաւ։ Եւ յետոյ, ի՛՛նչ պ է տ ք ը
կա յ մարմնի բնտբութեան , ի՛՛նչ կարեւո­
րութիւն ունի բնտրուա՚՚հ է թէ նշանակ ֊
Ր՚ւահ , Մա ն ա ւ ա ն գ երբ գ ո ւ ք բնտբովի ը–
նէք , ե բ կ ր ո ր գ օրը իրարու գլուխ սլիտր
պատռէք : Ա ինչգեռ երբ մենք նչանակե՚Կք
մեր ուղահ եւ կ ա մ ն ո յ ն իսկ ձեբ ուղահ
մաբղիկր, Հալասաբոլթիւնր պ ա Հ ա հ կըի
լանք, մեր լնգիմոլթիւնը ժողովուրդի
օղտին Համաբ է • Ա ռ ա ւ ե լ եւս մեր գարա.
ւոր իրաւունքը կորսնցուցահ չենք րլլաբ ։
Ա Հ ա ւ ա ս ի կ այս է Հոգեբանութիւնը
վանքին իչխանութեան , չոյել ժոզո -
վուրդր երբ նեզն են , րսելով թ է «մենք
ձերն ենք ել դ ո ւ ք մերբ ել տ ո ւ է ք » , բայց
արՀամարՀել ժոզովուբգր նոյնիսկ ա մ ե -
ն ա ա ա բ ր ա կ ա ն սլաՀանշք մր ներկայացու–
ցահ պ ա ր ա գ ա յ ի ն :
ՃՕՐՃ ՄԱՆՃԻԿԵԱՆ
Fonds A.R.A.M