« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
ՅՈԻՇեՐ ՏԻԳՐԱՆԱ Կ ԵՐՏԷ
Տ էգբս՚նւււկԼվէա է Հսւբալայէն
մ աաւսէն
մէ^
դէպէէ Աաբսւէն
, Տէւչբէսէ
Հոսանքն է վաբ
արաբախօս
Հայեր ալ կայէն։
Շէն
գէլղեր
որոնք
խառ֊նուած
էէն Ասորէ
բնակշու. -
թհամր :
Արեւ֊մուաքբ
Հայախօս
գէւղսւէլեեր
ու
գէլղե
բ
մ էնչեւ
ԱԼւեբէկ
քաղաքբ
, որ նբ–
չանաւոբ էբ էր այգէնեբով
:
կ՝արաագրէր
գէնէ
եւ. քաղցուէ
սլաաբաււաուաձ՜
քաղց -
րեղէննե
բ ;
Եսկ
Հէւս էսր
եւ. Հէւս էսայէն
ա բ ե ւե
լքբ
կբ գրալէէն
չէն ու բարեբեր,
քաղաքնեբ
ել գէւղաքաղաքնեբ
, Հայախօս ;
Մ աալէնն ու Արղնէն
, Ջեբմ ուէն ու
Ջնքուշբ,
Ակբ/բ
, էւլ^էն ու Հայնէն
,
Հաղ–
բօն
էբենց
չբչականեբով
:
Գրախաայէն
վւս յրեր ականակէա
աղբէւրնե
բով ու ա -
կե րով
, եղեմ ական
բե (՛քերով
,
Հնոլթէէն–
նե բով ու վանքերով
Հարուսա : Հէն Հէն
գաբոլց
յէչատակներ
• ՚ • էսկ Հէ՚քա՛^ «/-
ւերա1րւեբ
• . - ;
Ամէնէն
փոքր
վայրն էսկ ունէր էբ ե ~
կեղեցէն ուղպր"ցքլ
, ել էբ ղաւառաբաբ
-
բառբ
ղրեթէ
էրաբու
նման է
Բոլոր՚էվէն
տաբբեբ է սակայն Տէգր՛" -.
նակեբտէ
•բաբբառբ
, ուրոյն
բարբառ
մբ -
մէ
մէայն
էրեն
Համ ար յօրէնուած
:
Բարբառներու
այս աարբե բութէւնբ
թե—
բեւս
կուղար ա յն պատ ճառէն
որ գաւա–
ոբ քաղաքէն
Հեռոլ էբ, ՛՛ւ
Հաղորգակցու՛
թեան
մէչոցներբ
խէսա
ղմոլաբ
էէն %
Այնպէս
ռ բ կարե լէ չէր եղահ՜
լեղո
լական
կասլե բ սաեղհե
լ :
՜Բաղաքէն չաա մօա, մէ մէայն
երկու
ղէւղեբ կան, մէկբ ղէպէ
արեւելք
Բեբղէ ,
պարէսպէն
ղուրս , ուր լեո^աղաչաբ
կբ
Հակէ եբկար
ղառէւէարէ
մբ,
ղէ՚ղէ
Տէգ–
քէս,
որուն Հանգէպակաց
եւլերքէն
Վ բ " ՚ յ
կբ կանղնէ
ղեղատեսէլ
Գ/՚թըԼսչբ/ր
տ
Հ՛ո յ ել ասորէ բնակէ
չնե բոփ շէն ա քՍ
գ է ՚ ղ չ լ աեսակ
մբ նաւաՀանղէստ
էբ Տարօն
Վտոպուրական
- կարէն - ՚Լյւէբկեբա
ճամ–
բո րղ.ող1ւե բուն
Համ աբ , էսկ
Տ է ՚ լ րանա -
կերա ցէնեբ
ուն
սքանչելէ
ամարանոց՝
ուր
կբ մշակուէէն
Համբաւաւոր
ձմերուկներն
ու սե էւե ր բ , Տ է՛լր էս է ղեղահէհաղ
ափե՜ -
բուն երկա յնքբ Հ
Բսկ
՛ք էւսբ ղէպէ
արեւմ ոլ՛ոք
սլարէս -
պէ՛ն Հոոմբն
գուռնէն
ղուբս, կէս մամ Հե
ռոլ
Ալփւունաբ
գէ՚֊ղբ,
զոր՛
1895 -
աէ
չար գեր ուն աւերակէ
վեբահեբ էէն գբա–
ցէ
՚Բէւբտեբբ
;
Եկեղեցէն
ու շ՚՚՚֊բչէ
երկյարկանէ
սեն
եա կնե րբ
նո րողո ւահ էէն
ղ էւղացէնե
բու
չանքե բով , էսկ գէ՚-դէն
վւ լա աա կ^ւ ե բ բ կբ
մնային՝ ռւ կբ Հասնէն
մինչեւ
Երէց
Կն՚վ
թուրքբ
ՀեաղՀետէ ա ա րած՛ ու.
հուեր եւ գը–
Ակբ,
.ւն
՛յ՛՛ք՛
ս,րտառոլ< աւա
նգ.
թէւնբ
առանձէն
յօղ."ւտհով
մբ գրէ առահ
եմ «Տառաիէ
մէչ֊.
Բնիէլներէն
Հաղփլ
2 — 3
լծւաանէք ողչ
էէն
մնացեր : Անացեալնեբբ
սրէ
անցոլցահ
էր •Բէւբաբ :
Ամառ
ձմեռ
ուխաաւոբբ
անպակաս էր
Ասաոլահահնէ
ա յղ սբբավա
յբէն :
Ղ՛էպէ արեւմուաք
ղաղթուլներբ
(Ամե —
րէկա)
, Հոն էլէչեւանէէն
ու մոմ կբ ւիա–
ռէէն բաբէ ճանապարՀէ
աղերսանքով
:
Հրամեշտէ
էնչ սրաա յո յղ
պաակերնեբ
կր պարղուէ
էն սպէսւակ
ճամբուն
՚1
.1""
յ
որ կ՝երկննար ու կ՝անՀետանար
, Հեռա -
լոր ու օտար
Հոբէղոննեբ :
՚^ւ
՚՚-ԴՐ
Կ.Ռ շէննար
ՀետղՀեաէ :
Ունէէն
ղսլրոց
ուր Հայկական
երղե՜րոլ
քաղցր Հն–
չվւ ւննե րբ կր Հասնէ ին ել կր աա բահուէ
էն
>լձւգարձակ գաչտե բուն
մ էչ,
ոբոնք
Հայ–
կակ՚սն
կալուահնեբ
էէն ՚.
Տ ի՛լ րանա կերա է
պաբէսս^երբ
չ"Բ"
գուոնեբ
ունէն • Հէլսէսէն
Լերան
Ղ՛ուռ,
արեւ ե լքէն Նոբ Ղ՛ուռ որ գրեթէ
ամ ա յէ
էբ , Հարաւէն
Աաբտէնէ
Ղ՛ուռ,
արեւմուտ—
քէն
Հոռմրն
Գուռ : Ասկէ կբ սկսի գաչ -
տաւլետնէ
ան ւէե ր չան ա լէ տաբահութէւն
—
ներ :
կ՝ երեւէ թէ Հռոմ ա յեց էնե
ր բ այս ուղ -
գութեամբ
աբչալեբ. են Աեհն
Տի՚Լբանի
քագաքէն
՛էբայ
, որուն
բարձրաբերձ
պա–
րիսսլներուն
տակ չաա անղամներ
էնկեբ
են կատաղէ
ճակաաումնեբէ
վերչ
, գէա–.–
կո յաներ կագմ եչով
;
1
Եւ եղեր են գմբախտ
օրեր , ուր թշնա
-1
մէն յաչոգեր է մանել
պարէսպէն
այս
գուռնէն
ներս ոբ կոչուահ է
Հոռմլն ,
Հոռմնեբու
Գուռ ;
Դարձեալ
Հա յկական
մեհ թաղէն
մ էչ
նեղլէկ,
փողոց
մբ կար որ կբ
չկոչուէր
Հոոմբնոց
( Հոռոմնոց) : Արղեօք
Հո՞ս
բբ–
նակեբ
են Հռոմա
յեց էներ բ :
թ՛երե՜ւս
գե բ էնե
բ . . . Որո՚իՀետեւ
չէն -
քեբբ չաա Հէն ու ցահ էէն ել էբարու քով
սեոմուահ
:
բաւեր էբ քաղաքէն
եղեբքբ
պարէսսլնե -
րուն ղէմ կանղնահ
օղա սուն ել բնղաբ -
ձակ
շէնքերբ,
որոնք Հայկական
կալուահ–
նեբ
էէն :
Ալ այս պատաՀեր էր
1895 –96/՛
չարղե–
բէն
ի՚իեբ
, որ տեւեր էր երեք օր երեք
ղիշեր :
կարմէբ Ա ուլթան
ր մէայն
երեք մամ -
ուան չտբգէ
Հրաման է արձակեր
, Ոբայց
Տ էղրանա կերա է Թուրքբ
երեք
օրերու եւ
երեք
ղէչերնեբոլ
փերահեր է նախճէբր ,
« ՄԻՇՏ Փ ԱՅԼՈԻ՚ ե
Ս.ՐԵԻԻ ՊԷՍ »
գո^ա
ն
յնե
Անձրե ւոա
էբէկուն
մբ ուղղոլեցա
յ էր
^ւակարանբ ; Երբ սլարտէղէ
դռնէն
ներս
մտայ
՛լիս ղէմաւորեց
հերունէ
մ բ՝ ճգնա—
լորէ կերպարանքով
:
Բարէ էբէկուն
, Հայբենակէց
^
է՞նչ–
"էէ" էք =
= Ա էչտ աբեւէ պէս փայլուն :
ՂԳէ1
լու Համաբ էբ արէլնհարալ
բբ -
Փայտաշէն
իսրճէթէն
նեբս
Յարձակեր
ու անխնայ
կոտոբեր են ան
մեղ ու խաղաղ
մողուէոլբգր
էրենց տոլ -
ներուն
մէչ, շուկան , ղուրս
բ, ճամբա -
նեբուն
վրայ,
ուր որ Հանղէպեր ենՀտ -
յե բու կամ քրէստոնեանեբուն
:
ՇնոբՀէւ
լուբչ
ղէմաղ րութե
ան մբ
պաշտ պանո ւեր են քանէ մբ Հայկական
՚
թաղամ ասեբ
լեցուն
Հա
յ բնակչոլթեամբ
:
•Բաղմաթէւ
րնտանիքներէ
շառաւիղ չէբ
մ^ւացահ
, Բերղէ
թաղին
մէչ։
Անոնք որ
թբքական
թղերոլ
ել մղկիթնե
բու մօա
կր բնակէին
, մեհ ու ՚ղզաէկով
արեան
մէչ
խեգղուեբ
էին : կոտոբահբ
աՀաւոր էր ;
ԱՀ ու. սարսափի
մատնուահ
Հայերբ
ղրեթէ
Համախմբուահ
կ՚ապրէին։
Ջգեր
էէն
էրենց
լաւն ու Հանգստաւէտ
բնակա
րաններբ
, կեղրոնացեր
էէն աւելի տպա–
Հուի թագեր, Ա. կէրակոս
եկեղեցւոյ
շբ -
չսէկաներբ,
նեղ տուներու
մէչ :
կբ նշանակէ թէ , Աուլթան
Համէտէն ա–
ռաչ
կեանքբ
քի շ մբ աւելի տանե լի
եղեր
է Հայերուն
Համար , քանէ որ անոնք կբ–
ցահ
է են սլաՀել
իրենց
լնտանի եկան մա–
ւլան էլո ւթիւն
բ՝ բնակաբտննե
բբ
, նոյն
իոկ
մղկիթնեբու
ղրացի
բլլալոփ
մինչեւ
95—96
չա բա շուք թուականբ :
Յեղասպան
Հբէշբ,
Աուլթան
Հտմիւէւ ,
ս.րեր էր արիւն
էսմ ելու ախո բմակբ
ամբո
խին
մէչ, որ հուլութեան
եւ անբարոյու -
թեան
մ էչ յափրացահ՝
վարմ ուեր էր ա–
լար
էէվ
սնան իլ , յաւէ շւոտկե լուի
Հա
յուն
քրտէնքն ու ւիասաակբ
, սլղհե՜լով
անոբ
, լնտ
ան եկան
Հոգեկան
ս բ բութ էւննե ր բ :
Եթէ
քաղաքին
մէչ կոաորահբ
աեւեր էբ
երեք օբ եւ երեք
ղիշեբ,
ուրեմն
գէւղե ֊
րւււն մէչ երեք անղամ
երեք օրեր ու ղէ -
շերնեբ
կբնար
տեւել ւ
Եւ չատ մր չէնո ւթէւննե
բ
բնաչնչուեբ
էէն է սպառ :
Այգ թուա կաննե րւււն կոտո բահէն
աղա–
ւոահ էր մէ՚էէյն
ԱկբլԲ\ որ նչանաւոր էբ
իր Ա ՛Նշան
վանքոէի
, անվերչանտլէ այ–
գեստաններոէի
ու բէւր
բե րքե բուի– . . կբ
պատմէէն
ակւսնատեսնեբ
, քաղքցի ուխ -
տալո րներ
, որոնք ամէն տարի
այգեկութ–
քին Ակբչ կբ գտնուէէն
:
• • • Երբ քէւրտ
աշէրէթներ
ղէնուահ
պա տ ր ա ստ ո ւե ր ենյարձակէ
լ Ս ՚
Նշան
վանքէն եւ Ակրլէ Հայ բնակչութեան
՛իր–
բայ,
կոտոբելոլ ելթալանելու
Համաբ,
քո՚բէ՚֊գէ
լամբարէ
լոյսով;
՚Բաբայրէ տբ–
պաւոբոլթէւն
թողուց
վրաս
, ուր
«Աուրբ
Յակոբ» մբ կբ ճղնէ էր երկու
շուներով
եւ. քառասունէ մօտ Հալերով ;
Անուն
բ Յակոբ
ԱբրաՀամ
եան
( Յակոր–
Յաբութէւն
կէւմիւշեան)
, հնահ
1890^5՛
Պէլէն
(Ալեքսանտրէթ)
:
1915^^՛
աարա —
գրուահ՝
Տէր Զօր •• Սպանգէն
Հազէւ ճո–
գոպրահ
թբքական
գէնուոբ
: Տարտանէ
լի մէչ զէնուորութեան
շրչանէն
տեսնելով
որ
մէնչեւ էսկ թեթեւ
վէ րաւո րներ բ
կիրի
մ էչ
1լա
յրեն
, քանի
մբ
զինուո
րնե րով
(Յոյն - Հայ) կ՝որոշեն
՚էախչէլ եւ կբ յա–
չոզին ; Աօտ վեց ամէս
լեռներբ
թափա -
ռելով , Հայ զինուորնեբբ
՝ Ա ո լէտ է ացէ ,
՚Բէսապցի
, Հաճբնցէ եւ Ուրֆացէ
,
Հալէպ
կր
Հասնէն
։ Ենք՝
Եգէ՚զտոս
կ՚երթայ ու–
բէժերու
Հետ։
Հոն մայրբ եւ եղբայրբ կր
ղտնէ
էն : Կ աչխատէ
որսլէս նկաբէչ
,
մէեւնոյն
ատեն
Հեաեւելով
քալելու
մ բր -
ցուէքնեբուն
: Երրորգ
տարին կբ Հտնգի -
սանայ
առաչին
«Եգփ՚զտոսի
ախոյեան »ի
չ՚ոոլէկբ
ստանա
լոփ ;
Ե՚էիսլտոսի
մէչ քտզաքացիական
կռիւ -
ներււլ
րնթացքէն
մօրբ ել եգբօրբ Հետ կբ
մե1
^ի
հննգավսէյրբ՝
Պէլէն :
Տեսնեյռմիր
Հայրենի
տունբ աւերակ,
վէբաւոբ
սբտով
կբ էէերաղառնտյ
Աուրէա,
մէշտ
շաբունա–
կել՚՚՚Լ
է՛ս արՀեստր եւ Հեաեւելոէէ
մարղա
կան ա ււ պա
ր է ւլին ;
էմօսքբ
իրեն տամ .
-
Թուրքբ եթէ
ԻԿԻ՛"
էր կրնար
մէնակ
էբէկ
մարղէկբ
մողվելով
« ամելէ թա -
էղուրի%ներուն
մէչ անօթէ
հարաւ
«կեա֊
վուբ տէէ»
մեռցնել;
Բայց մեբմայբե -
րէն,
քոյրերէն,
եզբէս յրնե բէն ել
անմեղ
«չօճուէ,»ներէն
է՞նչ
կ՝ուղէր , «սէւնկէլ
-
էւասաթուրայ
- խանչար»նեբով
եւ ուբէշ
երկաթէ
ղորհ էքնե րով կտոր կտոր բնե -
լո՚է , սպաննելով
, ւէառելով
, չուրէն մէչ
էսեղղելով
, ^տէբէ»ներէն
վար
նետելով
իսեղճ Հայերբ
... :
Վերյիշելով
զարՀուրանքէ
ել տառա -
պանքի
էէեՀենի
օրերբ,
ղաոնաՀոգէ
հե -
րուկբ
չկրցաւ
չարունակել
: կարհես
յան
ցանք մր գոբհոգի պէս , աւելփ ճէչգ՝ Հա
յ ո ւ Հպա,րաութէւնէն
ամչցահ
գլո
ւէէ ր
կաիսեց եւ սկսաւ արտասուել
;
Գլուիսբ
վեբ բա բձրտցոլց
, զայբո
յ թ բ
զսպելով
չաբունակեց
֊ — Այս բոլորր
սլատմեցէք
ձեր զաւակ -
ներուն,
բ^լոբ
ե բ էտասա րէլ1ւե րուն ոբ
գէտնան թէ վայրենէ ազգ մր
սիւրկիւն
բ–
նելո՚Լ եւ մ ո բ թե լո վ ա շփսաւոտսէբ
մոգո -
վոլբգ
մբ, կր կարհէր թէ պիաէ
ւիճանաբ
Հայ ագգբ, ել էրենք ալ Հանղիսա
պէաէ
վայելէէն
Հայե բու
ձէլահ
բ՛՛լոր
Հտբստոլ–
թէէններբ։
Այսօբ, այդ բոլորէն բանմրն
ալ չէ մնացահ եւ այդ հո յլեբր
էրաբու
Հետ կբ կռուէն
. . . : Այս
բոլորր մեբ
ս/տրտոլթէլնն
էր : Բայց պատմեցէք
նաեւ
մեբ
երէաասաբգնեբուն
թէ մենք
յագթե–
ցէնք
\^\^էն,
Հայու
կամքով ել մեր բո -
լոր
մեռելներու
վբէմով
զինուահ
: Աեր
շինարար
եղ րայ րներբ այգ օրէն
սկսեալ
ամուր կեցած
են Հայաստանէ
մէչ,
ամէն
Նշանէն
Հանղէսլ :
Կր պատմէէն
•
Ժամ տնակէն
՝Բէւբտ
պէ կէ ՛քբ մէկ Հաւոէկ
լլաւակբ
հանբ Հէ -
ւանղ.
1 լ է յ ն ա յ
: Գեղէն
բսւնդէտներբ
, շէ
յ–
խեբբ ճար չեն կրնար
բնել : Պէկբ կը սոս
կայ եւ կը տադնապէ : Իր ճբագբ
պիտէ
մ ա բէ ;
Կբ դէմէ
փանքէ
քաՀտնային
եւ կ՝ա —
գերսէ որ եթէ Ս • Նչանբ
իր զաւկին
սնա
րէն
վբայ
բերէ, պէտէ
բմչկուէ
՚,
Տէբտէրբ
անել
կացութեան
մէչ կ՝էյ -
նայ։
Բ^նչսլէս պիտի կրնար
դպչիլ
Արբու–
թիւն
Արրոցէն
, եթէ իբ ձեււքբ քաշուէ , ու
տեղբ սլատոլՀասուի
իբ
տունով
՛եզն
ւեզուի
Այդ
զ֊ւ՚շեր
հնրադիր
1լագօթէ եւ Աագ -
մոս կր քազէ : Ա,բշալոյսէն
շող մը կբ հա—
գի
մտքին
մէչ. ւէտյաէ խաշ մը կը շէնէ եւ
կբ փաթթէ
գա
յն դռ ւնա
ւոր
չղարչնեբով
ղորս ամէն
ուիստալոր կբ բերէր Ա • Նչա–
նին;
Առաուն
տէբտէրբ
կ^ոււլղուի
դէ"լէ
քէւրտ
հերունի պէկ մը արգելք է Հան - ^ պէկին
տունբ փայտէ խաչբ
էբրեւ Ա՛ Նը֊
դէսացե
ր
Ու կաա
ղահ
խում
անր ռբ « սա լովաթ »
կբ դոռաբ , գւվսիկոր ետ էբ դարձեր %
՚Բիթ չէր արիւնահ
Ակրլի
մէչ , Հակա–
ռակ
քիւրտ
սլէկերով ու ցեղերով
չբչա -
պատ ուահ
րլլա լուն :
Բա բբա բո ս ու տգէտ
՚Բիւրտին
մէչ
ուր–
կի՛՛՛ց հնահ էր յարգանք ու ակնահանք Ա՛
չան՝
Հէւանգէ
անկոզնէն
ւիերել կբ դնէ
Հբաչքբ կր կատարուէ ռւ
մ աՀամ ե րձ
Հէւանգբ կր րումուէ
%
ԱյնուՀեաեւ
աէ րտէ
բ բ «փրկիչ՛^
կ՝ան -
էէ լան է էբ շէնահ
թաշբ
՛ր՛ լ՛ կբ
գետեզէ
Ա • Նշանին
քուէ ;
,
Աերունգէ
սերունդ
՚Բէւրտր
աւանդեր
էբ
բումէչ ու գերբնական
ումբ Ա
.
Նչա -
նէն՝ ոբ ի զօբու էր մինչեւ Ա եհ
Եղեռնէ
աՀ աղանգր ;
՚
Ա , ՚1յշանբ Ակրլէ ել էնքնա պաչտ պան
ու
թեան
էէրկարար
էլնգակներբ
Տէդրանւս -
կերտէ
մէչ՝
Հբաչք
գոբհեցէն
95 - 96^
կոտորտհին
ղոբ մոզովուրգբ
կ՚անուանէ
զարկ
ՈՆ
գաբկ կամ տսրկէ զա ր կ :
Ոմանք
«ւլէպք»
էլ ան ո լա՚1ւ է ին .բայց այս բացատ -
րութիէն
բ չատ
ամւլ.ոյն է այգպէսէ
չարգէ
մո Համար ; (ԻյԱԲ
Պոչսոյ
մէշ ալ Ա եհ
Գէպք
կ՚տնուանէէն
1895 - 96^
չարդեբր)
։
՝ Ու ցուրտ
ձմբան
երկաբ ու
ձէւնապատ
դի չե րնե ր ո ւն ե,րբ գրացէ
րնտ
ան էքն ե ր է–
բարու մօտ Հաւաքուէէն
խօսա կցո ւթէ
ւնբ
•կբ գառնա
ր ու ելբ կեգրոնանար
զարկէ
զարկին
չուբչ
՚.
ինչ
անՀուն
տրտմ ութեամբ ու անՀբ -
նա րին
կսկիհով կբ յի՛չէ ին այն արենա -
կիցներբ,
բեկե րնեբ բ ումտեբէմներբ
, ո–
րոնք սպաննուեր էէնէրենց
բոլււր լնտա—
նեկան
անղաւմներուն
Հետ , եւ
ոմանց
Հետքն իսկ չէր մնացե բ • • •
յւքեղճ
միամ իտ
Հա
յեբ
, անոնք
չէթ՛
կրնար
երեւակայել
ոբ , աւելէ
աՀռելի ու
արէւնալէ
սպանդ
մբ կբ
սլատրաստէ
բ
«Ժէօն
Թէւբք»բ
բնա^չումի
աննախբնթաց
մեթոանեբոէի
, անճիտելու
Համար
էէէմ
-
բողչ
Հա քութէւնբ
, որուն
յառաչդէմ
ու —
թիւնն ու ՛էե բե լքբ
մղձալանչ
մբ
դարձեր
էէն
էբեն
Համար
; •
ՏԻԳՐԱՆՈԻՀԻ.
՚եՈՐՎՆԿԵԱՆ ԳՐԱԿԱ՚եՈԻԹԻԻ՚ե
Հ Ա Յ Ր Ը
Ա արդբ՝
որուն
պատմութէւնբ
պէտի
պատմենք
՝ էբ աւանէն
ամէնէն
Հարուստ
եւ ամ էնէն
ազգեցէկ
անձնաւո
ր ո ւթէ
ւնն
էբ : Թորտ ՕվեբաՀաաս
կբ կոչուէր : Օր
մբ քաՀանա յէն դբասենեակէն
նեբս
մտաւ,
բարձրաՀասակ
ու լբչագէմ
•
Զաւակ
մբ ունեցայ
, բսալ, ել կ^ու—
դեմ
մկրտել
տալւ
ի՚^նչ պէտէ
դնէք
անունը :
3
)էն,
Հօրս
անունով;
Հապա
կնքաՀա՚^յրն
ու կնքամա"յրբ
:
Տուաւ
անոնց անուններբ
, ու երեւան ե–
կաւ թէ անոնք
աւանէն մէչ Թորտէ լա–
ւագոյն
բարեկամներն
էէն;
^–
Ուբէչ
բոե լիք մր ունի՞՚ք,
Հարցուց
քաՀանան
, ու աչքերր վեր առաւ :
Գիւղացին
թեթեւ
վարանում
մր
ունե–,
ցաւ:
\
- Շատ պիտի
ուղէի որ լուր օր մ ւ
մկրտուէր
եբախան
;
Այսինքն՝
չաբթո՞ւ
մէչ՛^
-
Յաչորդ
չաբաթ,
ճէչա
կէսօրէն։
Ո^րԻչ
Ռ՚՚ելիք
մը ունի՚՚ք,
Հարցուց
քաՀանան
:
Ուբէչ
րոելիք
չունիմ : Եւ
դի՚^դացէն
գլէսարկբ
մատնեբււլն
մէչեւ
գաբձուց
, Հը–
րամեչտ
առնելու
պատբասաուելով
;
ԲաՀանան
ոտքէ
ելաւ : «Ես Բ"ելէք մր
ունէմ
» ;
ԵԼ Թոբաէ
ո ւգղո ւթ ե ամբ քա -
լե լով,
թեւը
բռնեց եւ անոբ ա
չքերուն
մէչ
նայեցաւ
խոՀուն
կերպով
• « Ատե
նակալէն կը խնդրեմ ոբ բախտաւոր
զա—
ւակ մը ԸԱայ » :
Տասնեվեց
տարէ
վերչ, օր մր,
Թոբտ
անղամ
մբ եւս եկաւ
քաՀանայէն
թցէկր՛
Իրաւ
որ , Թորա
, դուն
բնաւ աա -
ԲԻՔԳ Ց"յց չես տար, բացաղանչեց
ՏէբՏ
Հայրը,
ոբովՀետեւ
ոչ մէկ
փոփոխութէւն^
Հաստաաահ
էր մ աբգուն
մ է՜չ :
^~ Այգ անոր Համաբ ոբ ՚էէչտ
չունիմ
վ
պատասխանեց
Թորա %
Ի՞նչ բանէ կբ պաբաէմ
այս
էբէկուն
ձեր
այցելութէւնբ։
-
Այս է՛րէկուն
եկայ,
ոբպէսզէ
տեղե -
կացնեմ թէ տղաս կր Հաղորդուէ
փազր :
~
Խելացէ
տղայ
մ լ ^ է՛.
՚~~ Զուգեց է եկեզե ցական
տուրքս
վճա–
րելէ
մէնչեւ ոբ չգիտնամ
թէ
գաոին
մէԼ
տղաս որ տեզբ պէտէ գրաւէ՛.
Թէւ
մէկբ պէաէ տրուէ
իբեն։
Այգպէ"
Ռ՛՛ւ՛ն
էնհէ
, առ այդ աՀա
աասբ տոլար՝
եկեղեցէէն
Համար;
Ուբէչ
է՛՞նչ կրնամ
ընել
ձեւլէ
Համար,
Հարցուց
քաՀանան
, աչքերբ
սեւեռելով
Թորտէ
աչքեբռւն
:
-
Ուրէչ
ոչինչ։
;
Թորաը
մեկնեցաւ։
Ութը տարի եւս անցան
, եւ , օբ մը քա
Հանայէն
սենեակէն
դուրս
լսելէլ
եղաւ
մխոր մը, ոբովՀետեւ
բաղմաթէւ
մաբղէկ
կը
մ օտենա
յէն
,ոլ
անոնց
առչեւը
էնկահ՛
էբ Թորա, ոբ ամէնէն
առաչ
նեբս
մտաււ
՛ԲաՀ անան
աչքերը վեբ առաւ ու ճանչ
ցաւ
այցելուն
:
-
Բարի եկար , Թոբտ
, բսաւ
յ
Եկայ
խնէէբելոլ
որ տզուս
Հարսա^
նեկան
թուղթե րբ
Հրաաարակուէն
: Ան
սլէտէ ամուսնանա
յ ՛Բառէն
Ա
թորլէտէնէ
Հետ,
գուստբր
կուտմոլնտի
, որ կեցահ՛
է Ք"վո՛
Պ– ՊԻՈՌՆՍԸՆ
( Մնացեալը յ ա յ ո ր դ ո վ )
Fonds A.R.A.M
