1
1918^
Ապրիլին
անվախ
Անգր
կովկասի
կաււավա րութե ան նախագահ
Զխենկելին
Հհռագրում
է
ր կարսի
Հ րամ անաաար
ղօր •
%թաղարբէգեանին
, Համաձայն
Բրեսա -
Լիաովսկի
գաչնաղրի
ան յասլաղ
,առանղ
կոուի
յանձնել
կարսի
բերգը
թրքական
բանակին : Տայանէ
է,
որ Բրեստ - Լիաո–
վ՚՚կէ
գաշինքբ
աեգի
էբ
ունեցել
քիոլսաս–
տանի
Լլ. գԼրման - թուրք ճակատ
ի
միշեւ։
Այս
Հանգամ անքբ
շէր
իսանգաբում
սա -
կայն գրա Հեա ուգղակի կապ չունեցող
մի
երկրի
, չէ" որ Անգրկովկասն
իրեն ան -
կախ
էր
յայտարարել,–—
ներկայացուց
-
չէն այգպէսէ մէ նուաստացուցիչ
քայլի
ղ ի մ ե լ ։ Թերեւս
վրացի վարչապետբ
կար–
ձում
էր , թէ
այդպիսով
կարոգ կբ
լինի
չաՀել
Թուրքերի
բարեացակամո
ւթիւն բ
թէկոլղ
վտանգելով
Հայերէն։
Ջխենկէլին
այգ
քայլին
գիմում
էբ
Հայե
րից
անկախ,
անգամ
լուր
չտալով
կաււա վաբ ութե ան
վրացի
անգամնե
րէն ւ
կաբսէ Հրամանատար
զօր՛
Նաղարբէգ–֊
եանր չուարանքէ
մատնուեցաւ։
Նա կա -
բոզացել
էր
բաւական
լաւ
կազմակե
րպել
րերղի պաչա պան
ութ
իւնբ
ումեղացնելով
րանակբ
ե լ բարձրացնելով
զօրքի
րարո -
յականբ,
որով կարսբ
կարող
էր
յարձակ,
ման պարտգայէն
շաբաթներ
, նոյնէսկ
մէկ
ամէս
ղիմաղրել
: էւ ո՞ րն
էր
այղ ումբ
,
եթէ ոչ Հայ բանակբ րացառապէս
, ղէ
թէել
կարսբ
րերգն
էբ
անկախ Անգրկով -
կաս է , ուր ՚Լրացէներն
էլ, Աղէրէներն
է լ
պարտաւոր էէն կռուել
էրենց բանակնե -
բով,
բայց այգպիսի բան ս՛եգի
չունեցաւ
։
Վրացին
իր երկլաււմ
է լ կռուելու
առանձին
տրամագրութիւն
ցոյց չէբ տալիս , իսկ
երկրէ Թաթարբ չատ պաաճառներ
ունէր
կարս չգալու, նա ուրախ
է լ
էր
, որ էւր
կրօնակէց
Թուրքբ
մանում
է
կովկաս՝ է–
րականացնե
լով
Համ աթուբանականու
-
թեան
վազեմ է եբազբ
յ
Նազարբէգեանբ
փորձեց
ուղիղ
Հեռա^֊
գրաւելով
կտպ Հասաաաել
Թիֆլի՛սի
Աղգ՛
խոբՀրգի
Հետ՝
մի կողմից
բացատրելու
Համար
ռազմական
կացութիւնբ
, ոբ նր -
պասաաւոր
էբ
, միւս
կողմից
սլա րղե
լու
Համ ար սաացահ տնտէ^կա
լ
Հ
ե
ռա գի րն ե -
ր բ ։ Բայց
այղ մասէն
էլ
մամանակէն
Հո՛֊
գացել
էր
Զխենկելէ
յ
Հեռաղրաղէհբ
^փը՜
չտցել
էր
ե լ նորոգւում
էրՖ
,
որով Նա -
գարբէգեանբ
, Հակառակ մէ քանէ
օր տե
ւող^ փոբձեբին
, չկարողացաւ
որեւէ
կերպ
կապ Հաստատե
լ Թիֆլիսի
մեր ներկայա
—
ցուցէշներէւ Հեա ե լ սրտի խոր ցաւոփ բս -
տէպուեցալ
ենթա րկո ւե լ Ձ խեն կելու
ռաղ–֊
մ ական
նաիսարաբ
Օգիչե լիձէի
կրկնակի
պնգո
ւմ^ւ ե ր ին՝ առանց
ճակատամարտի
կաբսի
բերգբ
ապրիլ
\ \ ի ն
յանձնե
լով
Թուր քեր ին ։
Մեր Աղգ • ԽորՀուրգբ
ուչ
իմ ացաւ ա յս
ււարՀուբե
լէ եղե լութիւնբ
։ Նո յնիսկ
փոր
ձեց Հեոագրոփ
Նագա
լ։ բէզեան
ին
Հրա —
Հ անգե
լ որ չենթարկուի
այղ ստոբ կար
գագրութեան
, որէն
ինքր բա ցա
րձակասլէս
անտեղեակ
էր
, բա յց եզահբ եգահ
էբ
, եւ
արգէն
կարսի
բերգբ
մտահ
Թուրքերբ
կարելէ չէր ա քնտեղէց
Հանել :
կաբսէ
բերղէն
յանձնում
ով մեր բանա
կբ
ստէպոլահ
էր
նաՀանշել
Ախոլրեանէ
ափերբ
•, Այս անտանե
լի
է
ր նաեւ
շրջանի
Հայ
ազգաբ1ւ ակո
ւթե ան Հտմար , որխու -
ռափելոփ
Թոլբքերէց
, թոգեց
աուն
ու աեգ
ե լ գա
զթա
կան է ՃանապարՀն
լնտ րեց
: ո
ՎՀատահ
էր
նաեւ
զօրքր, որ ոչ մէ կերպ
չէբ
կարող
Հաս կանալ
անէմ աստ
անցու -
՜գարձբ
: Ատեղհուեց
գաղթ ու
բանակէ
քայքայում
։ Գէւրէն չէբ
Նաղաբբէգեանի
Համար
մէքոցներ
մտահել
կացութէւնր
պաՀպանելու
Համար ;
Մայէս \\էն րացուեցաւ
Բաթումէ
խոր–
Հրղամոգովբ,
որի նախագաՀն
էր
Խալիլ
՚գէյՐ՝
Անղբկովկասէ
պաագամաւորու
-
թեան նախագաՀն էր Ջխենկելին
։
Հայեբի
կողմից
, Աղէրինեբէ
, Լեռնականներէ
եւ
Վրացէներէ
Հետ , մասնակցում
էէն Ա •
Խատէսեան
, ՚Բաշաղնունէ
,
Վբացեան ,
Բունեաթեան
, զօր. Վորղանեան
: Հաչ -
տոլթեան
րանակցութեանց
մասնակցում
էին
նաեւ
Գերմ տնտցիք՝
3)ոն
Լոսսով
, ՚
կոմս
Շուլենբուբգ
:
Թուրքերբ
,ոբոնց ախորմակնեբբ
շուտ
էին
բարձրացել
, չգոՀանալով
Բրեստ -
Լէտովսկէ
գտշնտգրէց
,
էլ
աւելէ
հանբ
պայմաններ
առաշարկեցէն
Հայերէն
՚.
Գերմանացէք
.բաց աչքեբով
տեսնում
էէն,
ոբ Թուրքերէ
նպատակն
է
պարզապէս գբ–
բաւելով
ԿովկասաՀայաստանբ
, Հայ մո -
ղովբգի
մնացահ
մասն
է լ
ո ^ չացնել ,
ինչսլէս
այղ աբէն
ի^ուր քիա յում ։ Ֆոն
Լոսսովն այս մասին
լուր տուեց
նաեւ
իբ
կաո ավա
րո ւթեան : Թուրքերն
րս՛ո
՚" ձԴ
պա
յմ աննե րի մեէ^էց
խլում
է էն
Գէւմ
րէն
(Ալեքսանղրասլոլ)
, Ախտլքալաքբ,
Շէբա–
կի եւ էշմէահնի
գտւաոնեբէ
ոբոչ
մ ասե–
րբ , Սուրմալուէ
զ աւառբ
ե լ Կարս -
Գէւմրէ - Ջուղա
երկաթուղէն
:
Այս -
պէսով
մեբ չուրշ
700-000
Հայ
ազղաբնա–
կոլթէւնբ
պէտք է տեգաւորուէբ
ե լ սնա -
նէբ Արագահէ եւ Աեւանայ
լճի միշեւ լ ն –
կահ
լեռնաչխաբՀում
, առանց գաչտերի ,
մասամբ
անբնակելի
մ է տարահութէւե
,
որ Հազէւ
11
Հազար ք՛ կ՛
լէնէբ։
Բաթում
ի բանակցութիւննեբբ
գեռ չա–
րունակւում
էէն եւ սակայն
առանց սպա -
սելու գբանց
ելքէն,
առանց
կռուէ
յ ա յ -
տաբարութեան
, Թ՚՚ւբքերբ
յարձակեցան
Գիւմբու
վրա
յ եւ գրաւեց
ին՝
ստեգհե
լով
նոր
ե լ աւելէ
զաբՀուրելէ
պայմաններ
Հա
յութեան
Համար
։
Զօբ՛ Նագարբէգեան
մեր բանակէ նա -
Հանշբ կատարեց
երկու
ուղղութեամբ
•
Ա. զօբաբամէնբ
եւ Բ.ի
7բդ , 8րԴ
ղունղերբ
մնացին
Գիւմ րէէ չրշակայքում
:
Հեհել՚սզօբքէ
մէ. մասն
ուղարկուեց
Աար
գաբապատ
, ղէ պէտք էր ումեզացնել
1յ -
բեւանի
բանակբ ;
Թուրքերբ
Աայէս
22էն
գբաւեցէն
Հա -
մամ լու կայա րանբ, որով վտանգւում էր
Երեւանէ
ճանապաբՀբ :
՚քյաղարբէգեանր
ղիաէբ տ /Ա , ուստէ
նրանց գէմ
ուղարկեց
մի ղօբաիսումբ՝
Գրոյէ
զլխաւո բութեամ բ :
Մ եր սպաբասլեաի
ա յս ուչագիր
քայլե
բի
^որՀէւ
էբ, որ վՀաաահ
զօրքր
թօթափե
լով էր թմրութիւնբ,
նորէն
ոզի՛ առաւ :
Նագարրէգեանբ
ճարպի կ կերպով
օղաա -
ղռրհեց
բանակի
բարձրացող
այս տբամա–
դբոլթիւնբ
ե լ մայիս
24։ին յարձակման
իր
Հ րամ ՚սնն արձակեց
։ Վար աքի լի սէէ
մ օա
տեղէ
ունեցաւ
յաշող
ճակատտմ
արտ :
Թուրքերբ
խուճապով
քտչուեցան
Համտմ–
լու
•։ Այմմ
նբանք
սպառնում էէն մ եր աշ
թեւէն :
ՕբՀասական
,բայց
յազթական
կռիւներ
աեգի
ունեցան
Աայիս
25 -
2&ին , ուր բն–
կան չատ քաշեր՝
սպայ,
զինուոր
, գեզ —
շուկ կամ ուսանող
, որոնք անվարան նա -
յո՚-մ
էէն մաՀուան
աչքերէն
, գէ մեր եր -
ւկԻ՚րն էր, որ պէտք էր ազատել այգ աս -
սլատտկողէց
յ
Հո յակապ
Նս՚զտբբէգեանն
էսկ գոՀ էւբ բան ա կէ տրէ կեցուահքից ,
նաեւ
արՀամ աբՀում էր մաՀր,
ոբովՀե -
տեւ գտնուելովդ
պատերազմի
կենգրոնում
,
ուր աշ ու՛ ձախ
կրտ1լներ
էին տեղհւմ
իր
չո՚֊բշր
I
նա մսլտագէմ
, անոլչազիր
կետն–
քին
Ա պ ա ռ ն ս
ւ՝.ոգ վտանգէն
էր
տնվեՀեր
մտրաէկներին
էր ներ^չում
գուբս
Հանել
անարգ
թ^տմուն
՚Լարաքիլիսէի
շրշտնից :
ԱՀա թէ ինչո՛՞ւ
ՎեՀէբ
փտչան
էնվէբի
կոզմէց
զինակցութիւն
էր առաշտրկում
:
կարելի էբ նման առաշաբկ
անել այն գէպ—
քում
, երբԹուրքր
տեսնում էբ , որ Կով -
կասաՀա
յութեան
մ աս ին ունեցահիրմ
տա–
ղբութիւններբ
ոչ թէ չէին իրականանում
,
ա
յլ եւ վտանղ էր ստեզհում
թուրք րա -
նակի
Համար։ Այգ պարագային
անւլօր է—
ին Հանղիսանում
նաեւ
իբենց
Հ րաՀ րահ՜
թուրք
խոլմանէ
յանկաբհ
ս՛կի
յարձա -
կումներբ կամ կողոսլուտի
փորձեբբ՝
ան—
Հ ԱճյԱՌԵԱՆ
(բ. ե ւ վերջխն մսւս)
Առաշին
անգամ
զինքբ
ճանչցայ
Համա–
լսարանին
մ է շ ։ Երբ իմացաւ որ
Հաճբնցի
եմ , ուրախութեամբ
մօտեցաւ
Հասկնալու
Համար թէ գիտե՛՛մ
մեբ գաւառաբարբա
-
ռր : Բնք բուռն
ցանկութիւն
ունէր ԳրԻ
ւնե,
•• Հ
աստա ա ա
կան
սւատաս խանի՛
փբայ
անմ իշապէս
Հարցուց
•
Գուք
հացին,
հ է ց , ե ի ՞ ց թ է եօց
կ՝բսէք։
Հօցն է
ճիչգր
; Յետագա
քէն իր
գասախօսութիւն
նե րէն
սո բփեցանք
ձա յնափո խութեան
օ ՜
բէնքբ,
ոբոփ բառէ
մբ մէշ մէայն
ձայնա
ւորներն
են որ փոփո խութեան
կ^ենթար -
կուէն
, էր ւէնւոռահ պատասխանբ
գիւբաւ
գտնելու
Համար մէկ վանէ^ոց րառ մբ
լծւարահ էբ ։ Հաճբնէ
գաւառա
բա բբա
ռէ
մասին կարգացահ
էր
ուսումն՚Ասէբութէւն
մբ «Աուրճ^է
մէշ, գրուահ
Հայկանոյչ
Պօյաճեանէ
(
ժէբա
յրէ եւ Ա ռւրատի
քո
յ -
բբ)
1
սակայն
կ*ուգէր
լսելով գրէ
առնել։
Բրեն Հետ քանէցս
ներկայ
եզահ
եմ՛, Երե
ւանէ մէշ վանեցի
պգւոիկ
տզոց
ղնգախա–
ղերուն
։ Ա անուկներուն
Հետ կբ հռէբ ա–
նոնց
ղո րհ՜ահահ
բառեբուն
առո ղական
ու
թիւնբ
ճչղբաօրէն գրի աոնելու
Համար :
Ատեն
մբ վեբ1 սկսանք աչխատիլ ; Հա -
ճլնէ գաւառա
բար բառբ գրի առնելու
Հա
մար
Հայերէն
գբեբր պակասաւոբ
են ; Ե
ե լ է էէրերէն գատ
ուրիչ է մլն ալ կբ պակ
սի, այգ էն հանօթ էր էրեն։ Այգ
եբկրորգ
էերբ պարունակոգ
բառերբ
զաաոբռչելու
Հսւմար էր որ ուչէ ուչով
լսելով պէտէ գրէ
առնէր։
Խնգրոյ
առարկայ
էն
նչանակելու
Համար
էնք ղէտական
ձեւ մր ունէր , ո -
րովՀետեւ
մ եր ղաւա ռաբաբ բառնե
րէն չա
տեբբ
ունին
այղ է զ ի ր ր ։ Պէտք եզաւ ա —
նուն
մբ տալ անոր։ Աեր սլարասլմունք
—
նեբուն եւ իր գասախօսութեանց
մ էշ տ
յգ
է
՛լիVII
կը.
Կ
՚՚էէր
սւյն է&
յ
արարատ -
եան դ աշտ եցիք չունին. ( * ) ;
Հա յերէն
լեզուն
իբ գա լառտբաբ
բառնե-
բուն
մէշ պտրունակոգ
բնտչխարՀիկ
Հազ–
ռլաղիւա
բառերով
ճո խացնելոլ
Համար
այգ էնօր մբ պիտի
մռւտք
գորհէ՝ մեր
ս՚յբբենտ
բանին
՛Րէշ։
Հ –Ա -
Բաղրատունիի
«/» պէտս
զարգացելոց-^ի
վեցեբորգ
գլռլ -
խբ կբ սլարունակէ
շարք մբ նման է պա -
բունակոգ
բառեբ,
սակայն
ակնարկռւ -
թէ՛ւնբ կր պակասի
։
ԳԻՐ^ն զատ, ուբէշ գիր մրն ալ
"լէաք
էր ,
հ՚լրի
ե լ էսնղրոյ
ասարկայ է
գրի
մէացումով
կազմուահ
Բէ ,
օբէնակ
ուաէէլ
(ուտել),
քիչաիէլ
(՚լաբնել) ,
^ավքէէլ
(Հաւաքել)
եւ՚սյլն։ Այս զուղա–՛
լոբեալ
ղրաձւսյնբ
նո քնպէս կբ պսլրու -
նակեն
մեր ղաւառաբարբտռներէն
չատե ֊
րր : Ըստ Գ . Աիսվեբդեանէ
Թի՚ֆլիսցէնե
-
բուն պէս Անէէ քտգաքս՚ցէ՚ներն
ալ
ռւնէէն
՛Այս
՛լ իրր (տես ՀՀԱ այեաթ
Նո՚էա յի՜» նա -
էսաբանր,
տպուահ
Աոսկուա
, 1Տօ2ին՝ Ա.
էմէնի
Հսկռղռւթեամր)
:
Մեր պարապմունքնե
բբ
գիւրացնելու
Համար պատրաստ
բառարան
մր
ունէր
(*) Հաճրնի զաւաոարարրաոին մէջ ա յ դ
էն պարունակող բաւԼեր՛ — էնկից (ըն -
կ ոյ գ ) , է ծ օ մը (աււանկ) , էղպիճե կ (լու -
բիա)
ե ւ ն – ։ Պոլսեցինեւդւ ամէնէն
մե ծը
դրելու փոխարէն երբեմն է ն մ ե ծ ը կը գը–
րեն , խօսքը այս է (լրի ւքասին է :
սլաշւոպան
Հայ գիւզեբի
փրայ , մի երե -
ւոյթ որ յաճախ
էբ կրկնւում :
Գէւմ րիէ տնկումբ
հ՛ս յբա
յեղ
խուճապէ
մ ատնեց
ՀՐ^՚"նէ
ւսղգէս բնա կութ իւնր :
Փաիսչում
էէն ամէնքր,
էնչ՚՚փ կարոգ
էէն։
Մ եր բ՚սնակէ
մ ի մ ասն
է լ նաՀանշեց
Եբե–
լ անի ուղղութեամբ
ե լ անքւն՚էՀատ
կռ իլ -
նեբով
մայիս
\ ^ ի ն Հասալ Աաբղարապատ
է
Բոկ
ի՛՛՛՛նչ էբ ա յս չրշանի
կացութէւնր
։
ԱՏԵՓԱՆ
•ԲՈՋԱՐԵԱՆ
(Մնացեալը յա ջ որդ ո վ )
(արտագրռւտհ
անշուշա), այգ
բառերռււ
գէմաց կր նշանակէբ
Հաճներէնբ
։ Այգ
բառաոանր
մայբ բառեբէ
րաղկացահ
բլ ~
լալոփ եբկար
չտեւեց
մեր պա րապմ ո ւնքբ ։
Վեբշէն
ամբողշական
բառարանոփ
մբ սկր–
սանք աչխատել ոբ եբկար տեւեց : Այս
անղտմուան
ղրէ առահբ
յտշռբդ
անգամ
ստուգման
կ՝ենթս՚րկէր
,
գանղազեցնելով
պա րապմ ունքէն
լն.թացքբ
I
Աեբ աչխա -
աութեան
լնթացքէն
սլաբզուեցալ
որ Հա
ճբնէ գաւառա
բար բառէն
մէշ մեր
կբկ՜՝
նաղիբ
Իհ ՚լիբր
մ շտապէս կէսէ կր
վեբս՚հ–
ուի
ե լ կ՚՚րչլտյ Ր։ Բոլռր Ր զէբեբբ ան -
խտէր կբ փոիսուին
Յի՛– Ա"կէ ղատ. ,
սլաբգուեցալ
նոյնպէս որ կիլիկեան Հտյ
մատենագիրներու
գռրհահահ
բառեբ
կ՚ապրին
Հաճբնէ գաւառաբտ
բ բս՛ ռին
մէշ,
որ մեր աշխարՀաբարէն
չքացահ
են •
սլաիսրէ
(իղ) , ՚իիճի
(մտյրէ հառ) քէչ .
փիէլ
(այպանել)
։ Գրտրառէ
անվթար
ձե..
ւեր , Հայերէնէ
մէշ պակսող բառեբ
ուրա–
իսոլթեամբ
կբ նչմ արէբ եւ կ՝աբձանա -
գրէր , որոնց
շաբքբ երկար
սլիտի
րԱտբ
յիշել
Հոս ;
Ատեն
մբ մեբ տունին
մէք
1լ տշխատէ -
ինք
։ ժամ աղրո
լ թ էւնե բուն
մ
էշ
ա յնքան
ՃշղապաՀ էր որ նա էւ բնտ ր ե ց է էր տունին
մէշ աչխատիլ,
ոբպէսզի
կարելի
բ լ լ ա յ
չունչ
քաշել
երբեմն
փախուստ կատա -
բելով
։ Ատեն
մ բ վերշ այս ա շէւա տո՛ն
քէն
աղատեցանք ու եգանք մօաէկ
բարեկամ -
նեբ
֊։
Իր բնակտվայրբ
կբ բագկանար
էաշոր
սենեակէ
մբ ե լ իսոՀանոցէ
մբ : Աշիսա -
տանքի
իսոչոբ
սեզան
մր ունէր ,
որուն
՚Լ1
""յ
Բ՚՚՚֊ԲՂԻ
"լէ" չտրոլ՜տհ
էին իր ձեռա
գրեր
ր։ «.Արմատական
բառարան^ին
կից
բտթձբացահ
էբ Հա յաստանի
մէշ
գտնը–
ւահ
բոլոր
արձանա գբո ւթեանց
արտա -
ղրութիւնբ
, իւրաքանչիւր
աբձանագրու
-
թիւն մէկ էշէ ՛էրայ։
Այս նչանաւոր
գոր–
հին մէկ մասբ Բագուէ
մէշ ՀրգեՀԷ
Հան .
գէսլահ եւ այրահ
էր , մնացահ
մասն ալ
ճերմակ
թուղթէ աեղ գորհահելով
կբ
փճացնէր
, չկարենալով
տանէլ
անկատար
գորհ եր : Ա եր պաղատագին
յորգո
բներր
զուր անցան;
Բաղուի
ՀրղեՀին
մէշ կոր -
սն ցուց ահ էր նաեւ
իր սլա արաս աահ Հա -
յաստանի մէկ քարտէս բ, որ այնքան
մեհ
է եգահ
Ո ր Աել Ծովուն
վբայ
քանի
Հողի
կր կայնէն
եղեր
. • .
«կեանքէս
մ
՛էշ
երկու նպատա ե ունէմ »
Կ՝
Ր՛՛էր • Աո֊աշէնբ
Արմատական
բառարա
նին Հրատարակումն
էբ, երկրորգր՝
Վի -
ՆՈՐՎԵԿԵԱ՚ե ԳՐԱտՆՈՒԹԻԻ՚ն
Հ Ա Յ Ր Ը
•
. ե ւ վեբջին մաս)
-
ՕՀ ^ ան մեր հ^ուխերուն
ամէնէն
Հա
րուստ
աղշէւրւ է :
ԱյԳ՚գէ"
կ՝բ"են
• պատասխանեց
գէւ–
զացէն
, մէկ ձեռքով
մազերր ետ Հբելով :
՚ԲաՀանան
անուննեբր
արձտնաղրեց
էբ
տոմարէն
մէշ , ներկանեբբ
ստոբագրեցէն
անոնց աակ։
Թոբտ տասբ աոլաբ
շարեց
սեղանէն
՛իրա յ ;
Մէկ տոլարը բաւական է, բսալ քա
Հանան
։
Շաա
լալ ղէտեմ
, բա յց
մ էակ զա -
լակս է ան եւ կ՝ուզեմ որ
ամոլսնութէւնը
շքեղ
ըլլայ :
՛ԲաՀ ան ան առաւ
ղրամ ը ;
Թոբտ
, ա յս երրորգ
անղամն է որ
Հոս կուգաս քու գորհեբուղ
Համ աբ :
Բայց
այլեւս
վերշտցահ
է,
բսաւ
Թ՚՚րտ, ու գրամապանակը
գրպանբ գնե —
լո՚է
Հրամեշտ
առաւ ու մեէ^եցալ
;
ՏասնբՀէնգ
օբ վերշ
Հայրն ու որղէն
կը
նաւարկէէն
լճէն վբայ,
խաղազ
օւլով
մը,
ղէպէ
Աթորլէաէն
, ամուսնութեան
վեբ -
շէն
կաբգագբոլթէւնները
լ զ ե լ ո ւ
Համարէ
Այս նստարանբ
լալ ամ րացուահ չէ ,
ըսաւ գաւակը ու ոտքէ
ելաւ
տեղւրլոբե -
լու Համար նստարանբ,
որուն
վբայ
էր
էնք ;
ճիշղ
այղ վայբկեանին
ոտքբ
սաՀեցաւ
ու թեւերը
վերցուց
, ճիչ մբ արձակեց եւ
շուրբ
էնկալ ;
Թէն
բռնէ,
աղաղակեց
Հայրը,
բն -
գոստ ցատկելով
ու թ էն երկարելով
;
Բա
յց տզան , մէկ - երկու
փորձերէ
ետք
, անչարմացալ
։
Կբ Հասնիմ
, ղոչեց
Հայբբ ու սկր -
սաւ թէավարել
գէպի
իր որգին : Այն ա -
տեն , տղան
կռնակին
վրայ
գարձաւ
, եր
կաբ
նայուահք
մր նետեց
Հօրբ ու
իշաւ
շուրէն յատակր :
Թոբտ
չէր Հաւատար
տեսահին,
նաւակըՀ
կեցուց , աչքերբ
սեւեռե ց այն կէտին
ուր\
տղան հովամ ո լն եզահ
է ր :
՛Բանի
մ ը
պղսլշա1^եբ
յայտնռւեցան
շուրին
մա
կերեսին , յեաո
յ՝ քանի
մր Հատ եւս , ու
է
՚իերշոյ
պղպշակ
մբ ցայտեց,
ե լ
լէճր
Հանգարաեցալ
ե լ Հայելիէ
մը նման կր
փայլէր
առաշռւան պէս :
Երեք օր ու երեք
՚լիշեր
մարգիկ
տեսան.
^՚"յՐ11 "Բ
Կւ
"Բ
Կլ
"Ր կր գառնար
աղէտէն
՚Լ՚"յրին
՚Լր"՚յ>
առանց
սնունգ
առնելու
ու
առանց
անկոզէն
մտնելու
։ Լճէն
շ
՚ ՚ ւ ր ե բ բ
կբ փրփրեցնէր
, գանելու
Համաբ
զաւկին
մարմինբ։
Ու րրորգ
օրուան
արեւահա—՝
գին, գտաւ
զայն, ու էր թեւերուն
մէշ
գբկահ
, բչոլբն է վեբ մաղլցեցալ
ղէպէ
իր տունր ;
Այգ
օրէն մօաաւորապէս
տարի
մբ վեր–
շըն էր որ, աչնանային
իրիկուն
մբ ,
քաՀանան
լսե ց ոտնաձայն
մբ՛ գուռը բա
ցաւ ու ներս մտաւ բարձրաՀասակ
, նբ -
բտմաբմին
, քիչ մը կորաքամակ
ու սպի -
տակաՀեր
մարգ
մբ։ ՚ԲաՀանան
երկար ա–
տեն
անոր
նայեցաւ
, մինչեւ ոբ
ճանչցաւ
գինքը. ՚ Թոբտն էբ :
ինչո՞ւ
գուրս
ելտհ էք այսքան
ռւչ ,
բսաւ Տէր Հա յրր ու կանգ առաւ
անոր
ղիմաց ;
֊
ՕՀ
1
" ՛ յ "
1
ուչ է , բսալ Թոբտ
, ու ա–
թոռ
մը առաւ ;
Հետս
բերահ
եմ րան մբ զո ո
ուրախ
պիտի
բլլա
յի ազքատներուն
տալով
,
1
^ու–
ղեմ որ ասն իբբեւ կտակ
արձան աղր ուի
իմ
ղաւկիս
անու ան ։
Ո՚ոքէ
ելաւ , բուռ
մբ գ րամ
զ բաւ սե -
գանին
վրայ, ու կրկէն նստաւ
։
՚ԲտՀանան
Համ րեց
Խոչոր
գումար
մբն է, բսալ ;
Տանս
ղնէն
կէսն
է ։ Այսօր հաիսեցէ :
՚ԲաՀանան
լ՚ւեց երկար
մամանակ :
Կւլ յուսամ թէ ի վերշոյ
բախտաւոր
տեզ
մր գնաց մանչգ,
բսալ
քաՀանան :
Այո, այգպէս կր յուսամ
, սլատաս -
իսանեց Թոբտ
, աչքերբ վեբ
առնելով ,
մէնչ
արցունքէ
երկու
խոչոր
կայլասկնեբ
կբ սաՀէէն
այտերն է վար :
Պ՛
ՊԻՈՌՆՍԸՆ
Թաբղմ.
ԵՎԻՇԷ
Fonds A.R.A.M
