« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
վիւլկարիդասիոնի
յաաոՎ
պարբերական
մրն է :
Զարմանալի
է , ֆրանսերէնր
որ սրա -
միա
մողովուրգի
մր լեզուն է ,
նրրոլ -
թիւններ
արաա յա յաե լու մկք
անգերա -
զանցե
լի , ձաիսոզած է այս պարաղա
յին •
ԳոեՀկացուցած
է ամէնէն
աւելի
ազնիւ.
ել գնսւՀաաելի,
ղործ
մր, իր
վ ի ւ լ կ ա ր ի է ք Ա ւ –
11|1Ո(1
բաոով :
Անգլիա ց իներր գտած ենճիշգ րառր Հ
Անոնք
ա ա յճըսթ
էլրսեն
այն Հաւաքածո
- ,
ներուն
,ո րոնք
մոգո վուրգին
Համար
մաաշելի
կր ղարձնեն
մասնագիտական
Հրատա րակո
լ թիւննե
րոլ
մ էք երեւցած օգ
տակար
տեզեկութիւններր
;
Արգարեւ « Հայ - Բոյմ^ին
րրածր աե -
սակ
մր գիեցում է , գիւրամարս
Գ " ՚ Ր ~
ձուած
ն իւթե րով ;
ինշպէս
մ ա րսո գական
գո րծա րաննե
րուն
նպատակն է մեր մարմնին
Համար
անՀրա
մեշտ
նիւթե ր ր վաթել եւ պատրասաել ,
կւրացուելիք
վիճակի
մէք րերել,
սոյնպի
սի թե րթերուն
ղերն
ալ ,
սո վո րա
կան
մաՀ կանացուներ
ուն անմարսելի
գիտա -
կան - րժշկակտն
ծան օթութի
ւննե րր Հաս
կնալի
վիճակի
րերել է
մողովուրղին
սա ուար
մ եծամա սն ո ւթ ե ան Համ ար ;
Իրրեւ
րմ շկա - ա ւլո զքա պաՀ ական
թերթ,
« Հայ - Բոյժ »^ առաքինր
չէ
մեր
մէք : Թէ ԱրեւելաՀայերր
եւ թէ
ԱրեւմտաՀայե ր ր ունեցած
են պարրերա -
թերթեր
նմ անօրինակ
ծրաղի րնե րով ;
«Հա
յ - Բո յժ»ր , սակա
յն , ե՛զական
երե–
ւո յթ է Հայ կեանքին
մէք իրրել սոսկա -
կան - անՀաաական
ձեռնարկ
, որովՀե -
տեւ երկար ժամանակ
մտած է Հայ տու -
ներէն
նե րս , լուսաւո
րած
տառապոզնե ֊
րուն
միտքր եւ ամոքած
մէկէ
աւելի ցա -
լատան ք Հոգիներ :
<: Հա յ - Բո յժ »/ կամ նմ ան
Հրաաա -
կութ իւններ ու րնթերցոզներր
սլէտք
չէ
կարծեն
, սակայն, թէ իրենք գտած
են
իրենց կամ իրենց
մ օա ի կնե ր ո ւն
Հիւան -
գութիւններուն
գարմանումի
բանալին :
Նարգունի
մէկէ
աւելի
անգամներ
գիտել
տուած է այո րանր իր թերթին
մէք ;
Աեւլմէ
աոքի
սեբունգնեբուն
մէք
մար
ղիկ
կային,
որոնք,
ձեոք
անց լնե լով Հին
րժշկարաննեբ
, առանց
վարանումի
կր
ձեռնարկէին
րոլոբ
ցաւերր
րժշկելու ;
Պէաք է ղիտնալ թէ բժշկութիւնր
ար -
Հեստ է եւ գիտութիւն
, եւ գժուաբա
֊
գոյններէն
մէկր ՚,
Բնական
ուշիմութիւնր
շի բաւեր
նռյ^ -
իսկ սովորական
արՀեստ մր
ղո րծե
լու
Համար
% Որմն՛ագիրին
գործբ
պարզ
1լ
ե -
րեւի , րայց եթէ շէք ոոր՚էսծ՝
շէք
կրնար
ագիւսնե
րբ իբարոլ
վրա
յ շարել եւ գի -
մ ացկուն պատ
մ բ շէնել :
Անրացատրե
լի միամ տութիւն
ել ա^եե՛–
բելի
յանղգնութիւն
է բժշկութիւն
փոր -
ձելր
մէկու
մր, որ շէ
ուսումնասիրած
մ աբգկա
յին
կաւլմ ին բնականոն
գործու -
նէութիւնր
, Հիւանգութեանց
պատճառ ֊
ներբ եւ կնճռոտոլթիւննե
ր ր ;
ինչպէս
գիտէք, պատաՀած
են գէպքեբ
,
երբ աբՀեսաով
բժիշկներ
, իրենց գիտռւ -
թիւնով եւ փորձառոէ-թիւնով
Հեղինակու
թիւն
ձե^ռք բերած
մարգիկ
անգամ
կ՝ան -
ճբկթ
Հիւանգի
մր մաՀիճին
առքեւ
։
Կառափարութիւննեբր
իրաւամբ
կ՛արգի–
լեն
ինքնաշարժ
վարելու
արտօնութիւն
չունեցող
մէկու
մր կառք
վաբել։
Այն որ
կ՝անսասաէ ել պատճառ
կ՝ՐԱայ
արկածի
մր, կբ ղատապաբտուի
իրրեւ ոճրագործ
է
ԱյԳ"է1՚ոի
կառավարի
մր անխոՀեմու
֊
թիւնբ չատ փոքր է , եթէ բաղգատենք ոչ
բժ իշկի
մ ր յաւակնոտ
նախաձեռնութեան
Հետ :
Ժամանակին
նոյն մարգիկր թէ քաՀա -
նայ
էին ել թէ բժիշկ : կեանքր
քալեց,
բարքերր
փոխուեցան
: Աշխաաանքի
բա -
ժանում
աեգի
ունեցաւ
, Հոգիի
բժիշկներբ
անքատուեցան
մարմնի
քաՀանաներէն
:
իսկական
քաՀանաներ
տակաւին
կ՛ա յցե -
լեն իրենց
ծուխերուն՝
Հոգեւո
րապէս
մ խիթարելոլ
Համ ար գանոնք ;
« Հայ — Բոյժ »նալ բնտանիքի
րմիշկին
պէս պէաք է ա յցելէ
ամ էն տուն օգտա -
կար
խորՀ ուր զներ
տալու
եւ
առոզք
մ արմնի
մ է քառողք
մ իաք
ապաՀովելոլ
Համար :
Առանց
կբթնե
լու
Հրատա բակ շա կան
կամ
այլ կազմակերպութեան
մբ նիւթական ա–
քակցութեան
, Նաբղունի
ապաՀոված
է
տռոգքա սլաՀ ական բժշկական
այո
թերթին
Հրատարակութիւն
ր
լՅ
աարի
շարունակ
^,(առաքին
թիւր
լոյս տեսած է
1934
Հոկ -
ա–&մբել ին , բնգՀատուած
է
0
տաբի
պատերագմի
միքոցին) : «Հայ - Բո քժ »/
խմբագրին
կրած
անՀ անգստո
ւթ ի ւն ր
(քանի
մ ր տարի առաք)
կարծես թէ գի
աական՛ փորձ
մր եղաւ
Լյապալումի
մե -
թոաոփ)
գնաՀատե
լո
լ
Համ աբ անոբ կա -
տա րած
ղե^րին
կաբեւորութիւնր
իրլթ -
թերցոզներուն
վբայ
յ
Բանի
մր ամ իս թերթին
Հ բ ա տա ր ա կո ւ–
թիւնբ վտանգուած
կարծուեցաւ
,
թէեւ
թերթր
շրնգՀաաուեցաւ
:
իմ ծանօթներուս
ել յաճաիսո րգնե
բուս
մէք շաաեր կր ճանթամ
, որ
1^
ափսոսա
յթն
ել կր ղողային
կարծես
ղժբախտ
Հեռա -
նկա բին աոքեւ :
Գրագէա ել Հրապարակագիր
Նա
րգու–
նիին գագա՚իարնԱբր
գրական եւ ազգա
յին
Հարցերու
շուրք
ամէնուն
կողմէ
լթ -
գանուած
թն անշուշտ :
Մարգիկ
ստիպուած
չեն
միեւնոյն
կեր
պով
մ տածելու
ամ էն բանի
մ ասին
Բայց « Հայ ֊ Բոյժ »ի իսմրազիր
Նար
գունին
չի կրնար Հակաոակոբգ
ունենալէ
Այգպիոի
մէկր պիաի
նմանէր
անչափպ
Հտս
մանուկի կամ անխելք
անձի
մր , որ
կբ մերժէ
րմիշկին
տուած
գ ե գ ր ել էլան -
սաստէ
իր բարիքին
Համար տրուած խր -
րաաներր :
Բոլոր
Հայերր
անխտիր պէտք է
սիրեն
« Հայ ֊ Բոյժ »ր ել գուրգուրան
անոր
վրայ :
Պղաաոնական
Համակրութեամ
բ եւ սի
րով պէաք չէ որ գոՀանանք։
Եթէ կ՝ու -
ղենք « Հայ - Բոյժ»ին
քսանեւՀինղամ
-
եակբ
տօնել , սլէաք է ապաՀովենք
անոր
խմբագրին
Համար
անՀրաժեշտ
դիւրու -
թիւններ։
Աաով
խմբագիբր
ժամանակ
կ՚ունենայ
նաեւ
լյ բագե լու իբ գրական -
ստեղծագործական
ա չխատանքնե
ր ո վ :
Հայ
ժողովոլրգր
պէաք է ցոյց աայթէ
Հնուց
մնացած
ս բբո ւթ իւնն ե բռ ւն չէ ՆԱՄԱԿ
ԽՄ ԲԱԳՐ ՈԻ ԹԵԱՆ
«ՅԱՌԱԶ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(81)
ԱՒԵՐԱԿՆԵՐՈՎ ՄԷՋ
ՃԱՄԲՈՒՆ
ՎՐԱՅ
Հա՛լիլ թէ մեր սիբտեբր կբ բաբա -
խէին
յաղթանակի
ե րքան կութ իւն ով , երբ
ցաւի ու լացի
ագաղա1թե
բ
րարձրացան
:
Զաւակնին
կորսնցուցտծ
մ ա յրեր
մ աղեր–
եին կր փեթռտէին
ու մեղի
գէմ կր
սրտմտէին թէ ինշոլ
թոյլ
շտուինք
ոբ
մէկ
գի շե ր ո ւան
մ է^ իրենք ալ մ եռած
Հ^Հ~
լային ու ա շքե րն ին շրա ցո ւէր
այլեւս
այո
սել աշխարՀին
վբայ
Այրիներբ,
ապշած ու շՀաւատալով
ա —
ոոնց սուգին
, մեբ ձեռքերուն
կր նայէին
•
որբերբ
չէին
Հասկնար
/ժէ որբացած
են ^
գեո
Հրացաններուս
փողեբր տաք ,ու
ձՔռ–
քե՚բնիս
սեւցած վաո օղէն , թի՚եք
գիտեր
թէ
ուրաիսանայի՞՛նք
եթէ ոչ
տխբէինքմեբ
յաքուլութեան
վբա ք : Շատերն ալ աու -
ներնին
կորսնցուցտծ,
ագաբակնեբնին
•կողոպուաի
տուած,
մոխիոր
վրայ
նստած
էին • - - Ամէն
վայրկեան
սեւ լուր
մր
կոլ
գար : Վարս
Բաղարի
մէք
60
տուն եւ
•Հարիլր
խրճիթ
այրեցաւ եւ բոլորիս ալ
•«մաթերր
«մաֆ»
եղան
Մին, տանաէրբ
իր Հանգարտ
ձայնով
կր
պատմէր
բոլոր
ասոնք , տանր
կիներն ու
•աղքիկնեբբ
կուգան
ե՝ւ իրրեւ թէ մեզ ա -
•ռաքին
անդամ
տեսնէին
, յարգանքով
կր
մօտենան
, կր բարեւեն ու կբ շարուին
մեբ
գիմացր :
Տան
տիրոլՀին
տարէց ու պատկառ
ե լի
կր կենա
յ աո աքին
շարքին
վրա յ .
լա
յն
•շալվար
մր որուն
ձեւր
կո րսուած է ծալ -
քերու
առատութեան
մ էք՝ կր վե րքանա
յ
բոսլիկ
ս ր ո ւնքն ե ր ո ւն վրա
յ նեղ
ղօտիով
մր։
Մ արմնի
վերի մասր ծածկուած
է տե՝–
ղական կերպասէ
շինուած
գծաւոր
չփա
կի մր մէք, որ կր կաղապարէ
իր
բազմա
թիւ
զաւա1ւներ
սնուցած
Հարուստ
եուրծ—
քբ. չաչէ գօտի
մր մէքքր կր ղրկէ ու կր
յառա քանա
յ մինչել
փարին
վբայ.
գչուխր՝
գրած է կարմիր ֆկո մր որուն
եղերքբ^
գարղարուած
է մանրիկ
ոսկիներու չար - ՚
քով. լաչակբ
ֆէսին
վրայէն
անցնելով կր
ծածկէ
քունքերր
, կուգայ
մինչել
Կգակր
ու վե րագտոնա
լով կր կաոչուի
գլխուն
փրայ : Հակառակ
իր մեծ Հեղինակու -
թեանր
, որ յայանի
կ՛երեւայ թէ իր կեց
ուածքին ել թէ իր նա լուած
քին
մէ9
ո -
բով եր նայի
աւելի երիաասաբգ
կինե րո ւ
վրայ, անիկա
լուռ կր մնայ, կարծես
շր—
թոէն^թւեբր
1լապուած
Բ11ա
քին
լաչակին
պինգ կապովր ,
Մ եղ կր Հիւրաս իրեն՝ խաՀուէով
, ձմե -
բուկով եւ Օշարակով
: Բոլոր
այն
միքո
ցին
ստիպուած
ենք խմ ե չ ել ուաք^լ այն -
սլիսի
Հանգիսաւո
ր ել սաոնա
յին
լոռլ -
թեան
մր մէք ոբ անՀանգիսա
կբ ՝ զգանք
ինքղինքնիս եւ մ եր շարժումներուն
մ էք
ղգուշաւոբ
;
միայն, որպաշտամունք
ունի :
Աղօթենք,
եթէ
կ՛ուղէք
, մՔր Հոգիներու
փրկութեան
Համար
, րայց Հետելինք
նաեւ
գիտութեան
եւ բժշկութեան
ձայնին,
կայտառ
եբիտա–
սարգութիւն
ել առոյգ
ծերութիւն
ունե -
նալու
Համաբ
%
Եկեղեցիներուն
մէք մոմ վառենք
, բայց
նաեւ
Հայ լթտ ան իքնե բուն մէք
«Հայ -
Բո յժ» տարածենք :
Մեծ ատուեեբ կան , որոնք
իբենց
Հո -
գիին
փրկութեան
Համ ար՝
Հազա րներ եւ
միթոններ
կբ նուիրեն կտմ կբ կտակեն ,
լալ
կ^լթեն
անշուշտ : կր սսլասենք սա
կայն ա րգիականա
ցած
Հարուստի
մր կամ
կաւլմ ակե րպութեան
մր, որ
Հիմնակտն
քայլեր
առնէ , աեւականացնելու
Համաբ
«Հայ - Բո յժ՝»ի
նման
Հբատաբա
կութ իւն
ներ :
Ուրախ
եմ
՚ Հպարտ
, որ, այստեղ, ա–
ռիթ տրուեցաւ
ինձ , անձնապէս ել յա ֊
նուն
Հայ
բժշկ .Միութեան
,ողքունելու
իմ
պատուական
արուեստակիցս
, ել
յարգան
քի մե,ր տուրքր
Հաաուցանելու
մեծանուն
գրագէտ - բմիշկ
Նարգունիին
:
Հա յ ժոգովուբգր
չի կրնար
չգնաՀա -
աել,
իր իսկական
արժէքով,
ւյ՚աբդ
|1
ե ւ
ի ր
գ ռ ր ^
:
ՏՈԲԹ. Խ–
ՏԱՄԼԱՄԵԱՆ
ՀԱՅԵՐ
ԷԻՆ ԱՅԶԸՆՀԱՈՒԸՐԻ
թիկնա–
պաՀր ել քարտուղտրուՀին
Բ^ աչխար -
Համ արտի
ատեն : Գրիգոր
Գրիգո
րեան
նշանակուած
էբ թիթապաՀ
ել մէթ էբ
այն վեց ղինուռրնեբէն
որոնց
միայն
յա յտնի
է ր վա
յրր
ուր գաթա
կից
բանակի
Հբամ անաաա բնե բ բ \
942
/5»
ժոգով
պիտի
գումարէ
ին եւ Նո րմ անտիա
զփնուոբ ցա -
մաք
Հանելու
ծրաղիրր
ոլասէ րա սաէին :
Գրիգորեան
միշտ անբաժան
իբ Հրամա
—
նատարէն այգ բախտորոշ
օրերուն ճամ -
բոբգած է Եւրոպայի
ղանաղան
քաղաք -
ներբ : Գրիգորեան
կբ նկարագրէ Զ^բա -
վարին
սո վո բ ութ իւնե ր ր եւ կր
յիշատակէ
թէ
Ա յ՛լ լթՀ տու բրի
քա րտոլղա
րոլՀին
նո յնսլէս
Հայ էր , Օր • Ա 1"–՚է1՛ Ա ս՚րաֆեան
,
յ իսնապեա
ի ասաիճանով
:
ԻՆԶՊԷԱ ԿԸ ԳՐԵՆ
Անտռէ
Շանսօն
•— Ամենէն մեծ
Հարցր
ճիշգ կապբ դտնեթ է մտածումի
շարժու–
մ ին ել գրելուն
մ իքեւ : Պէտք է ոբ
թուղ
թին
վրա յ մ ատիտբ
սաՀի , ոշմէկ բանի
կառչի
: Գրիչր կր Լառշի : Թէեւ
կ՛ուզեմ
գրել առանց
տւբելու
, սայց շաա կ՚աւբեմ
;
Երբ
ղա բանիս
մ էք
գրքիս
ւիո րձե բր
գտնուին
, պաաերուն
վրայ կբ
փակցնեմ
ղնգասեգով,
թուրքս , ո րպէսղի լաւ տես
նեմ՛ ղանղո ւած բ : Ա ինշեւ իսկ կր Համ -
րեմ
գիրերր ել նշաներբ
:
Գլուխնե
բուն
Համ եմ աաութեան
մեծ
կարեւո բո
ւթիւն
կուտամ :
Աուրճ, ծիսախոտ շատ կր գործածեմ
,
ՈՒԻՀՈԲԸՆ
(Մ. Ն-)
17
ԱպրԻլ–
Խնգրեմ այս երկրորգ եւ վերքին
լուսա -
բանութեանս
Հաճիք տեգ տալ ձեր սլաա–
ուա կտն
«Յառաիի
սեղմ
սիւնակներուն
մէք, որ գոնէ Պ– Տիգրանտկերացին
մեղ -
մ անա
յ իւր խիստ
պաՀանթերուն
մէք •
(ՀՅառաք»
, երեք Ապրիլ,
1953) ՚
Նախ՝
ինչպէս
կ՛երեւայ, կամ ամբոգ -
քութեամբ
կարգացած
չէ «Ամիղայի Ար–
ձագանղնեբ»ո
լ
նախագրութիւնր
, եւ կամ
պարբե՛րութեան
մէ9
րսած
եմ • « •••
Գեռ
չատ
նիւթեր
գուրս կր մնան . ատոնք
ալ
ուրիչ
անձնուէրի
մր կր թողում
բոլորր
միասին - տպուած ել անտիպ
Հաւա–
քելոզ
նուիրէ
նորաչէն
, նորակերտ
, Նոր
Տ իգրանա կերտին՝
Հայաստանի
մէք »;
Ասպարէզր բաց է , եթէ Պ • Տ իգրանա -
կերտցին կր փափաքի
անձնուէր
չինել եւ
կորուսաէ
փրկել
իւր քով եղած
Հվաւե -
րական
նիւթերր» : Աակայն
է՚եք Կբ
խոստանա
յ ղրկել
այղ
նիւթեր
իւր ազ-
գական
Նշան
Ամսարեանին
, ի
Բալիֆոր
նիա : Պէաք է յիշեցնեմ
իրեն որ
նիւթեբուն
Հետ գոնէ
500,
աոլար
ղրկելու է ,
ոբովՀե
տեւ
Տ իգբանակե
բաի
Հայ բենա կցա
կանր
պատրաստ
գրամ
շունի : Ամերիկայի
մէք
տակաւին
տեսնուած
չէ ծառ
մ ր
ո բուն
՛իրա յ փոխան
տերեւներու
տալեբնեբ
բուսնին
: Բալիֆոբնիո
յ
^իգրանակերտի
Հա յրենակցականր
վիճակաՀանութեան
տոմ սեր
Հ րապարակ
Հանած է
որսլէսղի
գոնէ նախնական
ծախքերուն
Համար դբ~
րամ
ունենա
յ , ապա
սկսին
նիւթերր Հա–
լաքել : ինշպէս
կ՛երեւայ
, տակաւին
ոք
մ էկ ձեոնարկր
յաքողած են :
Եբկրորղն՝
իր ծ ած կան ո ւն ի
մ ասին :
Օսմ • սաՀմանագրութենէն
առաք խոՀե -
մ ութիւն
է ր ծածկանուն
գործածել
Հայ -
բենիք մնացած
Հայրենակիցներրպաշտպա–
նելու
Համար։ Ա աՀմանագրութեան
^ րՈ– ~՜
շա կուե լէն վերք
ոմ անք
Համե^ստո ւթեամ
բ
շարունակեցին
իրենց
ծած կանուննե ր բ •,
թէեւ
կամ աց
կամ աց
յա յտնի
եզաւ
անոնց
ինքէնութիլնր
: Բանի որ անն ոլա սա
քննա
գաա ական
մ թ
է ղբո լած ր , լր ագր ա կան կա
նոնով պա,րտաւոր էբ իբ իսկական
ա -
նունբ
ստորագրել
, որովՀետեւ
Ա՛ո լան -
տեանէն
ասգին չեն ճան թար
՚ւ1՚^Ք€. ՚
ինչպէս
կ՛երեւայ
1լուղէ
իր
չՀաւն՜ած
(^Հէքեաթ»ներուն
աեղիր Հալնած
նիւթե՛ր բ
աեղաւո
րեյ եւ իհ գիտցածն
երր
մ իայն
վաւե րական , իրաւ
նկատե՛լ : Կր
ցաւիմ
ոբ վե.րքին աասնրՀ
ինղ տա րիներուն
մ էք
իր ուի լինելր
շէի գիտեր,
ամենայն
ուբա
իաւթեամր «Ամ իաա
յի
Արձա ղան ւթե րն»
իբ սբբաղ րութե^ան
պիտի
յ՚սնձնէի
որպէ ո
ղ իղոնէ Հասարակ
Տ իգբանակե
րաց իի
Ժր
ղգացումներր
չվի բաւո.ր ուէ ին • • • :
Աիբելի
Տիղրանակերացի»
, քիշ
ղրոյս՝
շատ
Հասկցիր :
ՏԻԳՐԱՆ
ՄԿՈՒՆԳ
ինքնա թունաւորում ր որ մտաւոր
աշխա -
տանքի
շափազանցռւթենէն
յառաք
կու
գայ : կ՝ աշխատիմ
դԻթրՐ
,
մինչեւ
ժամր
երկու ֊ երեք :
Բաղաթիլ
զո յգ աչքեր
մ իամիտ Հետա -
քր քր ութի ւնո փ մ ր կր Հեաեւին
մեր չար -
ժուձեւին
, ու Հազիւ թէ վերքին
կաթիլը
ղք^ռ մեր
չրթունքն
երո ւն վրայ ՝ քանի
մը
նորատի
օրիորղներ
անաէթկալ
գիլրաչաբ–
ժութեամր
մր մեր
գէմ ր
1լ
ոստոստեն
կր յափէշտակեն
գալաթնեբն
ու կ՚աներե -
ւութանան
; Ա ւ– աՀա գարձեալ
տանտէրր
,
աանտիրուՀին
ել րոլոր
երէց
անգամնեիր
լթաանիքին՝
մէկիկ
մէկիկ կր մօտե՝նան ,
ձեռքե
րնին
կ՛ե րկա րեն ու շրթունքն
երն ուն
եւ գլուխնուն
տանե լով ,կրմ րմնքեն •
Անուշ
Հբամմեցիք
...
Բոլոբ այսձե լա կե բ պո ւթ իւնն ե ր ք ռր կը
կատարեն
արարողութեան
մր պէս , կբ -
նային
ծիծաղե^լի
թուիլ
մեղի,
բայց
րն՚ր–
֊,ակաո ակլշ գորովանքով
կը լեցուինք ու
խորապէս կր զգածուինք
• աւե րուած ,
Հր.֊լեՀուած ու քաբգուած
Կէթկէոյ
մէք ,
կորսուած
// իւղի՛ մր անկիւնը կր ղղ ան ք
այն րնաղղական
կամքր որով ավ։ մր Հա—
յեր
ե՝ուղեն
տոՀմային
աւանգութիւննե
-.
րը պաՀպանե
լ : Այս ալ ինքնապաշտպա
-
նութեան
ձեւ մ ր չէ^ միթէ ՛ու ակամ ա յ
մեր մէք ալ այգ բնաղգբ
1լ
արթննա
յ Հա -
ւասար
ուժգնութեամ
բ , ու մենք ալ մեր
Հիւբաս իբո լած ի գե որ կր կատարենք
լրր—
քու թեամր ու պատկառանքով
-,
Բիչ
յեաոյ
կուգան
ուրիշ
ղիւղացիներ
՚
տեղին
փարժապետր,
ոբ այրիներուն ու
ո րրե բուն
ցանկը կր բերէ • աւելի
վարժ
րլլալով
Հայերէն
իսօսելու,
մանրամաս -
նութիւններր
կր պաամէ , կր շեչտէ
ճին
Թորոսի
Հերոսական
ղերը :
^
Զինքր
բանաար կեր են
ո ւ
Հ րացանը
առնել
ուզեր , բայց
ինքբ
առանձին
րմ -
րոստացեբ է թշնամիներուն
գէմ :
^.Այս
դէ՚՚՚ՔՐ «աէ օվթթ»բ
յանձնած է
ինծի ,
«տէօլէ թ» ր մ իա
յն ետ կրնա
յ
առնե
լ » :
Յեաո
յ լսե լով ել ասե լով^ եւ տեսնե լով
րոլոր
այն սչատաէրաստութ
իւննե բ ր որ
կ՛ րնէ ին «կեավուր»նե՝րու
գէմ ,
սիրտր
անՀամբե
րութենէն
կ՚եռա
յ ու
տարօրինակ
ճարպիկութիւնով
մ ր կր քանայ
փախշիլ
իր թուրք
բն կե րնե ր ո
լ
ձեռքէն
:
ճամբտն
քանիցս
կասկած
ի կ՝ ենթա ր -
կուի
ո ւ
Տ իշտ
օձիքը
կ՝ ագատ է ու ^ե լ ի
Հեւ, թ*ա։ւպաո. ,կր Հսւսնի Վաբո
— Բա —
զար , կ՛արթն
ցնէ անգիտակից
ու ապաՀո
վոլթեան
մէ9 քնացող
Հայրենակիցնեբր
ու
I" յ։–.պէսով պաաճառ
կ՝ ՐԱա
ւ ո ր ւան ՚. աբ ֊
ծակիի
չո ան :
Գ էպքին
բո լոր տեւող ութե անո՝
ճին–՝–
Թորոս կբ մնայ իր Լ՚՚զբա
յ րնե րո լն քով,\
իր զէնքն
ո ո բաղուք/ներ;> կր գնէ
անոնց •
տրամագրութեան
ներքեւ
, կր կագմակեր–
պէ
գիմ ագր
ու թիւնր
, ու իր անվեՀեր քա–
քութեամբ
, սիրաերր
բարձբ
կը բոնէ :
ճին
Թ՛՛ոռս. . . Խանղ ւսղաաանքէ
/ալու
պատրաստ
են ամէնքր.
եռէկուան
աննշան
ու՚տիկանր
, թերեւո
Հոգիով ու մարմի -
նով թրքացած
Հա քր յանկարծ
կ՝արթննայ
իբ ազգա
յին ցաւին
մ՜է^
,ոլ
իրենց նախա
խնամութիւն
ր կբ գառնա ք ;
ԶԱՊԷԼ ԵՍԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
