ՀԵ Տ
(ՎԵՐՍՏԻՆ
ԱՄԵՐԻԿԱՀԱՅ
ԿՐԹԱԿԱՆ
ՅԱՆԶՆԱԽՈԻՄԲԻ
ԿՈՉԻՆ
ԱՌԻԹՈՎ՛. •
Մեր
ընթերցույներր
ծանօթ
են
արգէն
այն
կոչին,
ղ"ր ԱմերիկաՀայ
Կրթ՛
Յանձ–
նաիսումԲԱ
1953
Ա"/րիլ
21
թուականով
ուղղած
էր ամերիկաՀայ
գաղութին
:
Մեր
Մայիս
7/՛
թիւով
ամբողքութեամր
աո լինք
ա յգ կո չր
անո ր նուիրե
լով
նաեւ
նոյն
օրուան
մեր խմրադրականր
%
իսկ
ե\բէկ
Հրա աաբ
ակե ցինք
ա յն նամ
ա–
կր , ղո ր նո յն կո չին առիթով
«Յուսաբեր»
Մ շակութա
յին
Ընկե րակցութիէն
ր
ուղղեր
է Ամ երիկաՀա
յ
կ րթական
Յանձնախում
-
բին
:
Ընկե րա կցո ւթի ւնր
1լ
աճա սլար է ^աքա
-
լե րանքի
իո քերմ խօսքր
Հասցնել
ամ երի
կաՀա
յ գաղութին
, աբղարօբէն
նկաաե
-
լով
^ոբ ամերիկաՀայ
գաղութի
սլարաու—
թի^նբ
ուծացումի
ղէմ մղած
իր
սլա յ -
քաբին
մէք^ սլա բաո
ւթի
ւնն
է
Համ
այն
Հայ
ժողովուրգի
, ինշսլէս
որ յաղթանա
-
կր
յաղթանակն
է նոյն
Հայ ժողովուրգի
է
Խօսքր վաանգի
մր մ ասին
չէ ^ որ
մ աս
նակի
բնո ւթ կր կրէ • է՚եգի ր ր Կր
գառնայ
Համաաարած
չարիքի
մր շուրք,
որ
կբ
սսլաոնայ
ղո յո ւթեան ր բովանգակ
Հայ
ժողով
ոլրգի
Եթէ
մեղի
սսլառնացող
այս
մաՀացու.
վաանգին
գէմ
մենք <ամբոգ քանանք
ագ
-
գովին
՚
յ
Եթէ
մ է կա ե ղենք մեբ ճիգերր ր եւ քրս՜ \
աեղծենք
սլա յքարի
րնգՀանուր
ել Համ ա– \
Հայկական
ճակատ
մր ճերմակ
քարգին
գէմ
.
Եթէ
Հասարակաց
թշնամ
իի
գէմ
մենք
մնանք
րաժան
- րաժան
, ինշսլէս
որ
այ
սօր
ենք, ասլա սաոյգ
է, որ այգ
թթամին
ամ ենսւյն
գիւր ութեամ
ր իր աւերիչ
ղոր
-
ծբ ոլիաի կաաա ր է մ եր
մ էք
ղաա
-
ղաա
մեղմէ
իւրաքան
չիւր ր ղգեանե
լով
եւ
ի
վեկ՚քոյ
մեղ ամէնքս
խաղաղօրէն
գերեղ
-
ման
աոաքնորգելով
՚ • •
ԱՀալորասլէս
մեծ
է ,
անչափելիօրէն
ծանբ
է ու գաժան
ա յն Հարուածր
,
որ
ուծ ացմ ան
ճա կատ
ի վրայ
ուղղուած
է
մեր
ժողովուրգի
ղոյութեանր
դէմ
:
մ՛ամ առաք
Համայն
աղդր ոտքի սլէտք
է
Հանել
ել ստեղծել
Հա.մ\ս1ւայկական
փբ–
կոՆթ-եան ճակատ
մբ՝ միակ
նշանախօսք
մր ունենալով
—
Հույը Հ ա յ պահել ըՍ
-
փիւ ռ քի մէջ :
ԳագթաշխարՀր
սլէաք
է
ամբոդքանտյ
այն
ցաւին
մէք, դո բ
1լասլբի
այսօբ
ամե —
րիկաՀա յ գաղութր
՚.
Պէ՚ոք
է ամբո
ղք անա
յ նաեւ
իր ոլա յքա—
րին
մէք ։
« Յուսաբեր
» Մ շակութա
յին
Ընկե
-
բակցութեան
արձաղ անգբ
Ամե^րիկաՀայ
Կրթական
Յանձնախում բի
կոչին
սլէտք
շէ
մեքլուսի
երեւոյթ
մր մնայ
:
Նո
յն ձեւով
ա յգ
կռ շին սլէտք
է արձա
գանգեն
մեր
մ իւս գաղո ւթնե բու
կրթա
-
կան
եւ մշակութային
միութիւննեբն
ու.
կաղմ ակե րպութ իւնե րր
քաքա՛լե րանքի
ի– ^
րենց
շերմ
ու եղրա յրական
խօսքր
Հաս
-
ցնելով
ամ<ե\բիկաՀայ
գա՚կոլթին
:
Ու նաեւ, գուգաՀեռ
այդ
խօսքին
, խոբ—
Հելով
ա ւն իրական
աքակցութետնր
մա
-
սին , ռր իբենք
ի վիճակի
են բերելու
Ա -
մեբիկաՀայ
կրթական
Յանձնախումբին՝
անոր նախաձեոնած
ծանբ
ու
դժուարին
պայքարին
մէք։
« Յուսաբեր»
Մ շակ
. Ընկե րակցո
լթիւնր
յանձնախումբին
ուղղած
իբ
նամակին
Ի միքի
այլոց,
կբ գբէ .
« Ընկերակցութիւնս
կբ յուսայ,
որ ինք
կարե լիութիւն
ր
ոքիտի
ունենայ
,
իբբեւ
ճշմարիտ
սփոփանք
իբ զգացած
ցաւին,
օր
մր
ձ՛ե՛ր պայքարին
ոշ միայն
իր
քերմ
իսօսքով
, ա
յլ ել գո Հ ո դո ւթե ան իր Հա -
մեստ
կաթիլով
մասնակցելու
» ;
Աքակցութեան
այս « կաթիլ
»ներն
են ,
ոբ բարոյական
իմաստով
յորդաՀոս
ագ
բիւր ի մ ր արժէքր
ոլիտի ստանան
ամ ե–
րիկաՀա
յ գագո
ւթի
կեանքին
մ էք՝
պա
յ –
քարի
անոր կ"բովր
բազմ ապատ կելով
եւ
յաղթանակի
յո յսր անոր
մ էք միշտ
անշէք
պաՀելով
:
Նիւթական
առումով
այգ
« կաթիլ
» -
ներուն
պէտքր
ամերիկաՀայ
գտղութր
•երբեք
չունի
:
Մեր
Ժողովուրղի
տ յ դ լթտիր
Բ
^Կ"
ՐՐ
վարժ
է միայն
տա
լու
մ էք՝ եւ
անվա
րժ
առնելու
մէք։
ԱնՀրաժեշա
է սակա
յն , որ ամ երիկա
-
Հտ
յ դաղութբ
գգա
յ ել տեսնէ , թէ
մ
ենք
իրաւամբ
ցաւակից
ենք իրեն,
իսկապէս
ոբ մենք
կուլանք
իր արցուն,թերով
ել
կ՚ուրախանանք
իր ուրախութեամ
բ :
՚իուրոի
Հա յութիւն
բ
Հբ"՚ԼՔ
կարող
է
դործել
ամերիկաՀայ
գաղութի
փբկու
-
թեան
զործին
մէք :
Ա ակա
յն այս Հրաշքր
ան կարող
է դոր
ծել
միտյն
գոՀելոփ
. , .
Մեր
Մ այիս
՛Հի
իսմբագբականով
կբ
գրէինք
.
« ՋպատաՀեցաւ
երբե^ք , ոբ
գուրսէն
գաղութ
մր գոբծքով
եւ ղոՀոզութեամբ
թոզ
թէ Համեստ
ել
անն
շան
-.— օդնու
-
թեան
Հասնէր
մեր այս երախաաշատ
բե
կորին
այն ծանր
սլա յքարին
մ էք , զոր ան
կր
մ ղէ
իրեն սպառնացող
մ աՀացու
վր
-
տանգին
ուծացման
եւ
օտարացումին
գէմ
:
« Զեգաւ
երրեք,
որ, օրինակ,
քոյր
գտ–
գութ
մր մէկ
- երկու տարուան
Համար
Հիւս. Ամ՛ե՛րիկա կրթական
մշակ
մր ճամ–
րէր
1
Հոգար
անոր
ծքս խքե ր բ
ե լ
զաթւ\
ա յգ
մ շակր
ամբոզքովին
արամ
ագրէր
ամ ե ր ի կաՀա յութեան
պաՀւղանումի
գոր
-
ծին
:
« Ա քս
Ժեսթր
, ղոր ետքէն
ամ երիկաՀա
յ
գաղութր
պիտի
վա խագա
րձէ ր
բիւրապա
տիկ
ձեւերով,
պիտի
նմանէր
այն
կաթիլ
մր իբական
արցունքին
, ղոր սգակից
մբ
կր
բերէ
սգաւորի
մր սուգին
» :
Այս
կարգի
Վաթի
թնե
ր մեբ ազգա կից
ներէն
Հա
ր
իւրաւո
րներ ր , ինշպէս
եւ
մեր
բոլոր կրթական
եւ մշակութային
միու
-
թիւննե
ր ն ու
կազմ ակեբպո
ւթ իւննե բ ր կր -
նային
բերել
բարոյական
քաքալե
րանքի
կարօտ
մեր աննմ
ան
գաղութին՝
բիւրա
-
պատ
կելով
անոր կորովր
իրեն սսլառնա
-
ՕՐՈԻԱ
՚Ս
Շ Ա ՐԺՈԻՄԻ՚ ե ՀԵՏ
ԻՍ1ՈԼՅԷ1.Ի ։ՈԳ Ե 1՚Ը
Եանօթ տնտեսագէտներու
կարծիքով
իսբայէլ
պէտք
է աասր տարի
եւս
նեղուի
ել տքնի,
մինշեւ
որ աղատի
տնտեսական
գժուաբութիւննե
րէ :
Անոնք անՀրաժեշտ
կր գտնեն
այգ
եր -
կաբ
շրքանր,
որպէսգի
նորակազմ
պետու
թիւնր ապաՀովէ
առեւտրական
Հաւասա
-
բակշռոլթիւն
ել դառնա
յ ինքնարաւ
:
Նո յնիսկ
խաղաղութեան
մ էք ապրեղով
,
իսրայէլի
ժողովոլրգր
պիտի
ունենայ
տակաւին
ապրուստի
նեգ
մ տկաբգակ
մ ր ։
Այս
Հեռանկարր
ոբոշ
տՀաճութիւն
կբ
պատճառէ
, որովՀետեւ
շատ
մր
իսրայէլ–
ցինե.ր կր մտածէ
ին թէ՝
պիաի
կրեային
տնտեսական
րտրելաւում
փ՚՚՚յ^Լ^Լ
՝
Մ ինչգեռ
գժուաբութիւներր
կր չաբու
-
նակուին
:
Երկիրր
չատ
ծանր աազնապի
մր մատ
-
նուած
էբ
1952/
"ԿէգԲԲ.
Ոարելաւումբ
Հետե՛՛ւեալ
կե րպով
աեղի
ունե ցաւ
.
Նաէս առեւտուրր
բարւոքեցալ
այստար–
ուան
առաքին
քառորդին՝
բաղգատելով
՚ անցեալ
աարուան
նո
յն
չրքանին
Հետ
է
Անցեա
լ տաբի արտածում
էն եկած
չաՀր
տասն բմ էկ
առ
Հարիւրն
էր
նե րած
ո՜ւ -
մին։
Այս տարի բացր զգալապէս
պակսած
է ։ Ներածումր
31-7
միլիոն
իսբա
յէլեան
ոսկիէն
իքած
է այս տարուան
սկի՚ԼԲՐ
27
միլիոնի
, մինշգեռ
արտածումր
րարձրա
ցաւ
6-6
միլիոն
ոսկիէն
8-5
միլփոն
ոսկիի։
Երկրորգ
րարելաւումր
յառաք
եկաւ
դրամի
կա
յո ւնո ւթեան
թոբՀիւ
:
1952/
Փեարուաբին
իս.րայէլի
ոսկիին
գինր
1 –20
ֆրանք
ինկած
է բ ղուի ցեր իական
շուկա
-
յին
մէք։
Այժմ բարձրացած
է
1-65/
:
Երրոբդբ
,
Արեւմ տեան
Գերմ
անիան
անցեալ
Փեարուաբին
սկսաւ
վճարել
840
մ իլիոն
տոլարի
Հատուցումր
, ոբ
սլիտի
վերքանայ
աասնեբկրւ
աարուան
րնթաց
-.
քին։
իսրայէլ
արդէն ստացաւ
աւելի
քան
25
միլիոն
տոլար , որով
կրցաւ
վճարել
Անղ
լիա
յէն
զնած
քաբիւդր,
իսկ
մնաց
-
եալբ
մեծ մասով
ոլիտի վճաբուի
եբկա
-
թով, պողպաաով,
քիմիական
եւ ճարտա~
րաբուեստական
կազմածներով
:
Ուրիշ մէկ
րարելաւումր
իսրայէլի
Հա^
մար
ՀամաշիսարՀային
ղիներոլ
անկումէն
յառաք
եկաւ :
իսրայէլի
գլխաւոր
նեբածումր
կաղմող
կիզանիւթին
վրայ
ալ
ղիներոլ
անկում
աեղի
ունեցաւ
:
իսրայէլի
ղլիսաւոր
գժուաբոլթիլնբ
այն
էբ որ չկրցաւ
700
Հազար
գաղթականներր
տեղաւորել
1948/
յաղթանակէն
/ վեբ
.
Անցեալ
տարի
ներգաղթր
յանկարծ
պակ
սեցաւ,
1951/*/ ա
Հազարէն
իքաւ
23
Հա
զարի։
Ա/ս
անկումր
Հետեւանքն
էր երկ
-
րին տնտեսական
զժուարութեանց
, մա -
սամբ ալ ղրեթէ սպառեցաւ
գալիք
Հրեա
–\
ներու
թիւր
ԼեՀաստանէն
, Եուկոսլաւիա–
•
յէն , Զեխոսլովաքիա
յէն , Պուլկարիա
յէն
,
Եմէնէն
եւ Իրաքէն
:
Տնտեսադէտներ
կր քննտդաաեն
թէ
իս–
րա ւէ լ անսաՀմ ան նե՛՛րգաղթ ի
՚ քագա քա
-
կանութիւն
մր կր վարէ,
րայց
ուբիթեր
գիտել
կուտան
թէ պետութիւնր
Հիմնուե
ցաւ
Հաւաքելու
Համար
ղանաղան
երկիր
-
ներու
մէք ցրուած
իրենց աղգակիցներր
,
որոնք ապաՀով
վիճակ
մր չունէին
: Զան–
գոլածային
ներգաղթի
ուրիշ
մէկ
պատ
-
ճառր
այն էբ , որ
1լ
ուղէին
ժողովուրդի
թիւր
կբ1թասլատկել
, իբրեւ
ապաՀովոլ
-
թիէն
արտաքին
յաբձակման
դէմ
;
Այս
700
Հազար գագթա կաննե բու
րն -
դունե լութիւնբ
Հսկայական
ճիգեր
պար
-
տադբեց
ազգա
յին տնտեսութեան
:
Պէաք ե՛զաւ զարկ
տալ
աբտագրողական
ճաբտարաբուեոտին
, կե՛՛րակրելու
Համար
յարաճուն
ժոգուէուրգր
: ճարաարաբ
-
ուեսուեստական
արտադրութիւնր
աւել
-
ցաւ
60
առ
Հարիլր
:
Գնելոլ
կաբոգութեան
շափազանց
յա
-
ցող վաանգին
գէմ :
Հղօրնե բ ր մ իշա
Հղօր չեն ,
եւ
մ իչա
յաղթական
շեն կեանքի
պայքարին
մէք :
ԺԲ՛ գարու
մեբ մեծանուն
վտրգապե
-
տբ
Մ իսիթար
Գօշ
օրէնսգէտ
ել
մա
տենագիր
/ Հ /
առա1թերէն
մէկուն
մէք
կր գբէբ .
—- Հ Հղօ րներր կ՝արՀամ արՀեն
ակար
-
ներր ե՛լ անոնցմէ
չեն էէա խնա ր
սակայնտր֊
կա րնե ր
բ1լ
ամ րանան
իմ աոտութեամբել
կր
յաղթաՀա
բեն
Հդօբներուն
: Ասկէ բարո
յա
կան
.
Փոքրե,րէն
եւս ղղուշանա
լ , ին շ -
պէս
ոբ կր զգուշանանք
մեծեբէն
» :
Եթէ
այսպէս
շրլլար
, էիոքրերր
մեր
մ ոլորակէն
վագոլց
անՀեԿռացած
պիտի
ըլլային
֊.
Մխիթար
Գօշէն գարեր
վերք, աչխար
-
ՀաՀռշակ
բնագէտը՝
Տարուին՝
կռ ւգա ր
ապացուցանելու
, որ կեանքի
պա
յքարին
մէք
թոքթ
է ուժեզր,
պայմանով
,
որ
"՛յգ
թ"յլԲ
՚^՚-մեղ
րլլայ
թկերտյին
րր -
նաղղնեբով
, տոգորուած
ՐԱայ
յառաքգի–
մելոլ
տենչով
ել միշտ պատրաստ
րլլայ
իր՛ կարօա
ցեզակցին
օգնութեան
գալու
:
Ուծ՜ացում
ը երբեք ճակատագրուած
չէ
մ՛եզի
:
կ՚ուծանանք
, եթէ կամովին
ու գիտս^–՝՝
ցօրէն
մենք
մեր ձեռքերով
մեբ գաւակ՛–^՝
ներոլ գերեգէՐտնբ
փորենք
՛ յ ՝
՝ ՚՝՝՛՛՝.
Լի ենք Հաւաաքով
,ո ր
ԱմերիկաՀճյ
կ բթական
3 անձն ա խ ո ւմ բր
նոր գլուիս
մ ր
պիտի
բանայ
Ափիւոքի
Հայոց
պատմռւ
-
թեան
մէք^ իքէ աննուաճ
ոգիոէի
ու կռրո
-
վով վաբակելով
նաեւ
մե\բ միւս
գագութ–
ն ե րր
:
Ուժ տանք Յանձնախումբին՝
իր մեծ
ու
րտխտակշիո.
գործր
քաքոդութեամբ
պր —
ստկելու
Համա,ր
:
Միաձւ
յն , գաղութէ
գաղութ
, քերմօ
-
րէն
ու եզբա լրաբար
,
արձադանղենք
֊
Մենք քեդի հետ ենք, Ամերիկահայ
Կրթ-ական Յանձնախռւմր, քու
մ ե ծ
ու
նուիրական գործիԱ մէ ջ • • -
(Խմր.
ՅՈԻԱԱԲԵՐի)
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ
Կ Ո Ր ՚ՆԹՈ ՍԻ ՊԱՇԱՐՈԻՄԸ
(Պպսոյ (յբաւման 500ամեակին առթ-իւ)
Ու երբ
Լանճիօթթօ
՛յս էր
Ալվէի
քրիո
էնե.
ւնունր
իւոյս տուաւ
Միւ—
ս ի լմ ան աէիունքր,
ժպիտը
այլեւս
շծաղ —
կեցուց
նորատի
աղքկան
շբթնեբր
: Տժ
-
գոյն
եւ
խ ո ւ ս ա փ ո ղ
ւլարձւ
֊ ե լ ի
յաճախ
գնաց
աղօթելոլ
տաճա
րնե ր բ , ու
Հաղուագէպօրէն
միայն
երեւցաւ
երե
֊
կո յթնեբուն
ել պա րաՀանգէ
ոնե րո ւն , ուր
իր վա յ.րաՀակ
աշքե՛րր
անա էսրրե
րութիւն
կբ
Յ՚՚՚՜Յ^ԷԻ՛^
"էրակէդ
Ա ր տ ե ր ո ւ ն
Հանդէսլ
:
Գադրեցալ
ան աշքի զարնելէ
իր
պշրանքի
վա
յե լշութեամբ
, ձա յնբ
կորսնցուց
իր
ա–
նուչ
քերմութիւնր
, իր ոտքերբ
նուաղ
թե
թեւ
էին պտբերուն
, ղորս այնքան
չատեր
ափսո սանքոփ
կ՝ րնդՀ ատ է ին , երբ
առաւօ–
"՚էԼ
՚ԼՍ՚"Տ
Կը. Հասնէր
:
Մինչ
Աոպիէցքի
Պուտայի
պաբիոոթե
-
րոէնւ ել Գանոլրի
ափերուն
վրայ
կբ նսե -
11 ա ցնէր
ՄաՀիկին
յո խո րտանքր
, Վենե
-
՚ոիկցի գօրավա
րնե ր Պո լսո
յ կա
յս րութե
-
նէն
կր
1"լէ
ին ա յն ամբոզք
ցամ աքամ
ասր
որ
1լեբկաբէբ
Փաթրասէն
մինթւ
Եւ
-
բէայի
ծովր։
Յանձն առած
Տոժր
ներ
-
կայացնելու
այս
կլիմաներուն
տակ.
Մի -
նոթթի
կոբնթոս
զրկուած
էբ, երբ խաղա
ղութիւնր՝
շատոնց վտարուած
Յունաս
-
տանէն
, կբ սկսէր
ժոլտիլ
այդ
դժբախտ
երկրին։
Նենդտւոր
զինագուլբ
,
որուն
խզում բ աղգան
շէսն ը եղաւ
Բ ր իստ ոնե անե–
րու արտաքսման
,
դեռ
կը տեւէր
, երբ
Մինոթթի
՛եկաւ
իր ագքկան
Հետ։
Այն
ժամ անա կէն ի վեբ , երբ Աենելաւոսի
կի
նր էքելոէԼ իր արքան
եւ Հայրենիքր
, սոր
վեցուց
մաՀկանացոլներուն
թէ ինչ գրժ
-
բա խտութ
իւննե ր կր Հալածեն
մեղապարտ
սէրերր
,ոչ մէկ
դեդեցկութիւն
չէր
ե -
րեւցած
Յունաստան
, ոբ կար՛ենար
մրր —
ցիլ ասաոլածային
Ֆրան չիսքա
յի
Հետ
:
Պաէոնէ շր կործանած
ճեգքր
բացուած
է : Վ՚ողր
աբչալո
յսի
բացուելուն
Թուր
-
քերն
իրենց
ճիգ եբր միա ցնե լուէ , էէեբ քէ՛ն
գրոՀ ր տալու
են ա յս քա յքա յուած
քարի
ղանգուածին
:
իւրաքանչիւրին
գԻբՔեԼ
1լ
^որոչոլի
: Աոաքէւն
գծին
՛էրայ, առաւե—
լագո
յն՛ յոյս
ունեցողներն
են , • անէւրա
-
լա բա բ յուսաՀատներ
յո րքոբ քուած
: Ըն —
տրեալ
դունգր
, բաղկացած
Թաթարնեբէ
ւեւլ Մ ի՚֊-՚՚իլմ
աննեբէ
, մտածմ ամբ
իսկ
ար–
ՀամարՀելով
մա^բ
եւ սովոր
թթամի
շարքերու
մ է քէն անցք
մ ր բանալու
թու -
բով : կամ՝
ինկած
պարագային
,
վեբքր
մ եռնե լու
կո չուած
մ արտիկին
սանդխա
-
մաա
ծառայելու
իր դիակով
:
Կէս
գիշեր
է : Լուսնի
կլոր
սկաւառակր
կր նշուլէ
սառնօրէն
Կիթերոնի
վբայ,
ով–
կէանր
կր պաբզէ
իբ լՈւրթ
կոՀաէթեր
ր :
Երկնակամ
արբ
ցանցն ուած
է աստգե բով
,
նմ ան
լուսեղէն
կգդինեբու
րնգմէք
ուրիշ
ովկէտնի
մր , որ կր կախուի
մեբ
դլխին
վերեւ։
Ո^վ
կրնայ
նա յէէ լ անոնց
ու ակ —
նարկր
գէորձնել
՛երկրին, առանց
տխուր
ավէսոսանքի
ու թեւեր
ունենա
լու
բագ
-
ձանքին
, թռիչք
առնելու
ել
միաէսառ
-
նուելու
իրենց
անմաՀ
սլա յծ ա ռո ւթ ե ան
:
Խագազութիւն
կր տիրէր
ծովուն
վրայ ,
որուն
փ րւիո ւր ր Հաղփլ
թէ կր չարժէր
ա—
փունքի
խիճերր,
եւ որուն
էսոէսոքիւնր
ն ր –
մ ան է ր
առուակինին
; Հովը
կր
նիրՀէր
1լռՀա1թերուն
փրայ,
դրօթերր
գագրած
էէ՛ն ծածանելէ
. ու
նիղա1թերուն
՛էրայ
,
զորս կր չբքապատէին
իրենց
րեկբե՚կ
ծ՜ալ—
քերոէէ, կր շոգար
մաՀիկի
նչանր
:
ՊաՀակներուն
ձայնր
մեբթ
ընդ մերթ
կր
խռովէր
լռութիւն
ր : Յաճաէս , նո յնպէս
,
նժոյզնե,րը
լսելի
կր գարձնէէէն
իրենց Հր—
պարտ
վրնքիւնր
, ղոբ կը կրկնէր
բլուրնե
րուն արձադանգր։
Բայց
էսուլ
մրմունք
մր,
նման
տերեւներու
խարչավւին,
յան -
կարծ
բաբձ,բացալ
զարթնոզ
զօրակայա
—
նին
մէք։
Միլէղինին
ձայնն
էր, ոբ
կէս
դի շե ր ո Լ ա ն
աղօթքին
կը
Հ բաւիբէ ր բանա
կ ր ։
Այս
ձայնր
Հնչեց,
իբբեւ
ոգիի
մը
Հանգիսաւո
ր երգր , որուն
շեչտեբբ
կ ր
նեբ թշեն
քաղցր
եւ մելամաղձոտ
զգայ
-
նութիւն
մ ր , ինչպէս տարտամ
եւ երկա
-
րաձիգ
Հնչիւններր,
անծանօթ
մարդ
֊
կային
երաժշտութեան
մէք,
կբ խու
-
սափին
մենաւոր
տաւիղէ
մր, որուն
լաբե
ր ր կբ բախին
Հողմերոլ
շունշին։
Պար
-
տութեան
մ ա բդա.բէա շուն չ ագագակ
մ ր
թուեցալ
ան
կորնթոսի
ռագմ
ի1թեբուե
:
Պաչարոէթերր
իբենք
իոկ
դողացին
, որ
-
պէս
թէ էլտրնոլած
Րէլային
այն տեսակ
մր
անբացատրելի
նախազգացումէն
, որ
յան
կարծ
կր Համակէ
սիրտր,
սլակուցումէթ
սառեցնելով,
ու ակամայ
աՀարեկութե
—
նէն ամօթասլաբա
, ղանի
կր
էորուիեցնէ
րուոն
կերսլաէ։
Այսպէս
է որ
ւլանղակէւն
ղօղանքր
մեզի
կր սարսռացնէ
, մինչեւ
իսկ
երբ ան անծանօթ
էէ մր մեծա շուք
յուղաբ–
կաւորոլթիւնր
կր ծանուցանէ
:
Ալփին
վ րանր ծովավէին
վրա
յ կանգ
-
նած
էր : Ազօթքր
լրացած՝
ամէն
աղմուկ
գագրած
էբ : ՊաՀակնեբ
գրած
, շրքագա
-
յոլթիւնր
կատարած
էր ան. բ"ԷՈր Հրա —
մ աննե բ ր տրուած
եւ գործադրուած
էին։
Գիշեբ
մր ՛եւս տագնապ,
՚էադր
վրէժն
ու
սէբր
ի՛րեն տոկոսով
սլիտէւ Հատուցանէ
ին
իրենց
խո ստո Լէքնե բուն
յէսպաղում
ր :
Գեռ
եւս քանի
մր ժամե՛ր
ու կր սկսէր կոտո
-
րածր : Հանգիստի
կր կաբօտէբ
պատ րաս
տո
լ ելու
Համ ար , բայց
խորՀուբդները
կը
խռնուէ
ին իր ուգեգին
մէք, ինչպէս
մրրր–
կացոզ
կոՀաէթե ր :
Ալփ
մինակ
է, կանգնաձ– ղօրակա
յանին
մէք։
Մոլեռանդութեան
էսանդավառու
-
թիւնր
չէ որ իրեն
Կոբնթոոի
աշտարաթե–
րուն
վբայ
մաՀիկբ
տնկելու
կարօտր
կոլ
տայ։
Եթէ
կեանքր վտանգի
պիտի
՛են -
թարկէ
, ատիկա
Մարգարէին
կոզմէ
խոս
տացուած
անմաՀութեան
ել
երկնային
Հոկրիներուն
յոյսովր
չէ ;
(3)
ԷՈՐՏ Պ Ա ՑՐԸ՚ն
Թարգմ. ԱՐԱՄ ՊԵՏՐՈՍԵԱ՛Ն
Fonds A.R.A.M
