« 6 Ա Ռ Ա Ջ »
կ ՚ ը ղ ձ ա յ ի , լեււներ, ըլլալ ձեգի պէս
ՅաւիտեաՍ
կ ա ն գ ո Ն ն
ե ր կ ն ի
սւակ եըզօր ,
իմ
վ ե ր ե Ն
շանթ-երն
ո ւ ւ
օդն ազե կ է գ
Որոտմա՚ն մ է յ խ ո ր : •
Կ ՚ ըղձ ա յի , ջուբեր, .ըլլալ
ք ե գ ի
պէս
Անվերջ ոսսաստՈՆն
ժ ա յ ւ ս ե ր ո Ն ն
վըրան
Երգերն իմ
ք ն ք ո Ն շ ծ ա ղ կ է ի ն
սբսւէս՛
էո-յսի՚ն մէ ջ գ ա րնան։
Կ ՚ ը ղ ձ ա յ ի ,
հււվեյւ, ըլլալ քեգի պէս
Անաաււներսւն մ է ջ
՜ կ ե ն դ ա ն ի ՛
եւ վաււ
Մի տ քն իմ ո ւ հոգիս իջնէին կրկէս՝
Պայքարի՛ համար :
կ ՚ ը ղ ձ ա յ ի ,
յավեր.
ըլլալ
ձ ե գ ի
պէս
Ափերու մէ ջ մ ո ւ թ անհաշտ ո ւ շսըււով ,
Երգել ձ ե գ նըման թուքերուն մէ ջ վ էս ՝
էոկ կ ո ՛ ծ ո ւ շաչով ։՛
Մէլ՚^նօ
ԱՐԱՄԱՅԻՍ
ԱՐԱՊԵԱՆ
՛նով ։ Կինը իր մազերր
փեսւսւելով կր սլո–
ասը :
— Աս սա։ 11/ծ չունի՛՛ ք , գո՚՚թ
չո՚-նթք
:
Այգ
սլս՚Հուն
, ոսսւիկաՆավան
աեսուչյը
Վբա
յ Հասնե էուէ
,
սկսալ
մ արակոՎ
Գ"՚ր -
նել խեգճ
կնոչ
յ
անաըգաէլան
խօսքեըոՎ
եւ.
•սսլաոնալոՎ թէ «գուք ալ սլիաի սաակիք»
:
Յեաո
յ , Հրամ ան արձակեց
ու.
կառքերը
•սկսան
յա ռաչան ա լ ; Հաւլիւ
երկու մամ
Հեոյսցաձ֊
էինք
, Հրամ ա յեցին որ
կեցնեն
կառքերը
:
Երեսուն
ոսաիկաններ
կային
մեղի Հեա,
•անոնցմ է երկու աասնեակը
պաշարեցին
մեր
կառքերը
, ի՛՛կ մնացահ՜ տասը
ոսաի
կաններ
ը
ղորհ՜ի
անցնե լուէ , սկսան
դրամ
^լաՀանչել
մեղմէ,
ամէն
մէկէն մէկ մէճի–
տէէ
% Ոմանք
ռւնէէն
ղրամ եւ տուէն՛ շա–
էոեր չունէին , որովՀեաեւ
յանկարծ
ակի
րանա նետուած
էէն : Ունե ցուլնե րը
օւլնե -
ցին սակայն
չունե ցուլնե րուն
ե լ ոստէկան–
նե րր
ղոՀացոլցէն
, ծեծէ
աղա տե լու Հտ -
մ ար :
Այդ
կողոսլռւտէն
ետք, չարոլնակե
ցէնք
մեր
ճամբան
է Երբ Զտիսալբ
իսանեբուն
մ Օտեցանք
^ նո քն ոստ է կանները ^ռր^ա -
կալուէքեան
ղէրեր
սլաՀանչեցէն
մեղմէ ,
–Հետեւեալ
րոէէանդա
կութ եամբ -
Մ ե՛լի
լնկե րացռղ մանտա
րմ անե րէն չ ա ա գոՀ
. ենք ասլաՀով
կերսլով
մ եղ
յանձնե ց ին
Զտ խա
լբի
ո ստ ի կաննե րո ւն :
Երր որ թուղթե
բբ
իրենց
ղբսլանբ գբ , —
բ ի ՛ե , Հասանք
քիչ ետք Զա խա
լբ խանե -
րր, ուրՀամրանքով
յտնձնեցին
մեղ աեղ
ւ ո յ ն ոստիկա՚ւնե
բուն
ե լ անոնց
ներկա -
յութեան
աոին
գարձեալ
մեր ^ո
րՀակա–
՚ւՐ՚՚թէ՚^եբբ
ու մնաք բարով
ր"ելռվ մեկ -;
նեցան :
Նռր
ոստէկաննեբր
մեղ
տեղալորեցէն՛
էսանէ մբ մէչ եւ դուռր
երկու ոստէկան
Հ
սլաՀակ
կեցուցէն
% Մ եր վիճակբ
յուսա
Հատական էբ : Հանդիստի
՚լէչեր
մբ
եղաւ
ա յգ առաչին
ղէչե րր : Հետեւեալ
առտու
,
ու^^ս , երբ արթնցանք ,
ցէնք էսկո
յն ճաչէ
մ ասէն : քթանէն մօտ
իստնութսլան
մը կար : Իիռւմէլիցի
մուՀա–
ճիր
մը, որ՛ուն
գիմոգներբ
կբ
ստանային
էրենց
ուղած՜ր , անշուշտ
դրամով
; ՛Րանե
մ ր Հողէ
մէասէն
ոչխար մբ ուղեղէն եւ
ստացան ; Ոչի՚՚տբբ
տուողբ
անչուչտ գա -
նակ
մլն աչ ւգէտք է տար , քանի ոբ մեբ
մօա
սլաբղ
ղմելի
մը ի՛՛կ
չկ՚՚՚Ր •
~
խարր կբ մ որ թուէր
, սլաՀակ
ղին ո լորը
նեբս դալով,
ղանակբ
առաւ
մորթողի
՚ճեռքէն
եւ Հարցուց թէ ուրկէ առած
էինք
՜այս ղանակը : Տո յց տուինք
խանութսլա–
նը , որուն դառնալով
կոսլիտ
խօսքե ր ը -
•\սալ ել ապտակ
մլն ալ փակցոլց
, յայա
նելով որ գիտէիր թէ ի՛՛նչ տեսակ
մաբդիկ
էէն
ասոնք։
Մե՚լի
ակնարկելով։
՚ ^ ՚ ՜ - ՚ Ո չ խ ՚ ո բ ը մնացած էբ կէս մբ մորթուած
,
՛էսկ
մենք՛ սարսափի
մատնուած
էինք ել
յուսաՀտտ
կբ սպասէինք թէ ինչ
Հրաման
՚՝ պիտի գար
:
Այլեւս
յայտնի կբ գառնար
,
որ մեր կեանքբ փտանգուած
էբ%
ճիչղ
նռ յն օրը , մեբ մ էչէն
երկու
Հոգի
ցլնց -
ուած
էին , մ էկը պարսկաՀա
յ : Ա ամ
սոնի
ղսլրոչցին
մարղանքի
ուսուցիչը
,
միւսիւ
ՎաՀանբ
, իսկ երկրորգր՝
սափրիչ
1է1տ -
՚չԽէոուրբՀ Երբ տեսանք*մեր
երկու
ընկեր–
նեբուն վէճակբ , Հաւաքուեցանք
անոնց
–չուբչ , սբտապնղելռլ
Համար
գանոնք
,
մ ՛Ասնաւորապէս
«մէւսէւ
ՎաՀ ան ը » :
Ա ակա
յն սափր էչէ նոպանեբ
ր աւելէ
սաո–
տէկ
էէն, սափբէչը
սլտտելոփ
խանէն
մէչ կըպոռար
ո՛՛՛ւր են գտւա^ւեբս
,
Աստուած
, աբաբ
աչիսաբՀի
Աստուած ,
ինչո՛՛՛ւ
օւլնութեան
չես Հասնիր մեգփ • • • :
Ժտնտաբմ
անե՚րր ծտգրանքռփ
Լբ սլատաս
իսանէին
մեղի
Այո, այո,
՚Րբիստոսնիգ
պէւաի գայ ել պիտի աղատէ
ձեո :
Այգ
՚*ՐԸ
"՚նցուցինք
կէս - կուչա, կէս
անօթի
։ Յունիս
\օին խում՛բ
մբ մանտաբ–
մտներ ու ոսաիկաննեբ,
թիւոփ մօտ
60
Հողէ , էչան
Զաիսալբ , տեղաւռրուեցան
եւ
սկսան գոբծէ : Այդ օրբ , թէել մեծ չւիո–
թութեան
մ ատնուեցանք
, բտ
յց լուռ ան -
ցաւ։
Հետեւեալ
առաւօտ
, քանէ մր ոստէ
կան եւ մանտա րմանե ր եկան , տոմ ա բնե բ
ձեռքեբնին
ու սկսան
Հարցաքննել
մեւլ ,
յայանե լով թէ ով ոբ էլ ոււլէ էր բնտան
է–
քին Հետ աքսորէ
երթալ
, Աամսոնէն
, բե
րել պէտէ տան, էսկ՛ ով սր
իսլտմանաք
կ^ուղէ , Աամսոն ետ պիտէ
ղրկուէ։
Մենք
րոլորս
, մէկ րերանէ
ըսինք որ մ՛եր բն -
աանէ^^ւերբ
բերեն եւ մէասէն
աքսորու
ինք։
Ամբող^
^ՐՐ
աբձանաղրեցէն
ել յա. .
չորդ
օրը –Յունիս
\՚յէն
, տեսանք ոբ Աամ–
սոնի Հայութեան
մեծ մասբ սկսաւ
լեցուէլ
Զախալտի
խաները։
Մե՜ր լնտանիքբ
ե -
կողնեբուն
մէչն էր : Ա ամ՛անէ
Հայութեան
առաչին
կայանը
եղան Ջախալբէ
խաներբՀ
Անձրեւոտ
օր մլն էր եւ մ-ողուէուրգր
խա—
ներէն
ղսւրս կբ փաղէ ր դէսլէ
կառքե,րը
էր
սէբելիներբ
գտնելու
քոյսով։
Ոմանք
կբ գտնէին
էբենց
բնտանիքի
անդամնեբբ
,
ուրիչներ
մինչել
լո յս
թափառեցան
եւ
յուսաՀտտ
կբ սպասէին
նռր
եկողներու
:
Աամ սոնի
գաղթբ
դէպի
Զախալբ
՚ ս մ -
բողչ չաբաթ
մր տեւեց : Սամսոնբ
ղրեթէ
պարպուած
է ր բացի
150
Հտյ լնաանէք -
ներէ,
որոնք
էսլամանալոփ,
մնացեր է -
էն։ ք-անէ մբօր ետք, (Յունէս
24)
ոստէ–
կաններու
նոբ խումբ
մբ եկաւ, ոստէկա -
նական
տեսուչին
Հետ; Բոլոբս կըՀար ֊
ո՛՛ւբ պէտէ
աքսորուէինք։
Հետեւեալ
օրբ
ցնէէնք
մտաՀոգ թէ արդեօք
ե՞րբ եւ ՚.
ոստէկաննեբր
ցբուելով
մողովուբգէն
1
մէչ,
սկսան
յտյտաբարել
, թէ
պէտէ ;
մեկնէէնք
ղէպէ Կավգման,
ուր պէտէ
Հաստատուէ
էնք;
Այ^
լուրը
ուբաիսութէւն
պաաճառեց
; Ակսանք
մեկնումէ
պատ ֊
րաստութիւններ
տեսնել։
Եղտւ
նոր
յա յ –
տարա րութ էւն
մբ , որուն
Համաձայն
պէաք է արձանագրէ
էնք
մեր գոյքեբբ եւ
յանձնէէնք
ոստէկանութեան
,
ոբպէսղի
մ եղմ է առաչ, մեր ունեցածները
որոչ -
ուած
աեղը
ղբկուէէն ; ճար չկար, մեր
գոյքեբը,
էնչ որ ունէինք,
յանձնեցինք
ոստէկանութեան
:
իքստի կանոլթ
իւնը
գիչեր
ցորեկ աչխատեցալ
եւ մեր
ղոյքերբ
տեղաւորելով
450 ""՚
յլե բու
՛էբա յ , ճամ
բայ
Հանեց գէպի
կավղման
։Եբեք օր ետք
մոգովուբղէն
տրամ ագբեցին
170
ձէու
կառքեր
, ոբոնց մէչ տեղաւորուելով
4 " ՛ –
կան
Հոդէ,
915
Յունէս
29/՛*՛
ճամբայ
ին
կանք, ուրա խութեամ
բ քանի
է՝
ր ոբոչ քա
ղա ք մը էլե րթայինք
Հաստատուելու
:
Զա իսա լիէն
մինչեւ
կավղման
երկու օր
ուան
ճամ բա
յ էր , մինչ
մ եգ տարէն վեց
օրէն : Երբ քաղաքէն
մօտեցանք
, տեսանք
որ մեբ ղո յքերբ
տանող
սա յլեբր
մեղ կր
սպասէին : Այււ պա րաղան
վ սաաՀո
ւթիւն
նեբշնշեց
մոդովուրգին
ռրռվՀեաեւ
շա՛
տերր յուսաՀատած
էին ; Յուլիս
չորսին
Հասանք
կավղման
քաղաքբ, ոբ Հաստատ—
ուած էր բլուրի մբ վրան : ՛Բանի մբ աե -
ղացիներ
տեղեկութիւննեբ
կուտայէն
քաղաքէն
չեբմուկներու
, Հայոց
թաղին
մասին։
՚Բաղաքէն
աոչեւ երբ էլանդ ա -
ռէնք , մանտա
րմ անե րը սկսան
վւոխուէլ
Հէներուն տեղ նոբեբ եկան; ՊաՀ մը ետք
աստէճ՚սնաւոբ
պաչտօնեայ
մբ եկաւ եւ
յայանեց թէ թէեւ
Աամսոնէ
կաոա՚իաբու–
թէւնբ
որոշած էբ որ ձեղ Հոս բնդունէմ
,
բա յց ա յսօր Հեռադէբ
մ ը ստացա
յ , ոբ էլը
ՀրտՀանգէ թէ Աամսոնէ
խումբբ պէաք է
Ամ ասիա
ղրկուի
:
ՄԿՐՏԻՉ
ԷԱՄԷՐԵԱՆ
ԻՆԶՊկԱ ԿԸ ԳՐԵՆ
Տիկին
Նիքօլ Վէտրէս
«Միտյն սե–
գանիէ։
առ չեւ նստած կր գրեմ: Եթէ
յ ՚ ^ բ –
կաբաժնէս
մ էւս ՛ծա քբբ
նաիսագտսութիւն
մր գտնեմ
, գարձեալ
կուգամ
սեղանիս
առչեւ
ղրելու;
ԻնքնտՀոս չեմ գործածեր
,
այ/
՛լ րիշ եւմելան,
«թաթիսելոլ
պաՀանչ»
էլ ր
կ ո չ ե մ :
Ե բամչտո
ւթ
իւնը
չատ
կ՝օղնէ : Աակա
յն երամչտութ
իւն
մր
որ ցնցում չպատճաոէ
,այլ լեցնէ
Հն չա -
կանռւթեամբ
: Շոլրչս
կանաչութիւնն
ալ
Հաճելյէ է; Մէնչեւ էսկ ծաղկամանէն
՛էբ՛
բ՚ոյ
ղծուտծ
արմ՛ս՛ ենէն Հաճելէ է ֊ Իոկ
սլարտէղէ
մբ մէչ ՚էբելբ,
երագ
մբն է :
Եբբ
վ՛ս յրկեան
մբ գ՚սգար տամ
էնքղինքէս
երկինք կբ նա յ է մ ։
կ՚՚րսեմ թէ
վէպերուս
անձեբբ
ամէն ատեն
մէեւնոյն
բւսնբ կէ -
նեն;
կ՝երեւէ թէ իմ
ունակոլթիւններուս
Հաղորդակից
կ՝բնեմ
նաեւ
անոնք։
Ուրիշ
ՊՈ՚ՕՏՈՍՑԻ՚ՍԵՐՈԻ ՕՐԸ
Աեւ
Ծովու
ափին
բաղմ ած
գե ղատ ե ս ի լ
Պոնտոսը
թափուր եւ ամայի է իր բնիկ
Հայ
մռ՚լովուբղէն
:
Եբեսունրռւթ
տարիէ ի վեր չկա
յ
ղուաբթ ու շէն Պոնտոսը
իր
Հայկականու–
թեամբ
:
՛Բայց ել այնպէս Ան կ՛՚ապրի
Ավւիւոքի
Հա յութեան
սբտեբռւն
մ էչ : Ջան ք ու ճիգ
կը թափուի
տելականացնե
լու
իրենց ծբ–
նբնդափայր
Հայրենիքին
կեանքն ու ղոբ—
ծբ , խօսքն ու ողին
փոխանցելու
նորա
Հաս
սեբունգնեբուն
:
Այսօբ
Պոնտռսցէնելաւ
Օրն է :
Զարթօնքէ
շեփռ ր ր արգէն
փա ՛լուց
Հ
լն–
չած է ղաղո ւթնե բու
Հայութեան
մէչ։
Ա տեգծադո
ր ծ
մողո վուրգէն
ցեղէն ան
խորտակելի կամ^ ու կոբովբ
փառաբանե
լու եւ յաւեբմացնե
լու
Համար
Օրեր կբ
տօն ուէն :
ԱրտասաՀմանէ
Հա յութէւնր
նոբ
վեբելք
մը կբ վարձէ ; Ամենուրեք կբ տեսնենք ու
կբ վայելենք
վե բանո րողմ ան ճէգեր
, ղը–
բական
, ղեղա բուե ստական
,
մ ա րղական
մ է՛ութեանց
ումեբու
խմ ո բռւմնե ր եւ շար–
մումնեբ
, որոնք
կուղան
զօրացնել
էրենց
աղզօգուտ
ձե ռնա ր կնե լա վ
մ երաղղ ապաՀ–
պանման
ամրռցբ
:
Այս քաչալեբէշ
եւ սփափաբա ր երեւո
յ թ –
ները
մէեւնոյն
ատեն շափանէշբ
էլբ կտղ—
մեն
մեր ցեղէն
շէնաբաբ
ճէղէն եւ անըս—
պառ
կո
ր ո
վէն ;
Բարոյական
ել էմացական
արմէքնե
—
բու
ղերակշոոլթիւնբ
ղրալականը կբ Հան–
դէսանա
յ մեր վե ր ածն ո ւն գին :
Պոնտոսցիներու
Օրն
է
ա յ ս Օ ր :
Օրն է վեբ
յ իշե լու մեր տոՀմ
իէլ
բարքն
ու կենցաղբ
^ աղղային եւ Հանրային աշ -
իսատանքներբ
, ղբռւադնեբբ
պատմաքլան
դէպքերու
, եւ աւելի եւս ամ
րացնելու
Հայրենիքի
ղաղա՚էարին
անխզելի
կասլբ :
Յ՚սր՚լանք
քեղ Պոնտ՚ւսի
Հայ մոզովոլրգ
,
ձե բ թանկագին
յէշատաէլներբ
անմ ոո ա–
նալի կր մնան
վէւ բասլրոզնե
բու
սր՚սեբուն
մ
էչ
– ե լ ա
յսՕր
էլո
ւ ւ լ
անք
ձե ր վսե՜մ
զ տգա–
փարնե րով առ գո րուած֊
ձեր Օրբ տօնե լու ;
Հայ
մո գո վ ռ ւր գ ին մէկ մ ասնիէլ^ւ է որ
կ՚անցնի
՛ք լուխբ
բաբձբ՝
իր շինարար
ձեո.—
քով
, ստեւլծագո
րծ
մ իտքով
, իր վե բածբ–
նունղին
ե րգե բով ;
\
կաբեւոր
պարագայ մբ; Հալ կբ գրեն եթէ
քթին
ծա
յրր պաղ է : իտալացի
ղ րագէտ
մբ բսած է , քիթիս
ծայրը կըրոնեմ , ե—
թէ պագի
լ սկսի , կր նշանակէ թէ լալ
աե—
գբ Հասած
եմ : Տասնե րկու
տարեկանիս
թատե րզութ
իւննե ր կբ ՚լրէի,
երկար շէկ
Հիւսքե՜ր
ունէ եւ քո յրս
կ՝ րոէր թէ քթի"
շուրչ կբ գաբձնէէ
գանոնք; Կբ սէրեմ՛ որ
ոտքԼ՚բս
Հանգէստ
վիճակի մէչ
բլլան
Հիանալի է կանաչ
խռա
էն
վրայ
՝ քալել
րոպէէլ : Հայելի
շեմ ուգեր, պէաք չկ որ
էնքւլինքս տե սնե մ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(80)
ՃԱՄԲՈՒՆ
ՀՐԱՅ
՚Բաղաքը
ծածկուած
է ծառերոլ
մէչ ու
մէ/լ քանէ առանձէն
տուներու
երեւումը
փոքբիկ
, մաքուր
, վանդակապատ
առլ-
նեբ
աւելէ
ղեզ^էլական
Հանդարտ կեն֊
ցաղի
տպաւոբոլթիւնբ
էլ լնեն ու կարծես
բարեացակամ
ութէէնով
էլողչունեն
մեգ :
ԸնղՀ՚անոլբ
ա սլչո ւթե ան ու Հետաքրք -
բութեան
մէչորմեր էրենց
Համար
ունե
ցած
անօրինակ
երեւո
յթբ
յաոաչ կր բե -
է՛է
՚
Կ11 ./աոաչանանք
թուրք
թաղին
մէչէն
անեղծ
մնացած
ու էլբ Հասնինք տե–
՚լփ՚ն երեւելիներէն
Հայ
Հողատէբէ
մբ
տունբ
ոբուն
յանձնարարուած
ենք ; ՚
Կէն,
տղայ,
ծերունէ
, խառն է
խուռն
կբ գէմաւոբեն
մեգ եւ չափազանց
ուրա -
խացած
մ եղ տե սնե լն ո էն՝
էլ աճապա
րեն
՜մեր
բկոներբ
առնել
, մեզ թե -
թեւցնել
ամենափոքր
ծրարէն
• • • Ու է -
բենց իսանգավառ
թավւօրէն
մէչէն
մէնչ
- ծեբունէները
Հանղէսաւոբապէս
կառաչ -
նոր գեն
մ եզ ե լ ազտքբ
կ՚ոստոստեն
շուր–
չեբնէս
, կՂ՚րթանք
լռին ումտախոՀ՝ բՈ–
.չոբովին
ինքգինքնիս
/անձնած
իրենց
՜Հէւ լ րաս է բու թե ան կերպե բուն ,
Արագօրէն
գորգեր կը փռուին
այն սբ ֊
րաՀին մէչ ուր կր մտցնեն
մեզ ու բագ -
մոցնեբ կբ աաբածեն
ղետէնբ
,
ռրպէսզէ
Հանգէստ
լնենք
, կակուգ
բարձեր կըդէ–
զեն մեր կռնակնեբբ ու երբ բոլոր ծառա—
յութ իւննեբբ կըկատարեն
, կէն, մանուկ,
այբ
ամէնքն ալ կբ քաշուէն
էլ՝անեբեւոլ–
թանան ,
Նո
յն
մ էչոցէն է ոբ տանտէրը
առանձէն
կբ մյոնէ նեբս ու բաբէ գալուստ կբ
մաղթէ
մեգի;
Մէչին Հասակով,
մէչէն
տաբիքով,
մոբթբ
բացօթեայ
աշէսատռլթենէն
թխա
ցած , աչքերբ
եբաղուն եւ տխուբ
, ինչ -
պէս
դրեթէ
բո լռ ր ՛մեր
շռւրչբ
ղտնուող -
ներունբ,
Համեստօրէն
Հագռւած
, բաւա —
կան
Հարուստ ադարտկտտէր
մլն է , "բը
սակայն
պարզ գիւզաց
իէ մբ կը
զանազան–
ուի
այն քարգանքռվ որ իր
նեբկայութէւ
նը կր նեբ^չէ
ղէնքբ
տեսնողներուն
: Ա -
ռաչէն քաղաքավարական
խօսքե րբ վախա–
նակելէ
էւտքբ ատեն
մը լուռ կբ մնանք ,
ա յն ազետալէ
փոթորիկբ
ո ր անցած
է
անոնց
լիրայէն ալ , գեռ սարսափէի ու ցա–
• լագէն
զարմացումէ
մը մէչկըՀամբացնէ
զիրենք։ Մեր նեբկայութէւնը
կարծես
,
1լ արծարծէ էր յի չո գութ էւննե ր ր , ելւախ -
տաւղարա
նայուածքոփ
է որ կր նայէ
մեղէ
ոբ ուզեբ
ենք գոնէ
երթալ
էրենց
մ օտ ու
էրենց աէոտբ
Հասկնալ
: իր երազուն եւ
տխուբ
աչքե
էւբ
եբբեմն
կ՝ամ պոտէն
եւ
երբեմն ալ , ո" փ գէտէ
է՚^ն չ
մտածում
է
անսալով,
ամբող^
գէմքը կբ ծամածռէ ու
բոլոր ա յս
լռ֊ին
արատ
յա յտ ո լթ ի ւննեՀբ բ
կբ վերչացնէ
ձեռքի
չարմռւմ
ով
մ ը ոբ
կարծես
բսել
էլուգէ •
ի՞՛նչ օգուտ
, բլ– \
լալիք էր եզաւ • • . թավաւելիք
արէւնր ՛է
երակէն մէչչիմնար
...
;
Ա՛յլ ստկածն
Ղ^արս - Րաղար չատ
մբ ^
միսիթարու/քլիք
կէտեր
ունէ– անէկա
այն ^
տեղկբէն
մէկն է ոբ գետնաքաբչ
սար - ՚
սաւէի մ՜ր մէչ անձնատուր չէ եգած ոճբա— >
ղո րծնեբուն
ել էր պատէւբ ու
կեանքը
•
պաչտպանե՛լու
յուսաՀատական
ու բնաղ -
գական
ձղաում աէ մը, ծառացած
է թրշ~
նամ է էն ղէմ ;
^
Ղ,արս - Բագարէ
էնքնապաշապանոլ
-
թիւնբ, էր թէւէն
անՀամեմաա
սլզտէկու–
;
թէլնով
, էր ունեցած
զէնքերուն
աեսակէ :
ել քանակէ
ան բաւա կանո ւթէ
ւնո վ այն ՜Հր– \
բաշքներէն
մ՜էկն է որ պարծանքով
կրնանք\
արձանագրել
մեր ազգայէն
պատառատուն
I
ել ցաւաղէն
պատմ ութեան
մ է^ :
,
Ասլրիչ շէն Հ էնգ շա րթ է դիշերր
1
մամը
Լ
թրքական
վեցէն
ատեննե
բը ճէն Թո բոս ^
կո չուած
Հա / ոստէկան
մը կուգա
յ
՚Հարս–՛^
Րազաբ եւ կ՝էմացնէ թէ երկու
Հաղաբից.
չավէ Թուրքեր
յ
զինուած
մարթէնով
, կու •
դան
Հ^այերբ չարգելու :
՝Հ
՛Բանի մր ւիա /ր կեան
ետքը,
ամ
բոզ
^Հ
գիւղը
արթնցած է եւ տեգեկացած
իբա -
կանութեան։
Առանց
պաղարիւննին
կոր
– յ
Անցնելու
իրենցմէ
ամէնէն
քաչերբ
ել\
ամէնէն
կարողները՛
կը. Հռււաքուին
, կը^
խռրՀրղակցին,
եւ եզելութիւնը
իՏացնե՚լովյ
էրենց
Vրացէ աղղասէր
Թուրքերու
, ինք–՛
նաւզաչտպանու
թիւնբ կբ կւսղմակեբպեն
•՝
Տեղին
Թուրք
երեւելիներէն
Աուսա աղա,,
Վէլի էֆէնաէ
, էրեն Հետ ոէնենալով
< ա –
րէւրապետ
ԱՀմէտ
է՛ւ
ւէ սնա պետ
ԱՀմ էտ ,
ընդ առա^ կ՝ եր թան
ոճրա։չ ո րծ
ամ
բոխէն
եւ ետ կըմզէ
գայե։
Ուրբաթ
առաւօտ
արշալոյսին
աձրււխբ
ալ աւե
լի
ս տ ո ւա ր ա ցած
կուդա
յ կը պա -
շարէ
գէլյլբ ու Հ րա ցսւնտձգո
ւթէւն
ը կր
սկսի։
Հայերբ կր դիմազրեն
,
անձնատուր
չեն
բլլար • ամբոխբ
կատզած
Կր՚՚՚ԿԻ
կուտայ
Հայ թազե որ ;
Մ ինչեւ
իբէկուն
Հբացանաձգութէւնր
կը շարունակուի;
Հա/երբ
իրենց կիսա —
ւաբտ
գպրոցբ. ապաստանած
կը գիմա -
գրեն
մ իշ՛ո • իրէԼուան
մամ
ք7
1—2/5՛ (
բ -
թ •) Ա էս էն կը Հասնէ
յ է սնա պետ
Հիւսնի
ել
40 -
զի՚նուորնե՝րով
կբ յաչոգի
ցրուել
ա Տ բո ի–բ :
Երբ առաւգտուն
տմգո /ն արշալոյոր
էլբ
ծագի , գիմ ագր ո ւ^ե ՛՛էն մէկ Հո գի մԽ–՝^–
ռած եւմէկ Հոգի
միայն
վիրաւոբ՚՚ւտծ
կբ
գտնուին
, մինչ
իսանէ մր մէչ ապաստա
նած
եօթբ
Մ արա
չցէնե
րէն
վեցբ եւ Հա -
ճբնցէ մբ որ կառավարութեան
դուռր
գէմած էր , սպաննուած
էէն : ՛Բէչ
յետոյ
էլէմանան
նաեւ ոբ իրենցմէ չաաերբ
ու
էրենց
այն աղգականներբ
որոնք
քաղաքին
շուրչր կբ ղանոլէէն
՝ անխնայ
չարղուած
են : Այսպէսով է որ քաչարէ
ղիւղք՚ՅԻին
ուբախութիէնբ՝
ե.րբ Հասկցաւ թէ իր ղէ–
^մագրութիւնը.
յաջողած
է ր՝ անխառն չկ^
. զալ :
ԶԱՊԷԷ ԵՍԱՅԵԱ՚ն
Fonds A.R.A.M
