ձՍ՚ՅԿ. ԿԵԱՆՔԸ
2.ՆԴԿԱՍՏԱՆԻ ՄԷՏ
խՄԲ֊–
Կ ալկ աթայի « ^ ^ ^
Աղգարաը^ի
վերջին թ-իւ-էն կը քաղենք հետեւեալ տե -
զեկութիւնները. —
ՄԱԳՐԱՍԻ
մէշ Հայոց
դպրոցի
չէնքր
մաէ/եսէւոր
չինութիւն
մր չէ , այլ եկձղե
-
ցիին արեւելեան
կողմր
վեց
հաա
միանր֊
ման
եւ. չարք մր սենեակներ
, որոնց
երեքր
ծաււայաձ–
են իբրել գպրոց
եւ միւս
երեքր
ւոիրացուներոլ
ել այլ ճամրորգներոլ
րր -
նակարան;
Այժմ
ասոնք
վարձու
արուահ֊
են
իբրեւ
կրպակներ
, ամսական
250
ռու
փի վարձքով
: Բացի
գպրոցէն
,
Մագրասի
Հայերր
ունեցած
են
12460, 8—0
ռուփի
–ղրամագլուխ
, պետական
գանձարկգին
մէշ,
ւաին
, որուն տարեկան
տոկոսր
423—2—4
ռուվւի
վճտլւած
է « Տո ւնա
կան
դ՚Դրոցէ^»
Հայ պատանիներուն
արոսեսա
եւ գիաական
գասեր
սորվեցնելու
Համար
ւ
՝Այո գում
արն
ալ փոխանցուած
է
կ ա լկա– .
թա : Եկեղեցիին
Հարաւային
կողմլլ
տա
- •
կաւին
գոյութիւն
ունի Հայ
լրագրութեան\
Հայր՝
Տարութիւն
քՀնյ
՚ Շմալոնեանի
չի–,
նած
քարուկիր
Բ""0՚ՒՔ1Լ
՚
Հակառակ
ւ
որ մէկուկէս
ղար անգործածելի
եղած
է ,
չէնքր
ոչ մէկ վնասուած
մաս
ունի;
Շին -
ուած
է
1808/5* :
Բարի
վրայ
Հետեւեալ
փորագրութիւնր
կա
յ .-
« Զուն
իմ նուէ ր արգիւնս
Հոգւռց
Աո
բնծայել
իմ աղղակց աց
,
Վ^ասն ա ւն՝
բաւլնիս
մաքրիչ
մարմնոց
թողում
նոցա
յիմոց
արգիանց
:
^ լ
որ եղծէ սա նախանձոլ
,
Զրկեալ
լիցի Հարց օրՀնոլթեանց
.
իսկ
պաՀպանիչն
երկար
գարոլ
,
Լցցի
ծնողաց
իւր օրՀնութեանց
;
Տ էր Յարւււթ–իւն Շմաւոնե անց
Բաղնիքին
կից քրՀոբ մը կայ որուն
շու–
րր ղործածուած
է մինչեւ
50
աարի
աոաշ։
Աագրասի
Հայոց
եկեղեցիի
բակի կեգ
րոնր քառակուսի
գետնայարկ
չէնք մր ծա
ռայած
է իրրեւ գրասենեակ
եւ ժողովա
-՜
րան
ծիսականներու
Համար,
թերեւս
եւ
խմ րագրատուն
«Ագգա րար»
անգրանիկ
Հայ
լրագրի
: Այժմ
կր պաՀուի
եկեղե
-
ցիին անգործածելի
անօթնե
րր
եւ
Հին–
թուղթե
ր ր :
հէէրիաթ
խանէն
կամ աղքաա
անցորգնե~
րոլ
իշելանր
ցած
չէնք
մ լ ^ է որ ծառա
-
յած
է
170
աարի ;
Շէ^քը
ծախուեցալ
1948/5՛ ,
թոգօնն
էր Զաքաբիա
Տակորհա
-
նի ։
կեանքր
«երբեք»
չի ճանչնար
։
ԱՀաւասիկ
միւս գէպքր
,
• • • Անգամ
մը Երեւանի
փողոցներուն
• մ էշ
,
երկու
մ անու1^եր
կը կռուէին
կտոր
մր Հացի Համար : Մէկր
րոաւ
միւսին
• –
Գուն
իրաւունք
չունիս
Հաց ստանալու
՚
յէՈւն Հայ չես, գուն գաղթական
ես
ԱՆՆԱ ՏէՐ
ՄԻՆԱՍԵԱՆ
ԲաՀանանեբու
փակարանը
գպրոցին
Հիւս . կողմ ի երկու սենեակնե
րու
վբա
յ է
չինուած
աէր թագէոս
Տէր Անգրէաս
Աօ–
գենեանցի
կողմէ
1806/5՛։
Կ ա յ
Շամիր
Ա ո ւլթան ե ան ի սենեակր
: մ՛ամ անակին
ա
յս
Հոգր
ղնած
եւ նուիրուած
է աղղին՝
իրրել
գերեղմ անաաուն
, փոքրիկ
մ ատուռով
մը ,
չինուած
1765ին :
17(0 - 72
Անգլիա ցիներր
ա րղի լեցին
ել
Հայերր
այլեւ
չեն կրնար
Ա ՛Գէորգ
բերղի
մ օա պաչաամ
ռւնք
րնել : Ա յս է
սլատճառը
որ
Մ ագրասի
Հայերր
կր չինեն
ներկայ
ե–
կեղեցին
Շամիր
Աոլլթանեանի
նուիրած
գետնի
վբայ։
«Շամիր
Առւլթանեանի
սեն–
եակ»ին
մէշ կապոյա
քարէ
սլաարաստած
Շամ իրի
եւ իր կնոշ Աննա յի գե րեղմ անա–
քարերր
եւ իւղաներկ
նկարր
կայ,
ինչպէս
եւ տասնեակ
մր տապանաքարեր
:
X
Փաքիստանի
Հնագո
յն քագաքներէն
է
Գաքան
ուբ Հա ւերը րնտկութիւե
Հասաա—
աեց
ին
• ղարու
ս կիղբր ; Այս
թո ւա
կա–
նէն
չատ
առաշ Հոն գացած
են Հայ վա
-
ճառա կանն եր
ո րոնց
գերեղմ աննե ր ը
կը
գտնուին
լատին
եկեղեցւոյ
գաւիթին
մէշ՛,
Հա
յոց
գեղեցկաչէն
եկեղեցին
չինուած
է
1781/Տ՛ ;
Տեղական
ի չխաննե ր ո լ տիրապե
-
աութեան
ատեն , Հայերը
չատ նպաստա
-
լոր
գիրք կը ստեղծեն
եւ կը գառնան
Հա
րուսա կալուածատէրեր
•.Ւսկ րրիտանա
-
կան իչխանութեան
օրով
, Հա
յ վաճառա
կաններու
չնորՀիւ
էր որ առաշին
անգամ
Հրապարակ
կուգայ
Հնգկական
կանեփր
ել
մ եծ գարկ
կուտայ
Հնգկաստանի
տնտե
-
Աութեան
եւ վաճառականութեան
: Գըժ -
րախտաբար
Հայ վաճառականներու
Հիմ -
նած
գործարաններն
ու
լ^կե
բութիւննե
ր ր
երկար կեանք չեն ունենար,
իրենց անՀե -
ռաաեսութետն
պատճառով
եւ եւրոպա
-
կան
լ^կեր
ութ իւննե րու
Հետ ան Հատ արար
ոլայքարելոլ
ապարգիւն
միշոցներէն
:
Հնգկաստանի
բաժ
ան
ում ով Գաքան
մ ր–
նաց Պարկի ստան ի եւ
ղա րձաւ
արեւելեան
Պենկալի
կեղրոնական
քաղաքր
: Պարկիս–
տանի բարեխնամ
կառավարութեան
տակ.
Հայ վաճառականները
գարձեալ
լծուեցան
աչիսատանքի
, Հաւատա
րմ ութեամբ
կտ
-
տա րե լով
իրենց քաղաքացիական
պարտա
կան ո ւթիւննեբր
:
Ա յս տարի
Հրաւիրած
են
կալկաթա
յի
Հողեւոր
Հովիւ
Արամայիս
քՀնյ
՚
Միրղայ–
եանր։
Ան իր քարողին
մէք ղնաՀատած
է
ոբ Գաքա
յի եկեղեցին
րարեղարղ
ել աղգ
՚
կեանքր
վառ
է , ուր կայ
ձուլուելու
վը–
տանղ եւ փորձութիւն
: Շբքականերէն
Հայ
բնտանիքնեբ
չարաթ
մր մնալէ
ետք
վե
-
րաղարձած
են :
իրանա
-
Հնղկասաանի
կրօնական
խոբՀուրղր
կաբգագբած
է Հոն
ւլրկե լու վիճակաւոր
քաՀանայ
:
ԿԱԼԿԱԹԱՏԻ
Հայ ժողովուրգին
եւ ամ -
րողք
ՀնգկաՀա
յութեան
ղ
ուրգուրանքի
առարկան
գսլրոցն
ու եկեղեցին
է :
1952
Մ արտին
ճեմարանէն
Հեռացած
է
օաար
տեսուչր
եւ
մ ինչել
նոր
տեսուչին
Հասնի
լր,
Պ՛ Տովսէփ
Մագաթ
սեփական
գործր
ձգե լով^ նուիրումով
վա րած է տես
չական
գործր
ամբողշ
ինր ամիս
: Նոյ •
ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱՂՈԻԹ
ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ
Հետաղօաիչ
Միութիւն,
մը կաղմուած
է Պոլսոյ
մէշ։ Նպատաե^
է
պրպտումներ
կատարել
եւ արգիւնքր
տալ
Հրատ արա կութ իւննե րով
, ցուցաՀ անգէս
-
ներով
ու րանախօսութիւննե
րով : Մ իոլ
-
թիւնր
պիտի
ունենայ
իր սեփական
գրա–
ռաբանն
ու Հնագիտական
թանգարանր
:
Պիաի Հաստատէ
նաեւ ղրակ -
ղեղարուես–
տական
արտաղրութեանց
մասնաւոր
ղա -
նաղան
մրցանակներ
յ
Մ իութեան
նպա
-
աակներուն
մէքն է նաեւ
գրչի
ել
արուես
տի վաստակաւորներուն
օգնել : Վարչ
. ան
գամներն
են պրոֆ. գ.
Բէօմիւրճեան
,
ՎաբգուՀի
ճէլալեան
, Աիրվարգ
Պետրոս,
եան , Թորոս
Աղարեան
, Պերճ
էրղեան
,
Երուանգ
Արսլանեան
, ՇապուՀ
Ջօլաք
-
եան,
Ժիրայր
Թաթարեան
ել Գէորգ
Փա–
մոլգճեան
: Բացի
անգամներէն
որոնք
պի–\
տի
րլլան
գրչի
ա չխատաւո
րնե
ր եւ ար
—Հ
ուեստագէտներ
,
Մ էութիւնէ
ր պիտէ
ու -
նենայ
օժանգակ
եւ պատուակալ
անղամ
-
ներ : Հետադօաութէւններր
պիտի
սկսին
Պոլսո
յ առում
ի թուականէն
ե րրՊո
լսաՀա–
յութէււնը
ունեցաւ
Հան րային
ել մ շակու
-
թաւին
Հէմնա րկութ էւններ
եւ
Հասցուց
ականաւոր
գէմքեր
:
ՊՈԼԱՈՅ
երեսփոէոան
Պ՛ Անառէ
ՎաՀ–
րամ ի շանքերով
ծանօթ
ղա
չնա կաՀ ար
ք^աֆֆէւ Պետրոսեան
Անգարա
յի
պետական
նուագախումբին
կողմէ Հրաւիրուած
է նր–
ւագելոլ
6
ապրիլի
մեծ նուագաՀ
անղէ
ս ին ,
ղոբ վարած
է գերման
Հանս
Հէօրնէր
:
Րաֆֆի
փայլուն
կերպով
նուաղելով
Պէթ–
Հովէնի
ու Լէ՚ոթի
քոնչէռթօներր
խանգա–
վաււ րնգոլնելութեան
արժանացած
է ,
ինչպէս
կր գրեն պոլսաՀայ
թերթերր
;
ՆուագաՀանղէսր
թրք՛
Կարմիր
ԱաՀի–
կէւ ի նպաստ
կաղմ ա կեր սլո ւած
ՐԼէա
լով
,
ա յս Հաստատութիւնն
ու թրք ՚
Օփերայի
վա
ր չո ւթ իւն ր երախտագիտութիւն
յա
յա–
նած
են
է
—
֊ –
-
ՊՈԼԱՈՅ
թերթերը
կր գրեն
թէ
ծանօթ
երաժչտագէտ
ԱՀան
Տուրեան
իր
առաշխն
նուագաՀանգէսը
տուած
է Աարայ
սրաՀին
մէշ,
նախաձեռնութեամբ
էսաեան
Աանուց
Միութեան
։ Յայաագրին
մէք կային
Աո
-
ցարթի
«Տօն
ժուա
ն» ու Վէրթիլրր,
Պէթ–
Հովէնի
1րգ
Համանուագն
ու
շութակի
«քոնչէրթօ»ն
է լ
Կբիկի գաչնակի
«քոնչէր–
թօ»ն
։
ՊոլսաՀայ
մամուլր
շերմապէս
կր գնա
Հատէ
Տուրեանի
կաբողութիւնր
:
թուրք
թերթերն
ալ գնաՀատական
յօդուածներ
կը Հրատարակեն
այս
նուադաՀանգէոին
մասինՀ «Վաթան»
թերթի
ծանօթ
եւ րծա–
էսնգիր ^^նագատր
Ֆիքրի
Ջիչէքօղլու
կը
գ ր է – « Եղանակին
ամէնէն
չաՀեկան
նր–
ւագաՀանգէսներէն
մէկն
էր, թէեւ
ծանր
յայտագրով,
որ մեղի
ծանօթացուց
նոր
վարիչ
մ ր՝
ՕՀան
Տուրեան։
Ան գոց
կր
վարէ եւ աւելի
տէւ րական
կը
գառնայ
:
Մոցարթի
եւ ՊէթՀովէնէ
ղործերը
ղար -
դարեց
գունագեղ
երանգներով
:
Մէ՛այն
թէ՝՝
՚ ^ Բ Գ
Համանուագէն
վեբքէն
մասր
չաա
ւսրագ նուագել
տուաւ : Յայաագրէն
լաւա
գոյն մասր Կբիկի
քոնչէռթօն
էր , ղոր ինք
նավստաՀ
նուագեց
գաչնակաՀարոլՀի
Օր՛
Մառի
իւսթատ
: (Այս
ՀայուՀին
եբկու
տարի առաք Փարիղի
էքօլ
Նօռմտլր
աւար–
աեց
փա
յլուն
կերպով
) :
Նոյնքան
ել աւելի գնաՀատական
տողե
րով
«իսթանպուլ»
թերթի
ծանօթ
քննա–
դատր
Լէոն
էքոէրճի
կր գովէ
Տուրեանի
արժանիքնեբր
ել Ա առի
իւսթուաի
նուա
-
գր։
ՈՒՇԱԳՐՈԻԹԻՒՆ
ՄԵՐ
ՆՈՐ
ՀԱԱՑԷԻՆ
32, Ոս6 (16 ^^ՀV^Տ6,
9տւոտ(9)
ԵՐԹԵՒԵԿ
Մ ե թր օ ՝թատէ : - Հ ա ն
րակառք թ ի լ 26, 25, 32, 48, 49. 43, 42,
85 ե ւ ա յլն :
ՀԵՈ-ԱՋԱՅՆԻ
ՆՈՐ
ԹԻՒԸ՝
ԲԱՆԻ
ՄԸ
ՕՐԷՆ ։
14/5՛
Հասած
է երիտասարգ
տեսուչը
Պ •
Վ
. Փոլատեան
, որ կր վարէ
Հայոց
ճե -
մարանին
եւ Գաւթեան
օրիորգաց
գպրո—
ցէ՛ն տ եսչո
լ թիւնր
;
X
կալկաթայի
Մարգասիրական
ճեմա
րանի աչակեբս՚ներր
աոաքնութէււն
չաՀած
են կալկաթայի
միշգսլրոցա
յէւն
«Հօք»ի
,
«ֆոլթպօլ»ի
ել €րրկպի»է՛
մրցումներուն
մէշ
չաՀելով
յաղթաբաժակներ
:
Հայ
կանանց Բարեգործական
Աէ՚ու
-
թիւնր
ՀեաղՀեաէ
լա
յն ծաւալ
կր
ստանայ
եւ կր գառնա / գաղութին
աղղապաՀպան–
ման
լաւագոյն
աղղա1^երէն
մէկր,
օժան–
ղակելով
գաղութին
նիւթապէս
ել բարո
յա սլէս :
կալկաթայէ
Ա,
Նաղ՚որէթի
եկեղե ցիէւնմ
էք
ՀողեՀանգիսա
տեղէ ունեցած
է
Մեծի
Տանն
Կիլիկիոյ
Գարեղին
Ա՛
Յովսէփեանի
մաՀուան
առթիւ։
1952
Նոյ՛
21ին
տեղի
ունեցած
է Ա . Գրիղոր
Լուսաւորիչ
եկե–՚\
ղեցիին
կից չինուելիք
չէնքին
Հիմնարկէ–^
քը։
կտակային
գործերոլ
կառավա րա կան,–
էսնամ ակա
լ Ա էնր
էր ձեռքով
ղետեգած
է
չէնքէ
Հիմերր։
Եւ այս առթէւ
գրոլատած
եկեղեց
. վարչութեան
աղգօգուտ
գործ՚ււ–
նէութիւնր
: Եկեղեց
. վա
ր չութեան
ն՚սխա–
գո՚Հր , Մ աք. Ջոնր Հնգկաստանի
փոքրա
թիւ
Հայ գաղութի
կողմէ
չնորՀակալու
-
թի՛ն
յա յտնած
է ել խոստացած
որ պիտի
չթերանան
իրենց քաղաքացիական
սլար -
աականութեան
մէշ։
Ի պատիւ
Աէնի
թէ
յասեղան
տրուած
է Հայկ • ակոլմրէնմէշ
:
Տեկւռյն
ակումբր
րարեփոէոելուէ
իր ծր–
րագիր
ր , Հիմա
գլխաւոր
աեղր տուած
է
աղգային
ոգիի
եւ
լեղուի
ուժեղացման
:
X
Ո-ԱՆԳՈՒՆԻ
Հայ գագութր
աւելի
քան
տասներկու
աարի է որ գրկուած
է քաՀա–
նայէ : Աակայն
Հակառակ
ասոր
դագութր
ւէերստին
չէւնեց պաաե րս
՚դմ
^՚՛;
•••։.^
րուած
էւրենց եկեգեցէն
, ուր ամւ^
լ.րակի
կր
Հաւաքուէն
աղօթե
լու :
Նիւթական
պատճաոնե
րով ի աէ իճակի
չեն
Հոգեւոր
Հովիւ
Հրաւիրելու։
Մ իեւնո
յն
վէճակին
մէշ է Աինկավւուրի
եկեղեցին
է
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(61)
ԱԻԵՐԱԿՆԵՐ11Ի ՄԷԶ
ԲԱՆՏԱՐԿԵԱԼ՚ՕԵՐԸ
Հայեբր
Հէքի
շաբաթնեբէ
ի վեր
. ի -
չրենց
մէշ կքսյին
ծերունիներ
,
երիտա
-
սաբգներ
, .Հիւանգներ
եւ վիրաւորուած
-
ներ։
Իրենց
անձ կութ իւնր ու մտաՀոգու
-
թիւնր
չափ
ու սաՀքէան
չունէր,
որովՀե
-
ս՛եւ կտրուած
րլլայրվ
ամէն յարա րերու
-
թենէ , չէին
ղիաեր
թէ իրենց
լ^տանիքին
ցրուած
՚քէկդամները
ի՞նչ
եղած
են : Շա
-
. տերր
ծանր
սուգով
սգաւորռլած
էին եւ
մաՀր
ցանկ՚սլի
կ՛երեւար
իյԼենց
.
ոմանք
յամրօրէն
կը Հիւծէին
եւ արդէն
անշատ–
. ուած
կը թուէին
^աչխարՀէս
:
Հոն
էր որ ճանչց^անք
լ^տանիքի
գրժ -
բախտ
Հայր մը որ իր կինր ել զաւակնե՛
րէն
մէկ
երկուքր
զռ.Հ տալէն
ետքր թչ -
՚նամէին
ղնգա1լներուն
,
ամբաստանուած
էր ե^անր յանցւրնքով
, ոբովՀետեւ
իր տու
նէն
քանի
մը մէթր
Հեռու
իսլամի
դիակ
մր գտնուած
էբ : Կր յիչեմ
իր
Ք՚"ԳՅՀ՛
ւծեբոէնւիի
խոՀուն
գ՜էմքր
, պարզ
ճակատր
ւել ցաւով
է^լ րՀրցդէֆքով
.լեցյէմե աչքերր
՚,
Խեգճր
բնաւ չէր խօսեր
. իրեն Համար
կ՝ր–
սէէ՚ն թէ գրեթէ
յիմարացած
է՛ ել տրգա–
րեւ
նչմարեցինք
որ մեքենական
եւ
յամառ
չարժումով
մէյ մր մէկ , մէյ մր միւս
ձեռ
քով
աներեւոյթ
րան մր կր Հեռացնէր
իբ
ճակտէն
:
Հոն
էր նաեւ
որ առաշին
անգամ
ծանօ
թացանք
նչաՆտլոր
Կէօքաէրէլեանէ՚ն
որու
մասին արտակարդ
առասսլելներ
Հէւսած
էէն
եւ որուն
չուբշը
կար
մասնաւոր
Հրս–
կողութիւն,
սարսափած
իր թաղուն
ղօ -
իէէւթենէն
եւ իրեն վերագրուած
ոճիրնե
-
՚
Երբեք չպէաի
մոռնամ
իր
Հսկայի
,
. "արաապէս
առասպելական
Հերոսի
եւ ճչս
.
*
*
ր
*-
"–Հասակը,
փառաւոր
մօրուքը
,
տիաանեան
է
Լ ԼԳ
.սյքերբ
ոբոնք ազգե լու
^րս
մագնիսասնոո
՚
,
V
<
* *
՚՛ Լ
հքոլ կոչուած
պաչտօն–
նոյնիսկ
ղէնքը
Հսղ.
^^^ագրութեան
եաներուն
վրայ : Բայց
.
. ^^^^ Հէ^անդ
-
մասնաւոբ
առարկաներր
ել
֊
յ,րիտա–
նեբն էին, մէկր աարէց
ել միււ^
"ելան,
սարդ,
որոնք
կր Հիւծէին
անողոք ՝,^,
դութենէ
մր
բռնուած։
Իրենց
շերմ ագ
ին եւ րոցեգ
նա
յուածքր
կր կառչէր
մեզի,
կը պաղատէր
մեզի
•
Անոնց յէչատակովր
կր տանշուէինք
եր -
կար ատեն
:
Մեր. տեսակցութէւնները
կարճ էին ու
անկատար
, Հարկագրուած
էինք թուրքե
-
րէն
խօսիլ
եւ ատ
ալ ՚լապթիյէին
ներկա
-
յութեանր։
Երբեմն
կը նախ լղարէինք
բր -
նաւ
չխօսիլ։
Ու այգ անիրաւուած
,
այդ
անարգաբ
մաբաիբոսութեան
ենթարկուած
եւլրայրներոլ
՛էրայ
մեր նայուածքը
կը
պտտցնէինք
գթութեամբ,
ցաւով
եւ սր -
աագին
զգացու՚քներռվ
:
Երբեմն
մէսիթարութիւնը
փոխանակ
մեզմէ
իրենց
Հասնելու,
իրենցմէ
մեզի
կուգար
. եբկու պողպատի
պէո
պինգ
եւ
ճկուն
բազուկները
ծաԱած
կուրծքին
վր -
լ՛այ, եբիաասարդ
մը կը մօտենար
մեզի
եւ իր աչքերը
անսաՀմ
ան
զոՀունակու
-
թեամր
կը ժպտէին
:
կը
զգայինք
որ այդ մէկր
իր պաբտա
-
կանութիւնր
կատաբած
զինուորի
Հան -
գա բաութ իւնով պատրաստ
էր խա
ղաղու–
թեամբ
մեռնելու
ել անարդար դատաս
-
տանի
մր բ" է" ր խսաութիւննե
բ ր
անկարող
էին իր Հողեկան
անխառն
երշանկութիւնը
վբգովելոլ
: Ոմանք տխուր,
րայց
Հան -
դաբտ
էին, եւ ոմանց մէշ վբէմի
գգացու–
մր դեռ արծարծուած
ել սաստիկ
էր
է
Այս
էէերշիննեբուն
գէմքերուն
մկա
-
նռւնքներբ
՛ղրկուած
ո ւ
գալարուած
էին ,
էէէչքե
րնին
լեցուն
էբ մթին
թշնամոլթիլ
-
՝^մգ բայց ինչ ոբ մեղ ամէնէն
աւելի
գժ -
գրութեան
մէշ կբ գնէր,
ո ւ
չէինք
ուար
^5,^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^
բռնէինք
,
գիտնար
ր
ծակփ
բմրոստութ
իլննե
րն
իրենց
յանկար։
բերէին
պաՀապան–
էին
,ոբոնք
յաոալ
՝^1էՈ,եբ
.ոլ
կբկնա
-
ներու
կռզմէ
խստոլթր.
.պկ
^լթիլ
%%ե
-
պատկում
, եւ անով մեբ այ
րր կը գԺուաբանային
չափաղա
՚^եքքքւն
Օր մբ եբբ զապթիյէի-Ա
ստիպսւս
\ ^
վրայ կ՝աճապարէինք
մեկնելու,
յլսնկա^
ն.
անկիւնէ
մր մէկը
գոչեց.
Գիտէ՞ք
մենք
թնչու
ա յս
պալատին
մէշ
ենք
. . . կեցցէ
Հուբրիյկթր
• • •
Բաղմ աթիւ
Հեգնական
քրքէք^եր
պտ
-
տասէսանեցին
իրեն
ու բաղմաթէլ
ձայներ
կրկնեցին.
« կեցցէ , Հուրբիյէթր
՚"»
:
Ջապթիյէն
կատազած
, մտբակբ
բարձ —
րացուց
ել խելակորոյս
, փնտռեց
ան
որ
առաշին
անղամ արտասանած
էր Հեգնա
-
կան
բացագանչութիւն
բ ։ Բայց
յանկարծ
խաղաղութիւնր
իշած
էր ամէնուն
վբայ.
եւ այնպիսի արտա
յա յտ ութենէ
զուրկ
գի՜
մ ա1լԱեր ստացած
էին որ
ան կարելէւ
էբ
գուչակե
լ էրենց
մ էշ եռուզեռող
զգացում-
ներր։
Մենք իսկ տարուած
էինք
խորՀելու
թէ
սրաՀէն
գուբս անցած
էբ այգ
գէպքԱ^Տ
Մ եր
խօսակցութիւնբ
բանտարկեալնե
–*յ
րու
Հետ մէկ քանէ պայմանագրական
ե -;
րագներու
մէշ կ՚ամփոփուէր.
բայց ին
չեր
չէինք
ըսեր այդ սովորական
էոռոքե^
բուն
մէշ, մեր ձայնին
շեչտր,
մեր վա%
– յ
կեբուն
ա բտասանութ
էէն՛ բ ինքնին
կր բս–
աանա
յին , գրեթէ
անգիտակցարար
, այն
իմասաներր
որ մեր մտածումին
մէշ էին
յ
-
ճերմակեգէնի
պէաք
ունթք,
• • #/ -
^ի՚եը վեբշացալ
1
տենդ
ունթք
. ..
Նայուածքնին
Հեռոլ,
մ՚ոքերնին
բացա
-
կայ, ուգգակի
չէին պատասխաներ
ել
Հա–
մակերպռլթիւնով
կր ժպտէին
;
ԶԱՊԷԼ ԵԱԱՑԵԱՆ^
Fonds A.R.A.M
