HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 294

ծոքթ • Երույաւնգ Ար ղո ւ.մ սւ՛նե ան մեհ՝ գեր մր
կր կատարէ գաղոլթին կաղմ ակե րսչո ւթ ե ան մէՀ,
րարեՀամրոյր ու ճկուն՝ գիաէ իր՛"/։ շաղախել
գոյեերր յ եւ ա յնքան կասլո ւած է մ էութեան ղա–
ղափարէն ՝ որ ձս րան մէԼ ղարուն կր բերէ եւ,
"՛յսպէս, տարւոյն Լորս եգանակնեբբ կբ վերածէ
մէ կէ , էնշպէս կ՚րլ/այ էլտոբատոյէ սլարտէվնե––
բուն մ ԷՀ յ ԱպէէայէԱ գո բՕ՜ ր շէ էր ւէերէն անկախ՝
կր յէԼե^նէ սրԼաՆկա յ է շատակ ձոքթ • ^ԼաՀբամ
^^՚որգոմ Սանր , ոբ էբ Հէւանղնեբուն •> ետ կբ շր–
փոթէՐ ՚^ԳԳԷէ Լրրալունք աչ ունէր թերեւս ք , եւ
յաճախ աղգէն սնարէն գԼՈ՚֊խր կանղնաԵ–՝ կբ մոռ­
նար էսկական Հ էւանղնն բբ : Ա՛՛ա թէ էն չո՛ւ Տք ՚
(Լրղո ւմ անե անէ ղաբմ անատան Ո էչ՝ աղղա յէն
( ԵԴՈԻԱՐԳ Տ Ա Ր Օ ՚ն տ ՚նԻ )
՜՚ս՚բցերբ, գագ թա կանական ՚^՚՚՚ՐՅ^ 1՚1Լ ^ մ >ա—
կուէՒայէն Հարցեբբ , եկեղեցական ՝>ա բ—
ամէն ցեբր կուղան էրենց ցաւբ բանալ ,
»բ , ու կբ ղաբւՏ անաս թէ էնշպէս Տոքէժ՛ Արղու­
մանեան ղբ Հասնէ րո լո րէն , առանց մ ոռնալու էս­
կական Հէւանգնեէն ալ : Րէ աեղբ՛ ուրէշ մբ պէ–
ան աակաււ > "է
— ՛էացէք կոբսունցէք , ես տոքթէօր եղայ
շաա փաբա վա ստկելս լ Համաբ եւ ո շ թէ աղղէն
ցաւբ մ աէկ բնե լ ո ւ Համար ւ
^ քան շե լ է ղարմանատուն մ բ , Տոմէ Հանղէ—
պակաց փողոցէն մէ՛Լ, աււաչնակարգ սարքաւոբոլ–
0 ով։ Փաբէղէ Հայ բժէշկնեբր շունէն ՚նճ ան ղաբ–
մ անատուն : ԼԼյնաեղ էբ , ոբ կբ կատա բուէ էն մեբ
մաս աղբութէւննեբր , եբեկո յեան աշվսաառւթե ա ն
մամեբ^ն ետքբ, երր գարմանաաուն-բ կը գառնաբ
Պատրէաբքաբան կամ աղղայէն խոր֊,րգարան :
Այնտե ղ էր , որ տեղէ կ՝ ուն ենա յէն մեր չսօսակ–
ցութէւննեբը, ամէն եէւթէ շուրԼ– րնԼո լ կէս
Ն,ամրէն եա գարձաք, կը ՜ ՚ ո ՚ ր ց ն ^ ր յ ա ճ ա խ , էնշո՚ւ
չո ւղե ց էք ա չխ ա ս՛է Լ ՝ տ ա լ ո լ Հ աՍ ար « ՜իա.|ւէ 01^1–
» է Հատսրը յ Աքաեչելի էր ծ ր ա գ է ր բ ,բայց
գուք առանց նո յնէսկ մողովուբղէն գէմ ե լու , ա–
ռանց մողովուբղէն կար&էքը Հարցնելու, ա ւ ւ ա ն ց
գաղութհեբուն տ րամ աղրո ւթ է ւն ը շօշափե լու ,
ձեռնթափ եղաք եւ փակեցէք Հաբցը ;
Ալ կը մեղաղբէր ղէս֊ Ծոյսը չէր կէորաՀք Կա­
կայն, եւ կը թելագրէբ վ ե բ ա բ Շ ա ր ծ ՜ ե լ Հարցբ, ա—
պաՀո վ ցնե լով թէ իաալէոյ Հայ ղաւլութբ պաա—
բաստ է օմանգակե լո լ ՛Աման ձեււ֊նաբկէ մ լ. ;
Օ^փսո՚՚ս; Րայց փակուահ՜ է ՚ ^ ՚ ո ր ^ ը այլեւՈփ^ձ
Համ աբ , կ՚ըսեմ , վւակռւա՚՜հ՜ , վււքւկուա (^ , րնգ–
՚ ՒԼ՛" փակուահ– , կը կր1լնեմ , երբ վար կ՝ էԼնեւ-ք
էր ղաբմ անատուեէն , կ անցնէնք Ա ուսոլէնէլ։
բարձբագէր ամպէոնէն աակէն , Տո" է կաթոււլէ–
կէէն ընգաբձակ Հրապարակէն , աղաւնէներու ծը—
փուն արա էն ,ուբ անոնք կը ճոբճոբան կաքաւնե­
րու ^էս ել յանկարծ կը թափաՀարեն եւ կ ը
բարձրանան օ գ է ն մէՀ, կը նստէն ուս էգ վ ր ա յ , կբ
&ռեն էրենց գԼՈ՚֊խը , մէկ աչքով կբ ն ա յէն քե՚լէ
ել բան մը կ՚ըսեն կարծես , բ ա ն մը կը Հարցնեն
քեղէ :
— իօ &11& գոնյւսշիօ լւթսւլիա&օ , սինեօրիԱա,
ըսէ մէկուն՝ որ կը թառէր ուսէս ւԼրայ ;
Աղաւնէն էնծէ կբ ն ա յ է ղարմացած ^ կարօես
քսե լ ուզէր .
— յ ՛ ՛ ւ գէաացէց զխօսս եւ ղլեղուս րա.^ է ց գ
Հայ կաղան ց ;
Ա՝էա է^է ինչո՛ւ Գ-աիէ տիւ Սիւ,տ/ք Հատորբ Հբ–
րապարակ չեկաւ, պիաէ եզրակացնէր այս արա—
մ ախօսո ւթենէն ետքը , Հնաք.ոյն Աթէնքէ ճ ա ր ս ւ ա –
սանութեան վեբԼէն ղասարանէ ուսանողը ,որ ,ուս–
ման այղ աստէճան էն ՚էասնելէ ետքը կ ր ն ա ր ,
կ ՛ըսե՛ն , ապացուցանել թէ օգտա ւլա ր է ^ Լ՚՚՚-կր )
՚^մ ո ւա ոա րագո յ ո ւ ն յէշեցնելու Համար Ա՝^\)^ծ^–ա^է
•յ^Օ՚Հեբէն ՚քէկբ մէայն։
*** Երուանգ Հէւսէսեան , բն է կ Ամաոէացէ։
յ ՚ ր բ ե ւ աղղա կան ը եւ գո րծ ա կէ ց բ ՛հանգուցեալ Ա է–
յ^էբեանր ,ա յմմ կբ վարէ նո յն առեւարական աու–
եը : Կը պաականէ այն սերունղէն , որ , էնչ>գէս. էբ
աէպաբր՝ Ա էֆէ բեան , կբ սէրէ գո րծե լ առանց
Օէ^աււլկէ, ա՚ւանց երեւնալու, առանց ուչագբու–
թէւն գրաւելու : Այս սերունգը , որ խառնուածքէ
եւ աւանղութեանց թե լա գբո ւթեամ ր՛ կ է– Լ՛ացնէ
•պա Հ պան ո ղա կան Հէն գսլբոցէն առաքէնո ւթէւննե—
րբ , ունէ ասնաւոր լնկերայէն փէլէսոփայութէւն
մը , կ ՛արժէր պբպտե լ ւ1 ե բ պատմ ութ ան մ ԷՀ
եւ ե րեւան ֊,անել պա Հ պան ո ղա կան ո ւթ ե ան նախա–
աարերքր, քրքրել Հայ Հոգէներուն մէչ ել վեր՜
բ^ւծել կրաւորական բնգգէմ ութեան Հան գան ա–
•կր : \)եբունգբ , ոբ մեր գաստէարա1^ եղաւ , կբ
խորՀէմ թէ քէչ մը անա րգա ր գտնուեցաւ Հան–
գէսլ ՚^այ պաՀպանողականութեան , աժան երգէ–
ծ ա րան ո ւթ ե ան մը տխե ղծ ու ծէծազելէ ձեւեր ուն
թ ե լա գրան քէն տակ , սլա Հ պան ո ղա կան ղ պրոցէն
•լէաո ու վատագո յն նե րկա յա ց ո ւց է չնե րո ւն ւյաեղ–
.ած գգուանքէն ներշնչումով, րայց ՚էատ նեբ–
1լայԾէքլուցիշնԼր չունեցա՛՛ւ մէթէ յե ղավւ ո խական։
մեր սերունգը : ՚հէւրէ՜ն է սաորաղգացութէւն՛
(էյռւք-փլէքս Ա|Ղ։նֆէր)ւոթիթէ) մէայն տեսնել Հայ–
ԱՀաւասէկ սէրուն ՝,ատորէկ մբ « Ա անկա–
պատում » ր որ կրէլնակ արժէք կը ներկայացնէ :
իր աււաչաղբութէւննեէով, էնչպէս խորագէրն ալ
ցո յց կուաա յ ^ գրուած է որսլէ սգէ ա՝ե։։ւվնե րը
զաբգան եւ կամ մայրեբը կարգան եւ բացատրեն
գւոքրէվեեէուն , որոնք վւաբած մայբէկէե ծուեկե–
րուե , պէաէ Հետեւէն պատմ ութեանց ; Գրքէն
եբկրորգ արժէքբ այն է ոբ մանկաշվսաբՀէն առնը.,
լաօ֊ աււ ^ն պատՍ ուածք ղբուաՇ՜ ւլբակաե բնտլ.բ
Ուէ ով եւ ղն ղաբ ուե ստական կառո յցով , էա^ճոյքով
եւ ՚էետաքբքրութեամ բ կբ կարգաց ուէ նաեւ ւ1 ե–
օ ե բու կո ղւէ է :
կարղալ^ ետք 4 I) անկապատում * բ մարգ կբ
մ՚լյ՚ւէ ՜էաբց աալ թէ գրական այս լեղուն որքա՛ն
էէ ատ շե լէ պէտէ բլլա յ մանուկՆե բ։։ւն , որոնց նա–
Լսաղասուէք էւննե բ ը պա ր ղո ւեա կ եւ բառամ թԼ բ^՛
ալ աղքատ են ; էեսոր Համաբ Հե՚լխնակը հետեւ­
եալ բացատ բութ էւն բ կուտայ՛
« է՚ոլ։ւբ ղրութէւններբ արգէն լոյս տեսած
է էն մամ ոլԱւն մ է^չ ա յս ձեւով եւ ա՛ յս լեղուով ;
^ատորէն ՚^բատաբակութեան աււթ էւ , ղանոնք \
այս անղամ աարբեբ , նոյնէսկ մանկակա՛ն լեղուուԼ
վե րամ շակե լու պատ աՀա կան ութ է ւնը սանկ բնա–
ղեւլծուՍ է պ^ս բան մբ թ ուեցաւ է՜ե՚Օ է ;»
՝՚1աառւածքեերու նէւթե բ բ էնքնա յատուկ ե՛ն
եւ ապ՚սւոբէԼ : ՚1/ղտէկ Հերոսեերու1ւ նկտրագրր
բա բ ր աղնէլ եւ վեՀաեձն գէ՝^ ը կոչուաՀյ– է բա­
րե բաբ անգբագարձում մը սաեգծ ե լու մ անկաաէ
•էուլէնեբուն ՛է էչ :
Օատաեայէ պէս անառակ եւ Հբեչտակէ պէս սէ—
բուն ՕաՀաեէկ էբ Հօբ մեծ կօշէկբ ս՚՚ւլժաձ թեւե­
րուն տակ կը աանէ աղքաաէկ Աարգէսէն ^ ոբպէ^ս
ղէ կաղանղ ՚վասլան անոբ Համար ալ նւ։ւէր՝նԼ ր
ւլնէ^ մէԼը, րայց շատ նուէբներ , որոնց ֊.ասար
՚էոքբ սլէաէ գայ էբ կօչէկը՛
Ամայլելփ պաս՚մուածք մ՛ըն է ՀՎաբգապա ֊
տում ը » օ&ուն բա՛նա սաե ղծոլթ եամ՛ բ եւ կա րղա–
ր՛՛ձէ ՝• ՚Կարսէկ մեծ բանաստեղծ Հաֆրղէ մէակ
՚՛ 1"էթար՚։ւէմէւ՛նը էբ սեվւական վաբգաստանն ր ,
՛Լա րգե րով ծանրաբեռն : Աակա յն որբուՀԷ մ՛ բ կբ
մերկացնէր ղանոնք ՛էէ չե րները , էրենց ծ է րանե -
գոյն վաբգեբէն եւ ծ ախելով հագուսա ել սնոլ՚նգ
կբ Հոգար լքուած ու անաէր Հէւանւլ կնոչ մր ։
Հաֆըզ օբ մը կրցած էբ Հեաելէլ չ-Հ տարեկան
ա՚լԲլան քայլերուն , տեսնելու թ^ է՛նչ բանէ կը
.յատկացուէ էն գալցուած վաբգեբէն գոյացած
գբամբ : Ալ երբ էրաղեկ կ՝բԱայ , քնքչօրէն կը
բ՚։.նէ աղչկան ^ե.,քէն ել « •^այբէկ » կոչել կու­
տայ^ որ։էԼգբելով բարեղ։ւլթ աւլ\նակբ։
Հասլա սա եբեք Հ ԱնշնորՀքնեբուն չնորՀքլֆ։
Զաբաճճէ երեք աղ՚սք, որոնք ամէ՛ն աեսակ նե.,
ղութէւն պատճառեցէն էրենց ուսուցէչէն ՚ հ/եղճբ
տարէներ ետք, անաէր եւ լքուած բոլորէն՝ կր
մեռնէ Հէւանգանոցէն մէկ անկէւնբ, « Ա՚աՀա–
կառքը մոլորեալ ճամբոր՚լէ մբ պէս մէնակ ել
տերեւաթափ ծառէ մը պէս մերկ է... ՚իաՀանան
եբգեցողութէւնր ղպէրէն թո՚լլով, կաոապանէն
կը թելաղբէ քէչ մը արագ քշել, չուտ աղատելոլ
Համար փորձանքէն : Բայց աՀա երեք եբի^-^ա–
սարգնեբ չքեղ մաՀասլսակի մբ տակ կուգան –հե­
տեւէւ ղագաւլին։ Այս յանկարծական երեւում բ
կբ փոխէ մեււելաթաղեբուն տ րամ աղբ ո լթ է ^ւ, ր .
՝թ.աՀանւան կ՝ոգեւոբուի եւ ձեռքէ զուսպ շարժոլ.-
մով մե՚լմ ՚լնացք մ բ կբ թելաղբէ կա,լքէն ... ^
Ուրէշ շաՀեկան պատմուածքէ մր մէչ Հա֊,
մեստ Հայ անգրաղէա ձկնորս մը նախա՚սձա 1սն։լ.էր
է որպէսզի ամէն Հայ տղայ ղպբոց երթայ ել օր
մբ օձէքէն կբ բոնէ շարաճճէ ա։լեկէ մր, կ՝ապ^
տակէ եւ գպրոց կբ ղէկէ՛ Տղեկը, Յարոլթէլ՚Ա ^
ուսումը աւարտելէ ետք կը բարձրանայ մէնչեւ
ամ էբա յութեան եւ կբ գառնայ բարեգռրծ Յարոլ֊
թէւն Գտղազ Ամիրան, որ մէշա կր յէշէ ձկնորսին
ապտակբ։ Տարիներ ետք, եկեղեցիին մէչ, սլա–
տաՀմամբ կբ աեսնէ ձկնորսբ ցնցոտիներու էշ,
ել իր տունբ կը տանի : իբբեւ աշխաաա՛նք է ը թե­
լաղբէ որ առաւօտներբ ծ ովեզե րք երթա յ ել եթէ
Գ՚գրոցէ ն փախած Հայ տղոց Հ անգիպի , ասլաակե–
լով գ աս աււ աս տ ա նի։
« Աանկապատումը » կբ բաղկանայ տասներ­
կու պատւք ուածքներէ , որոնց իւրա ք ան չիւր բ իր
գե ղե ցիկ կառո լցո լած՜ քին մ էչ կը պար ուն աղէ
րարո յական ղաս մը։
Ա՛ էկ պատմ ուած քին մէչ վե՛֊, ա՛Լ ձնոլթԼան ել
՝եե րո ղամ՛ աութ՛եան զգացում՛՛՛է ։է ր կբ տո։լորոլի
ասպետ եւլրա յր մբ իր ք բ ՚ ՚ չ Հանգէպ , խափանե­
լով շս՚ՐԷ՝– Ո՚-րէշէ մբ մէչ ենթագբեալ նաիւանձէ
ղղացում մ բ գուբ ղուրան քով կբ փո խաբէնուէ :
ք՛ո լոր պատյ ուած քնե բուն մ է Լ ալ մայր ե րա­
կբ բարութէւնն է որ ոսկէէ եբէզի մբ պէ" կ՝ ե ր–
կարէ մէկ ծայբէն մէւսը : Ի՚արութէւն մ բ այս
պղտէկ Հերոսներուն մէչ , որ բնածէն է եւ ո չ թէ
ստացական եւ աբղէլնք խրատէ մը կամ թելա–
գբանքէ մ՛բ ծնողքէն կամ ուսուցէչէն կողմէ;
Ա անկական գրականս ւթէւնբ կբ ծառայէ ՚հր–
կարաղէբ կերտելու վէպայէն Հաճելի մթնոլորսւէ
1^ Ր մէչ% Ասոր Համաբ բացէ լեղուէ եւ շարագրու—
թեան պարղութենէն, մեծ նշանակութէւն ունէ
նաեւ նւիւ թե բու լնա բութիւնը : կան պատմ ոլածք՛
ներ , ուր Հերոսին նկա րագրին չաբո ւթէւնբ շե շ–
տելով , կ՝ա շվսատէն սաբԱափեցնել տղան ե ւրար ու­
թեան մ ղե լ զա յն : Ուրիշ պատմ՛ուածքներ վիպա–
պաչտ ել Հէքեաթային են , ուր կբ մշակուին երե­
ւակայական գէմքեբ ու գէսլքեբ , սրելու եւ ղօբա–
ցնելու երեւակայութիւնը, պայմանաւ ոբ սակա^
ղաղանց այն չ^անապաբՀին ՚Լր՚սյ ուրկէ անցած
ես պա֊է սլասո ղաղանսն ր ը , միչտ ծառերուն չու.քէն
ապալէսաձ՝ , միչտ ճամ՛բան եզերող խրամ ներուն
ս^չէն քալելով։ Տարբեր մողովո ւրւէնե ր քա լւ. բ –ւն
սբչտ է , ւ^ամբ։։ւն մէԼտեւլէն , ուրրշփն ւլերարղաձւ
.•.ւ.լա&, ուրէշին ղԱսարզբ ւչբաժ , ուրէշէ՚ն լեղուե
լ..սսելող , ուբբշչւն Ա.ստւււաժը պաշաելով^ , բայց
Սե րքնապդ ս հաւատա րէմ աղգա յրն ւււխտ բ ն : ՝ւսղ–
Օ ուրաց։։ւէ եամ այս գպբոցը ու..է էր աււաւելու–
լէՒէւՍն-բը, ունէ նաեւ էբ էքե բութ էւն՛նե բ ը;
Պ • օրուանղ Հէւսրսեանը տեսայ երեք ա.ւ–
գայ , — երկու անղամը բարեւտւււքով ասցաւ,սբ–
բոր՚լը կարւ։^ խօսակցուէէեամ բ մը, ոբ չ ա ա > ե—
տաքրքբակա՚ն էբ է՚եճ ֊,ամար֊, էձԵմ ուղեր Հան–
րուլժեան սեփակա՛նութիւն ղարօնել այգ լսօսակ–
ցուլժէւնը , որողէետեւ կը ղաէւեամ որ ղցէ^ մ ը ղը
օաղէ եւ կը զբաղեցնէ ՛էիս՝ աւելոբւլ ԺաԱ ավաւէա—
ռոլէքէւն պատճաււնլով էնծէ ; Հայ գազոլթսեբուն
ասլա։էայէն տեսակէտող՝ է^չ որ ըսաւ ի ն ձ , կ լն—
գունէմ՛ էբրեւ ճիչտ տեսակէտ։ կ՚աւելցնեմ նււյն—
պէս քՈր , ինչպէս էյսւււաշ Հբաաարակած է ժա—
մ անա կէն երբ տեսա կցութ էւն մը կ՝ ունենա յէ Գա–
րեգէն ՝1)ատբէաբքէն Հետ Ա արսէլիոյ ա՚ւ՚շեւ , շ"–
գեսաւէ սը ՚Լրայ , նոյն Հաբցբ կը գնէի՛ պա֊,ա՝ն–
ԼնլոէԼ որ գագւււթ՚ներբ, իրրսւ ոչ միայն ապա­
ցո յց իրենց չափաՀ ասո ւթեան , այլ եւ անՀ րա­
ժե շտո ւթիւն պաամ ական ի րալութ էւննե րէ բխած ,
տէր կանգնէն էբենց ճակաաագբէն :
Այս իսօսա կցո ւթեան մ՛էչ ՛հաստատ եցէ թէ ՛՛վ ,
Ե բուան գ Հէւսէսեան , վաւերական պաՀպանո։լա–
կան , օժտուած է գործնական մէտքով ե լ ղո–,ա–
բերութեան ոգէով տ
Աբամայէս Աբապեան, ծնած է Մէչագիլղ
(Կէյվէ) • Յունասաան փոիսագբուած որբեր՝ եր­
կու եզբայբներ, Լմեծբ Ատեփան, կրտսեբբ՝ ա—
լագանի անունով Յակոբճան, ուրիշներու փավւա-
քով՝ Հի չէն , անո ւննե բ զորս կը նետէ շուտով
կոչուելու Համաբ Արամայիս) , ՝է՜–ոբֆուէն կր բեր­
ուին իտալիա , նաիս կ՝ուսանին Ա՝խիթաբեան վար­
ժարաններուն մէչ, Վենետիկ ու Միլան։ Տետոյ
Արամայիս կբ մանէ Ա էլանէ բմ չկ • Համալսարա­
նը , ղոր կ՝աւաբաէ յաչաղոլթեամբ , եւ աՀա կը
ծա՚էէ էտա լեւֆրանսա՚կան պատե բաղմ ը : իբբսւ
ղէ՚նուո րական էմ ի չկ՝ կը գ՛՛էծ է Ավփ՚նեոնի Հ/՛^"՛""
"Ր 1 թ բարքա յի լացի ճամ բուն ՚Լրա յ : Պաաե–
րա։լմ էն եաքը ղբ Ս անէ աաամնաբուժական վար–
ժարան, եւ այժմ կը գործէ իբբեւ ատամնաբոյժ :
էէաււաջլւ ծանօթ է յ ասնաւո բարաբ իբ քե է–
րէ ուածներով։ \.\^ճ՝մ Նոյեմբերէն, է;լւկուև1՚/ք մէչ
այ..պդս կբ նեբկայացնէէ զէնք՛ « Զգայուն ,
թ բլժ ՚ւոլն "ՐԲ մը, ոբ ունէ բանաստեղծ է չնո ր՛՛ք I
^օրեղ կԼ՚՚-ոյթ մը ունէ էբ Հ ււււկւււ–Ա±^ գւ՚Ր՜
կաժ ^ ոտա՛նաւորը, եւ յո՚պիԼ է էբ քերթուա­
ծ՛է՛՛ 0 էկ տուն մբայն, վեբԼէեբ, որ մելամաղձոա
էր 1 Լնչեցէնք Հ ^Հենք ու։լնբ ոբ տխուր բլլան ոբբե–
ՐԲ : Հ,ղօ ր , Հգօ ր էլօ՚՚նց նայուածքէն եւ եբգէն
"^Լ՝ Օրապեան տաղանղ ունէ, թող աւելի՛՛ եւս
ծլարձակէ : Ալ շնորՀակալ ենք Վենետէկէ Հայ–՛
բեբուն , որոնք Արապեանը կը ղրկեն մեղի՝ անոէ
տալով ֊,ա յկական չունչ եւ ս տ ե ղծաղո րծո ւթ ե ան
չեոր՝,ք > )
1949/՚1՛ Հբաաարակեց իր առաչին քեբթողա–
գէրքըէ ՀաԱդլւպսւսււեր Ս՜ուսային եէա; Հ. Եղիա
Փէչէկեան կը գրէ թէ՛ Արամայիս տպա ղրո ւթեան
֊,աԱաբ պատրասաած է նաեւ երկբորգ քեբթալա–
՚ Է Ր Ր Ք մր, ԱՎռ^ՈձէԱ Վե(ւ1յաիկ : Ունի պայծառ եւ
աղուոբ արձակ մլն ալ; ճարտասան է , կը խօսէ
է^ւալեբէն լեզոէն Հայերէն լեղուէն նման սաՀուն ։
իր քերթուածներով եւ թղթակց ո ւթեամ բ մէ­
այն ծանօթ էնծէ, այժմ կը ղտնեմ ղին՛ք էր բոյ–
՚նէն ^ԷԼ, ես այս սերունգէն կապուած եմ էբ­
րեւ իբեեց երէց եւլբայբը ; Հետեւած ուսանողէ էր
տքնութեան եւ թչուառութեան , քերթողփ էր
յոյղերուն եւ վերելքէն ,ոլրախացայ տեսնելով
ղէնք երՀանէկ՝ էր բնտանեկան րոյնին մէչ֊. Տ է֊
կին՛բ , իտալէա ծնած ու մեծցած աղ^իկ մը , սքան­
չե լփ իտալերէն կը խօսէ՝ իտալացէնեբն էսկ ապ–
լեցնելու աստէճան մ աքուր եւ Հնչեղ առոգանու–
թեամբ մբ, բայց ել, ո՜վ զարմանք , կբ խօսէ
սքա՛նչե լէ Հայերէն մը։
Ա՛չ, ամբոզիվէն մռայլ շէ երկէնքբ Հայ–
կաղանց ճանապարՀէն վեբեւ , ամբալիւվփն քաբ–
քաբուա չէ ճանապարՀն Հայկազանց։
Fonds A.R.A.M