HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 295

ՕՏԱՐ
ԷՋեՐ^
Ավւհրււ իր ըլլաէւ լսպւաոսբսրա Ո Ն լացն,
ԳոյևԱ իր ո՛չ կապսյտ եւ ո չ ալ կանաչ,
օւսրժումներն իր բւիւ-ր լոկ կոծ ու շաո.աչ,
լ1Ն ե ր գ ն իր իւըրո|ստ՝ ե ՚ բ գ ն ացասաւթ-եաէւ
թուրերն իր ըլլան իր կ ո ւնո ՚ վ օծուն,
\
||ր երթ ես (րսէ1ոնք դիտ եմ մեկուսի՝
1>նձ
յիշ ե ցըն ե ն հալա ծ կապարի
եյորք ն Ոն կերպայւան.ք, թ–անձրւււթ–ի՚ւ11&
\–;
-
Ո–»– գոցն :
լ՛ացերն իր րլլան աւելի՛ ըէլգաստ՛
փան թ է ափունքներն, որոնց դէմ՛ անսաստ
լյ՚աէ"աււին անվերջ հողմերն ու կոհա կ :
Չըլլան հոն լաստեր, մա կ ոյկ կամ նաւակ,
(\այց լո կ տարամերժ անշարժ կ իս ամո ւթ,
ճ այե րն որուն մ է յ թ ե ւ ե ն խ ո ւ թ է խ ո ւ թ ։
ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍՐԱՊեԱ1.
ԹՈՀԻՋ
ՏԽՐՈՒԹԻՒՆ
Րոլոր սրտերի դաժան մտերիմ ,
Ա ենութե ան ընկեր, վըշտի բարե կ ամ ,
^սւրացատ սիրոյ հըմայ1՚ւով վերին
էյաււնում ես ա յլ ո ւ ր վաւլ, թ է տ արաժամ • • •
(1բտէյւլ սահմանն է հևչուն ծիծ աղի,
է;րբ ւպօր փաո.քն է աօնում խրախճանք ,
(ււբ ց ա իո ւթիւնն է ա չ ք ե ր ռ ւմ ծ աւի
փևտււում սին կեանքի «հաէւոյքն։^ անվախճան ;
(էյ՚ովիչ տ խ ր ո ւթի ՜ ւ ն , գ եբող ո ւ ան չար,
իջիր վերստին բրււրեզ բարձուԱքից ,
Ամսւրյ թ ե ւ ե ր դ փ ոիբ աննշմար՝
(օ՚ախիծսվ թ ե թ ե ւ համակիր հոդիս :
Լււէյս եբկՍւի տա^.^, աշլսարճսւմ՜ այս նեզ՝
՜4..այ6Լ1յււս լաց դ իր , ւլւաււճ՜ի մէ ջ արցունք • - •
՚^ւ-ո վեճ դ ր ոշսը խաղազ ե ւ ահեղ՝
1'-ւօվրչ սւլսրութր՚՚ւՍ, դ ր ոշմըդ անսուտ :
Գ՛
ԾԻԾԵՌՆԱԿ
Վէււոեղծեն
Հիւանդագին
%րեւա1լայութիւն
ս յլ ;
է
Ա՝անկասչաաում
շ>
է՜ն մէԼ
ն շաՎոլաի
չ՚՚՚Լոր
նիւթ
եէն
աԼ աււնուած
են մեէ աււօլւեա
յ ղեան յէ՛, ն ,
սաեւչծեէով
իէաոլաշա
մանկական
գրա
զաս։ւ ւըյ էւն
-*
Այս
գրքին
ՈԼԷԻԼ
մէկ
աււաւելութ
րւնր
կյւ
^աղմէ
իէ գունագԼ
գ նկարներչլ
,
որււնք
թէսա
՚աէաա
յա յս՛ի Լ են : Աււ ոնք
գո էհ ն են
աագանգաէ-որ
գհագրիշ
ձէէան
ԱճէմԱա՚^ի
,որ
ըմըււնու՚ւ
ով
նւ
՛ձաչաէԼով գծա՛ծ
է
ր՚՚Լ՚՚րը
՝• Այս ՛ղասա
ուած՜քոեէէն
չաաե է սլիաի
կրնայէն
մ աս կաղմ՛ե Լ ՜նաեւ
ընաէր
ւգաամուահքներու
էաւաքահոյի
մը։
Հա յ մանկական
աղքաաիկ
գրականութ
ւ. ան
անգա
ս աան
ին մէք Օգուարդ
ձ արօնեանի
<Հ Ա ան–
կաոլաաում
ըֆ մ՛չակո ւած
, րարե րեր եւ հագկա
-
քոյր
ահու
մրն է, որ մչակեչոլ
֊.ասար
գրագէա
Հեէէինակը
օգաուաձ
է էր մանկավարժ ական , ու–
օռլց Լական
եւ աես չական
փո րճաււութ
ենէ^ ն , $էար–
ձնելով
Հաաորը
մանկական
մաաենաչարի
մը
ար­
մէքաւոր
մէկ
գիրքրԼ
Մ՛
ՄԱՆՆԻԿ
էէւա
՜Խքէ
՛է էշ
երվու
ա՛յ ենա գմուա
րէն
րա -՝
՛՛նր կան
ղորս
չաա
քէչ
մաէգէկ
վր
յաք՛։
ղին
րիել
մ
աէւլէ,
րսւ
մ
աւգրէլ
աէւանց
՚/
^ վ
֊,աաէկ
թէԼԼ՜ք
նաս ր շրնՕլու
սլ ՜ԽՍրքրն աղատութեան
չեորէիւՀ
ղերծ
աչյսար֊ալ. ամենամեծ
րււեաղալէն՜
գրամէն
:)
Աարգ
մը է՜ն&է ցոյց տուաւ
թէ ասոնք
կարԼլի\
րան
եր
գրն
:
Լհյգ
եղա
ղան
անձնաւո
րո
ւթեան
ծա
լ
-սէ/ացայ
չատ
սլարղօրէն
;
Այս
աաեն
կը րեաղէր
սլղտէվ
քաղաքէւ
՛էը՛
սէչ
եւ յեամըշօրց
մը
Լնիկս պտոյտի
Հանած
էի։
(քանկարծ
շունս սկսաւ
գետինը
թաւալիլ
եւ ծա
-
ււնրււե
քսզււտուէլ
, աւնալով
ու
Հււնւլալով
:
Աս լ.նծէ –.արց ղուտայէ
թէ է ՛եչ էէ
պաաա֊
Հածը,
երր
նվատեցէ
թէ մէկը
կը քալէէ
քովէս,
շուրչ
եէեսուն
տաէեկան
մաըւէ
մըն էր,
էսեղճսւկ
֊.աղուսա՚եեէ
Հագած
,
աէւանց
օձիքէ , աոանց
ՎԸԼ–
լսաըկէ : ս ուրացէկ
մըն
է , խորՀեցայ
եւ
ձեռքս
գրպանս
պիտի տանէէ ; Իայց
անծանօթը
էր
կա­
պո
յսւ աշքերուն
մէչէն
՝։անգարտօրէն
մ՜պտեցաւ
րսծէ , էրրեւ
թ^ Հէն րարեկամ
մը ր(/այէ
:
— 0 լւքատ
մը ունի
թեղճ
կենդանին
, ըսաւ
,
եկուր,
Հանենք
ղայն։
Ե՛լակէ
կր թօսէր
ինծի
Հետ , իրրեւ
թէ մաե–
րէմ
րյյչոյէնք։
Այնքան
աղնուութիւե
կար
նայ -
ուածքէն
մէք, որ
ւէյ՛րաւո րական
ոԼյինէ գտայ
իր
ս տե
րմ ութեան
մէք )
Լքստարանէ
մը մօտեցանք
եւ իր
քով
նսաայ
:
Օուր
սուլուցով
մը
կանշեց
շունը։
Սւ,
տարօրէ՚նակ
րան,
էմ շունս
որ սովորա–
Ր՚սր
կը
է՚րաշէր
անծանօթներէն՝
պաաասիանեց
կանշէն
. եկաւ, է՛ր գլուխը
գրաւ
անծանօթին
օ ունկերուն
վյ՚էսյ
I
Այո
վերքէ
՛նր
սկ
սաւ
Հեաագօաել
կենգանիին
մորթը։
Ւվերքոյ
Վաէս՚ձ
մը պոռաց
ել սկսաւ
գոր–
հ ուլութ
էւն
մ
ր
որ
ցաւառէ
թ
ըլլա
լ ո ւ
էր որովՀե
-
ս
՛եւ
շունս
րաղմ ա թէլ
անգամնե
ր
կաղկանձեց
ՀՏանկարծ
մարղր
աղաա
ձգեց
գայն
:
Մի^ձ
շունը
կր Հեէւանար
, անծանօթը
կանգ -
նեցաւ
եւ ղնաց , ղլուէսով
Հցաե սութիւն՛^
րնելէ
՚լերք
ինծի X
Իր
մ եւ^ում
ը ա յնքան
յանկարծական
եղաւ
որ էր յոգնութեան
Համար
իրեն
րան
մ՛ը
տալու
կամ
շնորՀակալ
րչլալու
մամ՛անակ
ի-կ
շունեցայ։
Տուն
վերա
՚էարձէս
, պատաՀարը
պաամեցէ
ծերուկ
էսոՀարարուՀիիս
ւ
— Անտոնն
էր , յայտնեց
ան։ Ամէն րան
կր
տեսնէ ան :
Հարցուցի
թէ ինչ էր անոր արՀեսաը,
թէ ինշ
Կ՝Ր^էր ՛սն իր ապրոլսար
վաստկելու
Համար :
— Ոչինշ,
պատասխանեց
էսոՀարարուՀին
:
Ի՞նչ պէտք
ունէ արՀեստի
է
-- Աակայն
ամէն մարգ արՀեսաի
մը
պէտք
ունէչ,
ապրե լու Համար %
— Ոչ
Անտոն
ը, ըսաւ
ան։ Ամէն մարգ սիրա -
յօժար
կուտայ
իրեն՝ պէտք
եւլածը։
Գըամր
իրեն
^ՅԱՌԱՋ^Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ.
(43)
ապրելու
արժանի
շէ . . . ստրուկի
ղաւակնե
լ։ . • .
Հէացած
այս
նո րօր ինակ
արկած
եալի
ե րե
լու­
մէն
ու
տարուած
էր
էսօսքերէն
մտիկ
կ^ընսնք
ղինքը,
որ յանկարծ
մեւլի
դառնալով
րսաւ–
Աս
Օէյէս
Ս
ուրատցէ
եմ • • • սեր
գիւէլն
ալ
.եոալ . մեր Հոգինե
ր՛ե
ալ
Հոգի
էիե
, մենք
պա շա
րու
ալ ապրե լու ^ավէս
ունէ էւնք , րա յց գէացանք
որ
մ եռնեւու
օրը Հասած
է • ՝ •
Րոպէ
մը լոեց , յիշո գութ եանր մէք աս փովօ՚–
լով
ամ րողք պաս՚աՀածը
:
Նո
յն միքոցին
1.՛
էկր աթոռ
մր տուած
րըս՚լով
իր սեւ ել կո չկո ռա ց ած
ձեռքե րով
ր առաւ
, գէէէլի
աէւաչ Քչեց
ու մեր մօա նստեցաւ։
Յետոյ
գրպա­
նէն
Հանելով
ծխախոտի
տուփը,
սիկարէթ
մը ո
լո­
ւթեամ
ր I
՜՛
-
Աարուկի
գաւակներ
, ստրուկի
թոռներ
•• .
թո՛ւ
ձեղի։
եւ արՀամարՀանքով
թքաւ
սաՀմ ռկած
ամ րո–
խին
երեսին
* • •
-
Թու* • . ձեղի
. . - կեանքր
անուշ
է • • • իրաւ
է , րա յց գուք
ի նշ երես
ունրք
ապրելու
. ՛նայե–
ցէք
սա խեղէճերուն
Վչւայ , ել ձեոքողր
ղը ցուց՛նէր
(
ոէյրիեերը
Ը
."էք
Ր
՚"9 սրտով
թէ կսաեքը
ր՜եշ\
անուշութիւն
պա^ած
է ձեգփ Համ՛ար . • .
^
Երկու
խոշոր
եւ կո շ1լոււացած
ձեռքե յւ ը
կր
գալարուէին
կուրծքին
ղրայ
և կարգես
շէր գլ.տեէ
գանո՛նք
ո" ւր տե ղաւո ը ցնե
լ :
-
Փճացանք
, ն աֆ
եղանք՛
- .
ունե
ցածնիս
թէսլլեցին
յ
մնացածը
այէեցրն
, , մեղ՝
պառաւնեըը
Խւ
կսյրերը
ձգեցին
• • . տղոլ
՛գէս
խա րուե ցանք,
սէնեցահ
սէլաՀնեէնիս
էըենց
տուինք
ու մեր
թա­
փած
գնգակներովյ։
ղա րնո
ւԼ ցա՛ն ք • • •
Գլուխը
կը շարժէր
ու ամրողք
մ՝ արմնով
կը
գողգողար
ու րառերը
Հետղ֊,ետէ
գմուարալ
կու­
գա
յին իր շբթնե րուն
՚էրայ
. . .
Աս
մէկ չէ, երկուք
շէ– միԱէթէն
արիւնը
նոր
չպի՚ոի
թափի
. . . չասւ
լաւ
գիաէի՚եք
,
րայց
չգիտնալու
ղ՚որկինք,
կոյր
ել խուլ
ձեւացանք–
••
թու
մեէլի՛–
ինշի" Համար,
որթ Համար
կ՝ապրէնք
այս
ասլշիարՀիս
վյրայ–––
Աեէւնիլ
^ ^ ի " ց ՚ ղ
""1՛ Նճ.
• Համար
կարեւորութիւն
չունի։
ինք պ^էաք
չուՅւի
էգրամի
։
Բաղաքին
մէք,
ինչպէս
աշխարՀի
բոլոր
միլա
քաղաքներուն
մ էք , անՀրաժեշտ
էր վճարել
Հացի
•իլ րաքանշիւր
պատառ
, գաբե քուր ի
իւրաքանչիւր
՛բաժակ
*
;
Որոշեցէ։
երեւան
Հանել
իր խորՀրգաւոր
մե­
թոտ
ր եւ շուտով
Հաստատեցի
թէ էսո
ՀարարուՀին
ճիշգ րսած
էր : Անտոն կոշուածր
ոչ մէկ
Հաստատ
ղրաղում
չունէր
: Ան կր գո Հանար առաւօտէն
մ՚էւն–
չեւ
է՛ր է/կուն թափառելով
քաղաքին
մ էք ,
աււանց
ե ր ե
լ " լ
թա կան նպատակէ՛
, սակա
յն ա շքը
լաւ
բա­
ցած
: Եթէ
ՎԷչ լծուած
ձի մր տեսնէր
, կր
կեցնէր
կառապանը
եւ դէտել
կուտար ատիկա
:
Եթէ փտած ցանկապատ
մր
նկատէր
,
կր
կան չէր
անոր սեփականատէրը
եւ խորՀուրգ
կոլ
աար
որ ղայն
ներկել
աայ ։
ԸնգՀան րապէս
իրեն
կը յանձնէ
ին
Գ"Ր^ր
*
ււրովՀե/ոեւ
ամ
էն
ոք գիտէր
թէ ղրամ
ապա
չտ
չէէ
Աէն , այլ ծառայելու
անկեղծ
բաղձանք
ունէր :
Գէւաեմ թէ
Բ"Լ"Բ
քաղաքներուն
մէք
կան
ւմաթէյլ ճարաար
անձեր : ք՚այց
Անառն
միւս
-
ոե ց
յլանգաղո
լ
՚^Լտով^
ժամ անակ
ունեցանք
իր
ղկմ
քր
գիտե­
լ ո ւ ։
8
եղին
ո՛՛ր
մ աքուր
մնացած
ե րակէն
կաւյ–
մուած
էին ա յգ
խումբ
մ ր գիւգաց
ինե
րր , ո րո՛նք
վարժուած
Հողին
երեսր աշխատելու
եւ ըոա
ե -
րեւո
յթ ին
ա յնքան
նմ ան
մ իւս
ղիւղաց
ինե
րուն
յանկարծ
ուրիշ
ձեւ^վ
երեւան
եկած
էին
աղէտի
օրերու
մէքէն
: Րնքը չափաղանց
թուխ
էր եւ
՛ս–
րեւէ
տակ
աշխատող
մ արգո ց յատուկ
կնճի՚ւներ
կ՚երկարէին
ճակտէւն
՛էբա յ • ոէ շքե
ր ը
ապաստանած
երկայն
եւ թաւ
թար թէմերու
ներքե ,
անսաՀ­
մանելի
բոց մ՝ր ունկէն
, որոնց
մ էք
տեւականօրէն
կր վառէ բ
գա
յրո
յթ ը ,
ըմ րո ստո
լթիւնր
-
քէթ
Բ
Հայկական
ել թեթեւ
մը աբհուային՝
կ՚աւլնուա—
ցնէր իր գեղքուկի
կնճռոտ
ղէմքր
ել թանձր
չըր -
թունքր
մ իա յն իր ՚էբէս յ կը նշանակէին
րարի
եւ
էսաղաղ
րնգունելութիւնները
Հա յ գէլղացէ
ին •
( է յ ա ւ ւ )
ա ա
ԵՍաեԱՆ
բազւ
ատա
ոաւ
ներուն
պէս
չէր • ինչ աշխաատնք
ալ
կ
ԸԱար՝
ւէձռականօրէն
կը մերժէր
ընգունէլ
աւելի
I
գըամ
քան այն ՈԷ անՀըաժեշտ
էր իըեն
այգ
ՕԷԸ \
ապրելու
Համար։
Երր ոչ մէկ բանի պէաք
ունե -
1
՚ւար , "Հինչ
կր պաՀանքէր
:
՚
(ձետոյ կուգա
մ ձեղի եթէ
բանի
մը
սչէքք
ւ^ւնենամ , կ՝ըսէր
:
Լմբռնեցի
թէ այս ծառայակամ
մարգը
իր
աեձէն
Համար
Հնարած
էր տնտեսական
նոր
գրու­
թիւն
մր։ Ան էէ
յոյսը գըած
էը մաըգկային
էակ­
ներու պարկեշտութեան
վրայ
ւ Բոլորովին
ան ֊
կեղծ
ըլլալու
Համար պէաք
է խոստովանիմ
որ
քէշմ՚ը
՚Լշտացայ
, երբ՝
շունիս պաաաՀարէն
վերք
Անտոն
ղիս բարեւեց
գլխու
պղաիկ
շարժումով
մ՛ը,
իրրեւ
թէ անծանօթ
մր րչլայի
էէեն
Համաը՛– Ուս­
տէ
անմէ։քապէս
"է տան
նորոգուելիք
բան մը ե ֊
գաւ
— ծակած
խողովակ
մր --
էսո^արարոլՀիին
ա՚ւաքարկեցի
սր Ակտոնը
կանչել
աայ
1
- կարելի
չէ ղինքը փնտռել
ւ Եէրեք
նոյն
տե–
ղը շի կենար, պաաասխանեց
անէ
իայց
լուր
պի­
տր
էլրկեմ
իրեն
է
Այսպէսով
տեղեկացայ
թէ այգ
արաասովոր
անձը աուն
չունէր
: Աակայն
իրեն
լուր
դյ՚Վ^Ալ
խիսա
գիւրին
էր I
Տեսակ
մը անթել
Հեռաղէր
կարծես
ղինք
կը
կապէր
ամրողք
քաղաքին
:
Ա՚ւաքին
Հանգէպած
անձ է ն
կ ՝ըս է իք
« Անտոնը
տեսնելու, էգէտք
ունիմ»։
է^ա՚եձնարարութիլնը
բերնէ
րերան
կը
թ ր ՚ ւ ՜
շէր
մինչեւ
որ Հասնէր
էրեն։
Արղարեւ
,
նոյն
կէսօրէ
վերքն իսկ եկաւ
մեր աոէնը։
Բննեց
խոէլո–
վակը
ել գործի
սկսաւ։
Երկու
ժամ վերք
նորողութիւնր
աւարտած
էր՛ ել գարձեալ
ան մեկնած
էր նախ
քան որ
կա­
րե ՛նա յէւ շնոր Հակա լութիւն
յա յտնել
իրեն
։ Աա
-
կա
յն գոնէ ա յս անգամ
խոՀարարուՀիին
րսած
էի
որ ա ււա տօ րէն վճարէ : կնոք Հարցուցի
թէ
Անտոն
գոՀ մնացա
ծ էր
I
Անշուշա
, ան մէւչտ գոՀ է, պատասէսա–
՛՛՛եց : Վեց
շիլին
տալ
կ՝ուղէի
, րայց
երկու
շիԱ՚ն
մ իա յն ուճլեց
% Ատիկա
իրեն պիտի բաւէ
ա յոօր
եւ
վաղը : Բայց
րսաւ
որ եթէ
երբեք
պարոնը
աւե
-
լոր՛է
Հէ՛ն վերարկու
մր ունի
....
Ջեմ
կրնար նկարագրել
այն Հաճո յքր ղոր րղ–
՚էացէ
այգ
մ արգուն
տալ
կարենալուս
Համար
իր
վւավւաքած
մ՛էկ րանր։
իր ետեւէն
վաղեցի
, պո
-
սալով
-- Անտոն, Անտոն, վերարկու
մը ունիմ
քեւլի
•էամար
։
Գարձեալ
Հանգիպեցայ
էր նայուածքին
խա
-
՛լաղ
լոյսին
։
ԽոՀարարուՀիս
բերաւ
բոլոր
Հին զգեստներս
:
Անառն
քննեց
գէզր,
վերարկու
մը Հանեց
Հոնկէ
^
վարձեց
ել Հանդարտօրէն
րսաւ^
֊ – Ասիկա
շատ
լալ կուղայ
գործիս
։
Իրապէս
աւյնիւ
ես :
Եւ անՀեաացաւ
։
էՀ , պէտք
է րսեմ թէ գիրքերէս
մէկուն
մա­
սէւն , ոշ մ՛էկ էսանգավառ
գրախօսական
ա
յնքան
Հաճոյք պատճաււած
է ինծի,
որքան
այգ
միամիտ
ւլնա Հա տանքր
;
Եթէ
ամ՛էն մարգ սորվէր
վախաղարձ
վստա
-
էութեան
այգ գաղտնիքը,
սլէաք պիտի քրԱար
ոս­
տիկանութեան,
դատարանի
բանտի
ել
ղրամի
:
Մեր տնտեսական
բարգ
դրութիւնւր
պիտի
չրարե–
լաւոլէ
ր եթէ
ամէն
ոք ապրէր
այդ
մարդուն
նր–
ման
, որ իր անձէն կուտար
որքան
որ կրնար
եւ
սակայն
փոխարէն
կ՝րնգունէր
միայն
իրեն
պէտք
եղածը:
Տարիներէ
ի վեր րան չեմ լսած
Անաոնի
մասին :
Բայց
Հոգ չեմ րներ
. գիտեմ
թէ Աստուած
ել ինչ
որ աւելի Հագուագէպ
է–֊ մարգիկ
ալ երբեք
պիտի
չլքեն
զէ,նք :
ԱԹԷՖԱՆ
8ՎԱ6Կ
ԿԱՐԳԱՑԷ՚Բ
ԵՒ Տ Ա Ր ա Ե Ց Է Ք
էՑԱՌԱՋՎ
Fonds A.R.A.M
1...,285,286,287,288,289,290,291,292,293,294 296,297,298,299,300,301,302,303,304,305,...596
Powered by FlippingBook