€ ս Ս.
Ռ
Ա
Զ >
ՄԵՐ
ՆԵՐԿԱյՑԱՑՈՒՄԸ
ԳՈՐԾԵՐՕՒ
ՎԻՃԱԿԸ
ԿՐՈՄԵԼ,
26
Մարտ
(Յաււաջ).–
Այա բան-
ւ.որական փոքրաա.աՆր կը գանուի
Ավինեոնէն
աա~
աը քիլոմեթր
Հեռու։
Աւանին
մէք կայ <(.Շանսէլ »
անուն
թ " ՚ ֊ ղ ^ է
՚ՂԳ
"՚1
՚հ
գոր^՚որան
մը չուրք Հա - .
բիւր
րանուորներով։
Հայ գագութր
Հասաաա -
ուած է
1925^^5՛
ասգին, կր բաղկանայ
13
րնաա -
նիքներէ
(54
անձեր) : Մեր
բանուորները
մեծ
մա՚՚ոէէ
կ՝աչիւաաին
թուղթին
գործաբանբ
:
Ամիսներէ ի վեր գործե րր անկայուն
վիճակ
մր
ունէին։
Զգալաոչէս
կբճաաուած
էին աշիա -
աանքի
Ժամերը։
՛Նոյնիսկ
վճարումները
- 1օօր -
եայ թէ ամ աական
օրերով
ու շարաթներով
1լ ու
շանա բ ։
Յանկարծ, Աաբա.
5/'Տ՛
Տեսչութեան
կոգմէ
մէկ
մէկ գքր աբուեցաւ
րոլոր
բանուորներուն
եւ վե -
րակացուներուն
, ծանուցանելով
թէ
«Ութօրեայէ֊ն
ել թոշակաւորներուն
ալ մէկական
ամիս
պայմա
նաժամ կըարուի եւթէ գոբծաբանր
պիաի փակ
ուի Մ արա
շ^ին :
Բ արե րա իաա
բար
ութօրեան
չքբացած՝ գոր՜
հ արանր բաց պաՀե լու
որոշում
աբուած էբ ։
Այժմ
աշխաաաւոբնեբր
շաբաթական
2.3
օէ
պիաի
բանին
մինշեւ
նոր
կա րգագրո
լթ իլն
. • • ։
(իամական
վճարումները
80^5՛ 100
ֆրանք :
Այս գործարանին
մէք աշիաաող
Հայ րան -
ոլորներուն
թիւր
21
^ոգի էր
(ՏՀ՛
կին) ,
որոնցմէ
Հինգ
Հոգին
Լմէկր
կին) ամիսներ առաք
արգէն
արձակուած
էին ղանաղան պաաճաոներով,
քանի
մը աեղացինեբոլ
Հեա մ իասին
։ Անացեալ
\ճէն
մէկր
քււնթրմեթր է :
Երեք
Հ ողի Ավփնեոն
կ՛ե րթան
ա չիաաե լու :
Երեք երիաասարգներ
ալ Հողագործներու
ու այ -
գեպաններոլ
քով կ՚աչփւաաին : Ասոնցմէ ղաա կան
քանի
մր կիներ , ոբոնք
գա չաա
յին ա շվսաաանք -
ներ կր կաաաբեն
, երբեգանակբ
բացուի :
ք^նակա րաննե բ ր տրամ աղրուած
են գործա -
րանաաիրոք
կողմէ
անվճար
, ինշպէս եւ
փոքր
րանքա րանոցներ :
Ունինք կօշկակար
մր
մօաիկ
գի՚֊գի^
Ա ՝
Աաթուրնէին
մէք։ Մէկ ալ սկսնակ
չրքուն վաճա–
^Հէորգ։
Ունինք
նաեւ
բժչկական
ճիւղէւ
.Համալսա–
ձ՝
ր^նակսքն
ուսանող
մը
(ի՚ոնփելիէ
,
Անգբանիկ
Բոգմանեան
(
Աքումոլչեան
ւնօեւ
՛ւ
՛է
յաքողութեամբ
աւա ր աած էր Ավ ինե ոնի
^Ֆրեաե–
րէք Միոարալ»
լիսէն :
Երեք երիաասարգներ
երկու
նոր՝ եւ մէկ
՚\ ւ>
ալ Ապբիլեան
սերունգէն
՝ — ամումնացած
են
օ
••ու*աոէԱրուՀինեբոլ
Հեսւ :
՚՚\
Ազգա
յին կեանք
գոյութիւն
չունի;
ՆորաՀաս–
- ^՚^երրքիչ
- շաա Հայերէն կր խօսին,
րայց
գրել -
կարղալ
շեն գիաեր :
•.՚
Իրրել
ՀԱէյերէն
թերթ կր ստացուի
միայն
յլ^Ցառաք»
։ ^ ^ ^
^^
Թզթ ա կ ից
թեանց
վրայ,
միւս
կողմէ
նոբ Հողեր
դրաւել
գէսչ
* արեւմուտք,
ղ/՛քելով
թրիէսթէի
Հարցին
մէք :
Գաշնակիցներր
վերապաՀ են առ այժմ , եւ
չեն
ուղեր
նոր կնճիռներ
ստեղծել։
Կ՚ենթագրուի
թէ անՀետացած
կր նկաաեն
ալպանական
վտան
գր I
ԹԱ՛Թ.
ՏԷՍԻՆ.–
Հ. 8. գ. Կոմիտէն
թատերական
եԼրզայացուս
մը սարքած էր վիրավէ
Հ՚Հ^
մարա)
ղգսօբէ
գսրշ ՝•
11
/ուռն րաղւէութրւն
մը եզած
էր
լսցսսլու
^ . 0 .
ի . ք^ան սրաՀը : Ներկայացուե
-
ցաւ
••ւևրձ, ՚ււռոշեաՍԷ
<ձԱօս
ե լ
%աբգիթեբ»
թա -
տւբալաազր ; երւթը թէ^ւ պարղ իր
կառուցուած–
Ք՚՚՚Լ՝
" ՚ ֊ ^ ր բարոյական
խ
՚ ՚ ր ք
մը ոլ
Հայրենի
շուեշ : .^սւԱւսսւղը ֊,արաղատ
ղո յներով^ մեղ կլ
սւրզայացնդ
րբ
Շ
սնդաղայր՝
Աշտարակը
քիր խիսա
բարքսբող
ու ըետաՍեկաե
մաքուբ
կենցաղով
,-
Օախ քան ներկայացում՝ը,
ընկերուՀի
Գ.
Գ՚ագւագսաս
ներկա յացուց
ՊնրՆ,
•վռոշեանի
գըա -
գաս
գռրծոք֊ս^ութիւնը,
գրական ,
կենսագրական
աեղեկութրւններող
ւխ՚րագոշ
եռանգով
նուրբուած
4
՝էայկ. րեմ ին ,՝,ա կառակ
րո էո ր գժուարութեանց
:
\էե րկա յացում ր անցաւ
յաԼող : Եթէ
Հանգիսա–
աեսեերը
լժեբոլթլէւններ
Եշմարեցին
, ատոնք յա -
տուկ եե րոլոր
եե րկա յա ցումնե
բուն :
՚՛/ •
Թրագոշ
յաչււգած էր մէայն
երեք փորձերով
սիրողներու
լսում բ մր րեմ՝ Հանել : Րնք Լաւաղսյնս
մաըմնա -
ւոբե ց •էե ղինա կէն
ղլչսաւոր
տրպաբը
,
իրրել
գեղ–
քուկ
Օօսի , քաքասէրտ եւ անկեղծ՝
րր
սիր"4
ղղա
ցումնե
բուն
մէշ : Հէիկէն 0 աըի կաըապեաեան
թէ
էր եբղերռվ եւթէ Վարգիթերի
ղերով
կրցաւղգա–
ցում
գնել
Է
Է արտայայաութեանց
մ՛էք եւ
յ ո ւ զ ե լ
եե րկանե բը ,ղժ–բախտ
սիրո
յ զոՀի
մըճակատագրա–
կան
վյ՚րքէն
պաՀերը
ապրելով։
Տիկի^
/Ւողէթ ,
•տակառակ
առաքին
անղամ
րեմ՛
ել/ելուն
, մօր
գ ե ֊
րսվ
մեղ աուաւ
գիւղացի
Հա յ է^ոք միամիա ու
սլաաուախեղիր
նկարագիրը
:
Օր
• Անժէլ Ա ուրաաեան
, ռր նոյնպէս առա -
քին ա՛եգամ գեր կը ստանձնէր
, իր քնքո
յշ ձա յ -
նով,
կե՚եսուրախ
պարերովդ ու ճկուն
շաբժումնե -
բուէ կատարեց
Անուշի
ղերր : *վ
•
ԱաՀակ
՚կասմ՚ա -
ճեա՚ե , սր լւր մասնակցութիլնր
րնաւ չէ գլացած
մ եբ նեբկա յացո
լ մ՜նե բուն , կաաարեալ
մ
ի^որգն
էր ե րկու
սիրահարներու
ներքին
ղգա ցում՛նե
բուն
Իրականացման
: Պատանի
Բարունակ
Պառաւեան՝
մեր Նոր Սերունդէն
, ունի
ե լ
շնորՀ
ե լ
բեմական
յաա կութ
իլննե ր : Այս անգամ ալ խառնակիչ
ու
խորամանկ
գիւղացիի
տիսլաբր
Հանգիսացաւ
, Ե–
րեւանեան
բարբառի
բաւական
յաքող
շեշտերով :
Ընկեր Ա կրաիչ
Ա՚արտիրոսեան՝
Աբշաւիրի
, եւ
Հընկեր ՅովՀ. Լէյլէկեան՝
Հեթումի
դեբերով
նոյն–
• քան գովեչի
ր։աղ։. րկութ իւե մը ց ո յ յ
տՈւին։
Պա–
բախում
րը
իբ
.՚
յՀււլիւ պարերով ու երգեբով
ղր–
ւաբթ ու կե՝յ.–;ուլ. • խ տեսաբաններ
ստեղծեց
, նը -
սլաստելհվ
խ-սղփլյ
նե րգա շնա կո ւթե ան ;
խումբը
վարժեցնելու
աշխատանքը
կը պարտինք
Տիկին
*Բավւաղեանի
ք-սնքերոլն։
Պարախումրին
կը մաս
նակցէին
, դեւչՀկական
տաբաղներով՝
օրիորգներ
1
)օնա
Հրւոեան
, Աշիսէն
Համ բարձում
եան ,
մ՚անէթ
Երամեան
, մ՝անէթ ԱաՀակեան
, Աայաա
՛Լաղար -
եան եւ ԱրբուՀի
Լէյլէկեան : Պէաք չէ մոռնալ
նա–
• ե լ
քութակաՀար
Պ– Ա՚իրիճան
Շիբվանեանը
որ իր
եուագով
վ՛ա
յլ ու կշո-ոյթ տուաւ
երղե բուն
ո լ
պա
ԱԼՖՈՐՎԻԼ՛–
Զոբ^ տարիէ ի վեր, Ֆօնթէն -
՚՚ւԼ՚՚յէ
խումբր
քանք չփ խնայեր
,
նիւթականով
մէկտեղ
, ղասակարգ
մր բարձրանալու
Համաբ ու
ամ էն անղ ամ , վերքին
մ րցումնեբ
ուն է որ պար -
րութիւն
կր կրէ :
՚
Այս տարե շրքանին ա յգ խումբը
մեբ գսաոա -
կարղին
ամէնէն
ղօրաւոր
խոլմբն էբ։ Միայն
եր–
- - -
-
– ՛
է •
ՈէԼ
I «/<
պ. էրաութիւն
կրած է, միշա մնալով
առաքին
բեր.
ւ ն :
գ. Պ.
ԿԱՐԳԱՑհ՝^ ԵՒ ՏԱԲԱԾԵՑէ՚Բ
<էՑԱՌԱՋ»Ը
գասաւորման
մէք
Գեռ
շաբաթ
մր առաք իր գիրքր անխախտ կը
թւէր։
Ու եղաւ որ Մարտ
22ին , մրցելով
մեր
խումբին
գէմ,
իրենց
գաշտին
վրայ,
Ֆօնթէնպլօ
իբ
Հ ^ / ^ Տ
քին յոյսր
կորսնցուէ
;
^^^^ա
Տասը վայրկեան
էբ անցած
գատաւորին ա^^ք/^
ղ ան չան էն , երբ Աբապ
յաքողեցաւ
երկու
^"գի
անցնիլ
, գնդակը
մ իչտ
ոաքերուն ու գա
յն
տալ
Զո՚բիֆեանին
, որուն կբ մնար
Հրել բերդէն
ներա,
սա.
աքին կէտր արձանագրելով
:
Աակայն
Հակառակորդր
աներկիւղ ու Հէսնգարա
էր քանի որ կիսախաղին
առաքնութիւնը
ունէր ,
մեր վրայ
2 — 1 ։
Եբկրորգ
կիսախաղին
Հինգ
վա յբկեան
չանցած
երրորգ
մրն ալ կըչաՀ էին ։
կէաեբու
տար
բեր ութի
ւնր , Անգբանիկ Գա -
լուստեան
Հասցոլց
3 -
2ի ռւ Աբապին
քաշած
փէ"–
նսւլթիւ»
խաղր Հաւասարեցուց
3 ՜ 3 / ՚
Բառորգ
ժամ կար խաղր
վեր քանա լուն ,եբբ^թակառակոր
-
ԴԱ Լ՛՛ՐՐ"է՛՛է անգամ
րլլալով
մեր րեբգապաՀ Չա "».^
քիրեան
պաբտութեան
կր մատնէր
ինք ալ
վւէ՜ն.ալ~
ր–լ1/ււՀ :
Բանի
մր վա յբկեան էր մնացած
, Աք՚՚՚Լ ՜
եանն էր Որ խազը վերքացուց
4 ~
^ով
է
Այգ
օրուան
խազը կատարեալ
վայելք
մը եգաւ
բոլոր
ներկանեբուն
Համար : Անոնք ոբ
շկրցան
ներկայ
ըլլալ
զզքացին : Մեր միութեան
սիրելի
րարկամնե
րբ թոզ ներողամ
իտ
րլլան , եթէ Հան -
րակառք
չէինք
վա րձած : էքախքերուն
բացր ղո -
ցելու
Համաբ
անձնական
կառքեր
ունեցող
բարե -
կամներ
, մ եղի խոստացած
էին մ եր
3
խումրերր
փոխադրել
իրենց
միքոցնեբով
: Աեբ չնորՀակա -
լութիւններր
Հեռուներէն
եկած
բարեկամներուն
:
Նոյն
օրուան
մեր Մ իութեան
պարաՀանղէււր
ունեցաւ
իր սովորական
յաքոզո
ւթիւնբ :
Ներկայ
էին Ալֆորվիլէ.
Մէղոն
Ալֆոռի եւ
Շառանթօնի
քաէլաքապեաները
։
Մեր
ձեոնարկր
քաքալերելոլ
եկած
էին ա -
•խոյեան
կռվէամէսրսէիկ
Հայր՚կսլետեան
ել Ֆրան -
սայի
շրքանին
մաանւ •ւսս^
Հեծալանաւորդ
Փա - ^
փազեան :
Ալֆ՚՚րվիլէ
Հայ է գյլականին
կը մնայ
երկու
մ՛րցում կատարել
։ Ա՝.։ .յնալ ե երակի
(29
Ա՛արտ)
էււ 0– Շյււրանթ֊օնի
գէմ։
Յառաքիկայ
կիբակի
Օլնէ^
գէմ եւ կը վերքա–
նան ախո յենական
մրցումնեբը
:
Ա– ՀԱՐՈԻԱՏ՛––
Երէկ
կինդ տեսայ,
շրքա -
զգեստ
մը Հազած էր՝ որանցեալ
ամսուանէն
կրկ
նապատիկ
աւելի բաց էբ •
Ո • ՀԱՐՈՒԱՏ
•-- ԵԼ գժբախաաբար
նաեւ
կրկ
նապատիկ
աւելի
սուղ • • • :
ՀՅԱՌԱՋ^Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(44)
- 6*»
ըսեմ ու գուք գրեցէք,
ել թող
ալէմ՛4
ԱշխարՀ
իմանայ ոբ Շէյ/ա Ա ռւրատցիին
աբրւնը |
ղուր
տեղը
շի թափիբ
:
Հքնած ու ապրած
րլլալով
իր գիւղին ելշրքա -
նակին
մ՛էք՝ կր կարծէր ոբ ամբալք
աշխարՀի Հա
մար
նշանակութիւն
ունէր
իբենց
վարուելու
կեր
պը աղէաի
դժխեմ
օրերու
մէք։
Ո՛– մենք ալայդ
րոպէին
, ճիշտր
ըսելով
^կը բաժնէ ինք իր
Հռւլե–
բանո
լթ ի ւն ը , ու թերեւս իբ գէւզաց
իի
րնաղղր
չէր սխալեր ու Շէյխ
Մ ուբաաի
ինքեաոլա շապա–
նութիւնը
իբ մ եծ կաբեւորութիւնր
ունի
մեբ
յա
րատեւ
վտանգի
ենթաբկուած
ցեւլին
Համար :
Անիկա
այսպէս
պատմեց.
• •
Երկու
օր էր որ տիւշմ անր
Ջէր^էզ
գիւ՚լի
մէք Հաւաքուած
էր \ եւ այդ երկու
օրուան ոէք,
մեր
գիւղացիները
տուներէն
գուբս
շե լան :
Բայց
քանի
մր Հոգի պարագլուխ
րւ լալով
ո բո չեցին
ր–
նելիքեին։
Հաւաքեցին
զէնքեբր,
թէեւ
ե՛լածը
մեծ
բան
շէր. կըբմա,
չիֆթէ
, տոլմա
շիֆթէ, թէք
թիւֆէնկ,
կրմա թէք թիւֆէնկ,
վեցՀաբուած–
եան
եւայ^Հ
Յետոյ
Հաշուեցինք որ ցրուած
մնա
լը լաւագոյն
շէ , մէկ տան մ՛էք
Հաւաքուեցանք։
Հինգշաբթի
օրը եկաւ ու մեզ պա շա րեցին ու
յետոյ,
կանա շ դբօշակներ
պարզած ել ոռնալով,
մաան
Շէյխ
Մաւրաա : Գիւղը
լաւո էր
ինշպէս
եթէ պարապ ըԱար–
մարթին
գնգակնեբ
օգին
մէք
ս՚՚ւլե լով կ^անցնէ ին • • . Օախ վաոեցին
պարապ
մնացած
տուները
, եկեղեցին ու յետո
յ
յարձակե
ցան
մեր վրայ : Հինգ
օր շարունակ
կռուեցանք
•
թշնամին
զա բմ ացած ուրաբկութենէ՚ն
փրվւբած կր
գոչէր.
կեավու
բնեբ,
անձնատուր
եղէք։
Ջէ է անձնատուր
պիտի
շրլլա յինք
՛մ ե բ
՛էէն֊
քեբր
անբաւական
էին. • .մէկ քանի
քաքեր գետ—
՚եին ՛էբա յէն սոգալով
փորձեցին
երթալ ել մ՛եռած
իս լամնե բուն
ղէ նքերր
առնել
. բա յց անոնցմէ ոշ
մէկր
շդարձաւ։
Գեանին
երեսին,
փորերնուս
՛վր—
րայ պառկած
, Հինգ օբ կռուեցանք. ••
իրարու
Հետ
չէի՛նք խօսեր , ոբովՀետեւ
ականուիս
գետին
գնե լո վ կր լս է ինք թշնամիներուն
շարժումները եւ
որոնցմէ շատ բան կը Հասկնայինք : Անոնք կր տա
րակուսէին
մ՛եր
ուժին
վ րա
յ , կր վաբանէին,
ետ
գառնալու
որոշումներ
կ՝լ^էին
... Լք իւս
կողմ՛է
մեր գնղակներր
կր սպառէին
. կապար
շունե՚եա—
լով,
պզի^՚^է
ամ աններր
կոտբաեցինք
ել ուղե —
ցինք
իբբեւ
զէնք
գործածել : Այն ատեն էբ որ
տեսնելով
մ եր թիւֆէնկն
երուն
խեղճ վիճակբ՝
նոր
Հնարք
խոբՀեցանք
. ծառի
կոճղեր
փորեցինք ու
մ էքը
ք"՚֊բէ
խո ղո վա կն ե բ զնե լով
պա
յթե ցուցինք
:
Երեք անղամ
վառօդը վառե ց ին ք ու թ^ամ
ին շը–
ւարեցաւ : Այղ
մ իքոցին
արգէն
ճարաՀատ
, ՛հա
ւաքեցինք
կիներն ու տզաքր, եւ զանոնք
մեր մէք—
աեզը առնե լով բոկոտն ու լո֊ին , գի շերով
փա
խանք
տիւշմ անի
քիթին
տակէն • • Կէո ժամ յե–
տո
յ տասը , տասնՀինգ
չէրքէզ
գիմալո
րե ցին մեղ •
ճամ բաւն
վյայ
կոյ՚ւիլ
գիւրին
չէր .
կիներն
աւ.
տղաքր
կրնա յին
երթալ
• կապար
շո լնէինք,
ձեռ
քերնիս պարապ
էր ,
խո րամ անկո ւթեան
դիմե
ցինք։
Փոխանակ
սպասելոլ
որ անոնք գէպի
մեղ
գան,
մեզմէ
մէկր
դիմաւորեց
ղիրեն՛ք եւ Հրացա
նը ուսին
Հարցուց .
— Գուք ո^վ էք ։
- Մենք
Ջէրքէզ
ենք :
՜– ՀԺՂՇՐ^^Ր
^ Գ"՚–Ք կեավուր էք, կը փա -
Իէք
Կ."Ր •
— ճշմարիտ
, մենք
Զէրքէղ
ենք, ու գաա -
կը ցոյց տուաւ
Հաստատելու
Համար
-^
Ի՞նշ կը վւնտռէ ք Հոս ։
— Շէյխ
Մուրատը շէ առնուեր,
կեավուր -
ներր կր գիմագրեն
, Հոն պիտի
երթանք :
Մենք
յազթեցինք
, գիւզբ
առինք,
բայց
կովեր ու եզեր
կային
գացէք առէք • • -
Աւելի աբագութեամբ
Ջէբքէւ^երր
ճամբայ
առին գէպի
Շէյխ Մուրատ, ու մենք
միւս
կողմէն
ուղղուեցանք
Ատանա է
Շէյխ
Մուրատցին
շվառած
սիկառէթր
գար -
ձուց մատներուն
մէք եւ սպասեց որ մեր
նօթերր
՚էերքացնենք
,ու յեաոյ
ճակտին
կնճիռնեբր
աւելի
փոտթելով,
խոբՀրգաւոբ.
ձայնով
մր ըսաւ •
— Ոչ սիր՛ո պակսեցաւ
մեր մէք, ոչ բազուկ.
բայց
զէնք
չունէինք
բաւական
։
Մ ինչեւ
իրիկուն ուչ ատեն , կր
չարունակենք
Հագուստներուն
րաշխումը,
ու բոլոբ
ժամանակր
միտքեբնիս
կր տատանի
Ապտօզլուի
քարդէն
Շէյխ
Մ ուբատի
ինքն ապա շտպանո
լթե ան
՚Լըայ :
)
Fonds A.R.A.M
