Ո ղ ր ա § ե պ
Հ ո ս Ա դ
ՆիխթևաՍ
ժ՚աման-ակին եաւլոյէգած էլւԱք
է Փեւոր շճին
ՊուէԱոս Այրէ։ս1ւ ւ1էջ Սեււած է <1|. ՀրաԱդ ՜1,|ւ±սյՅ–
եաԱ, ծաՍօթ աւԱււարակաԱ եւ ր արե րար :
Սելւ պաշաօԱակրյյր, «ԱրԱԵէւիա» այս աււթիւ.
իյմրսւգբակլաև մը Առս|ւրելով հասգսւցեալի ո ա յ–
լւ1յևասւ։ըի1ւ, կը « յ բ է . ֊
• ՚ •Առիթով
մշ
յերբ
այլեւս
չէնած
էր
քաղս։–
քիս
Ա՛
Գրիգ՚՚Ր
Հ"ւ–աւորիչ
Ավեղեւյին,
վլլ
յայ–
սւարաՏէր
) թէ ւղաարաստ
է Աււսւչնորղարաեի
^ ր
էլամ միչնազարգ
ղ ՚ ղ ր ո ց ի մը Համար
ալ աալ
այն
քան
որքան
գաղուլժԸ
տաւաքարար
սլիաի
ալւա–
մագրէր
•
II լ
ըոել
,
որ
իրենց
Հարսաութ
եամ ր
գինքը
սաուերի
՛է է՛չ
ձղելու
վարււղ
շաաեր
մնացին
ւսն–
տարրեր
իր վոչՀւն
Հանղէսլ
:
եւ
^թէ
աաենին
Լ շ յ ր ^ ՚ ՚ ՚ ՚ ե ց ա լ
ակնար1լու
"ւձ
Աոաչնորղարանը
եւ
ղաղսւթը
շունեցալ
էր
երկ–
րորգազաե
Վարժարանը,
սլաալճա։ւԸ
այն
է,
սր
շունսցանք
երղրորղ
Հրանգ
լ,իքոլժնաե
Ա ը
այս
շրչաեին
մէի
՛րէ՛է ք
՛ւ ը կո շեց
ինք
ղինք • ու ասիկա
րաււին
իմ աստասիրական
աոռւմ
ով^;
ԱրովՀետՍւ
^րանգ
կիքոթեասի
ամ բույք
կեա՛նքը
եղաւ
յանգուղն
եւ
րԱքնաս։իսլ
գսրծ
ունէութեան
շարան
մը :
Իեիկ
՚ ՚ ւ ո չ ս ե ց ի
յ
&եա&
1
.ճճ՚Հրն
,
ահ
ունէր
իսո–
նարՀ
տրսլարնւ
րէ^ն
մրհշեւ
կւար
թամ
պալա անե
րու
ս է չ ապրող
Աարղսց
՝,անղ^պ
ս րշա
նոյՍ
ղԿյոլսւծ–
քը՛՛ Ս ՛սր՛էր
իրնն
Համար
արՕ՜^ք
ւէ ը կը
սերղայա–
սար՜է սքրպալւսէքրէս
մրեշՍւ
ղ։արրէամ
պալաւ՚ւսերւււ
ցհէր
իր աււաքրհսւթրւնսերող
, եւ եթէ
րր
շյրչյ**–՛
պաաը
շ1լար։ւղացաւ
ա յ ս Ս արղիհ
՛է
՚ՐէՀ՚^Ք
ա–
ռաշե"
ր՚էե
լ յանգոււթւ
ու ա յ լասլէս
լուսաւո
ր
ա–
րարքսս
ր՛՛ւ , ատոր
Ս ե՛լքը
կ լ։ յնա
յ ասոնց
՚1ձ
""4
է
որոսք
էրենց
պաշաօնող
էլո շուած
դէս
՚սպրէլ
րրէ,ն
մօա
բա
յց
էրենց
շվէէւււյ Խերույւ
ւ1
ԷԼ շուղեցրէւ
տա–
ւաքաղասռւլժևան
շաՏսրը
րարւէր
բււՍսլ
անճնական
նղաաէււմներէ
:
1ք,ււա^յւհ
աշիյար֊էաէէ
արաէն
եաք
, Հրա՚Ալ
Լքէ֊
քոթեան
ղը ղանու^ր
Աէէգնք,
էէւր
գրասլ^ս
։լը\
ս ասհակց^է
աղէչայէն
ւլէւէծ երէէւ :
\
Կ1ատ
սրաէլւէդն
եաք,
ղ րհա
էլա դարի
շրջանին
, ի–
րեն
արուէւցաւ
Հա յասաահր
^ա ±.ր ա պս
ս։ է։ ւրք
եան
կաէւա
էլա րութ
եան
կէէւլւէ ^
ււ շ^սլա շսանա
էլա ե
1.ե ր–
կայէսց՛"–^չթ
Հահգաւէ
անք •
պաշսահ
ղ՛՛է
աււանց
ւէարճաարութեան
աաքալ
սիրէւղ
գաււհալււէԼ
Ս ե–
հապէս
օգտակար
Հայ ղաէլէէւէէէհ,
՚էւորեկ
դաւլթա–
կախհնրու
եւ
*^"*րվւ։Լ
էասաաառւած
^այղակաււ
մեծապէս
օգաույաէծ
-Է իր
դասքոիարակչէէւթեան
գռրծունէոլլժեան
ի նպաստ
%
Այս
գործ ռւնէութէւհը
ի յայտ
կր
րէ՚րէ
Հ՛
Ա աՀազէհ
կրօնասրրուէք
իւնը , ՝.այրենասի րութ
էւ
նը,
ՏՍ ասւլժէւնը
եւ բարութիւնը
;
Տակաւին
շատ
ե է կար
օրեր
կը
մ աէլթե՛նք
ու
րեմն
րոԼՍԷ գա։լութ
էհ
ս
է էն լի եւ յարէէե լի
յէէ րե–
լեարէհ
, յաշողութէւն
գ՚ղէոցին
եւ
Ա
իաբանէււ–
թեահ
եւ
ըհ գ՜է ահ րապէս
րոէ՚՚է
Հայութեան
:
Պաաոլիրակոյ-թձա)՛
, ոբքէ՚Ֆ
աօյ^ծ
Հրա^ս^է^եքլլ
կաաարեց
անթերի
։ Այս
այւթիւ
է Աք ան
Հացկե–
&ոյթ
՛յ ը տուաւ
Առւնասաանի
նաթաէ՚սրական
կաէլմ ին • ու աաիկա նպաստեց
կապի
սերաս՚ցմ
ան
ոլ դարձաւ
օղտակար
ղաղութին
՜^աււար -.
Անսալով
Հայկ • *>/աա
էէ լիր ա կո ւթ ե ա հ
կո։լմ է
տրուած
Հ րամ անի
մ՛ը ,անցաւ
Իղմ իր , ուր
՚յ"4Ա
տուած
է իր առեւտրական
տաւլանւէհ
ու
յար՚էէ–
ւէՀէժ րոլորէհ
: Հոն ըհտրուեցաւ
՝ի–աղաք . Փոէլւէվի
ատենապետ
ու կաաարեց
Հ ան ղան ակէ։ ւթիւն
ե րկ–
էին
Համար;
Այս աււիթով
է որ սաացաւ
շնոր՜,ա֊
ւո րական
՜էեռագիր
^Հաւէն
՚1քատրիարքի
կուլմ 1^ :
իղմ
իրի
աղէտէն
վերչ
փո թադրուեցալ
Ա–
թէնք , ապա
Արժան
թ ին , ուր եւ կը վւակէ ա֊,ա իլ։
աշքերը
, մեր օրերու
ա յա ինքհատիպ
։1 եծ
րարե–
րարը X
. . .կարեւոր
ամէն
մեծ Հանղանակութեան
մէչ
իէ յատկացումները
եղան
խօսուն
;
՛ք՝աղաքական
դետնի
՚Լբա
յ դարճւեա
լ ղինք վւնտռեց
ին ,ե ր ր պէ.։ւք
եէլաւ
Հարաւայրհ
Աէ1 ե րէկա՜էա յութաեն
ահունով
Հեռագիէ
մը փութացնել
Փոցտամ՝
Հա
յաստանի
սէսՀմահնե
րու
ընւլա րձակմ ան Համ ա ր ^
Հ–
ՍՍՀՍ.4 Տէ|՛ Ս1|Վ,ԱէՍ1;Ս.՝1ւՐ եհԻԱԼսԱսԱ
- - ^ –
1
Կիրակի
օր Աեւռի
Ա էէւրատեահ
վարմարանր
թաաերասրաՏէհ
մէչ աօհո ւե ց ա՜ն Հ .Ա ա~աակ ՛Լէ՛է ՛է
կրկհակ
յո բե լե աննե ր
՝1
^արօ
–արաԱէհ
^
Սսուշր ,
Հ. Ա •
՜ձանաշեաե
Հանէէէսէն
բացույէ ը կատարելով
նե րկա
յացուց
ծերւէւհաէլար։է
մ էաբան
էհ ղաստակը
, ւլանք^ս
՛՛ի,–
լյէս , ՚^կեսստէկ
ել յեաո յ քարիղ
:
Վ^արժարահէն
քաէլաքակահ
տեսւււշր
, ՛՛է •^էէ–
վօ
էէ
եծ
յարգանքով
էէւ ղո էէե ստով
խօս էէ
ցաւ
էն
շ–՛
պէս
Հ • Ս
ա
՜է
աղէ
նո յնպէէւ
Ա խիթ
արե անհե
րոլ
եւ
աււ Հասարակ
Տա յ մչակւէ յթ ի արժեքին
էէւ Արե
ւելքի
մէչ կատարած
քաէլաքակիրթ
ւլե րիս
մասրն։
Պ •
0 • Հէքիմեան
,
Ա
ուլւատ
–1իափայէեահէ
նախկէն
սա՚հերու
յարղքսհքը
եւ
Ս
աւլթանք՚սե
րր
ներղայացուց
գրաւոր
ւ^աէւով
ւէ ը : Պ • (Տ •
Արը^եան
խօսս ցէսւ
գոլրոցի
աշակե րաութեան
երէսլսաա–
պարտ
ծնէւէլհնրուն
կո՚չմ.^ : ՛Կ • ՛վ
ա ր կէ ր ձե ա
ն
է
։ր–
պէս
եերկայացուցէչ
Ա ուրատեան
ղարժարահէ
հալս՚լրն
ա շաղս րանս րէէւ , էէրանսերէն
ճաւււէւլ
ւէ ը
է ր
չլ.յ
ղեր
ս
ս
ր
1է
ւս ե
րախս՛ աէլէտո
ւթ
էւ՜ն ը
յա յսէնե
ց
ել էնքնաՀոս
գրիչ
Ր նուէրեց
: ՛Կ •
Ֆ •
Ֆեյտէէ
^այհրգհ
գրաւէէր
ճաււը կուտանք
աէւանձէն
:
՚իպրոցէ
է . էէասարանէ
սաներու
կոգմէ
էվէս՛
չփկԱարտրկեան
այնքան
յաչուլ
խօսնակ
մը րԱալէ
Գ ՚ ՚ Ր ^
Գ ^ ՚ Է Ի
Ա Է Կ գծագրութեաէ1
Ր ալպէւմ
է
Ա՜ը
մէչ
դրուած
գեւլադէր
ուղե րձ
մը մաաէ։
յց
ո բե լե
ա–
լ՛էն : Հանէէէսը
գե
ւլա
րււ
ւեստական
բաժէն
մ ըն
ալ
ունէր , որուն
ըեթացքէն
երեք պատանէ՚հեր
ար
տասանեց
էն
չաա
յստակ
ե լ
էլե ղեց
է կ
ա
։ւէւգա
՚հու–
թեամ
ր
, բանաստեղծական
կտորներ
: Պ ՚
՚Լաբու—
ժան
՝էոճապաչեան
էբ
չութակով
Ա •
Ա՚ավելէն
նուագեց
մեծ
ձաբաաբութեամբ
,
էսկ
Օ ՛ Ս ՝
կաո–
վաբեհց
եբդեց
կոմ՜
է
տաս
է
Հ ՝^՝էլէ
է
Ց՚՚ԼԷ ր »
բեւ
ԱլէմչաՀԷ
« իմ երւլը » , ծավէեբ
խլելո՚ի։
Հանգէսէն
փակումէն
վե բէ , նե բկահեբբ ՝.ր–
բաւէ
բուե ցահ
դ՚ղր
"1/է
սբաՀէն
մէչ
,
Հէլբասիբ–
ուեցան
թմէչքով
եւ խմոբեէլէննեբով
:
թ՝ .
^ՑահԱյէ^քԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(42)
—
Զուր
աեղյլ
ւԼիճեցանք
,
օրինակներ
տուինք...
Հ Սեռելյը
էէ էկ անգամ
է, այսՕբ
թող
մեր
ղեբչին
օրը
ըչյայ
բայց
\Ճ^Հաւնեբբ
չճգևԱք–
ո՜ր
Օրուան պա՜,եբ
ենք մեր կար էճուէք էւնէ ,
որ
Օրուահ
Համաբ
բեբհհբհուս
կաբռլաէ
դեն բ
ենք
՚ " յ " Ղէնքերը.
.
.
ս եբ կէնեբը
, մեր զաւակները
,
մեր
բաէլուզներուն
ե՛հ ապալէնեբ
. է հչ
եբեսռվ
ձեռքեբհէս
պարապ պէտէ
եբնւնանք
էրենց
» : I՛
ղո՚֊ր • • • ի ղուր • • ՚
Պաղաաա
օգ/ու. կարապետ
ճերմ ակ
Գր՛՛չակը
՚գաբզեց
եւ գիւէէը անձ՛նատուր
Հռչակեց
• • .
ճ է ՚ ֊ չ –
մ ահը եկաւ
մեր գէ՛եքե րը ՜ւաւաքեց
ու անմ
էչապէս
մեղ
չարղեց
» յ
՚՚1աՀ
մը կը լո-է , արցունք
կը քարանայ
իժ ա բ–
թէմերուն
էԼրայ եւ անօրինակ
արտայայտոլթէէն
մը կուտայ
էր նայուածքէն
:
— Աէայն
մէկը , եբէտասարղ
մը , որ
ղէնքբ
պաՀած
էբ , եօթը
թշնամ է սպահնեց
եւ
կրցաւ
փախչիլ,
մնացածհերբ
ս պանն
ււ ւե ց ան , եւ
գիւէլլ։
կէակէ
տրուեցաւ։
՝Հ,\^ձ
Ապաօղլու
գէււլաց էնե
րէն
քանէ մը ՚^ոգէ մնաց
,
ան ալ մեծ մասով
կէն :
— Պաղաաա
օղլո"՛ն
,կը Հարցնենք
անմէչա–
ալէսէ
— Պաղաաա
օղլուն
էր տանը
մէչ
սպաննուե–
տալ
անլուր
չաբչարանքներավ,
էր աչքերւալն
։էէ–
ււաչքն
էբ
կնոչը , էլալակնեբուն
, Հարսեբուն
եւ
թոռեերոլն
մեււնէլբ
տեսնելէ
ետքբ :
Մէնչ
քա՜էանահ
Ապսւօղլուէ
եզերական պա.ւ,–
մութէւհը
կ՚ընէր,
"՚-րէշ
Հ / ՚ ճ " ՚ ^ " ՚ յ
գէ՚-՚էերէն
՚ ս յ –
րէնեբ
ու
մ արգէկ
խոնուած
էէն
Առա
չնո րգա
բա
նէն
դրան առաչքբ
1
Ոմ՜անք կուչա
յին
էէւ.
ոմանք
բարկութե
ամբ
կը բացագան
շէին
. ե րբեմն
ա ր–
ռասուագէն
աչքեբէւվ
ւււ ֊.եծկլտանքնեբէն
խււպոտ
ձա յնով
ա յրէ
մը կբ կրկնէր
• • •
-
Ախ , ախ , այգպէս
է , այգպէս
է . . .
Յաճախ
աարբեբ
դէւղեբէ
էէն
ա յւլ ՜էասաա–
աութէւնբ
բնողներբ,
բայց
դէս(ՔԸ էր
ընէէՀանուբ
գէծ
երուն
մէչ ա յնպէսէ
նս անուԼմէւննե
բ ունէ բ
է։ բ
լսուլները
կբ կա
րծ է էն
թ է էրենց
գէւղէն պաաա–
Հածն
էր պատմուածը
;
Այլ. Հասարակ
կոտոբուող
գէւղացէներուն
մեծ
ցաւը
սա
էբ ոբ չէէն դէմագբած
• անձնատուր
ը լ –
լալոէէ կարծեր
է էն կեանքե
բնէն ազաաե
լ , բա
յց
դաոն
փ էէ ր ձա ռո ւթ է ւն բ ցո յց տուեր
էբ թէ ագատ–
ՈԼՈ
ւլնե րը անոնք
է էն ոբոնք
ղէնքԼ
րն հն ձեռքե
բնէն
մ՜նացած
էէն :
Շուարեցանք
, չդէտցանք
,
յանկաբծակէէ
եկանք,
կեանքը
անուչ
է, ամենէն
գժբաիստէն
՜էա
մար
ալ կեանքբ
անուշ
է • • • կաբծեցէնք
ոբ պէտէ
խնա
յեն • . .
Այս
ամօթալի
խոստովանութէւննեբուն
մԷԼււ֊
ց էն յանկարծ
մ՛եր ղէմ սլացաւ
Հասուն
տա ր էքով
մեծէլէ
եւ յաւլթանգամ
մարգ
մբ • աչքերէն
կրակ
կբ ցայտէր
եւ աէ^ույական
ղ՚՚՚յրոյթով
մբ դողա—
Հաբ
կը թուէր
• • •
(էւսւր.)
ա ա
ա ա Ց ն Ա Ն
Մ աբւ/է
24։ի Գ։էչե.րԱ Փաբիղփ
՚կեքոական
ելթս–
ժչտահոցի
դաչհազէ
ուսուցէչսՕէէե
՛՛է •Փէւլ
(րան–
էք է յ էբ աչակսբտնհ
րը սեէգա յացուց
֊,ասարաւքու–
թԽան
էքօլ
(յոբմալի
սրատէն
մէԼ :
Այս
աչակեբտհևբուն
սէ^չհ
էր վ՚ոքէէկ
1՛՛/՛ • / ՚ ~
ոէն
՛թամ պո լքէ։, եան
, ոբ
այս տարէ
յբսոլն
էլեկ–
նածույլեբու
ս ԷՀ^ Հրհդ
աէւաշիհհեր
1^հ ՛՛էկը
–՚ահէէէ"
սաԽալող
ըէ4դոլյւուած
էբ ՚վէւտական
Հյրա<Ւշսւաս։էց
,
է՜հչպէս
֊էաղորէլած
էէհք
ժա^ անա
կէն ;
ւ^երկա յացո
լյէւծ տասնեակ
մ
յա*ողագոյհ
ա–
չակեբանեբը
էէժուաբէն
գոբՇ՜եր–
հոլագելող
ցոյց
աուբս
թէ
ուսուցէչ
էԻէւլ
Հիանլժէյ
ամուէ
է էմ ե բու
՚ Լ ր ա յ էէբաժ
էր էրեհց
թւ^ւԱրէ
նւ
եբաժ-շսէ ա
ղան
զարգացումլ^
:
Սր .գ»ամպոԽքճեան
նուաէէեց
Շ՚՚"Գ՚*֊իէէ
«ք՚էուռ–
։ւէ Աէանթասք
՚^ը
, որուն
Լէ^*–րչ
գժուաբռւթեանց
չաաւ։հց
յաւլյժա՝էարած
էէն
էէ
փոքբէկ
մ ատեեբը
:
ս էչհարաբէն
աււաչ
՛կ • Փահէքրյ
բեմ
բերաւ
է՜եհաւէ եայ Օր • Անէ
կասէրն
ու ուբէչ
աւյ^՚հակ
մը ,
ոլ։է։Աք
էքօլ
(յՈբմ ալի
մ՜էչ
էբ աչակերնանեբն
են
եւ
կը պաարասաոլին
Լյ բաժչտանո
ց է
մ՝ ո ւա քէ
քննու–
լք եանց
-, <Րոքրէկ
Անէ
Գ– Տէլվէնքուրէ
էէէկ
կս.որը
նէէւագեց
էէէահէէավաէւ
ծափեր
խէելով
:
ժ–
Ա–
տ
պա
1ԷԲ ա կյ^՜հ
սլսալեեոբլ
չաա
ղուա բճա լի
պատմ ուէք էւհներ
կաէւ , ւէրոնց կարւ>^
ասգբագառ–
սալ ատսս ատեե :
Աաորեւ
քանէ մը նմոյչհեբ
եւս;
1
<ք՝երթէ սը
՛՛ԷԼ ապուաձ
է , «.
Օաաբոլլսեան
ս\չ
չփացաօ–
, ՜ւայ
գբո։լբ
՜էամ
կ՚ա՚ւեէ
օաար
Ա1~
ււլւււլսաէ;11 » ւ
/• եչ գոբծ
ունէ այստեղ
« ա.Ալսւ|սւո
»ը;
.Ար–
րաՀամ
ԱյէԼաղեահ պէաէ ըսէէ •
« էՀայդ
ապագբա։–
կա՚հ սիսալ
մ ըե է , Ղ^\Ւ յա^ախ
կը պաաա՜էէ
> :
Պաբղ
է , որ Հ ապուխտ^հ
» ը պ^աք
ԷԱայ
« արուեստէն
» ; Այս ճելով
մէայե
սալսագասէէւ֊^
լժէւնը
կը ղաւէբէ
այլանէէակ
ՐԱ՛"ւէ •
՛՛ւո
լսա^ա
յ թե բթէ
մ՛ը մ ԷԼ տպւււած
^
ւլա ր–
ձեալ. Հ Անասաուած
«էասւրըարւարաԱը
ձեսա՚՚ծ
էք գուք
՝քատբէաէքաբահ
ս ը , որ
« անասաուած
>
ՐԱա
յ Հեթէ
ահ շուշս՛ , հէ ՚ Հյ Ր՛"֊–՝
թեահ
մէչ չէք ապրէր)
։
Պարղ
է քլաբձեալ
, որ Հ Պաա
բէա րքա բա՛հը >
պէտք
է ըլլայ
<ձ պարբերականը
^ :
Աւբէչ
թերթէ
մը ս էչ կաբէլացէնք.
« ...մո–..–
ղէէվասրա՚է
կբ
էէ անէ
սա1ս^յււլսԱՍյալլ » :
՚
ի՛՜նչսլէս
կ ՝բէլա
յ , ոբ մարւէ
մ ը կրնա
յ « սան–՛
ղոլխնե րով
^
մ տնե լ մւէղովա սրա՜է , ^թէ
մ էայն
^՚ո՚լփաթ
մը չէ մտնողյը ;
Այս
ալ ղուաբճալյէ
սխալհերէն
է , որոնք . . •
Համ ու Հոտ կուտան
մեր թեբլժերոէն
ել Հ
Ք
ԷԼ
՛՛ք
ծէծաղ
՛ֆէ դերը
կը կատարեն
է
եւ որպէ սէլի նախա գաս
ութիւնը
ղադբէ
մ՝ իա յն
գուարճալի
ըյլալէ
, Վ սանէէէէւխհեբով
^ ր պէ
աք
5
ուղղել
եւ մաբդը
մ՛է էլէէվաս րաՏ
մացհել
« սան–
տէսլ
՚;^ ներով
;
Ուբէչ
թեբթ
մը, դարձեալ
՚ւէոլսաՀայ
,
կը
դբէբ • «
՝1
՝աղաքապես՚ութէւնը
պէտէ գրաւէ
պա
կաս
կչո֊ող
ճայւ^րը »;
Երեւակայեցէք
ւէփճակը
այն
Հայերուն
, ո–
բոնք . . . պակաս
կը կշռեն ; ՚Ր֊ա ղաքապեաո
ւթ
էւնը
կը սպառնայ
գրաւել
ղանոնք
եւ ՚Լէկել՛
• • առ
որ
անկէ.
Հարկ
չկայ
կը կարծենք,
Լլչւոելէէւ սխաքբ,
սր
տպագրական
է բարեբախաաբար
:
«
Հ ՚ " յ ^ Ր Ը ,
տպուած
է , վւոխանակ
^ լացերը
^ է ՚։
Տ՚՚՚բբերէււ–
թէւնը
մէկ
գէր
է
մէայն;
Թերթէ
մը մ էչ տեսանք
յօդուած
մը՝
Հետեւո
եալ խորադրռվ.
« ԱովեաաՀայ
գրականութեան
բերքերը
»:
« Րերքե^րը
Վեբչէն
ճչէէուեցալ,
ոբ
գը–
րաչաբբ
էեբքէ վերածած
էր Հ թեբէները
;ֆ :
« Յուսաբեր
^է խմ՚րագէբը
Հետեւեալ
զուար–
ճալէ պատմ
ութ
էւնը
ըրաւ էնծէ
.
« Անգամ
մը նուէբատւէւութեանց
ցանյկ
մը
ղրկ՚էւած
էր մեգի • նուէրատուե
էնք դրած
էր
էր
անունն
ու մականունբ։
Անունը մոռցած
եմ , բայց
մականունբ
կը յէչեմ.
— « Ճէմիր6եա1ւ»:
Այսպէ՜
սէ անուն
մբ րացաււութէւն
մըն է, թերեւս
պէտք
է Ր11"՛ յ
ՏէմիընեաԱ •
բա յց ա յնքան
յստակ
^ ա
յ ն
քան Հաաէկ—Հաաէկ
գրուած
էր այո
անունը,
որ
աարակուսելու
տեղ
չէբ մնար;
թ՛երթէն
մէչ արպ–~
ուեցաւ
ճէ՚էէբճեան
, ճ—ով
:
Աքլ է
նախատեսու
թիւն
Հաւանականէն
դիտողութեան
մբ ,
թոււլթբ
ւղա՜էեցինք
-, Յաչոբէէ
օրը , էն*պէս
նախատեսած
էէնք,
նուէբատուն
եկաւ
բուլոքէ •
էբ
ձեռքոփ
դրուած
թուղթը
ցո յց տուէնք
էրեն , ուր «
ճէ–
մէբճեան
> ը կը փայլէր։
Առաւ, կարգաց
եւ
բա
ցատ
բութէւնն
ալ տուաւ •
« –
Ես
Հայերէն
շաա
լաւ շեմ դէտեր
•
՚ւրյ–
թաղէր
Տ—ն է՞՛նչպէս
կը գրուէ
Հայերէն
, ան
ալ
չեմ
գիաեր
, աասր
համաբ
ալ
ֆրանսերէն
0
Fonds A.R.A.M
