ւլէշ^Ին ՊԱՏմՈՒ(»ԻԻ\,Ը
1951
Փետրոլայ,
տեղի
ունեցաւ, հացկե ֊
Ր"յԲԸ. 1՝ ՛Ղ՛""՛ է՛– ^"՚^ Պալարի ել Լիւք - Անարէ
Ա՛տրսէլի, աէէ1
Սօձշատի
մէշ.,
Ա՛ինչեւ
՚էերշին
վայրկեանր՝
նախագաՀ
չոլ .
նէր
յանձնախումբը։
Պաշտօն
յանձնուահ էր
Ա՛ ,
Գւլյումճեանի՝
մեր ձեռնարկին
կասչել
Հայ մե -
ձաՀարուստ
մբ իրրեւ
նախագաՀ
,
ասլաՀովելու
Համաբ
ունեւոր
գասակաբգին
օմանգակութիլնը
յ
յ՚ամեբր կբ սաՀին; Աաար
Հիւբեր
եկահ
են ,
Հացկերոյթին
մասնակցելու
Համաբ
մոգովոլբգր
եւս
սրաՀ մտահ է աբգէն,
թայց կը
զգուշանանք
նստեցնելէ
, վաիսնալով որնախագաՀտկան
սլատ -
կառելի
կազմ մը կը Հասնի
վերշին
սլաՀուն
եւ
Հարկ
կ՝ըլլայ
աեգափոիսոլթիււն
կատարել
աթոռ -
ներու։
ԱրաՀը
չքեղ էբ , Հայելասլաա
, շաՀավառ եւ րն
գաբձակ,
այնսլէս
որ ամէ՛ն ոք մուռ
կուգայ
ինչ–
սլէս ճեմավայբի
մը մէշ, բայց աՀա սբաՀին վար
չութիւնը կր գանգաաի թէ չի կրնար սպասել
աւե–
.Հե,
կերակէ
լի, ոբովՀետեւ
ղմուար է աաք պէ
ները :
Աւշ , շատ ուշ , վեիշաէէլէս
Հասալ
. . . նաիսա
գաՀ
ր , Պ • Ն՚՚՚֊բՀան
3) րէն կեան ,
բնկե րակց ու ™
թեամբ
իր թիկնասլաՀին՝
Պ– Ա–
Աշճեանի։
Եկա՜ն։,եկա՜ն Մանաց խարսներ ,Աթահօ՜ , արահօ՜...
Այւէ մե^հ յաշոգո
լթեան
իբրեւ
գնաՀատութիւն՝
Ա՛ .
Պ՛սւ յում ճեան
Հ րապաբակաւ
^որՀակտլո
լ թ ի լ ն
յա լտնեց Պ • Աշճեանի
ո
ր նէսիսագաՀ
մ ը
կուտար
մեւլի.,, Յեաո
յ, իբրեւ
ս ե ղանա պե տ , անցաւ
գորհի :
ճառեր եւեբգեբ
եղան , անշուշտ
։ Գինի խմեցինք
,
փո բ կշտացուցինք
, կասկահ
չկա
յ
:
ԷՏւ կեցցէ՛
Հայ
ա բուե սա ը : ք՝ա յց խնշո
յքը
աւա րտեցալ
իբրեւ
...
մաման՛ց , զրօ էէ անւ ք , ւէէռսէնւց հառա
յե լու իր նսլա -
տակին , այն արգարտցռւմուի
ռր Պալ՚՚՚Ր
մամանէակ
տու ահ չէր , Հ՚՚՚ցվե
բոյթր
կազմ ակե բպո
ւահ
էր
Հս՚սլճեպ, ու չէին
եկահ
անոնք
ոբոնց կր սէէլաս–
ոլէր :
Ուբեմն
Հաւլկերոյթր
անցաւ
ձաիսող ։
8ւէւնձնսւխռւմ
րը , զմւլոՀ՝
իր կա րղին ,
յաշորգ
օրերուն
քանւի ցս փո րձե ց իսո րՀ րղա կցո ւթի
ւն։ մը
կատարել
նախագաՀին
Հեա , ապաՀովելու
Համաբ
ատա
րոէ.
մ.
իր յանձնառութեանց
կ
տարրեր
միշոցնե րով
ել ուզինեբուի
: Ոա
յց եբբեք
,
ՅւՈ
%Ոճոձ
յՁաՑ1Տ
ինւչպէս
կ՝ բսեն
Ֆրանսա ց իներ ր ,
կաբե լի չեղաւ
նաիսաւլաՀբ
բերել
մոզուի^ի
մ ր կամ
իսո բՀ բղէէւկցո
լ
թեանէ մ բ ։ ՚1քՈյն։իսկ բէէինւ թէ ն։։։ւիսա–
գաՀբ
Հացկերէ.յթինէ
եկեր է ոչ թէ իր կամքուի
կամ
մեր
ձեռնաբկէնէ
իւէէէէնղաւիառ , այլ միւայն տեղի աա–՛
լով
իր թիկնասլաՀին
պնգումնեբռւն
:
Ալ
աՀա Հարցում
մբ ինհի •
Գո՛՛՛ւն ես որ սպաոնացեր ես օգբ Հանել
Հայ
թանէլարանը
;
Հ»
Հանելոլ
հրագիր
մ ր հանօթ է ինհի
,
Բ"՚յց
յ թա\նգա,բանբ
չէ , այլ Պանք
Աթոմանբ,
Բա
լց
ի՚^նչ
խեղկատակոլթիւ1է
է ասիկա։
Հ^ատ
բանէ վերազրուտհ
է ինհի, ա՛^ս է ր պակաս
։ Ո՛– կ^ի–
մանաւք թէ թսէնւլարան - սբաՀ մբ Հիմնուեր է Փա
բիզի
Հայոց
եկեղեցիին
շրշավւակին
մէշ, ուր կ՝բ–
սեն թէ կբ ցոլցտգրուխն
Հայկսէկան
Հնութիւնէնեբ
կամ «պղտիկ
յիշատակներ՛»՝
ինչսլէս
կ՝բսեն Փա —
Ր
ւ
՛՛ւ՛ւ
իք ՝ ՚Ն՚սխագաՀոլթիէնբ
ստանձներ է Պ ՚ Նուր
Հանէ Ֆրէնկեան
:
Ա.յս
նէէէի
։ագաՀոլթիլնբ
շա՛"
տ հանր
բլլալուն–
Համար , թան։գարտնբ
օղր Հանելու
սպաւնալթ՚ք
մբ
վերաղրուահ
բլլալուն
Համար
ինհի , չեմ ղիտեբ
,
Պ • ՆուբՀան
Ֆ րէն։ կեան
ո րելէ
օգտակարութիւն
ցո յց չտուաւ
մեր ձեոքնարկին
Հ
Եւ սակայն
, մինչեւ
այստեւլ՝
Տան։ձնախումբր
աշի։։ւ՝. յմ էր , խան։գաէիաո. եւ ա
շիէէս
տ ո ւնէա կ : կր շա–
րռւնէակոլին
խռ րՀ բզ ա կցո
լ թ ի լ ն ն ե
բ բ, կ՝բնգա
բձա կ–
ո լ ի
յանձնախումբին
կաղմբ
(Գէորգ
Պաքբրճեան
,
ԶաբեՀ Ա ութաֆեան
, Հայկ
Աղաւզէկեսէն
, Ա,ոտ
Տէր - կարապետեան
,
յետոյ
ւէււելցւ։ ւեցան
նո -
բեր ) ։
ԱՀա այգ օրերուն
, կբ յայտաբարուի
թէ Զօ -
պանէեան
գւէւսախօ։է
ո
ւթքււն։
մր պիտի տայ «ՀտէՐազ–
ղայինի՝^ , թաբգմ
անա կանէ գո րհե
րոլ
մասին ։
Տե՚ւակ
մր կոգմնսւկի
Հարուէսհ՝
ձեր ձեռ -
նա րկին
զէմ, կ՛ բսեն
ինձ;
կ բ նա (իմ
քս։
քտարաբոլթեսն
վբւէէյ
. « Հա ք
թ էէէ
բւլ
մ
անս
։հո
յ
բտն։
աէէ տե զհո
լ
թ ի
ւնէ
ր
ֆրանսսէկան
գբԱէկանւութեան
ւքէ 9՝^ : Տք՚ոհ
քլ՛՛
ունւենայ
գասս
։խօ -
սութքււնբ Ա
արտ
9ին ,
տեզ ե քլա տ
ո ւոէ.
թ իւնբ կբ
Հրտտարաքլուի
Աաոտ
18/՛^՛ ,
"՛յ՛՛
անւզսէէք
«Հսրյ -
կէսքլ անէ
ր անա
ս տեղհո
ւթի
՚֊նբ ֆր ան սւսկ ան
ղ բա
կանո լթեան
մէշ »
խորագրով։
Յայտա -
բտբւ՚լթիւնբ
անմեգ, տեղե իատո
ւռ ւթ իւն բ անմեղ ,
իէ րա քլան քէնէ ՛քէք՝
զ առա խօսո
ւթ իւնւ ր
անմ
եղ
^է Ր •
Ջաիսողեքյնւե՞լ
կ^ուզեն
մքւր ձեռնւսէրկբ,
եղրա՚յբ^\
թււզ
ձսւխոզի
,
Օր
առաշ ձտխոռ
է։ , ես էէէլ ազւէէէոիմ
իբքն։բ ալ ։սղատին։ : Պ՛"յքս
՚բհ
շիղ" մեռահ է \
Եւ սակաքն. Հիմա որմեղք պիտի
լուանք , կը
Հարսնւեմ թէ
որո
՛ւ
վերազ րել այղ
զասախօսոլ ^
յթեան
մեղքլք
։
.
.
ճա..
-
€ Յ Ա Ո – Ա Զ >
֊ –
=
Զօպանեան
չի կրնար
գասախօսութի՚ն
աալ
այլեւս,
որուիՀետեւ
անկարոզ է աչխաաելոււ
Ի
յարգանս
իր տաբիքին՝
յաճախ
ներկայ
ղանուահ
եմ
իր
գասախօսութիւններուն
, որպէսղի
պարապ
աթոռ
մբ պակաս
տեսնուի
, թէեւ
Զօպանեան
կար
հես թէ կբ Հետեւի
Աենեկայի
խօսքին
.
«Տ&է1Տ
ՏՍՈէ
աւհւ
թՁԱշւ, տ&էւտ
տտէ
սոստ,
ՏՅէւտ շտէ
ոս11ստ»
ԼԿր
րաւէ
ինձ ունենալ
մի քանի
ունքլնղիբ
, կբ բաւէ ինձ ու
նենալ
միայն
մէկ ունկնգիր
, կր բաւէ ինձ
նոյնիսկ
... բնաւ
ունէլնգիր
չ։^
ւնենա
լ) ։
Զօպանեան
չ ի
վախնար... պարապ
աթոէւնեբէն,,
փորձով գի -
տեմ,
բայց
չի վախնար
նաեւ
... լեցուն
աթոռ -
նեբէն ,
ա՛յս
է
ցաւալին
:
իյելացին սա–
կայն
այն է՝
որ կբ վախնայ
լեցուն
ա -
թաներէն
, երբգասախօս
մը կը նչմարէ ի
՛ր
Ոէնքլն
գիբնե բուն
մէշ գէմքեր՝
որոնք
յառաշապաՀ
են , վեբագնաՀատւէւթեան
գեւ մը
ունին
իրենց
մէշ,
կը Հետեւին
մարգկային
մաքի
նուաճումնե -
բուն,
կը չարմին
գրաէլան
ու փ ի լիսո ։իա յաէլան նո—
րագո
յն Հոսանքներուն
կշռո յթով
, ՛է՛"՛՛ յ իրեն
ե.–
թէ գոՀանայ
սլատմելոլի
բանեբ , որոնք
գօսացահ
էն
50
տարիէ
ի վեբ : Աւելի
հանր կր կշռէ յառա—
շա պաՀն երուն
լռո
ւ թ ի ւն բ քան խօսքբ
անոնց ոբ ,
յեա գասա խօս ու
քմ
եան , մատ կր բարձրացնեն
եւ
բաներ
մբ
քլ
բսեն՝ մամանակ
անցլնելու,
կամ ի -
րենց կերահ
սոխբ մարսելու
Համար
միէէէյն ։
Արղ
1
Զօպանեան
իր ղա ս ա խօս ո ւթիւննե
ր բ
կբ
կատա րէ
կաբգալ
՚էվ
ինչ որ գրահ է
50
աարի
ա՛ -.
ռաշ։
Ե
՚ ՚ ^ չ
ռումբեր
պայթեցան
ուղեւլներոլ
մէշ,
ի նչ թնգանօ
թնե
ր ո րոտացին
Համ էէէլս աբ անն ե
ր
ո ւ,
մ էշ ,
ի^ն
չ փլա տ ա քլն ե
ր
գիղո ւեցան
մ տահմ ան՝ ան -
զ աստանէներու
մէշ,
խա11լաք՜բ
չոլնի
Զօպանեան
:
Բացէք
Հոգե բան
ութ եանէ որեւէ
գասագիրք՝
ռ
ր
էոէէլուահ է
50
տ
՚էէբի
առաշ, ու բացէք
Հոգեբանու
թեան գասագիրք
մբ
Որ
տպուահ է այս մեր օրե–
բունէ ,
տար բերո
ւքմ
իւնբ՝
բան շար ու Հ անճար ,
Ր
"՚յղ
Հուլն իսկ չէ Զօպանեանի
, որ չի կարգար ,
չի
ն
։ո
բուլուի
ր
, չի քմարմանար
, չի
գաբգանաբ ,
էիասնգի չի Հետեւիր
նոր Հ բ ատտ բակո
ւթի
էննե
րոլ •
Զօպանեան
մամացոյց
ւքբն է՝
Որ
կանգ
էէէոահ
է ,
(աւելոբգ կբ ղէոն։եմ բսել թէ ո
՛ր
մամուն
էիրայ) ։
Կբ ցաւիմ ոբ էէտիսլուեցտյ
իրենէ
ր
՛՛ել
իրողութիւն
մբ
ամէնուն
հոէնէօթ , նոյնիսկ
բնականէ
, ի կենգա–
նոլթեան : Շաթօւգրիան
տարբեր
ձեւով
մբ
քլ՝բսէ
այս
ճշմարտութիւնբ,
զս1
V^է
է10թ աՇԱքէ
V^V
^Ոէ
,
Ր ՚ " Տ Յ
Շաթօէզրիանէ կբ մոռնայ թէ
յաւեբմութեան
մէշ անգամ
կ՚ապրի
այն՝ որկր քալէ
մամանակին
Հետ
մինչեւ
գերեզմէսն.
Ո՛՛վ չի
լս
եր
ո տնաձ ա–քնբ
կամ
մտքինէ զարկբ տնէոբ՝ որ իր իմացական
ՅՈէՇՈ–
Ոճով կբ Հետեւի
այն նռւաճումներուն
,
որոնք
յաւեբմութիւն
կուտան : ԳոՀոլթի,"
ւն
Աստո՛ւհոյ՛՛՝՝ ,
որ առՈզշութիւնէ է տուեր
Զօպանեանի
, այգ " ՛ ֊
Ո.Ո
ղշութիւնւբ իԴչ ազուո
բ գրասանզնե
ր
կրնար
կաիոել եբկաբա
քլե ցութեան
սիւն։ էն : Ա
իւբմէեան
արքե
՚էլ
. կ բսէր ինձ , յոբելենական
պատբաստու -
թեանց
մամ սնա կ՝ երբ ոմանք,
վւոխան։ակ
Հան -
գիստ
հերոլթիլն
մր
ասլաՀոէիե
լու մասին
իսօսե
լու
կբ թելագրէին
միշոցնւեբ
ճասեք... ստեղհագոբ ^
հե լու Համար .
Զօպանեան
, Հիմա , միայն նամակ կբ գրէ ,
լքիայ^ն նամակ,
եւ ոչ ուրիշ
բան։
ԱյշԳ՛, վբ Հարցնեմ ես ինհի թէ
«Համտղգային
նբ»
(ւնչ կբ սէէլասէր վաստակաւոր
գրաղէտէն,
երբ գասախօսելու
կբ Հբտլիբէբ
նիւթի
մբ
մասին,
որ կր պաՀանշէ
եբկարաչունչ
ուսումնասիրու
-
թիւն :
Եւ տեսէք թէ ի՛նչ կբ պաաւսՀի
հանօթ
ան՛մեգ
տեւլեկատ
ուռ ւթեան
վարագոյրին
ետեւբ.
Զօպանեան կբ մոռնայ
նիւթբ ուկբ խօսի •••
իր
թտրգմանութիւննեբուն
մասին
, առանց սա -
կայն։ մոռնէալու
կարգալ
օտար գրագէտներու
կաբ–
հիքնեբբ
իր աշխաաանքնեբուն
մասին ; Յետոյ
հի–
հաղե
լի ձեւեր
կ՚առնէ՝
նեբկաներբ
խնդացնելու
Համաբ
Լիւք - Անաբէ Աարսէլի
թա րգմ ան ո ւթիւն -
նե բունէ վ րա ք ։ ԵԼ ե Ո եւա
քլա յե ւ , որ գրագ.էտ
մ արդ
լուր իսկ չունէր,
մինչեւ
ա յդ. օրբ , թէ Աբաօ Ա ^
րիազնր
գբոզ
մ բն է , տարեց գրոգ մբ, եւոչ թէ
. . .
« ասանկ
անուն
կ՝րլլա՚^յ»,
«ասանկ
անունով
մարգ
հ^Րքէա՚^յ»
բսելու
առիքմ մբ :
Ունկնդիրն։եբէնէ
Աելիքեան,
Վշտոլնե եւ ու-
րիշնեբ
գմդոՀութիէն
կբ յայտնեն
ւ՝. ւ գիտել
կոլ
տան թէ նիւթբ
. . . Լիւք - Անտրէ
Մաբսէլբ.
չէբ ;
Զօպանւեանւ , շգւսյնւացահ, կբ պէսւոասխանէ
.
ին՛՛չ
բնեւք , էէէ՛յս էր ինձմէ ո ւգո ւահ
բ ։
^ Ա Օ Ո Տ (101101
Ի՞ն.չ Հարկ
«ուզուահին»
մասին
խօսելու
, պէտք էբ խօսիլ
նիւթին
մասին
ինչպէս
յայտա
,։աբուահ էբ։ Աւելորդ էր, ուրեմն,
չարա
նալ
«Հա՚ք ազզա
յինի
»դէմ
։
Լուր
ունէի
անշուշտ
անցահ - գարձահէն
:
կարեւորութիւն
չէի տար՝
բսելով որ հեբունի
գր–
բաղէտ
մբն է, թող բնէ, ինչ որ կրնայ
բնել : Աւ
յեւոոյ,
չէի ուգեր
գիրք
բո^-ել
Զօպանեանի
գէմ ,
իո յառաշացահ
տտրիքինւ
մէշ՝
երբ ամէն
բան նե
րելի է , ա ին ձեւուի՝
ւ՝.ր
ԶօՀրապ ելԱրալք Ան։տոն–
եանլ գիրք
րւնեցին
Եոիա Տէ՚քհրճիպաչեանի
դէմ ,
կեանքին
վերշին
գմ րաիստ օրե րոէն ;
Երաւ
Որ,
ի
՛՛նչ կրնար
բն-ել Զօպանեան
, ե֊
թէ աշխ ւսէոէր յանձնա իսում բբ :
Ն
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Գաշ6ակցոէթեV^6
Օդ
ՄԱՐԱԷՅԼ,
18 Ն ՞ / —
Հ–
3–
Գաշնակցութեան
62րգ աարեգարձի
տօնակատաբութիւնբ
աեգի
ոլյ
նեցաւ
Նոյմեբեր
\5ին, շաբաթ
գիշեբ
մամբ ^էն
մինչեւ
լոյս,
նախկին «Գագա
տ՝Իթալիա»ի
մէշ .
Ալմէ
փ՚՚գոցի
այս բնգաբձակ
թատերասբաՀբ^
Հակառակ
քագաքի
կեդրոնէն
Հեռաւորութեան
ել
կարգ
մբ
այլ
ան յա րմ ա բութիւննե
բու
,
ինչպէս
միչտ,
այս անգամ
եւս կր յորդէ
ր Հաւաատւոր
ել
ազատատենչ
բագմ ութեամբ;
Եկահ
էին ամէն
դա.
սակաբդի
Հայբենակիցներ
, առանց
սեռի
ե լ
տա -
րի՚քի խտրութեան
։
Հ ո ն
էին առե ւտ րա քլան ը , ար .
Հեստաւոբբ եւդոբհարանի
վարձու
աչխատաւորբ.
Եկահ
էին՝
բոլորն ալ՝ նաիս իրեն՛ց
յարգանքի
տուրքբ
մատուցանելու
Հայ մոզովուբգի
մեհա -
՛լոյն
կազմ ակեբւղո
ւթե
անւ , ել ապա,
լսելոլ
Գաշ
նակցութեան
սփոփարաբ
խօսքբ
մեբ
քաղաքական
եւ
տզզային
կենսական
Հարցերու
մասին :
Հակ՚սռակ
Գա շնակցո ւթեան
Հ ա կա ռա
էլո ր գնե -
բու
վայրաՀաշոլթեանց
, այդ նոյե մողովուրգբ
կ.
էլաւ ան՜զամ մբ եւս ապացուցանել
թէ
իր Հաւքակ–
բանքը
միշա Գաշնակցութեան՛
Հեւո
է
եւթէ Գաշ
նա էլցաէլան։ ՚լաղաւիաբներն
ու սլաՀանւշներբ, Աղատ^
Անկաիս , Մ իացեալ
Հա
յասաանւի
մասին՝ կբ
էՐնան.
Հայ մոգովո
ւրդի
Հ իմնա էլան
մ
աաՀոգՈ լթ
իւննէե բբ;
Տօն։էէւ1լա տս. րո
լ
թ եան
Վ
՚"՚յլՐ
աւելգն։ելոլ
նւտ .
խանձա իւնգբո ւթեամ
բ , կա՛լմ ակէէբպի։
չԼե
բ բ մաս -
նաւոր
շսնք թափահ
էին բեմ ա յս\ րգա
րմ ան ։ վա ֊
րագո
յբբ
բտց ուե լուն՝
բնգաբձակ
բեմին
ճակատր
քլերեււււր , լոյսեբով
շողշոգուն
,
Հ.
3՛ Գաշնսւկ -
ցութեան
իւղաներկ
մեհագի
ր զինւանւշանր՝
իբրեւ
իւորՀբգանշան
էքտքի , աշիսէստանքի եւ ւ՝.ւմի Հա ,,
մաղրոլթեան
, «.Ագա տ
ււ
ւ թ ի ւն ք,ամ մաՀ»
նշանա -
բանով
, որուն իրականացմ
ան ճամ
բՈւն
վբա
յ՝
Հսւս
՚լար - Հաղարներ
չիսնա յեցին
ղո Հարեր
ելո
լ
իբենւց
թանկագ
ինէ
կեանէքբ
–.Ու ,Հաքլաււակ
մամանակի
թա՛
ւալում
ին
եւ
6 2
տարիներ՛ու
անշբպետին
,
Հ.
3– Գ՛
՛լին ան շան ով արտա
յա յտուահ
խո րՀոլրգբ
ա լսօր
ալ
ւոա1լալիւն կբ պաՀէ իբ թարմութիւնէն
ու կե՛ն -
դանոլթիւնը
, ել խ ան դա վ ա ռո
լ
թ ե ան անւ՚սսլառ
ագ,.
ր ի
՚ ֊ Ր
կր Հ անգիսանա
յ ա ղսւ տ՛ա տենչ
բաւբքութիէն -
նէերւ՝ւն. Հաէքար։
Զինանշանի աշ եւձաիս
էլոզմերր,
ֆ բւս նսա քլան՛ եւ Հա յկա՛կան
զ բօթերու
ե էլբա յ -
րակցոլթե՚ռն
մէշ, ղրուահ
էին
Հ .՝
3 • Գ– Հիմնա -
գիր
եր րորգ ութեանւ , Բրիստււէվէորի
,
Զաւտրեանի
եւ
քիոստոմի
մեհագիր
նկարներբ
,է
։ր ոնցՀ ոգին երբ՝
յաւիտենոլթեան
մէք, անղամ
մբ եւս
խէձւ
յբււոցին
ի
տես
այնւ Հաւատաւոր
բազմութեան
որ այսօբ
եէլեր
է
փսւոաբանելու
իրե՚հց
Հբաչաէլերտ
եւ Հրաշա
՝-
փառ
կաղմակե
բսլռւթիմԼբ
Հ.
3–
Գաշնււսկցոլ -
Հանդէսին
պաշտօնական
մասքւ բացումբ
էլա–
էոալւուեցա
՚լ
ֆրանսակա՛ն
քայլե բդոէԼ ել « Ա շակ
բանուռր»ով
, զոբ
գահ
՛ակով
նուագեց Աբ՚ Ակին–
եան , ճա ր տ ա բօ ր էն :
^ոզովէւ՚ւրգբ
յոտլն
-
կայս
ունւէլնւզ րեց երկու
քա
յ լեր
՛բն երն ալ էլիտակից
եբկիլզսւհութեամ
բ ։ Յետոյ՝
օրուսւն
նախագաՀբ՝
բնէլեր 3 • Պ ատիկեան
բեմ բա բձրանւա
լո վ՝ կատա -
լ՛եց տօնակատարութեան
Հանդիսաւոր
բացումբ՝
Հետեւեալ
խօսքեբով.
Հայ
մ՚։ղոէիուրղի
•ազատագրութեան
ճամ -
բուն
վրայ՝
Գաշնակցութիւնբ
աուահ է
բաղէՐա -
Հաղար
գոՀեր : Պ ա տ շաճ ութ ի ւն բ կր պաՀանշէ ոբ
Հայ
մոզովուբգի
վերսւպբող
ղալաէլնեբբ
յարգեն
ան՛ւնց թանկագին
յիշատակբ՝
յոանկայս՝
մէկ
վայրկեանի
լռութեամ
բ
: ԼՏ՚ողովոլբղը
ոսյքի , եր
կի ւդահ ութեամ բ՝) ;
« Այ" Հան՛գիսաւո
ր առիթով
, Գա ^ա
կցա՛կան
մարդբ
ուր ալ ղտնոլի
, տարին
մէկ անգամ
էլամ -
փոփուի եւ կրմտահէ
իբ կու" ա՛կց ութեան
մասինէ
Գաշնակցութիւնբ
լհուեցաւ
Հայ մողովոլրգի ագա–
տագրականպա
յքա
բին
ե. ստրուկ
մոգովուրգին
աբ–
լալ
ւս րմա՚նապտո
լւ։
լթեան դիտա
քլց ո ւթիւն : \ք
ա -
նօթ
են Գա ^ ա կցութեան
կատարահ
յեզափոխա -
կան
ձեռնաբքլնեբբ
,
կուկունէեանի
արշաւանք
-,
իյ ան։ ասոր , Պանք Օթոմ ան ի զրաւում
, Ա ասնո
յ Ա -
պստս։մ բութ
իւն , ե կե զե ցա պատ
կան
կալուահնե -
բու
բռնագրաւման
դէմ ււ/այքար ,
Հայ
- թաթա
բական
կէւիլնեբ
, Եբլաբղի
մաՀափորձ
, ֆետայա -
կան անՀաւասար
կռիւներ
, պարսկական
յեզափո–
իսական
շարմում
, եւն. եւ վերշապէս
Հայասաանի
անկաիսութեան
ււաեդհոլմբ՝
1918
Մաքիս
28ին; ^
Հակառակ
բագմ աղան ալեկոհումնե
րուն ,
իբրեւ
գիտակից
, պաքւտաճա
՚Լա
չ
կլ արթւ՝
ւն
նաւապետ
Գաշ\տակցութի.ւնբ,
երբեք
չլքեց իո
մողովուբղբ^
անոր ձախորդ
ել ուբախ
օրերուն։
Աքսօրբ, մաա -
հումի
եւ
Հաշուեաուութեան
Օբ է
մեզի
Համար
Հ
Հակառակ
տւս
բին
՛ե բու թաւա
լում ինւ եւ Հակւււռտ -
քլոբզներոլ
ւ^սրշելի
պա յքարին՝
Գա չնա
քլց ո
ւթ
ի լ ն բ
այ
"Օր
նոյն՛քան
հաւալուն
ել
կուռ
է
իբբեւ
էլագ -
մակե բպք ւթիւն
։ Ապացոյց՝
Գա շնաքլցոլթեէսն
Օր -
ուան խանգավառ
տօնա էլատ ա բո՛ւթ իւննե
ր բ , ապա֊
ղոյց նաեւ ալս բազմամարդ
սրաՀր
՚,
«Գա նաէլցոլթիւնբ
աւելի
քան երրեք
վլտրահ
է
իր սկզրու՚ևքնեբուն։
եւ
սլա
յքարբ
պիտի
շարու -
նակէ
մինչեւ ոբ իբականանայ
Հայ
մոգովռլբգի
Fonds A.R.A.M
