ԷՍիւ Զպա
ԼՄԱԼՈաՆ
50ԱՄԵԱԿԻՆ
ԱՌԹԻՒ)
յյ1քբ
—
Հադէպի, յետոյ Ո|էյւ"ւ՚ւթի «Ն"՛^/՛/՛/»
գրակա՛ն ւամսագիրը, ՛որ դադրած էր ատենէ մը ի
–վհր, իբ եբւաաաբակոււբիՆնր վեբսկսալ Օգոււաոս
ՅՕին, իբրեւ– շաբաթաթերբ–, սոյն խմբագբու ^
թեաւմբ
(Ա.
Ծա
՚ւուկեան)
եւ աօայգ երիտաաար -
Յլ.ակա1ն1 շուԹչուվ :
Պիտի իօոինք աո^աւնձին։ Անաւսււսիկ յօդուած,
ոքը՛ Գ– թ-իւէն —
ԱտռրակայութեաՆ
ղղացումքւ
Հոգեբանական
Հիլանգագէն
եբեւոյթ
մբ1> կ,ոբմէ
ղ՚՚՚֊բկ
չեն բազ
մաթիւ.
անՀատնեբ
Հ Որ
"չ
պայմ՚աննեբո
լ.
աակ,
մանկութեան
Հասակէն,
այս աիւաբ
խոբունկ կՆ–
ճիռնեբ վբ բանայ
մաբգկային
Հոգիին
վբայ, եւ
կ
՝աբզիլէ
անոր ազաա ու ինքնավսաաՀ
հազկոլմբ։
Աաոբակայութեան
զգացումով
վաբակուաՆ
մէկբ
կբ
կոբմնցնէ
իր ումերուն
եւ
արմէքին
վստաՀոլ
-
թիւնբ՛
ներքնապէս
,
անւխո
սաովանելէօբէն
արա -
մագիր է
մ
իչա
թերագնաՀաաելու
ինքզինքր
եւ
գերագնաՀատելու
ոլրի^երր
: Հոգեկան
աիսաա -
ւոր այս վիճակր
կ՝արաա
յա
յաո
լ ի
ր ա բ գ
ու
Հակա -
սական
ապրումներով
: Ենւթական
կամ չափազս
/ն -
ց
ուահ՜
ձեւով
յո
խո
բա է
ու
՛ամ րաբաալան
իբ
ակարութիւնր
հ՜ահկելոլ
Համաբ,
կամ
անաեզի
ե
րկչո տո ւթեանց
անձնատուր
I
քյպատակ
չունիմ
Հոգեբանութեան
մէ^
հանօթ
այս
երեւոյթբ
քՆնութան
ենթարկելու՛
կ
*ուզէի
միայն
մատնանշել
որ անՀատա՜կան
ստոբակայու
-
թենւէ զատ
գո
յո ւթիւն
ունի
նաեւ
ազգա
յին
ստո
րակայութեան
զգացում
մր, որ յատուկ
է գլխա
—
/ IIր սէ ր ա բ տկար ու ճնչուահ
Հաւաքա
կանո
ւթիւն - ՝
ներու։ Աեր մոզովուբգր
, գմրախտաբար
, խոբա -
պէս
վաբակուահ
է անով եւ կբ տառապի
իր
բոլոբ
ա
րտ
բ
քնե
ր
ո
ւն մէ9
:
Գաբերու
սար
կութիւնբ
անո
ր
Հոգիին
Ի
՛՛՛ՐԸ,
կուտակահ
է կասկահ
ու
թե բաՀալա
տութ
ի ւ ն իր
կա
րե
լիո
ւթ իւննւե
րո էն
Հանգէպ
: Խ
ոնւարՀահ
ճա –ա
կատով
օաաբին
հաոա
լ ե լ ո լ Հաբկագրտնքբ
մեղ
ւլրկ՛ահ է
ինքնւա
վստաՀ
ութեան
ներքին։
զօբ ութե -
նէն, ոբ
ա քնքան
կենսական
նպաստ
մրն
է ոեւէ յա՛
թուլութեան
: Ատորագաս
իբ քաղաքական
եւ տն -
աեսէսկան
վիճա
՚կոէի^
Հայր
ստորակայութեան։
րղ–
ւլացումով
անգամալուհահ
է նաեւ իր
Հոգեկէէէն
թոիչք^երբ
:
Տեզափոիսութեան։
բոցեզէն
մբրիկր
յիսուն
-
վաթէէ
՚ււն։
տարինւերու
լ^էթացքին,
շատ
րա
՛ն
վա խեց մեր աղղա
յին
ի ն քնա
ւլ
ի տ
ա կց ո ւթե ան
աշխարՀին
մէ^՛ ներշնչեց
քաջութիւն
ե լ
կորով <
թունգ
Հանեց մեբ թմ բահ
ք^իղերր
եւ
մեբ
բազուկր
զինեց
արիութեան
առաքիէնո
ւթիւննեբ ով ;
ք՚էսյց
ստո բակա
յութեան–
ք^լատիչ
զղ՛ա ցոլմր
մ
բ–
նւաց
մեր
մտաւէւր
ե լ
Հոզեկան
ստեզհագոբհոլ
-
թիէննեբոլ
յա յանա
բե
բո
ւմ ի ն
մ է ^ ։
Աինչեւ
այսօբ^
Հակաոակ
մշակութային։
ճակատի
էիբայ
ձեռք րե -
բահ մեր անւիիճելի
նուա
՚ճոլւքներուն
, ձգտումբ
ու–
նինւք
օտա
րին։
կշիռոէէ
չա
էիե
լու
մ եբ սեփական ար–
մէքնեբր;
Պէաք
է օտարբ
զնաՀատէ
, օտաբբ
ւիկա^
յէ , ոբպէսզի
աոանց
աոՍՒրկոլթեան
հափաՀաբենք
նոբ
աբուեստազէտ
մ
ր,
որուն
փասէւէակր
խոշոբ
չափաէ
մ բ ան։
տես ուահ
պիտի
մնար Հայիր ակա՜ -
նութեան
սաՀմաննեբէն։
ներս
Գրական
գեանի
փրա
յ , ականատես
կ՛ րլլանք
նոլն
երեւոյթին
: Գիտեցէք
մեր թերթերու
պար -
֊ղահ
Համա յնասլատկե
բ բ՛
գոփասանքի
ինչ չռա
յ -
լութիւն,
երբ– Հայ
ՀեզիԴւակ
մր
միշակ
յաթողոլ
-
թեան
կ՛ ա
բմ անան
ա յ
ուրիշին
գաՀ լիճներուն
մէթ ,
Հ ո ղ ֊ չէ թէ յետին
անկիւն
մբ գրաւելոփ;
Հ^ափ , ցն–
հութիէն
եւ
բերանաբաց
զմայլանք։
ՀՀայ ար -
ուեստագէտնւեբ
, ճօտար
մարզեբո
լ
մէթ»
.
փ"ր ~
•ձեցէք այս խորագբոփ
տեղեկութիւննեբոլ
շ^աբք մր
Հբամցնել
Հայկական
թերթի
մբ՛ յաշորգ
օր
բոլո
րբ
ձեռքէ
ձեռք
պիտի
խլեն
եւ
գոց րնեն
անոնց
ա–
նոլնւնեբր
: Բայց
ոգի
ոփ
եւ լ եզս լոփ
ղտաբիլն։
Հայ
ա
րո ւեստազ
է
տ
ի ն լիառատ
փաստակր
կր ւքնա
յ
լք
ոլահ
եւ
անհանօթ
I
Մեզագբանքի
բ ն ո յ թ չեն կրեր այս
տողերրՀ
Մեղմէ
ամէն
մէկբ
Հալասարապէս
իբ տուբքր
կոլ
աա
յ ստո
րա կայռ ւթեան
ա զ գ ա
յին
զ
՛լացում
ին՝ զա
նազան
եզանակոփ
ու միիցներռփ
: Մեղմէ
ամէն
մէկր
խենգ
Կ
՚րլլայ
Հազար
ազբիլբէ
^ուբ կրելու ,
յ՛րպէսզի
փաստէ
Օտար
արմէքի
մբ Հայկական
հա–
դում
բ ։ Մ
եր կոխոտուահ
ա
բմսնապատոլոլթ
իւնը
շունչ
կ
առնէ
կա րհես
ե լ մեբ փիրաւո ր
եսր
քաղցր
շոյանքի
կ
՛ա
բմանանա
յ:
Ջեմ
ուզեր
անուններ
եւ փաստեր
յիշատակել.
էսխտ
՚սճանաչումր
հաՆօթ է քիչ մբ
ամէնոշն
;
Զտես
ու թեան
Հասնող
մեր փառամ
ո
լութիւնր
, օ -
տարին
պսակով
վաւեբտցոլահ
, ուբիչ բան չէ , ե–
թէ "է ստորագասութեան
մե
՜ր
ազգային
Հիւանգու
թեան
բնոբոշ
երեւոյթն՛երէն
մէկր։
Թող
ուրիշներ
Հէսսնէին,
ուրիշներ
ճանչնան։
, ուրիչնեբ
եբկոլ
տաք
բառ
աբտասանւեն՝
ինչ
կ
՝ուղէ
ւան
Ր/լայ.
մենք
սլատրաստ
են
։ք
բազմապատիկ
մեհութեամբ
տես -
^ելու
օաաբին
նշմարահ
կէտր։
Ոէէանք
մտահեն
գոլցէ, թէ մեղի
ոեւէ
վնա՛ս
չկայ ատկէ. Հայ անունը կր
փառաւորուի
եւ
մենք
Անցեա
լ շա րթու
, Զ" լա
յի րարեկամներր
ան -
ղամ
մ ը եւս ող ե կո չե ց ին
ի ր յիչատակր
Պանթէոնի
մէշ,
մաՀուան
50ամեակին
առթիւ :
Զո
լա
փաթսունե
րկու տա րեկան էր երբ զոհ
զնաց արկահի
մբ : Առտու
մր,
1902
Աեպտ՛
2,^ին ,
ա յլեւս
չարթնցաւ : թունէաւռրուահ
էր փառարանի
մր արձակահ
կազերէն։
իբրեւ
ղրա՚լէտ եւ իբրեւ մարգ
չի
պտտկւսնիր
ոչ մասնաւոր
երկրի
մը, ոչ գասակարգի
մ բ ։
Իբ
մ աՀուանք
յիսնամեա՚կր
աբհա
րհո ւեցաւ ի
սփիւռս
աչխարՀի
, որոփՀետեւ
ան Համաշխար -
Հա յին գէմք
մլն է , մ իշազգա
յին գրագէտ
մը, եւ
մողոփուրգի
զաւակ
մը :
՚Ծնւ^ահ էբ Փտրիզ,
1840
^5.
ի տալացի
Հօրմէ
մըէ
Մ ինչեւ
1871
իր ե րկբո րգական
գրուահքներր
մեհ
ուշտղրութիւն
չեն գրաւտհ : Այգ թուականին
է որ
սկսաւ
իբ գԱոտւոր
ղոբհր,
ԼնՏ
ՐօԱցՕՈ - 1V13^^ս^^է ,
քսան
Հատոր։ Այս չաբքին մէ^ են
Լ՚^ՏՏ0աա011/»
(1874) ,
6օոհ^ս^ ^€3 ՕՅատտր, ՇՇՈՈ1ՈՅ1;^,
Աշ^շր,
եւ փերշապէս
Օք. ԲՅՏՇ31ք (1893) :
Զոլայի
՛այս մեհ
ղոր
^Ր
չաւո աղմուկ
Հանւեց մամանակին : Պատճա -
ռբ բոէիանգա կո ւթիւնն։ իսկ էր : Զոլա իր տիպար–
նւեբը կ՚առնէ
ազքա տնե բուն , Հ իլանէլն երուն
, գո բ–
հաւո բներուն
, ւիե րշա պէս
թշուառներուն
մ է շէն եւ
կր
բողոքէ
րնկերային
ան։ա րգա
բո լթեան գէմ : Նոր
ձեւոփ կբ ւլիաէ մարգր,
քննելոփ
անոր
մարմ
ինը
եւ մառանգական՝
արա
՚տնւեբու
մէշ փլնառելոփ
իւ -
բաքան։
չիլբին
նկա բագիր
ր : ինքն իսկ պատաս -
խանելոփ • Ժիւլ
Լբմեթրի
, գմգոՀ
Շ6քա1Ո&1^
ոճէն
, «Տոոեաե
ս գիլցազնե ր։լ ութիւն
մ բ մ ա րղկա–
յին անասնութեան
», (Սո6 6բՕթ66 թՇՏՏւաւՏէՇ (Յշ
1*^աա31ւէ6
հսաՅւՈտ)
կ՜՚ըսէր.
ՀԳուք
մարգը
կ
՚առ
նէք
իր ուղեզոէի
, ես մ արգր
կ՚առնեմ
իր
բո
լո բ
գո բհա բաննե բոփ $ ;
Զոլա կր նկաբազրէ
Հան՛քր , երկաթուղին,
բա՛
նակր. Հաճոյքի
վս՛յրերր
իրենւց կոպիտ
տզեզոլ -
թեան
մէշ։
Ընւթերցոզբ
տակաւին՛
վարմոլահ
չէ րաց գր՜
րական
ու թեան
, ան կեղհ արտա
յա
յտո
ւթե անց : ի
՚էեբշոյ
մարգր
երբեք չէ սիրսէհ
իր ստորին
րնաւլգ–
նե բուն՛ նկար աղ րութիւնր
,
ն՛ ա խ լնտ րե՜լով
միչտ
իէն քնա խարէ
ութ իւնը ;
Զոլա կր ծէան՚տգատո
ւէ ր ,
թ չ։։
ւա
ււո ւթե ան ց
նկարագրութեան
Համա՛ր : Բաբեմիտնեբ
կ
՛ր
՛՛էին
.
« Միէ մէշտեղ
Հան՚էք
թչուսւռՈւթիւՆնէեբբ
,
ղորՍ
չէք
կրնար դարմաներ» : Ան կբ պատասիսանէր
..
^ քէնդՀակառա1լե
, մէշտեղ
Հանենւք՝
ոբպէս
ղի տմչցնենք
անոնք
որոնց պաբտքն
է
գարմանել :
Կ՛ բմ րո ստան՛ա՞ ք իմ նկա րագր ութի ւնւնե բուս ան -
դթոլթենէն
,ա քն աաեն փակեցէք
<1,քապառէ»ները
ել գպրոցնեբ
բացէք
...•»:
Այս ոճոփ եւ այս նկա րաղբո
լթ իւնն՛ե րո փ
Զոլա
կբ Համէսրոլի
իրրեւ
Հ՛ա՛յրր բնապաշտ
դրականոլ -
թեան : Տ ոռետես
երեւո յթնե բու տակ սնկր պաՀԷ
մ էէ՛րդա սիրտ կան՛ լաւատեսութիւն
մը ել գաղափա–
րապաշաութիւն
մր։ Հակառակ
բոլոր փեբապա -
Հ ութեանց
, կարելի չէ մխտե
լ ա յն
սլատկառելի
աեղր զոր կր ղրաւէ : Զո լան
Փբուստի
, Պ ալղաքի ,
Տ)լոպէռի
, Ա թանա ա լի շարքին՛ կբ պատկանի
եւ
թուական
մր բացաւ
գրականութեան
պատմ
ու -
թեան
մ էշ , շրշան
էքբ ո բ մեհ էսզզե ցո լթ իւն գո բ -
հեց
րազմ աթիլ
երիտասաբղնեբոլ
փբայ ,
աւելի
օտաբ քան ֆրանսացի
յ
Շատեբու
գրական
հայ -
եացքներբ
նոր ճամբայ
մբ գտան
Լ Յ
ՏտէՇ է^ԱատաՇ–
էն կամ
^տտօաաօւքքւ՛
փերշ :
Զոլա
միեւնոյն
ատեն քաղաքական
գէմք մր
գարձ՛աւ,
պարագաներու
բերում ոփ
:
Խ իղախ , այլ
փաանգա
ւո ր գիրք
մ բ բռնեց
Տ
րէ
յֆի^"ի
խնգբին
առթիւ
, ինչ որ իբեն արմեց մէկ աարի բանտար -
կութիւն եւ մ եհագում
ար
աո ւզ անք : Ա յգ
շ ր
շան ին՛
Անգլիա
գնաց : Հրեայ
Հարիլրապետբ
գատապար–
տռւահ
էր
իրրեւ
լրտես։
Զոլա, իբնէ րմրոսա եւ
իբրեւ պաչտպան
բ րո լո ր տն-ոնց զոր զոՀ կբ նկա -
տէր
իչխ ան ութե անց եւ չաՀագո
րհող
գաս
ի ն
,գբեց
իր
Հռչակաւոր
նամակր •
<Հ
կ՚ամբաստանեմ
» ,
յ՚յ^ՇՇԱՏՇ
՚Բլէմանսոյի
ձա01ճին
մէշ։ Այս նամակը
փոթորիկ
մը պայթեցուց
եւ գէմ գիմաց
ելան եբ^ •՝
Հաւաքաբար
պատուուահ
կըզգանք
մեղ : Ջմոռ -
նանք սակայն
, որ գորհնականօբէն
օգուտ ալ չու
նինք Հայ ձեռքե
բու
կողմէ օտաբ ակօսներու մէշ
նետուահ
սերմերէն : Մեր գանձաբաննեբր
կբ պար
պոլին,
մեր արմէքներբ կր լքոլին եւ մեր երիտա
սարդ
ումերբ
ՀետղՀետէ կր կտրուին
պա՛պենական
օճախներէն
։
Գլուխ
ղորհոցներ
արտագրելու
Հիմնական
պա յմ ան՛ներ էն առաշինն է
Գլ"՚–ի՛ ՜ գո րհո ցներո
ւ
Հաւաաքբ
ոլ1ւ ենալ։ Ոչ թէ մեզմէ
գուբս,
այլ մեր
ձեռքոփ՝
մեր գաշտեբուն
մէշ։ Ալ Հա՛յ մտքին
ըս–
տեզհաւլ ռ բհո
լթի
ւնր զնաՀատե
լու
Համ ա բ , չսպաւ–
սել ա՜սոր ու անո
քէ րնհա
յահ
ոսկեզօհ
փկա յակա -
նին : ԳնաՀաաութեան
՚՚արդաբ
չափանիչը
պիտի
կու
Հոէէանքներ,
Տրկֆի՚^՚՚եան
եւ
<՚"Կ"""Րէյ^
ֆիւսեան։
Զարմ՚սնալի
չԿ որ
Համւս յն՛ս փա
բնեբն
ա, կո փէառաբանեն
Զ ՚ ՚ լ ա ն , իրրե– աիայեան պբո .
է
ք.սն։ ռսականութեան
֊.
գրագէտներ
ալ, •Բալտուէլ.
Շթայնպէք
ել Աիլ .
,Լ
մեհապէս կր ւլնաՀաւռեն
իր ղերբ։
Ֆրանսա,
էի արդի
ղրուլներր աեսակ
մրչկա.քէ.ւթիւն
կը ցոլ.
ւլնեն– ժ– Ժ– Կ"թիէ
"Ր՛՛՛է
"՛՛՛՛Լ ^1՛ ՚ " " ՛ ; ՛
^ " ւ ՚ " յ ի
Ռ
Նիմիէ
միայն
Ռոմէնր կբ նկատէ
իբրեւ
անոր
մառանղորգը,
բայց չաա
՚ " ւ ձ ձ 7 ՚ ՚ ք 1 ՚ Հ ^ \ " ՛ , ՛ ^ ՛ " " ՛ ^ ՜
լոփ։ իսկ Ռ– Մերլ
(Կօնքուռ
1940)
մեհ
Հի.ս.^ցոլմ
կո սլաՀԷ եւ կըՀաստատէ թէ «իրրեւ
՚Ա>սլա։լիր
ան
նոբուլեց
ամէն բան , նիւթ եւ ձեւ , մինչգեռ
իբ ա–
,ակերտներու եւ Հե տեւո րգնե ր ո ւ ձեռքերուն մէշ;
նոյն
նիւթերր
՚էեբէսհուեցան
տափակութեան
ել
ձեւասրսչաութեանւ՜»
:
յ.. Ռոմէն
կ՚բն՚լունի
թէ կարելի է եբկար
փի.
ճիլ
Զ ո ր ՚ յ Ի մասին,
վեբլսւձ^ելով
անոր քիչ մբ
նախնական եւ ՚էճոական
մառա՝1
.լակէսն
Օրէնքները,
եւ քիչ մր պարզուկ
Հ ռլե բանս
ւթ իւնբ : Բայց կա .
րեւորբ
այն է որ «այս
մէսրգր
մեհութիւն՛
ունէր .
Մենք ՜որ իրենւ չատ մօտ
ենք,
կբ մոռնանք թէ ան
եղահ է արդի
աչխարՀբ
զան՛ողն՛երէն
,
երեւան
Հսնողներէն
մին, անոնց
՛Ամէնէն։ րացառիկր
, ա–.
մէն
պւսրաղայի
մէշ մէկր անոնցմէ
որամէնէն շատ
ղեր
կ՚ստ՚սրահ
են, խիւլճ մր պարղեւելու
Համար
անոր՛» :
Ռուկոն - Մաքառներէն
ղաա, Զ"լա ունի քա
ղաքներու
նկարազբութիւններբ
, Լուրա
, Փարիզ ^
Հռոմ
: Տետոյ
իր վերշին
մեհ ղորհբ,
«Ջորս Աւե
տարանները».
— Արգա|սաււււրոււթիւն, Աշ1սաաա1(ւ1ք՜
ճշմարաոլթիւնր
։ Վերշինբ
, Աբզաբութիւնր
,
չկրցաւ
լրացնել
իր ան ս սլա ս ե լի մա՛Հուան պատճա––՝.
սով։
Իր գոբհեբէն
«Թեբէզ
Ռաքէն»բ
Հա
յերէն՛ի
թարղմանուահ
է Գուբղէն
Ախիթ"՚րեանի
կոզմէ ;
Ունի
նաեւ
քննագատութիւններ
,
(ՀւաԹր՚ապե -
տոՆթ-իւնը եւ դրականութ֊իւնբ, Փռբձասակս^նւ
վէ.
"լր եւն •) , որոնք բաւական
՚ա՚ւլմ ուկ
Հ անե՜ցին : իբ
՛լո րհե
րկն
շաբմ ան կարի
վե բահս
ւահ են
ԼՅ.
ՏշէՇ՛
Ւ1սաՅա6, յ \ ս Տ օ ո հշ ս ւ (16տ ՕՅատտ
եւ ուրիչնեբ :
Զոլայի
գորհբ,
ինչպէս
ինք իսկ րսա՛հ է ոեւէ
ստեզհագո
բհո ւթեան
Համ ար , կարելիէ է
նկատել
իրրեւ • « Ար
։ւ
ւե ս
տ
ի
ւլ
։ւբհ
մ ր՝ գիէոուահ
իսաււ -
նոլահքի
մը
մէշէն»։
ԱՐՓԻԿ
ՄԻԱԱ՝ԲԵԱՆ
X
ՄՏԱԾՈՒՄՆԵՐ
ԶՈԼԱՅԷ
Երբեք
ճիշդ չէ թէ միայն
զեզեցկութիւնր
ան–
մ։է՚Հ է , կեանքր շատ աւելի։ անմտՀ է :
X
ինհի
համար
լլրաւլէտ
մր ուրիչ բանէ չէ
ք՛–
թէ ոչ անշատ
նաիսապասոլթիլն
մբ մաբդկա
յին կւ
բնկերայի
։ն
էշի մբ
մէշ։
X
Պէտք է իսիստ
բլլալ,
որուէՀետեւ
մեբ օրե
րու
կեղհիքի եւ
հ
աճո
յտկատարութեան։
մկշ, խս^
տութիւնր
միայն
կրնայ առնական
գաբձնել
ագդբէ
X ^ "
է"՚^դԼ՚ցԻ
" ՚ ֊ ր ի չ բանրյչալ եթէ ճչմար -
աութեան
ամէնէն
Համռլուահ
ղինուորր :
X
կը սիբեմ
իւրաքանչիւր
դրա՚լէտ
նկա՛տել
իբրեւ
ստեդհադորհ
մր^ որ կբ փորձէ , Ասաուհ–
մէ փերշ, նոբ երկիր
մր ստեղհել •
X
Աոպաբէղ կր կարդամ ֊ ՜ցոյց տուէք մարգ -
կային
յաոաշդիմոլթիլն
մր ոբ աճահ
չբլլա, կա -
թիլ
մր մելանի
մէշ :
^՚^" ՚՛ ^
X
Միայն
դրաւոր
մտահումն է ոբ կբ մնայ
է
Մն։ացեալբ
զո,բ խլրտում է ,
մէկ
մամուան տե -
"իլք Գ"Ր ^"ՎԸ կ՚առնէ կր տանի;
X
Մենք
զրազէտներս
կ՛ա րՀամա րՀենք քա–
զաքաղէտներր,
րլլան
յաղթական
փառամո
լնեբ
թէ կատաղռւթենէն
մոլեղնահ
ձախողահնեբ ՚
ունենան
մեղի Համաբ.
իբոլյոլթեանց
ճշգրիտ
ճ՛ա.
նաչոլմռփ
միայն աղատ ելղօրաւ՛ո բ պիտի
բլյանք.
ես
արուեէ
ԾԱՆՕԹ ԱՏԱՄՆԱԲՈՅԺ
^եեեն
> ւ ւ,ւ֊
է Փաբիղի
մէշ։
Յաշողձթի,,^
,
՚ ^ ^
^""9"՛^
պատկանի
Հայուն
, ինչպէս
ստեւլհա՚գորհութեան
Հրաշալի
ազբիւբր կը րխի անոր
սրտէն։
Աինչեւ
ո ր չգաբմ տնենք
ստորակա՛յութեան
դա րաւո
ր .ախտր մեբ Հոգիներէն
,պիաի չ քաշո
զէնք
մեհ
թռիչքներու
ձգտումոփ
պաբզել մեբ թեւերբ^
ո բոն
ցմ է կբ կ՜ախուին կասկահի եւ աւելորդ
փախե
րու
հանբռցնեբբ : Գա
բմ անը
ֆրանսացիին
,
ռուսին
էլամ ամերիկացիին
մսլիտր չէ , այլ մեբ
Համոզու–^^
մր ել անկէ
հնահ
խորունկ
սէբբ
յ
Ոչ մէ/ք կասկահ
, որ ամէն
ճշմարիտ
արուես -
տագէտ
ի Հոդեկան
պաՀ անշն է նախ ղնաՀա տուի Լ
սեփական
մողոփոլրդէն
, ապա ուրի^եբէ
է Աենք
փարմուահ
ենք Հակառակր
լնելու
%՛ "՝ . ,
Ծ՚ԻՀաէՆ
Fonds A.R.A.M
