Պ էաի
չյխօսէէն ք
մ եր ողբերգութեան
մ ասին ,
եթէ
է՚^՚գէրքԼ
ղաս նար
միա
յն մէկ անձի
ձ " ՛ – / ՛ ^ ՚ ՛
•Հ,այ
խմ
բ ՚ ՚ ՚ ղ է ր բ
•, սակա
յն , եղակի չէ ,
յոգնակի
1
-1
«Ե"» մբ չէ, «մենք»
մրն է։
Մեր խօ"քր այս «մենք»ի
մասին էւ
Հա յ իսմ բագիրբ
ինչպէո
Հա յ ուսուցի
չր ,
նոլիր՛
յւաչ
մբն է, գրեթէ
«առաքեալ»
մր : Իք գոբՆբ ոչ
.միայն
կոչում մ է , "՛ՅԷ ^՚֊ առաքելութիւն
մ բ ։
Մեր խօսքբ
«բնարեաշ»նե
րու մասին է եւ ոչ
թէ
«կո չե գ
եա
թնե
բո
լ ՚։
Ուսուցանել,
գաստիաբակել,
առա9նորգել •
" ՚ - ք ՛է Իւ՛ դերւլ– Եթէ յաքոգի՝
առաքեալ
մբն է ,
եթէ
ձախողի՝
ինքնակոչ
«բաղմական»
մբն է :
Ւնք «ագաա»
մարգ մբ չբէԼալուի
Հանղերձ
, Հայ
խմ բադիրբ
աղաաութեան
սլաՀակի
ղեր կբ կա -
աարէ : կբ սլա /քաբի
յանուն
ճչմարտութեան
եւ
րնղղէմ
սուաի :
Իրաւունքներ
չունի,
ա
քլ միաքն
սլարաականու–
թիւններ : Զիշխեբ
, ՛այլ
միայն կբ հառա
յէ : Զի
Հ րամ ա յեր , այլ միա
յն կբթելագբէ :
Եթէ
թե բանայ իր
սլա բաա կանո
ւթի
ւնն։ ե բուն
մէջ,
ինքգինք կբ գանէ խստաոիրա
գաաաւորի մբ
առջեւ
, ոբ Հանրային
կաբհիք կբ կոչուի
, անոգոք
ու
աններոգ ;
՚
Եթէ
փ-որձէ անձնական
«իբաւունք»ներ
պաչա–
պանել , նո
յն ղ՚աաաւո
րբ կբ խա բանէ
ղինք
իբրեւ
եսասէր
, շաՀամ ո լ , նուիրումի
ան լողունակ
եւ
նիլթասլա
շտ :
Հայ
խմբաղիրբ
միշտ եւ ամէն տեգ
բացակայ
է , միշտ
ե լ
ամէն աեղ ներկայ
ՐԼԸ
՚՚՚քի
Հանղերձ
։
Իր
անւռլնն է
«մենւք » , բայց ոչ՝ «ես» : Իր
ա
չ–
իսատանքբ չի տեսնա լիր , ինւչոչէս չի աեսնւուիբ իր
անունն։ ալ : Մեքենտյ
մբն է , ։։ր ա՚նլ^գՀատ
կբ
բանւի
% Մաահուլ
մեքենայ
մլՈ։ է սակայն
ե լ
ոչ թէ
ինքնւքւգորհ՜
մեքենայ
մբ :
Ի րաւունք
չունւի
Հ իւանղ
րքէալռւ : Զունի
նաեւ
իր։ս ւունք
բսե լու • «Ա յսօք
քի՛^ մ բ
գբօսն։ում» ։
կամ՛
«Այսօր
Հան։գիստ
բնեմ» : Եւ կամ •
«Այսօբ
նստիմ կա րգամ» : Ոչ • ա յս տա բ բական
իրաւունւք–
ներէն իսկ ղբկռւահ– է ան : Եթէ մամանակ
չունե -
նա յ քնանալու
, պէտք է միջոցբ
ղտնէ
. • .
ոտքի
էի բա
ք քնանալու : Այս աչխարՀին
մէջ միակ
մարգն
է թերեւս
, որուն։
ամէնէն։
աւելի կբ
պտտչաճի
հ-Աէնէօթ էսռ՚սհ-բ
՚ «Այս
օր ուան
գւո րհ՜ր վաղէ։
Լան
մ ի՛
ձղեր »
-.
.
քցմբագիրբ
չի, կբնաբ վագուան
ձգել իբ ղորհբ,
^
^^՛չր
վաղր չէ, սչ ալ երէկբ,
էսյլ միայն
էսյսօրրէ
ԱՀա
նստահ է ղբասեէլանին
առջեւ
, ղրխաՀփկ՛՛ ^
բա լց էքչտաչէսբմ
:
՚\յախ
՛ա
չքէ^ պիտի
անցբնէ Օր - |
ուանէ թեբթերբ։
կան
իէմ բաւլի
բնե ր , բաբեխիէլճ եւ^
աշխատունակ,
ոբոնք
10 15
թերթ կբ
կարգան
ամէն օր (Հաշւ։ւելով
միայն օտար
թեբթերբ)
է–
Պէաք է կարղայ
նաեւ
ԳաղթաշիսարՀի
Հայերէն
թե բ
թե
րն ու պաբբերա
թեր թեբբ
, Հաղորգ
մնա չու
Համար Հայ կեանքին :
Այո աչխատանքբ
խմբագիրէն կբպաՀանջէ– մէկ
մամ ;
Ապա պիտի
սկսի թարգմանել
իր բնտրահ,
նւչա–
նակահ՛
լուբերբ օտաբ
թերթերուն։
մէջ , միշտ գա–
սաելով կարեւո րնեբբ ել ա յմմ էականներ
բ
յ
Արագ
պէտք է ա շխսէտ ի ,ե ր բեմն
նա յևիսկւլու շակե լով պի
տի թարգմանէ
է Եւ իբ «գուշակութեան»
մէջպի
տի
չսխալի
եբբեք : «ժխաական»բ
Հաստատական
էէլիտի չտեսնէ
, ոչ ալ «Հասաատական»բ
մխաա -
կան
I
Մ իչա
աչքի
առջեւ
պիտի
ունենա
յ սա
իբոգոլ–
թիւնբ
յ
թէիբ բնթեբցողնեքբ
«թչնամի»ներ
են ,
•սբոնք
կ^ուղեն
ե լ
Հետամուտ
են
իբ սխալբ
բռնել
իրաւունք
ունենւս
լու
Համ
ա
ր քննագաաել
, պար -
սաւել,
նւեգբ
ղնել
ղինք։
Աբթուն
եւ
ղգասա
սլէտքւ
է բչչա
յ
մ իշտ , ո բ պէս
ւլի առիթ
չաա
յ ^թերցոգ -
ներուն
,
բարեկամ
ին , ինչպէս
թ^ամ
իին ,
—
–ք
իբ ակամա
յ թեբացումնեբբ
իբբեւ
յանցանք իր ե–
բեսին
զարնելու ;
0՝արգմանոլթեան
գորհբ
խմբագիրէն
պէտք է
•Աէէէնէ ոչ աւելի , քան երկու մամ :
Այս
երկու
մամուան
մէջ պէտք է
սէւլմեցնէ
նաեւ
կոգմնակի
ա շխատանքնե
բ , կարեւո բ կամ
յսնէկարեւոբ : Պէաք է պատասխանէ
Հեռաձայնով
խօսոզներուն
, պէտք է արձանէագբէ
նուիբ աաո
լ ո ւ ՛
թիւններ
ճչղելոէի
անուննեբբ
ե լ
թուանչաննեբբ
,
պաատՀական
այցելուներուն
Հետ պէտք է խօսի,
«բարեկամական»
յանձնէաբարոլթիլննեբ
բ կատա\ -
յ՛է
1
գրաշարին
ՀբաՀանւլնւեր տայ
եւ ցու1ցուէՐներ
բնէէ , Հարցումներու
պատասխանէ,
եւայլն,
եւն՛
(երբեմն այս «եւայլն»բ
աւելի մամանակ
կր խլէ ,
քան մեբ մ ատնանշահ
«կոզւէնակի»
աշխաաանք -
ներբ) :
Լրացնելէ ետք թարէլմւսն
ո լթեան
գորհբ,
խրմ–
բագիրբ
պիտի
սկսի
շաբուահ
էջերուն
փորձերբ
նայիլ։
Երկու անգամ,— եթէ Հաբկ
րլլայ՝
երեք
անգամ ,
հայբէ
հ֊այբ պիտի
կարդայ
թերթբ
կեդրոնացահ
ուշադբութեամբ
: Եթէ յանկարհ–
.
կոգմնակի
աշխատանքի
մբ Հաւքար , սաիււլուի
բ՚՚ւգ–
Հատել իբ գոբ^բ,
վր ի ՛ղ՛"
ե րլ։ անւխո լստվւե
լի 1լբ
տլսանէէէւև , եւ «կր ճեղքուին։»իր
ու չաղբդլթեան
աէք–
բացեալ
գիշեբբ է
Ո րպէսզի
շաբուահ
յօէէոլահի
մ բ էքէ9 բառեր ,
տողեր
յ
նո յնիսկ
Հատուահներ
«փաիսահ»
չրԱան,
խմ բադիրբ պէտք է մէկ աչքով
ձեէւագր
ին Հեաե -
լի , մ իւս
աչքուի՝
շարոլահքին
: կբ պատաՀ
ի ^ որ
նւաիւա ւլա
ս է։ ւթե ան մբ մէջ պակաս ^ աւելորդ
կամ
սխալ բառեր
ւլտնոլին : ^մբադիրբ
էլւոբձեալ բս -
տիպուահ է բնաղրին
նայիլ
պակասբ
,
աւելորգբ
կամ
սխալբ
ճշդելու
ել բստ ա յնմ
ս բբագբե
լու
Համաբ
յ
Փորձերոլ
սբ բագբութիւնբ
խմ բագի
րէն կբ
պաՀանջէ առ նուաւլն
չորս
մամուան
աշխաաանք
^
Հ քոէինւտի»
գբա գո ւմնե րն ալ
Հաշուելով
թ՛երթեբու
լ^էթերցէէւմ
, թաբզմ
անււ ւթիւն
, փոր~
ձեբու
սրբագրութիւն
,
գումար
եօթբ
մաւք :
Հսէնէլիսա
չկայ,
կէսօբուան
քուն
չկայ,
զրեթէ
չկա
յ նաեւ
ճաշելու
մամանակ : Մ եքենաե պէտք է
րանւի անլ^գՀատ ;
կբ սկսի
յաջո բ գ օբուէէէն
յօգո ւահնե
բու պատ •
բաս աութե ան ա շխատանքբ
,
ամ էնէն
ասլե -
րախտ , ամ էնէն ապա րգիւ\
, ՛ամ էն։ էն տաւլակա
լի ,
ամէնէն
«անւերեւոյթ^–֊
րսել
կ՚՚ոլզենք՝
ամէնէն ա–
ւելի
չտեսնուելիք
դո բհ բ խմբագրի
մբ
Համար :
Ընթերցողբ
առՀասարակ կբ կարհէ, թէ
թ1։ոթին
բոլոբ
նիւթերբ
մէկ ձեռքով
կ՚առնենք,
միւս ձեռ.–
քով կբ յանձն
ենք
գբա շա ր ին :
իյմբագրական
կեանքի մէջ թերեւս
չկայ
աւելի
ա ա ման
ելի ա չիսատ անէ ք , քան նիւ թե բո
ւ պասւբ ա ււ -
տութիւնբ։
Ամէն
յօգո
ւահ
, ով ալ բԱայ
դրո–
ղբ,
գրտշաբին
յանձնուելէ
առաջ պէտք է կար -
դացուի թէ բստ էութեան։
, թէ բստ ձեւի :
ի՚ացի
ուդդագրական
, շաբագասական
,
քե բ ա կան ա 1լտն։
սխալներէն^
յաճախ
անե րելա\կա
յե լի եւ անբմ
բռնելի
,
գբուահ-քի
մբ մ էջ պա չտ պանո ւ՛ահ գա–
զտփարնեբբ
սլէաք է նախ • • ՚ պաշտպանելի
րլլան է
Խմ բագ իրբ չի կրնար
պատաս խանատո
լութ իւն բ
յօդս ւահադր
ին վյ^ա յ ձգե
լ եւ աեղ աալ
չտրուելիք
դբո
լթի ւննե բու ։
հ)մ բադիրբ
, մ անաւանգ
Հա յ խմրա
դի , պէտք)
է ամէնէն։ աոաջ Հաչա
րլլայ իբ խւլճին
Հետ։
՚
կարելի է երբեմն
աեղ տալ այնպիսի կար - ՝.
հիքնեբու կամտեսակէտներու
, որոնց
Համաձա
յն
չէ իսմբագիրր,
կամ այն։պիսի
լուբեբոլ
, որոնց
ճշ– ՝
դո ւթի
ւնբ
կասկահելի է
:
Այս տեակ
ււլա բ ագան ե–
քու,
պարտաւոր է իբ վեբապաՀո
ւթիւն բ
յայտնել
եւ ՛աւելցնել, թէ կբՀիլբբնւկալէ
խնգրոյ
առարկայ
յօդուահբ
«վիճաբանական
կարգուի» :
Մ են ք .անձե րու Հետ էլէէրհ
չոլնինք
, այլ զաղա.
փարնեբու : Եւ սւնձեբբ կբ քննադատենք կամ կբ
պա չտպանենք
գա գա փա բնւ ե բ միա
յն։ պա շտպան ե -
լու կամ պարսաւելոլ
Համար :
Կրնայ
բլլալ , որ սխալինւք %
Այգ պարագային՝
չենւք վաբանիր
բնդունելու.
մեր
սխալբ,
ոբովՀետեւ
Համո՛գուահ
ենք, թէ սբր
1
""՚լր
բնղունւիլ
աւելիէ մեհառաքինութիւն
է , քան
բնւալ սխալ
^ղոք^ելբ,
որ Հակառակ է
մարգկային
բնութեան :
՚կիւթե
բու պատ բաս ա էէ ւթեան
"՚ԼԻ
իռքբագ իրէն կբ պաՀանջէ
մ իջին
Հաշուով
մաէք , երբեմնէ աւելի , երբեմն
պակաս
ա
ք
էս
"՛աա
ւ՚քբ
Այս
րնթացիկ
աշիլատանքներէն
ղատ , խմբա -
ղիբբ պարաաւո
բ է կամյօդուահ–
մ բ գրել , կամ
իսմբաւլրական
մբ, կամ «տոմս» մբ եւ կամ թաբգ–.
մանել կամ ամփոփել
այնսլիսի
նիւթ մբ, ոբ կա՛պ
ունենւա
յ օրուան
չարմում ին Հետ :
Այս աշիսատան^
ալ միջին
Հաշուով
իրմէ կբ
պաՀանջէ
երկու մամ :
Եթէ
չենք սխալիր
, ա՛շխատանքի
իր
մամերուն
գում արր Հասաւ
տասներեքի :
Զենք յիշաաակեբ
«մ եկոլսի»
ա շիւ ա՛տան քնե րբ
(մ ոգո
լի
յ
ասուլիս
^
Հ՛ո գե շաՀ կամՀոդեմաշ
ղր"
յց
եւա
ւլն) :
ք
՝այց
կայ անՀրամեշտ
պայման
մբն ալ , զոբ
" լ է
՚ " Ք
է 1Ր՚"ցնէ
Հայ խմրագիրբ,
կամայ թէ ակա^
մայ։ Ասիկա ֊
բնթեբցումն
է :
յ
Խմբագիր
մր , որ չի կարղար
, պաբսլուահ
օ ՚
դապարիկ
մբն է՛ ոչ կրն։այ բարձրանալ,
ոչ կրնայի
թռչիլ :
Այս
«անՀ բամեչտ
պալմ ան»ին
խմբագ
իրը
պէտք է յատկացնէ
գոնէ երկու մամ :
Գումարբ
Հասաւ
տտսնւբ
Հինգի։ կբ
էՐնայ
միայն
ինբ մամ •
ու՛րիշ ամէն
բանի
Համար :
ԱՀա
իբական
ողբեբղութիւնբ
Փոքր
Համրին ,
որ ամէն օբ ինքզինք կբ ՛սպառէ, առանց
դմգոՀե -
լու , առանց տրտնջալու
եւ առանց
բռգոքելու
:
Բոգոքել
որո՛՛՛ւ
. . .
Մեր
քւնթերցոզնէերէն
մէկբ, օր մբ.
Հետեւեալ
պատմութիւն։բ
բբաւ
մեղի՛
«Մեր
ամոլսնու -
թեան
առաջին
տարին, \քՈբ Տարուան
առիթով,,
ուզեց
ի նուէբ մբ րնել
կնոջս։
Հարցուցի
, թէ
ի՞նչ
կ՝ոլգէր
, Հազո՚^ւստ
, գոՀարեգէ՚^ն,
ոսկեղէ՛՛ն :
Ոչ
մին
ոչ միւսբ, Հա քերէն
թերթ մբ միսւյն • ՚ • :
Տ աււնե րեք տարի է աՀաւասիկ
մ ենք
բամանոբդ
ենք
Հայերէն
թերթի »:
Այս
պատմութիւնբ
յիշեցինք ••• մեբ ոգբեբ՛
գոէ-թիմւբ
մոոնյս՚չոլ
Համաբ պաՀ մբ :
(Խմբագււական՝ ՅՈԻՍԱք^ԵՐի)
ւ ա ւ ւ ա ւ ա ւ ւ ւ ւ ւ ո ւ ա ւ ւ ո ւ ւ է ո ւ ա ա ա ո » ա ա է « է ւ ո ո ւ ւ ւ ւ ւ ա ւ ւ » ւ ւ ւ
ԿԱՐԳԱքքհ-Բ ԵԻ
աք^Ե^Է՚Բ
« 8
Ա Ռ Ա Զ
ք>
Ո
Տպաէ-ոաւթխ&նեէ
ԺԵ. Ողիէէպիակա(ԱԱ
ՀԱ՚նԴԻՊՈԻՄ ՀԱՅ ՄԱՐԶԻԿ1ԵՐՈԻՀԵՏ
^/"/»Ն/՚/1/,( Յաււաջ)
Ողիմպիականի
ջաՀբ
|5
Օր
Հելսինքիի
մաբղադաշտին
վրտյ
լուսավառելէ
ետք
, մարեցաւ
, ձդելով
յիշատակ
մբ որ
անմոռա֊
նա լի պիաի
մնայ
մարզական
պաամո ւթեան
մէջ։
Այգ
15
օբբ փառատօնն էրմոգովուրղնեբու
եղ֊
բայբութեան :
71
ադգութիւննեբու
պատկանոզ ե-
բիտասարդութիւնբ
Հանդէս
եկաւ առանցցեգայ
ին^
կրօնական
կամ քագաքականւ
խտրութեան
ցոյց
տալու
մարգկային
մաբմնին
ումն ու
դեդեցոլթիւ–
նբ եւ միամամանակ
Հոգեկան
բարձրութիւնբ
:
կաբհես բ"ղ
"Ք
մբ, բնդվղում
մբ բԱաբ այս մեբ
ուլեգուրկ
դ ա
րա շրջանին դէմ , ուր "իրոյ
փոիսա -
րէն
ատելութիւնբ
ու ոիսբ կբ տիբապետեն
։
ԺԵ • Ողիմպիականբ
բացառութիւն
մբ կբ
կազմէր իր նաիարդնեբէն
, ոբովՀետեւ
այս ան -
գամ
այնպիսի
ՀամաչխարՀային
մբցանիշնւեր
խռք–
տակուեցան
.որ անկարելի կբ թուէին։
Ոզիմպիաս
կանի
ախոյեան
աղգբ
Հանդիսացաւ
Ամերիկան ,
թէ իր շաՀահ
Ա
՛սկէ շքանշաններով
եւ թէ կէտեբու
.
առաւելոլթեամբ
,իսկ խորՀրղային
մաբղիկնեբբ
եբկրոբդ
տեղբ
գրաւեցին:
Այստեղ
ճչգեմ ոբ Խ՛ Մի՛ութեան
մբցորդներբ
առանց
րացտււութեան
բաք6Տտ1օՈ61
մտրդիկներէ
կբ
բազկանէսւյին
^ մինչգեռ
Ամ ե բ իկաց ինե ր բ զուտ
3–
աՅձ^աներ էին,մեհմասով
ուսանուլԼե
ր
: Գերմ՛ան"
մաբզիւրէեբբ
չկրցան
ակնկալուահ
յաջոզութիւնբ
ձեռք
բերել
, թէեւ
մ եհ պատրաստութիւն
տե։ւահ–
էին ու պեւոոլթիւնւբ
լա յնօբէն
օմանգակահ– էր ի -
րենց : Պատճւառբ
Հետեւեալն՛ է : \,ախ՝ Գերման
լա–՝
ւազո
յն
մ ա բ զիկն ե ր բ իսում բին
մ ա^ս չէին կագմ
եր,
չաաեբ պատերազմ
ի զոՀ դացահ– էին , ոլրիչներ ալ
գերիներու
ա՚բգելա
բանն երուն՛
մ էջ
ֆիզիքապէս
այնքան
քայքայուա՛հ
էին •որ լքեցին
մաբգական
ասպարէգբ
, Իսկ անոնք որ Արեւելեան՛
Գեբմ անիա
կբ գտնուինւ
Հեռու
մնաց
ինւ
մ բ ց ո ւմն ե ր է ,
որով
մտ.սնէակցուլներէն
շտտեբբ
ն՛որեկներ էին որո՛նց կբ
ււլա
կւ։ է ր միջաւլզ ա յին
ում եր ո Հետ մ րցե լու
փոր–
ձառութիւէւբ
: ԱյսուՀանդերձ
Գերմ՚անւիան
գաբձ
ետլ պատիւով
գուբս
ելաւ
, շաՀե լով
բաւլմ
աթիւ
արհաթէ ու պբոնզէ
շքանշաններ :
Անշուշտ
մեհ– անակնկալ
մբն էբԽ–
Միութեան
մ
՛ա
՛սնա կցո ւթի
ւնբ :
Հանգիսականնէ
երբ
լա,ր ուահ
Հեաաքրքբութեաւք
բ կբ Հեւոեւէին։
«երկա՛թէ վա -
րագոյբին»
ետեւ
բնակոզ
մո զ ո վո լրզնե բ ո ւ խագե–^
բուն՛
թէեւ այն կաբհիքբ կբ տիրէր թէ
իրենց
Հետ
լ անձնականէ
շվ։ում
ու^ւենա
լր անւկա բելի
պիտի
բլլա
յ , բա
յց սխալ էբ : ԸնդՀ ակառակն
,
յաճախ–
Հ անգ֊իպումնեբ
կ՝ ունենա
յի՛ն օտաբ
մ ա,ր։լի 1լն։եբ ո լ.
Հեա , սրճարան՚նէերու
մէջ , փոգոցբ եւ կամ
՛ոեւէ
ազզ։։
ւթե ան պատկանոզ
ճամրա բ իւ մ բ
մ էջ Հ
ինւչպէս
գրուեցաւ^
խո բՀրդային
մաբզի1^ե
.
բու մէջ կր գտնուէին
նաեւ
Հալեր։
Անշուշտ, ա -
ռաջին
առթիւ կբփափաքէ
ի իրենց Հետ
տեսնուիլ^
մ
ան։
աւանդ
աիտո
յեան
Հքանտ ՇաՀին եանի Հետ , որ
Լորս շքանշաններ
շաՀեցաւ,
մէկ ոսկի, երկու աբ—
հաթ ել մէկ պրռնգ ։Երբ
ղինքր
շնոբՀաւորելոլ
Հա
մաբ
իրեն մօտեցա՛յ,
յայտն ելով Հայ բլլա
լս , շաա
ոլրախացտւ
ու յաջո բ գ օրուան
Համ
ա
,բ ճաշի
Հ բ–
րալիբեց
ռուսական
ճամբաբին
մէջ : Երբեք
պիտի
չմ ոռնամ ա յն Հ,աճելի մամե բ բ զոբ անցուց
ի իմ՝
"իբելի
Հայրենակիցներու
Հետ։
Ներկայ
էին
նաեւ
միւս Հտյ մարզիկնեբբ,
ինչպէս՝
Տէրեանբ
որ պբ–
րոնզէ
շքանշան
շաՀեցաւ,
կռփամարտիկ
Ջիմիչ
-՝
եանբ
ԼԶմչկեա՚ն՛^) , նոյնպէս
պբոնզ
շքանշան
չԱէ–
Հող
մբ , Աաբբպօյաճեանբ
(պասքէթպոլ)
, 3>բս–
թքեան՝
լողորդ։ Շաա Հեաաքբքբուեցան
արտա -
սաՀմանի
Հայմաբգական
կեանքով;
ժաք
Հայբա–
սլետեանի
անունբ
բո
լոք
ին հանօթ է
,
Հա
յաստանի
թեբթերբ
յաճախ
գրա՛հ են իր մասին։
իմ Հաբ -
ցումին
վբայ թէ Հայաստանի
մէջ
էՇՈՈւՏՀ»
ինչ^^^֊
կաբդտկի
վրայ կբ գտնուիլ
պատասխանեցին
թէ
մաբղական
ա՛յս ճիւգբ տակաւին
պէտք
եգահին
չափ չէ ւլար։լացահ
։Մեր
խօս ա կց ո լթ ի լն բ կբդառ.
նար
ճաչի
սեղանին
չուրջ , ի Հարկէ
կովկասեան
գինւիով
,ոբուն
Համր առաջին
անզամ
կ՝աււնէի եւ
պէաք է խոստովանիմ
ոբ սքանչելի էբ։ Աեբ Հայ—,
րենակիցնեբբ
րսինէ թէ յ"՚ջո.րդ
Ողիմպիականին
աւելի չատ Հայ մարզիկներ
պիտի
մասնակցին է՛
Հ բամեչտ
ի մամ բ կբ մ օտենէ ար ; Ա՝ եբ
մ արզական
միոլթիւններու
լան ջան չանն ե ր բ իրարու Հետ փո–
խանակեցինք
իբրեւ
յիշատակ : Տաջորդ
օրուան
Համ՛ար ես ալզիրենք
Հրաւիրեցի
ճաշի գեբմ տնա
կան
ճամբարին
մէջ։ Ալստեգ ալ բնկերակտն
ջերմ
մթնոլորտ
մբ կբ տիբէբ։
Իրենց Հետ բեբահ
էին
նւաեւ ախո յեան
Զուխարիքնբ ոբ Հինգ
ոսկի չքա -
նշան ,աՀեցտւ
Հ
ի բիկուէէներբ,
երբ մարգադաչտի
մբցումներբ
՚ւեբջ կբ գանէին, կբ սկսէր
Հելսինքիի
գիշերային
կեանքր։
Այղ մամերուն շատ Հետաքբքրական
էի՛ն
մարգիկներու
ճամբարներուն
մէջ սարքուահ
ու -
բտխոլթիւններբ
։Ի ւ ր
ա
՚քան
չի ւ ր ազգութե՛ան պատ–
կսՏնոզ մարզիկներ
Հանդէս
կուգային
իրենց
մոգո–
էիբգական
եբգերով
ու պա բե րով : Մ ուտքբ
բ" լո
րի
Fonds A.R.A.M
