Հ ՛
՚ / . //Աւ.
Ա՚1սււթնա11
էռղԽ՚ձր
(ՌՈհԻէլի ԵՒ Լ. ՇԱ՚ևԹի ՅԻՇԱՏԱԿԻ՚ն)
Երկու– Հէն ասսւուահներ
եւս զաաուեցան
մեզ
մէ։
Գաշ1ս.կցական
Հ ււ մ ա լսա
րս.Լ ական
երէաա
-
"արգութէւնլ,
կր կենայ
անոնց
յէլաաակներու
աաճարերսւն
մէշ ոչ թէ զովելա–,
երկրպագելու
կամ
ոզրալու՝
այլ
Հարցնելու–
^ Ո
՚֊գէ ք որ սգանք
ձեր էէրայ
էրրել
պա
-
աաՀմամբ
մաՀացահ
էս-կւեր
թէ ձեզ
նկաաենք
էրրեւ
մարգէկ՝
որոնք կեանքէ
էրենց
գերագոյն
ապրումէն
մէշ՝
յա կարհ գագրած
են ապրելէ
:
Մէն
կր պաաասթանկ
այն՝
ոՐ
՚զէաէ,
ընէէր
եթէ կռուէ
պաՀուն
էյնայէ,
մաՀէն
զար ֊
նուած։
Շարոււակէ
կո֊էւը
:
Ս՚է՚֊ոԱ
կր պատասխանէ
.
րրէ այն՝
որ ՛գէ–
աէ
ընէէր
եթէ
ստեզծումէւ
վայրկեանէս՝
տազան–
գըս
չորնար
գրչէս
ծայրէն.
վերցուր
գրէչշ^
թաթ
խէ
զայն
Հայ Հոգիին
մէշ ո՛֊ չարունակէ
գրել,
կէսատ
տողէն սկս-ած :
Գաշնակցական
ուսանոզր,
երբ կր
մտաբերէ
Շ "֊ նթէ եւ (հուրէն է ուս անո զութ է ւնբ , որքան
չը–
փոթ
եւ երա ղկ քյս։ պէտ է մնար՝
ե թէ
անոնց եւ է–
րենց բնկերներոլ
կեանքերու
թելը , նետուած
մէն
չեւ
ծերոլթէլն
, չգծէր
մեծ գործէն
պատկերը
ուր
՚ՓւաաէՓք*
1 • • • յւ» « ո^էւյլ» յ յ յ յ
ք1^•յ•յ-յ-յ.^ յ՛ յ1»յլ»յ1*ւյւ*»՚#՚յւ«՚«ւ«՚«<–^^ ՛ւ՛ ՚
տասխա^ են թէ կառավարոլթէլբ
աւելէ
կը
զբաղէ
աբտագրութեամ
բ քան բանուո
բնե
բ ո^– առոզշու
-
թեամբ
:
ԽորՀրգայէն
մեթոտնեբբ
կբ պաբտագբուէն
՛ոչ
մէայն
գործաւորներուն
, այլ ել
գէւզացէ՚նեբուն
եւ կբթա կան
մ չակնե
բ ո՚-ն
յ
վա րմարաննե
րու
եւ
"՛՜Ր
կրթական
Հաստատ
ութ եանց մէշ , ռուսե
-
բէե
լեղուն
էլուսոլցուէ
։Մ ոսկուա
յէ կրթական
նա
խարարութեան
կողմէ
1948/1ւ
Հրատարակուած
քե–
ր ական
ութ
իլն
մը, որ ներկա
յէս
կ^օղտաղո
րծ
ուի
գպրոցնեբուն
մէշ, շատ
մը Հետաքրքրական
կող -
մեր
ունի։
Ան զգալապէս
կը բախէ պուլկար
աղ -
գայ
էւն ղղացմ ան : 3 առա շարանին
մէշ, բոլոբ
Աբ–~
լա
ւնե բուն
կոզմ է առաքե ա լ նկա տուած
Ա ելանէւկ–
ցէ երկու ՛էանա կաննեբբ՝
Կէրէլ
ԼԿԷւրեզ)
եւ
Մե
թոտ էաս , էբրեւ
ռուս
ներկայացուած
են :
Անոնք
յունարէնէ
ռուսերէնէ
թա րգմ՛ անած
են եղեր Աւե
տարանը
: ՚ք^ե յւ ա-կանոլթէլհ
բ կը Հաւաստէ
թէ ո ո ւ–
սական
այբուբենբ
այս
երկու
վանականներովն
գոբծն
է, ու այս տեսութէւնը
կը քարոզուի
Պուլ–
կարի
ո յ Բ^ռքք^ր՛ վարմա րաններ
ուն
մէշ , ռուս
ու -•
ս ուց է՛չնե
րո
լ կողմ է : Տ ե ՛լա ցէնե
ր ը ա յլեւս
իբա
-
ւունք
չունին
պնգելու
թէ՝ ^էրիէ եւ
Մեթոտէոս
էբենց
աղղէն
էէն եւ Պուէկարնեբուն
Համալ։
Հնա–^
րած
են ս լալա՛կան՝
բա ր բառը
:
ԸնգՀանոլր
առումով
պաբենաւորման
վիճա
-
Կը ողրալփ պատկեր
մը կը ներկայացնէ
: Հակա
-
ռակ
այս աա բուան առատ
բերքէն
,
մողո՚էուբգբ
զբկուած
է
անՀ րամեշտ
տարբերէն
: Հացէն
պարե–
նաչափը
կբ
մնայ
600
կբամ, չէ բարձրացած
մէկ
քիլոյի
: ԱռանձնաշնորՀեալնեբբ
միայն
այս
չա–
փով
Հաց կբ ստանան
, Պ"ւլկարներբ
մեծ
մասով
կը ստանան
300
400
կբամ : Պուլկար
մամուլբ
չի
ծածկեր
երկրէն
գմուարութէւննեբբ։
Շատ
մբ գր
կանքներ
կը ծանուԱանէ
մոգով"ւրգին
: Պարե
-
նաչափերբ
շատ
խեզճ են
էւղ
500
կբամ,
ձէթ՝
՝ 400 կբամ, կաթ՝
820
կբամ, պանէր՝
800
կբամ
ամ էսը
։
Մ ՚ .
(4>
կը զետեղուէ
մեբ ներկայ
կեանքէ
ամբոզշ^ութիւ՜
նը։
Այղ է պաաճառը
ոբ ու՚՚անողբ
պէտք
չոլնե
-
Լայ
Հա ր ցնե
լոլ թէ
էն չու
մտքէն
ումը , օտար
Հա–
մ ա լսա բաննե
ր ու
մ էշ կառուց ուած՝
պարտականու
թեան տակն
է ի շաՀ մոգովուբգէն
աշփւաաելոլ
անոր քագաքական
կազմակերպումին
, անոր սե -
բուն գնե ր ու գաստիա րս, կութ եան
Հ Ենչ
Հ ո յակ՚ւ
պ
օրէւնակնե
բ , այս երկու
կե ա Լ քե ր բ , մ տքե
բ ու
ո -
րոնք արուեստի
եւ ղպքւո^նեբոլ
մէշ, կուսակցա
-
կան
ճ ա մ բո վ կը փոխուին
ազգա
յէ՛ն
անկորն
չե
լի
Հ ա րսաութեալ
;
Գա^ակցտկւսն
ուսանողը
Հարցում
մը եւս ու
նէ՛ , իր Հ քւն
ս. ստուածնե
ր ուն
ուղղելիք
:
Կ՛ուղէդ՝ ք ոՐ նոբ ճակատաղիր
մը
փնտռենք
Հայ
մողովուբգ
ին Համար
,1 որ ա-ստոլա ծներ
փոխ
առնենք
քաղաքակրթութեա
Լ
ո"աաններէն
; Ա -
նոնք
մի՚յ֊բեբան
կը պատասխանեն
Ջկայ
աշ —
խար-էի
վրայ
աւելի
մեծ ճակատաղիր
քաԼ
այն
որ յատուկ
է քու մողովուրգիգ
: Այն՝
որ
զայն
կ՚ընէ
՛այնքան
ք " ^ զ յ ր , «• յնքան
ստեղծաղործ
ու
ա յնքան
ա րման
ի ազատ
Հայրենէէքի
: հյմէ
օտար
ակերէ , յագեց
իր
/յ<֊^/•
քա ղաքա կբ թութի
ւևնե
-
րքվ,
բայց
պիտի
ղիտնաս
թէ քու
մողովուրգիգ
փոքր
ածուն
այնքան
աւելի
մաքուբ
, անուչ
եւ
մ արղկա
յին է
:
՚Լետուէ
ղա
ր ուգ
Հգ՚^Ր Գ
ուսքաբնե–
բուն
մ էշ , սակա
յն գիտցիր
թէ որեւէ
պա
յքար
քնքան ա րգա
ր ո ւթիւն
,
,ն՝
՚յՆքւ
.ն ն՛ իբա
-
ն–
չունէ
այս
էլոբծող տառապա՚ք
յ>տն այն
որ մենք
«մեր
բ
կե րնե
ր բ
մ զեցէնք պպպենական
Հողէն
փրա յ , Հայ
Գս.տէ։ն Համար :
Ընկեր
Շանթ , լնկեբ
(էուբէն
, մեր
մէ տքե
եւ
մեր
նոբ , պարղ
Հողէն
նաւէր
մ բն են աղղէն
աղ–
ղէն : Մեր կամ
քբ , Գաշնակցական
մ եր
ոզէ՚ն , Հա
ւատարէմ
կը մնան
կոչումներու
ամէնէն
բարձրէն
— Հայ ճակատագրէ
;
Ու
մեր բւոզուկներբ
կբ սպասեն
այն
օրուան,
երբ
կբկէն
կանգնա՚ծ
ձեր տաճարներուն
մէշ լը -
սենք է վերշոյ
ձեր
ՀրաՀանգը
Տգա՚ք
• • . եկաւ , ե կաւ
մամը
մեբ
զ ործբ
տմ բո
զշա
ցն ե լո
լ ,
յանուն
Է՛ԶԵՐ ԱԶԱՏԱԳՐՈԻԹԵԱՆ
ՊԱՑ՚ԲԱՐԷՆ
ԱՌԱ՝8հԼՈ8 ՎԱՆքի ԿՌԻՒԸ
֊
ՎՆՈ
յեմբեբ
\&ին ես,
քօմիսէր
ՄէՀմէտ
էֆէն
-
աին,
Ֆէրիք
յիաշան,
Ազիգ էֆէնտէն
,
Նաղաբէթ
էֆէն ա էն եւ ճօճօ Գաս պար
կուգանք
ձեզ տեսնե
լու
Համար։
(Այս վեբշինը
Հ. 0– գ.
Մ չո յ
կազմի
վարչութեան
անգամ
էր)
է
Մեր
երկու
անմաՀ
Հերոսները
նամակը վանա–
Հօբ
ալ ցՈյց տուին;
Րաւական
աաեն իրարու
Հեա
խօսելէ
եաք
, նամակին
պատասխանը
գրած՜
եւ
ս՚ուած
էին Եգսոյէն
: Այս առթիւ
բսած՜ էբ թէ օ–
բական
30 40
թուրք
ղինուո բներ
կը մեռնին
քո
լերայէն
: Եւ թէ
վի րաւո
բո լածնե
ր ը եւ սպանեա
լ -
ներն ալ մեծ թէւ մբ կբ կազմեն
:
Մեկնելէ առաշ
Եղսօն եկաւ մեր քով,
«
՚էնաք
բարով,
Մչոյ
Ա՛ կարապետն
եւ Առաքելոց
վան
-
քերը
ձեղի օգնական
բլլան»
ըսելով,
մեկնեցալ
;
Տաշորգ
էրէկուն
Անղբանիկն
ել Գէոբգ
Զա–~
վոլչբ
երկու
էշնոց
թուզթի
՛ք շ
վ բ " ՚ յ գրեցին
՚ ^ ե ր
բոլոր աբգար
էրաւոլնքնեբն
եւ պաՀանշներբ,
որ՛
պէսզէ
յանձնուէն
թուրք
նե րկա
յաց
ուց է չնե
րո
ւն
Նոյեմբեր
\ճէն եկան
թուրք
նե րկա յացուցէ
չ–
ները։
Երբ վանքէն
մօտեցան
, Տո՚/Հաննէս
վրգ
՚
Մուրատեան,
քանէ մը տէրացոլնեբով
գնաց ղէ -
մաւորելու
Համաբ
ւՆերս մտած՜ աաեն վանաՀա
յրը
Անգբանիկին
եւ Գէքրգ
Ջավալշէն
հ՚անօթա^ո^^
յքեք եբկ^ւ
Հեբասնեբբ
Հիւբերը
առաէնարգեցին
այն
սենեակբ,
^բաէձէ զրան ավեւ
մեբ
կրակած՜
զա
րն ելո
ւ
անցեալին
։պազ.ա
կբ
սպասենք
ԼԻՈՆԻ ՀԱ6ՈՑ ԱՊԱԳԱՅ
ԵԿԵՀԵՑԻՆ
ԼԻՈՆ,
13
Տունուաբ
Լէոնէ ել չրշանէ
ութ
Հաղա
բն ոց
ղազոլթէն
Համ ար
յարմ աբ եւ ներկա
յանալի
եկեզեցէ
- գպրոց
մը ունենալը
տասնեակ
տարէներու
ծբագիբ
էր , որ ա յսօբ կբ
գործա
-
գբոլէ
: է^րագէրը
մեծ ել բազմածախս,
բայց~Հ
Աղղ.
Մէ՛ութեան
ւէար չոլթէւնը,
ե՜լ
Հանգանակէչ
յանձնախումբբ
լաւատես
կ՚եըեւան
:
Հողբ
գնոլած
է արգէն
եւ գումա
րբ վճար
-
ուած, այնպէս
որ , այսօբ
«Ազզայէն
սեվւականոլ–
թէւն»
այգ
ափ մը Հ՛ողը կայ։
կը մնայ անոբ
՚էբայ
բարձրացնել
՚&Հայոց Լուսաւոր
չէ։ Տաճարբ»
ե՜լ ա—
նոբ
լ՚՚յս
կանթեզբ
Գ"1ՐոՅՐ՛
Հ ՞ "
է "Ր "էէ՚"Ք
էէ
անճրկէ
ղաղոլթբ
;
Եկեզեցէ,
գպրոց,
քո փ իկ
ր յարմաբ
թատերա
-
սբաՀ,
փոքրէկ
սբաՀներ,
գրաղարանի
,
մէու —
թէւններու
եւ կազմ ակե րպութէ
ւննեբոլ
Համար
,
աՀա ծրագէբը
որ անշուշտ
էբական
բարէ՚ք
մը պէ–
7է
գ
՛յ
գազ
՛սո
ու թին
Համար։
Ամէն
զլխէ , ամէն
օբ կը լսենք
նոյն յանկեբգբ։
Հաւաքավայր
մբ չու–
նէնք
, ի՞նչպէս
փրկենք
նոՐ սեբունգը»
։ Այգ
Հա
ւաքավայր
էն Համար
է ոբ Լի"նի
Ագգ
՚
Ա^Ի"՚–թԻ՚–^Ը
եւ քա նի մբ Հայբենակիցնեբ
գոբ^ի
ձեռնարկած
ենւ
Զաբգ աբձանագրուած՜
ղումարնեբուն
մէշ կբ
Հանգի պինք
երբեմն
կ՚ւզզուր
է չ երեւոյթներու
եւ
երբեմն
ալ տխուբ
% Արղարեւ
կան
Համ եստ , պաբզ
բս.
- ուոբներ
, օրբ օրին ապրոզներ
ոբոնք արձա
-
նաղբուած
են սպաս ած
էն աւե
լին եւ ուբէշնեբ
Ո–
րոնց բամէնը
ոչ մէայն
չէ ստացուած
, այլեւ
եբ–
բեմն լսուած
են խ ու"
՛ւ փ ոխ՚սկան
առա րկո ւթէւն
-
նեբ
:
Հանգււնակէչ
յանձնա խ ումբէն
անգամնե
բ ը
ղա
ղութիս
ծանօթ
անձնա ւոր ութ է ւննե ր են , եւ
բոլո
րէն վստա
Հ ութէւնբ
կը վայելեն
: Կը մնայ
որ
ա–
՛՛էն
մէկը
էր լում ան տայ
այս աղղօգուա
ղոբծբ
գլուխ
մանելու
Համար
, որքան
կարելի
էր շուտ
։
Տ առա շէ կա
յ Տ ունէս
- Ցուլէ՚սէն՛ պէտէ
կա
-
տարուէ
Հիմնարկէքբ,
եւ եթէ
ամէն
ինչ լաւ բն–
թանայ՝
շուտով
Լէոն քաղաքը
կ՚ունենայ
իր
փա–
՚ւաւոբ
եկեղեցին
ու Գ՚ղբ
Ո^
Ը
՚
«Լէւոնէ
մ էշ ծառ
չի բուսնէր»
բսած
է մեբ
ս է–
րելէ խմբագէւրբ
: Րոլոբս
մէաՀամու՛ւ
ապացուցա
նենք թէ ծառ
չբուսած
քաղաքէն
մէշ, կրցանք
, ե–
կեղեցի
մ բ եւ աղղա
յէն
տուն
մ բ կառուցանել
%
Գործի , ամէն
մէկբ իբ կաբողութեան
չափով։
Թ՚ԼԹԱԿԻՑ
ԳՊՐՈՑԱԿԱՆ
ՀԱՆԳԷԱ
ՎԱԼԱՆԱ
Տունուաբ
էին Աէն
ժանի
սրաՀին
մէշ
ՅՕՕէ աւելի
Հայրենակիցներ
ամբո՚լՀ
է"1"՛
մամ
Հետեւեցան
Հ . Պտպեանի
կոզմ է
սա
բքուած
գպրոցական
Հանգէսին
: Րեմ
ին խոՐԸ
զետեղուած՜
էր աւանղական
աօնածառբ
:
Օրուան
նախագաՀը
Պ • Տաբոլթիւն
Կէզուր–
եան բացման
ճառին
մէշ շեշտեց
մայրենի
լեզուին
ուս ուցմ՛ ան
անՀ րամե շտո ւթիւն
բ :
Հբ՚ալէւբեց
ծնո՚լնեբը
ոբ իրենց կարե լին փոր
-
ձեն
մանուկներուն
Հետ
Հայերէն
խօսելու
տունի
՛քէչ
Գպբոցի
աշակերտներէն
ՏոփՀա1նէսեան
Տա–
կ՚՚րէկ
ուզերձո՚է
Հրաւիրեց
իր տարեկէց
մանուկ
-
ն՛եբբ որ Հետեւէն
էբենց
օրինակէն
եւ ղպր"ց
յ""՜
ճ՚ախեն։
Տետոյ
սարքուեցաւ
կենղանէ պաակեր
մբ
եւ թատե րաիս աղ
մ բ , որուն
նէ՛ւթբ
առն ուած
էր
1915/
եղեռնէ
օրերէն։
Լսեցինք
չաբք մը եբղեր
եւ
•աբաասանութէ՚ւննեբ
։ Տեղի
անձկութեան
պատ
-
ճառով
զանց էլ^աոնեմ
անուններբ
։ Զորսոլկէս
տա
րեկան
Ատա
լեան ո աշնակի
վրայ
նուազեց
«Լուսէն
չկար»բ
, բնկե բակց ութեամբ
շոլթակէ
Լէր Հայ -
րը) ։ կարգը եկած
էբ կաւղանգ
պապայէ՚ն
,
որ
բեռնաւորուած
մրգեղէննեբով
, Հաբիւրէ
աւելփ
՝^րարէկներ
, բտմնեց
աշակերտներուն
եւ ներկա
(
բոլոր
մանուկներուն
անխտէբ
:
Աճոպ՚ղէ
մբ գոյացաւ
9000
ֆրանք։
Երկրորղ
մասէն
աշակերտնեբընեբկայացոլցին
ղաւեշա
մը,
«Անխէղճ
խոՀարաբուՀէն»
:
Տետոյ
բեմ եկաւ
Հ. Պապես՚ն
, որ տեղեկու
-
թէ։ւննւեր
Հազորղեց
Մէշէ՛ն
Արեւելքէ
մասին,
ուր
գացած
էր փեբշերս
։ Հտնգէսը
փտկուեցալ
«Փամ
Փորոաան»ով
, մ ասնա
կ՛յ ո ւթեամ
բ
ա շա կե բ տնե
-
ր ուն : Ժ" զովուրգն
ալ
յ ոտնկայս
Հետեւեցալ
եր–
ղեցողռլթեան
։
Աշակերտներուն
թէւն
է
50,
35բ աղշէկ։
Եր ֊
րորգ
տարեշրշան՚ն
է այս : Գ՚զրոՅԸ
քրացնոզնեբր
ս։ քմմ կրնան
Հայեքէն
թգթակցէ
լ իրենց բա րեկամ–
նեբուն
Հետ
։
ՆԵՐԿԱՅ
ՄԸ
փամփոլշանեբուն
պարապ
սնտուկներբ
գէզռւած
էէն
էրաբու
՛էրա յ , որ ա յն տպաւո
ր ութէւնբ
կբ
ձգէր
թէ մեծ քանակոլթեամբ
փամփուշտներ
մ բ–
թե րած
ենք
I
՝Րէչ մը Հանգստ՛անալէ
եւ մէկ մէկ սուրճ
խբ–
մելէ վերշ, կառավարէչբ
կբ Հարցնէ
Անգրանէկէն,
Ի՞նչ են ձեր պա՛Հանշներբ
, պէտք է որ
ներ֊
կա յացնէք
մեզի
:
Անգբանէկ
նախ
Հայկ
.
Տեզափոխութեան
պատճաոներբ
բացատրելէ
վե ոշ կբ յայտարարէ
•
Կբ պաՀանշենք
վերշ տալ
բռնութեան
, անար
-
գա բութեանց
ել սպանութեանց
։
Եւ գրպանէն
Հանելով,
յուչագէբը
,
կբ
դնէ կառավաբէչէն
առշեւ : Նաղաբէթ
էֆէնտէն
կը
կարդայ
ել կը թարգմանէ
թուրքերէնէ
։
կ՛արմէ
ա յ դ գրո ւթիւննե րէ ն քանէ մբ Հատ
-
ուածներ
ներկայացնել
մեր Աէրելէ «Տառաշ»է
րն
թերց
ո ղնե
րո
ւն •
Ի՚*նչոլ
Համար
՛Օսմ • կառավար
ո ւթէւն բ էր պե
տական
զէնքերով
զէնած
է բոլոր
՚Րէլրտերբ
, եւ
անոնցմէ
կազմած
է Համէտէէ
զօրագունգեբ
, ո —
րոնց
աՀ ու սարսափին
տակ
կ^՚ւ՚զրէ
մեր աշխա—
տասէր
մողովուրգբ։
Աքդ ՛ա րիւնար բունե
ր բ
ձեր
նե րկա յութեամ
բ մէշտ
կբ կոտորեն
եւ կբ թալա
-
նեն
բոլոր
Հա
յկ • գէւզերբ
: Անոնց
գէմ աց
գուք
զէնաթափ
բրած
ել բանտեբբ
լեցուցած
էք Հազա—
բաւոր
անմեզ
եւ խեզճ
Հայեր։
կամ այն է որ բո–
լոր
՛Ր էւրտերբ
եւ ձեբ ց ե ղա կէ ցն ե րն ալ ղէնա թափ
բ
կ՛՛լնէք
ել կամ մեր
Հա
յեբ
ուն
ալ իրաւունք
կու
աաք
զէնուելու
:
ինչո*
լ
Համ ա ո կառա վա
րո
լթ էւն
ը էր
Հ պաաակ
ազգեր»
լ Հան գէ պ երկու
չ՚սփ
եւ
եր
կսւ
կշէռ
կր
գաբծա^է -.
ինչո՞ւ
Համար
Օսմ • պետոլթէւնը
կ՚ատէ
եւ
կ՛ անտես է Հաւատա
ր էմ
Հայ ազդը որ երկրէն
վե–
րաշէնողն
է էր արՀ եստով,
էւբ արուեստով,
էր
Հբաշա կե րտ
ճար տարա պետ
ութ եամբ
եւ վերշա
-
պէս
էր տոկուն
՝աշվսատասէբոլթեամբ։
ինչո՞
լ Համաբ
կա ռա վա
ր ութ է ւն բ կբ պաշտ
-
պանէ այդ վայբենէ
՚Րէլբտերբ
որ " չ երկրէն
օգ -
\.աակար են ել ո շ ալ պետութեան
զէնուո
ր
կու
աան ; Ուրեմն
կառավարութէ՚ւնբ
բացարձակապէս
.էազա<տութէէ\ տուած
ել զէնած
է բոլոբ
՚Րէւրտեբբ
Հայեբբ
բնաշւն^եԼու
Համար
Մենք մէգպթագալորէւ
փոխարէն
Հարէւբ
մէկ
թագաւոր
ու^էնք։
Առտուն
կանուխ
աբթնց ողբ
թագաւոր
է : Բոլոր
քէլրտ
պէկերբ
մէկ մէկ թա
-
զաւոր
են մեր գլխուն
վրայ։
կառափա
ր
ութէւնը
էբալունք
տուած
է այգ
սքէկեբուն
որ ամէն
մէկբ
քսան - երեսուն
Հայ գէւզերու
փրա
յ էշխեն։
Ա —
^ոնք
բռնէ
կ՚առնեն
եւ կբ տանէն
մեբ
գէւղացինե–
լ՛ուն քրտնաթոր
աշխատաքէն
արգէւնքը։
Գու.Ք պարտ՛աւոր
էք
մեր այս
Բոլ"Ր.
՚ուք պարտ՛ա լոր
բողոքներն
եւ պա
Հ՚անշն ե ր բ քսել եւ զրկել
թագա–՝
լորէն,
որ՚զէսզէ
ան օբ առաշ այս բարբարոս
բո֊–
ն ութ
իւննե
րն ել թալանները
դադրե
ցնէ : կբ պա —
ՀանշեԼք
ազս. տ արձակել
քաղաքական
յանցանքով
բանտա
ր կե՛լ
լնե
ր ը , ս՚ատմել
բոլոբ
աւազակներն
եւ
Հա րսաաՀա
բ է չնե բ ր , •^ատոլցո՚֊մ
սէա լ թս՚լան
—
ուած
գէւղաց
էներուն
եւ մանաւանգ
դոբծագրել
րեն
ո բոգ ումնե բուն
մ՛ ա յէսեան
ծ բագէ
րնե
րբ ,
*՚Ր"էէ"Գէ
Բ"Լոր մոգովոլրգներն
ալ ազատ
եւ Հա–՛
ւաս^բ
իրաւունքներով
ապբէն
էբարու
Հեա
իբբես;
մա բաի
՚
Fonds A.R.A.M
