HARATCH, du 1er janvier au 29 juin 1952 - page 437

«8 ԱՌԱՋ
Ֆ
ւոա՛ -
փէնի
մաՀեբգը.
ի յարգանս
մեր գոհերուն
յոտըՆ–.
կայս
լսուեցալ
Հ^Տէր Ողորմեա
»ն
:
ՆախագաՀ
անգրագառնալով
օրուան
խորՀուրգին
, յ ա յ
րարեց.
« Ա ե ր մէշ սլասլանձուելիք
րե րաններ
այս
աղէար
էլ^ վերագրեն
Հա յ յեգափոխոլթհան
;
Հայ
յեգափոխոլթեան
ամբոգք
ճիգբ
կեդրոնացահ
էր
ի՚եքնաոլա շասլանութեան
փրայ
:
Գէպքեբ
"՚–
՚Լ^ ր֊ա
^ էՈ գւէւ ււ-ա-4-Որոլւք
ս տ ե դ–
ձ-ուեցալ
այս
օրբ։
Աեր
սլարաքն
է ամէն
աարի
այս
թուականին
վեբանորոգել
մեր ուխաբ
եւ
ա.
մսւ-բ Հաւաաքով
կառչաՆ
մնալ
մեր արգաբ
գա–
աին,
միեւնոյն
աաեն
յաւերմական
կոթոգավ
մբ
՛անմ աՀացնե
լ անոնց յիչաաակբ
» :
ԱՀա
մեէ^անուն
սլաամագէա
Հայր
Ներսէս
Վ.
Ակինեան։
ԱլեՀեր
գիաունր
մեզ կբ Հմայէ
իր
Հայրենասիրական
անկեգհ^ խօսքերով
եւ
չեչաակի
ա՛կնարկներով
Ռ՚^՚Լ էին անոնք
որ նաՀատակուեցան
խմ -
գմօրէն։
Որո՛՛նք են անոնք
որ՝
անապատներէն
կանցնին
անօթի
հ
^արալ
ել Հիւհ֊ուաՆ։
ինչո՛՛ւ
,
վասնղի
աեղաՀան
եղահ^
ենէ
ինչո՛՛ւ
աեղաՀան
ե–
ղած–
են, վասնղի
Հայեր
էին,
քրիսաոնեաներ
,
մշակոյթով
ղերաղանց՝
իբենց
վրայ
իչի.ող աղ -
գէն։
Անոնք
«կեավոլր^ներ
է ի ն ։ Զ ձ ՚ ո լ լուեցան
եւ
նկաաուեցան
անՀ անգուրժե
լի :
2600
աարի
ա
յգ
երկրի
վբայ աղաա
ու ինքնիշխան
,
400
աարի
ղե–
ՐԻ՚>
հեԼ պաՀանքէին
Հաւասար
իրաւունք։
կ՝ բսենք
մէկ
միլիոն
գոՀ , ինչո՞ւ
կբ յամառինք
մնալ,
ալս
թիլին
վրայ։
ինւ չո՛՛ւ
չեն-ք Հա չուեր
Հայ
ցեղ քւն
յա՛աուկ
հնուքԼղն
ու աճումբ,
որ կրնար
Հասնիլ
քանի մբ միլիոններու։
Ի՛՛նչ եղան
ա
՛յգ
երկիրներբ
\որոնք եր ձ՜աղկէին
ե լ
կբ բարգաւաճէին՛
Հա՛յ
շ ի ֊
նարար
բաղոլկով
,-—• ամա
յութիւն։
:
Ա եռան
ա -
նոնք,
իսկ անոնց
մնացո րգաց
ր սաեղհ՜եց
Հ
՛ա
՛յա։։
-
աանի
Հ ան ր՛ա պես։ ութ իւնբ
։ Ա փիւռքի
ւք էք կբ Հաս­
նի ամէն ասսլա
ր է զի
նուիրոլահ–
ս ե ր ո լնգ
մ բ
Զաղղձոլինք
օաա րամ ուա
նո բ վա բգապեա
ո ւթիւն։
-
ներէ , քրիսաոնէական
Հալասյքբ
եւ մեբ լառա՛ք -
գիմ
Ոլ
,թիւ1
։բ
փոխ
փբէմ : Օտա բութեան՛
մէք
՛ա
շ -
խատինք
մեր
նոր սեբունգբ
փրկել
ինչ որ կբ
պա­
Հանքէ
մեէէ ղո Հողութիւն
: Պէաք
է
՚՚ճյղ
ղո՛Հ
ո
ղու­
թիւնբ
ստանձնենք
միասնական
ումերոփ,
մեհ՛ ՛ու
փոքբ
ձեռք
ձեռքի
րոլոր
մ իութ իւննե բոփ։
թող
չբսուի
թէ խեղճ եկանք,
խեղճ
մնացինք։
Մաղ­
թենք
որ չերկաբւսձղՈլին
օաարոլթեան
տարինե
-
բբ
բայց
Մխիթա
բեանւնե
ր
ր
250
։ոարի
ղիմացահ–
են
ե լ
մնացած– են Հայեր
Տ> :
Արտասանեց
Օր • Թագռ յեան՝
8 • թում
անեանի
« ՀոգեՀանգիստբ»
, երգեց
Օր • Գաբրիէլեան
«Լբ–
ռեց տմպեբբ՝»
: Երկրորգ
բանախօսն
էր մեբ երի -
տասարգ
գբաղէտբ
, Կ • Փօլաաեան
:
ՀետղՀետէ
.սբւելի
ին քն՛ա ւք ստտ՛Հ եւ աւելի տիրապետող
խօսե­
ցաւ
յ ո լ ղ ի չ ճառ
մբ, իբրեւ ՛ականատես
Հայա
-
քինք Աարսաւիներուն
:
« Խօսքեբ
կան
ոբ պէաք
է բսուք՚ն։
քար
գնե­
լոփ
մեր սրտին
փրայ։
Ո՞վ է ղոՀբ,
ո՛՛վ է
յանցաս
լորբ
։
8անց՚աւձորբ
Հ՛այ յեղափ՛ոխութիւնն
է
զոՀբ
Հայ մողոփուրգբ։
Աուտ
է, ստախօ.։նեբ
են
ա յգսլէս
մ տ՝ահ–ողներբ
, բլլան
մեղմէ
թէ
մեղմէ
գուբս
: թող կոտարուէին
յեղափոխականներբ
:
ի՛՛նչ էբ րրած– կոմիտաս
մբ ոբ միայն
եբգել
գի -
աէր
է Ի՞նչ
էր բրած
Վ^արուման
մբ որ
միալն
քեբթողմբս
է։ Մենք
որեւէ սլաաբուակ
չսնուինք
Օսմանեան
կտոափա՛րութեան
մեղ կռտորելռւ
Հա­
մար– Վասպուրականի
Հերոսամարտը
ինքնա
-
ԵդաէւաԱդհս
Իրիս
Պիւլպիւլեանի
Մ այիս
երգաՀանգէսբ
ամէն տեսակէտէն
եղաւ բացառիկ
երեկոյ
մբ, ո–
բուն
նմանը
քիչ անզամ
կբ վա՚յելենք
:
կա"
յ ե րաւք–չտա կան։
ւլ ործիք
մբ ոբ
կարենայ
մրցիլ
իրապէս
իբ
Հմ ս>յքո։ք մարգկա
յին
ձայնին
Հետ։
Մանաւանգ
երբ ղղայուև
Հողի
մը եւ մչակ–
ուած– ճաչակ
մը,
եթեբային
թ րթռացո
ւմնե րէ
կաւլմսւաՆ
այգ տարրբ
փրկելոփ
նիւթէն՝
կբ փե­
բածեն։
զայն
Հողեկան
ապրումի
, մտաեումի
, ար­
ուեստի
:
Ջայնբ
արտայայտութեան
մի քո ցնե բուն
ամէ -
նէն
Համողիչբ,
ամէնէն
Հաղոբգականն
է,
սա՛կայն
նտել
ամ էնէն
անՀնաղանղբ
: Հետեւ-ա-բար
^կայ
նաեւ
ա րուեստ
մ բ որ բլլա
յ ա յնքան
բա ղաՀ
իւս
եւ
ա յնյքան
զժ ուա
բնի
որքան
ե րզե
լու
՛ա րուեստ
ր :
Ա։սկայն
Իրիս
Պիւլպիւլեան
իբ այս եբգաՀան։զէ
-
սով
ցո
յց տուաւ
թէ ան կատարուն
արուեստագի–
տուՀի
է ել ղիտէ
ղ իմա ւլ րտւե
լ բո
լոր
ա յն
զմուա–
րութիւննե
րբ
ո րոնք կբ նե րկա յտնան
իր առքեւ
է
Ատոր
Համաբ
ան
ուհի
ան։թերի
«թէքնւիք՝»
մր ,
ւիորձ
եւ ճկուն
։ Հետեւաբտբ
ղիտէ
ճաբտարօրէն
օղտաղործել
իբ ձայնբ,
ի Հարկին պատել
զայն
թավւս։նց
իկ
շղարշով
մ բ, ինչպէս
օր
ինակ
երբ
կ^երւլէ Աաթեանւի
ղմայլելի
երգին
մէքէն
«սիրոյ
կրա՚ւթէ ինւձ ինչո՛՛լ
ղուր
։ոուիբ՚%
,՜ եւ կամ
՛ա՛յլուր
տա
լ անո ր ՛աւելի ազատ
թո-իչք
մբ ;
Ի բիսՊ իւլպիւլեան
քնա բտկան
ե
ր
գ չո ւՀ ի
մ բն է է
իբ Համատարբ
ձա քնր քերմ է նաեւ ՛ու
լուգականէ
Եւ իր ա յ լագան ութի ւնւնւեր ովբ
կբ պատկանի
«քօ–
լօբաթուբ
%կոչուած^ գաս։։։կարգին
, որուն
գոյեի
Հարստութիւն
ր ի յայտ
եկաւ
գլխաւո րաբտր
յա
յ–
տաղ րին –աոաքին
մասին, եբց երուն
մէք։
Պէլլինի
, Մօցա՚ռթ
, Պու ։։։է լտիէօ , եւ
մ անաւանգ
Հէնւտբլի
քՀշշւէ
6է 3^^ ճ ս
1ՀօՏՏ1ցՈօ1/»յ՛
մէք որոնւց ւքա­
սին՛ կրնանք
նաեւ
՚անռքեբա։։լւ։։Հօրէն
ըսել թէ
մեկ–
նաբկոլթեսյն
մէկ մէկ տիպա
բնե
բ
եղան։
ՇնորՀիւ
իր մշակուաՆ
«թէքնիք՚»ին,
ինչպէս
ըսին՛ք
, ու մի աստ իճտնտւո
բումնե րով
ե բւլչոլ–,
ին
կբ ստեզծէբ
սիրուն
«տբմի
թէնթ՚»եբ
, իբ
«ա -
թաք^նեբը
կ՛՝րլլա յին յստակ
եւ քնքոյշ։իսկ
իր ե բ–
ղեցողոլթիւնր
նոյնքան
((,ֆրազ^ է եւ ՛ո ճա ւո ր ո ւած՝
ի
յա
յտ
կը բերէին
ա բո
ւե ստա դէա
ի
անո լրանա
լի
արմէքնեբ
որոնց
շնորՀիւ
կրցաւ
նաեւ
իր մշակ -
ուած–
յա յաազբ
ին ա յլաղան
մ ասե րէն։
( ֆրանսե
-
րէն , Հս։յեբէն
ել զերմաներէն)
իւրաքանչիւրին
Համ։սբ
ստեղծել
մ ե կնա րկու
թ եան
Հաբսւզաա
մթ­
նոլորտբ
:
ԵրղաՀանգէսին
իր մասնակցութիւն
բ
բեբալ
նաեւ
ուբիչ
յայտնի
տ րո
ւե ս տա
ղ ի տո
ւՀ ի մբ, փտ
-
րիղեան
մե նուագաՀանգէ
սնե
բու
մենակատաբ
Նւկ
ԼՅտէ1Ո6
որ մեծ^ Համբաւ
կր փայելէ
երամչ֊
տական
աչքսարՀին
մէք։
Ան։ աալիզաք
բնկերացաւ
եբղչուՀիին
կտըգ մը երղեբուն
, ինչպէս
նաեւ նբ–
ւագեց գասական
կտորներ
,
Հանղէսին
տալոփ
մասնաւոբ
փայլ
մ բ ։
Գւսշնակով
ոլ սբինղոփ
երւլեբուն
բնկեյրացան
նաեւ
ժո։ն։ Տ՛աք Փէնշօ
եւ կապբիէլ
$ է շան։ :
Իրիս
Պ իւլ՚։լ ք" լեան
եբզեց
ա ւգ ե րեկո
լ ի, նե րկա
լո՛ւթեան
երամ շտ։ս կան
ա չխա
րՀ ին պատկանող
կւ։ւբ։լ
մ բ
յա յտն։ի
անձնւ՚աւռ
րոլ թիւնւն։ե բու
եւ
յեցու1։
սրաՀի
մ ը աոքեւ , ո բ ղինքբ
։լն։աՀս։տեց
քե րմ ծ-ավւե բով
է
Այս
յաքոզութիւնր
մեծ^ Հաճ՛ոյք
կբ
պաւոճս՚ռէ
մեզի
, որովՀետեւ
իբ եբէՀաՀանզէսբ
եկաւ
անղամ
մ ր ել ս ւք կա լելու
թէ ինքբ մին է Հա յկական
աբ -
•ուեստին
՛ա մէնէն
տ րմսւնալո ր նեբկա քացուց
քւ չնե–
րէն
։
գ.
ԲԷՐէւյթէճԵԱՆ
ԱՏԱՑԱՆ-Ր
ԵՐՋԱՆԻԿ
ՏԱՐԵԳԻՐՔ,
13րգ
տարի։
1952։
Եազմեց
Ր . թեւեան։
Պ ա՚տկերաղարղ
, ղ բական
,
գիտական
, պատմական
եւն՛
բովանգակու
-
թեա՛մբ
1տէՅաես1 ,1աբրւա6ք16 \^&ա1 :
պա չտսլանութեան
գո րծ՜ մ լ ն եւ ուբիչ
ոչինչ
»:
Մ ան։ րամ ասն
վերլուհ-ելէ
ետք
գէպքերն
՛ո
՛ւ սլաա–
ճառներբ,
բանախօսբ
կանգ առաւ
ներկայ
մեբ
ոզ–
բալի
կա ցութեան
վրա
ք եւ եղբա՚կ։սցուց
.
ենք
վերապրողնեբս
, անա րման
մնացորգներն
ենք ՛ա
յգ
մեծ–
մ եռե լնւե բուն
։ Այսպիսի
սուգ
չի տօնո լի բ :
37
տարի
է ի՛՛նչ ենք բբաՆ
որ սփոփ.–է մեր կոտտա­
ցող
ցաւբ։
Եթէ
^իչգ է ոբանոն՚ք
կ՚ապրին
՛քերբ ,
անոնք պէտք
է
մ եղի
Հ ամ ար սգա-Հ անգէսն
եր կաղ–
մ ակե րպեն
եւ ոզբան
մեր
փ րա յ :
կեգծ՜աւո
րներ
չբլլանք փատեր
րլլա լէ աոաք^
։ Արտաս՛անեց
Ա ՚
Աարղիսեան
«Վերքին
աղօթքբ»
:
Վերքին
խօսՀողն
էր րնկեր
ՎաՀԷ
0
շ ակ՛ան
,
յանուն
Հ • 8 - Գ ՚ Նոր Աերունղի
կեղր •
էքարչու–
թեան է «Օր
մ բ մէկբ
թուէլթ
մբ
ս։ոռբ։։ւգրեց
Աքսոբա՚էքա
յրն
է՝ Ո ^՛չութիւն
Տէր
Զօր
(թա
-
լէաթ)
է Երկրոբգ
աքսոբափայրբ՝
Ափէիւռք
:
.Երկու աքսո րա՛վա յբեր։
Կր լսենք
ձ՛ա
յն։ մբ
Տէբ
Զօբէն
ի՛՛նչ էր մեր յանց՛անքբ,
ինջո^ւ
մե -
ռանք։
կ բ , սլատաս խանենք
Ափիւռքէն
գուք
մե­
ռաք
ոբոփՀ ետեւ
Հայ մնալ
ուղեցիք
է
Րոկ
մեբ
մասին
մենք
կբ ներկայացնենք
չորս
սկզբունք
,
Հտ յ
մնա
լու
, կազմ ա կե ր պո լած՜
Հ՛ա
յ
մ արգոէն
սկւլբո ւն։քբ
:
I,
Ե րբեք
չստել
ժ\ո՚գո վուրգին
; 2.
Ամ էն։
ղո րծ՜ի
մ էք Հա յ մողո վուրղի ճակա՛տա
-
՛լիրը նկատի
ունենւալ է
3 •
Հայրենիքի
էլաղավյա–
րբ
մամա՚զրավա
յր Հա յ Հողինե
բու
,4.
Հիմնականւ
կազմակե
րսլո ւթ իւն
որ կուգայ
անցեալբ
մեկնել
ել
ներկէ։։ յացն ե լ անւցեալի
պատղւսմ
բ : Ջճանչ
-
ցանէք թէ
ի՚^նչ
ը՚ւել
է չա-րբ ։ թուրքն։
ս։լ
պիտի
չՀասկնէոլ
մեր բաբի
Րէէալը։
Մեն։^ ոչ ։քիայն բա՛­
բի եղանք,
այլեւ
եղանք
ս տե ղհ-աւլ ո բծ՜
։
Օգաոլիլ
անցեա
լի սքսա^էերէն
, ճ՚անչնանք
մեր թշնա՛մ
ին :
Առ՛աք մէկ Հարց
ղո յութիւն
ունէր,
Հայ ես,
կբ
քաբգեմ
: Այսօր
մեղի
1լ բսեն .
՚Րեղ
էէլիտի
մար­
սեմ
: Պէտք
է կա՚ցմակե բպո լինք
, կա։ք ամէնքս
կբ
մնանք
կամ
միասին։
կ՝իյնանք։
Մի ^քուսաՀաէոիք
,
ա յսօր
եթէ տկաբ
կբ տեսնէք
: Բ բիսաոնէո
ւթիւնբ
12
առաքեալ
ունէ բ; Գիտնանք
գիմ անա
լ , գիա
-
նան։ք տ եւա
կսն ան՛ա լ ^ Հ
կենգանի
սլաակեր
մբ «կոյր
Աչոլղբ
»
Աէն։
Լուի Նոր Ա եբնղա կաննե բու
կողմ է եկաւ
թաբմ
ա–
ցնել
մեր
յիչող\ութիւնբ
, «Այսքան։
էարիք
թէ մ-ո–
ռ-անան մեր որգիք,
թոզ ողք
սւչխաբՀ
Հա՛լուն
կարգայ
նախատինք
6ՈՎՀ.
ՏԷՕ-ՐՄԷՃԵԱՆ
«8ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(69).
ԼՐՏԵՍՆԵՐհԻ Պ Ա Տ Ք Ա Ր Ը
(ՎԷՊ ՎԵՐՋԻՆ
ՊԱՏԵՐԱԶՄԷՆ)
Սկսանք
սպասել։
Աանկաբծ–
չարժմսն
՛անցնե­
լու աղգանչանբ
եկաւ։
Պանգոկին
մեբ պաշտօն
-
եան կբ Հա,լորգէբ
թէ Միէբբ գուբս
ելած՜ է ։ ՛Բա­
նի մբ էքայբկեան
վեբքբ
լբագրավաճառին
քուքն
էինք : Մեր ականքն
ի վար փսփսաց
թէ
Ա
ԻԱ՚Ր
ինքնաշաբմ
մբ նստած– եւ շաբմ-ավաբին
ըսած՜
էր
Որ
շուէեկա։ւքի
կայարանբ
առա
քնո րգէ
դինքը
:
Ինքնաչարմ–
ցատկեցինք։
Երբ Հոն Հասանք, տոմ–
ոակավաճառր
մեգի
րսաւ
թէ
Միլրր տոմսակ
մը
առած– էր
Տիըլ
երթալու
Համար։
Շոգեկառքը
ճամբայ
ելած
էբ
ժամը
7.45ին :
Ա
/՚1ՐՐ
Ժ գիաեր
թէ կբ Հետապնգուի
, Հե–
աեւ-աբար
չեմ կաբծ^եր
որ մասնաւոբ
նպատակով
մբ սխալ տոմսակ առած՝
բլլայ
:
Տետոյ
գաբձաւ
շաբմավարին
ել հարցոլց
.
Կրնա՞ք
•քեդ Տիբլ
Հասցնել
շոգեկառքին
Հետ։
— Անշուշա
:
Իսկո
քն։ ճ։։ւմբայ
ելւսնք
: ճօրճ
շարժավտրին
քով նւստած– էբ : ինքն։աչարմբ
կբ
սոլր։սբ
:
Երբ
Թօնսւրքւճ
Հասան։ք
, ոստիկան
մբ մեզի
Հաղոբղեց
թէ
Միլբր
չողեկառքին
մէքն էբ
:
Ին քնա ^աբմր
ղարձեալ
սկսալ
սոլր։սլ
\ Պէտք
էր շ՛ոգեկառքէն
՛աոաք
Տիրլ
Հտսնիլ։
Շոէլեկառ.յ,ը
մամբ
\0.29ին Հոն պիտի
ըլլար։
ժամը
\0.\5ին
Տիրլ
մ տանք
եւ սկսանք սպասել:
Մ ենք
ինքնա •*
շարմին
մ էք կա րելի
եղած՜ին
չափ
պաՀ ուըտած՜
է–
ինք
։ ճօրճբ
ղրկեց
ինք
ո բպէսւլի
Մ ԻէԸՐԸ
Հետասթէ–
գէ • եբբ այս փե րքին բ իքնէ չոգեկառքէն
:
Տ՛ասբ վայրկեան
ետք
ճօբճ մեբ մօտ եկաւ
ել
բսաւ
Միլրր
Բրաուն
պանգոկին
մէք սենեակ
մբ
վա՛րձեց
. ոստիկաններուն
բոի թէ պէաք
է Հե -
տեւին
իբ
շաբՀք–
ումնե րուե ;
Տասբ վայրկեան
եւս անցաւ։
Ակներեւ
էբ
թէ
Մ իլըր պտնգ՛ո կբ պիաի
մնար
մինչեւ
ժամագր
ու -
թեան
ժամբ։
Օգն տլ նպաստաւոր
էր ։
Ուրեմն
Հտնէլիպու։ք
բ տեզի
ւզիտի
ունենա բ;
Մ ԻէԸրի
գա­
նո՛ւած՛ պանգոկին
գիմ աց ր ասլա ստանա
րան
մը
կար
։ Հոն գիրք
ւլբաւեցինք
եւ սկսւսնք սպասել
է
Ժ՛ամբ
\\ին
Միլբր
պանգոկէն
ելաւ։
Ակսանք
Հե -
ռուէն
Հետապնգել։
Հինգ
Հոգի
էինք–
Փօնթիւի
ես , ճօբճբ
ել եբկու
տեղացի
\ոստիկան
,
որոնք
լալ
կր ճանչնւային
քաղաքը
եւ մեծ^ օգտակարու
-
թիւն
սլիտի
ունենա
յին ա յս ուզզսւթեամ
բ
։
Մ իլրր վարժ քսւ լլերով
կը յառաքանար
, Հա -
կառակ
իր տեսողութեան
գմո ւ՛ա րութեան
: Աւ -
բեմն
լալ կբ ճանչնար
այս վայրեբր։
Ոսաիկան
-
ներէն
մէկբ
Հեծանիլ
մբ ՛ունէր
եւ մեզմէ
առաք
կ՜՚երթար
ել որոչ
Հեռաւորութեան
մբ ՛քրայ
մեղի
կբ սպասէ
ր։ Անչուչտ
ամէն անէոամ
Միլրր
մեղմէ
՛առաք անցած
կ^ը/լար ոստիկանին
քուքէն։
Այսպէս
բաւական
լառաք սնա
լէ ետք
երբ ոստիկանին
քով
Հասանք,
այս վեբքինբ
բսաւ
Զեր
Հետաս/նղած^
մարզը
քովէս
չանցաւ
:
֊
Ի՞նչ,
գոչեց
Փօնթիւի
։
Ա՜Ւ
վախնաք
, ըսաւ երկբոբգ
ոստիկանբ
,
Հարիւր
մեթր
անգին
ճամբայ
մբ կայ,
թերեւս
ա յն կոզմ բ գացած՜ է
I
՛Բսան վայրկեան
քալելէ
վեբք
Հեռուէն
նշմա -
րեցքնք
ՄիլբրԲէ
մութին
մէքէն
կբ յառաքա
-
նաբ
։
Գէպի ծովավւ
կ՝եբթայ,
փսփսաց
ոստի -
կաններէն
մին :
Ժայռեր
չկային
ծ՜ովափբ,
միայն
քանի
մբ ա–
լազի
բլուրներ
կը նչմաբուէին
: Տանկաբծ–
կանգ
առինք,
գիչերուան
լռութեան
մէք ձայներ
կբ լս­
ուէին։
Արգաբեւ
քիչ փերք աեսանք
ւլինուոբ
պա–
Հակնեբ
որոնք ծ՜ովափբ
զիտե
լէ ետք
Հեռացան
:
Միլբբ
ալ պաՀոլբտած–
էբ Բէբակք։
մբ ետին ։
ՊաՀակնեբուն
մեկնումէն
ետք
գաբձեալ
երեւան
ելաւ
եւ սկսաւ
յառաքանալ
գէպի
խարխուլ
խբ .
ճիթ
մբ, ոբ ապաՀոփաբաբ
ծ-ոփու լոգանք
առ -
նոզնեբոլ
Համար
չինուած՜
էր : Ակներեւ
էր
թէ
Միլրրի
առաքին
՛այցելութիւնբ
չէր
այս։ Գբպա
-
նէն
բանալի
մբ Հանեց , խրճիթին
գուռբ
բացալ
ել
ներս մտաւ։
Մօտեցանք
• Հտցիլ
թէ
3 4
մեթր
Հեռու
էինք
խրճիթէն։
Աութին
մէք
յանկարծ^
Փօնթիւի
ուժգին
Հարուած՜
մբ տուաւ
թեւիս
ել
ցո
յց տու՛աւ
խրճիթին
գուռբ
, որուն։ փ րա յ ճեբ -
մ՛ակ ներկով
մեծ՜ թուանշան
մբ ւլրուած՜
Ժամբ
տասնբմէկոլկէսն
էր , ել
կաաարեալ
լռութիւն
կբ տիրէր։
Երկու
երեք վայբկեանր
սն–
զամ
մբ Փօնթիւ
ի ժամացո
յց ին կր նայէր
; Զէին.ք։
ւլիտեբ
թէ ինչ ճ՛ամբով
պիտի
զար սպասուած՜
լբ­
տեսբ, եւ յոլզոլած՜
կբ
սպասէինքէ
( & Ա ր . )
Fonds A.R.A.M
1...,427,428,429,430,431,432,433,434,435,436 438,439,440,441,442,443,444,445,446,447,...606
Powered by FlippingBook