յՏօսեցանք
ասկէ առաք
ուրացույքՆերու
մասթն՝ :
Հայ
կեանքը,
գժրախաարար
, ժ-ամանակէ
մը
քէ
Վեր
Հարսա՚ացահ՜ է այնպիսի
տարրերով
,
որոնք
1
ԼԸ
քոե դա թիւրեն
քէ
ր ա կան ութի
ւնւը • կը վա րկա բե -
կեն
աղգային
աբժէքները,
կ՚ուրանան
Հայոց
պատմութեան
ո բ բո
լ թ ի
ւննե ր ը , թուական
,
գէպք
Բէ
գէմք։
Նոբ չէ եբեւոյթբ,
ոչ
ալ
միայն
Հայ
կեանքին
յատուկ։
Ամէն աղգ ռւնեղահ– է եւ ունի չիլ «պաա–
մաբան^ներ
եւ չտՀաիսնգիր
կաղմ ակե բպո ւթիւն՝ -
• ներ, ոբոնք ոչ միայն կըխեղաթիւրեն
ամէն
րան,
այլեւ
կ՜՚ուրանան
իբենց Աոտուահ-ը,
ինչպէս
1լ ըս
ուի :
Սակայն
այն
երեւոյթը
որ վերքին
երկու ֊
երեք աասնամեակներուն
կբ պարղուի մերմէք ,
չունի իբ նախլնթացբ
ոչ ուրիչ
մ՝Ո ղո վո ւրգնե բ ո
լ ,
ոչ ալ մեր Հայ մողովուրգի
պատմութեան
մէք %
Այնքան
թանձրացահ
է ատելութիւնը
, որ
լոյսի
ցոլք մր իսկ չէ տեսնուիր
այնքան
խորա -
ցահ է սաբկամտութիւնբ
, որ ազատութեան
նմ ան
պա
րղ ումարդկա
լին զգացումն
ք
՚ոկ
Օտա
բ կբ Հա
մարուի ; Այնքան
լա յն բաժան
՛ո
ւմ ը , իմացական ու
Հոգեկ
՛ան
սւնքրսլետբ՝ որ տնՀնարին
գաբձահ
է
կեգ քքսնա ցում բ լնդՀ անրական նպատակնե
բո լչո ւրք
իսկ :
կրնա՛՛յ
չա ր ո ւնա կո
լ՛ի
լ այպէս՛
Կր շարու -
նակուի
արգէն
, մեր օրերուն, նախապատրաստե
-
լով կոբհ՜անումբ,
որուն
շուքը կըլայնն՚այ Հեա -
զՀետէ
Հայ կեանքին
վրայ։
կր Հարցնէինք գա ոն ո ւթե ամբ , թէ՝ եթէ պիաի
շտ
բ
ո
ւն ա կո
լի
պա ռա կ տո ւմ բ աղղա յին՛ նպատա՛կ ֊
ներու
շուրք , եթէ ուրացում բ պիաի
հ՝աւալի
Հայ
ազատ աղբ ութեան պա
լ քաբին , Հա՛յկական
անկա
խութեան
ու աղատ
Հ՛այրենիքին
վրա
յ . եթէ մեբ
ազատութեան
ձգտոէ֊մ
բ պիտի
նո յնա ցուի աբկա՛ -
հ՚ախնգբութեան
Հետ , այն ատեն
ի
՚^նչ
եբեսո՚վ
յո յս պիտքւ դնեն՛ք մեր ե բ իտասա բգութեան
վրայ ՚
յանուն
ի՛" չ սրբութեան
, ազգա
յին մեր ո" ր աբ -
ժէքներուն
Համար Հալ եր իտա՛սա րգո ւթի ւնբ պի -
տի կապո
լի
Հա յութեան ու Հայ կեան՛քին • Հայ
պատմ ոլթեան ու պա յքաբնեբուն
Հ
Ու ինչո
^լ
պի՜
տի կապո
լի :
Պառա՚կաուահ
, ձախոզահ
, իտէալ
չուն՚եց՚ոզ ,
ազատութեան
չՀաւատացոզ
ժողովուրղի
մբ Հա՛
մար՛
միայն
՛արիւն
թափող
ժոզովուրգի
մբ Հա
մար • մ իա լն փոր մ բ Հաց ւինտռոզ
ժոզ ոփո՛ւ րգի
մբ Հտմար
կ^արժէ՛" որ սերունգ
մբ,
սեբունգնեբ
իրենց
•ուժեբբ
փատնեն
, զո Հ ո գո
լ թ ի
ւննե ր ստանձ
նեն , իրենց
կեանքն ու արեւբ տան :
Եւ
ինչո՛՛ւ տան ;
կ^աբժէ^ որ աղգա՛յին
տխուբ
ժառանգո
ւթեան
մ բ Համ աբ աՀաւո ր հախքեր
ըլլան ել
սերունգներ
իրենց
՛ուժեր ը քամեն
Հ
Պէաք
չունինք
պատասխանի
սպասե լու ; Ո -
րոփՀետեւ կը Հա՚ւաատնք թէ , բաբեբախտաբաբ
,
կեանքբ
կ^րնթանայ
Հ՚աւատաւո
րներու
քանքերով՛
գազա փաբա կան
մ՚սւբգոց եւ կազմ ա կերպո
ւթիւն -
ներու
զոՀա՚բերութեամբ
;
Ուբացոդնեբբ
չենոբ պատմութիւն
կբ կերտեն,
՛այլ
Հաւատքի
մարգիկբ
; ,
Անոնք ոբ գիտեն
ճչմաբիտ
արժէքներբ
տես՛
նել ու գնաՀատել։
Անոնք որ խհ՜բհանքներ չու -
ն՛ին , բա յց գիտեն ,^նագատել
,
ճչմա րտո
ւթեան
Հասնե լու Համար :
Անչուչտ,
մենք
չենք ՛անոնցմէ
, որոնք կր խոր–
շքն քննա՛գատո
ւթենէն : ԸնգՀ՛ակառակն
:
Պիաի
•ուդէինք ոբ գորհէ ր քննագական
ոգին
Հայ կեան -
քին մէք,
ճան չնա լու Համաբ
իրականութիւն
բ ,
պտտմական
թէ ազգա
յին,
անցեալ թէ ներկ՛այ 1
կա՛՞ն
հուռ ու սխալ
գիհեր մեբ աղգային
բնգՀա
նուր նպատակներուն
մէք.
լհոլին՚ք
գորհի եւ զա՛
աենք
՛որոմը
ցորենէն,
եզա^հ են
սայթաքումներ
մեր աղատագբական
պայքարին,
Հայրենիք
\ոլ
ան
կախութիւն
ստեղհելոլ
մեր երկունքին
մէք. պե ՚
աութիւն ու աղատ կեանք
կառուցանելու
մեր աչ
խատանքին
մէք։
Բոլոբիս
պաբտքն է
մատն՚անչու–
մբ :
Բննգատական
միտքն է որ վեբելքի կը սէանի
անՀաանեբն
ու աղղերբ
Հ
Կբ Հաւատանք որ, եթէ , գաբերու
բնթաց -
քին, օտար ու բիրտ
լուհերոլ
ենթաբկռւահ
չբլ -
լար ան, եթէ տրորուահ
ու ճզմուահ
չբԱար աՀ
՛ու սարսափի տակ,
այսօր
Հայ Միաքբ չէբ խեզա–
թիլրեբ
իրա կանո ւթիւնբ
. չէբ վա բկա բեկեր ժո -
զովուբդի
մբ սրբաղան
սլոռթկում բ, չէբ ուր՛ան՛ար
ազգ՛ի
մ բ աղատագրա կան սլա՛յքաբբ ;
Տարակո
յս չկայ ոբ Հայ միտքբ, իրմէկ ե -
բես՚ովբ,
Հ իւանգ է, յանձին
այսպէս
կոչուահ
< Հայաստտ՛նեան
» տաբբերուն
, որոնք կբ յամ՛ա՛
՛ծին դեո– Հայրենիքի
ու Հայութեան
անունէն
խօ–
"հւ՝
Հիւանդ՝
անբուժելի
Բ1ԼաքՈԼ
•աստիճ՛ան
Հ
ԱՀԼ
՚"ոքէս
ի
՛՛նչսլէս
բացատրել
այն իրողոթիւնբ թէ
նոյն տարբերբ,
մինչ մէկ կոդմէ կբ
վարկաբեկեն
ու կ ուբսշԼ^^
յ՛
քչբ աղա աա գբա
կան
պայքաբն •ու
ադատ
^"՛յրենիքր
, իրեն Հետ կասլուահ
թուա -
կաննեբով
գէմքերով,
միւս
կողմէ՝ կբ փառա–
ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈԻՄԻՆ
ՀԵՏ
Ազգաքճաֆւաքւ
խՎոէՈէՍ&եքը
Աւժեքխպ ւ1կ
թունուզի,
Մարոքի եւ ուրիչ
ափբիկեան եր–
կիբնեբոլ
աղդայնական
շարժումներուն
առթիլ ,
շաա կբ խօսուի
նաեւ
Ալժերիոյ
մասին։
Փարիզի
մէք. Մայիս Դ տօնին,
Ալժեբ քւա ցիներն ալ ան-
կախոլթիւն
կը պաՀան քէին,
մասնակցելոփ
աւան՛
գական
թափորին
՚,
Տեգական
թերթերբ
թեր
ու
գէմ
կարհիքնեբ
կբ յայտնեն այս Հարցի
մասին
Ալժերիոյ
ելմտացոյցբ
մօտաւորապէս
130
մի -
լիառ
ֆրանք է, որուն
յիսոլնբ
յատկացուահ
է
ճաբտա րագո րհա կան
կազմ ահնե րոլ
գնում ին; Այս
130
միլիառին 25բկբ աբամագրէ
Յէրանսան
, ան
նշան տոկոսով եւ վ՚որկի
ձեւին աակ; Եթէ փո -
խատու
Ֆբանսան
քաշուի ելզայն փոխտրինոզ
մը
չգտնուի
, երկրին
ճա րտա րագո բհ՛ո լթեան
յատ -
կաց ու՛ահ՜ ղոլմ արը կէս առ կէս պիտի
կրճատուի;
Երկրո ր գ եւ աւելի
հանր տաղնապ
մբ եւս կր
նա յ հագի
լ; Ինչպէս
աբեւէ
երկիր
, Ալժերիա եւս
կ՚ապրի իբ տեղական ա րտաղ րո լթ իլննե րո փ եւ նե՛
բահո ւմնւե րոփ % Նե րահումնե
բ բ կբ փճարէ իր տբ -
տահոլմնե
րոփ
՚. Մ ա սնա ւո բա բաբ
ղինիոփ , .որ երկ–
բին դլքսաւոբ
աբտաղրոլթիւննէ
է •
1 1 3/»
փւ՚ա
^ 51
միլիառ
1950
^Տ<,
իսկ )35ի վբայ
43
միլիառ անց -
եալ
ւսա րի;
Գինքն , ղրեթէ
ամբողքո
լթեամբ
, կը
սպառէ
Ֆբանսան
։ Տա՛յտնի չէ թէ ո՛՞ւԼ պիտի
դնէր
ա յս
դին՚ին , եթէ մ ա յր
Հա յրենիքր
մ աքսա
յին
սեղմ ումնե րով ա րդի լէ բ անո բ մ ուտքբ :
Նկատի
ունենալով
տեզական
եւ
մա յր
երկրի
չաՀեբուն
սերտ
առնչութիւնը
, չատեբ կը կարհ՜են
թէ
անկախութիւնը
տնաեսական
աղէտ մբ պիտի
ղաոնայ
Ալժե ր քա։ քլքնե բո ւն Հ՛ամար։
Րայց ել ւս լն
պէս , բադմաՀազաբ
իսլտմնեբ
անկաքսոլթիւն
կբ
պաՀանքեն ;
Ալժերիոյ
ազգայն՛ական
չարմումին
երկու
գլ– \
խաւոր
Հերոսներն։ ենՖէրՀատ Ապպաս ել
Մեսալի
Հաճ ;
ՖէրՀատ
Ապպաս
52
տարեկան է ։ իբրեւ
։լե– \
ղազորհ՛
ՀաստատոԼահ
Աէթիֆ
քաղաքին
մէք •.Բա
րեկեցիկ
քաղքենի
մբն է; Աւելի չատ
ֆրան՛սական
կրթութիւն
ունի քան թէ արաբական։
Տա
խ՛ուռն
է , պերճախօս եւ ֆիղիքապէս
կբ նմանի
Եւրոպա–
31՚1՛ մ բ։
1923/՚5՚,
իր երկու
տա՛րուան
զինուոբու -
թիւնբ կատաբելէ ետք, կբ Հաստատուի
Աէթիֆ
I
՛Բիչ վեբք
ւրլնարուի
քաղաքապետական
քսորՀոլբ֊
գի , ՜՛ապա նաՀտնգյսյին
ժոդո։քի
ան՛գամ եւ ելմտա
կան
սլատուիբակ։
ԳոՀ չէ ֆրանսական
վաբչու -
թենէն,
բայց կբ քննագատէ
Ֆրանսացիի
մբ,
« է -
րիտասարգ
Ալժեբիացի՚^ի
մբ նման ւ«Ալժերիա -
կան
Հայրենիք
գոյութիւն
չունի, կբ գրէր
1936 -
ին;
Հարցուցի
սլատմ ութեան՛ , ոզքեբոլն եւ մե -
։ւե քերուն:
Ըսին թէ ա յգ տեսակ բան գո
յ՛ութիւն
չէ ունե ցահ՜։
Բո լոբ պատրանքնեբբ
մ իանգամ լնգ
միչտ
մէկգի
դնելով, մեր ապագան
վերքնապէս
կասլե ց էնք Ֆբանսա
յի քաղաքակրթիչ
գերին՝ ա յս
երկրին
մէք » :
Պ՛ատերաղմբ
վբայ կբ Հասնի։
Ապպաս
բանակ
կլ։ մտնէ
իբբել
օմանգա՚կ
գեգաղորհ։
՛Բանի
մբ ա–
միս կը մնայ
Ֆբան՛սա ; Զինագագարին
կբ վերա
գառնայ
յուսախաբ։
կբ սկսի
որոճալ։
Ամերիկա -
ցիներբ
ցամաք
կ՚ելլեն։
Երեք
ամիս ետք,
1943
Փեարուա
րին , կը Հրատարակէ
յա յտա բա րո լթ
իլն
մը , ո րուն կտպուսւհ
պիտի
մնա բ ա յնուՀեաել
իբ
կուսակցութեան՛
՛անո լն՛բ: Ա յս մաբդբ
, ո բ
կ^բսէր
թէ չիՀաւատար
ալժերիական
տղզի
մ բ գո յոլ -
թեան
, ա լժմ կբ պաՀ՛անքէ
Հիմնել անկախ
սլետոլ–
թիւնէ , իրսեփա՛կան
խոբՀբգարանոփ
եւ գբօչա -
կոփ։
ինչո՛"
լ
ա յս յեզակա
բհ , արտակարգ
գիմաչր–
քոլմբ։
իրազեկի մբ կ՛արհիքով
Ամերիկացիներբ
որոշ գեբ մր ունեցան այգ բանին։
մէք;
Իրենւց
Հա–
կագաղ
թա՛յին
տրամ ագրո լթիւնն։ե բ բ ամբոզք
Հ իւ–
սիս • Ափրիկէն
փերահեցին
պայթուցիկ
շտեմարա
նի մ ր: Րա
յց ուրիշ պատճա ոնեբ ալ կան :
հքմորումնեբբ
ՀեազՀետէ կբ հալալին;
Հունձ–
»ր ոոբալի,
ոոփի սպառնալիք։
\945ին
^ .
կէլՀիե։
մասնաւոբաբաբ
Աէթիֆի
մէք;
նական
գեզագոբհբ
կբ ձերբակալուի
բայց
զննութեան
անպարտ կը Հռչակեն։
Փարիզ^ Ա^^
մանագիր
ժոզոփին
մէք,
իսլամ
երեսփախտննեբոլ
խումբ մբկը պաՀանքէ որ
Ալժերիան
լուհոլի
մայր
երկրին
Հեա։
Րայց այգ պա րաղա
լին պէ^^
էր Րէ
^Լ
կուոակալութիւնբ,
ընտրական
խտրոլ ,
թիւնները
եւ
120
իսլամ
երեսփոխաններ
ոլիո,ի^
բազմէին
Պուրպոններու
պալատին
մէք (Աղգ. յ.^^
գոփ) •
ԸԱ՚"ԼԷՔ Բ՛"^
" " ՚
^ ճ կբ տեսնէ՞ք,
կ՚բոէր Ապպաս, չէք ոպիր
սբ մենք ֆրանսացի
ԲԱանք
ուրիշներու
պէո .^^ .
\9^ին
Հիմնեց իր «կուս ակց ութ իւնբ» :
^
րեք պիաի
չբնգունինք
երկրորդ
՛աստիճանի
ֆրանս
սացի
նկատուիլ։
Նախամեհաբ
կբ Համ՛արենք
ի%^,
նավար
բլլալ»։
]946ի
ընտրութիւննեբուն
ստա ,
ցաւ
քուէներու
երեք քառորգբ, ել ղարձալ Ալ ,
մեբիոյ
իսլամն։երուն
մեհ
մաբդբ։
Այդ
պաՀուն
Հբապարակ
իքաւ Աեսա
լի Հաճ ;
ՖէրՀատ
Ապպաս կբ ներկայացնէր
տբեւմտակա
.
նէացահ իսլամ
քաղքենին : Աեսա
լի կուղաբ
ժողո,
վուրղի
աղքատ
խաւերէն։ : Ապպաս
, իաղայ տիոց,
սնահ էբ ութսուն՚ական
թոլակտնւներոլ
դադա -
փարներոփ։
Մ եսա
լի լաւագոյնս
կ՝ աբտայա
յտէբ
դան՚դուահին
իսլամակտն
բնաղգն։եբբ :
^նահ՜
թլէմսէն։
, իր դինաւորական
հաո
ս։ յո
լ թ
իլնբ կա ,
աաբեց
Պորաոյի
մէք,
1918
/.Տ.
:
1929—1937,
դրե -
թէ անբնգՀատ
, ապրեցաւ
Փարիզ;
Նոյնիսկ
,,, .
մուսնացաւ,
ՖէրՀատ
Ապւզասի
նման,
Ֆբանսոլ -
Հիի մբՀետ որ Լորէնցի
բանուոբոլՀի
մբն էբ ;
Րայց,
մին՛չ Ապպաս
ֆր՛անս՛ական
չրքանակի
մէք
կբ բանար իր ասպարէզբ ել լայն– փաստակ մբ ա–
սլտՀոփահ էբ իրեն,
Մեսալի
օբինադանց
կեանք
մբ կը փարէր:
1
937քն
Հ իմնեց իբ սեփական կոլ -
սա կցո ւթի ւն՛բ ( Ալժեբիո
յ ժուլոփրդական՛
կուսակ -
ցութիւն)։
Առաքին
անդամ
ձերբակ՛ալուեց՛աւ
1934^5՛,
երկբոբգ
անդամ՝
\931 ին եւ երբբոբգ
ան
գամ
1939^5՛։
Ն՚սխ
աքսորուեցաւ
Հաբաւային
Ալ -
մեբ իա՛, ՛ապա՛ Պ րադցափի
լ : \
946
Տուլիս
ին
ազատ
III
րձա կուե ցաւ եւ ։քե րաղա րձաւ
Ալժէ ;
ՖէրՀատ Ապպաս
քւ բնական
Հետեւորդներն։
են
ֆրանսական
կրթութիւն
սսէա ց՛ահ փոքրաթիւ
իս -
լամներ
: Մ եսա
լիի
շուբքբ
Հ ։ս ւ՚ա՚քո ւահ՜ ենմի լի՛ո -
նաւոր
րնչաղուբկնեբ
:
Հաղիլ ազատ
ա՛ րձա կո ւա՛հ՜ , Մ եսա
լի կբ Հ իմնէ
նոբ կ ո ւս ա կցո ւթքւ ւէւ՛ մ բ (առա՛քինբ
լուհուահ
բլ -
լալոփ)
, եւ զա յն կ՚անուանէ
«թողուքրգապետա
-
կան ադաաութետնց
յտդթանա՚կի
չարժում»;
Մինչ
Ապպաս
ինքնւ՚ավար
Ալժերիա կբ պաՀանքէբ
, առա–
ւեք կամ նուաղ
բհ՚կեբակիւք
Ֆրանսէ^ի
, Մես՚ալէ ^
Գաբձակէբ
բոլոբին
մատչելի
Հետեւեալ
պարզ
նբ–
չանախօսքբ ;
,
« *հոլք
ղբկուահ էք ամէն բանէ,
մի՛նչ Ֆբ -
րանսացինեբը
ամէն բան ունին» ;
Գիշեբ ատեն
Հիւղաւաններէն
կբ բարձրանալ -
յին
ձայներ
ւ
«եթէ
մեղի Հետ չքուէա՛րկես
, Աս–
աուհոյ
՚ան՚էհքը
պիտի թափի
քոլ ել անասուննե -
րոլզ.
փբայ»։
Այս խօսքերբ
մոգական
՚ազգեցութիւն
դոբհ-ե -
ցին։
\946ի Ազգ.
ժողոփի
բնտրոլթիւններոլն
,Մե–
սալիի
Հետեւոբդնեբբ
չաՀեցան
քուէներու
մէկ
եբրորգբ։
իսկ նոյն տարուան
Ալժերիոյ
քաղաքա
պետական
բնտբութեանց
, բնիկներուն
յատկաց -
ուահ
բոլոբ
աթոռներբ
դբաւեցին
Աեսալիի
թեկ–
նահոլնեբը
Հ
Մեսալի Հաճ «բնակութեան
աբգելք»ի
գ՚ատա–
պարտուահ^ է, եւ իրաւունք
չունի
Հաստատուելու
Ալժերիոյ
գլխաւոր
քաղաքներուն
եւ
ֆրանսական
կարգ մբնաՀանգներու
մէք :
Մեսալի կբ նմանի
մոգի
մբ, մարգաբէի
մբ ,
Հբտչադոբհի
մ բ; Ապպտսի մօտ կբ Հանգիպիք
ի–
րեն
նման
ուբիչ
քաղքենքնեբու
բմիչկ, փաս
տաբան եւ ազատ
ասպարէդներոլ
Հետեւողներ
:
Մեսալիի
չուբքբ կը դեգերին
Ալժերիացինեբ
,
մ՚աբգեբ
որոնք մէկ ստնթիմ
չունին ;
Կրօնքբ
եբկրորգ կամ երբոբգ
աստիճանի գեբ
մբ կբ կատարէ
Ապ.զասի մօա;
Մեսալի
Հաճի
մօտ,
բնդՀակառակն,
կրօնքը ել քադաքտկանոլ
-
թիւնը
անբաժանելի
են , բայց
իս լամ բնսլատակ
մ բ
բլլալէ
՛աւելի
միքոց է–
Թ-Ա-Թ՜
բանեն
բռնո
ւ թ ի
ւնբ , օտաբ
ի
չխան։ոլթիւնբ,
ան-
Հարաղատ
փարչակաբգբ
, խեղաթիլրուաե
մ չա -
կոյթբ։
կ՚ուրանան
ազգային
ս բ բո
լ թ ի
լննւեբ բ , ու
կբ
լռեն , կբ լռեն ստրկօբէն
նոյն այգ իշխանու -
թիւններուն
գորհահ
չարիքներուն
Հանգէպ
կբ գատապաբտեն
նոյնիսկ
Հայ անզէն
ո լ
՛ա -
Հաբեկ
այն բազմութ
իւններ բ , որոն՛ք Մեհ Ա պանս
գի
օրերուն,
գէպի անապատներբ
քչուեր
էին բո–
բենիներոլ
սպառնալիքին
աակէ
կբ գաաապաբ -
տեն, որայգ բաղմ ութիւննեբբ
չեն
բմբոստացահ՚Հ
Րայց ալս նոյն մաբգիկ,
պատմաբան
թէ ու -
ղեկից
կաղմակեբւղութիւն
, փատօբէն կբ
լռեն ,
երբ մողոփուրդ
մբ կբ տապկուի
այսօբ
Համայ -
նափաբ
ճիրաններու
մէք, երբ բ/սնտեբն ու ՚աքսո–
րտփայբեբբ
լեցուահ են գաղափարական
Հայե -
րով։ Երբ Հայ մտաւո րականներ
Հու գրոէլնեբ աք
սորուահ՜ ենու քաբդուահ :
Աչ Ի"Կ Վ
.ԲԳ
"Վ"՚–՚^Ի ա՛րտայայտութիւն
մբ. ոչ
իսկ
Հարցում
մբ, բողոքի
ճիչ մբ, Հեռուէն, ա ՚
զատ
երկիրներու
սաՀմաննեբուն
մէք նստահ՜ :
Այս բարոյականով
ու այս
խառնոլահքով
աարրերն
են։ ռր ելեր պատմութիւն
կբ գրեն ու կբ
փորձեն
նոր պատմութիւն։
կերտել :
Բննագաաութի՚՚ւն
.
Պիաի
ուզէինք որ բլլաբ
տն • բայց ոչ ուրացում :
Կ՝ուզէինք ոբ գորհէ ր Հայ միաքբ,
բայց պար–
կեչտութեամ
բ ու պատուով։
Ի րականէութեան
ու
ճչմտբտութեան
Հասնելու
Համար։
ճանչնալոլ եւ
ճանչցնելու
Համաբ
ղայն
մեր մոգովուրդին
ուե -
րիտասարգութեան
, սչ միայն
իր պղինձով,
այլեւ
իր ոսկիովբ :
(Խմբագւաւկքան՝ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ)
Fonds A.R.A.M
