նշ եւ. մասնալորապէս
նրա զԱղաաոլթեան
ճանա–
պարՀին»
ՀաաորւԼ, "Ր Լ"ձ" է աեսել
րազմաթէւ
Հրաաարակութիւններով
եւ կարգացո՚֊ել
է Հա -
յասաանի
բսլոր
անկիլններում
, կովկասից
մինչեւ.
Կիլիկիա :
1930
/5՛
Ֆրանսիայում
, ^՚֊ր ապրոլյք էր Ահա ֊
բոնեանը,
եւ. Հայկական
ղրեթէ
րոլոը
գաղութնե–
րում
աօնքքւեքյ ԱՀարոնեանի
գրական եւ
Հանրային
գորձ^ռւնէութեան
40ամեայ
յոբելեանը։
Այգ ա -
ււիթով
Փս^րէզում
կաղմակերպուահ–
յոբել1>նական
Հանղէսէ
ընթացքում
արաասանահ
իբ ճառի մէք
ԱՀարոնեււնբ
Հեաեւեալ
կերպով է բնորքյչել
իր
գրա կան ք,ւթ իւնբ 1
« Ի ղ"՚–բ
իմ ղրական
ստեղծ֊յլյգոբհութեան
՚^էէ դրական
գպբոց
փնառեցին։
իմ գրական գպ՜
ՐՈՅԸ Հ"՚յ Հ " ՚ յ ր ե ն ի ք ը եւ առ. Հասարակ
մարղկա֊
յին
ցաւն ու տառապանքն
է , ինձ Համար մարգ -
կային
ամէն էակ գերագոյն
նպատակ է, եւ ոչ մ ի–
քոց , եւ իր կեանքի
ցաւագին
յ ե ղ յ ե ղքյւմնե
ր ը
բարձրագոյն
աբմէք է
ոբ կարող է գեգեցկա -
ցնել ամենագմուարաՀաճ
աբուեսաբ » :
Աւելի քան ճիչգ է այս բնոբոչում
բ
տրուահ
ԱՀարոնեանի
կ"ղմից
իր ղրական
ստեղհագոբհու՛
թեան
է Մի կողմից
ակւերեւ է, ^ո ր Հայ
Հայբենի–
քԲ , Հա յ մողովուրղր
, Հայ մ աբգբ
իր տառապան՛
քուի ե լ լաւագո
յն ապաղ ա յի Հեռանկարով,
կաղ -
մ ո՚-մ եննբա ղբ ա կանո լթ ե ան անխա՛խտ
Հիմ քբ :
Ա՝իւս կողմից
ոակայն
, նոյնքան
ակնբախ է, ոՐ էր
գրականոէ թեան
մէք^ ԱՀաբոնեանը
ոչ մի խարոլ -
թիւն։
չի գնում տառապող
մարդկանց
միքեւ,
Ի^Լ
ցեղի,
՚՚՜՚Լ՚էէ կամ ղաւանւանքի
է լ
պատկանելիւս
լինի տառապող
մ ա բգը
: § առապոգ
մ արղը
մ
աբգ
է
1
ով
ԷԼ
լի՚եի
5"" I
անղամ
Հայութեան
ոխերիմ
թ^ամին
:
ԱՀա
ր ոնեանի
դրականութեան
մ արգկա
յնա
կան
<ա
յս աղնիւ
դիհ
բ , մ ա րղասիրական
ա յս
բարձբ
•ալին,
ստիսլո՚֊ահ
են եղել
բնւլունել նրա
ն։ոյնիսկ
ամենախիստ
քնն.ա։լատներբ
ւ Այդ
քննագատներից
մէկբ,
մալւքսիսա
ՑոԼակ
հյտնգագեանբ
Հեաեւ -
եալն է գրել
ԱՀարոնեանէի
ղրականութեան
այգ
Հիմնական
՚լհի
մասին •
« Մի կողմ
թռլնելով
մի քանի
կասկահելի
բացառութի՚֊նն։եր
, պէտք է նկատել, ոՐ ԱՀարոն
եանի
գրուահքներբ
միչտ
ներչնչուահ
են ամենա–
բս
յն մա րղա սիբա կան
ղղացմ ոլքնեբով
, օտար ա–
տեցութիւնբ
խորթ է նրան։ Նրա ղդայուն
սիրտբ
չի տանում
չաբն
ո՛֊ բոնութիւնբ,
նա
տանքւում
ել լալիս է մարղկային
ցաւի Համար,
բողոքում
մարւլկային
բս։ բ բա ր ոսութ եան
ղէմ : Իյոր յաբ -
գանքի
ղւլացում պէտք է տահել
դէսչի
ՂՐ"Դ11՚՛ "I՛
կարողացել
է մեր կեանքի
սոսկալի
պայմաննե
-
րում
է լ բաբձբ
պաՀել
մա րգաս ի ր ութեան
անբիհ
9Ա❁ԱՋ>՝
պանքը
հնող պատճառների
, բռնակալութեան
եւ
նբանից
հնահ՜ չարիքնեբին
գէմ անողոք
, անտեղի
տալի
պա յքաբը
կաղմ ում է ԱՀարոնեանի
ղրակա
նութեան
է ութիւնը։
Հ՚սյի
մարղկային
եւ աղգա -
յին
աղատութիւնը
ԱՀարոնեանի
դրականութեան
ե. ամբողջ
կեանքի
ղո բհունէ ութեան
գերագո
յն նր–
սլաաակն է, նրա սբբո՚-թեան
սրբոցը։ Աւ, ի Հարկ
է
է
այգպիսի
մ ի ղբողի
ղրականոլթիւնը
պէտք է
որ արգիլուահ
ւի՚–ի , Ի՚^չ՚ղէս որ
արղիլուահ
է
Սովետական
Հայաստանոլմ
, ո ՚ ֊ բ
ամենավայբաղ
կե րպով ոանաՀա
րուահ ենմ արգկա
յին եւ աղգա
յին
իրաւունքները
:
Զէ՞ որ ԱՀարոնեանի
Համար,
ինչպէս
ինքն է
ասել , «մարղկային
ամէն
մ ի էակ ւէեբագոյն
նբ -
պատակ է և ոչ թէ միքոց՝»–Եսկ
Սո՚էետական Հա
յաստանում,
ինչպէս ել ամբողջ Աովետական
Մի՜
Ո՚-թեան
մէջ, մարդկային
էակը գագարել է նպա
տակ
լինելուց ել գարձե
լ է միայն
միջոց,
ղաբձել
է պատուանդան
ս թա լինե ան արիւնոտ
րոնակա -
լութեան
Համար
յ
ԱՀարոնեանի
նմ ան աղատ՛ութեան
եբդիչնեբի
Հետ,
ագատութիւնն
է լ տարադրուել
է՜Հայաստա՛
^՚Ից ՚՝ Եւ եբբ Հայաստանբ
կրկին
տիրանա
յ իր
կոբցրահ
ա ղա տ ո լ թե ան , ա յն
մամ անակ
ԱՀա
բոն–
եանի
նմ ան աղատութեան
եբգի^ւերի
ղրականոլ -
թիւնբ
նոյնպէս
փառքով կր վեբագաոնայ
Հա -
յաստան :
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ՝Բ
գրօչակբ։
Մարգը, նբա կեանքր, նյ
Արիւնը
ԱՈ՚֊րբ
են ԱՀարոնեանի
Համար։
ԱՀարոնեանի
գբ–
բութիւններր
։է ի չտ խօսել
են բնթերցողի
սրտին ,
Հաբեէ են նբա խիղճը , Հ։սմակրանք
չաբմել
գէպի
աանջոլտհ
մարգը »:
,
Տառապող
մ արղոԼ
Համ ար ԱՀարոնեանի
վիչ–
աը նկուն,
յուսաՀատ
վի չտ չէ ^ ՚"ձԼ ՛ԼԷ Լ՛"
Ր.
դէ՚Ղ
՜Ի էԼ՛^Բոսաաց
ո՚֊մ , գէպի
պա յքար
մ դող
I
ԱՀա
ր
ոն
եանի ամբողջ
գրականո՚-թեան
մէջ Հայի եւ առ -
Հասարակ
մ աբդու
ցաւի, վչտի
երդի Հետ միամա–
մանակ
Հնչում է նոյնքան
, եթէ ոչ աւելի
ումդին
Բ՚՚Գոքի
ցասո՚-մի եւ պայքարի
եբգը :
Մարդկային
տառասլանքի
եւ այգ տառա -
ՀԱԼԱՆՍ,
6
Ցունու^աբ
Դեկտեմբեր
3 0
կիրակին
Վալանսի
Հա յ Ա արգականին
,
առաջին
խո՚-մբբ
(ՐւօաօՍօո ^^'հօոո^ս^)
իր ախո
յենական
1
\րգ մրցումը
ունեցաւ
հյձհ.օ\\էի
Լ յ
\՚Օս1է6
անուա
նի
տցստշ
2ի դէմ, նոյնպէս
բքօաօէւօո ճ՚հօոոշսք :
Մեբ չար բախտէն
Լ յ
\՚Օս1է6
հ.գ\1\՝^Վէն Ա՛
խումբը
նոյն
օրը մբցում
չունենալով
իր
շհՅաթւՕ–
ՈՅէ ՏՈ1&է6ս^
խում բէն։
4 5
լաւագոյն
խաղացուցեր
կբ լրացնէին
երկրորդ
խմբակբ;
Մ րցո՚֊մբ
տեւլի
ո՛ւեցաւ
մեր ղա չտ ին վրայ
I.
Ու֊մերու
անՀաւասաբութեան
Հետեւանքով
մեբոնք
պարտուեցան
3
^ ով •
Առաջին
կիսախաղին
Լտ \՚0ս116
անկարելին
՚իոբձեց
, բա
յց մնաց Հաւասար : Այս ախո
յենական
մ բցէումին
աււթիլ
գա չտբ
լեցուն
է բ
սովորականէն
աւելի
մ եհ
բաղմ ութեամ
բ : ԵրկբոՐԳ
կի ո ա իս ա ղին
ՆՅ.
\՚0ս1է6
Հակաուակ
իր ղերաղանց
ումեբո՚ն
, ամ–
Րողք
2 0
վա յրկեան։
մաքառեցաւ,
բայց
մեբ
տղոց
Հայո
լ կո րո ։իբ
տեւլի
չտ ուաւ եւ եթէ մեր
լաւա–
գռ
յն երկու
մ ա րղի կնե ր ո ւն Ա արո յեանի եւ Ալագի
,
^Ժ՚-թ^երը
չվրիսլէի՚ե
,
Լտւ \՚Օս1է6
չարաչար
պիտի
սլարտ ուէբ • Ղ՛ա տաւո
բին
կողմնակցութիւնն
ալ
ակներեւ էբ ; կ ի ս ա խա
ղէն
3 0
վա յրկեան
անցահ՜
մեբ
բերդին
առջեւ
երեք
յ աջս ր ղա կան
«քօրնբր»^
նեբ
տեղի
ունեցան : Այս աււ թ ի լ Լա Վուբլթբ
կէտ
մ ը եւս շաՀեցաւ ;
իրաւարարը
ի նպաստ
մեբոնց
«փէնա
լթի»
մբն ալ անտեսեց : Մեր տւլաքբ
անկարելին
փոր —
ձեցին։ իսաղբ Հաւասա րե ցնե
լու , րա
յց
\ոլչ է ր :
Մ ր ց ո ՚ ֊ մ ր լրանա
լուն
4
վա յրկեան
մնացահ
Հակա–
ռակո բգբ
բոլորովին
չսպասուահ
կէտ
մ լն ալ չա–
Հեցալ եւ իսաղբ վերջացաւ
մ եր պաբտռ ւթեամ
բբ •
Տեղական
թերթեբը
գովեստով
իոօսեցան
մեբ
ՄՈՌՑՈՒԱԾ
ԷՋԵՐ
(8)
Ա Ր Մ Ե ն Ի Ս Ա
7՛.
Տիչատակներոէէ
լեց ո՛ն էր ա յս սենեակբ
• բա
յց
կեղհի
քս չաբունակել
մտքէս
չանցուցի
՚ մէկ բա -
Ոով
տիրացեր էի երջանկութեան
ու մէկ
բառով
՚" Ր ո չե ց ի իսոյս աալ մ եղապարտ
ու յանցալո
բ ե–
րանութենէ
ս
.
բա
յց չկրցս՛
յ անաաբրե
ր
ղատ
ուի
լ
Ոլ Հեռանալ
• սիրտս
փղձկեցալ
• ա յն ատեն
գո՚֊րս
թ"՝փեցի
Հոգիիս
րոլոր տառասլանքբ,
սիրոյս
՛ու
յ՛անցանքիս
մեհութիւնբ.
ի՞նչ բսի արդեօք,
չեմ
գիտեր ու չեմ յիչեր՛
Արմենիսա
ապշահ՜,
ղարմա–
ցահ
մտիկ
կ^ք^էբ առանց
բնգմիջելու
ու թ"դ կո՛֊
՚*"*՚Ր որ ուզահս
բսեմ : ինքղինքս
պաչտպանեցի
յ-ուսաՀաա
քաջութեամբ
. երկու
ամՍուս՚ն
կեղհա–
ւ՚Որոլթեանս
վյ՚էմր
Արմ ենիսա
յի կրօնական
սկըդ–
բունքնեբէն
լուհեցի
• ՚աւք էնէն
նո՚-իբական
դա -
ղափաբնէեբո՛ն
ւլաբնելով
դիտէի ոբ անւէս^ձ
կ՛բէ՜
լար
իմ Հեռացումս է
Պիտի
սիրեմ
քեղ , որքան ալ ատելի
ԲԱամ
ասկէ ետքբ. իմ "էրս ք ս ՚ - կ ի ^ է ՚ լ
աւելի
անկեղհ
ո՛–
մաքուր է, բսի անոր, անւիկա իմ յանցանքս
պիտի
քալէ , բա
յց քուկդ
մ իա
յն
մ ո լեռանգ
գաղաւիաբ
՚^ըն է եղեր եւ ոէ թէ ճչմարիտ սէր մբ։
Արմենիսա
Համարձակութեանս
վբայ կբ ղա բ–
մ անար
. երբե ք ղիս ա յնքան
անվեՀեբ
ենթագրահ՛
Բչլալա
չէր. պաՀ մբ իմ յոււք^ւմս
իբ սիրտն ալ
չաբմեց
, բայց
այսքան
ատեն
քիթի՚ե
խնղացահ
րւլա քո՛֊" գաղափարը
իբ վփ րաւո րուահ
կրօն ասի–
րութիւնբ
աբթնցուց
՚.
Հքատ լալ , չատ լաւ, պատասխանեց
, չեբ–
կւ^ցնենք
, Հերետիկոս
մ լն ես ել ՝ոււլղս։փառ
ձե–
՚-ացո՚-ցիր
Ի՚եքղինքէլ. Հոգ չէ , բայց ասկէ
ետքբ
մեր
տ ե ս ա կց ո ւթ ի ւն ը վե րջացահ է • գնա մ եդքեբգ
քաՀանայիղ
խոստովանելու
, իսեղճ
մաբղբ
քեղի
կը սպասէ :
Թող
այդպէս
ըԱայ
յ
Մեկնեցայ
, աւերակներու
մէջէն
խոյս
տալու
սլէ"
1
վախնալով
"բ պատեր
բ վբաս
չփլչին
յան
-1
կարհ. Հեռացայ
պանդոկէն,
ո՛– Հոն
թ՚՚Գ՚^՚տԻ
փչբոլահ
յոյսերս ու եբաւ^եըս
. ետիս
չդարձայ,
ճամ բան։՝՛ մեբ խոհարարին
Հանդիսլեցա
յ որ ղի"
կբ փնտռէր
ամէն
կողմ
. Տէր Հայրը գեռ ղի" խոս–
տ ովանեցնելոԼ
կը սպասէր
մեր աունը :
–Բաւելու
մեղքս
մնացե"
ր էր :
Թող սպասէ,
պոռացի
հ՜առա
յին , ո՛– յի ~
՚^"՚րի
մբ պէս, առանց
ղիտնալու թէ ո՛^ւր եւ որ
կողմ
կ՛՚երթամ
, ճաւքբաս
չարունակեցի
:
Արմ են իսա
ո ՚ - թ **Բ
^
իւանդացտլ
. ա յս ոաս -
ա իկ
յոլղմ ան չէր գիմ ացե
ր . անկեղհապէս
կը սի–
րէր
դիս ^ եւ բամանումր
իրեն ալ գմնգակ
երեւ -
ցաւ։
Սպասաւորներէն
իմացայ որ իմ
երթալէս
վերջր
ինքն ալ չատ լացեր էբ– Ամէն առտոլ գա
ցի գողտոլկ
լուր
առնելու–
իր առողջութեան
վր՜
բայ
յ
՚^Իէ
քԻէ չ՚ոկուեցալ
, վրդովումը
անցաւ,
Հ/—
ւանդութեան
ջերմբ
իր զ ւ , ^ յ բ ո յ թ բ առալ տարաւ
,
բաբկութիլնբ
ՀանգաբտոԼ^թեան
ու Հանգաբտու
-
աղոց
գի՛^ ագբական
կոր ո՛էէն
մ ասին ; Այմմ մե -
րոնք,
փուլին 7րգ կբ Համարուին
բնգՀ • դաստ -
լորման
մէք։ Այսպէսով
մեբ ախո յենական
մբցո՛––
մը երկու
ամիս կանգ կ՛՚առնէ
(Տո՚-՚-՚՚՚-աբ
եւ Փե–
տբուաբ)
1951
5 2
տարեշրջանին
Հւմար։
Լիկի
այս
որոշում
բ պա բտաղի
ր է բոԼ"
ր խում բե բ ո՛ն :
Մեր Ա.խ ո՛մ
բը տակաւին
ունի
9
ախո յենա
կան
մ րց ո՚֊մ
որո՛ւ, ց 2բ Հակառակորդի
ղաշտէւն
վյ^–
լ՛այ , է՛սկ
7
մրցումներ
մեբ ղաշտէ՚նւ
վրայ :
Կէ՛րակի
6
Տո՚նուաբին
մ ե ;–. Ա– էսումբը ճա–
կատեցաւ
Հ.ՇX^\է
Տթ01է1ք6 (^6
V
^^Ոռ^/' թք01Ո0է10Ո «յ՚հօՈ–
Ո6Աք
խում բին
՚լէմ,
մեր գաշտին
ւիրայ,
(ՇօՍթՇ (16
Լ>՚0ՈՈ31տ/ւ
ախոյենական
5բդ շրջանը)
:
Այս
խումբբ
^,
Տ. V.
«փուլ
Տէ՚»ի
առաջին
Հանդիսաց
ողն է ,
51 52
տարե շրջանին : Բնաւ
չէ սլաբտուահ
եւ մէչտ
ջաէսջաէսէւչ
յաւլթանակներ
տս՚բահ
է ։ իրաւաբաբն
էր Պ–
1\1օՈ(1օՈ
, Ը. Տ, V.
է՚նքնավստաՀ
եւ էսրոխտ , դա շտ
մտաւ
մամբ
2 . 4 5
/ ՚ 5 ՛
եւ սկսաւ
մ րցում
ր կատա՚լէ։
Հրմ
շտո՚֊քով
մբ։ ^7րգ վայբկեանին
մեբ խումբէ՚ն
ամէնէն կրտ–
սեբր
,
19
տարեկան
՛Բէ չ ի շեան , ձախ հա յր
բ1. ՛լ Հ . խանդա
։ի առո ւթեան։
մ էջ նշանակեց
առաջին
կէաբ
% Հակառա կ"բդբ
ղէ՛մ եց ա պօ րէւն է։ մ է՛քո ցնե -
բու
, կից , Հրմշտոլք
եւն . ,այն
աստիճան որ Պ •
Մօնտօն
յառաջտ՚ղաՀներէն
թիւ
1 Օհ՛
գո՚-բ"
Հ՚անեց
գաշտէն
յ
վէ՚էն՚ի
խումբը պաՀ մբ ի նշան
բ ո գ ՚ ՚ ՚ ք ի
փորձեց
Հեռանալ
, բա
յց ի վերջո
յ
ստիպո՚-եցաւ
Համտկե րպէ՛ լ : Ա ինչեւ
Հու։ էսաղր Հաւասար
էբ ;
2,Տրդ ՛իա յրկեան։
է՛ն , մեր յառաջապաՀնե
բէն Ա ա -
րոյեան
ղնդակր
խոյանքով
դէպի
Հակառակորդ
բերղբ
ղրկեց : Բե բ գա պա
Հ բ՝ մամանտկ
չունեցաւ
ղնղ ակր բռնելու եւ խաւլբ
վ ե՜ր ջացաւ
մ երոնց
ջախքախիչ
յաղթութեամբ
4
1 :
Տունո՚֊ար
1 2 /
կո ՛իա ՛ք ա բ տ ին
՛ւլիտէ՛
մ ասնակ–
ցի Նաճարեան
, երկար գաղտ րէ
մ բ ետքբ :
ՄԱՐԶՒԿ
ոսւ1ոոսւուոււ>սսււսււաււււաււաւււուսւսւաւււ«ւուււ(սւււ)
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏՒ
ԱՇՈԱ \/շաՇԱւ\ի
(Աչոտ
Մալաքեան)
վերջին
մ ապա լէն բ , որո՚-ն պատրաստութեան
մաս ին քա֊
նիցս աււիթը
՛ունեցահ
ենք իսօսելու
, առաջին ան -
՛լամ
բլլալով
ներկայացՈւահ
է Մաբսէյլի
մէջ :
Հ^աբմանկարբ
ա^ւI^^\ ձ՜^աեի
Լ ձ 7
՚ 9 ե 1 6
ՅՍ
0ք676տ5՛
, ոբո՚ն
ղլխաւոր
ղեբասանբ
եղքհ՝ էբ
շաա էաւ բնգոլնելութի՛ն
ղտահ է,
ինչւղէս կբ Հաստատէ
տեղակւսն
մամուլբ՛
Լ յ
քւՅՈՇ6 (1շ 1\՜13ւտ6ւ11շ, Լք 1\16ււյւօռ31
ե ւ ուբիչ թեր -
թեր
ւլնաՀատական
տողեր կը նուիրեն
մեր Հա -
։քա կրելի
բեմ աղբ ի չին ել կր շնո րՀ աւո րեն
մ աս -
նաւորտբաբ
ա յն
էի։ա։ր պե տ ո ւթ իւն բ դո Ր ց՝" յց
կո՛֊
տայ
իբ առաջին
մեհ մապտլէնին
մէք :
Ուրտիսութեամբ
կ՝արձանտգրենք
Պ • Մալաք–
եանի ա յս
նո ր ձեռնա րկր , վստաՀ ՝ թէ մ ի չտ փա
յ–
լուն ասլա գա
յ մը կը սպասէ
էւրեն , ա յն
գմուար
ասպարէզին
մէջոբ իր^ է– \\^ա\.
\ ՚ 6 Ո 1
€ Ա ւ 1
մինչեւ
այսօր
է՛բ կարճ մա սլա լէննե բուն
մէք արդէն
ցոյց
տուահ է բեմ աղբ ի չի լաւագո
յն
^իրքեբը
եւ . ա ր–
ուեստագէտի
ինքնատիպ
ճաշակ
մբ։ իր այս առա՛
ջին՛ մ եհ
մ ապաւէնին
առթ
է՛ւ կբ
շն"
բՀաւոբենք
՚լէ՚նքբ , մ աղիմելով որ զս՚նէ
մ է՛շտ իր տաղանդին
արմանէ՛
յաջողութիւննե
ր :
3 6 0 0
ՏԱՐՈՒԱՆ
ԱՌԱԾՆԵՐ
Ամերէէկացի
գէ՚տնական
Տոքթ՛
Աեմսըլ
՛Բրէ -
մ բբ Պ ոլսո
յ թանգա
րանին
մէջ ղտահ է ամ
ենաՀին
՛առահներբ։
Ղ՚իտնտկանը,
որ մեհ աստղագէտ
մ լ ^
է , կաւէ երկու
Ակակիաներու
վ ր ՚ ս յ յաջողահ
է
կաբգա
լ
ս ում իրական
՛ա բձանադրութիւննե
բ բ , ո–
րոնք
3 6 0 0
տարուան
Հնութիւն
ունին :
ԱՀ
աւասիկ
քանի մբ առահներ
, որոնք
ց՚^յց
կուտան թէ Ասոբիներբ
Հին ղարերուն
ողջմտու -
թենէ
զո՚^րկ
չէին
-
Միշտ կբ խօսիս
կո բսն ցուց
Ա՛հ իգ , այլ
երբեք
ւլտահիգ
մասին
տ
Ջղագրգիռ
կին մը, նեղութեան
՚էբայ կ^ա–
ւելցնէ տառապանքը
տան
մէք։
X
Ազքատ
ը ա ւե լէ՛ ե րջանէւկ է մաՀուան
ատեն
քան ՚ապրահ
մի՛ջոցէ՛ն
։Եբբ Հա ցունի^ազը
կը պակ
սի, երբ աղ .ունի, Հացը
իրեն կբ պակմի , երբ
տուն
ո՚-՚եի
է ախոռ
չոլնի , իսկ երբ աիսոռ
ունի ,
տուն
չունի :
՝^Հ^ կաւէ
երկու
սլնա կ ի տն ե բ ո ւն վր՛" /
"՚ բձա–
նաղրուահ
առահնե
բուն
թիւր
\
8 0
Հատէն
աւելի
էին , բա յց մամ՚ան ակր մ եհ՜
մ աս ով
քնջահ է ղա -
նոնք եւ անբնթեռնելի
բրահ՛ :
թիւնբ
խոբՀբգահութեա՛ն
տեղի տուաւ :
Այս
ցնցումը
իբ մաքին
մէջ մանկութենէ
ի վեր
Հաստատուահ
նա խապա շա բու՚քնե
ր ո՛ն
շէնքր
կոբ–
հանեզ
. խելացի ու գատողոլթեան
տէր կին էր ,
զիս
մ օտէն
ճանչցեր
ո՛– "իրե
ր է ր • մ տահեց
որ
Լուոտւորչական
բլլալովս
միեւնոյն
անձբ
ըլ -
լալէ գադրահ՜
չէի ՚.
ԳԲ–
ԶՕՀՐԱՊ
Fonds A.R.A.M
