քցՄԲ
Ինչպէս գրօսծ էինք, Երհնանի մ է յ
լոյս տեսած է այս աւյ՚ունով
հբԱ–.՚տ|յ;յւակւլՆթիՆՏ
լքը (Հաւաքածոյ Աոածներու–) - «Սով– ԳբականոՆ–
թիւն եւ ԱրոԱյսա» ամսագրի 1951
Հոկտեմբերի
թիլէն կ՚ամվափենք եեսւեւեալ յօդուածը
յ՚ողովրգսւկ՚ան
աոաւձներոձ.
ԼՀ
. աււացոլւսձ–ք -
1էէրոլ. լո՚֊ւ՚շ եւ մ ան
ր ա 1չր կի սւ ուսո ւմ՜նասէ րււ
ւթէւն
մը զոր
է մԼթոաով
բանասէր
Արամ %անա՛
^նԼան ;
Հեզէնակր ա չիւաաաՆ է
մ ո զո վյւհ՜ ո ւէ՚և վրա ք
ճ
տարէ եւ ՝,այկաււկան
րան աՀ էւս
ութ ե ան տեսա -
կէտով
կարեւոր ել արմէքաւոր
գորհ՝ մըն է
՝. Ո -
րո՚ԷՀետեւ
մ ոոցուաէք
բամնէ
մը ամ բ"
՚՝՛*"
րը"՜
տութէւնը
վեր Հանելը
մեհ նչանակութէւն
ունէ
Համազգա
յէն
լեղոլէ , զե ղա
ր ուեստա կան
զրակա–
նոլթեան
,
մամ
ուլէ
)
Հ րա սլա րակա իւօս
ութեան
լեզուէ
ղարգացման
եւ Հարսաացման
Համար :
Հրասլա րակ
ելահ « Հա յկական
Աււահանէ»ն
կը ներկա յացնէ
Հա յ
մ ող՚"1բգ՚"
կան
առահնե րո՛–
եւ ասացուահքներու
առածէն
գէտական
Համա -
Հաւաք
Հ րատա րակութ
էւն
ը։
ԹէւուԼ մօտ
40
Հա^
զաա Հատ՝
նե ր կա յա ցո ւահ
են էրենց
կարեւոր
փո^-
փո էւ ակնե ր ո՛է •
Ղ՝էրքը
ունէ
«՚քյերահ՚^ւթէււնւ»՝
նուէ րուահ ա–
ոահներոլ
եւ ասացուահքներու
ո՛–" Ո՚-մնւա ս է։ րու–
թեան եւ
Յաււայաբւան
ո՚-ր Հեգէնակը
անՀրամեչտ
տեգեկոլթէւնները
կուտայ
Հայկական
առահնե
—
ր
III
Հաւաքման
, զբէ՛ աււնելոԼ,
ՀրատարակոԼ
՚՜
թէւններու
մասէն ելկը բացատրէ
ներկայ
Հրա -
աարակութեան
սկզրոլնքնեբբ
՚. *հէբքբ
"՚-նէ նաեւ
ցանկ ։
,
Այս
գոբհբ
ղլոլխ
Հանելո՛– Համար
^եղէւնակը
ել էւբմէ աււաջ
Գբէ՚՚էոբ Տէր Տա բութ է ւնւ եան օգ -
տուահ
են ււուս բանտՀաւաքնե
բո
լ բանաՀ
էւս ո՛– ~
թեան
զէտո՛
թենէն
% Հայերու
մէ^ աչքէ կբ ղաբ–
նեն
Գբէղոբ Տէբ Տս՚րութէւնեան
, Գ •
Արուանձտ–
եանց
, 5 •
Նաւասարղեան
ել ո՚֊րէչ^եր
;
Աակայն
մ էւն՛չեւ « Հա յկական Առա հն եբոլ»
Հ ր ա տարա
կու–
թէււնբ,
մողուէբգական
աււահնւերուն
կէսէն աւե -
լէւն անւհանւօթ էբ Հայ ղ րական ա չէւա րՀ էն : Հէն ա^–
ռահաՀ ա լաքնւե րր
ո՚-չս՚՚է
րութէւն
չէ է՛ն
բբ՚՚՚հ
ա -
ռահնէե բու ե ւասաց ու՚սհքնե
բու
գազավւտ
բական
բուէս, նգակոէ թեան , է՛մ ա ս ան ե րո լ
մ ե է^ո՚-թեան
,
ս։բուեսաէ եւ լեզուէ ^
Այս
մոզո՚էս-հուէն
Համաբ
էբրեւ
ազրէւր
հա–՛
ռա յահ
են տւգագէր ելձեռաղէ՚ր
մ ո ղո ւէահ ո՚-նե ր բ ,
դրական ու ա՚լղ աւլրս՚կս՚նւ
պարրե րականւն երբ. Հայ
գրո՚ւԿւե րու երկե րր , առօրհա
յ խօսակց ո ւթե աՆ Աք–
տեն
՛լ րէւ
առն ուահնե
րր : Հե ՚լէՂւա կը Հետե ւահ չէ
նաէսորգ Հ
բատա բակէ չնե
ր ու
օբէ՚նակէւն
, այլ տե -
սական - քննա գատ ականէ
՛Լե րա բե բ ո ւմ
Հանգէս
բերահ է աղբէ՚լրներոլ
մասէն , ԼԴ^ելուԼ աղճատ -
ուահ առահ - ասաց ուահքնե
ր բ, գրական
ո՚-զի՚ո՚յ
փոխաղրուահ
օտար
, մոզուԼրգական
ստեզհա -
գրրհոլթեան
ոգիէն
էսորթ
նէւթեբլլ
Հսւնելուկ -
^երբ
, թեւաւոր
խօսքերբ
, սովորական
ոճերբ
՚. 0–
րէնակ , չէ առահ
«Հող
բռնես , ոսկէ
գառնայ^
եւայլն
ասացո՚֊ահքները
, որոնք բսա
Հեղէւնակէն
"Ո՚Լոբական
օրՀնէքներ
են :
Գասաւոլ՚ման
տեսակէտով
այբբենական
կա
ր–
գսվ
չարուահ՜
չեն , էնչսլէս
ո՚-բէչ
առահա՚լէւբքե
-
բու
մէջ այլ էբենց էմաստով,
նէւթով,
լնկերա -
յէնէ բո՚էանգակո
ւթեամ
բ էրաբու Հետ կասլ
չքյւնե–
ցօղ
ասացուահքնէերբ
տ
Գէ՚ԲՔԲ
Ա
՛նէ վեց բամէն
, որսնց
Հէնղր
Հ է՛մ -•
նական , էսկ մէկբ յաւելուահական
:
Հեզէնակբ կբ քնէնէէ Հայ մողովբգտկան
առահ^
Ներն ո՛– ասացուահքներբ
, եւ ցօ
կուտայ թէ ՚ա^
տոնց
Համաբ
էբրեւ
կարեւոր
աղբէլրներ
հառա–
յահ
են Հ անրա յէն կեանքր
,
՛էէ ՛զ
կենղան
է՛ն ե ր ո՛–
կեանքէն
, մուլոէէբգ.
բանաՀէւսոլթեան
գէւցաղ -
նական
տեսա1լնեբը,
ոբոչ չավ՛ ով՚լր ական
ո՚-թէ՚՚նբ
^
Ո՚-բկէ
չ՛՛՛ա մբ թեւաւոր
էսօսքեր :
Ժողով րղա կան բանաՀ է՛ւս ո ւթեան "բոչ տե -
սակներբ
մամանակէ
բնթացքէն
կբ քայքայուէն
,
էնչպէս առասպե
լբ
,
երբ մարզը
էբական
է չխա -
նութէ՛ւն կը Հաստա-տէ բնութեան
ո՚֊մեբու
՚էյ՚այ
,
աոահբ կր յարատեւէ
երկաբ գարեր : Առահնե
բ ը
երբեմն
կը գորհահոլէն
Հէն էմաստով,
երբեմն
ալ
նոբ
բովանգակութէւնւ
կը ստանան ,
օրէ՚նակ
,
Հ. թաւլտւոբ
բ
թ ախտէն
էւն կաւ
,
կոԼլակը բախ
աէն»
, «Աչէոօբ
ունէ՛ք , լաւ օր ունէս»
եւն . :
Առահներբ
ստեղհուելով
անյէշատակ
մամա -
նակներու
մէջ, անբնգՀատ
փո փո էս ութ
էւննե
բ կը՜
բահ
են , յարմաբուելով
նոր
մամանակաշրջանէ
Հսէսկացոգութեան
: կարգ մբ
առահներուհաղոլյքը
ճշգելոլ
Համար
, Հեզէնակբ
կ*օգտտղորհէ
պատ —
մ ական
ն էւթապա
շտութետն
զր" յթ^երր
: Նեբա -
հո՚-թեան
մ էջ
մ անրակրկէ՚տ
կերպով
ո ՚ - ՚ ՚ ո ւ մ ն ա -
աէրււ հ է Հտ
յ մոզովուբղէ
պատմ ական բախտ է ,
պատմական
մէջավայրի
, քազաք. կեանքէ
կեն–^
3 աղէ ա րտացո
լմ ան
Հարցբ առա հնե
բու ել ասաց–
ոլահքներոԼ
մէջ. Հաստատելով
թէ անոնք էրա -
պա չտօրէն
«կ՛ա րտա ցոլացնեն
գարերո՛–
բնթաց -
քէն
Հայ մողովոլրգէ
ապբահ՜ մէջավայրբ,
կեան
քէ պա յման ները եւ յ՚սռաջ
եկահ
բնա՛ւ որո
ւթե
ան
քցԱԲ
«Ամերէկա
յէ Ա.այնը»
1952 ՅռւնոԼար
4ի հ|–ււյեբէն բաժնի զեկւլւցո՚֊մը Աուիրած էր Ա - Ա–
հարոնես^յի, անոր ծսնդեան ՏՏաԱ՚եակին ա ոթիւ։
Ատորեւ պատնէսը
ԷՐվ է Աւետէս
ԱՀաբոնեանը
:
Հա յաստանէ
նոր սե ր ունգբ
հան օթ չէ Աւե -
տէս
ԱՀարոնեանէ
գո բհե
ր էն , էնչպէս
նաեւ նա -
էս որգ
սերն գէւ բաղմ ա թէւ
նԼանաւոբ
գէմ
քերէն ,
ոբոնց
անունն էսկ ա րտա
սան ե լ
Հայաստան
ո՚֊մ
ա ր՚լէ լե լ է սովետական
կււ ռավա բութ էւնբ :
Աւետէս
Ա֊էււ րոնեան
ը մի Հա
յ գա րբնէ
ոբգէ
է ։ Ալետէւս ԱՀարոնեանէ
Հայբբ՝
գարբէն
Առաքե–
լբ,
անցեալ գաբէ
յէսո՚-նական
թուականներէն
,
իրանէ։ Ատ բ պատ ական
նաՀանգի
Հաւթըվան
գէ՛ւ–
՚Լէ՚Ց զազթե
լ է կովկաս եւ Հաստատո՚֊ե
լ
Մ ասէսէ
ստորոտէ
Ի՛Լ՛Է
էբ՛է աւա
ղէւղում
; Այւլտեզ
,
\
866/՛
Տուուաբ
4էն , հնահ է նրա կրտսեր
ոբգէն՝
Աւե–
տէ՚սբ :
Աւետէս
ԱՀաբոնեանը
շատ փոքր
Հասակում
կորցնում է էւբ Հօրբ եւ ւլրկւում
է՛ր Հ՛այրենէ
1էէ՚ււ–
ղէ՛ն կէ՛ց Ե՚լ՚էէբ
ղէւղաքաւլտքէ
ղպբոցում էր նախ
նական
կրթոլթէլԱբ
Լա բունակե
լու
Հնարաւորույ–
թէ՚՚֊նէց : Ա ակա
յն ,
մ է՛ բարեբախտ
ւրէսլուահով ,
սլա տ ան է Աւետէս
ԱՀ ա ր սն ե ան
է՛ն տ անո ւմ ենէջ -
մէ՚ահէն,
որտեւլ նբա բնղունում
են
Գէռբգեան
^եմարանբ,
ոբ ձբէ։ ապլ՚ո՚-Աա եւ ուս՛ում էբ աա–
ւէ՛" Է՛Ր ա չակերտներէ՛ն տ
էջմէահնէ
ճեմարանն աւա
ր ս՛ե
՛ու
լուց\
ԱՀալ՚ոնւեւանբ
մէ քան։ էէ տալ՛է։
ո՚-սուց
չո ւթէ՛ւն է ա—
նում՛
իւլղէբո՚-մ
յ
Այ՚է
ուսուցչութեան
տաբէ՚նե —
րո՚-մ է որ ,
1 896/»
կոաորահնե
բ է՛ց
էս ո ւս ավ՚ահ
Հա
զարաւոր ա րեւմ տաՀա
յեբ
Արարատեան
Դ՝՝" չ ՚ " Բ
կտրելո՚Լ
ապաստանոււք
են Կովկաս
% Գաղթական -
նե բէ՛ բ։՚։ղմ
ութ
է։ ւնն՛ե րբ ա ։քէտսներ ով ապրում
ե՛ն Ա–
րարատեան գա շտէ՛
Հտ
յ ՚լէ։ւզե րում
, էնչպէ ս նաեւ
իւլգէլ՚ում
եւ Իգ՚լէւրմ աւա
յո ւմ ; իբրեւ
գաւլթա -
կաննւերէւն
օգնող
յանձնախմրէ։
ան՚ղա՚ք
, ԱՀարոն -
ես։նւբ մօտէ՚ց
հանօթռնում
է նչ։անւց կրահ
սարսա–
վ՚ելէ։ ։ոտռապանքնե
ր էւ պատմ ո՚-թեան
ւ Այգ սլատ–
մ ո ՚ - թ էւննէե բ է՛ց
աւլղ ուահ
, գբում է մէ քան
է։
յ ո ւ –
զէ չ պատմ ուահքնե բ Հայ
ղ ազթ ականներէ
կեան -
Քէ՚Յ 1 "Րո՚^Ք 3^3"Ղ ս՛՛՛լա
լ ո ր "՚ թ է"–^ են թո ՛լն ում
եւ
շատ կարճ
մամ անակո՚-մ
Հաստատում
են։ ԱՀա -
բոնեանէ
գրական
անունը ;
Ա է՛ խումբ
ղ բասէբնէեբէ
օղն՚ութեամբ,
ԱՀա -
բոնեանը
Հն աբ.11
լո բութէ՛ւն է ս տան
ում
ան՛ցնե ք
Եւրոպա եւ բարձբս
ղոյն
կրթութէ։ւն
սսւանում
Զուէ՚ցերէ՚այէ
Լքյ1լաԼ քազաքէ։ եւ Փարէզէ
Աոբպոն
Հ։։ւմ ալսաբաննէե
րու՚Ր
, Հետե ւե՛ լով
գ րական
ու -
թ եւսւնկ պատմ
ութ եան եւ վւէ՚լէ՚ս ով""
յո՚-թե՚սն
:
կ ո՛է կաս
վե րա՚լառնա
լով
,
ԱՀ
արոնե՚ոնւբ
նբ -
ւէ՛ րւոէ մ է գրական։ ութե
ան եւ
մ անկա ՛էա րմ ո ւ -
թեան , է։ բրել
Թէ՚ֆ/Է՚"
քյ Ներս է սեան
գ՛զրոցէ աե -
սո՚-չ։
աԴէն
Ռ ո ւսա ս տան է՛ ցտր՚սկան
կառա ՛էա -
բ ո լ թ է ւն բ , բաղմ աթէ՚լ
Հա
յ ՛է՛ո ա ւո ր ա կան՛նե ր է՛ եւ
Հանրա
յէն դո բհէ։ չնէե բ ի Հետ ձե ր բա կա լո ւմ է նաեւ
ԱՀ
ա բ ոն՛ ե ան
է՛ն ել գաաէ
յանձնում
, էւբրեւ
յեզա -
փոխակս՚նէ՛ : Ա՝ էնւչել զատավաբ
ո ՚ ֊ թ է ՚ ն բ գբամա–
կան ե րա շխա Լքք րութեամբ
բան՚ոէ՚ց
<ա բձակ՚ո
լահ՝
ԱՀա բոնեան
բ ,
1911
է՛ն
։էա
էս չո՛ւ՛է է ա րտասաՀմ՚սւն
:
1916/5–,
ՀամաշվսաբՀայէն
առաջէն
պատերազմէ
ընթացքում
, ընգՀանո՚-բ
նեբման
Հետեւանքով
,
ԱՀաբոնեանն
էլ վերաղառնոլմ
է կովկաս ել շա^
բոլնակում էր գրական ու Հանլ՚այէն
ղւէրհ^ոլնէու–
թէւնբ։
1917/5»,
Կովկասէ
Հայոց
Համագումարէ
կողմէց
ԱՀաբոնեանն
բնտբւում է կովկաս է Հա ֊
յոց
Աղզա յէն 1ՍոՐ<ՐԳԻ ՆախաղաՀ։
Հա
յաստանէ
Հանբապետով^եան
Հռչակումէց
յետոյ
ԱՀարոն -
եանն
բնտբւում է Հայաստանի
խոր^բղարանէ^
նախաղաՀ եւ
1920^5,,
Հայաստանէ
անունէց, Փա–
րէղում
ստորաղբո՚^մ
է Աեւրէ
ւլա շնաղէ ր բ ։ Հա -
յաստանէ
սովետացման
Հետեւանքով
ԱՀաբոնեա
նը
մնո՚֊մ է արտասաՀման
, ուր շարունակում
է
զբազփլ
գրա կան ութե "–մբ եւ Հայկական գատէ
Հե–
տասլԱղում
ով–
1934/5»,
Աարսէյլում
, Հրապաբա -
կայէն մէ մոզո՚Ա,
մէԼ, Հայկ.
մշակոյթէ
մասէն
էբ ճառէ
բնթացքում
, ԱՀաբոնեանը
կաթոլահա
-
Հար է լէնում։
Այնուհետեւ
14
տարէ
շարունակ
կէ ս անղամալոյհ
վէճակում
տառապելուց
յետոյ
վախճանում
է
1948/
Ասւրէ՚լ
20/5՛
եւ թաղւում Փա
րէզէ Փէռ Լաչէզ
։լ.երեղմ անա տան
մէջ ;
ԱՀարոնեանէ
ւլոբհերբ
բազմ աթէւ
անգամ
Հ րատա րա կուել
են կռվկասում
մէնչեւ
1920
թը -
ւա կան ը : ք* ա ֆֆուց
յետո
յ ԱՀաբոնեանը
,
կտրելէ
է ասել
, որ ՛ոմ էնէց շատ կա ր գ՛ա ց ո ւահ
Հա
յ ղբ -
բովն՚երէց
մէկն է
:
Նբա թողահ
գրական
մառան–
։լ։՛ ւթէւնը
կազմում է աւե լէ քան \
5
ստուար Հա -
աորնեբ : Վերջէն
տ՚արէնեբէ
լ^թացքում
, Ամե -
բէկա
յ ո ւ մ
սկւ։ել է Հ րատա բակք^ւե
լ ն՛րա
Աբկերէ
մո ՚լովահո
ւն
,
արէ տասնե բո՚րգ Հատոբբ
լո յս տե
սաւ
մ է ամ էս Արան է՛ց ա՚ւաջ
յ
ԱՀա
բոն եան է պատ
՛է ո՚֊ահքնեբէէ
մ է Հատորէ
ռուսերէն
թա րգմ
անո՚լ -
թէւնը
ԷՈ յս է տեսել Ա ոսկուա
յում
«.քէւնէվեբսա
յ–
նտյա Բէբլէ^տեկա»
Հ րատա բակչոլթեան։
կողմից,
1912/5»։
ԱՀարոնեանի
գորհերէ՚ց
շատերբ Հբաաա -
բակուահ
են անգ
լեր
էն , ֆրանսերէն
, գերմանե -
բէն,
չեխերէն,
պուլկաբերէն
, յունարէն։ ել արա)–
բերէն : Ատվետական
է շխանու թեան
օրով
Հ րատա–
րակուահ
են ԱՀարոնեանէ։
մ է պատմ ուահ
քը՝
րեէաաները»
քսանական
թուականներէն
Աոլր -
խաթեանի
կաւլւՐահ
մոգո՚էահո՚ձՈւմ
, ք^է՚ֆլէսում
,
եւ
«
յՕայբ»
սլատմուահքր,
ռուսերէն
թարգմա -
նոլթեամբ՝
Աոսկուայէւ
«Օղօնեօկտ» շաբաթաթեր
-
թ՚ում
, որէց
յետոյ
ԱՀարոնեան՛է
զրակտնութէւ
-•
^Հ՛
վ՚ականւքի տակ է ղբուել
Հա
յաս տան
ում եւ
անհանօթ
մնւացել
Հայաստան՛է
նոբ սերնղին ; Եւ
սակայն. Աւետէս
ԱՀարոնեանբ,
Րաֆֆո՚֊ց
յետոյ,
եղել է ամէնէց
նշանաւոր
Հայ ղրողներէց
մէկբ :
Նա
զրել է պաամուահքներ
, վէպեր,
վվ՚պակնեբ^
տրամաներ եւ ճ՚անապարՀորղական
տպաւոբո՛– - ••
թէ՛ւններ։
Արեւմտեան
Հայաստանէ
1896/
ցնցող.
Գէ՚Գքեբբ
էրենց
ս-նջնջելէ
կնէքն
են գրել
ԱՀարոն–
ե։սնէ
յե։ոազէսյ
ամբռւլջ
՚լրա կան՛ութեան
վբայ^ւ
ԱՀարոնե։սնր
Համարլում
է Հայ
՚^^ԳոքԱ՚Գ^
տառապանքէ
երգէչբ
։ Նբա վէպերէ ել պատ ՚–
մու՚ահքներէ
մեհ մասէ
նիլթբ,
Հայ
մոզովրգի
տառապ։սն։քն
է
;
Բայց տառապանքէ
Հետ ԱՀարոն
եանբ նաեւ
ընղ՚իզու՚քէ
, ըմբոստութեան
եւ աղա–
տոլթեան
եր՚էէչ է : Հայէ ել առՀասարակ
՚էաբղոլ
տառապանքը
բմրո"տացբել
է ԱՀարոնեանէ
Հո -
գէն եւ պայքարի թափ տուել
նրա
զրչէն։
\9րգ
գաբէ
վերջում եւ 20րղ գարէ առ՛աջին
քսանամեա–
կէ րնթացքու՚ք
մղոլահ
Հայ աղատագրական
պա՛յ
քարի
վբայ,
Րաֆֆոլց
յեսէոյ,
•ամենտմեհ
ազգե–
ցութէլնն
է ո՚^եցել
ԱՀարոնեանէ
գրականութէլ^
.
գհերբ
, օրէտնակ
« Ալէն
ղնաց
Աո՚–"ան
եկալ»
,
^ Շեխը
գնա
ց
Մ աՀմ աան եկաւ» , «Մէ
րը
մ ան
ուկն
ուրացալ^
, « Եզան
բեռը ոբ չհ՚ւոլէ,
ք"^րբ զա -
ր է բութեան
չ ի երթայ»
, «Աբա՚լն
այնքան է
պըզ–
տէ՚կացել որ Ալէն - ՛Լուլէ՛ն
ո՚ոքով
կ^անցնեն
Հչն–
չէն ոլ անա րման
մ արգէկ
, ո րոնք
էնկսւհ
տեսնե–
լո՚է
երբեմն
բաբձբ
՚էէ՚բք
ո ւնե ց ոզնե րբ
, կ՝ա րՀա
-՚
մարՀեն
զան
ոնք) : Մ է;եւնո
յն ատեն այս
առահը
կը խորՀրգանշէ
երկրէ պատմական
ճակատագրէ
մէջ
անցեա
լէ՛ն տե։լէ
ունե ցահ
փո փո խ քյլթէլն
ը ,
օտար
բռնակալներու
ոաքէ՛ կոէսան
ԼԱլէ
%Ո՚–լի)
գառնալու
Հանգամանքը»
: (Նեբահո՚-թէ"–^)
=
Հեզէ՛նակբ
գէ՛տական խ"ր ՚էերլուհման
է են -
թաբկահ
Հայ եւ մէւս
մոզովուրգնե
ր ու առահ
ա—
սացո՚-՚ս՚հ՜քներ
,
լն՚էՀանրութէլննեբու
, նմանու -
թէ՛ւններու եւ փոխառոլթէւննեբոլ
Հարցը :
Հե ղէնա
կը կը մերմէ
փ ո խառո
ւթ էւննե
ր ո՛՛
ԳԲ՚գ–
բոցէ
գրոյթնեբը
էէ՚աստելով
ատոնց
Հակազէ՚տա—
կան Հանղամանքը
ելՀարցը
կը լուհէ
պատմական
նէւթա պա շտութեան
Հա յե ցակէտ ով
՝• «
Տաբբեբ
մողոլէուրղնեբու
մշակոյթէ
եւ կարեւոր
ստեղհա^
զորհո՚-թեանց
մէջ եղահ
նմ անո ւթ էւննե
ր բ կ՝ե -
րեւան
կեանքէ։
բնւէէՀանաւբ
պա
յմ աննեբ
ու մէջ ե -
՛լահ
բնգՀանրութէ՚ւննեբով
, անոնց անցահ պատ -
մակսն
Համանման
ճանասլարՀով,
Հանրայէն -
տնտեսակ՛ան
կազմ ութեան
նմ անո՚-թեամբ
,
բմբՈք
նում է՛ , կենցաղէ ել Հ ողե բանութեան
բնղՀան
ր ոԼ՜–
թէւններով
:
՚Լանալանեան
կբ Հաստատէ ^այ
մողո՚իո՚-րգի
առահնե
բու
ինքնատսլո՚լթէլնբ
է
Մ էւս
կոզմ է Հնա՛–
բաւոր կը Համարէ
փոխառութէւնբ
, Հարեւան
եւ
տնտեսաեան
-
քաղաքական կապերով
կապուահ–
մողովոլրղնեբու
մէջել է
Հե՚լիւնակը՝ կը Հ ՛ս ստաաէ
մողո՚էբգական
ի -
րապա շաա կան
ստեւլհագորհո
ւթիւննե բո՛– մողռ -
վրղասւետական
բնոյթը,
ցոյց
կո՚-տայ թէ պատ -
մ ութեան
բ"
լ" ր չբջաննե
բ ո՛ն
մ էջ
, անոնք
ո՚֊ղ -
ղուահ
են օտ՚սր
կեղեքէչներոԼ–
ղէմ ,«Ազքատէ
ղա–
տահբ, Հարուստէ ոՐ"^
4» է
^Օրէնքը
Հ՚սբուստէւն՛
Համար է գբո՚֊ահ
, սլատէմբ
աղքատէն» : Հեզի -
նակը կբ ^երքէ այն տեսակէաբ թէ –անցեալէն
գո՛^,
յո ւթէւն
ունե ցահ է մ է ասնա կան ել գաս ակարգաս^–՝^
յէն տեսակէտաի
չրամնուահ
մողովուբգ
:
Ժո՚լո՚էուրգը
առահ - ասացոլա
հքնեբուն
մ էջ
կ՝աբտայայտէ
էրեն
յատո՚-կ
լալատես՚ոլթէլնբ
,
թէեւ ղէտէ թէ լաւ ապա՚լան
ինքն
էրեն չէ գար եւ
պէտք է սլայքարէլ
«Ծառն
էնքն
էւրեն ցախ
չտայ»,֊
«ճէտ
հռելո՚է
մուրա՛լէ
չեն Հասն է» :
Առահնե
բուն Հակասական
մ աքերն ալ
ուսում՚
ն՛աս է բահ է Հ ե ղէ՛նա կր
. «Աս տուահ
ող" րմահ
է
խեղճ մարղոԼ
մալոնահ է», այս թերաՀաւատու
-
թեան քով կայ նաեւ «Աստուահ մէկ է,
ոզոբմու–
թէւնբ
Հազար»
յ
Արուեստէ
եւ լեզուէ
մասին , Հեզէնակբ
իբ նե -
բահո՚-թ^ան
մէջ կըղտնէ որ շատ բարձբ է աբ
տա յայտչականութէւնբ
եւ
բան։ա ստեզհա կան՝
սլատկերացման
մշակոյթր
:
Աաքսէմ
Գորկէն կբ խոստովս-նէ թէ էւնք շատ
բան
սորվահ է առահնե րէ , ա յլ խօսքով պատկե -
րալէց
մտահողութենէն
: ԱՀա թէ էնչու^
Կ՝Բ"Է
Գորկէ
զրոզէ
Համար խէստ
անՀբամեշտ է հանօ՛
թանալ
այն նէւթէ Հետ, ոբ կբ սոբ՚էեցնէ
սեզմեք
խօսքերբ
, այնպէս
ինչսլէս
մատնեբբ կր
սեզմեն
բռունցքէ
մէջ։
Վ.
ՆԱԼԲԱՆԴԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
