ԿԱխՕՐՐԱնԸ–
ԽՄԲ
—
Այս յօ դ ո ւ ա ծ ը կ՚արաատպենք
ՀԱՏ ֊
ԲՈՅԺ\ւ
Մարտի - Ապրիլի թ ի ւ է ն ,
մ ա մո ւ լի
տակ է, ց ո յ ց տալու եամաը թ է իմ բ ա գ ի ր ը ո՚րքա11յ՛
կ ՚ ա շի ա տ ի թ ե ր թ ը դարձնել հետաքրքրական, հսւ–
ճ ե լ ի , օդտակար, ամ՛էնուն մա տ չ ելի, ծաոայելուվ
միաժամանակ հ ա յ լեգուի1է1՛ ՚նոիյացման
Հա յերէն
լեղուէ
մ՛էք ունէնք
տարօրէնա՛կ
բառ.
մր,
յակուրքէ
, Ա եծարենց
էն
"էրելէ
, որ կուգա
յ
գաւառէն
, այժմ մօտ երկու
Հարէւր տարեկան
,
Iրգարել
,
վէն
1լե
րեւ
Ախէթ՛^
ա րբաՀօր
ռամ կօրէն
րա ււա ր ան էն
մ էք Լ
1 769) լ
յե
աո
յ Աւգերեանէ
ֆրանսերէն
բառարանէն
մէք
(1812),
յեաոյ
Գէորգ Գպէրէ
պարսկերէն
րաւլա–՛
րանէն
մէք
(1826) կ է վ ա չ է
բառէն գէմ, եւ այնոլ.
Հետեւ
ամէնւ բառարանէ
մէք , (տես եւ Երէց վար–
գա պետաց
բառարանէն
յալե լուած ր ) : Ա աո ւգա
րա–
նութէւնբ
կր մնայ
սակայն
անլոյծ
է
ԱբբաՀայրբ
կր գրէ յակոլրքէ
եւ յակուռքէ
, էսկ
Ջաէյքախեան՝
յակուրքի եւ Հակուրքէ
,
առաքին
ձեւն է որ
րնգՀանբացած
է մեր գրական
լեղոլին
մէք ;
Ս ա ո ւզա բան ո լթ ի ւն ր անծանօթ
, րա յց
անթէւ
Հոմ անէ^եր
ունէ ա յս բառր , բո լո րն ալ
ղաւառա֊
կան,
Համրեցէք
(է՜նչ
Հարստռւթէւն
է տյս,
Հ՚"յ
"՚9
լեզ"՛–) • —
X)՝անարմակ
, ճճռնէկ
, ճոնօրէկ
, ճօլօրէկ կամ
ճօլօլիկ
(Աբէկեան կբ գրէ ճօճօլիկ)
, Հալռնք,
ճէն–
քեիւ կամ ճ էն քաղ, քուկէ , էու, նանէկ^
էէ՚էէ՚հ. կամ
ճողչիկ
, ՜կաղնքուկ
, ճէնքէ , ճղօբբան
, ճղորտէկ
,
ճղոր , ճղճօր,
ճղո բոց ^ ^Լ" Ր^է
(Գտղբաչեան
կր
ղբէ
ճլօբղ)
, տատանոց
, ճօճանոց
, ճօճք , ճորճոր
,
օրոցչուան
, կաթռրոցք^
կաթօրրան
;
Այս բառացանկէն՝
ռմ անց
ստուգաբանութէլ–
նր անծանօթ է էնծէ : Մէկ մասր
էրենց
կաղմռլ -
թեան
մէք ունէն
ճէւղ եւ օրօրել
րառերբ
մանկա
կան արտասանռւթեամր
է
Տատանոց եւ յաքորգ ե–
րեք բառե բ ր կտրելէ է անւքատել
էբրեւ
Համարմէք
ֆրանսերէն
հ31&ՈգՕՈՃ բառէն(*՛)
, եւս
եւՅո1օ1ք6 ,
կամ
հքՏոճւ11օՄ6
որ այմմ անգոբծածական
, մո–
ղռվրղական
լեւլուռւը
էՁթ6–Շս1
,
թուրքերէն՝
տա<ն–
կալա - փիշաի ;
Ոմռնք
Հոմանէչ
կուտան
նաեւ բա
բան րառր , որ
հՅԱտէշյ»
է , եւս
03էՅրս1է0 :
Մնացեալ
ՎԻրքէն
երեք բառերը^,
էրենց
սլա չւդա գո
յն ձեւով ,
կր Հասկրցնեն
արգէն թէ է՛նչ կբ նչանակէ
յա -
կուրքի
, թուրքերէն՝
սալընհագ,
ֆրանսերէն՝
6Տ-
Շ31բօ1շէէ6 ,
էաալերէն՝
Ձ1է316ՈՅ
կամ
1)1Ոշ1օ1օ ,
գեբ -
մաներէն՝
ՏշհՅսեշւ,
ռուսերէն՝
կուչէլ ,
անգլերէն՝
յունարէն՝
Ձ101ՁՏ ,
պարսկերէն՝
յէչեցէ վե–
ՐԸ •
Շատ են կախօրրանէն
ձեւերր,
ամէնուն ,ծա -
նօթ,
բայց
գլթաւռբներր՝
երկու՛
1.
կախոՎԷ
օրօրոց
, որ յատուկ է
օրոցկան–
ներուն ; Կր պատրաստեն
պարան
նետելով մէկ ծա–
ռէն
մէւսր
ղաչտեբոլ
մէք, մէկ պատէն
մէւսր
բնակարաններու
մէք,
այս ձեւր կր կոչհլէ կա -
թանկողէն
(հ&աՁշ) :
2.
ճղօրրան
, որ յատուկ է
պատանէներուն՝
զբօսախաղէ
Համար : կր պատրաստեն
պարան
նե
տելով
բարձր
ծառերոլ
ճիւղեբուն
,
(բնակարաննե
րու
մէք՝ առէքէն) :
Առա
քէն
ձելով
, պարանբ
Հռբէղռնտկան
, կարճ
Կ^Րչյայ ճօճռւմներռւն
աղեղր,
ղրեթէ
ղետնէ
օբօ–
բոցէ
նման։
Երկրորղ
ձեւով, պարանր
ուղղլլնկէց
,
ճօճումներուն
աղե
ւլր ա յնքան
լա յն կ՝ բէլայ՝
ռբ
կէսաչբ քանակ
մր կր կաղմուէ : թէ առա
քէն ել թէ
երկրորղ
ձեւերոլն
մէք պարանր մէկ Հատ էէ
Վերքէն
ձեւռւթ
կարելէ է պատրաստե
լ նա՛եւ կա -
թան կռ ղինն ե բ ր , բայց
անՀրամեչտ
է երկու պա -
րան, (այգ պարագային
կր յէչեցնէ
խնոցէն) •
ԱՀա
յակուրքէն
, կամ կախօրրանր
;
Մեր
բնաչիարՀէն
մէք՝
սովորութէւն
էր Աեծ
ՊաՀքէն
երկուչաբթի
օբր կախօրրան
ձգել ել օրօր–
ուէլ
այն տանր
մէք,
ուր նոր Հարս
կար ւ իսկ
^Ւֆմ՚Գէ
^"՚յ հե՚^երր
կախօրրան կր նստէ էն Բա. ^
րեկենգանէ
Կէրակէն
(Ազգ–
Հանդ է ս , Զ– 63) ,
թէ–
եւ Բարաղամեան
իր անտիպ ՚բառարանին
մէք կր
Վհ՚"յէ թէ Վանի
մէք եւս կախօրրան
նստելու ՈԱ–
վորութիւն
կար Բուն Բաբեկենգանին
օրբ։ Գան
ձակի
մէք. Մեծ ՊաՀքին
առաքին
օրր, երբ աղ-
քիկներր
կախօրրան
նստէին,
աղաքր
այնքան
կր
Հրէէն ել սաստիկ
կ՝օրօրէին
, ռր
աղքիկներր,
էքնելոլ
Համար, կր պա բտաւո րուէ ին
խոսաովանիլ
իբենց նչանածին
անունր
(Ազդ՛ Հանդ է ս , Զ– 367) յ
ուրիչ աղատում
չունէին
:
Այս սովորռւթիւններէն
անկախ, երիտասար -
ղութիւնր
կր սիրէր
կախօրրան
նստիլ՝
երբ
,
է ^ ^ ,
նակին
Հրաւէրով,
մողովուրգր
կր թափէր
այգի ^
ներուն ու գաչաեբուն
մէք։ Եւ թնչ կայ
ալելի
ղբօսական ու Հռղեղռւաբճ
, քան նստիլ կախդր ^
րան,
ամրան մեծ տաքերռւն
, եւ օրօրուիլ
ծառե
(*) Վիքթ-որ Հի ւ կ օ , որուն ա չ ք էն չ է իաւսսս
փած կախօրրտնի1ճ՛ նկարչական
գ1^ղեցկութիլ5ո
(նոյն իսկ կ ՚ա կնարկ է Կրէօզի աղջիկներ՛ուն հոո -
մածալ շրջաւզգեստներուն) , կր նա|սր1նտբէ ղործա–
ծել ե9Աո;01ք€ ե ւ ոչ թ է 6Տ€քԱ–|>01€էէ€
(ԹշՈւաոԱյ ^
րուն մէջ) :
բուն ղով ճիւղեբուն
մէք տարուբեր։
Հովր կր չո–
յէ երեսներէէ
, թոքերղ կբ լեցուէն առաա՝ ու ղու -
լալ
օղով , ծառէն
տերեւնեբր
կր ղողգղան
ռսկե -
զօծ ղանակներու
պէս, երգր կր թռչէ
խմբական
կամ
մենաւոր։
Ո՛՛վ չէ յէչեբ
մանչերու
ել աղ^փկ–
ներու խումրերր,
որոնք
գէւղէն
Հեռու,
բլոլրնե -
բու– Վր"՚յ^
կախօրրան կբ ձգէին ու կբ ղռւարճա -
նային
օրն ի բուն
։
Հւկարիչնեբոլն
աչքէն չէ վրիպած
անմաՀա -
կան այս տեսարանր
,
աբղարեւ
բաղմաթիւ
աբ–
ուեստագէտներ
օգաագո բծած
են
կախօրրանր
տալու Համար կտաւ
մր, ուր, գա չտա
յին գո
յներոլ
հսւմանուագի
մր մէք, ետեւր
րլռլրներոլ
չաման–
գաղր, առքեւբ
ծաղիկներու
ել աղջիկներու
գոլ–
նասլարբ,
յանկարծ
սքանչելի
սալօ
մբ կբ կատարէ
աղքիկ
մր՝ Համ բառնալով
գէպի
ծառին
բարձր
ճիւղերր
, կարծես
երկնքին մէք առկախ
ցոլա– -
ցնելով
տերեւներուն
մէք պտուղի պէս
կախուած
աչքերր,
ցուցագբելռվ
նկարչագեղ
մուճակներբ
,
այլ մանաւանգ
Հեթանոսական
եւ օրՀնեա՛լ
բումբի
մր առաաանալր
Հովին անառտկոլթեան
չնորՀիւ։
Նկարչութենէն
ղատ , բմ չկո ւթ ի՛՛ ւնն ալ օղտա–
ղործած է կաիսօբբա՚նր, եւ Հինէն ի վեր։
Մինչեւ
այմմ
, կախօրրանր աեղ չունէր
բմրչ -
կակա՛ն բառարաններու
մէք,
եւ իմ րսե լիքս
այն
պիտի
բլլար
միայն,
՚կարղեան
Բմչկական
Համայ–
նաղիաարանին
մէք , թէ պէտք չէ կախօրրան
նբս–
տիլ ճաչէ տնմիքապէս
եաքր,
ինչպէս
սխալ է օրօ
րել երաիսաներբ
կաթ տալէ ետքբ։
Բայց
աՀա
ձեռքս անցաւ
Հին գիրք
մր,
֊ ՕւՏՏ61էՅէ10Ո
ՏԱք 16Տ
ա&13յւշտ
V^ո^^^^ոո6տ,
1&
^^§6 շէ
1Յ, բհէւտւշ • • •
ղոր ղբ–
րած է Փիէր
Տրզօ (^՜ճէԱէ
1)6ՏԶս1է) ,
Պորտս
յէն :
Այս գիրքր կր յանձնարարէ
թռքա խաաւո րնե րո լն
... նստիլ
կախանկողին
, օրօրուելու
Համ ար առ
ի րռւմույէ՚ն :
ինքնատիպ
բմիչկ
մ լն է Փիէլ՛
Տ րղօ : Ծնած է
1675/5,,
Արղաքի
մէք, վկայուած՝
Պոբտոյի
րմչկ՛
վարմարանէն
, մամ անակ
մ ր գո բծած է
Փարիղի
ձ՚էք,
1704
Տ"՚–նուար
2Տին
ղտսաիսօս կր
նչանակուի
Պոբտոյի
րմչկ
՚ վարմարանին
։ Այղ չբքանին է , որ
ղրած է այս գիրքր
՚՛ Ո՛նի
բաղմաթիւ
աչխատու -
թ իւններ
, ռրռնք կր Հաստատեն
թէ օմտուած էր
պրպտելռլ
անսպառ
եռանղռվ,
եւ , ինչպէս
կր
խոստովանի,
« իբ Համբաւր
վտանգելու
ղնով
սովորական
ուղիներէն
չեղելու
յանղղնոլթեամր»
։
Կբ սիրէր
ո րոնումներ
կատարել
բմչկական
Հ ին
գրականութեան
մէք,
ճոխացնել
իր Համայնագի
-
աական
ծանօթութիւններ
բ , վերաքևնել
ու փորձեր
կատարել
Հասնելու
Համաբ
նոր նուաճումներու
;
Բմչկական
իր մառանգին
մէք ճիչգ է թէ չաա
բան
փոչի գարձած է այսօր,
այսուՀանգերձ
Հհտաքբք–
րական է ինչ որ կր ղրէ ախտաբեր
«որգերռւ»
մա
սին , այմմեան
բառով
հլմանրէ»
, այլ
մանալանգ
թոքախտին
գարմ անական
ինքնատիպ
մ էկ
եղանա
կին
մասին,
կախօրբանով
։
Հիւծախտ
ագի առ
ւթե ան
Հ ին ու նոր
Հեղփնակ–
• ներու տեսակէտով
, թո քա խա
ին գլվսաւո ր գարմ ու
՛նր կր կա յանա
յ Հանգիստին
մ էք ,
բացա՛րձակ
Հանգիստ,
գի՛չեր եւ ցերեկ, աղատ եւ մաքուր
օգի
մէք
։ ԸնղՀակառակն
, Տոքթ
՚ Տ րղօ գէմ է անչաբ–
մութեան
, ու կր թելագրէ
օրօրել
, ճօճել ,
ցնցել
Հ իւանգ
մ արմ ինր ;
Պորտոցի
բմիչկր կբ կռթնի
մեծանուն
Աայտր–
նամի գարմանաղիտութեան
: Աբղարեւ,
անգլիացի
այս աչիարՀաՀռչակ
րմիչկր
(1624
1>689) ,
ոբ
մաբղարուեստր
կբ րարձրացնէր
բմչկութեան
,
ձ էավա ր ո ւթ է ւն ր չատ օգտակար կր Համ արէ ր թո–
քախէ
ւրներ
ն
Հ ամ
լ
էմ աղղա կաննե -
րէս չատեր, կր ղրէ Աայտբնամ
, որոնք ստոլգա -
պէս թոքախտաւոր
էէն , րնգունայն
փորձելէ ետք
ամէն գեղ ու ղարման, է վերքոյ
րումուեցան
ձէոլ
վրայ
ճամբորգութէւններ
կատարելով
չարոլ -
նակ»։ Ու կ՝աւելցնէ թէ ձէավաբռւթէւնր
յաքող
արգէւնք
կուտայ
ոչ^մէայն
անոնց մօա՝
որոնք կր
Հաղան գէչեբ
ցերեկ ու կր նէՀարնան
օրէ օր , այլ
եւ
այն թոքախտաւո
բնե բուն մօտ որոնք կր քրբ–
տնին
գէչեբնեբր,
փորՀարոլթէւն
կ՚ունենան
ել
յուսաՀատական
վիճակի մբ կր Հասնին։
^թէել
թոքախտր
անրումելի կր Համարուի
, կր գրէ
անղ֊
լիացի
մեծանուն
րմիչկր
, րայց
երղռւմ
կ՝բնեմ թէ
սնղիկր
այնքան
ազղեցիկ չէ ֆրանկախտին
ղէմ,
քինան՝
բնղՀատ
քերմերուն
ղէմ , որքան ձիավա -
րռւթիւնր
թոքաիստին
ղէմ»։
Մեր
ամէնէն։ արմանաւո
ր ու վաստակաւոր
պաս, -
բիաբքր,
Զիմառացի
Տակոբ
Նալեան եւս թոքախ.
տաւոր՝
ձիավարոլթեամբ
կր քանտր
րումել
զինքր
Հիւծող ու մաչեցնող
ախտր
(մեռած է
1764
Տոլ -
լիսին) : Օրմանեան կբ Հարցնէ թէ «թնչ եւ
ոբո^լ
խորՀուրգով»
Նալեան
պատբիարք
կ՝աչխատէր
իր
թոքախտ
ր րումել
ձիավա րութեամ
բ ;
Նալեան պատրիարք
կոլոտի
աչակեբտն
է , -.
այս աբմէքաւոր
եկեզեցականր,
Համայնաղիտա
-
կան Հրատարա
կութիւննեբռվ
եւ
լսաբանական
կաղմակերպութէ՚ննեբով,
ԺԸ ՚ ղարուն,
Պոլսոյ
մէք
ստեղծեց
աղղային
սքանչելի
չարմում
մբ ,
րով
կ՝ուզէբ
թումբ
կանգնել
Եւրոպացւռց
Հայոր .
սութեան
զէմ՝
կրօնական
գետնի
վբայ։
Ափսոս
որ
գործր կէո մնաց , որովՀետեւ
Հիւանգ էր Նալեան
,
եւ չուա
չիքեցաւ:
Ի՞նչ էր Հիւանղութիւնր
յ
(Մնացեալը յա ջ ո ր դ ո վ )
Հ;,
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
ՀաՎեստ
րողկԻ
^^^Ոէթիւէը
ԲԱՐԵԿԱՄԸ ՐԱՐԵԿԱՄի-6
Նամակգ
–"Տ՛*/՞՛/
^7՛՛/^՛
Ղ"՚,"՚էն7
՚ " ^ " * ՛ •
Այլեւս
կարելի է խ՚"""Վ՚"1էԼ
^՚՚՚ւե
^Դք՛^
որ ա^
գատ ես, թէ կր ԴՐ՛՛՛^
" ՚ ՞ ^ ^ " ՛ ^ 7 7 ^
•քքոռւոոյէ
գոց
կարմիր ԳԲՒ^
՚ ՚ ^ ՚ ք ր " յ 7 ե մ ն Ի ՚ ՚ է
^ 1 ՞ ; ։ ՝
ներ , անոնց քով
՚""11
՚1"ք
֊ մեոնիմնեբռլ
խուրձ
մր^
ու կրկւ-1, վարգեբ,
կ՚՚նակս
սնձենիի
Սպիտակ
ծս^
ղիկներ աքս Հրաչալիօբէն
բացուած քաք վաբգեր
^
Փաբիղէ
^ԷԿ
՚ ՚ Ր ^ ՚ " Ր ՚ " ^ Ռ
՚ ՛քր֊ Ղէ՛^՛^ քեղէ Հբա.–.
պարակով եւ սրաաբաց
, ոբպէսղէ ականք
ունեցող,
ներր
լսեն եւ աչք ունեցողներբ
տեսնեն,
որովՀե ,
աեւ
ցաւր
մէայն
մեր եբկուքէնր
չէ , այլ Համաչ -
խարՀայէն
աղէա։
Ն՚րէն
բաբէ ել չար
ոգիներոլ
կռիւն է, ռր կը. պատկերանար
մեր գրացի
Իրանի
Հէն
կրօնին մէք, եւ մենք ղոՀուեցանք,
որովՀետել
չաբր տիրեց
մեղի։
Բայց
քիչ մր Հեռուներէն
սկբ^
ոինք^
որպէ՚՚՚չէ
Հասկնալի
րԱ՚ոյ,
ոբովՀետեւ
-
մէն մարգ քեղ չէ ճանչնար
։
Գուն ծնար
ուրեմն Ատափաղար
,
արեւմտեէսն
Անատոլուի այգ ՀայաՀամ եւ Հիւրամեծար ոստա–.
նր : Հազի՛– այբուրենր
փոբգ
մ տած , ցաւբ
մտաւ
թչնամիին
փոբր։ Ու մեր տուներր
Րքեց
,
ինչպէս
գիրր
սեւ ղրաաախտակէն
։ Նման
իր
նախաՀայրե–.
բուն՜, ճինկիղ
խանի
եւ Լէնկթիմոլրի։
Աեծ
եղ -
բայբգ,
որուն կարօտով կբ խորովէս
մէչտ
, ղփն -
ուոր առէն ու այլեւս չտեսաք
զէնքր։
Մայրէկղ
ոլ
Հայբիկիգ Հետ մանկական
ծուռ ոտքերովգ
քալե–
ցէր աքսորէ եւ քարղէ
ճամբաներէն
։
Տակաւին
պատանէ.
Հայրդ
թաղեց էր ՚լետէ
մր ափբ
,
^ ^ լ
վհորած փոսէդ
մ՛էք, անծանօթ տեղ մր,
անծայբա–
ծէր Անատոլուի մէկ կէտին
վբայ։ Ու րախտ
ունե
ցար
մայրիկիդ Հետ մնալու
նոյնքան
անծանօթ
տեղմր, եւ ողք։ Տեսար
Հայրենի
վաղամեռ արե–~
ւածադր։
Աւարտեցիր
, իրրեւ
աղղային
սան, կ,
Պռլոոյ կեդրոնական
վարմա
րա
^։լ։ : Եկար
Փրակա
ու շրքանաւաբտ
եւյար
Առեւտրական
Բարձրագոյն
•ուսումներու
գպ րո ցէն
։ Եւ գարձար
Համալսարա -
նական։
Բիչերէն
մկկբ,
Հռն արչաւող
ուսանողնհ–
բու
մէքէն։
Յետոյ սկսաւ
Հացի
կոիւր։ Ոբբ
ե լ
աղքատ
տղայ,
մայրդ
բերիր քովդ
, տունղ
րրիր
չէն ^
սէրագ ու սեղանդ բաց, նիՀտր պատառդ
րոլոբէս
Հ
եւո րամնե լովւ
ինկար։
Ելար։ Տապալեցար
։ Նո
րէն ելար : Շակեցէր
ծուռ
սրոլնքներգ
ու
սկսար
ղպրձեալ
քալել, այս անգտմ
տարբեր
ուղէներէ
I
Տաքողեցաբ • ի՜նչ
լալ ղղայնոլթէլն
: Եւ
Փրակայէ
ամէնէն
աոաքնակաբղ
Հրապարակէն
վրայ ,'քաղա.
քին
ամէնէն
նոր, արղէական.
Հսկայ եւ փառաւոր
չէնքէն
մէք
բացիր
առեւտրական
տունդ, որ բար^
գալաճեցալ
ու սուրաց .Ամուսնացար : Հազիւ
կ՝ու–
ղէիր արիւնդ
փոխանցել
միւս
սերունղին, երբ
ե–
կաւ
1948^։
Բոլչեւիկներբ
կլլեցին
Ջեխոսլովա
-
քիան։ Բեղ, ղիս^ մեղ, բոլորս, եւ մեբ էնչքերբ է
Ու աՀա, էնձմէ վերք, վտարուեցար
նաեւ
գուն
։
Ո՞րբ։
Գաղթակա՛՛ն։
Մարգ բան չՀաբցուց։
Հա՛՛յէ
/էչոք
կ՚սրեւորութէւն
տուաւ։
Նամակգ
ստացայ
Հո-ոմէն , Աայէսէ
վերքերր,
ամէն
անցուդարձէ
տեղեակ
եղայ,
ե լ
ցաւեցայ,
ղէչ ցաւեցայ։
թէես
դի՛" է է ՐԼլալէքր
.
Բայց
գուն կէսակարմէր
էէբ կարծեմ։
կամ ա–
նոնց Համակէր,
ե լ
կամ բոլորտէքեան։
Ու աաս -
նեակ տարէներ
քարոզ կուտայէր
, գովելով
անոնց
վաբղապետոլթէլնբ։
Մոռնալով որ մարգր,
էսկ
այս սլւսրաղայէն
վարչաձեւր
, խօսքէն չէ ,
գործ՝էն
կր գատեն։
Իսկ այգ դործբ
է ՛ ՛ ն չ
եղաւ
մեղէ Հեա է
աՕէն։
Եւ ի%չ կ՝բլլար
այսօբ
Սփիւռքէ
թ չ
ուառ
^այոլթէլնր^
առանց այգ Հարուածէն
I
Հէմա տեսար,
զղացէր այգ գործբ, եւ Հռռ –՜
մէն
մէայն կր խ ոստովանէս
ղայն։
ԱնՀրամե չտ
էր յողնէլ
մէնչեւ
Հռոմ,
այգքան բան
րմրռնելու
Համար։ կր ղրես
« ԱՀա կրկէն
Հռոմ։ Այս ան–
Դ՚՚՚մ ռչթէ
էրրեւ
առեւտրական
ճամբորդ
, այլ աք–
Օորական։
Տրուած
Հրամանէն
՚իրայ Աայէս 9էն
Ոգեցինք Փրական ռւ օգանաւով
Հռոմ
Հասանք
I
Ծայրս,
78
տարեկան
, բամնոլելով
մեզմէ , չա–
Բունակեց
իր ճամբան
ղէպի
Պոլիս, ուրՀասած–
է
նոյն օրն իսկ։
Ես ե ւ կինս աո ա յ ժ մ
կը թափսւ–
ւ՚-ինք :
Աւելի առաք չկրցայ
ղրել,
որովՀետեւ
^
Դրեթէ առանց
ղրամի եկանք եւ տասր
օր *ատ
նե
ղութիւն
քաչեցինք ու գրելու
մասին
չկբց՚՚՚յ
մտաս–
ծել։
Ուրեմն ես, Վ՛ երանելին,
սարսափելի
վբ -
՛Ոանգ դարձայ այդ Հզօր կայսրութեան
ապտՀո -
վոլթեան
ղէմ։
Ուրեմն
իրաւ,
կամ
ես
սարսափելէ
եմ եւ կամ այդ բռնակ՚սլս՚^թէ՚նր
այնքան տկար I
Հագուստէ ղաա
ամէն
բան չկրցանք
աոնել, մէա^
"ին, ոչ էոկ մամացոյց
մր՛.՛։
Ուբէչ
նորոլթէլն՛
ներ մանրամասն
• ՚ •՝» ։
(Զեխոսլռվաքէայէն
կբ
վտարուէ, եւ
կր
խօսէ
Հղօբ կայսրութեան
մ ր
մասէն։ Ո՞վ է այգ կայս -
ր հ ւ թ է ւ ն ր ։
Ո
՞՛ւր
՚ ^ ^ ց Ջեխոսլովա
քիան։
կացու -
թիլնր
նոյնն
է
միւս
րոլոր
կարմ
բած
եբկիբներոէձ
մէք)։
թէեւ այսպարղ երկաողբ,
խեղճ Հայ որբ^ տ–՛
մէն րան կ՝րսէ,
ր՚՚՚յց
Հաոցուր
անյապաղ
մանրա֊
մասնութիւննե
րդ
, ԱՀա թէ ինչո՛՛ւ ,
Fonds A.R.A.M
