Մե^ ւեէւԱհաւ իւաԽւդը
Հա)նդ կաէե՚ւոէ դեէ
նԱուԱկեւ
ԻՐԱՆԻ ԱԶԱՏԱԳՐԱԿԱՆ
ՊԱՑԲԱՐԻ
ՄԷԶ
Զ–
\ է – մ ր ո ւ . թ կ ա մ 1,եփրւռվթ–
Նէմ
ր֊ռլթէԼ
ԿԸ
գէո՚նո
լէ
Վ^անայ
ին Հ էւս
էս
-
Յսրեւմ ուաք , աՀեղ է ու սլա ա կա ռա ղղո
ւ
,
ամ առ -
ՆերԱ կանաչւեբոէէ
ու սւեբեւնեքոէէ,
Ի՛՛է,
ձմեո֊լւ
ձիւնէ Հասա իսալով կբ ծածկռւի
•,
իաբձբռլթիլնբ
10.000
ռսւք , կանգնագեղ
կբ կենայ Վանայ
ծ-սվա֊
կի ել Մշբյ
Գռլլւանի
մէչաեղբ։
Հրաբխային
խառ–
,Լարանին
մէքն
կ
Նէմբութայ
չիճչլ,
2000
"աք
խո
րութեամ՛
բ եւ
7656
ոաք ալ բարձր
ծ-ովյէն :
Գարերէ
ի վեր,
Նէձրութր
եղած֊ է յիչատա–
կարանր
ձ՛եր մարանչոլմներուն
, արձագանգր
մեր
ան կա խռ
լ թ
ե
ան
Հաձ՛ար
մ ղահ՜
սլա յքա
րնե բուն
՚.
Աարմ՚նասլէս
ագեղ, բիբտ
ու անտաչ,
իրրեւ Հա—
մ
ա յն ասլատ կեր՝
անՀ րասլո
յր , Համ՛րան
եղաևա–
կին
, խոաե ր ր կր խանձին
արեւէն
,
կբ գեղիննան
,
ու այգ
ղեղնութիւնբ
խաոնւռւելով
մռայլ
լալա
յին
գեղԼութեա\Լբ
, Նէմրոլթբ
կբ վե րաՆեն
մ աՀ
րռւ–
րող ամա յութեան
մ ր» : Աերոբ
Աղրի՚֊ր
ի
ասլաս–
աանւարանբ եղաւ այս լեռր,
լսեց Հայ ֆետա
յիի
վր է մ խն ղի ր գնղակին
սո յլր
1
Նէմ բութ բ մեղ կր յիչեցնէ
Րէլր,
"բր կոչ -
ւոլահ՜ է նաեւ Նեփրովթ
, ուրկէ
լեռբ ստացահ՜
է
Նե փբռվթ
մ կրտոլթիւնր
, աՀեղ բռնակալ
մ ր , ո -
բուն ղէմ սլա յքարեցաւ
Հայկ
ՆաՀա սլետր
300
քաշերով,
սսլաննեց
ղայն եւ ա՜Լոր մարմինր
թա
ղեց
լերան կատաբր
, ոլա
յսսլէսռվ
,
Նէձ րռլթ
ր
Հանղիսացալ
պատմ ութիւն
Հա յոց ին
նախագուռբ
եւ մեբ
մո ովո ւրգի
տա րահ՜ յա թանա
կին
յո ւչա -
բարր ։
Ուրեմն՝
Նէ՛ք բութր
մեբ ցեղային
Հպարտանւքն
է , մեր մարտակաՍ
ողիի ա\Ապարաելութիւնր
, եւ
մեր
աղղա յին կաղմ աւո բ ռ ւմ ին պա տո լան ղան
ր . . :
Սեպօւհ լեււը
Այս
լեռբ կր գտնուի
Երիղայէ մէ^,
Լուսա
ւորէ չի լերան մէկ
ճիւղն է եւ անոր
կատարներէն
մէկր
:
Այս
լերան մէկ քարահ-երսլին
, Աանէա
այրին
մ էչ , ճգ՚ւ եցաւ Գրիգոր
Լ" ւսաւորիչր
, Հոն մ՛եռաւ ,
եւ Հոն ալ ունեցաւ
իր Հաւատքի
կանթեղր
։
Համ աձա
յն
աւանգութեան
մ ր ,
Հեթանոս
վագրր կամ՝
ոյմի
եւ անվախութեան
վարաղր
,
Տ րգատ թագաւորր
, ՛Րբիստռ\1 էութ իւնր
րնգռւնե–
լէ վերչ
գարձաւ
ղառնոլկ
, պա ր տ ո ւահ՜ Հոգիով
,
ճակատագրապա
չտ ու Հլու,
Հո գե
թափ՛ռ
լեցալ
,
պարպուեցաւ
ումէն եւ անոբ գիմագրականութե
—
նէն, ճակատր
քսեց
Հողին, ստրկացաւ,
կոբսրն, -
ցուց
ղաՀ
ին Հրապո յրր , ի չխան ութե ան եսր , Հայ
րենիքի
ու սեվւական
մողովուրղի
Հայբ
ՐԼԼ՛"է""՜
սլա բհ՜անքր • • • , Հետեւեցաւ
Ան "՛կի
ո րղլո
յն , մ ր–
աալ
Ա անէա քարայրր
ճգնելու
Համ աբ ։
Պալատ ու քարայր : վաղր ՛ու ղառնուկ
: Ու -
բացում՝
երկրաւռր
կեանւքի , չաՀելու
Համ աբ երկ–
նալո ր բ՛ . . Ուրացում՝
իչիւանութեան
, լնտանի
-
քի , սիրելիներու
ել աղգականի՝
ի խնգիբ սեփա
կան
Հ՛ոգիի փրկոլթեա\1.
. . • :
կհ՜ կաե ցաւ , մանբա
-
ցալ քարա յրին
մ էչ , Հ ա լեց ալ անո բ բոբբոսաբո
յր
մութին
մէչ..., ու օր մբ, ՚անտրառւնչ
եւ անաղ—
մուկ
Հողին աւանգեց
, խաոնռւեցալ
ամայոլ
-
թեան
փոչիին
եւ անէութեան
մուխթ
. • • ։
Րայց Հոգեվարքի
վերչին
վայրկեանին
, Տ
րր–
ղաար իր յաղթական
սոլրբ քակեց
մաչահ՜ մէչ -
քէն
^ ղայն նետեց
օղինւ մէչ...։
Այգ սուրբ
գեռ
կախուահ– կր մնայ Աանէա
քաբայրթւ
առիքէն
.•:
Համ աձայն
աւանգո
լ
թեան
, օր մ ր , սլիաի ղայ
յարմ ար
մամ բ, երբ Հայ երիտասաբգ
մ ր
պիտի
մտնէ քարայրր,
վար պիտի առնէ սուրբ, եւ անով՝
պիտի խլէ մեր երկրի
անկաիսոլթիլնւր
. . . ւ
ԳռՆյլգռ-լռաճ՛
եւ֊ իր աւ֊անւյ-ռւթիՆնր
Հայոց
Հեթանոս
կրօնի մայրավան՚ք
Աչաիչա–
տէն
չուրչ
10
քիլոմեթր
Հեռու վայր մր կայ, ուր
Մ
ռլչի
եւ ԳենԼճ ի րարձր եւ սպառնալի
լեռներր
գէմ գէմի կուգան
Հղօր պայքարի
Համար,
ղիրաբ
բղկտելռւ
վճռականութեամբ
, ել իրարմէ
խլելու
Հողին
յետին
մասնիկն
ալ..., անոնց մէչաեղբ
կր
մ տնէ Հաչտարար
էփրատր
, զսւ\՜՚.ոնք կր
Հրաւիրէ
եղբայրութեան
, խաղաղութեան
, խաղաղութեան
:
Այ"
Գ"յգ լեռներու
ղէմր
բլուր մր կայ ,
որ
հ"չ՚"–ի
Հ՚ուրգուււա ,
՚.ւրկէ ինքղինքր
վար
կբ
նետէ աբգավազ Եփրատր,
ձիու սլէս
փ\.չելով,Հե–
ղեղի պէս գոռա լով
, եւ անՀաւանական
չէ
ո ր
ԲԼ"՚–Րէ1 իր անունր առած
րլլայ
չր՚ԼԷ՚^էն
գռռգո
-
""ՑԷ՜՛–
Գարեր առաչ,
Հայոց Աստղիկ աստուա
-
ծոլՀիիհ
Համ աբ բագին
մ ր չինա ւած
է ր
Գոլրգու–
""՚յԻ վՐ"՚յ–
Իրրեւ
կին, Ասաղիկր
Հմայիչ
էբ իր
մ արմնի փարթամ
ո լթեամ
բր , մ՛իսին փա յլուն ու -
թիւնովր
, նայուածքին
քաղցրութեամբր
եւ եր -
կաբ մաղեբովր։
Ամէն անգամ որ Ասաղիկր
Գուր–
գուռա
կփչնէր
լոգանքի
, Տարօնի աաբփասէր
ե–
րիտասարղնե
բր, վառած
ոիրոյ
էրակէն,
կբ
բարձրա՛։՝ ային Տաչօնաց
սարի կատարր, եւ Աստ
-
ղէկէն գաղտնի՝
կր գիտէին
անոբ
մ ե րկո լթ իլն ր.. %
Օր մր, Հայոց ամօթվսած
աստուածռւՀին
կ՝ի–
֊մանայ
գաղտնիքր։
Հայաստանր
ամօթխածու
-
թեան, գասական
երկիրն։ էր,
ոլր
ապրումնեբբ
Վերջերս Թէհրանի մէջ սկսել է հրատարակ -
ոսել «Օղարը օ ա րղ» անււՆնռվ ք–եր;թ–ը, որն
իր
Հո կ ա եմրեր շ շ ի թ ո ւ ի մ է ջ , յիշեալ ի ո ր ա գ իրը
կր–
րող յօ դ ո ւ ա ծ ա ւմ, յսօսելով նա|ս
հ ա յ ժողս վ ր դ ի եւ
ապա
մասնաւ,րապէԱ իրա՚նահայւււթեայ1
մասիՁ՛,
(յրում է
Հնուց է վեբ
^ երբ Հայ մողովուրգր
րնակու
-
թէւն Հաստատելով
Աբանէ
չբչա\՚.ռւմ
, Հայաստա
նր ւլաբձրեց
իր րն։ակավայրն
ու Հայրենիքր,
միչտ
էլ ձգտեց
ու աչիսատեց ստեղծել
մ՛ի
ինքնավար
՛Ու անկաիս պետութիւն
ձ*ւ
Համախմ՚րելաէ
իր ցե -
ղակիցնե րին ու կրօնակի
ցնե ր ին , կեա\՝–քի
է" չե է
մի նոր պետութիւն
:
Ա յս տառապած
ու Հալածուած
՛աղգր , Հաս -
տատոլած
էէնե լով
ղանաղան աղգե ր է երթի
քա -
ոյոլղին
Հանգիսացռղ
մի կէաում
, միչտ էլ ենթա
կայ
է եղել յիչեալ
ցեղաիսմրերի
յա րձակում
I ե բ ին ,
եւ գարեր չտրուէ՝.ակ սլատերաղմի
ու
պայքարի
մ էչ է եէլե լ իր Հա յրենի
երկրի պա շապանո լթե ան
ու պաՀպանմ՛ան
Համար
:
յ՚բենց
պաամութեան
բնթացքում
նրէէւ\՚.ք եր ֊
բեմ՛ն ենթա րկո ւե լ են Ամո ւրի չրչանից գէպի
ա յն
կողմ եր՛ե իչած
՝Բ ասպի էն ցեղա խում բե ր ի
էլրոՀնե–
րին
, եւ Հաբկագբուել
են պա յքարել
նրանւց գէմ
իրենց փ ր կո լթ ե ան
Համ
ալ։ : Որոշ
մամ էււնակ
է լ
ենթակայ
են եղել թուրք
Հ ռ րղաների
յա րձակմ ան։ ,
որ։ւնք
յ՛րան։ի վբա
յով
խումե
լ են նրան ց Հա յբե
-
նիքր, եւ երկար մամ՛ան՛ակ պատերաղմ
ել ։։լ պա շտ
պանո ւե լ են ա յղ արիւնա
ր բու
եւ էիա յրագ
9 եղի
՛էՄ •
հայաստանր
մի ւոբոշ մամանակ
էլ քալու —
թեան նէէիսաէլ է ւրարձել իրա՜ւի եւ Հռոմի
միչեւ,
եւ
Հա յութիւնր
իր կեա\՚. քր բաբշ է տուել
երբեմն
այս
եւ երբեմն
այն կայսրութեան
աիրակալոլ
-
թեան՛ նեբքո
յ
յ
Այս տառապած
, ւլո բծո
ւն եա՛յ եւ ՛աշխատասէր
մողովուրգն
երբեք լալ օրեր շի տեսել
եւ ոչ մէ
մամ անէակ խաւլաղ ու անէ։լո բբ կեանք չի ունեցել
յ
ի րանի եւ Հռ՚էւմ էական
կայս բռւթիւնո՛. երբ
տբ–
կա րս.ն։ս\լո ւց յետո
յ , շատ կարճ
մ իչոցում
,
որր
կէս գարից
աւելի քիչ տեւողութիւն
ունւեցալ
, այս
մռ ղո ւէո ւրղբ չատ
ու քի չ չտկեց իբ կաց
ութ
է։ ւնբ ,
բա յց ղեռ եւս իր սլե ա ու կ։։։նէ ո ւթ է ւն ր չա
։Տ
րացած
,
են թ ա րկո ւե ց մաՀմ ե տական
Թուրքեր
ի
յա րձակ
-
էքաև եւ^ա յնոլՀ ետեւ ցեղա յին պատերաղմ
ր
վե -
բած։ւ ւե ց կրօնա կան գո ւսլա րնե բի
է
թբքակա՚և
զանաղան
ցեւլա խում րերր
,
որոնք
երրեք
չէին
մ ո էւա ցե լ եւ չպէ՚աէ
մ ոււանան՝
իրենց
վայրաէէ ու լե։ւնային
վարք ու րարքերր
,
կրօնէ
պատրուակով
զանգ՛։, ւածա յին ա յնպիսի
աՀաւոր
I՝. ախւ\ իրնե բ սարքեց էն , ոբ ի ՚էերչո
յ ա յգ
մողո -
՛էր ՛լէ՛ ձ՛ր էսո շոր
մ ասր Հաբկագրո ւած եղաւ
Լ^ել
է։ր Հութ ու չուբր
եւ ցրռւել
է։ սփիւււս աշխարՀի :
Այգ աստանգական
կացութիւնր
շարունակ
-
ւռ ւմ էր նաեւ Աաֆավէւնեբի
ի շվսանութեւսն
օրօք,
երբ
էթբչփններս
էին զեկավարում
իբանր;
ՇաՀ
Աբբաս Ա,աֆավին զաՀ բարձրանալուց
յետոյ
, այգ
տառաէէլած
մողովրգի
Հա\՚.ւլիստն
ապաՀովելոլ
Համ աբ , նրանց է։ց աՀ՛ագին քանակութեամբ
գաղ
-
թեցրեց
ի րան
եւ թէա կեցնե լռվ
նրանց
Ա սլա Հանի
Զու։լա յում
, ոչ մ ի չանք չխնա յեց ՝ նբանց
Հանգս–
աի ու ապա
Հ։ւվոլթեա^՛՛
Համէսր : Այնպէս
որ կարճ
մ իչոցում
նւբանք կարռզացան
րարելաւել
իրենց
վիճակր
, զբաղո լե լ շինարար աշէսաաանքով
, վե -
րա կանգնե
լ իբենց ազգա յէ՛ն
ս
ոէէո
ր ութ իւննե ր ր եւ
էէա րք
ո լ րարքր
, կառու ցեց
ին Ջ" ւ՛լա յի
Հո յակապ
էէանքր , որ շէւնոլած
է
Հայաստա\Նի
էչմիածէն
վան քէւ ոճով։
Ա աֆավի
թա էլա լորի ա յգ բա րեա
-
ցակամ վեբա րեբմ՚ունքն
աւելի
եւս գրգռեց
Օս -
մանցի
Թ՚ուբքերին
, եւ
վեբչիննեբս
անրնգՀատ
յարձակո
ւմնե րռ վ կողոպտեց
ին ու աւերեցին
Հա յ–
կական քա էլա քն երն ու գէ՚֊ղե
ր ր ել զանգուածա
յին՛
այնպիսի
վայրագ
ու անմարգկայթն
չաբղեբ
,ոլ
կոտորածներ
կազմակերպեցին
, որ պատմոլթէ^
^
նբ երբեք մտաՀան
շպիաի անի այգ սարսափաղ
-
գու սպանէէներն
ու նախճիրներբ
%
Հայ
մողովրղի
այգ թշուառ վփճակբ չարոլ
-
նակւում
է ր : ԱյւլուՀանգերձ
, այգ արի մողովուր,.
ղր եբբեք մտաՀան
չէր անում իր կէտ նպատակբ^
այն
է՝ ձեռք բերել
իր ազատութիւնն
.ու անկա -
էսութիւնր։
Րայց նա չէր յաչողում
յոյսի
ամէնից
փոքրիկ
նշոյլն անգաձ՛
ունենալ
:
Երր Ց՚՚-րական
էիուսէ՚այուձ՛
սկիզբ առան
ա
՛յ՝՜՛
ղատական
շա բմում Լ երր եւ կեանքի
կո չուեցին
զա–
նաղէսն։ կո ւսա կց ո ւթ էււննե ր , Հայերր
եւս ի մի Հա.
ձ՚աէսձ՛րուե ցին՝ իբե\1ց վաղեմի
ձգտումների
իրա -
կանա ցմ՛ ան
Համ աբ ; Ն լ՛՛ոնք գործա կցե ցին
աղա -
տախռ Հ
Հ ո սանքներ
էւն , եւ երբ Ո՛ուս իա յում կազ–
մռւեց
Աոցիալ
Գեմոկրաա
կուսակցութիւնր
,
նրանք էլ ստՆղծեցին
«Գաշնակցռւթէւն»
կուսակ
֊
ցութիւնր,
շաբա
ԼՀ՛.
ակե
լով
էւրենց պա յքարբ,
թել
թ է կունք
Հան գիս անա լուէ գրաց ի ե րկի
րնե րի ազա
տատենչ
էսմբակցոլթիւններին
;
Այս
մ՛իեւնո
յն շբչանին
էր զուզաղիպել
նաեւ
Իրանէէ .աղաաակա\ն շարմման
զարթօնքր;
իրանի
ազատամիտ
ու լայնախոՀ
աարրերր
ւրոբծէւ
էին
ձեռ՚-արկել
աղատուելու
Համար
Ղ,աչարների
մի
աՀեծան
տիբակալոլթիէնից
եւ օաարների
միչա
-
մ տութ իւննե րից
:
ի րանի ել կովկասի
Հա յե բ ր կա րե ւո ր աչակ
-
ցութիւն
էթ. ցուցաղրում
թէ Ա՚ուսիայի
ել թէ ի–
րանի ազատաղրական
շա րմո ւ։Րնե բ ին •, իսկ
միւս
կողձ՛ից տ յգ
մ իեւԼ ռ յն մ" ։լո վր գի զաւա կն՛երի չան–
քեբով
էսոր արմատներ
էր նետռւմ
ազատութեան
ծառր
0՝։։ւրքէայու։ք
, աճելով
ու ղաբգանալով
ա–
ղատական
։լա։լա էիա րնե բ ր
Հայ մ տաւո րականնե բ ի
չանքեբի
ու քաբ։ւ։լչութեան
շնորՀիւ %
Այո
մող" վբգէէ գ՛՛ րծո ւնէ ե՛՛սյ ե ւ
մ տաւո բական
ղալակնւե բ ր րհղա րձակ
ղ։։ րծռւե է ո լթեան
էին ձեռ
նարկել
յիչեալ
երեք երկրներռ՚ււք
, Հ ան ւլի ս աքն ալո վ–
շա
ւլկ
։ււ
պ։ւ ղ օղակն ա յգ
երկբների
•ա՛զատ՛ա տենչ
էէէձ՛րակցութիւննե
բի
միչեւ
յ
կա րե լո բաւլո յն ղկմքր,
,։ւ ր սլէտք է յիշատա
-
կե լ ա յգ
մ ւսր ւլում , եւ որ մ եծ Հռչակ
է ւէա յելում .
իրանում
, Հան։։լուցեալ
Եփրեմ
յՍանն է , որբ Հ՛այ՛
ղինեալ քաչարի
մ ա րտիկնե րի
բ՝ կե րա կց՛ո
լթեամբ
մ եծ
ղ։ւՀո ղութ իլննե ր կատարեց
յան ռւեի րան է ան
կա էս ո ւթ եան , վւառքի եւ Ա աՀմ՛ան ագր ական իրա -
ւակա րղ ի Հաստատման
։
. ,
Ո՚ուսիայում
տեւլի ունեցաւ
րոլշեւիկեան
յե
՚լաչրչ՚։ւմ՛լ։
: կործանուեց
նաեւ Օսմանեան
բոնա
–՚.
կալութիւնէր
: ի րանում
՚էեբչ
տբոլեց
.՚Լաչարնեբթ
է՛շխ ան ութե ան , րայց է։ ւլերեւ
ելան Հայ
մողհվխ–՚\
՛էի Բ"Լ"Ր չանւքերր, եւ թէեւ
յէչեալ
բոլոր
խմբակ–՛՝
ց ւ։ ւթ էւ ւնն ե ր ր ինւք՛. ավար ութէււն
էէն խ՛ո ստացե լՀա–
յաստանին
, րայց ամէն ինչ անցաւ ապարղիւն
: •-
Զ՚էլիտ ե ՛ք ոււանա
լ ,
ո
բ Հայ մռ զո վո ւրղբ
մ
աււ^^^
նակից է եղել նաեւ նաւթի
աղգայն՛ացման
սրրՓ
զան
չաբմէքան
, եւ այգ
։քարզում
ոչ մի ճիգ .է*եք^
չանք չէ։ խնայել
:
ւ.՝;>։՚ֆ.
Հայ
մռղովուրղբ
մեծ ել ազգեցիկ
գեր է ֊ոլ -
նեցել
Արեւելքի աղատագրական
պայքարի
մէչ եւ
իրանցի
մաՀմ եաական^ երիս
Հետե
էռ
ս
լա
1111,
բար
մել
պա բաա կանութիւն
է չմ ոռ ւսն ալ նրանց արմէ քա -
ւոր ծառա յութ իւնն երր ; իսկ Հայ մողովուրղն
եւէք;՛
ի ՚.ն կաաէ։ պիտէ։ ունենա
յմի
քանի պարագաներ
,
ո րպէսղի
Հ՛ամե րաչխո ւթիւնն
ու
մ իասնականու
-
էմէււնր կանգո ւն լինի : Նրանք պիաի աշխատեն
ի -
բենց
մ ասնա կցութ ե ամբ
անօրինել
իրենց ճակա
-
տագի բ ր , պա։ողամ աւ ոթւերին
պիտի րնտ րեն չի
տակ
եւ ա էլ՛ էււ ան ձն ա ւո բո լթ իւննե ր ից , որոնք
վա
յելում
են րո լո բ ի բ ան ցինե ր ի վստաՀութիւն
բ
եւ
երբեք օտա
բնե բ ի վա բձկաննե
ր ր չեն եղել : Նրանք
անցե ալէ։ սլէս ։։լք^տէւ չենթարկռւեն
պա րտագրան
-
քէ։ , ո րպէսղի
ի վիճակի
լինեն չարունակել
էք՚՚նց
թանկաղին
ծառա
յու թ էւննե ր բ ;
«ԱԼԻ՚Ր»
ԿԱՐԳԱՑԷ-Ր ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՏԷ
-Ր
«ԱԱՌԱԶ^Ը
զուսպ է էն , եւ սիրոյ
ՀրգեՀր
կաււլանքի տակ
առ
նուած
էր
1
բարկացաւ
Ասաղիկր
եղածին
Համար,
Հրամայեց
որ թանձր
մչուչ
իիէ
, ծածկէ
Աուչի
Գուրանր
եւ անոր
լե ռնեբր
, ՛ո րպէս
զի , երբ
մեբկ
ու գեւլեցիկ
մարմնով
իր լոգանքր
բնէ ,
Տարօնի
տաբփավառ
եր իտա սա րղներր
ղինքբ
չկարենան
տեսնել
• . . ;
ԱՀ ա Հայ կ\՚– ոչ ամ օթ խած ութե ան ՚էէպբ ՝•
Հ ա յ ո ց լեւն՚ւ1երը
Հա յռ ց լեռնե ր բ : կախարգութեան
չափ
մ ութ
,
մագաղաթներու
չափ
Հնամեայ,
եւ մեր
«Զա։էոց
մեղրէին
չափ քաղցր
լեռներր։
Ո^ր լեռր իր աւան–
ղութէ։ւնն
ու խոբՀուբւլր
չունե ցաւ :
Հայ
մողովո ւրգր
Ն՚ղ՚աաին տուաւ
Ծիրանի
յաղթանակր
եւ Աեծն Ներսէսի փրկարար
աղօթքր
ղիտե լո լ փառքր ։
Գրւլուռթ
տուաւ
Տապանի
սարսուռր
զգալու
եւ
մ արղկա
յին աղգին նռր արարչութեան
^րա
չքր
վայելելոլ
բախտբ
;
կա րնռ
յ խա չափա յտ
լեռներուն
տուաւ՝
Տէ
սուսի խա չաւիայէո է։ն թագստոց
եւ
աւանգատուե
րլլալէէլ պատիւր ։
՚Րաբկէի
լեռներուն
տ ո լ ա ւ ՝
Հեթանոսական
ու
քրիստո
էակա՛,։ գարերու
ամբողչ
տելողռւթես/ն
րնթ ացքին
, կրօնական
մ ա յրավանք
գառնալոլ
աոծանէ.
պալ
քր
վերչապէս
Հայ մողովուբղի
նկարչագեղ
եւ
աւանղամ
ոլ Հոգին
, էնքղէ՛նքր պարպեց
մեր լեռ -
ներու վբայ,
զանո՛նք ծաղկեց
աւանգոլթէւններով
ու առաս սլե թերով
:
Հայ
Հռգէն՝
Հայ լեոներուն
Հագցուց
, պատ
կա ռան։ քի , մ եծո ւթե տնէ , լո յսի , յո յսէ՛ , Հ ալատքի ,
սիրոյ
, ղո Հարեր ութ եան , խղ^ի,
աշխատանքի
մ արտ ունէակո ւթեան՛ , ամ օթ խած
ու թեան
, գեղեց -
կութե ան , յարութեան
ել արուեստէ
թոբՀոլրղր
,
որպէսզէ։
Օր մր անոնցմէ
ներչնչուէ
;
Գե ղե ցէ կ չէ ՞ք զ տներ այս ե բկունքր %
ՄՕԱ
-
ՀԱՆԻ
Fonds A.R.A.M
