եՂԻՍւ ՏեմԻՐշքԻՊԱՑեԱն
(ԾՆՆԳԵԱՆ
ՀԱՐԻԻՐԱՄԵԱԿԻՆ
ԱՌԻԹՈՎ)
Թոէ
^քխաճ
իԱլպես
ա ե
Այա տսւրի կր չյէա՚եա յ ~> ա յ
գրակա՛նութեան
աագանգաւոր
, ի՜-քնատիպ եւ աւ1 էնկն
աարօրինակ
իառնո ւահքի աէր գրագէտ՝ Ե •
ծ
էմ իրճ ի սլա չե ա–
՛և ի հն՛նգեան ՀարիլրաւՐեակր :
ք*առերը որ սլիաի գորհ՜ահ՜ենք
ի Հաչիւ իր մե
հ՜ութե ան՝ գմոլա ր թէ յաքո գին իրենց առաքե լու՛
թեան
մէք։
ի՛՛նչ րսել,
ինչսլէ^ս
րսել... Վչաի եւ
ուրախութեան
խ լրա ում մլլ կր զգաս
Հ ոգի
էգ
ներս , որ ասլրում , գութ , սրտագեգ եւ ա\նվերա -
սլաՀ Հիացում կր տանի իր անունին ;
Պ՚որագայ
մր, որուն
Հ ա՛Լ գէ ւզ ա յնքան անփո յթ
գտնուեցան
կարգ մր գրողներ
, ւղաաէ սլատ զարնելոփ
Հան -
գուցեալի\և
արզար
իրաւունքր
եւլոգ ^ մեհամտու–
թիլնր », սա Հեցն ելէ յետոյ
նաեւ
փե րապաՀ ա յն
պիսի արաա յա յտո ւթի ւննե ր , որոնք
կեղհ իք կր
տեսնէ ին՛ մեհ գրագէտի
ի՚Լ^^ատ պութեան եւ ար -
աւաոռց գազափարներուն
մէք։
Ե գերա րախտ րանա ստե գհթն– անձն աս պան ու -
թիւնն անգամ
չինհու
յա յտարարե
լու
աստիճան
տռաք գացին
ոմ ա՝Հք երր մեր յաւէտ
անմ ո ռ՛անա ~
լին, « է ք մ ր Վէրթէր կարդալէ
յեաոյ »,
կ՝երթայ
իր « Վտիտ
մարմ ինր յանձնելոլ
կռ Հ ա կնե ր ո կև » ,
Ա օտա
Պո լոն ուի բարձունքէն
գաՀափիմելու
որո
չումր
ո ւգե ղին
մէք : Ոարե բախտ
զուգագիպու–
թեամբ
մր սակայն.
Հո՛ն գտնուող նաւափար Պե ՚
տժ՜ն կ՝ազատէ
ղինք : Գ • ԶօՀրապի
«Հոն
ուր Պե–
աօն՝ կր սպասէ» ակնա րկութ իւնր, Տէմիրճիպաչ -
եանի անձնասպանութեա՛ն
փ։, րձին
մ էք գիտակցու
թիւն եւ Հաչիւ
միայւ կր տեսնէր։ Ո՞փ պիտի Հա—
մ արձակէ ր ա րգեօք , մաՀուան Հետ խաղալ կտմ
փառքի Համար՝ ստանալ Վէրքեր , երբ մեր եղուն–
գլն անգամ
չենք ուզեր
փնասել։
Գաղափարական
ղոՀողութեան
մասին չէ խօսքր • • • : ^1այ
արարք
մր եւ այգ աբարքր բացատրող
Եղիա յին
խախտահ
Հալա սա րակչռո
ւթի ւնր : Ի՛Լ քնա ս պան ո լթ ի ւն ր ար -
ղիւէ՚-ք է խորունկ
գիտակցութեան
, բա յց
նախքան
գորհագբութիւնր
:
ի փեր քո յ երեւան
կուղ այ այս
ճչմ արտ
ութ իւ
նր եւ մարղիկ
կ՝տմ չհան իրենց
քմ աՀաճ եւ ան -
բաբեացակամ
գատոլմներէն
, որոփՀետեւ
այս ան՝–
գամ
«կեղհ իք» չէր ել ոչ ալ «գերասանութիւն»
,
՚ոյլ
գիրկլնղիսաււՀև Հանգ/ւպում
մր
Հիւանղութիւն՛
ներուն
ամէնէն
աՀաւորին Հետ, որ մարղր կբ
գա րձնէ կենգս^Լ ի մեռել , աա ռա պե ցն ե լո փ
փրեն
Հետ նաեւ իր չուրքիններր
: իրեն՝ գէմ եղահ Հսք -
լահանքներր
բաւական
մեհ ղեր կր կատարեն ա յս
կացութեան
մէք, որ ՀետզՀետէ
կր հանր անա յ ,
մինչեւ
որ խենթ
Եղի ան,
1901/.2/
կր մսՀ\է Ագգ.
Հիւանգանոց
, ուր ինքզինքր
ղտնելէ եւ կարղ
մր
գորհեր
արտազրելէ
յետո
յ կ՝ելլէ գուբս , \
904/5՛
ա յս անգամ
ինքնակամ
փե րաղա ռնա լո լ
Համ ար
Հ ո\^՛՝ : Ու երր գարձեալ
կ^աղատի
ույղ
անւտանելի
մթնոլորտէն
յա ւի տենւասլէ ս կր Հեռանայ
աչիսար՛
Հէն, կաթելով
ինքզինք
1908
Յուլիս
19/1–,
օգտր -
ւե լոփ առանձնո ւթենէ , ո րուն
յամ աււ ա յցե լուն էր
տակաւին չաա երիտասարգ
Հասակէն :
Ողբե րգո լթիլնր կր չաբունակուի
•
անձ՚Լաս–
պան
գբ աղէ տին տեզ չեն տար
ղերեզմ անատան
մէք. կուտան պատի
մր անկիւնր,
մինչեւ որ իր
սրտակից
Ը՛՜ կե ր Մինաս Զե րաղի
քա
՛՜Լ
քեբով ել
պատր իա րք Եզիչէ
Գուրեանի
Համ ամ տո
լթեամբ
ողբացեալին
մարմ ինր կր փոիսագրուի
աւե լի
լաւ
տեղ
մր , որուն վրա
յի գամ բանր , չինել
կուտայ
իր « ՊտՀապան
Հրեչտակր »՝ ամերիկոլՀի
Տիկին
էլէն
Նիսլն :
ճչմարիտ
Հբեչտակ
մր իսկապէս
:
Հալահախ–
տէ տառապող
Աղի ան թախիհի եւ յուսաՀատու -
թեան
հանր
բեռսՀ՚ւ տակ
կ^ոբոչէ
Լքել իր չքքա ՚
պատր , ձանւձ րացահ
անո ր
Հ ա լահ անքն ե րէն ու
ճամ բա յ կ՚ելլէ
ղէպի
ի՝ե րա , առանց հրագրի
, ա -
ռանց Հասցէի. . . կ՝ ե րթ ա յ գէպի
անսաՀմ տն անո՛
բոչոլթիւն
: Ջիլնին
ու բուքի՜Լ տակ մամեր
անրնգ
Հատ
քալելէ
յետոյ, ոստիկան
մր կարեկցաբար ,
սրճարա՛ն
մր կր տանի ցնցո տինւե ր Հաղահ գրագէ
տր,
որ նոյն
ղիչե րն ի"կ կ՝ առա
քնո րղո լի տուն մր։
Եւ աՀա բարեղութ
ձեռք մր կր բա՚֊այ
գուռր այգ
անհանօթ
Հ՜իւրին առքեւ։
ԱմերիկուՀի
Տիկին
էլէն
Նիս լնն էր ան , որուն Հետ երկար ատեն ապրեցաւ.^
գարձ՛նելով
զա յն իր «ՊաՀա պան
Հրե չաակ»ն ու
նեբչնչման
աղբիւրր :
Ոչ^ « առաք ամէն բան լաւ » չէ եղեր...
ինչ
պէս
Հաւատացնել
կ՝ ո լզէ մնացո րղա ց ր Հին սե -
րունգի՛. , ի տես ն՛երկայ
օրերու
ան.մխիթար երե
ւո յթներուն
: Գ . Զ՚՚Հրապ
իր «Հոն
ուր Պետօն կր
սպասէ»ով , Ռ • Պէ րպէ րեան , Ա • Արփիարեան եւ
ո ւրիչ՛– եր ալ իրենց տեղի անտեղի
յարձակո
ւմնւե -
րոփ ու ակնարկութիւն՛
երոփ՝ արաղացուցին
քա յ՛
քայումր
Տէմ իբճիպա չեանի
Հոգեկանէ կառոյցին ,
ղաբձնե լոփ ղա յնւ Հ ա լահ ախ ւոէ տառապող
մր , որ
միայն
թշնամի կր տեսնւէ իր
չուրքր։
ինչո՞ւ
այս
գոյ՚՚յփ
խոբՀբդահութիւն
մր. յի–
չատակումբ
յատկապէս
էսննւսլաստ էո ե զե կո ւթ իւն ՚
ներու եւ ան-բարեէսցակամ
ա րաւք աղ ր ութ իւնւնե -
Հալք ել Գեմ ոկրաա կուսակցո ւթեանց
մ իքեւ
մ ղուող
պա յքարր , չատ մր ղուարճա
լի
եբե սներ
ոէՀւի
: Անցեալ անգամ քանացահ
էինք նչմտբ մր
տալ այգ գօտեմարտի
մասին , որ ամէնէն
աւելի
յաակաևչական
գարձահ է իրարու
կարմ իր պատ
մուճան
Հագցնելու
մոլուցքին
մէք։
Հիւանւէագին
երեւո
յթ մր , որ բարեկենգանա
յիև
տեսաբաններ
պարղեց
ե
րեսփոխանակա՛՛յ
մողոփփն
մէք :
Գեմ ոկրատ կուսա կցո ւթիւնր
երկրին
ղեկր
ձեռք ձգելէն ասգին, մերթ կր "իրէ Հանրային
ու
չաղրութեան
յա-ձնե
լ իր գո րհո ւնէ ութի ւնր , րնգ
գիմ ագիր՝.. երուն րերանր
գո ցելու
Համ ար : Բորէա՛
յի թ րքական ա
ր
չա լա խ ո
ւմ՛
րի. առաքմ ան մի՛քոցին ,
իսմէթ բաւական
գլուխ
բռնեց
եւ
մինչեւ /"^
գռնփա1լ նիստ պաՀանքեց, ի ղուր։
Հալքեան
ե—
րեսփո խաննե րր Անգաբայի
մոգովին
մէք պոռա -
ցին–
Բորէան չէ
ոբ
վտանգի
ենթակայ է , այլ
առաւելագոյն
չափո վ Թուրքիան
. . .
Հոկաեմբեր
1
5ի^ն Գեմ ոկբատներր
Համամո
ղով
մ ր գո ւմ ա ր
ե
ցին Անգարա
յի մէք , ան չուչտ
քննա -
գատութիւններ
եղան,
բայց դիրաբ չաա չ՚էգե —
ցին։
Այս առթիւ.
Ալի Նաճի Գարաճան
«Միլ -
1ի՚էիմ»ի՛ մէք
յ Շ ղ ո ւ ա հ
մր Հրատարակեց
•
կ՝աբմէ
Հատուահ
մր տալ այգ ինքնագովութենէե
.
( ^ ո –
գովր
Հ ա յելին է
ա
յն որո չում
\Ա ե
րո ւն եւ գո
ր
հագ -
րուահ
միքոցներուն
, որոնց Հանղիսատես
եղանք
Գեմոկրատ
իչփսանո ւթեա՚ււ Հաստատումէն
ետք :
Ա լլե
ւս
ա՛յս
ե
ր կր ինւ մէք ամէն ոք ազատ է , չի
վաիսէ
ա
ր «Հսւֆի՚է»է\՚.ւ
եւ
մբոտում
էն , ամ էն
թերթ
կրնա ք իր բերնին
եկահր
ղր
ել , փակուե լու փախր
չու՚-ւի : Այնքան
աղաաոլթիմն
կա
յ
որ կաբե լփ է
մ՛ինւչեւ անիչիսանութեան
երթալ
՚ ՚ •» :
ճէլալ
Պայարի ճառր, իսօսուահ
ամսոյս
2 / 5 ՛
Աղգ • մողովիռհ մ էք ,
Գեմ ոկրատ
իչիսանութեան
ւլո րհունէ ութեան
Հ ա չո ւե տ ո ւո
ւթ
ի ւ1ւ ր կ՝ րնէր : Ըստ
Թուրքիո
յ
Հանւր • նա իէ աղա Հին՝ Թուրքիան
Հսկա յա–
քայլ
յառաքզիմահ
է՛
18.589
էէի ւղացինե րո լ Հող
բամնոլահ է։ Մ ա
ր
չրլի օղնութեան
ի՛րենւց
րամթեր
եզահ է
2 5 0
միլիոն տոլար,
չԼորՀիլ այգ աքակ —
ցութեան
երկրին
մէք կան
15
Հաղա ր երկրազոր
՚
հական
մեքենաներ ,
1
952/5( 2 2
Հաղարի
պիտի
րարձրա\՝.այ ա յս թիւր : Ա ինչեւ
Հիմ՛տ , Պուլկա -
րիայէն
եկահ
151.000
ղաւլթականներ
տեղաւոր -
ուահ
ե։. , Հետեւ ա րա բ « զիրենք արտաքսող
գրմ ՚
բախտներր
իրենւց նպատակին
չՀասան»
: Ներա —
հումներր
174
միլիոնի
յաւելում
մր ունին :
1951
1952/5#
էէլիտի կէսռուցուինւ
570
՚իարմս՜րաններ
, ո–
Բ՛՛՝ ց
200Հ՛
Անատօլուի
մէք, ճամբաներու
չինու -
թեան Համար սլիտի յատկացուի
145
միլիոն
ոսկիի
էիաբկ մր : Ա ուսթաֆա
Բէմալի՛ գամ
բաՀ
.ին
կառու՛
ցոււքր կր լրսնայ
1 9 5 2 / ^
՝• Հանր. նախագաՀր
նր -
րամիա գիւանտգէտ
մրն է, ղաբմանւալի
"էինչ
կայ
ոլրեմւ
, որ
ան
զգո լ չա ց ա լ ակնարկութ
իւն՛ րն ելէ
Հեւսիսի
Հոկային
եւ իր արբանեակներուն
Հեա
մ^
,Լկոձհ
յարաբերութիւններուն
մասին :
Պոլսէն
միէ^-չեւ Անատօլուի
խորերր
գացող
թ՚էւրք
խմբագիրներր
, յաճախ
մեզի կր Հբամցնեն
այ՜նպիսի գունագեղ
իրողութիւննեբ,
որոնք կլ^
Հերքեն
ճէլալ Պայարի լաւատես
վկայութիլննե -
րր։ Թուրք վարմապետի
մր՝ Աա՛Հմուտ
Աաքալի
՛լիրքը,
որուն բո.լա\ղակութեան
հս
/Լօթ
են ըն -
թերցողնեբր
այս սիւնակներէն,
չրքանն
րրալ
լ
^յ֊.
րող9 աչիարՀի
Հայ
եւ
խորՀրղային
մամուլին -
նե՚^ոյ
ԵաչԼր
Բէմալի
յօ՚լո ւահա չաբքը ,
այնքան գտ,ւտ. կերպով սլաակերը կուաայ^ Վանի ,
կարինի
եւ
Տիգրանակերտի–
Յետագիմոլ
թիլն , աղտոտութիւն եւ տարապայման
թչուառոլ,
թիս՛.
:
ՊատեՀ է էլարձեալ
կրկնել
այստեղ
թուրք
վաղեմի Հբապարակագիր
Ֆ^լիՀ
Ռրֆքը
Աթայի
մէկ
պաբ բեբո ւթի ւնր
«ինչ որ ալ րրահ
րլլանք
մինչեւ
այսօր ,
յեաամ-աց
եւ
բաւական
յետաէէնաց
երկիր
մրՆ է
աակաւիՀ։
Թուրքիան։
Անոնք որ Շիլէէն
գէպի ա~
րեւելք
կ՛՚երթան , ղացահ կ՝ՐԱան քսաներորգ գա
րէն գէպի քարէ գար : Թուրքիա
չի կրնար
ապրիլ
իբրեւ Ասիա ; Մ
ե
՜նք
յառաքրգիմ
ութեան
առաքփն
աստիճանէին
՛իրայ կր գտնուինւք տակաւին»։
(Յա–
ՈԱլջ ,
4
Յուլփս
, 1951) :
ԱՀա
եւ
՚իերքիո՜՚ր,
թուրք
լրաղբող
Ռեֆիք
ճէմալ,
«Աղչտմ»ի
Նսյեմրեբ
2 /
թիւի՛ն։ մէք կր նր–
կա ֊ ա՛լ րէ իր ճամ րէէրղո ւիմիւն ր ղէէւլի Ա՝ ալաթիա
յ
Հ րա պա ր
ա
կա
ւլ իրբ կը գան էլատի թէ Անատօլուի
ո–
ոոգմ ան հրազ իրը չէ ղորհաղ րուահ , այնպէս որ
՛ւ Ի՛ Գ՚"31՛՝^^ րւ՛ հ.1՛ ախ րնտ րենէ Աել հէէվի սեպ մա յ–
ո ե րունւ էւիբտբ փո րե լ , քի՛չ մր ե՛լի՛ պաա ցոբեհ
ս^–
կե լու ֊.ա՛քա ր : քէ) "՚ Րրե լ՛՛լ / կ •՚ւսակալութե
ան
ա
յգ
կաբեւոր
քտղաքին
մէք,
չինո
ւթ
ի ւնէն ե րր
սկսահ
են , գո բհա բանէնւերն ալ քիչ չատ կը րանին , բա
յց
աեգւո
յն եր ի՛տաս աբգո ւթե ան
9 0
առ Հ արիէ րր առ–
տ ուրն է մի՛նչեւ
"ւչ
>լ իչե ր սրճարանւ՛. երբ կ՛՛անց րնէ
նարտ խ էէէ ղէսլուի։ ւձտւէբա
՛նե
բու չինութիւնր
անրնւր–՜
Հատ կր ձւլձւլուի , էլիւղա ցի՝ ն ե րը ՃաբաՀատ կր^
գիմե։ պատկան
վարչութեան
տնօրէնէին , միչտ /՝
•լ-՚ւ՛ ••
՜ ՜ ...4
Թուրք
սպա յակո յտր, « ի բոլմումն
ղայթա
կւլեալ մտտց », աչնան
ոկիզբր սարքահ էբ չարք
մր ոաղմափորձեր,
որոնք
տեզի
ունեցան
Գոճաէ–
լիի
մէք։
Տասնօբեայ
այս զի՜նուորական
ցոյցին՝
ղորհահուեցսն
ամենափերքին
զրոլթեամբ
ղէն ,––^
ք1–բ, օգանաւե ր, զբաՀապաւո
կառքեր։
Ասլայա..Հ՛
կոյտի
էղեէո Զօր. Նուրի
Եամոլթի Հետ, ռաղմ,^,^^
՚իորձեբոլն
ներկայ
ւլտնուեցան, ղօբափարներ
Զե։>
քիայի ՕգաՀ, Աբնրլտս ել փենլք՚վ. :
Ամերիկեան
՝ւլի–^– ուոր.սկան առաքելո, թեան
այս երկու սլեաե
֊ է
րր, չաս, Հաւնեցան
Թուրքերուն,
անչուչտ
ասի կէքք
մե.լի չի զարմացներ,
մենք
Հինէն
հանօթ եֆք,,
Թուրքի/լ
արտաքին
չպա րին :
՛Հ
Մեր Հարեւաններր
միչտ ճաբպիկ
են « րչլա -
լիքր» , եէլահ
ցոյց աալոլ Համաբ : Այղպէս է
Հոկտեմբերի
էիերքերր
մողոփի նստան ղօրավար/՛..
ներ Պրէտլիի,
Արւրլտսի ել Ուիլերմ
Ալիմի
Հեա։
կանաչ
սեղանին
չուբք բոլորոլահ
էին նաեւ ամե -
րիկեան
ել
անէլլիական
ղեսպաններր ,- ղինուռ -
րու , ոբ՚նց
Հանգէպ ա յնքան ալ անտա ր րե ր կե ց -
՛՛ւահք
չունեցաւ
, Հէսկաււակ
վերէն
նա յելու իր
ս ուիսր ո լթե անէ : Զի՛ ք պա րսաւուլնե րր , գմրախտա
րար , անէքատ ե ցին ա՛է. ո ր ^նէաւլ ատե լի
էլ իհերը
էէ եծ ամա ութ իւն , ե ս ամ ոլո լթ ի ւնէ եւա
յլն , մոո1ն ա -
լով
էլ ո յութիւնր
անաբ
Հիւանէւլկախ վիճակին :
Եղիա
Տ էմ իրճ իսլա չե ան
եւլ՚սւ
իր
մամանակի
աէք էն է՛ւն իսէ.րաթաէիան ց եւ բա.խ՚՚աՀմ ուտղրաղ է տր ,
տէր
այլա ւլան րո վանղտկութե
ամբ
տբաաւլբ
՚ւլ -
թիւննե բու , որո(նց մէք գո յութիւն
ունւեցոզ
Հա
ղիւ նւչմա րե լի ա ր տառո ց ութե անց
^."ՂՔէ^ կան
վ՚՚էէ
յլա ա
ա
կո ղ մտքի
էիեբթեւումնե
բ ,
գաՀավէմ
ան կո ւմնե ր ո լ եւ երկ աՀաս սլացքներու
մթնոլոր
տի մր մէք :
Որքան ալ Տ էմ իրճ իպա չե էս(հ եղահ է վե րացա^
կան ու մթնէոլոբտէնւ
էլուրս ասլրող մարգ, քա լահ
է սակայն՛ իր մամանակին Հետ, որպէս Հրապարա
կա ՛լի։ ր , ունենա լո՛է սեվւական
թերթ « Գրակա՛՜ն եւ
իմ ս.սաա սիրա կա՚,.Շա րմ ում» ել վարել՚ւ՚վ
կարղ. մր
ուբիչ
Հրատա բակութիւնն
ե րո լ իսմրագրապեաու -
թիւնր :
Բայց , սէւագ , ւլ րեթէ
մոո ց ուե ցաւ
իր
անունր
ել ա յն րուոնւ փափւաքր , անՀ ե տաց
ում Նիրփանւա
յի
մէք՝ գաբձաւ
կաբհես
Տ էմ իրճ իւզա չե ահ ի անունին
կապուահ
ճակատաղիր
մր; Ամէնէ
\1;
քի՛չ ուսում -
նասիրոլահ
Հեւլինտկներէն
, ամէնէն տի՚րապետո -
՛լր րլլա լ։՛ վ Հանգե ք. ձ : Գրական վաստակր
Հանէ -
ւլ ուց եալին , կր մնայ տակաւին
ղան աղան
թերթե
րու մէ9 , աո անց ամենագոյ՛լն
սարսուոր պատճա–
՛ւելու
այս կամ այն Հարուստին , այս կամ այն
Հրաաա բակի չին :
Համ եստ
այս խորՀ րգահութ իւնր ,
հննւլեսէ^ւ՛
Հա րիլլամեակին
առիթով,
բաւական չէ ուրուա–
ւլ իհն՛ ան՚լամ տա լու գրագէտի
մբ , որուն
նմ ան -
ն,երր, երբեմն
նյուաղ էսրմէքով, կը վայելէՀե
բսէզ–
մամիլիոն
մո ղո վո ւբղներոլ
անխառն
Հիացումը։՛,։
Թ՛էեւ, զնաՀատում
ըսուահը
օտարներու մօտ աալ
յաճախ
աԼցահ
է նոյն փուլերէ : Պոտլէր,
Աք
աարխւեր
չարունակ
անիհուահ
բանաս -
տեղհ մր կր նկատուէր , ենթակայ
կազմակեր
-
պուահ
Հալահա՚Լքի
, այսօր՝
ղարմանալի
յեղա–
չրքումոփ
մ՛ր, ղարձահ է ֆրանսական
գրականու
-
թեւսն
ախոյեան՛ներէն
մէկր , առանց
ծան բանա լու
տակաւին
ղիւ.ք Ֆրանսայի
ամենամեհ
րանաստեղ
հը ՚ւկատել
ուէլող լուրք տրամագրութեան
: կեան–
քոփ ու խառնուահքոփ
ինչ Հ անգիտութ
իւննե բ ու -
նին ե բկոլ ա յգ բան ա ս ա ե ղհնե րր : Բա յց
որքան
տաբբե ր ճակատաւլրով,
իրենց փաստակին ճակա.
տաղրլվ : Մինչ մէկաձն Համար Համակրանքր
չօ
չափե լիւ
ա՛ւա
րկա
յի ւիեր ահո ւահ՝ կը պտտ ի գրա
գա ր ան է էէրագա րա՛ն , տ պա գր ա կան՝ արուեստի
բո–
վանէէակ
ղե ղե ցկաււթե ա.քր ;
Տէմ իբճիպա
չեանին
Համ
ար
, նո յն ա յգ Հաւք ակրանքր , առա
յմմ իրար
մէ առաւել կամ նուազ երկարութեամբ
ու արմէ
քով
՚լրուող
յօգուահնե
րն ե՜ն եւ ւսյն ալ իր հննգ
եան
Հարիլ րամ եակին առիթով ;
Եթէ
այս տարեգարձը
Հրապարակ
պիտի
չնե–
՚ոէ Տէմ իրճիսլա չեանի
գորհերուն
ամբոզքական
Հլ՛ատ արա կութ եսն
անՀ րամե չա ութ իւն ր , խօսքէն՛
՚լորհի
անց՛, ելու
նա իւա պա յմ՚անո վ անչուչտ
^ա
յ
մամ ուլի է քերուն
վրտ
յ իրմ ասին գրուահ
բ՛է լոր
յօգոլահնեբէն
ու իսմբագրականն
երէն
ղեգչեցէք
այն, ինչ որ անկեգհոլթիւն
եւ Համակրանք
կը կռ–
չկ ••
Տէմիրճիպաչեանի
տառապանքր
ամփոփող գե–
ղտկերտ
Հատորներ
կ՝ ո ւղենք : Տառապանք
մր
խոբ
ա^նչաւիե լի ու բո լո ր մամ անակներու
Համ աբ պաբ–
տադբելի։
Տառապանք
մը, ոբ գութ ու պատկա -
ռանք կը պատճա.լէ միանղամայն :
Խէքբագրական ԱԶԴԱԿ ՇԱԻԱԹՕՐԵԱԿի
Fonds A.R.A.M
