ՏՈՄՍՇՐ
ՁԱՅ
՚եԵՐ
է֊ԱԻԱՌէւ,
Ե%ԵՐԱԿԱՆ ՄԱՀ ՄԸ
ԵԹԷ հ/ԵԼԲ
ՈԻՆԵՆԱՅԻՆ
•Բորէական
թերակղզիին
Հիւսիս
.արեւմաեան
անկիւնր,
լայնութեան
ՅՏբղ
աստիճանին
վերր
կամ վարր
ր
։.>ալ.
աա րրե ր ո ւթիւն
չրեեր կայ
Փանմունճւ.մ
անունով
մանւրանկար
ղիւղ
մր, տլր
քանի մր չարաթէ
ի վեր աեզի կ՚ունենան
երկու
կոզմերոլ
զին՛ուորական
կցորղներուն
րանակցոլ ֊
թիւ\։ներր ;
Բանակցութեանդ
առաշին
օրր,
Ամերիկացի
բանաղ ացնե րր կր նկաաեն որ այն վրանր
որոլն
աակ
մողովի
սչիաի նսաէին,
.ր.
չ
աաիստակամահ֊
ունէր, ոչ քոյո , ոչ ալ քերմոլթիլն
: ի չպէս կարե
լի էր այդ պայմաններուն
մէք
ղթ1աղադարի
մա -
IIին
խօսիլ :
իրենցմէ
մէկր, բաւական
Համաբձակ , կր մօ
աենա յ կարմ իրներու
գլխաւոր պաա ուի րակին .
Ներողւ. ւթիւն
, թոյլ կուտա
յի" ք ոբ սանկ
... քիչ մր
... կարգի
ղնէթք
.այս վրանր
... կր
նեբէք ...
0 քէյ> կր պատասխանէ
բոլչեւիկ
զինուո -
բականւ ր, Հակաոակ ր իրենւ սորվեցուցած
էին որ
Ամերիկացին-երուն
միչտ
Հ<ոչ» րսէ ;
X
ժամ մր վեբք, վրանին
առշեւ կանգ
կ՛՚առնէ
քսաներկու
բեռնւս կառքե բէ բազկացահ
Հտոր -
մզիկ » մր։ ի\չեր,
ինչեր
չէին բե բահ՜ աախաա–
կամ ահներ
, վեց Հատ նովւղեոբ
վ րաննե բ , լո
յսի
եւ շերմ ութեան
յա ա՛ո լկ կաղմ ահնե ր ,
խոՀանոցի
սպասներ
, սեղան՛։ եբ , բա ղ կա թ ոռնե ր , լուացա -
րան\ եր , ձա քնասվւիւռի
գորքէիքներ
, "րբիչ
ւ
օճառ
անձեոոց : Ա"՛ր մէկր
յիչեմ :
Վեց
մամ վե րքր
, Ամ ե րիկաց ինւեր ր կաղմ եւ
պատրաստ
վիճակի։
մէք գրահ՝ էին վեց Հատ ար -
դիբա կան։ կա Հաւոբ
ում ով ւէրաններ՝՝
ափ ի բերան
ձդերււվ կարմիր պաաուիրակներր
:
կրնամ երեւակս։
յել այս վերշի
՚-ներուն փբ" -
փսուքր
Աւք՛երիկացի
բա\\աղնա
ցն երո ւն
մ եկն ու -
մէն ետք •
.
—- Վա յ անպիտան։ներ
• • • ա յս ինչ Հարսառլ -
թիլն է . . • ՛այս ինչ կանոնաւորութիւն
• •,
՛ուրեմն
այս
մարգիկր
ամէնւ րան միասի՛՛՛ն՝
բերեր
են . . ՚
օճառ
ա
\՝գամ ունին . .,
.֊^.Փ^ Հապա" մեղի կ՝րսէին թէ Ամերիկան
։իճա -
ցաձ՜ երկիր
մլն է ...
֊ 1
Տւլաք , կարհեմ
, Աթալինր
մեր քիթին կր
խնդ՛այ եւ իր րսահնեբուն
ինքն ալ չի Հաւատար...
Խելք ունենայինք,
այս մարդոց Հետ կռիւի
չէինք րռնուեբ . . . Հթ՚գ Հազար
մղոն Հեռուէն
ձայ
նասփիւռ ու ... պատառաքաղ
բերող բանակ
մր
ոփ գիտէ
, տակաւին
ինչեր րերահ է .. .
X
Այ՛ո՛ւ պատառաքաւլի
մասին մտահոգ պետու
թիւն
մր, բնականաբար
մտահահ է նաեւ
այնւ ղէն
քեբուն
մասին
, ^որոն՛ք «ւզատառ պաաառ
սլիտի ա–
նեն եւ Հում,
Հում ուտեն»,
ամբողշ աչխաբՀր,
ե–
թէ աստուահ
մի աբասցէ Գ. ՀամաչխարՀային
մրն
ալ պայթի :
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
<)^6ԱՌԱՋ»Ի ԹԵՐԹՕՆԸ
(27)
Դ Ա
Ր Զ Ը
թ.
–\
ինչ կարիք կայ հահկելու
բացականչեց
տղան յանկարհ
շերմ ու կտրուկ
չեչտուէ մր .
իմ
մինչել
Հիմա ճանչցահ
մարզիկներէս
ոչ ոք
փրաս ա յն տաք ու յաւիչտտկող
աղւլ եց ո լ թ ի լՀ՛, ր բ–
րահ չէ , ինչպէս
ձեր քեռա յրր ու գոլք : Պարոն
Բանեանի
ամ րոզ^
խօսուահքին
մ էք արգէն ա յն -
պէս վստա
Հու թիլն ու անկե ղհ ո ւթ իւն
մ ր կայ , ո՛
րո ւն ահկա բե լի է չՀամակրիլ :
՚Բեռայրս ալ ձեղի չաա է Համակրահ
ձեր
ամէն
մեղմէ
մե1ը^ելուն
, նոյնր կր կրկնէ թէ դուք
չատ
խե լաց ի
ո ւ մ աքոլր
բնաւորութեան
տէր տր–
գայ էք ։
իրա՛՛ւ, անչափ ուրախ եմիբայգ
կտրհի -
քին Համար : Ի՞նչ եւ է։ Կր տես՝.էք օրիոբզ , ինւքս
վարգապետքոլ
մարղ ն"տեր եմ ձեր գէմր իսոս–
տովանան։քի
ւ
Բայց
ինհի Համար
ամէնէն՝ էականր
չխոս–
տովանեցաք գեռ :
֊
Այսի՛՛նքն :
Թէ ես ինչով ձեր այս վստաՀութեան
ու
Համակրանքին
արմանացայ
Գո՞՛ւք, գուք
...
կմկմաց տղան
, բախ–
աաւոր մսլիտով
մր՛ Հոտ չատ բաներ կան իբար
խառնուահ
ՊՈՐՏՕ,
(Ցաււաջ)
Օտարոլթեսմե
մէշ տր՛
ւա յտոզ աա րէց ել եբփտտստրգ
փոլթացահ
էի^
իբենց պէս եւ իրենց Հետ տարաղիր
Գա չնա կց՛ո լ -
թեան
61
ամ եակի աօնա կաաա րութեան
, ր՝֊ կերա -
համակրական
խնշո յքին : Հի՛ Ր՝
յԻլելու
իր լալ օ–
րերր , Հա յրենի
Հ ողին փրա
յ ,
երի տասա բգն
աք
^ ե բ ԼԼ չուե լու անո ր Հբաշաղոբհ
Հաւատքէն ; Այս
գիտակց.–. լթեամբ
կիրակի
, \\ Նո յեմ րեր ին , երկ -
սեռ
բաւլմութիւն՛
մր Հաւաքուահ էր
Պորաոյի
^Բարսեղ ՇաՀպաղ»
ակում բր :
Բացում ր կատարուեց՛աւ
Ն • Ա ե րնգա կաննե ր ռ ւ
եբգ<.ւ։ի ^Աչակ բանուոր»ոփ։
՛Օրուան
նախաղաՀր
րնկեր Ա . Բէնտիրեան
քանի
մ ր իսօսքով
պարղեց
Գաշնակցութեան
բոլոր մամանակ
երու
մ էշ կտ -
տարահ
ղերր
մեր մո,րփ.ւր,լին
: Փոքրիկն Գի -
նոսե անգե ղեցիկ
կե ր պո վ ա բտասանեց
ինչպէ ս նա
եւ Օր– Ե– Բէնաիրեա . : Մեներգեցին
Օր– Վար -
գեր եւ Պետրոս Բէնտիրեան
, քութակի
վրայ
եր
կու Հայկական
կտորներ նռլագեց Տ–
Բէնտիրեան,
Ն՛՛ր Աեբունգի
Ն -
Աղբալեան
իսումբի։ կոգմէ
ու -
ղերձ
մ ր կա.րգաց Տ • Մ իքա յ է լեան :
Հ– Տ– Գ– Մուրատ
խք-ւմբի
կոզմէ խօսեցաւ
լ^ւկ.
Ա՛
Մի՛քայէլեան,
դրուատելով նախ քան Գաչնակ
ցութեա՛ն
կաւլմ ուիլր, յեղափոխակա։.
խմորումնե–
րր , ան։Հս։տական
ձե ռնե բէ ց՝ո լթեամ բ ,
մ ինչեւ
կաղմ
ոլթիւԼ
ր Արմ են։ականւ եւ Հնչակեան։
կուսակ
ցութեանց
, առաքինր
ղեկափարոլահ
սաՀմ անա -
փւակ
մ տա յնութեամ
ր մ ր, ե րկր որդր իր մփքաղ -
դայնտկա՚՜Լ
ձղտումնել՚ոփ
, անՀարաղաա
մեր մի -
քսււիւսյր ին : Պոռ՚ո ատ իսօսո ւթենէ
ղեբհ
, իմ ացակա -
նութեամ բ ղինու ահ Համ եստ
անձնալո
րուիմիւն -
ներ. Հայ մողոփուրղի
բնական պաՀանքներր եւ ա–
ո աքա դր ո ւթ ի ւնէն ե րր ձե լակե րսլե էոփ
Հ իմ՛– եցի՛ն կու
սա կցո ւթի կհ՛ մ ր, որ Հայ
մո ղոփո ւրւլին Հետ եղաւ
ուրախութեան՛
եւ տաոապանքի
րհկեր, փերքին
այս
61
ա՛ս րին։ե բր : Ոխ՚ո՚ո լահնւերու ա յս կուսակցու -
թիւնր
Հայ մողովուրգի
իտէալին
քաՀր
րարձր
պիտի բռնէ միչտ,
մինչեւ
որ .անգամ մր եւս բաղ
մա չարչաբ
Հայ մալովուրղ
ի ձղտում ր իրագո
րհուի
աւլատ եւ միացեալ
ա՛. կախ Հա յաստանի
իրակ՛ա -
նււսցէ7ււքուի :
Հա\նգէսի
պաչտօնական
մաս էն վեբք,
խնքոյ -
քի բամնին սեղանապետ
լնտրո ւեցաւ
լնկեր
՝Բէն–
տ ի րեան։ : Բոլոր
մ աս^. ակց ուլնւերր ստեղհուահ
ու -
րաի։ւ։ւթեան
մէք իրենց բամինր
՛ունեցան ։ Ի -
բե՛ց նախրնարահ
ձեւուի. Տիկի՛ն թաշճեանիւ սլատ–
րա։ւ։ոահ
Հա յկական
ան։՛։։ ւչեղէններէն
սկսեա
լ ,
մինչեւ պարող ու երգող
ղոյղերր :
Ազզային։ եւ յեղաւիւ՚իսական
երգերով կր թն–
1Լ տբ ակում բր , կտ րհես
մ եղի։ Հետ մ ասն ակից րլ -
լա փւ՜՛ւ պսւ տէն կախուահ
մեր. ն՛ո րագո
յն պատմ ու -
թեան
, մեր պա րհա՞՛ քր եւլող
անմ աՀնե բուն եւ
մ տաւո րականնե բու
նկա լնեբր
անւղամ :
ԶԱԼԿԱՐԱՑԻ
ԼՐԱՏՈԻ
ԱՐՈԻԵԱՏԻ
Արաւք Խաչաաուրեան
ստացահ է «Խաղաղու -
թեան»
մրցանակ
մր :
յհքւլ՚սւաէլ Փի^Յ
Ր՚իչառտ
Եարարմեանի
«Բոն -
չերգօն»
կբկի՚ւ՛ պիտի նուագուի տյս
եգանակին
րնթացքին։ :
11ա|րոյեանի եր գ ր «€օա՚շ օո էօ 1\1>՛ հօստշ
երգր.
ԿԱՐՏԱՆ,
(Յ ա ւ ւ ա ջ )—
Մեր գաղութր
դըմ -
րա իս տ ո լթ ի լ ՚ ը ունեցաւ
կո րսն ցնե լու , գաղութ
իս
մէք
սի։.ուահ ա զգա
յի՛ւն ե ր էն Պ– Եղիա Գինոսեա -
նր , Խ ա րբե րղի, Ա ուրսուրի
գիււլէն :
Հանգուցեալր
երկսյր մասանակէ ի վեր ֊.ասաատուահ էբ կար -
տան ել կ՝աշփսատէր ահխաՀանքերոլ
մէք ; Հա -
մ եստ
բԼալւ։ րութեամ
ռ
, րաղ
մ
անւլամ
նիքի
Հա յր
։քլ^։ է ր , ա՜֊ գամ Հ . Տ - Գ - տեղական կաղ -
մ ին ,
։1՝
ի\՚. չեւ իր մաՀր որ տեղի
ունեցաւ
Հոկտ •
՜Ւ^ԼՀ
֊՛
,
այս աււոգք կամ ուահքով
Հա յորղին
որ
գր–
րեթէ
Հիլսնղ
ութիւն չէր տեսահ : Ազատաղբու -
թեան
օրերէ, ւն ՛ւա յանուն
ղա ւաճտԼնե ր երբ սպան
նեցին
ո
ղր՛ո
ց ե ալ Գե զուն ին , ձե րրակա լե լ
տ՛ուին
նաեւ մեր տարաբախտ
ր՛– կե ր Մ ե լքոն Ասատուբ -
եանը, Եղիա
ԳիԼոսեանր
եւ ուրիչ
րնկերներ
, ո -
րոնք աար՚.՚։ւեցան
էքս Լ՛ րանտր, ուր ամէն օր Հար
ցաքննուելով,
վայրագօրէն
կր
հեհոլէին
, կր
խո շտանւլո
լէ ին օրուան
ինքնակո
չ
ի
չփսանալռ
բնե -
ր։.ւն կողմէ :
Այղ
հանր
օրե բուն աառապանքր
մ եհ աղդե -
ց
ո
լթ իւն
ունեցաԼ
տա րա բա խա
Մելքոնին
եւ
Ե ~՜
ղիա
յին։
առո
ղքո լթեան
վրա
յ , մ սո^. աւանդ
դլուխին
սաացահ
Հ ա րո լահւ՚ե րր : Իր վԼ^ակր
երթալով
հ՜ան րացաւ տա րինե րո ւ լնթացքին
, Հակառակ
բը–
միչկնւե բու տարահ
իսնամ քին : Բանի
մ ը ամ իս ա–
ռաք աք ականքին
ետեւէն
հանր
գոբհոգո
լթեան
մր
ենթսձրկուեցաւ
, րա յց
անօղուտ
,
սոսկալի
ցաւերէ\՝. յ՛ուսաՀատ
, կ՝ոլղէր վերք տալ կեանքին
:
Հոկտեմբեր
29ին , երբ իր երկոլ
ղաւակներր
Զա
ւէն եւ Արշակ
Հիւանգանոց
• կ՚երթան կր նախա -
աեսէ իր մօտալուտ
մաՀր
ել
կր խնղրէ
ՂԷ^ՔՐ.
տու^է տանիլ • «գոնէ րնտանեկան
յարկիս տակ
մա–
Հանւամ» ; Զ"՚՚֊ակն/երր
գուբս
կ՚ելլեն
իր
յանձնա -
բարութիւն
բ կատարելու
, խեզճ Եզիա
նոպա
յի մը
ա՚լգե ցութեան տակ
ինքզին՛քր երկրորգ
յարկի
պաաուՀանէն վար կր նետէ ել կէս մամ
վեր^Ր
Հ օգին
կ ՝ալանւգէ :
Թաւլմ ան արա բալո ւթիւնը կատարեց
Բաբգէն
քՀնյ . Արսլան՛եան
է
Հոհ րսւզմ՚ոլթիւն՝
մր կր Հետե՛
ւէբ
մեռելակաոքին
, Պիվէո^էն
մինչեւ
կարտանփ
էլե րեղմ անա տոլ\՚.–ր, ուր էլամբանական
մր
խօսեցաւ
լնկեր
Հ . Աւեէոիէէեան , վեր Հանւելով
Հանգուցեա
լին արմանէ իքկ.երր
, եւ յիչելոէվ իրենց
բանտա
յին
կե ա՜՛քէն
ղրուաղներ։
Աիրելի Եղիա, կեանքգ տա
ռա պան
քի չղթա
յ էքր եղաւ
, թրքական
եա թաղա -
նէն մի՜ չել Հայրենակիցներու
ղաւաճանութի
էն ը :
Ննքէ Հանգիստ
քանի որ Համեստօրէն
քու
բամինգ
բերիր
մեր աղւլայիւ\Կ բոլոր
ձեռնաբկներուն
, քանի
"Ր քու ^/՚՛ ՚ գ ՛լ՛ու ակնե րգ
, ա՛լ՛լա յի՛ն ոգի ուի մեհ -
ցուցիբ,
քու ե՚լրա
յբնե րուգ նման, որոնք
շբքանիս
լաւագո
յն Հա յ երիտասարդներն
են : ՎստաՀ
եղիր
որ անոնք քոլ ճամբէ՛լ֊
՚գիտի
երթան
, քու
յիչա.
տակգ
էիաո.
պաՀե չով : իմ
ա
յս երկու տոգր հաղ -
կեսլսակ
մր թ՛՛ղ
Ր1էայ
քու ամանային
ցօղով ,
թարւք
չի
րի՛ք
Լ՛գ վրայ
, Հէւղգ թեթեւ :
ՆԱ–
ԱԱՐԳԻԱԵԱՆ
վերա տպուահ է ^ե րդա
սլն տկա յին լնկե
րութիւննե
բու
կո էլմ է ^եր գո լահ
ղանաղան
ե րգի
^եր՚ու
կոգմէ,
յաքո ղագո
րՀն։
էքհ ողմ
երի
՛Բլ ունի •.Թարգմ անո լահ
է
նաեւ. Հայերէնի եւ Ետիշ (Հրեայեբէն՝) :
Լհւռն ՚ւ^էշիշե՚ան
Օրին՛ակի
Համ ար ;
ՕրԼ՚\տկ
, ձեր աեսակ
մր բնական
Հպար -
տութիւնր
ինհի չատ ղրաւահ է, մի՛եւնոյն
մամա
նակ ել պարւլ՛։ ւթիւնր
, վե ր քա պէ ս ձեր
մ տահում–
ներն էււ Հէսյեացքներր
կեանքի
մասին,
ձեր անկա–
խ ութե էեն ձղտ-ոլմրեւա
յն որձեր
մ օրն՛ ու վւոքր
եղբա յրնե բուն
Համար աչխատի՛լ
1^ուղէք
եւն •
եւն– , այս չա՚իր
Հերիք չէ՛^ : ԸնդՀատեց
յանկարհ
ու
իէն դա ց :
Ուրաիս եմ անչուչտ որ մեր միասիւ ան -
ցուցահ
մամերը
ձեր վրայ
անՀաճո
յ տպաւ՛՛։ րու
թիւն
չե՛. թոէլահ :
Աեր
մ իասին
անէցուց ահ
մ։սմ ե րր
, Օրի" րգ
Աելինւեան, ես իմ ամր՚էւլք կեան,քիս մէք ալ չեմ
մ ոռնւա լու
, .ո չ ա յս ձորր
, ոչ մեբ թավւ առո ւմնե րր ,
ոչ խօսահնիս
, ոչ իսկ ձեր ձա^նն ու չարմումնե -
է
-ււ
•
^՝Ղէ
.ԻԿր
ԴԼ՚՚՚-Ե՚ւԼ
քիլ է՛ ՚"^ հոահ՝
/"*–" ան -
թարթ կր նայէր երիտասարդի)ն
:
Ա ին՛չ տէլան կր շա բ ո ւնա կէ բ ն՛ո յն՛ տաք ու բաց
էե շէոո՚իր :
Անտարակոյս ատիկա
ինքնե րգ ալշատ աղէք
Գի՚ոէք^
բայց կէտ մր կ՛ոյ որ չ՚էի՚՚ոէք եւ
՚էուցէ
չէք ալ կր ՚ ար Հասէլևալ թէ ինչ աստիէՀան
ինհի
Համար
Հի։քա
ա\՚.Հ րամ ե շտո ւթ իւն մր գարձահ
է
ձե ր մ տե րմ ու թիւնը
, ձեէլի Հետ խօս իլր ձեր
առքեւ
իմ
մ տահուէք ւե րս ու տպաւո րութիւն՛նե րս
յա յա -
նելր :
^(Լ
Կ
՚՚՚Ր
^Է՛^
Ք ուրեմն՛ որ չեմ Հասկն՛ար :
Աքո
է
որովՀետեւ
իմ ղգացումնե
րս ալ ձեր
ղդացումնէեր^ւն վրտ լ պիտի չտփէք : իսկ իմ բա -
րեկամ
ութ իւնս
Լ՛՞նչ
մ աս", աւոր ա րմէք
մ ր կրնա յ
ուն ենա
լ ձեղի Համ ար : ՊատաՀական
Հանդիպում
մր,
՛լուցէ
զուարճալի
մ՛ոմ անց մը ա յ՛ս
ձորեր.ուն
մ էք , բան մը , որ ւէա ւլր մ ՛ացահ էք տր՚լէն : ի ղուր
մ ե՛լմ ել
մ ի փորձէք
, ես ւլիտեմ :
ԱգքԼ՚կր
կուրհքր չփտակ, յամառ
նայուահքը
յաոահ
երիտասարդին
վայրկեան
մր լուռ
մնաց,
վերքս ալ սկսաւ
էսօսի՛լ բարկացահ
չեչտով
մր .
Ուրեմն կր կարհէք
՛ւր առանց ձեր մտեր -
մ ութի՛ւնր
, մ ասնաւո րասլէս էլնաՀատե լու
, առէմնց
ձեր կեանքով
.ու մ տահ ումնե ր աէ
Հետաքրքբոլահ
րլլալու
, առանց
էլէպի ձեր րնկերութիւնը
մաս -
նաւոր
Հակում
մը ունենալու
, ես այսպէս
մամե -
բով
՛ոլ օրերով կր թաւիաոիմ
ձեղի Հետ առտեձ՚ին
ւււ քԱ ձ" րե բուն մէք ու այսսլէս սրտսՀ՝. ց կր
լսեմ
ձեէլի։ ե լ կր պատմ եմ ամ էն րան :
Զէ , ճչմ արիտ
ինհի շատ աւլէկ ճանչցեր
էք , ու քիչ մը
ա՚ւաք
կ՝ րսէ Լ՛Ք "Ր իմ ՛Հպա բէոութի
էնս է ձեղփ
մանաւանգ
ւլուր
եկահ :
Տ՛լ՛ոն կարհես
երաղի մէք էր, չրքապատր
մոռ
ցահ
, մոո ցահ
Լ՚նք՚քինքր
, տմբաչք
յափչտակոլ ֊
թեամբր կբ նայէր
Շուչիկի
բոցոտ, բարկացահ
եւ
մաւլնԼւսաց ՜. ող աչքերուն՛ •
Մ՛ւ քիկ
ը ընղՀ ատեց ու կարհես
առարկութեան
կր սէէ/արէբ :
Շարունակեցէք
, Օրիորգ
,
չաբունակեցէք
ձեր ա յգ յանդիմ անութիւնբ
, կ՝աղաչեմ ;
Եւ
՚" յնպէս
անքօղ ուրա Լսո ւթիւն
մ ը գրոչ -
մ ուեցալ
զ էմ քին
, ա ինպէս Հմա րուահ չե չտ մր կր
գէէղաբ իր ձա յ\՚– ի։. մ էք որ աղք իկը
ստիպուեցաւ
՚-պտե
լո
լ ու
(Շար.)
ձեռքը
տղուն
մեկնեց
Լ. ՇԱՆԹ
Fonds A.R.A.M
