մՈՌՏՈՒԱՍ՚ՆեՐԻՑ մէԿԸ
Նու–իբս՚–ւ1՛ եմ բսւլիկիս
Օիշա-մ
եմ
1903
4
5
թուսյ կանն
երը;
Գէւմրէն
ՀՀ
\ Լենինական)
յեղավախական
աաըի
-
ներ
էր աւղրում
; Փ ՚ ՚ ք ր էր մեր քաղաքը
այն
մա
մանակ
,
րա
յց ա յղ չէր խանղարում՛
նրան
էր
Հեր–
խ Լ՛ն աա է
։Էէանա կան՛նե ր , մ ա ա ւո ր ա կանն ե ր , ար
-
ուեսաաղէտներ
եւ մ ողւ՚վյւ՚էական
Հերոս-ներ
Հայղոլկներ
, որոնք
այ"օր
երեւէ
յաւԼ՚աենակա
-
նութեան
գրկում
են եւ մ՚ոոացուած
արղէն
:
Շաա
յէշաաակներ
ունեմ
այ՛լ.
Հայղ՚ւլկայէն
աարԼ՚ներէց,
որոնք
ասլաւորուեէ
են այն մամա
-
նակուանէց
ո ւ ղ ե ՚ լ ո ՚ ֊ մ ս , ՚ւրքան
կար՛՛ղ
էէն ասլա —
լոր
՛ւլե լ ղէսլքե րն ու֊ Լսօսակց՚ւ
լթ էւննե ր ր մ է
՛Լ՛՛՛քր
աղջկայ
մաքում
%
Հա յրս
յե ղավա Լսական
է լ՛՝
ղորհ՜օնւ
անղամ
Հնչակեան
կուսակցութեան
, ա յ՛է սլատճառս՚Լ
շաա
երէ՚ոասարզներ
մեր ս՛անն
ԷԼ՛՛՛ մարւլւոլմ
, «մր -
կլ՚՚ոլում»
ել Հայ՚է՚ււկ
ւլաււնում
:
Երրեք
չեմ
մ՚՚ււանայ
այգ
Հայղուկներէց
մէ -
Կէն՝
Աս լան
էն
;
Աեր
թաղում
ապրում
էր մէ պաակաււելէ
ծձ–
րունէ՝
ք^աղոս ամէն,
էր մԼ՚նուճար
ոլ՚գէ
Ասլս/նէ
Հեա է Կէնր մ՛եււած
էր% Թաղոս
ամէն
մեղ մօա
յա
ճախ
լէնում
էր
յ
%րա
խօսակցութէւնր
Հայրէկէս
Հեա,
մեծմասամր,
էր աւլան
է ր : Աէ
օր
նրանց
Լսօսակցոլթէւնէց
Հասկացայ
, որ Ասլանր
պատ
-
րասաւում
էր
մ Լւ Հեււու
աեղ
գնալու
: Խօսակցու
-
թեան
րնթացքում
Լսեղճ ծերունէն
անլ^ղՀ՚սա
ար՛
աասոլքեերնէ
էր սրրում
, Հայրս
էլ կրկնում
էր .
"
« Ա
Լ՛՛ վաԼսենայ
, թաւլոս
ամէ
քան,
Ասլանր
կր ՛թ՛այ
եւ շուտով
է լ յետ
կր
ղայ».
« Լաւ
, պարսն
Ա
էքայէլ,
Հր՚^ը վաէւենւամ
,
թէ էղ վշտէն
չղԼւմանամ»,
ասում՛ էր ծերոլնէն
յ
Հայրս
մէ Հրաշալէ
ձէ ունւէր,
կէս
սսլէ՚ոակ
,
կէ ս մոԼսրաղոյն
մեծ
մեծ
սլԼ՚սակներով
՛ււ
չա՛ո
ղեղեցԼյկ,
որ երր
ղ՚՚մէց
ղուրս
էէն՛ Հանու՚է
վւողոց
(ամէն
օր սլէտք
էր ա յղ անել)
, մարղէկ
ՀԼւանա
ւէ
է Լ՛նէ : Զէն է լ կարծ ես բնաղղ արար
Հաս կան՛ւ ւմ է ր
ա յգ
ու ԳէուԼ՚՚ր
"՚ յն՚՚լէ"
է ր պաՀոլմ
, որ թւում
էր
թէ
*հիւմրու
րււլոր
ձէերէ
թաղալորն
էր :
Մեր
ե րեԼսանե րԼ՚ս , սլա ՛րծ անւքնւ՝ էր այգ
ձէն :
Մ անա
-
ւան՛գ երր
աեսն՚ւ։ ւմ էԼւնւք սւրէշներէ
Հէացույք ր ,
էլ աւելէ
էէնւք սէրում
մեր կայծ՚սկէն
եւ
Հպար՚ոա–
ն ու
՛ւ՛
նրանավ : ՚/՛՛՛ ՛լե ց կո ւթ ե ան Հետ
ա յգ
աւլնէւ
կենւղանէ՚ն
էւելացէ
էլ էր : Հայրս
ասում
էր ,
որ -
կայծ "՛կր
էր
Հ եա
Լսօսում
է էւր Հա յեաց քով
ու
շարմոլւքնե
րով
յ
ք^՚սղ ՚էԱ ամոլ
Հե՛ո
ունեց՚ոծ
Լսօսակցութէւն՚էց
յեաոյ.
Հայրս
մ է երեկոյ
մա յրէկէս
ասաց ,
որ
մեր
կայծակԼւն
նա՚Լ՚րել
է Ր՚աղսսէ
որգէ
Ասլ՚սնէնւ;
Լ՝ոլւ։րս ա՛՛խ քաշեցԼ՚նք
: Փոքր
եղրայրս
սկսեց
լալ։
Մայրէկս
է լ արտասուեց
, Լւ
՚1ւչսչէս
,
էնչո
՚՚լ.
• •
Թ՛է ել Հւս լրս է լ սւԼսուր էր , բաս յց մեղ Հան՚լ ս՚ոա
-
ցբեց
եւ ասաց , որ մենք պԼւտԼ՛ չտխրենք
, այլ ՛ղԼ՛՛
տԼ՛
։ւ լրա Լս ՛սնւ ան՛ք , որ մեր
կա յծակր
Աս
լան
Լ՛ն օղ՛
ն՛ելու է էր ե րկար ճանա պար
Հ ո րղութեան
րնԼմաց ՚
քում :
ԵԼ Լւսկապէս,
շատ
չանչած,
մէ առաւօտ
վեբ
կաց անք , տեսան՛ք ,
որմ
եր
ս Լ՛րելէ
կա յծակր
։լ ո -
մում
չէբ • Աոլանւր նւբան տ՚սրել
էր ։
Ւ^նչ
տէւրում
էր այգ
օրր ։ էլ կայծակէ
՚Լրն -
շվււնւր էԼոեցէն՚ք
: Աէասլան
կարՀ^ւ էլ լալով
պաա
՚
մում՛ էր, թէ
էնւշ՚ղէս
այգ աոաւօտ
կայծակէն
բռ–
նէ գուբս
քաշել
էր ղոմէց,
բոնէ
թամբել,
Ճանա
պաբՀ
Հանել , թէ Լէնչպէս
ւլնւալէս
էլ ձէն անրնգ -
Հաա
յետ
- յետ
է բ նա յե լէս
եւլե լ , մէն
չեւ
՛Լ՛՛՛՛լ՛՛ ցՐ
^"Լ՚ԷՐ
՝• Խեղճ
կհնւղանւԼ՚ն կարծես
գ՚էացել
էր ,
որ
ա
յլ եւս չէ վե լ՛՛՛՛՛լ ՛ո՛՛ նալոլ
էր նւաԼսկԼւնւ բնակա
-
վայրր
։
Հայրս
առանց
ձԼ՚ու
չէբ
մնում
։ կտյծակէց
յե
տոյ եկաւ
Փայլակր,
րայց
մեր սէրելէ
կայծակէ
աեղր
չրռնեց
: Այսօլ՛ էսկ
տււ՚լերս
ւլբելէս արաա
-
սուքներս
էնձ
է՚ե՚լ՚լում
են նրան
յէչելԼ՚ս
՚.
Ժամանակէ
Հե՛ո,
երբ
քԼ՚չ
- քէ չ մոռանում
է՛
Լ՚նք նւբան, թագսս
ամ Լ՛ն էբ,
որ մեւլ յէչեցնաւմ
էբ
թէ՛ Ասլանէն,
թէ՛ կայծակէն
։
Ե"
մէչտ երեւակա
յում
ԷԼ՛ ԱսլտնւԼ՚ն
մեր
ձԼւսւ
Վր՚՚՚յ
նւսաած , ՚ւաքէց
ղլուԼս
՚լէնւոէ ս։ծ ու
մ է շտ
լեռ՛
ներէ վբայ
ձորերէ
մէք ել որ ղեււ շա՛՛տ շա՛՛ա
պէ՛
տէ
այղպէս
րնթանւայ՝
իր նւպտտակէնւ
Հասնւելու
Համար
:
Օրերն անցնաւ մ էէն՛։
Ե"
՚ոբղէնւ Հասկացել
էի,
որ Ասլանր
արե ւմտեոէն. Հս՛յաոտանւ
է
ղ նւացել
այնւտեղի
Հայեբէնւ
օւլնելու
: Այ՛լ մամանակ
էր ^ ք,բ
րոլորր
մեծ
ու փոքր
եր՚լում
էի՛ն՛՝ (մեղ էլ Հսպրս
էր Հաւաքում
ս ո վ ո ր ե ցն՛ ո ւմ)
«Անղ ր՚սնիկբ
քս՛շ » ,
« Գ՚սշնւակցականւ
իսումր
ղն՚անւք
մենւք Աասան
». ,
«Մենք
Հնչակ
են՛ք, եւլրայբ^
Դ՚՚՚֊Ք
Գա
շնւակցակս/կ
արէք
եղրարք
մէանանք»
, եւ այլ
յեղավ,ոէ,ս,կ^ն
երղեբ,
ոբոնւք,
յէչում
եմ , լոյս
էէն
տեսել
մէ
փոքր
ղրքոյկով
X
Ես երգում
էէ ու Հո՛լէս
Հբճլոլմ
էր,
Հպս,ր,ո
էէ,
որ մեբ Ասլանւնւերր
արղէն
ղնւտցել
էէն։ ...
թաղոս
ամէն,
Լսեղճ թաւչոս
՚սմ է ,
օր
չէբ
լինում,
որ ղռնէց
անցնելէս
նւերս չմտնէր
ու չՀս,բ.
&Ը*՚^Ր •
. . . . . . ^
-
է6 ԱՌԱՋ։^ ^^.^^^աաաա
Պարոն
Միքայէլ,
Ասլանէս
նամակ
, Լ"*–Ր
ռւնթս
։
Տաճախ
Հայրս
ուրս՚ի։,
ուրախ
նրան
ցոյց
էր
աալիս
նամակր
ու ասում •
Հա՛ , Հա՛ , ամի շան,
արի Հ՚ղաբտացիր
, որ
Ասլանի
նւման աս
լան
տւյայ
ունւիս, նա
լ ՛ ս ւ է, լ՛ուէ
Հայրս
կարղ ում է ր նամ ակր
,
( Ր՝աղ ոս ամ
ին
կարղալ
չ՚լիաէր)
, աալիս
էր ն.րան , ծերունին
է լ
առնում
մի լաւ Համրսւրում
էր ու գնում
ծոցր
,
փառք
տ՛ոլիս Աստծուն՛ , ապա
Հանւում
թաչկինա–
կր ու աչքերր
սրբում
:
Մի
երեկոյ
Հայրս
մեղ մի տխուր
լուր
յայտ
նեց։ Ասաց՝
որ կայծակր
սաակել
է ։
Ասլանւր
նրա
փյ՚այ
է շարել
ն՛աեւ իր րնկերնե րի ղէնքերր։
Որոփ–
Հետեւ
կայծակր
բեոնակիբ
ձի չէբ,
րեոտն
ծան՛ -
բութիւնից
խեւլճ
կենղան՚՚՚ւ
ոաքերն
ուոել
են , Հի՛
լանղացել
է ու սատկել
։
Տխուր
անցաւ
այղ երեկոն
մեղ Համար։
\քՈյն–
իսկ
Հայրս
էլ էր արտասւում
: ՛Լա սակայն
մեղ
իսսաիւ
աբ՚լիլեց
թաղոս
տմունւ
այղ մ՛ասի՛ն
մի
բա՛ւ
ասե
լ :
թաւլոս
ամ ին աոանց
այն է լ չատ
է
լալիս,
ասաց :
՚Բանւի
օրերն։
անւցնաւմ
էին , ա ր՚ոաոո
լք՚հե բ
ր
էլ աւելի առատ
էին թաւիւում
ծեբունւի
Հօր աչ -
քերից :
^^՚Լ
1՛
՚լուրրան։
, չատ
ուչացաւ
Ասլանս , իմ
մինուճար
Ասլանւս , սիրուն։ բալաս,
—
՚Լչ՚Լչս՚֊մ
էր
վշտաՀար
Հա յրր
:
Մ ի
օր
ծնւալնեբս
տանւր չէ Լ՛ն՛ , երբ թաղոս
՛ււ–
մին եկաւ : %սսւեց ու սկսեց
ա՚լիո՚լորմ
լալ : Զ՚լԼ՛ -
ս՚էինք՝
ին՛չ անենւք։
Փոքր
եղրայրս
, որ երբ
թա–
ղ ոս ամ ին։
ղռնի՚յ
մ անւ ում էբ , տնւմ իշա։գէ ս ս։թո։ւ
ր
քաչե լով
բերում
, գնում
էբ նրա առաշր
,
գԼուԼ
՚՚ր
գրեց
ծԼր՚ււնոլ
ծն՚կան՚ր
եւ մեծի
նման ասաց.
•— Ա ի լա յ ամ ի , կա յծակր
Աս լանին՛
չուտով
յետ
կր բերէ
։
Ամ Լ՚սնւերն
ան ցնում
է Լ՛ն , խեղճ
ծերունին
չ՛ո–
բունակուէՏ
էր ՛լալ եւ ա՛քէն անւլամ
Հայրս
նր
՚ոն
Հա՚1ւ։լս։ո՚սւլնւում
, յւ՚ւսագրում
էր,
մէկ
՚քէկ էլ նւա–
մսւէլ1ւ
էբ կարգում
ու տս՚լիս
ծեբՈէնէուէ։։
Ա^ւցնագ
ամիսնե րի
Հետ
նամ ակնե րն է ին գիւլւում
ծեբոլնու
ծ ՛՛ցում , իէնքն
է լ
աւելի։
էր ծեբան
՚՚ւմ
, կորանում
,
յո
ւ
։։։սՀասււււ
ւմ
:
1*սկ Ասլանւր
գե։։ չկաբ
ու
չկաբ
...
՚ք-ան/ի՛^ ամաււ
ու ձմեռ
անցաւ
, չգիտեմ
։ ԱԼ՛՛
Ա՛յն՛ ՛Այն՛ ՚լիտեմ
, որ երբ Ասլանւր
՚լնաց , մեր սլար–
տէ՚լԼ։ ծա՛ւ ե բի աեբեւներր
կանաչ
էին
: Եկաւ
մի
ձմեռ,
մեր
Շ
Լ՚լ՚ակի
ձմեռը
՚ է ե
՚ լ ե ց ի կ
" ւ
գաման
X
Գա
րնա թեան
Հետ
սաո ցբեց
եւ թաղոս
ամ
ու
ա–
լ՛իւնէ ր ե րակնե րում
։ Երեւի
վերշին
աշսլնբ
մեր
ծաո
ե րի աե րեւնե
բի
Հետ
էլ չ" բացրե
լ էր խեւլճ
ծե՛
բունէ՛
լ
յո
յսե
բր
յ
Ու եղաւ անիսուսավւե
լին : Ծանր
վԼ՚չար
վե
րշ
ի վերշ՛՛
յ
նրան
անկսղինւ
նւետեց :
Ոմիշկ
, գե
՛լ
, իսնամ ք
" Լ1՚^ է է^՚է^՚եց
՝՝ Թա
-
՛լ ոս ամ ինւ
մ եռալ
" ՚ չ ք ր
ճանաւղաբՀին։
,
«Բալէս
չեկաւ՜» ասելով
:
Ես
մեոելնեբից
վաիսենում
էի , բա
յց որո
չեցի
Թ՚սգոս
՛Ա՛ք "ւց
չ՚էաիսենալ
ու մա յրիկի՚ս
Հետ
ես է լ
մ՚ոայ
նրա սենեակը
: Ա այրս
երեսր
խաչակնքելով
«Ր՚աւլոս
ամի»
ասաց , «Աստուած
ո՚լոբմի
Հո »
ւլ՚՚ւղ. , տ՚լ՚սյի՚լ
կարօտր
քե՛լ
ղե րեւլմ ան
տարաւ է
Գու է լ իւրա տեսակ
մի ւլոՀ ես» ;
ԱյնուՀետեւ
ես էի՛ Հ՚սյրիկիս
Հաբցն՚ոէմ
•
Հա
յրիկ
շան
, Ասլանւր չեկաւ
, Հապա
ե
՛՛րբ
է ղալու ։
Մի
օր է լ Հայրս
ղրկեց
ինձ ու ասաց.
• Ա տնի՛կ
շան
, ղու
արգէն
մեծ
տղշիկ
ես ,
ես
քե՛լ
կ՝ասեմ՛ , թէ
ի՞նչ
ե ղ ՚ ս լ Ասլանր
: Նտ
շատ
քաշ
տւլայ
էր։
Թուրքիոյ
մեր ընկերնւերին
ղէնք
է
Հար
կաւոր , շատ
ղէն՛ք : Թ՚՚ւբքերն
տ յնտեղի
Հայե
ր ի ն
շատ
են աանւշ
՚ււմ
: Մենք
՚՚ւնւենք
այնսլի՛սի
Ք"՛^
տ՚լտներ,
որ սիլ՛ով
յան՛ձն
են ա՛՛նում
այւլ
ղէնքե
րր փոխաղրել,
շատ
վտանղաւոր
գմուարութիւն
-
ներով։
Ասլանր
իր մի։ քանւի րնէկերներուԼ
մեւլ
մօ՚ո
Հաւաքուած
ղէնքերր
յանւձն աոաւ
տա՛նիլ,
տեղ
Հ սա ցնե լ , Հակաո ակ
իմ
յո րւ^ո բնե բ ին
չլքե
լ իր
ծե
րուն՛ի
Հօրը։
Նա
՚լէնքերր
տաբել,
Հասցբել
է^
բս։
յց ղմր՚սխտաբա
բ
վեր՚սղարձին։
սաՀմ
անում
թուրքերը
նրան։ րոն՛ել
են։ եւ սար։։աէիելի
,
էրենց
յատուկ
՚ոս։ն.շա՚1,քեերից
յետոյ
, ս՚ղանել
։
—• Եսկ
նամակնէե՛՛րը,
հայբիկ,
չէ՞՝ որ նա
շա–
րուՍակ
նամակ
էր ղբում
Հօրր,
Հարցրի
ես ։
Մյգ
նաւքա1լեերն
էլ ես էի գբում
, ոբ ծե
-
րոլնւին
սրւլոլ
յոյսուի
ասլրէր,
պատասխանեց
Հայրս։
Գիտցի՛ր , որ Ասլանւր էքեր լաւ
երիտասարգ
Հտյղուկնւեբից
էր,
որոնք
՛լի ։ոս։ կ ցա րա ր
ւլոՀաբե՛
րում
են իրենւց, մեբ
Հայրենիքր
՚Լ՚րկելոլ
Համար։
Ես
՚լլուի՚ս
կ՚սԼս,
լուռ
ու մունւշ
լսում
էի
Հօ.
րրս
՚՛ Մաաագ
սիրտս
սեւլմուեց
ու կսկծաց
։ Աբ
»
ցունւքնեբն
ար՚լէնէ սկսում
էին Լ"եղգել
ի՛ն՛ձ։
Հայրս
ն՛կատեց
ա յգ
ու աւելի
տմ
ուր
սեղմ եց
ինձ
իր
՛լր֊
կում : Բիչ յետոյ
ղլոլխս
րարձբացրի
ել տեսայ
ոբ
ի ն ք ն է լ է
արտասւում
։ Տեսայ
թնչպէս
սիրելի
Հօրս արտասուքները
ղլորուելո՚Լ
եկան
Լսաոնուե֊
ցան
իմ արտտսուքեե
րին
ել առաա թափեցան
Աս
լան՛ի։ եւ Ասլանն։ել։Լւ
Համ
աբ
:
ՄԱՆԻԿ
–ԲՈՅԱՐԵԱՆ
ՕՐՈԻԱՆ
ՏԱ՚՚յ–՛»՝՛^՛՛՛՛
^"^
եէ
զօ^.
տը
* ո յ
/ »նեն
։՚1
՚ո 1Ք"՚1՚ք՛ ՝•
"՚"Դ^Հ
երեւ՚՚յթներր
ցոյՏ կո^աան,
թէ
ամէ .
նէն
; : 4 - - V / - ՚ ^ - \ ՚ ^ ^ ՚ ՚ ՚ ^ / Հ է 7 ^ ' ՞ 7 ^
է ր.՛
Շար,
Լ
կ
"ւհ
"V
Հ^^՛"՛/""՛/՛"*՛
^ ք ՚ ^ ւ ի
/ ՚ ^ " ՛ * <
հ
• ամ
9 ումով
եւ կր յուսայ
,
վաղը
ղառնա,
Ֆ.անսայի
ամէնէն
.լօրաւոր
կաղմ ակեըսլութ
իւն
ը։
^՚Ին^պԿ՛՛
վը. <՛"՛^""*"՛^^ Կ՚"րգ
՛՛՛ւէ թ ^ ւ ՚ Բ ՚ - ր ^ ղօ ֊
շին
ճԼմրու
կո՚սակցութիւնները
պիտի
չկրնան
ունենալ
անՀր՚սմեչտ
մեծամ ասնութ իւն ր , կ.սո.ս^
վարութի-ն
մը կաղմելու
Համար
եւ ի
վերշ՚,յպէտէ
ոտէաուէն
դիմել
էրեն։
Ամէնէն
լաւատես
աը կոլ.
եան՛ներր
Կռ
յ"՛"՛"^
1.՚"^1՚1
՚"^՞".
այսէնքն
բոլոր
աթոռներու
մէկ
երբոբգէն
քէչ մը պակաս
-
Աւելէ էրաաեսներր,
որոնց կարգի՛ն
եւ էնքր,
ղօ -
բավարր,
կր նախատեսեն
160 -
180
աթոռ։
իր
ամէնէն
թո՚ն՚լ
Հակաո ակո րղնե րն
անւլամ ,
առ
նռազն
125
աթ""
կս՚^աան
անոբ։
քքոյն աղբէւրներուն
Համաձայն
, երբ
ղօրա
-
.Լարը
150
աթոռ
չաՀԷ, պի՛տի
յաիղի
անկաոավա–
րելի
ղարձնել
Ֆրանսան,
եթէ
մի՛ւս
կոլ
..ակցոլ ՚
թիւնները
չրնւլունի՚ն
իր սլա յմաններր։
իսկ
ղօրա–
՚Լ՚՚՚ՐՌ
" / / " " / ՚
ւՂ"Ր^՚"ԿՅԻ
՞ ^ ՚ ^ ք
վարչապետի
Հետ
,
եթէ
Ազ՚ւ
• ^"Ղ
՚՚Վյ՛.
չ<–""^"՚՚^՚Ի
վերաքննել
ներկայ
ԱաՀմանս՚ղբութիւնր
եւ լիա՚լօր
իրաւուն՛քներ
տալ
իրեն։
Զօրավ։"րր,
•Լճոապէս
կր սլաՀանշէ
անկախ
ղատական
իչիսանուիմիւնւ
մը, միաձոյլ
ֆրանսա
-
կան։ րան
՚սկ
մր, ճակատէն
յ՚սրձտկում
Համայնա
-
վարութե՚սնւ
դէմ,
փո ՛իո խութիւն՛ արՀեսաակցա
-
կան
Միութեանց
ներկայ
ղրութեան
եւ
պաՀպա
նում
Ֆ բ ՚ ՚ ՚ ն ս ա յ ի
անկ։սիսութեան
, իր գաշնակից
-
ներուն Հանգէպ
:
Ֆրանւսայի
ամէնւ կողմր,
կ՝երեւան
ղօրավաբին
կոչերր , սեւուԼ
ու նւարնշաղ ո յնով , որոն՛ց
վ ր " ՚ յ
նկ՚սբուս՚ծ
է Ֆլ՚՚սնսայի։
խո րՀ րղան։ չան
ը , Մարիա–
նր, բաղո՛ կնէեբր վեր
բռնւած
եւ ղէմքը
՚իաււքով
լո՛ւսա
ւո բ , անյի։։օս ու
յո՛վ՛ չ՛ո ակո ւած
ւ
՚Լւկարին
տակր ա՛ւլուած
է ւլօր • տր
Կ՚՚լի
անաւն՚ր , մեծա
-
՛Ո՛Ա" , իսկ
վյ՚րր՝
Բ"Լ"Ր
Ֆր՚սնսացինեբուն
եւ Ֆը -
լ։ ան սուՀ ինւ եբուն։
ու ղւլո ւած
պատւլամ
ը ,
Հետեւեալ
բով անղ ակոլթեամբ •
^
-
« Այս առթիւ,
գէպքեբր
պաբտք
կբ
գնեն
վրաս
աո
ւս
շնա րղե
լու
մողովուբղր
ղէպի ապաՀ ռ ՚
՛Լ՛" թ Լ՛ւն՛ : Գմուտր
է
ճի՚լր։
Ֆրանսացիներ
եւ
ՖԱ՛
րանռւսւՀիւն։եր
, սլէտք
ունւիմ ձեր
աշակցոլթեան
։
Պէ՚ոք
ունւիմ ձեր
ղործն։ական
աշակցութեան,
զան։ ՛լ ուած
օր էն
։լօրացն։ե
լու Հա։քար
մեբ
ընւտբական
"/"՛յք՛՛՛րր
• Պէ՚ո,ր
ունւիմ ձեր ոգեկան
աշակցու
-
թեան։։
Յ՚սյտնւեցէք
ին,ծի անձնապէս
ձեր
յաբումը
կտմ
ձեր թելագրութիլն։նւերր
այն ՛քեծ
աոաշա
-
ղրու թեանւց մասին,
ղոբս կր յուսամ
իրականացնել
յօւլուտ
Ֆրանսայի
, երբ
զոբծի
դլուխ
՛լամ։
Աքէն
ր՚ոն կաիսում
ուն՛ի անոնց իրականացումէն
» :
,
Ընտրական
պայքարի
այս
թոՀուբոՀին
մէշ^
զօրավարր
կը ներկայանայ
երկոլ
ոլչագրաւ
իրո -
ղութ իւննե րով,
որոնք,
իր կուսակիցներու
խան
-
գաւիառութեան
ակր
կբ կազմեն
։
ւ
Նախ,
մաբ,լ
մրն է ան,
որ ամբողշ
Հինգ
տարի
Հեռու
մնաց եբկբի
խո րՀ րղա րանական
կեանքէն
եւ
այսօբ , ասպարէզ
կ՛՛իրէ
իբրել
ամէնէն
կարեւոր
ել աոտնձին
Հ՚ոնւրային
զէմքր,
միւս
բո լո ր կա
-
րեւոր քաղաքական,
անձնաւորոլթեան՚ց
չարքին
X
Շ՚ստերը,
Գերմ՚սնացիներոլ
Հեա գործակցած
Ֆր՛
րանսացինեբէն
ում կոլաան
այսօր
տը
Կոլին,
որ
իրենց
ոիսեբիմ
թշնամին
էր պատերազմի
րնթաց
քին։
Եւ իր Հալաաաբիմներր
չեն վչտանար՝
այգ
ղերման՚սսէրներոլ
՛լո բծակ ց
լ
թ ենէն , որուն
Հա
մաձայն
է այսօր
գօր"՚վարր
,«օ
։ք.^Հ
ՍՈ
հօաաշ, ցս&ոճ
աքաշ»,
կ՝ըսեն
անոնք,
կենալով
ղօբավաբի
կող -
քին
X
Զօբավարին
կուսակիցները
կը պնգեն
թէ ս՛ ՚
նոր
ա.լղեցոլթիլնը
ումեզ
է մասնաւորապէս
Պրք
թ՚սնեբի
եւ Լորէնի
նման կաթոլիկ
եւ սլաՀպանո
-
ղական
ն՚սՀանգներոլ
մէշ։
Զօրալոբ
է նաեւ կարգ
մը մեծ քա.լաքներոլ
մէշ , ուր իր
կուսակիցները
գրաւած
են քաղաքապետական
իչիւանութի՛ւններր։
Կը յուսայ
իբ ետին
ձղել
միւս
բ,,լ.,ր կուսակցու
-
թիւն՛ները
Փարիպի
մէշ,
որուն
քա ։լաքա սլե.ո ական
իսորՀուրղի
նախագաՀն
է իր եզբայրր,
ինչպէ»
նաեւ Մաբսէյլի,
Պորաոյի
/,, Լի^ր ,ք^լ. քքկաբ
է
րաղղատաբար
Հարաւային
Ֆրանս՚ոյի
մէշ,
"՚^Ր
աւանգօրէն,
Ֆբս՚նսացիձերր
կր քուէարկե՜ն
Եկե
֊
՛լե ցիին
եւ ՛լօրաւոր
կաո .սվա բութ եանց
ղէմ .
պաչ։ոպանելո,լ
իրենց
Հա՛նրա՚զեա՛սկ՚սն
ս,ղ՚ստու
-
թիւնն՛երր:
Եթէ յստակ
են ՚լօրավ,որին
անմիշակաԱ ա՛՛ա
-
շաղբութիւններր,
մութ
է սակայն
իր գործագրե
-
լիք ծրաղիրր,
իշխանութեան
ղլուի՛ գալու պարա–
՚լ՚ոյին
: Պ՚ս՚ո՚սՀ՚սկանոլթիլն
մբ չէ ասիկա։
Տր
Կ"՜
լի կս,ոա.Լ՚սբելոլ
՛ի ի լիսսփ,ս յ,, լթ ի,ն
ը
խ՚ոացտծ
է՝
դեռ ասկէ քսան տարի աոաշ
Հբտտար՚ոկած
Fonds A.R.A.M
