*6ԱՈ–ԱՋւ>
Գաղոնթհ գաղոէթ
ԵԳԻՊՏՈՍԻ
ՖԱՐՈԻ՚Բ
Ա. թագաւորին
ամուս–
նութեան
առթիլ
եգիպաահայ
գաղութր
նուիրաէ^
է ղուա ոսկիէ
ել աղամանղակուո.
ղեղեցիկ
ղործ
մր,
որ կրներկայացնէ
եղիսլաական
մեՀեանի
մր
մուաքը։
Նուէրը
արքունիք
աարաքէ են , Առսք1 ֊
^"ԲԳԸ
Ը^կերակցութեամր
՛Բաղաք. մ՛ոգովի
Ա"»ե՛
նասլեա
Տոքթ–
էՏաչիկ
Սողիկեանի,
արձանագրե -
լով
այս աոթիլ
բացուած
աոմ արին
մէի Մեծ
ա–
բարողապեաը
չերմագին
շնորՀակալութիւն
յայա–
նած
է ՚.
X
Ենչպէս
գրեցինք
«Տուսաբեր»
Մչս՚Կ"՚^Բ՛"–
յին
ընկերակցութիւնն
ալ թկի
աբժէքաւոր
կաղ ~
մած
մը նուիրած
էր՛. Այս նուէրն
ալ Ապաինի պա–
լաար
յանձնած
են րնկեր՚ակցոլթեան
նախագաՀը
Պ-Ա– Զագըճեան
եւ փոխ-նախագաՀ
Ան– Աա -
ճաքձեան ;
Հ–
8–գ.60ԱՄԵԱԿԻՆ
աոթիւ
Պուէնոս
Այրէ–
սի Ե րիաասարղաց
Ա իութիւնը
ւգատրասաե
լ ար -
լած է յոլշաաախաակ
մր, նոլիրելու
Համսէր
Հ *
Տ– Գ– Փարիղի
թանղաբանին
:
Տուչատախաակը
ունի
33
սանթիմեթր
երկայնք
ձւ 26
« •
Լայնք -
Վերի աք կողմր
կայ Արարատո,
վարը՝
էքմիածնի
Տաճարր
, Արաբաաի
ձախ
անկիւնր
Հ - 6 • Գ • գ1՚՜
նանչանը
եւ եբեք
ղէմքեր
, ոբոնք կը
խորՀրղանշեն
ՂՐէէ ^ Դ^^Քէ
^՚– աշխաաանքի
մարգիկր։
Աւելի
վար
, ձախին , աղաաութեան
Հաւաաաւո
րնե
բու
բազմութիւն
մր, որ կր քալէ գէսչի
Արեւելք։
՚քյեր–
քեւը
կայ
ողքո յնի
արձանագրութիւն
մ ր : Տուէ^~
աա խտակր
Փարիղ
ղրկուելէ առաք , աաեն
մ ր
սւ1՚՜
տի ցոլցաղրուի
«,Աբմենիա» Տան սրաՀին
մէք :
ՏԷՐ ԵՒ ՏԻԿԻՆ
ՃՈՐՃ
ՄԱՐՏԻԿԵԱՆԻ
Ամման
այցելութեան
աոթիւ
, Հաւաքոյթ
մը տեղի
ունե–
ցած է Հ. Մ - Ը– Մի սրաՀին
մէք : իյօսած
են րնկ .
Տովիկ
էթեէմէղեան
ել Պ– ճ–Աաբաիկեան։
Հիւ–
րերը
Ասւրիլ
շՏին մեկնած
են Եբուսաղէմ
մեծ ո -
գե ւո բ ո ւթ ի ւն սաեղծե
լով
•
Հի լրա սիրո ւած են
սլատր՛
տեզասլաՀ
Եղիշէ Վ– Տէրտէրեանի
կողմէ։
Հ– Մ– Ը– Մ-ի ակումբին
մէք եղած
խրախճանքին
ներկայ
եղած
են Եղիշէ վրգ՛ Տէբտէրեան,
Աամր–
րէ ել ՋարեՀ
եպիսկոպոսները
, ճառեր
խօսելով :
Ամ մ ան վերազ աբձին
լ^կե բակցութեամբ
րնկ • Տ •
•էթեէմէզեանի
Պ– ճոբճ Մարտիկեան
այցելած է
Տորգանանի
արտաքին
նախարար
Պ– Ա՛ Հտնանիա~
յի , ամերիկեան
գեսպանին,
գաւլթ
.գրասենեակին
տնօրէնին
; Այս
ա յցելոլթեան
աււթիւ
Պ • Մ աբ -
տիկեան
200
տոլար
նուիրած է Ամմանի
Հ– Մ– Ը–
Մ ՛ի ակա մբին ,
300
տոլաբ
Երուստզէմի
Հ - Մ - Ը •
Մի
ակումբին
., Հազար տոլար
վանքին
եւ Հարիւ
—
րաւոր
տոլարներ
բաղմաթիլ
կաբօտեալ^ւեբ
ու :
X
^էյՐ"՛–^
եղած ատեն, Պ– Մարտիկեան
այ
ցելած է նաեւ Բաբանթինայի
աղգ.
Մեսրոպեան
վարմարանը։
Նկատելով
որ երկու
գասարաններու
աշակերտները
ղբկուած
են ղրասեղաններէ
, ա -
նոնց շինութեան
Համար
200
տոլար
նուիրած
է ՚–
Իսկ
^Պնակ
մը կերտկուր»էն
օզտուող
սաներուն
Համար
բաշխել տուած է առատ կարկանգակ
յ
ՊՈՒԷՆՈՍ
Ա8ՐԷՍԻ
մէք (Արմանթին)
գու -
մարուած է ՀՕՄի
\2րգ Պտտզմ
. մոգովը : Մաս
նակցած
են
32
սլատղամաւորոլՀինեբ
,
9
մասնա -
ճիլղեբոլ
կողմէ։
Կրթական
գետնի
վբայ,
Միու ՚
թիւնը
ղրկած է Պէյրութի
Հայ ճեմարանին
14
ՀԱՄԵԱՏ
ԸՆԿԵՐՈՋ
ՄԸ
ՄԱՀՈՒԱՆ
ՏԱՐԵԼԻՑԻ
ԱՌԹԻՒ
ՄԱՐԱԷ8Լ
«էցոնարՀ
Հերոսներէն
մէկն
էր
"Ղբացեալ
Հայաստան
Միրգո
յեանը։
Ընկեր
Հ ա յաստան
Վասպուրականի
ԾաՀի
այ–
զիներ
(ՇաՀ
. Պաղի)
դիւղէն էբ,քաքեւ կայ ՚
տառ։ Պատանի Հասա կին
ինքն ալ լատերուպէս
կր
մկրտուի
Հ. Տ. Գաշնակցութեան
աւազանին
մէք՝
հր ղաււէւայ
Համոզուած
կուսա կցական
մր
մինչեւ
իր մաՀր •
Վասպու րականի
Հերոսամ արտին անեւս կա
տարած
էր իր կուսակցական
եւ Հա յրենաս
ի րական
սչաբաականոլթիլնր։
Վերքիւն
նաՀանքին
ինքն ալ
քաքաբաբ
կռուեցաւ
այն բոլոր
Հտյ
զինուոբնե -
բուն
Հետ, Աարպաաականի
ճակատամարտի
կր -
ռիւներոլ
մէք, որմէ վերք կր նաՀանքեն
գէպԻ
Պազաատ
, սպասելով
վերաղառնալու
Հայաստան
։
Աակայն բախտր
չի մպտիր։ Կր կորսնցնէ
իր
եբի
տասաբղ
կինը ել Հայրենիք
վերաղառնալու
յո յ -
սը։ Շատերոլ
Հետ
ինք եւս կուգայ.
Հաստատուե
լու
Մ
արսէյլ։
Սիրուած
րնկեր
մր, պարտաճանաչ
եւ Հաւա–
տաւոր,
Հանգէսներոլ
զարղր կր կազմէր
յաճախ
իր կովկասեան
պարեբով
, ծիծզուն
գէմքով
"՚֊
մ իշտ զոլար
թ էր Հակառակ
իր նիւթական
անյա–
քոզոլթեանց։
Անաչառ
իր խօսակցութեանց
մէք ,
երբեմն
կրքոտ վիճա բանո ւիմ եան
ատեն :
Նորէն
կ՝ամուսնանայ
, քանալով
վերակազմել
իր րնտա -
նեկան Համեստ
բոյնր։
Գործ
կր փնտռ է Բանի
մէք ,
բա յց ա շխատանքի
ծանրութիւնր
եւ
րնտանեկան
Հողերը աստիճանարաբ կրքայքայեն
իր առող -
քո ւթիւնր :
Տարի
մրն է որ ստացայ
իր վերքին
երկտող
նամակը
որով փափաք
յայտնած
էր զիս տեսնել
,
իր «կտակը»
ընելու
Համար
։
Մայիսի
(1950)
կիրակի
օբ մը կ՝այցելեմ
Բան,
իր գտնուած
Հիւանղանոցին
մէք։
Կը գտնեմ
բոլո–
բովին
փսխուած
, անողոք
Հիւանգութենէն
(խր ~"
լիր՛է) կմաիսքի վերածուած
էր։ Իր կապոյտ աչ -
քերոլ
լոյսերը
նուաղած
, ձայնր տկարացած
, Հա–
՚ւԻ՛֊ կրնար
իսօսիլ։
կ՜՛ուզէր չատ շատ բաներ
ըսել,
մանաւանգ
, իր զաւակներու
մասին,
կ՝ուզէբ պատ–
մելիր
անցեալէն
, բայց աւագ,
բնութիւնը
տուած
էր Իր վճոաԼլան
Հարուածը,
առանց
խնայելու
իր
երիտասարդ
կեանքի
րնկերոք ու չորս
անչափա–
Հասնեբուն
։
Հապա
«րսէք
նայիմ»,
րնղատեց
մեբ խօ -
սակցութիւնր
^ ո՞ւր
մնաց
բմիչկր
, որ ինձ սրրս–
Լլումնե ր կատարէ • կա բծես
մեծ
Հանղստութիւն
մը
կր զգամ . . . «Եթէ
մեռնիմ
ի՚^նչ պիտի
բյլա
յ զա -
ւա1լներուս
փիճակը։
կը յուսամ
թէ խեղճ
պիտի
չթողուք,
նայեցէք որ Հեռու
չմնան
Հայրենակ -
ցական
չր քանակէն
, Հոդ տարէ,բ
իրենց
դաստիա
րակութեան » :
ԱՀա
իր միակ
մտածումներր
եւ իր
կտակը,
որդինքը ալ աւելի կր տանքէին
քան
իր
անողոք
Հիւանդութիւնը :
Ժամերը
կամաց կամաց
կը սաՀէին։
ժամանա–
կրն
էր մեԼլնելոլ
: Հրամեչտս
կուտամ
Համբուրե–^
լով
իր կէս սառած
ճաԼլատր
եւ այցելելու
յաքորգ
\
օրը։
Ութ օբ վեբք Հեռագիր
մ ը կը գումէ
իր մ ա– \
Հը–..
Վասպուբտկանի
Հայր.
Մ իութիւնը
արմանա–
պէս կաաարեց
իր պա րտա կանո
ւթ
ի ւն ը :
Աիբելի
բնԼլեր Հայաստան,
մաՀոլտնգ տա -
րելիցի
առթիլ,
այս քանի մր տողեբր
թող
կազմեն
ծաղիկնե–
րու
փունք մր, որուն կարօտր
սրտիդ
վւակեցիր
աչքերդ :
Ա– Հ *
Հաղար
արմանթինեան
փեսօ , տարեթոչակբ իր
պաՀած
սաներուն
,իսկ
2000
փեսօ
Այնճարի
գըպ–
րոցին։ Սան Փաւլոյի
մասնաճիլզր
նիւթական
լայն օմանգակո
ւթիւն
բրած է Տունաստանի
Զ՛Ա–
ւարեան
վարմարանին։
Օգնած է նոյնպէս
Գուբ՜
եան
ազզային
վարմարանին
, ինչպէս
եւ
տեղական
դպրոցներուն։
Ասկէ ղատ իւրաքանչիւր
մասնա -
ճիւզ բերած է իր նիւթական
օմանղակութիւնը
գաղութին
չքաւորներուն
: Տեղ տեղՀՕՄի՛ մաս -
նաճիւղե րր ղարձած
են ինքնաղաբգացմ
ան
մ աբ -
• մ ի՛ններ , կազմ ակե
լ՛ պել՛՛ ՛Լ դասա խօս ութի՛ ւննե ր :
Պուէնոս
Այրէսի
մէք կր պաՀուի
արՀեստանոց
, ո–
բուն
դասընթացքներուն
կը Հետեւին
որոչ
թիւով
անղամուՀինեբ
: Անցեալ
տաբեչրքանին
աւելցած
են
150
նոբ անղամներ
, ի՛սկ
վարչութիւննեբուն
մ էք
մ տած
են երիտասարդ
նոր ումեր :
8ՈԻՆԱԱՏԱՆԻ
առաքնոբգ
կարապետ
արք՛
Մաղլրմեանի
յուզար1չալորութիւնր
կատարուած է
Համաղղային
չուքով
Աթէնքի
մէք։
Թերթերը
կը
գրեն
թէ զագազին
կը Հետեւէր
երեք Հազարէ ա -
ւելի
րաղմութիւն
մր։ Օծում
ր կատարած է Եգիպ՜
տաՀայերու
առաք^՚որգր
, Մ ամ բրէ
արք
՚ Ա
իրուն–
ետն : Տուզարկաւորութեան
ներկայ
եղած են
Տունաստանի
թեմի
կՀն
յ՛ներր , Աթէնքի
Մ ետ -
րոպոլիտը
եւ բարձրաստիճան
կղերականներ
, կրօ
նի ց նա իսա րաբո ւթեան
տնօրէնր
, Աստո ւածա բա -
նռւթեան
Լլաճառի
նե րկա յացոլցի
^ւե ր , Հայ յա -
րանո ւանո ւթե անց
սլե տեր
, Հրէից
բաբբունապե -
տր , արաաքին
ել ներքին
նա իսա րարո ւթ եանց
ներ
կս՛ յ՚սցուց
ի չնե բ ր ։ ԹեսողոնիԼլէի , կրետէի եւ
Բոմսթինիի
թաղ
•խորՀսւրգի
Կւերկայացուցի^եր
է
Թավ՚օբբ
աոա
ք1ւո րղուած է Հ ՚ Մ • Ա՛֊ Մ –ի ա ր ինե
բու
կոզմէ : ՛Լլ՛կուած
են բաղմաթիլ
ծաւլԼլեպսաԼլ–
նեբ : Ո ս տ ի Լլան ո ւթե ան չրքաղա
յութեան
ճիւզի
անօրէնութեան
ՀրաՀանզյով
Հանրակաւէքեբու
եւ
ինքնա չա րմե լ՛ու երթեւեկր
կանղ առած է, գի՚ւ ~"
րացնելու
Համ՛ ար
թ ավէօբ ին
անցքր :
Մ տմբրէ
արք• էն ղատ, գերեղմանաաան
մէք Ագգ ՚ Կեգբ •
վարչութեան
կոգմ է զ ամբանական
մը խօսած է
Պ - Գր • Բարազամեան
;
ՊԱղՏԱՏԻ Ա - ԵՐՐՈՐԳՈՒԹԻՒՆ
եկեզեցիի
վե րա շինո ւթե
՛սն
Համ ար
ն՛ո իսա սլէս գրած
էինք
՚ձԳո յամար տ»էն
աոնելով թէ՝ բարերար
Պ՛ Ա՛
՛Լա բ ի պե ան ստանձնած
է ր վերտ
շ ինո
լթ
իւն ր : Աա–
կա
յն Պ • ՚Լարիպեան
վերքին
տ ե սա կց ութեան
մ ը
միքոցի՚ն
յայտներ է թէ ինք մինակը
եկեղեցին
չի–
նելոլ
մ՚ոազրութիւն
չէ ունեցած։
«Պարտաւոր
ենք
մ Ի՛աՀամ ուռ
գործի
քշուիլ։ Ես պատրաստ
եմ տաք
ա յնքան
որքան
որ Հանրա
յին
Հանղան ակո
ւթեամբ
կրնա յ ղո յանալ
՝» ւ
«8ԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(62)
Կ. ՊՈԼՍՈՅ ԳՐՍԻՈՒմԸ
Ե՛
Պատասխանեց
ին թէ այս յարձաԼլման
Համաբ
անՀբամեշտ էբ Վալաթիոյ
ճենովաց
ինեբուն Հա-
ւանոլթիւնը,
ինչ որ թերեւս պիտի
մերմէին տալ,
քանի որ բնաւ
չէին
ուղեր գէչ մարդ բԱալ
Սո՚՚Լ՜
թանին
Հե՛ո։
Մինչեւ իսկ եթէ առնէին այգ Հաւա–
նռլթիւձւր,
թանԼլազին
մամանտԼլ մրպի՚ոի
կոբսը՜
Վբ :
^ բկրո րդ տո աքա րկր ա յն ե՛լաւ որ ցամա
ղինուորներր
ղրկեն
մի՚սյն
երկու
թեթեւ
ցռկանա–
՚^երոլ
լ^կերակցոլթեամբ,
որոնք երթան
յարձա
կին իրենց նաւերը պաչտպանելու
Համար Ղ^ալա -
թիոյ արեւմտեան
կողմը
Թուրքերուն
ւլրած
թրն–
գանօթներուն
եւ բանակատեղիին
վրայ» :
ԱսիԼլտ իրապէս իսիստ վտանզս՚ւոբ
զործոգու–
թիւն
մրն էր , մանաւան՚լ֊ որ պաշարե՚սլ^ւէ՚րր րա ՜՛
՛էականա
չափ
մ՚սրդ
չունէին
արղէն
նմանօրիակ
գործի մրմէք անպատիմ
կորսնցնելու
Համար
դումարտաէլ
մր զինուոր,
Զականօս
փաչայի բա -
^ակին այսչափ
մօտիկր :
՜
Եբրորղ
առաքարկ
մրն ալ եղաւ եւ արմանա -
՚մաւա՚Լ՚էնուն
Հաւանութեան
։Այս
աոտքաբԼլութի՚ւնր
բերաւ
Եագօմօ
Բօքօ :
Աւելի գործի քան
խօսքի
մարդ
մր, ել թերեւս
միս մինակը ամբոգք
մողո -
վի
մէք , իր բոլոր
ում ովր պաչտսլանեց
զա յն , ու
ինչսլէս
ըսի՛նք, թէեւ
ամ՚էն^ ալ բնղունեցի՚ն ա–
տիկա
, բա
յց տար արտիս ա՛ս րար
զարՀ ո ւրե
լի վախ
ճան
մը ունեցաւ այս վւո րձր եւ
պաշտպանութեան
գո րծին նոբումեծկակ
Հարուած
մը տուաւ :
Այս
ծբաւլիլ՚ն էբ, անմիքապէս
, աոանց
ւէայբ–
կեան
մր Լլորսնցնելու
, առանց
Բերայի
ճենուիա–
ցինե բուն
Հա լան ո լթ ի ւն ր իւնղրե լու
մ ի՛ա յն
ե րկու
ցռկանաւերով
նետուիլ
Գասրմ
Փաշայի
թ"րչր՚ւիգ՜
ուած թբքական
նաւերուն
վբայ եւՀոն տեղն ի տե–
ղոք կրակի
տ՚սլ
զանոնք։
Բօքօ
իլ՛ ՛իրայ
կ՝աււնէբ
՛ԷՈ րծին
ու՚լզու
թիւնր : Ծ ""ի՚աՀարե
ց ի՛ն գինքբ :
Տասներկուքնեբու
մսւլովր խիստ
ւլաղտ1ւի կա
տարուած էր Լ՛ւ ոեւէ մամանակ
կորսնցուցած չէ
ին որո շում ի մ ր յանղե լու
Հ ամ ՛ս ր : Արղէն
Բօքօ
յի՛
աոաքտրԼլոլիմեան
էութ իւնր ի՛սկ
Լլր պաՀան
քէր
անմ իք ական
ե ւ ամ ենա
՛լ ՚սւլս՚նի
՛լ ործա՛լ բութ իւն ։
Եւ
յանզոլզն
իտալացին
սէնմիքապէս
՛ււ
ամենամեծ
փոլթկ
ո տութ ե ամբ սԼլսալ պատրաստուիլ :
« Հետեւաբ՚սր
կր շարունակէ
Պար՚ղարօ
, Ապ–
ՐԻլԻ
^^ւ՚՚ե
, յիչեալ
Ետզօմօ
Բօքօ,
Տրապի՚լոնի
ցռԼլանալի
Հրամանաաս՚բր
, իւրաքանչիւրը
Հինգ
թօնօ
տաբողութեամբ
երկու
նաւել՛ առաւ
ել
ա–
նւ՚նց շուբքր բամսլ՚սկի՛ եւ բոլրղի
սլ՚որԼլերով սպա–
ռաղինեց
թուրք
ռմ բաձ ի՛՛քնե րոլ
ամենա
իսո շո ր
ո֊ոլմբերէն
անդամ պաչտպանելու
Համար զա
նոնք։
Բայց
այս նաւերը
որեւէ կեր՚ղով,
միս
մի
նակ
, առանց
ցռԼլանալեբու կամ ^ֆոլ ստ»եբու օ–
մանգակութետն
, չէին կրնար
իսոյսւնալ
թրքական
աոբմիզին
վրայ
։ Հետեւաբար
երկու ա բաղաշարմ
խոչոր ցռէլանաւեբ ալ պատրաստեցին
անոնց ընկե
րանալու Համար :
Ասկէ ՚լատ
, այս ւԼե րքիններուն
իւրաքանչիւրն
ալ
իր
կ՚սբ՚լին
թիավաբնԼւբու
քսանեւչոբս
նստա -
րաննԼւ բ՛ւ վ ու եօթանասուն
երկու
թի՛ավարներով
կայսեր՚սԼլան
<^ֆուստ»երէն
մին ղինեց եւ
ամէն
մէկ նաւ |լի^^եց իբ խոչոր նաւակներէն
մին»։
Բօքօ
յի ծրաղիբն էր իբ երկու խոչոր
նաւերը
Հ ողմ արզ
ե լի տեղ գո րծածե է
ցքձկանաւերոլ
եւ
«ֆու"՚ո»ե
բու ներկա
յու թիւնր
ծածԼլելոլ
Համ ար ,
"րպէս՚լի՛
, վերքին
վայրկեանին
, այս արաղաշարմ
նաւերր
1լա յծ՚ոկի
նմ ան կարենան
խո յանալ ՛ու
քնքել եւ կամ այրել թրքական
նաւերը։
Ամէն
բ՚սն պատրաստ էբ եւ ո րո շուեցաւ
որ
ցեբեկէն
վերք մամր
եօթր եբեք քառո րղ անցած
,
ամէն
ինչ պատրաստ
սլիտի
րլ քաբ
, որպէսզի կէո
զիշեբուան
մ օտ պղտիկ
արչաւախոլմ
բր կա րենար
իսո յանալ
ղէպի
թ ^ ա մ ի րանակր։ Եւ կէս
գիչեբ՜
ուան
մամուն
, ամէնքն ալ «ֆուստ»երուն
Հետ
միասին
՛ւ՛՛՛ցին
Ալօյզիօ
Տի՛էտոյի
ցռկանաւր
որ
նաւաՀանւլ իստին
լ^գՀ • հրամ անատա րն էր , Հո^ք
վերքին
ան՚քա՚Ր
մրն ալ
խո րՀ րդակցեցան
ոբ
պէ՛՛տք էր թէ ոչ ասս՚նԼլ
՚լործի մր ձեռնարկել եւ
մ/–ծամասնւո թիւնրվճռ/^ց թէ այո սլէտք էր անմի
քապէս, կէս ւլիշերուան այս մամուն
երթալ
յար
ձակիլ
թշնամի
նաւատորմին
վյ՚տյ եւ կրակի տալ
զայն ;
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
