€6ԱՌԱՋ
^
Կ
Ը
<ալասս,է թէ «.Ունեւորութեան
Տուրքը»
քաղա.
քական
օրէնք
էը՝ թիրախ
ունենալով
փոքրամաս.
նութիւնները
;
Այս
պարաղան
Հասաաաելոլ
Համար
նս՚խկին
սէէֆթէրաարը
կ՝ալհլցնէ թէ
ցեղապաչաութեան
նկատումներն
ալ ղեր ունեցած
էին
սլեաական
րոչումին
մէչ
ել
այգ նոլաաաէլով էր որ ունեւո -
րութեան
տուրքին
գո րծաղրո
լթ
իլն ը վստաՀուե
.
ցաւ
նախկին
իթթիՀատաէչաններու
եւ
Գերմանիա
ուսած
երիտասարղներոլ
յ
ինչսլէս
կը աեսնուի,
ծանրակլիո.
բնոյթ կր կբՀ
րեն
Հեղինակին
յայանոլթիլնները,
որոնք
կոչուած
են խոր անղրագարձ
արձանագրելու։
Մանաւանգ որ քէտյիք
էօքթէ կր փորձէ ոլա
տաս
խանաաո
լութ
իլն
վերաղրել
նաեւ
աեղական
դրամատուներուն,
գրելով թէ
ՀՀաղգային
գրամա–
աո ւներր
Հարկաաունե
րու
նիւթական
կացութեան
մասին
տեղեկութիւններ
Հաղորդած
են :
Շարունակելով
իը
մերկացումները,
նախկին
տէֆթէրտար
ր պատասխանատուութեան
րաէեին
կր Հանէ նաեւ
թուրք
մամուլին
,
պնդելով
թէ
թրքերէն
թերթերր
299
Հաղար
888
ոսկի
ծանսւցոլ–
մ ի ղրամ ստացան՝ ի փոխաբէն
ունեւորութեան
տուրքի
ցանկերու
Հ րաաա րակութեան
: Այգ առ -
թիլ
Հեղինակր
կ՝աւելցնէ
նաեւ թէ կնքուեցաւ
թր–
քերէն մեծ օրաթերթի
մը մէկ
միլիոն
ոսկիի
տուրքր ;
ինչպէս կր տեսնոէ ի Հեղինակին
ինքնարղա -
բացման
րացա յայտ
ճիղր, որ կր փորձէ
ամբաս
տանեալի
աթոռին
վրայ
վւոխագոել
օրուան
իչխա–
նաւորներր,
մամուլր եւ օրուան
վարիչ
կուսակ -
ցութիւնր :
Այո
րոլորր կր չքանան
սհւկայն
, երբ
Հեղինա
կր նոյն Հատորին
մէք Գ"վքր կր ^է՚-ոէ
իբ
նախկին
ղո բծակիցնե
բուն եւ պետե բուն , ինչսլէս
նաեւ
իթ–
թ իՀ ատ ականեր
ոլն , ւլորս
՛ւլ ատասլարաած
էր Ա՛ւե
լի աոաք :
՝1/աի՛կին տէ ֆթէբտւսրր
կրխոստովանի
նաեւ
թէ իր
Հ րամ անով
Հիւանւլ. Հաբկատուեե
րր
անկող–
նէն
Հանու ած ել ոստիկանական
Հսկողութես՚մբ
ղ ր կո
լ ած՛ են Աշղալէ՝
Հակառակ
դեկաեմ
րեր եան
ձիւնին
ու
րոլքին :
Ֆ՚ոյիք
էոքթէ կր պատմէ թէ իր աչքերո՚է
՚ոե–
սած է երկու
Հիւանգ
Հարկատուներ
, ոչ՚ոնք
իրենց
յոէլն
՚սրեկ
մաբմիններր
կր քաշկռտէին
ոստիկ՛սնու
թեան
ոլա չտօնատան
սան՚լուխնե
րէ
՛թ՛
ր :
–^՚Ջկրցինք
ղիմանալ
այս տեսարանին
եւ
լն՛
կերոքս՝
Հքէ՚քքէԹ
Ա՚ոալ՚ււնի Հետ աբաղաքայլ
Հե՛
ռացտնք
, կ՝րսէ նախկին տէ ֆքմէբտարը ;
հքօսէ՛ , Տէֆթէրտար
, խօսէ՛ :
Հան ր ո ւթ ի լն ը տակաւին չատ
րան
1լ* ուղէ լսե /
քու
բեբնէդ
:
.
խօսէ՛,
Տէֆթէբաաք\դօւ.է՛՝։
ՆԱՄԱԿ
ԽՄԲԱԳՐՈԻԹԵԱՆ
ՎԱԱՊՈԻՐԱԿԱՆ
ՀԱՏՐ–
ՄԻՈԻԹԵԱՆ
ԶԵԿՈՏՑԻՆ
ԱՌԹԻՒ
աս -
ւօ–
ՀԱՏՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
Ա եբաստիո
յ չրքտնի
մ իութեանց
խորՀ րգակ -
ցական
մողով բ տեղի
ունեցաւ
Մ ա լիս
20/
առ
տուն,
իսի լէ Մուլինօ,
Խբիմեան
վաբմարանի
սր–
րաՀր :
Նե րկա
յ էին պատուիբա^ւե
ր
Մ ուրատ Ու ~
սումնտսիրացէն
, Թողատի
Մ իութենէն
, Պ՛ Պ–
Պապիկեան
ել Արմ.
ՓԷՀլիվանեան
,
ԳոչՀիսարի
միութենէն
Պ– Տ– Պօ՚լոսեան։
Շպսլին
ԳաբաՀյաա–
Վասպո լրա կանց իներ ու
ողքմ իտ տարրր
թ"Բ
՛լո Հունտ կութ եամբ
իմ ացալ , անցեալ
Հոկտեմբե -
րին, որխում՛բ մր Հայրենակիցներ
վեբքապէս
յա–
քողեցան
Վասպուրականի
Հայր • Մ իութեան
Հիմը
դնել
Փարիղի
մէք ա
I :
Այս
Հայրենա1լիցները
իրենք
ղիրենք
կոչեցին
1ւիմն.ադիրներ ,
կազմեցին
ծրագիբ - կանոնագի -
բր,
ել իրենցմէ ալ լ^տրեցին
վարչութիւնր
:
Ի՛՛նչ խօսք
որ, լ^տրական
օրինական
ձեւն
էր
րնէլ\
. մողովի
Հրաւիրել
Փտրիզի
շրքս՚նի Բ"Լ"Ր
Վասպոլրականցիները
եւ նեբկանե
բու
քուէնե
րով
րԿւտրԼլ վարչութիւնը
յ
Ա ակա
յն
Հ իմնա գի բնե բ ր
կ^ ա բդտ բանան
սա
տխուր
էիասաով
որ , Մ իութ իւնր
կաւլմ ելու նպա -
տակով
, ուրիշ
Հա
յ ր ենա
կի ցն ե ր ս ւ
նախաձեռն
՛ոլ -
թեամբ
Հրաւիրուած
նախորգ
երեք
րնգՀ • մողոփ^–
ները ւլրական
արզիւնքի
մր չյս՚նգելէ զատ
աւելի
խորացուցին
Հակամ ա րտո
լթ
իւննե բ ր : Եւ
իբրեւ
Հետե լանք
ղոյացաւ սա Համողում
ր թէ
ք^Գ^
՚ մո՛
ղովի
միքոցով
միութիւն
կազմելու
նոր
՚իորձ
մը
ձախոզոլթեան
սլիտի ղատապարտուէբ
դարձեալ։
փ^ար չու թեան
առաքին
Հողր
եղաւ
տօնել Վաս–
պոլրակտնցիի
մեծադ"յն
ւի՚սռքր
կ՚ս՚լ՚Րոգ եւ ամ -
րողք
Հայ
ու. 0եան
՛ղա տիւ
բերող
Ապրի լեան
Հերո
սամ արար , որ տար
ինե րէ ի ՛էե ր
անպատուաբեր
կերպով անտես
աոն՚՚ւ ած է ր Փտբիղի
մ էք :
ԱՀա թէ էւնչու մեր պաչտելի
Հերոսներու
եւ
նաՀատտկնե
րոլ
անթառամ
յիշատ՚սկը
ձ՛" րգոգ
Հա յրենակէւցնե
լ՛ լ։ ՚իութաց
ին անղ ամ ագր
ուի
լ նո -
րակաղ՚ք
՛ք իութեան,
ծրաղիր - կանոնա՚էբի
թերու՛
թ էււննե բու
՛էասին
է՛րենց
րսե լիքհե ր ր վ ե րապաՀե–
լով յետաղային :
•• Տ ա յան
ի է որ Հերոսամարաի
Յերգ
տաբեդաբ–
ձի տօն՚սկատա
րութիւնր
Փա րիղի
մէ ք ,
անցեա
լ
ապրիլ
15
/1,
ե՛լաւ
մէկր
՛քեր ամէնէն
բաղ՚Տ՚ամարգ
էսանդավառ եւ տ ՛ղա
լո
ր է։ չ Հան՚լէ
՛՛ներէն
, Հ ալ ե -
կ՚սն խոր սփովւա^ք եւ Հ րճուանք պատճառե
լով ա–
մէն
Հայրենասէր
Հայու,
առաքէւն աոթէ՛ւ.
սիրելի
«Տս՚ոաք^ին
, ո ր անխնա
ք խար՚սնած
է ր
մ եր դա -
տ ՛ս ՛էլ՛ո ր՛ո ե լի
ղան ց աւՀո
լթ
ի ւն ր
յ
Ա^ւցեալ
Ա՚՚լբիլ
15
/1
՚քենք
եբկիւղ՚սծ
պաչ՚ոա -
մ ունքոէէ
Հ ազո րղ ակից ե՛լանք
մ եր ան՛ք աՀ Հերոս -
ներոլ
Հոզէւներոլն
Հետ : Հաղորդուեցանք
,
ներչլ^՛
չուե ցանք եւթարմացանք
"՚նոնցմով։
Անոնց խո.ո–
^
• - - ֊ . - ֊ . :-.. "<՝.\։^.՛՝ \\՚։։Ոհ՚>
1•V..-*• " ՜՛"՝
՜՜յ. ՚ ՚ ~
րէն Պ– Հ– Զբագե՚սն,
Գաւրայի
միութենէն
Շմ • Պալեան
, Րր՚ք^նիկի
մ իութենէն
իբր
ունկնդիբ
Պ– Ար • Մարկոսեան եւնոյն
Հ անւլամ ան քով կով —
տունի
մ իութենէն Պ • Ն– Գաբբէ՚նեան : կր նախա ՚
՚լաՀէր Պ– Արմ. ՎՎՀ լի՛ք
անեան։
հքոբՀբղակցութիւններբ
տեւեցիԿւ
1.30
մամ ,
սիրտ լիր
Հ՚սմ ե բա շխո ւթե ա՛քր եւ
Հ՚սմ ակո
ւած
՚էոբծակցե
լու
քերմ
ս էէե ւո րո ւթեամր :
Որո շուե ցաւ
Համ անմ ան մողով
մ ր եւս
ղում ա–
րե
լ յառա քիկա
յ Տունէ՛ս
\
0
աւ^տոլն
, մամ ր
1
0.30—
/(I
նոյն
վայրր
, որուն
սլիտի
Հ րտլիրուին Ա եբաս
տիո
յ շրք՚ոնի
վերո յէ՚չեալ
միու թեանց
էԻ՚"Դ^Բ
պաաո լրա կնեբը :
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(64)
Կ. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐԱԻՈԻՍԸ
ծ.
Երբ՚մեր
տոբմղիկը
Մտնտրաքիոնի
խ"Բձէ՛^՛
դիմացը
Հասնէր,
որոչուած էր որխոչոր
նաւերր
առքեւէն
սլիտի
յառաքանտյին
, սակայն
ոբովՀե -
*ոել քառասուն
նստա բան թիավար
ունեցողը էէեա–
կանաբար
չէր կրնար
եօթանասուն
երկու
ունեցո
ղի չավ, արա՚է երթաէ , Բօքօ ամրտբտաւան
ու վ՚ա–
•՚ասէր
մարզ
,չթոզոլց որմեծ նաւերր
սկսին
կոի՛
լ ը , ել առաքին
Հարուածր
է՛նք տալու
փափ՚՚ոքէն ,
աոաք անցաւ եւխօլ վ՚սգքով
մր խոյացաւ
թրք"՛ -
կան
նաւերուն
վրայ :
ձի չ՛է այս
ւէ՚սյրկեէսնին
, յանկարծակի
էսզու՚սծ
լռոլթիւնր
ասլուչ կտրած
յա րձակո էթւեբուս
Հաս -
Կբցոլց թէ Թուրքերր
կը Հսկէին–. Թնդանօթի ա–
ււաքին Հարուած
մը Բօքոյի
նաւուն
քիթէ՚ն
Հս՛^ ~
զէ՚պեցտլ
, առանց
բնաւ
վնասելոլ,
բայց
տնմիք՚ո–
՛գէս
այս առա քինին
ետեւէն
արձակուած
երկրսբ՚է
Հարուած
մրմէկ
կողմէն
միւսր ծակեց
անց՛ու
^՛Ա
ւր եւ «Հայր
մեր Տ– մբ ըսելու
մամանակ
չեգ"՛^
է
խեղճ
նաւը Հրամանատարով
, նաւտղներով
ու բս–
"լաներուէ
մէւտսէւն ծովէ՛ն յատակր
սու՚լեցաւ :
« Ամէնքս ալ,ի տես այս բտնէ՛ն,
չ՚ս՚իազանց
մեղքցանք
ղէ՛ բ ենք
, ՚ք՚սնաւս՚նղ
որեւէ կերպով
օգ
նութիւն ալ չէինք
կրնար
Հասցնել
անոնց : ^3>ուս~
տ՚»ի այս կերպ
ւ^կ՚լմէ՚էր
չխ՛չմարեցին
անգամ
ճէ՚չգ
անոր ետեւէն
թի՛ս վարող
թեթե. ցռկանա
լին
մաբ–
դիկր, եւ անոր ետեւէն
կոէ՚ւի
կ՝երթայէ։ն
,
միչա
կարծելով
թէ ան էւրենց առքեւն է եւ թէ ամէն
րան
լաւ
կԳրթայ ,
Զարմանալի
չէ որ չտեսան
ասիկա , ոբովՀե -
աեւ
ռմբաձէ՚ղներն
ու Հ րա ց անա
կի րնե ր ր այն աս
տիճան
մուխ
ու ծուխ
կ՚արձակէին
ու ամէն
կոզմէ
եկոզ
ղոռում
ղչոլմնե
րը ա յնքան սարսափե
լի
է ին
• որ ,բացա րձակասլէս
անկ՚ս բե
լի էր ոեւէ բան տես
նե լ։ Արդ, այդ երկբոր՚է
ց՚ւկ՚սնալն
ալ երբ ա
յս
պէս անտեղեակ կըյաււաքանաբ
, յանկարծ
Թուր
քերը
իրենց
երկու
ռմրաձիդներր
արձակեցին
, ու
անոնց
ււո ւմ՛բերր
ղա ր կէւն անո ր
մ է ք՛ո ե զին եւ մէկ
կողմէն
մէ՛ւսր
ծակեցին։
Նաւուն
փորէւն
մէք ղտ–
նուող
երկու
Հոգի
վի րաւո
րո ւե ցաւ : Անմ իքապէս
բոլոր
նաւաւլնեբր
իրենց վերարկուներով
ղո ցեց
ին
ռումբերուն
բացած
ծ՚ակերր
, անանկ
որ
ցռկանա–
ւբ,
թէեւ
կէսր
քուրէ՚ն
մէքն էր, զէշ աղէկ
կրցաւ
քոլբին
երեսը
կենալ եւ թիակի
ումով ետ
գաբձաւ
Շ՚լթայէւն
ետեւ
էւր նաէսկին տեղր
ու աղատեցալ
:
Այսսլէս
բբին
միւսներն ալ ու ցռուկներ
բ
ետ
գաբձուցին
: Թուրքերր
տեսան
մեբ
վւախուստր
ու
ղա՚՚նօբէն
արտ՚սսուելր
մեր պարաութեան
վր՜
բայ– չափազանց
կը
մեղք1
՚այինք
նաեւ
մեր բաղ -
մաթիւ
խեղճ
րնկերներր,
Աստուած
Հոզինին
լու ՚
սալորէ :
(Շար.)
^է՚սծ
Հոզինե՚րը
այլեւս
խաղաղութիւն
ստացան
։
Այսպէս՝
կարդ
մը Հտտուածամոլներոլ
տէսուր
էսաղերոլ
պատճառով
միշտ պարտաճանաչ
Վա
՛Ղ՛" Բ՚սկանցիի
անբիծ
ճակաին
ղրո լմուած
սեւ
բատն ալ սրրուեցալ :
Միութիւնր
եթէ ոչինչ ալ րրած
րլլայ
ցարգ՝
"՛յս
սբբս՚՚լան
պարտ՚սկտնութիւնբ
միայն կատա -
Ր՛՛՛ծ
րլլալուն
Համար
արմանի է քերմ
շնորՀալո -
բութեան
ել քտքալեբտնքի
:
Վերադառնալով
Միութես՚ն
ծրաւլիբ - կանո -
Վագրին,
րսենք ոբ ան ունի
թերութիւներ
: «Տա -
ո՛սի
իրաւամբ
«խճուլուած
, ինքնատիպ»
կ՚՚չեց
՛լո՛յն։
ԱնՀբամեշտ է բաբ եփոխել,
ք-Աքել կո՛րդ
մը
յ՚՚՚էուածներ,
որպէսղվ, ան ղաոնայ
ընգունեէի
րո
լոր
անղամնեբոլ
Համար :
Ուրաիսալի է որ Հ իւՈւաւլ,ի՛րնե ր ր ղղս՚ցած են
"՛յս
անՀրամե շտո՛ թիւնր
եւ կոչ ոււլ՚լած
Ա իու -
թեան
անէլամներուն
ներկայացնելու
իրենց գիտո–
՚ ւ ՚ ՚ ւ թ ի ւ ն ն ե ր ն ու
թելադրութիւննեբը։
Ցարդ
զուրս
մնացած
Վտսսլոլրակտնց
ինե
բու
՚ղարաքն է Համաիսմրուիլ Ա իութեան
չուբք եւ ՛սն–,
վեբապաՀօրէն
նե՛րկայացնել
իրենց
դիտոգոլթիւն–
ները,
որպէսղի
կարելի
րլլայ
լծուիլ
աւելի ար–
՚լիւնաւոր
աչիսատանքի
կարելի
եզածի՚ն
չավւ ան -
թերի
ծրաէէիր՝ - կանոնագբով
մը։
Այս
աււթիւ
պար՚ոք
կը զգամ գիտել տալ յար՛
՛լոյ վարչութեան
թէ «Արծուի
Վասպուրականի՛՝»
բ՚ոցաոիկ
թիլի
մէք լոյս տեսած
«Այն
օրերուն
Հա֊
յոց
ԱչիսարՀի
լեռներուն
վբայ»
իսորա՚լրով
յօգ -
ուածր կր շօշավւէ քաղաքական
եւ
կուսակցական
վւավւոլկ ել վիճելի
Հարցեբ, եւ.Հետեւաբար կը
Հակասէ
Մ իութեան
յայտարարած
ուղեղծին
։Տ"ւ–՜
սանք թէ յաոտ^իկային
տե՛լ պիտի
չտրուի
նման
՛լ րութիւննեբու
:
ԱՆԴԱՄ ՄԸ
ՊԱՆԵկՕ
ԲԱՇԱՆԻ
ՀԱՆԳԷՍԸ
Ե բկրո ր՛է ա՛սրին է որ ներկայ
կ՝րԱտմ
Պանեէօ
Բաշանի
Հ ի՚ն՚լ չ՚սբթ
ի ի դաս լ^էմա ցքնե բու
ա չտկե
րտ–
նեբոլ տարեկան
Հան՚էէսին
, գոՀ տպաւո
բու -
թեամբ :
Այս
ղոլրոցը
մ՛էկն է Փտբիղի
Հայ–
եկեղեցիի
կրթական
մ՚սբմնին
Հուէանաւորած
Հին՛է
ծաղկոց–
ներնէն
ԼՀամագում՚սբ
400
աչակերտ)։
Պանեէօ
Բաշանի
գ"/ր"ցբ կբ յաճաէսեն•
մօտ
80
մանչեր
ու ազքԿւակներ : Ո ՚-սո ւց չո ւՀ ին է Օր * Բեբկ–
ր՚՚ւՀԷ՛
՚Ծո՚լեան
, կարո՚լ
եւ փո րձառու
ուսուցչուՀի
մը. Համակ
նուիրում
է՛բ կոչումին եւ որ ետեւն
ունէ՛ տարիներու
անցեալ
մր :
Անցեալ
կէ՛բակէ՛
օրուան
Հանգէսր
ց"յց աը–
ւաւ , որ թաղին
մողովուրղը
կը գուբ
՛լ ուրա
յ իր
՚է՚Գրո՚յի՚ն
"Լ վաբմուՀիին
՚էբտյ։
Գպբոցական
Հան
դէսէ
մ՛ը աւե
լի գաղութ
ին Հանդէսն
է բ ան կար -
ծէք։
Հոն էին բոլորը
աււանց
քաղ.
գաւանանքի
խտրո՛ւթեան,
տարէց թէ եբիտասաբղ։
Ես ալ,
անծ՚սնօիմ
՛ք ր գաղութ
ին , սիրո՚Լ մօտ չ՛՛ լ՛" մամ
"ւնկնւլրեցի
ու դիտեցի
մանկական
աբտսէսանոլ
թիւններր
, ե րգերն ու պարե բը է
Հան՚էէ սին կը նաիսագաՀԷ բ Պ • Ս •
Գաբակէօղ–
ե ՛սն , ^իարէ՚զէ՛
եկե՚լեցիին
ք՛ս ր ՛ո ո ւղսւ բ ր , որ շաՀե՛
կան բանախօսութեամ
բ եւ Հայրական
յո
լ՛զ որնե -
բով վառ սլաՀեց
Հանգի սա կաններուն
Հետաքրք -
րութիւնր :
Օր– Ծալեան կր քալէ
՚չարուն Հետ, միչտ
նո–
րութիւննե
ր
Հ բամ
ցնե լո՛է Հանր ութեան
: Կր խու -
սաւէ՚է՛ չո ա
յ լա բան էսոստումնե
լ՛է ,
թ՚՚՚լլ՚՚՚է
"ր Գ" Ր՜
ծր ելձեո-ք ձգոլած
արդիւնքը
խօսին,
ինչպէս
կը
յ՛ս յտարարէ
ր բեմ
էն :
Տպաւոբէ՚չ
էբ մանաւանգ « Հայոց
պատմու -
թեան եւ աչխարՀագբոլէմեան
գասր»
, երբ սիրու
նիկ երտէսանեբ
Համարձակ
էլերսլով կը պատմէէւն
ղրուաղներ
ղրեբու
ղիւս՚էն
, Արշակ
թաւլալորէն
,
Վարղան
Մ տմ էւկոնեանէն
, էքմիածնէն
։ Նաեւ
Հա–
յասաանէ։
կլի՚ք ան ,գետեբր
, լեռնեբր
, սլտոլղները
,
եւն • : ԱնաՀէւտ
Փ ա թ ո ւկե ան \ 4լամ եայ
ա՚լքնտկ
մը ,
՛ւ՛լա ց ո ւմ "վ արտաս՚սնե
ց Ա է՛էվ՛"
կ ա ՛՛լո ւ՛ո է՛ կե ան է՛
Հայ
լե՚լու ին նուիրուած
՚լոզտլ՚իկ
րանս՚ս՚ոեղծոլ
-
թիւնր
:
Տ՚՚ւ՚լ՚՚՚^՚էն
լացաւ եւ այգ լացը
վարակեց
Հանգիսականնե
բը ;
Արտապնգիչ
երեւյթ է աս։ Ուրեմն
՛քեր
նոր
Vերունղր
կ՝ապրի
իբ Հայբենի
անցեալ
վւառքերով
ու տ ա՛լ՛ս պան
,Փ՚ե բ ո՛է, եթէ գիտնանք
վարմեցնել
:
Ե՛– այս
է՚րողութիւնր
կր պարտի՛նք
այս
Համեստ
ուսուց
իչ
ուսուցչուՀ
ինե բուն , ի սփիւռս
աչխար
Հի , որոնք
ծանրաղսյն
սլա լմաններու աակ ,
իբենց
յսյ՚լերն ու ղւէացոլմներլ՛
կ՝ուղեն
փոխանցել
նո -
րերուն
, որպէսզի
ցեղր ապրի :
Հոգա բարձ"
ւթիւնր
՚լե՚էեց
իկ
մ րցանս՚կնե
ր նը––
ւէ՚րած էբ իւրաքանչիւր
ղասաբանի Ա– Ր– Գ՛ Հան–
գէ՚սացոզ
աչակե րտնե բուն
Տ
Ա՛
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
€ Տ Ա Ռ ԱՋ^
Ը
0
Fonds A.R.A.M
