Հ6
ԱՌԱՋ։^
ՃՈՐՃ ՄԱՐՏՐնԵԱՆ
ՀԱԼԷՊԻ
ՄԷՋ
Պէյբռ՚-թի
մեր թղթաէլէցր
1լր դրէ թէ
Պ-ճորճ
Աարաիղեան
ես Տիկինր
մե1չնելէ առաշ երեսփո
-
խան
Մ– Տէր
Գալուսաեանի
առաշնորդութեամր
րնգունուած
է Լիրանանի
Հան
ր ա պե
.,^ո ւթ ե ան
նա–
ԼսադաՀին
կողմէ
I
Հալէպի
օդակայանին
մէք
Հիլրերր
գիմալորած
են պաչա. մարմիններր,
ինչպէս
ել
մողովուր
գի
Հոծ
բազմութիւն
մր՛. Գիմ աւո
ր ո ,լնե
ր ր 70է
ա–
լելԼւ ինքնաչարմեբով
Հեաեւած
են մինչեւ
պան
-
գոկ
֊. հումբ
մր սկաուանե
ր ել արծուիկներ
նուի
րած
են ծագկեփոլնշեր
՚
բեբր
այցելած
են Հ՚Բառէն
Եփփէ՝»
ճեմա
րանր,
րնկե րակց ութե ամբ Առաջնորդ
ԶաբեՀ
ե ֊
սլիսկոսլոսի
, խնամակալու
թեան աաենապեա
լձւկ՛
Հ • Փափազեանի
, ատենադպիր
Պ • Աաեփան
ին ֊
ճէեանի
ել գանձապաՀ
րնկեր
Տ • Զաքրեանի
:
Այ
ցելած
են նաեւ ԱաՀակեան
, Զաւարեան
եւ
Հայ–
կաղեան
վարմաբաններր
, «Աբեւելք»ի
Լսմրագրա–
լք^ունր ել Հ. Ա՛ . Ը. Ա.ի Համար
ղնուած
Հողերր։
Հ՛
Մ՛Ը՛
Մ՛ի
Հալէպի
մասնաճիւղփ
վարչու–
թԼււնր
ճաշ մր սարքած
է Լւ պատիլ
Հիւրեբուն
,
նաիսաղաՀոլթետմ
ր ԶաբեՀ
եպիսկո
սլո
ս ի % \,երկա
(
եղած
են լձւկեր
Հ.
Փավւաղեան,
Բաղաք՛
Յ՚ողովի
դիւանր
տոքթ. Ա . Գասպարեան
եւ կ . Գաոնիկ
Ա–
զԼւրեան : ՝(յե ր կանե ր ր իսօսք աււԿէելուէ չեչտած
են
Հ՛
Մ– Ը՛ Մ ՛Լւ նա իստ իսնամ ական
՚էեբր
գաղութ
-
նե֊քու
մէք։
Պ՛ ճորճ Մարտիկեան
, որ Հ՛ Մ– Ը՛
Ա .ականմլձւ էք. րսած
է
թ է ի բենՀ ամ ա րպու րտակա
նո ւթիւն
է ամե
ր Լւկա Հա յութեան
ո
լ
չա գրո
ւթիւնր
Հրալիբե
լ Ա ուրիո
յ եւ Լէւբանանի
Հ՛ Մ • Ը– Մ ՛ի
կատարած
դե ր Լւն վբա
յ , անՀ րամե չտ
օմանգակու
թիւնր
լնծա
յե լու
Համ ար երիտասարղ
ական
ա
յս
Լ"՚Լ՚–
Զեմ գիտեր– վերքր
ինչպէս
Կ^րլլայ,
կաււավա–
րութիւնր
•արտօնութիւն
չի տար
եբկար
մնալու
կամ
ղ բամ
ր պակաս ԲԱալով
տզան
չի կրնար
Հ ի–
ւանգանոց
երթալ
:
Ես տեսայ
երիտասարգր
րոլորովին
յուսա
-
Հատ՛. Կր մտածէր
Ֆրանսա
ղալ։
Ես ալ
խորՀուբգ
տուի
որ շուտով
մեկնի,
ֆրանսաՀայ
գազութին
մէշ
աղղային
կազմ ակեր պո
ւիմ իւննե բ
կան,
կր
Հասկնան
Լւր վԼւճակր
է
Պսակ վարգապետ
երբ
կ՝իմանայ
որ
տղան
պիտի
մեկնի , կր պւսՀանշէ
դրամներր
իրեն
վե
-
րաղարձնել։
«Բանի
որ գ^ործոզո
ւթ իւն
չեղաւ,
սլէաք է այգ
32
ոսկին
ինծի եա վերադարձնես
, ես
ալ
ղրամր
տուուլներուն
սլիաի
յանձնեմ»։
Տզան,
թէեւ գմրախտ
եւ անճար,
բայց սլարկեչտ
, մԼւայն
22
ոսկին
կր վերադարձնէ
: ԱՀա
երկու
ամիսէ
ի
վեբ վարդասլետր
ոչ մկկուն
գրամր վերագար
-
ձուցած
է։ (Տզան
այմմ
Փարիղ
կր գտնուի)
:
Անցած տարի
այս վարգապեքՈր
Ե.բ"ւսաղէմի
վանքին
Համար
ալ դրամ Հաւաքեց
եւ ոեւէ
մէ -
կուն կանոնաւոր
Հաչիւ
չէ
տուած։
Անցեալներբ
«Այսօր»ի
(Աո1""1"՚յ)
թդթ^՚Կհռ
տեսայ
Պ՛ Գ՛ Մ՛ եւ դիտողութիւն
րբի
անաբման
վարզապետին
Համար դրած
գովեստներուն
աււ -
թիլ
(21
Մարտ)։
Զզայուն
երիտասարգ,
պարոնր
ի,/,էստովանեցաւ
« Եղբայրս,
ես զոՀ
ղացի
:
Եթէ
գուն
նոր րաներ
մր ղիաես,
գրէ,
մթ վախ
նար., Հանրա
ւին
ուա րտականո
ւթ
իւն
է։
^
ՅԼէՎՀՀԱՆՆԷԱ
ՋԱԼԸ-ՐԵԱՆ
մեծ
չարմումին
: Առա^/որզբ
փակելով
երեկոյ
-
թբ,
մաղթած
է որ կորովի
եւ Հայրենասէբ
սե ֊֊
բունդ
մր պատրաստուի
զաղութնեբոլ
մէք :
Հալէպի
Հայկազեան
վարմաբանԼւն
մէք Հիւ -
բերր
ներկայ
եղած
են տարեկան
մեծ
մարղաՀան–
ղէսին , որուն նախագաՀած
է աուաշնորգր։
Հոս աք
Պ ՚ ճորճ Ա աբտիկեան
իսօսած
է իրրեւ
նաԼսկԼւն Հ •
Մ՛ Ը՛ Մ ՛ական
« 3 0
աալվ։ աււաշ, այս
նոյն
կազ
-
մակեբպոլթեան
զրօչին
տակ,
թափօր
կազմեցԼւնք
մեր
Հարաղատ
Հա յաստանի
մ ա յրա քազաքին
մ էշ :
ինչ
որ կատարուած
է այս
Հ իւր րնկա
լ
ափե
բուն
մէշ
, կր նկատեմ
Հե րոսական
եւ զերմ արղ կա
յին :
Գուք սլէտք է երքա՚ւվւկ
զգաք
որ
ունիք
ԶաբեՀ
Ա ր բազան
Լւ նմ ան
Լ։րաւ
եւ Հա յրենասէր
ե կեղե
ցա
կան
մ բ Լւբրեւ
էսււա
^ո
րլլ : Յաւիտեան
ե րախտա
-
պարա
պիտի
մնանք
Ս ուրԼւացի
մողովուրգին
, ո բ
մեբ
ամէնէն
ուլրերղական
օրերուն
ասսլնշտկանու—
թէււն
լձւծայե ց եւ աղաա պայմաններ
ստեղծեց
, ո բ–
պէսզԼւ մեր մ՚ււզովոլբգր
վեբականւլնի
տնտեսապէս
եւ ստեզծազոբծէ
Լւբրեւ աւլատ քաղաքացի
:
Զեր
քաղաքէն
կր
մեւ^Լւնք
Հոգեպէս
կաղզուբոլած
:
Նոր
սլա րտականո
լ
թիւննե
ր կր սպասեն
մեղի
Հնգ–
կասաանի
, Փիլիպպեան
կւլղիներոլ
եւ
Հոնկ—Բոն–
կի մէշ, ուր ԶԼնաստսւնէւ
կարմիր
սաբսավւէն
Հա -
լա ծական
բեկորներ
կր սսլասեն
մեր եղբա
յբական
օմանղակ՚ոլթեան»
:
–Տ.Բաո էն Եվ՚վւէ՝»
ճեմարանին
մէք եւս
կաղմա–
կերպոլած
է երեկոյթ
մր ;
Մ՚ոյԼ՚ս
\4Լ՚ն
ՀԼււրերր
մեկնած
են Գամասկոս
,
անկէ ալ՝ Պաղտատ
։
ԶԱՅւ՚՚էՐ
ԳԱԻԱԼհէՆ
ԱՊՐԻԼԵԱՆ
ԱԳԱՏՕՆԸ
ԱԷՆ
ՇԱՄՈՆ,
8
Մայիս.–
կոկիկ
բաղմ
ու
-
թիւն
մբ Հաւաքուած
էր Տ՛ան
ա
՝ԱբքԼւ սբաՀր,
1915
Ա՚՚ւրԼ՚է
I 1-24/
տարեգաբձԼւն
աււթԼււ.։
Բացականերր
չէ
Լ
՛ն կրցած
՛լ ոնէ
մ էկ մամ
ղոՀե լ , յախզե
լու
Հա–
մար
էս՚հթիլ
նաՀ ատա1լ1ւե րո
լ
յիչսւաակր
. - •
Օրուան
նախաղաՀր
, Պ •
Մ անլուէ լ
կ եղԼ
՛ւ
բե ան
քանէւ մր խօսքով
րաւլտտրեց
թէ
ինչու
կորսնցու
-
ցԼ՚նք մէկուկէս
միլէէոն
ղոՀեր : Յետոյ
յայտարա
—
բե՚յ
՚
«
3
ալա
լի է որ մաս
մ ր Հա յե բ մ ո ո ցե բ են
ա յգ սեւ օրե րր , րա
լց կր Լուսամ
թէ նոբ սե
բուն–
Ղ Բ պիտի
չմ ոռնա
յ Հա յկական
շարդբ»
:
Յետռյ
խօսե ՛լան Պ ՚
Գ
• Զէքէմեան
, բոզոքա
-
կան
Հ ում
ա
քնքէ ն , եւ Պ ՛Մ • Գաւ Լւթեան
Աա
լաթ
Լ
՛ո
(
կրթ՛
որ ֆրանսերէն
արտայա
յտսւեցաւ
՚
«Մեր
պապերբ
, մ եղի
յանձնեցին
Հա յութեան
ճբաւլր
,
աբմանէւ
բլլանք
այդ պատիւին
, եւ մենք ալ
յանձ—
նենք յաշոբգ
սերունդին
, ռբռլէսզի
ա
ղւսյո
աւրրԿ։լ
-
թեան
սլա յքարր
յԼւշ՚՚՚-ի՛ գարէ
գուբ»։
Ն" .քն իմ
՚ււս —
տով
ոււլե րձնե
ր
կա րդա
ցին
Պ •
Ա. •
Գոլ
յում ճե ՛սն ,
«Վ՚որուման»
կոմիաէէն
եւ Րաֆֆի՝
Հ– 3՛
Գ–
Ն՛՛բ
Աերզւնղէն
:
Արտասանութիւննեբ
րրին
Օր •
Մ աբԼ՛
Զէ
քէմ–
եան,
Ա՛ րնտրիկեան
եւ Ա՛
Գույումճեան։
Ա՛
Թ Լււթ
Լ
՚ւնճեան
կաբղաց
քէքամակԼւ նամակր,
էսոբա—
պէյւ յա ղելով
ներկաներր,
շատ
մր
տիկԼւններոլ
աչքերր
թրքեցան
: Օր • Ա •
Տէմիբճեան
նուագեց
քանէւ
մ
ր
կաո րներ
Շ "՚իէնէն
եւ «Տէբ
ոզո
րմե ա՝ֆն
զոր
երղեցին
Օր՛ 0՛ Փոչայեան
ել Ա.
Տնտէնյ՚ան։
ԿՈԻԱԱԿՑԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
ԼԼ)ՐԷՆԱԻ
(Մ. ՆաՀանգներ)
Հ. Յ Գ –
ա -
կումբին
մէշ, ապրիլ
20ին տեղի
ունեցած
է եր -
գում
ի արարողոլթիլնր
\
6
երիտասաբգ
եւ երի -
ասւսարզուՀինեբււօլ
, որոնք անցած
են
Գաձւակցու–
թեան
չարքերր։
Նորաղիրներոլ
կնքաՀա
յրն
է ե -
ղած
բնկեր
3 ՚ Արապեան
: քցօսած են րնկերներ
Ա
՚
Օ՚լանեան
, ՕՀան
1) ա ր ի պօզո սե տն , Ա
՚
Աաչագլեան
եւ Բ ՚ Նաւասարգեան
, որոնք չեչտած
են թէ Գաշ
նակցական
ՐԱալր ծանր
պա րտականո
ւթ իւննե
ր կր
դնէ անՀատին
՛էրա յ , սակայն
առիթ
կուտայ
նաեւ
իմաստալից
եւ արմէքաւոր
կեանք
մր վարելու
:
ՖԻԼԱՏԷԼՖԻԱՅԻ
Հ՛Յ՛
Գ՛ կոմիտէն
(Մ ՚ Նա–
Հանղներ)
Հ. 3՛ Գ՛ ՃՕամեակր
տօնած
է
Հանդէս
ճաշկերոյթով
մր Նիւ ճրբսիի
չքեղ
մէկ
սրաՀին
մէք
։ Ներկայ
եղած
է \200է աւելի
բազմութիւն
մր :
Բացի Ֆիլատէլֆիա
յէն
Հիւրեր գտցած
են
Պոսթբ–
նէն , Փրավիտէնսէն
, Հաբթֆրրտէն
, Նիւ Ե"րքէն
,
Նիւ
ճրրսիէն
ել
Լ)ւո չինկթրնէն
: Բացում
ր կատա
րած
է ՖԼ՚լատէ
լֆէայ
կոմ իտէ
Լ։ վեթերան
լձւկեր
Տ՛ Տաոլաղեան։
Աթլանթիք
ԱԼ՚թԼ՚ի
քաղաքապետր
իբբեւ
նուէր
ղրկած
է
փսւղաքի բա||ւ՚ա|ին
Հ՛ 3՛
Գաշնակցութեան
կեգր
՚ կոմիաէԼ՛ աաենապետին
:
քցօսած
է րնկեր
Տքթ– Տա՚Աեան
որ նաէս անդլե
-
րէն,
ել ասլա
Հայերէն
պատկերացուցած
է աղա
-
տատեն
շ Հայուն
նկարագիրր
«վա
ր գան ան ց էն
»
մինչեւ
մեր
օրերր:
Հանդէսր
ունէ բ նաեւ գեղարւռււեստական
ճոխ
րամին
մր։ Յաշոբգ
օրր տեղական
ւքամուլր առա–
շէձէ է շին
վբա
յ տուած
է Հանդէսին
նկարազ բու -
թիւնր
՛՛Այս աո թիւ յանձնա
իսո
ւ՛ք բր
ամ իսներ
աււաք
Հրապարակ
Հանած
է
210
էքնոց
ծանուցումի
զե -
գեց
իկ
դրքո
յկ
մ բ : Հանդէսի՛ն
օբր յանձնա
խո\ւմրր
Հաւաքած
է բոլոբ
վ՚ոքբեբր
, Հսկողռւթիւնր
յանձ–
նելով
երկու
մ անկավւ՚ւրմ
օ ր ի ո ր ւլնե բ ո
լ
ո՛րոնք
կե
րակրած
եւ խա
ւլե բռ՛է
ղրա
ղե ցուց ած
են զանոնք
:
ՀԱՅԱԱՏԱՆ՝
ԱՐՂՆԻ
- ՇԱՄԻՐԱՄ
քբանցքի
մր
չինութետն
սկսած
են , Աշտարակի
շրքանի
կո լտնտեսա
յին ա
շ–
իւատաւո
րնե
ր ր ։ Ն՛՛բ քբանցքր
սլէւտԼւ ոռոգէ
տաս
—
նեակ
Հազարաւոր
ամայի
տաբածոլթիւններ
,
եւ
Հայաստանի
մէք
գոյութիւն
ունեցող
ոռռդման
գրութեանց
ամէնէն
մեծր
ռլիտի
բԱ՚՚՚ձ
՝•
ԵՐԱՃՇՏԱԳԷՏ
Ն՛ Տիղբ՚ոնեան՜
(աչազուրկ)
մեռած
է Երեւանի
մէք Փետրուար
17/՛*»՛–
Հան -
ղուցեայր
,
95
սւաբեկան
, ծնած
էր Ա՚լեյէասնգրա
-
սլոլէւ
մէք։
ք՛ր եբամշաական
գործերոլ^^^^թք
մաս—
նւսւորաբար
աբմէքաւոր
են
^ էւրակի
շրքանի
մո
ղովրգական
երդերն
ու ս/արերր,
ինչպէս
« Տ ՚ ՚ ւ ն
Արէ՛»
^ «Տոլյ
տոլյ»,
«Ջեմ կրնա», «Ե՛ո ու առաք»,
«ք՛ուղ պար», «Ֆինքան»
եւ բազմաթիւ
ուրիշ րս -
տեղծւոգո
րծութիւննե
ր : ՝
Օրուան
րանաէսօսր,
Պ՛ Աարղիս
Լ^հտրիկեան
բսաւ՛
«Մոռցէք
քէն ու վէճ
եւ
էսոնարՀեցէք
1915/
նաՀատակնե
բու
աււքել» : Յետո
յ ակնարկ
մ ր
նետելով
օբռււսն
կացութեան
՚էբայ,
յայտարարեց՛
«թ՝"զ
՚սյս
է՛լ՛ Լ՛ կուն
ամ էն
Հայ նոբոգոլի
, մ
եր
նաՀաաակներուն
ոգիով
, մինչեւ
որ աղդովին
ամ–
փռփռւէձւք
մեբ Հայրենական
Հողէ՛ն
վյւայ
»:
ՐԱՖՖԻ
աՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(60)
կ.
ՊՈԼՍՈՅ ԳՐււԻՈԻմԸ
գ՛
Նոյնիսկ
երկու
կամ
երեք շարք
նաւաստիներ
ունեցւովլներր
, եթէ
երրեք
կային.
Հազիւ
յիսունէն
եօթանասուն
ոաք
երկայնութիւն
ունէէւն։
Ամէնէն
տամ անե լէ՛ն ու գմուա րր
բլուրէ
ն
՛էեր
քա
չելու
գործոդութիւնն
էր։ Անկէ անղին չուտով,
բա
-
ղուկներոլ
ումով,
կ՝անցնէէձլ
մէքտեղի
սարաՀաբ^
թր
ու արաղօրէն
էլ իջնէին
Լքսկեղշիլր տանոգ
ւլա– \
ռիվաբէն
: Ամբո՚լշ
այս գռրծո-զռւթիւնբ
, անՀա
-
ւատալի
եւ սակայն
ստոյգ,
մէկ գիչերուան
մէք
աւարտեցալ
:
Բոլռր մամանակակից
քբոնիկագիբնե
բր
մ իա–
րերան
կր խօսին
թուրք
ն՚սւաստինեբու
աղմկալից
Ոէրախութեան
վլ՚՚՚՚յ–
Այ՛է նաւաստիներր
իրենք
ալ
ասլչած
այս անլուր
եւ այնքան
դիւրին
յաքողու
-
թեան
առքեւ,
ցնծո՛ւթեան
աղաղակներով
եւ կոչա
ու խռ պոտ
ե րղե րով
եւ սլա տե րաղմ ական
երամչ
-
տութեան
ձայներո՚է,
վոսփո
րր
կբ թնդացնէին
,
քանի
նաւերէն
մին Ոսկեղքիլր
կ՝իք)ւէբ
ղոլարթօ
-
Օրէն,
ու ծովեւլերքին
վրայ
կուղար
խարսխել
Զականօս
վ""
չայ
Լ՛ թնդանօթներուն
պաչտպանու
թեան տակ։
Բոլոբ
այս մամանակազիրներբ
կ՝ր ՜
սեն
՛ք իաբերան
թէ երրեք աստնկ
բան աեսած
չէ Լ՛ն :
Այսպէս
աւարտեցալ
այս գԼււցազնական
աչ
-
խաաանքր,
որ այնքան
նպաստեւլ
Թուրքերուն
վերք^ւական
յաղթանակին։
Յ՛ոյներն
անւլամ
ծա
-
փաՀաբեցէւն
օսմանցի
ե րկբա չափնե րւււն
Ա՛յս
վ՛այ–
լուն
եւ
Հ անճալ՚եղ
յանղ
զն ու թիւնր
: Այ՛լ
՛լ ի՛ չե բր
թուրք
թնզ անօթնե
րր
վա յրկեան
մ ր
ո ր ո տ ա
լէ
չգադրեցան
• աՀա
թէ
ինչո՛՛
լ
պաչարեալներր
եւ
մ անալ անգ
Ոսկեւլքիւ
ր Լւ յունական
նաւատո
րմ
ր որ
ել
է
իսւո՚չրնգուո
չյարռյց
թւ՚ւլ՚ք
նաւերուն,
պա —
չաբե ալ քազաքին
ն աւա
Հ անւլ ի ս տ ին սիրտին
մ էք
Լւսկ ՚լալուստին
:
Զականօս
փաչա
յի *Լա լաթ
իո
յ բլուրին
ղագա–
թր Հաստատած
մարտկոցներուն
անոաւլրում
ւ^մ—
րակոծու
թէ՛ւնր բաւական
եղաւ թձւամական
որեւէ
փորձ
"՛բ՛լ իլել՛ու
:
է)–աւ1՛ան ակա
գիբներ էն
միա
յն Գուկաս
, Հռս կր
պատմ է գէպք
մ ր՛
իրր թէ կայսրր
, թ՚ուլբք
նաւե
րու
ոււլզակէւ
Ոսկեւլքէւլրի
մէք երեւումէն
սարսա —
վ՚աՀար,
նոր գե սպանու
թ էււն մբ կր ՛լլ՛կէ
Աուլթա—
նէ՛ն, յայսձւելով
թէ ոլաարաստ
է
անոր
ուղած
Հարկր
վճարե
լու,
սլայմանէւվ
որ
պաչարումր
վերցնէ
եւ Հեո անա
յ , եւ իբբ թէ Աուլթանր
ետ
կբ
դարձնէ
զ եսպանութ
էււնբ , սլաաասխանե
լով
թէ
ամ էն պարազ այի
մ էք Լ՚նք ո րո չած
է
ղ բաւ ել քա
-
՚լաքր : Բա
յց ուրիշ ոեւէ
մամ անակաղ իր
յէւշատա–
կութ
իւն
չլ՚նե բ
ա յզ սլէ՚սի
՛լ
է
՚զքԼ՛
մ ր,
մ Լւն չ լձւգ -
Հակաոակն
Ֆրանցէս
, անբախտ
տէւբոք մբ
ա
յս
այնքան
անձնո
՚լէ
ր
ծառան
, կ՝րսէ թէ էւր
սիրեցեալ
տէրր՝
գիւրաւ
կրնար
կո ստանգնո
լ
պոլսէն
փախ
-
չիլ,
բայց
թէ քձւգՀակաոակն
, ան չարունակ
մեր -
մած
է
ա յգ րանր
, «նաէսապատիւ
Համարելով
,
Հ ետեւէ։լ
բարի
Հովիւին
օր Լ՛՛ւ՛ա կին,
որ գնէ
զանձն
ՒՐ՝
/
Վ^՚Բ՚՚՚յ
ոչէսարաց
իւբոց,
ինչպէս
ոբ ալ ր -
րաւ իրօք » :
Ար՛ւ է ն աարբե ր աղբիւ
րնե րէ
մ ե բ
՚ոՎ^նւեցած
է՛՛՛լ՛՛ր տեղե կւ՛ ւթէււննե
րէն
ալ ծանօթ
ենք
կայսեր
աւլնուս՚կ՚սն
նկաբազրէւն
, եւ ղիտենք
թէ պատե
-
բաւր1 էձւ ո1լղբՏւալորութենէն
է՛սկ իր ռրոչումբ
տբ–
ւած
էբ ան՛ աղատել
էւր սիրեցեալ
քաղաքր
էլամ
մեռնիլ
անոր փ լատ ա1լնե բո՛ւն տակ
;
« Երբ
Յոյներր
, 1^րսէ կբիտոփուլոս
, տեսան
ա յս անւղատում
գոբծ՚ոււլու թեան
յաքողութեամ
ր
զլուէս
ե լլե լր , եւ գիտեցին
Ոսկեղքիւբի
ձ՚էք խա
-
րիսխ նետած
ա յս թչնամ
ի նաւերր,
անՀաւատտլի
րան մր, որունւ բնաւ
չէին սպասեր ,
սարսափով
լեցուեցան
այս Լոելքէ մտքէ
դուրս
տեսարանԼ՚ն
Հանւլէսլ։
Ա՛մենամեծ
վար ան ման
ու
ամենաղէչ
յուսա՝, ատո
ւթեան
մէք էձւկան , րոլորովին
չուա
-
բած։
Ոբ՚՚՚ԷՀետեւ,
մէ՛նչեւ
այն ատեն
երկարօբէն
եւ
րաղմ աթիւ
դունւլ ե րավ
սլաչապանելու
սլէաք
չէ ին ունե ցած
նաւաՀ անղ է՛ սա էձւ կողմ
էն
քաղաքր
պաչտսլանող
այս պատր
ռ ր
30
ս թատ
իոն
երկտյն
էբ (մէկ սթատիոնր
600
ոաք
էր)
է
ԵԼ
սակայն
, առանց ատոր
արգէն
, թէ
Հռոմ
եւ թէ օտար, զինո
լո
րնե
ր ր քիչ կուգա
յէ՛ն
էւրենց
պարէ՚սպին
մնացած
մասր պաչտպանելու,
" ՛ յ ն
աստէւճսէն
որ ամ էն մէկ
ել՛
կոլ
կամ
երեք
որմ
ւս -
ծ՚սկԼ՛
մէկ պաչտպան
՛քր միայն
յատկացուցած
էին»։
Հիմա
Ոսկեղքիւբի
երկայնոլթեամրբ
տարած–
ուող
պաբիսսլն
ալ ամէն
վայրկեան
ենթակայ
էր
Թուրքերու
յար ձակո՛ւմ
էձւ :
(Շար–)
Fonds A.R.A.M
