Հ 6
ԱՌԱՋ՛»
ճսւռը։
Երիաասարղ
իլթավաՀալ,
Լեւոն
Հե ֊
լոնղեան
է^կերավցոլթեռմր
Ար *
Աար1լոսեանէ
(գաչնակ)
նուագեց
քանի
մը կաորներ
արմանա
~
նալով
շերմ ծափերու
, ինչպէս
միչա ։ Արաասա ֊
նեց Ժան Աճէմեան
^Յ."ւչւ^րձանը»
ձօնուած
Վաս֊
պուրականի
Հերոսամարաին
,
Օրուան
գլխաւոր
րանաիսօսն
էր րնկեր
ԱաՀակ
Տէր
Թ՚Վմասեան
, որ
խանդավաււ
ծավ,երու աակ
խօսեցաւ
գեգեցիկ ճառ մր։ իրրեւ
Հերոսամարաի
մասնակցողներէն
մէկր, գծեց պաակերր այգ
օ ր ֊
ուան կացութեան
«Վասպու
րականցին
ղէնք վեր ֊
ցնելով Հասաաաեց
թէ , Հայր
եւս ապրելու
իրա ֊
ւսւնք
ունի,
ե լ
ի Հարկին
կռուելու»։
Աանրամասն
նկարագրելէ
վերք
30
օրեայ ճակաաամարաը,
չեչ–
ա^ց
«50ա
^ա1,
թուա
կա՛ւ՛լ Լ րէն
սկսեալ
Համիաը
անՀանգիսա էր; Վասպռլբականր
եւ Տարօնր
իր
գանկին
մէք մխռլածգամեր
է ին .Յեղափո
խութեան
ցանած
սերմեր
ր նոր էին արձագանգ
գտած։
Հա
կառակ աաոր
1896/
դէպքը
ցոյց աուաւ
թէ
Հայը
արամագիր չէղոՀուելոլ։
Ապրիլեան
յաղթանակի
Հրաչքր
կաաարուեցալ
, նախ
անոր
Համար
որ,
վ^ասսլռւրականցին
ուղեց Հաւատարիմ
մնալ
Խրիմ֊
եաններոլ
պաագամին
: Ուր որ միութիւն,
վճռա -
կանութիւն
եւ կամք
կայ,
յաղթութիւնը
ապաՀով
է : ինչպէս
Վասպուրականի
, նո յնպէս
միւս
չ ր ի ՚ ն ֊
ներու
Հերոսամարտերր,
լուսաչող
կայծ
մր ար -
ձակեցին
աչիւարՀի
վյւայ
ե լ
սաեղծոլեցալ
Հայրե
՛նիք մր։ Այսօր ալվտանգաւոր
օրեր
կ՛՚ապրինք :
Ջղենք օտարամուտ
ե լ
այլ աւերիչ
վարգապետու–
թիլններր,
մտածենք
Հայկական
միտքով։
Աեր
նախորղներր
մեղի
ձգեցԼւն
սքանչելի
մառանգու -
թիւն
մր, չըլլանք ապիկար
մ աո անղո րգե ր ր , որ
^օրը վաստակը
կ՝ռւաէ
ե լ
կը վատնէ » :
Պ՛
9՛–
Աաեփանեան
ընկերակցութեամբ
իր
տԼւկնռք (գաչնակ)
երգեց
^Հայաստանր»։
Արտա ֊
սանեց ժանօ Աակարեան
, մեներղեց
փնարիկ
Զոր–
պաճեան
: Արենուչներր
պարեցին
ՀուրԼւներռլ պա
րր : Պ • Թորոս
Մ ինասեանԼւ
«ֆան թէղի»նե
ր ր կուչտ
ու կուռ խնգացոլց
ին մ ո ղռ վո
լր
գր
;
\յ
րգչա Լս
Ո
ւմ րի
քանի
մի^աղգ
• եւ մողովրգական՛
եքղերէն
՛Լերք
՛րնկեր Աեիռե Աարղիսեան
արտասս/նեց
Պ • Տ • ՋԼ՚–
թ ուն ԻԼ։ մ Է)Լ գրռւածքր
նուիրուած
Հ
ե
րոսամ ար -
տին։ Տէր
V՛–
Տիկին
Տիգրան եւ Աիւղան
Շամո -
եաննե րու ե խգե ր
ր
եւ պարերր
արմանացան
քերմ
ծավւերոլ
: Փ
>Րքրիկն
Լ՛՛լի Աչրաֆեանի
կովկասեան
պարերն
ալ ձափեր
իսլեցին։
(իամ
կավէքէր
կուսակցութեան
կոգմ է
խօսք
տրուեցաւ
Պ •\Ծաչօեանի
Որ
րսալ.
«600
տարինե^
րու գերութիսնէն
վերք
1915
Մայիս
ՅԼ
՛ն
էր որ ա–
ո֊աքին
անղ ամ Աղատութեան
՚էրօչը
ծածանեցսււ
Հ^ամիրամայ
րերգին
վրայ։
Ոայց
քաղաքակիրթ
աչխարՀի
գտւր
եւ Հայուն
ճակատաղիրր
չձգեցին
վա՜ յ ե լ ե լ այգ
աղաէմռւթիւնէլլ։՝
Ափիւռքի
Հայութիւ
նր, ամէն տարի,
իր Հայրենիքէն
Հեռու,
տօնելով
մեր Հերոսամարտր
կ՝ապրի
այն
յոյսր
թէ
օր մր
սլիաի տիրանանք
մեր
Հայրենիքին»
:
ժիրայր
Գասպարեանի
Հկռոլնկ
»էն
եւ ֆրանսերէն
մէկ
եր
գէն վերք, րեմ Հրաւիրուեցաւ
Հ. 3– Գ– Շրք՛
Կո
միտէի
ներկայացուցիչր
րնկեր
Տիղ–
Թագոյեան
որ խօսեցաւ
խանգավառ
եւ րովանգակալից ճառ
մր :
Յարգանքի
արտայայտութենէն
եւ
աղատու
թեան գաղափարին
փառարանու
թենէն
վերք ,
րնկերր
յիչեց
այն գէպքերր
որ աչխատած
էին
Վասպուրական
աչիարՀին
մէք եւ ցանած
յեղա -
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ-Ր
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(58)
Աուլթանին
Հրամ ա յած
րռլոր
ա յս
րացառիկ
յարձակումներր
յայտնի է որ մէկ նպատակ
մի -
այն
ունէին
պաշարեալներուն
եւ
ճենովացինե–
րոլն
ռւչաղրոլթիլնր
ուրիչ
կողմ
ղարձնելէ
Այս ռաղմավարոլթիւնր
Հիանալի
կերպով
յա–\
քո՚լեցալ : Ոչ մէկ
տեղ
փորձ
եղաւ
պաչարեալ -
ներուն
կռղմէ
թրքական
նաւատորմին
՚էէմ, երր
՚ ^ է կ ծովէն
միւսը
կը փոխաղրէին
:
ԱսլաՀովարար
"է Յոյները
, ոչ աւճենռվացիներր
բան
մը
չկ՚սս–
կածեցան
իսկ,
թէեւ
Գուկաս
կ՝րսէ թէ
վերքէն
ճենռվացիներր
պնղեցին
թէ
ղիտէին
Աուլթանին
ծրաղիրներր
րայց
անոր
Հաճելի
րլլալու
Համար
՚լործր
գաղտնի
պաՀած
էին։
Ֆիլէլֆ
" / " ՛ ճ
էեր՚ղով
Կ՝րսէ սակայն
թէ րնղՀակառա
կն ապչաՀար
եղան
երբ եղածր
իմաց աս ;
Արղէն
իսոՀեմ , երիտասարգ
Առւլթանր
ամե -
նամեծ
կանխաղգոլչութիւններ
ձեռք առած էր :
Վյ՚սփորի
եղերքին
ամբողք
երկայնքին
վրայ,
կ՝ըսէ
•Բալքօնգիլաս
, թնղանօթներով
զինուած
ումեր
գրուած
էին ամէն
յարձակում եա
մղելոլ
հ՚սմար։
Ապրիլ
2) էն 22ի
ղիչեբր
՚իերքին պատ -
ւ՚՚ոստոլթիւններբ
տեսնուեցան
,
ալարտեցան
յ
ԼԻԼ1Ն,
15
Մայիս
Հ.
Ա. Ը. Ա.ի
Լի՛՛ն -
Տէսին
կաղմակերպած
(րամակ Ե ֊
Պապիկեան)
միքմասնաճիլղային
մրցումներր
տեղփ
ուԿւեցան
Լոանղավառոլթեամբ
եւմեծ
րաղմութեամբ։
Շր՜
քաննեբէն ալ Հանղիսականներ
եկած
էին
ՏէոԼ՚ն ,
քաքալերելոլ
Համար
Հայ մարզիկներր :
ԿԼ՚րակի
առաւօտ
վիճակ
ձգուեցաւ,
ՎԼ՚Է^
մասնաճիւղ
Ալֆորվիլի
գէմ,
Լիոն-ՏէոԼ՚ն
Աար -
"էյԼ
մ ասնաճիււլի
ղէմ , ռա
11/1 /
՚Լրայ
զետեղուած
բարձրաիսօսր
առաւօտէն
սկսեալ
Հա յերէն
երղեր
Կբ նուաղէր
,օաարներն
ալ Հետաքրքրութեամր
մ ր–
տիկ
կ՝բնէին
Աոյն
մ՛րցում՜ներուն
Հլբվէ տր ռիտօ»ն կատա–
րեցին
Վիէնի
պուաանիներր
բնղղէմ
մեբ
պատանի
կրտսեր
խումբին
եւ Լիոն
Տէսինի
խումբբ
պար–
տուեցալ 2
3 :
Ժամր
ՃԼւշգ Յին սկսաւ
մրցում՛ր
սլաշտօնական
երեք գատաւո
րնե բով
: Գլխալո ր ղաաաւոբն
էր Պ •
Շհ3231օՈ ,
Վիէն—Ալֆորվիլ
եղբայրական
խաղ
մբ
տեղԼւ ունեցաւ եւմէկ
նշանակէտով
Աքֆ"
րՎԷԼ
յաղթական
Հանղիսացալ
: Տասր վայրկեան
ղա–
՛լարէ վերք, սկսաւ
Ա՛արսէյլ
Լի՛՛ն
ՏԷ՚՚Լ՚ն
կրակոտ
խաղարկոլթԼւլնր
\ Ա արսէյլի
յառաքա -
պաՀներբ
յաճախ
նեղր
գրԼ՚ն
, մեր
բերգապաՀր
Տ է շանեան
, բայց
ապալւղ Լււն : Վե րքտսլէս
Յակոր
Պէբ՚զէբեան
նշանակեց
աոաքին
կէար։
Աարսէյլ -
ց ինե րր աւելԼ։
սլ աքցան
ու նո յնիսկ
գատ
աւոր Լւն
բողոքներ
տեղացոլցԼւն : Գատաւորր
վայրկեան
մր
կե ցուց խաղր
ել կարղի
Հ բաւիրեց
: Ա եբ
ճաբսլիկ
Աիմոնեանի
վ։ ա ս էէ վ էյե րսէս
ն չանակե ց 2բգ կէար ,
վւոիսոլթեան
սերմեբր։
Յիշեց
ղրուագ
մր
Թի՚^րքէ
մր բե բնռվ արտասանուած
—- « Հայաստան աչ -
իսարՀ ը Հսկայ
ղե րեւլմ աննոց
մ ըն է , որ էււն տակ
պառկած
են րիւրաւոբ
քաքեր : Եթէ վերցնենք պա^
Հւսկնեբր,
մեր
կ։։րծտնում՚ն է»։
կարելի չէ
բամնել պատմ ութեան
րնթացքր
։ Հա յ պետակա -
նոլթե ան նաԼս տքա
յլր առաւ
վ^ա ս սլո ւբ ա կան ց Լւն եւ
էբ
՚Լ^ կավա րնե րէ ն Արամ ի գԱսաւո րութեամ
^191 8–
ին ստեղծուեցաւ
ՀՄ՚սյիո
2Տ»ր,
^Լ՚մր
գնելով
ներ
կայ Հայաստանին
, ճիչգ է , փոքր է , բայց
մերն է :
՛Լար չաձե ւերր կուգան
ու էլեր թան :
Խ " ն ՚" ր Հ ինք
ա յն բէէ լո բ յա յտնի
ե ւ ան յա յտ
Հ ե րոսնեբոլ
առքեւ
որ ւլիտակցեալ
էէաՀով
անմ՚աՀացւսն
եւ
Հայութեան
ւսսլագան
կերտեցին»։
կարգացուեցան
կարգ
մր ուղերձներ
զրկուած
Վասոլուրականի
Փարիղի
Հայր.
Ա իութեան
, Ա ա ր–
"էյլէ
Րարձր
Հայքի
, Ջարսանճաքի
, ՝Բղիի
Հայր .
Ա Լա ւթե անց կողէք է , Լւնչսլէէւ նաեւ կապս յտ
Խաչի
Մ արսէյլ
քաղաքԼւ
մ ասնաճ իււլԼւն մէկ
ուղե րձր :
Հանգէ
սԼ։ն զեղարռւեստական
մ ասր
լրացած
րլլալով
սկսան
Հ ա յկական եւ եւրոպ
. պարե բր
տեւե լուէ մինչեւ կէ գիչեր ;
Վաս պուրականց
Լէն երու
գռ րծակցո
ւթիւնր
191 5–
Լւն եւՀամերաշի՚""–թԼ"–նբ
ներկայԼ՚ս
գրաւա՛կանն
է շաՀ ուած
յաղթանակին
, ե րէկ
զէնքով
,
ա
յսօր
իրենց
շուրք ստեղծուած
Համակբէււթեամբ
: Եր՛"–՜
նԼ։ թէ
ա յս օբԼէնակր
ւէա բակէ ր նաեւ
մ իւս
Հայրե–
նակցա կաններր :
ՅՈՎՀ՛
ՏԷՕ-ԲՄԷՃԵԱՆ
աւելի
քղայնացնելռվ
Մ արսէ յլց իներր :
Յաճախ
գիաած
ենք , երբ խումբ
մր գաշտին
վբայ կր
ք՚լա յնանա
յ , անպատճառ կր կորսնցնէ :
Վեբքին
պաՀուն
Աիմոնեան
նշանակեց ^ՐԳ
յաղթական
կէտր։
Խաղր էէերքանալէ ետք տզաքր
Հբ՛"
լի
րուե ցան
ճտ շարան , ապա առա
ք^ա րգուե
ցան
ՎԷԲ՚Ր՚ղանի
թաղապետական
սրաՀր։
ժամր
\\ին
սբա՝*ը
լեցուած
է ր պարասէրներով։
Շատերր ոտ
քի մնացին ետ վերազարձոլ^էեբ
ալ եղան։
Լսեցինք
ճառեր
, երղեր եւ
աբտասանոլթիւ1ւներ
,
Հայկա
կան
ոլրւսիս էէ թնոլոբտ
առաւօաեան
մինչեւ մա -
մր <ինգր .
X
ԵրկուչաբթԼւ
առաւօտ
ցուրտ
ւ։ւ ամ պամ
ած
օգբ
մեծ
գմգոՀութիւն
պատճառեց
: ժամր
13.30–
ին զուտ
մեբ կրտսերներր
ելան
ք՛,
0.
V . /
կբասեր–
ներու
ղէմ ել յալլթեցին
5 0;
Ժամր
ճիչգ
երեքին
սկսաւ
Վիէնի
Աաբսէյլի
Լսս՚՚լաբկոլթիւնր։
Աարսէյլի
խումրբ
ղօրաւոր
էր,
Բ"՚յՅ
՚^աղիլ
վերքին
վայրկեանին
նչանակեց
յաղ -
թականկէտր :
Բաոոբղ
մամ ղադաբէ
՛Լերք
սկսալ
երկու
« ֆինալիստ»ներոլ
Լսաւլա բկութիւն բ տաք ու վրճ–
ռական
է
Յաճախ
ԱլֆորվիլցԼ՚ներր
տ իբասլե տեց
ին , .
բայց միքԿւապաՀ
Ա՝ինասեանր
գլիւու
ոտքի
Հաբ -
ուածներով եա կբ մղէր Հակաոակորգի
՚Լայրէքք–
նեբր : Ա եր ճաբսլիկ
Ա իմ ոնե անր
մ իչտ
գԼ՚՚ոէ ա -
ռիթնեբր
չաՀագռրծել։
Ալֆոբվէէէ
բեբզապաՀբ
Հակառակ
իր ճա րսլիկռւթեան
ւլնղակը
ձեռքէն
սաՀեցուց
: Ա իմ՛ոնեան
ձախ ոտքով
նչանակեց ա -
ռաքփն կէտը :
Ալֆոբվիլցիներր
աւելի տաքցան
լուռ
ու
մունք
աբագ իսաղարկու թեամր
նեղբ
ղնէին
մեր
բերգա
պաՀր , որ շատ մ ր վտանղաւոր
^շիւթ»եր աղա —
տեց
: Ալֆորվիլցիներր
խաղր
շարունակեցին
գոնէ
Հաւասաբեցնել,
բայց
կրկին
Աիմււնեան
նշ՚սնակեց
^ԲԳ հէարէ
ու Լսաղր վերքացաւ
Լիոն
ՏէսԼ՚նէ
յաւլթոլթեամր
, 2
0
I
Օրուան
թաղուՀին
էր Տիկին Պապիկեան որ
խմբասլեա
կարաէւլետ
Ա իմ ոնեանի
յանձնեց
աբմէ
քաւոր բամակր,
եբկրորգ
բամակր
Ալֆ"րվ.էԺ
Լսմբապետին
, իսկ Յբգր՝
Ա՚արսէյլխ,
12
ւործաթ -
եայ
շքանշաններ
, նոյնպէս
Վիէնի
խմբապետին
12
շքանշան : Խազէն
՛էեբք Հացկերոյթ
մր սար -
քուեցաւ
Լիոնի
մէք
, ի պատիւ
Հիւբերռւն
, որռնք^
գէշեբր
ուշ ատեն
մեկենեցան
,
շնոբՀակալոլթիւն
յայտնելով
, եղած
Հ իւրաս իրութեան
, ու կաբղա -
պաՀ ու թեան
առթիւ :
ԼԻՏԵԱ
ԱՏԱՑԱՆ՛Բ
ԼԵԻՈՆ
ՇԱՆԹԻ ԵՐԿԵՐԸ—
Վեցերորգ
Հ ա -
՚ոոր։
ԿՐԹՈՒԹԻԻՆԸ
ԸՆԳՀԱՆՐԱՊԷԱ
(կրթութեան
էոլթԼււնն
ու րամ անումներր
, լ^տանեկան
ու գպ
րո ցական
ւլեկա էէա ր։է ւթիւն
.֊
գաս
տիա բակու -
թիւն,
Ուսում
ինքնակրթութիւն։
Պէյրութ ,
տպ. Հայ ճեմարանի
,
1951 :
ԳԼ՚ն 2ռւկէս
տոլար :
Հեղինակի
Հասցէն
0օ1168^ յ
՚\ոՈ6ո16Ո,
10
1Ա6 \\.
86>՚քւօսա , 66>՚ասէհ (ԼւեՅո) :
ՀԱՅՐԵՆԻ-Բ
տմսագիր
շԳրգ տարի
թիլ
(1951
Ա արտ)
, ճոխ
եւ այլազան
բռվանգակու -
թեամր
: Տարեկան
բամնեզին
8
տոլար
յ
Հասցէ
212 ՏէսՅՈ Տէ. Տօտէօո, 16, ատ. (Ս. Տ. ձ.) =
Ընտրութիւն
մբ րրած
էի՛ն թրքական
նաւատորմին
նաւերուն
մէք։
Հեղինակներուն
մեծ
մասր
եՏէն
մինչեւ
80
նաւու
խօսքբ
կ՝րնեն :
ԱպրԼ՚լ
22/
՚ " Բ չ ՚ " Լ յ " է ն ղաբւէանաՀրաշ
ճամ -
Բ՛՛Ր գութ է ւնբ սկսալ
յ
« Այգ
ԱպբԼ՚լ
ամսուն
22րգ օրր,
կր գրէ Կրի–
աոսլոլլոս
, Աուլթանր
տեսնելով
որ ցաւէաքի
ւէլլայ
չէր
յ՚ոքողեր
մեզԼէ մեծ էիկւաս մբ տալու,
ինչպէ"
՛Լ՛ո բձով տեսեր
էր , երեւակա
յեց իր
նաւատորմին
մէկ մասր
Պոլսոյ
նալաՀանգսա
Լւն մէք Լ՛ոկ
մըտ -
դնել, որպէ սղի վւութացնէ
Լ։ր ծրաւչիբներուն
իրա
կանա ցում ր : ւ՛ր բոլոր նաւատորմ
ր
Ա Լււնե րուն
մ Օէո իսա րս իսած Բէլալով
, որ քաղաքէն
ե րկու
մ ղոն
էր , Հրամ ա յեց բոլոբ
նա լաստ ինե բուն
ցամ աք
Լ՛ք՜
նել,
ել
3
մղոն
ե բկա յնութեամ
ր ճամրու
մբ վբս՚յ
,
՚ Ոե բա
յի լե րան
ւսմ ր՚՚ղք
ե րկա
յնքր , Վոսւիորի ե -
ւլերքէն
սկսեալ
մԼւնչեւ
Պոլսոյ
նաւաՀանգստին
ձ էք, ճաւքբայ
մր Հարթել
տուաւ։ Եւ երբ ՚" յԳ
ճամբան
աէքբոգքոէիին
Հարթուեցաւ
, անոր
ամրոէլք
երկա յնո
լ թեանր
՛Լլ՛ա յ Թ՛՛ւ րքե բր
՚լլանաձեւ գե -
րաննե ր չա րեց Լւն , ղորս
ա յնքան
լալ
իւղոտեցին
•
՛Լա լաթիո
յ ճ ենո ։Լա ցինե րէն
ղնուած
մեծաքանակ
ե՛՛ւ՛՛՛ւ
ե՛֊ ճաբպւէվ,
որ Ա ուլթանր
խորՀեցաւ թէ
ալ կրնայ
ւԼլորձ մր րնել իր նաւատորմին
մէկ
մա–
որ Պոլսոյ
նաւաՀանգստին
մէք մտցնելու :
ԳործԼւ էէկսաւ ՚Լ՚ոքլ՚իկ
<1,ֆուստ»ռվ
մբ,
զայն
յիչեալ
՚լլանաձել
՚լեբաններուն
՚էբայ
գնել
տուաւ
եւ
քԼ՚չ աաենուան
մէք մեծ արազութեամր
զայն
Հասցռւց
Ոոկեզքիւրի
մէք։ Ուերբ
Թուրքերբ տե
սան
որ այս գիւտբ չատ լաւ կրյաքողէբ
, սկսան
"՛բէչ
""–^//
փ՚՚ԲբԼ՚է.
<Տ^ֆ"՚ս՚ո»եր
ալ քաշել,
որոնք
\5էն
մինշեւ
20
կ՛ոմ 22 ղոլգաթի
էին։
Անշուշտ
,
առաքին
ակնարկով
այս րանր
անկարելի եւ կամ
անՀաւատտլի
պիտի
թուէր,
եթէ
Աուլթանր իր
տրամ աղ բուիմ եան տակ չունենար
րազմ
աՀազաբ
վարձկաններ
ել Հա յ բանռւռ րներ
ա յղ
լեռներուն
վրայէն
ցռկանաւերբ
քա չելու
Համար
; Այդ
նաւե–
րէն
72
Հատ մ տցուցին
Պոլսո
յ
նաւա Հանգիս
տին
մէք աւք էնքն
ալ լաւ զինուած
ել ամէն
րանի պատ—
րաստ , եւ այս րանր
կարելի
եւլալ,
ոբովՀետեւ
Թուրքերը շատ լաւ
կ՚ապրէին
Վալաթիոյ
ճենո -
էէացիներոլն
Հետ »
է
Վ^ենետիկցի
բմշկին
այս շատ Համառօտ պատ–
մոլթիլնբ
բաւական
լաւ կր պատկերացնէ
այս պա
տե բազմ ական արտակաբդ
գործողռւթիւեր
, որ
Պոլսո
յ Համ բա ւտւո ր պտշարմ ան ամ էնէն
նշանա -
ւոր միքադէէղերէն
մէկր
եղաւ,
եւ որ
Հակառակ
բացաբձակյաքողութիւն
մ ր չունւ ենա լուն
,ղարձեալ
ամենամ՜եծ
աղգեցութիւն
մբ
րրաւ
վերքնական
արդիւնքին
վրայ :
Կբիտոփուլոս
քիչ մր աւելի
մանրամ
ասնօրէն
կր պատմէ
նոյն
ղո րծո էլո ւթիւէւ
բ ։ Ըստ
իբ պատ -
՛էութեան,
նաւերր
կր սաՀէին
կլոր
զեբաննեբու
կամ
սաՀնակնեբու
վրայէն
Գապաթաչէն
8
մղոն
երկա լնութեամբ
ճամբէ
մր անցնելով
արագօրէն
բլուրն
ի վեբ կ՛՚ելլէին
եւ նոյնքան
արաղօրէն
գէսլի
Ոսկեդքիլր
կ՝իքնէին
։
( է յ ա յ լ . )
ԿԱՐԳԱՏԷ՝Բ ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
^ 3
Ա Լի ԱՋ » Ը
Fonds A.R.A.M
