ՄՐՑԱՆԱԿ1ԵՐԸ
ԵՏ Կ՝ԱՌՆԵՆ
ԶաՆհՐ
ԳԱՒԱՌԷՆ
Մոա1լուայի
սթալփՆևան
մրցա%ա1լի
յանձնա» -
իռւյքրին
գործյլ չաա փափոՎ է
;
Ն՚"խ պէաք
է
պարգեւը
աայ այն գործերուն
որոնք
Համ ապա -
աաոխան են Համայնավար
վուսավցութեան
ոլգ ֊
զութեան,
երկրորգ,
պէ^^ է
Հաճելի
ՐԱա
յ
քագաքական
րիւրոյին
պետերուն
:
Ր՛այց
երրեմն
ոխալեեր ալ կր գործուին
;
1950
Մարաին,
նախարարներու
խորՀուրգր
Րչեց
սթալթնեան
պարգելր
(25
Հազար
րուպլի)
զոր
աուած էր Հիւոէյինօֆի
իր գործին
«Աարպէյճանի
րնկերային
ել փիլի
ոոփայական
մտածումի
՛զաա–
մութեան»
Համար։
Մ՜իեւնոյնը
կրկնուեցաւ
Ա ոսկուայի մեծ թատ
րոնին
խաղացանկին
մէք ս,լ. ԱրգաՀան
Լէրման
Ժոքովոքիի
երամչաական
գործր
«Րոլոր Արաով^
կր լրացնէր
պայմանները
Հաճելի
րչլա լու
կուսակ
ցութեան,
քանի որ Օփեռան կը բխէր
սովեաական
իրականութենէն
: Ան կորզէր
Ուքրանիայի
կոլ -
խոզի
գիւղացիներու
աչխաաանքր։
ԱրգաՀան
ք՚րէնիքով
գոված էր Հեղինակր
, քիչմր ^նա ֊
զատելով
Հանդերձ
, ներկայացումէն
աոաք։
Գոր
ծր սաացաւ
25
Հազար
րուպլիի
սթալինեան
մ րր -
նակր :
Պ • Լիպեաել որ նախարարներու
խորՀուրգին
մէք արուեստի
յանձնա խո ւմ րին նախագաՀն
է ,
չնորՀաւորեց
պսակաւորը
«Փրավտաֆյի
,
Մարտ
19/
թիլին
մէք։ Ըստ անոր մողովրգական
տեսա
րաններու
մէքխմրերղի
րամնին
ե րամ չտութ
իւնը
Հիանալի էր, որովՀետեւ
«կր Հիմնուէր
Ուքրայ -
նիոյ
մողովոլրղին
թմրական
արուեստին
վրտյ»։
Միայն
պղտիկ
քննաղատո
լ թ
ի ւն մր
կ
՝լ՚նէր երա -
մշտական
ողրերգաթիւն
թերոլթեան
վրայ,
կր
գովէր
մեղեդին
ինչպէս ել պարզութեան
յատ -
կոյ-թ
իւններր
;
Ամ իս
մը վերք
, մ իեւնո
յն
«Փրավտա»ն
( 19
Ապրիլ)
անանուն
յօդուածի
մր մէք
րոլհրովին
տա ր բե ր չե շտ մր
կ
՚առնէր : կ՛՝ ամբաստանէ ր սովե
տական
երդաՀաններու
Մ իութիւնւր
(Հետեւարաբ
եւ րնկ՛
՚Րրէնիքով)
եւ Աե ծթատրոնին
տնօրէնոլ–
թիւնր թէ «լոլրք
սխալ ղործած են» , «Րոլոր ԱՐր–
տով»
Օփերան
նե րկա յացնե
լով : Նախ, սովետա -
կան
ա
րուեստ
ի
ըմ բռնում
ի
պարտականութիւնը
բոլորովին
կը բացակայի
եւ լուբք եւ
անխոր -
Հուրդ
վերաբերում
մ ր
կա
յ : Ե րամ շտութ իէն ր
տկար է եւ անզոյն, եւ բեմ ագրոլթեան
մէք
ծանր
սխալներ
կան։
Զարդանկարները
(ճտՇՕք)
կր
յիչե~
ցլ^են
աւելփ Հին վարչաձեւի
մր գիւգր-ւ քան թէ
արդի
Հաւաքական
լաւ կաղմ
ալո
րուած
ագարակ
մր ։
Ա թալին գացած էր տեսնե
/ու
ա յս
օփերան
Ապրիլ
Տին։
կ՝ենթադրուի
թէ ան է գերագոյն
ի-
րալարաբն
արուեստներու,
եւ ան է որ ներչնչ աՇ՜
է «Փրա վտա»
յի յօգո ւած ր
;
Եւ արղէն
վ
ճիոներ
տրամած են երկու
գլխաւոր
«յանցաւո
րներուն»
ղէմ : Պ • Պ • Լէսլէաէվ
(Արուեստի
յանձնախում
բի
նախաղաՀ
ր) , եւ Ա օլօաովնիքով
(Մոսկուա
յի Մեծ
թատրոնին
տնօրէնր)
պաշտօնանկ
եղան :
650
ՐԺՒՀյԿՆԵՐ գործադուլ
յայտարարեցին
ԳաՀ իրէ ի
մ էք ,
ա
յցեզ ինի յաւե լում պաՀան քելով :
ՀՈԼԱՆՏԱ
մերմեց
անցաղիր տալ
՚Բէնթրպրիի
կարմ իր ալադեբէց
ին :
ԹԷՑԱՍԵ՚ԼԱՆ
ՄԱՐԱԷՑԼԻ
ՄԷԶ
^–^–^"^՚^Լ^^
՛Հ.
,
01
՚տյ^
ՄԱՐԱԷՅԼ.–
Ֆր– Կ– Խաչփ Շրք՛
վաբչ՛՛՛– ֊
թեան
Պոմոնի
մասնաճիւղր
Ա՜այիսի
սկիզբներՐ
սաբքած էր թէյասեղան
մը ի պատիւ
Տի՛կի՛՛
Շ *
Մ իսաքեանի : Հրաւէրին
պաաասխանած
էին մօտ7^
ԽաԼոլՀիներ
: Հիլրաբար
ներկայ էր նաեւ
՚
Հր • Րալուեան
, որ ներկա՚եերու
փափաքին
Հւս։1 ա–
ք^այն ստանձնեց
սեւլաեապետոլթեաս
սլաշտօնր I
Ընկե րը ներկա յացնե
լով
օրուան
ՀիւրՐ
ւ
՚՛՛– անոր
Հանրային
գործ
ո ւ ն է ՚ ՚ ւ թ ի ւ ն ր ,
յիշեց դրուագ
մը իբ
աշակերտութեան
օրերէն՛
« 1 9 1 6 / 1
Պոլսոյ
էսաեան
վաբմաբանին
մէք
չչուկ
մը տաբածուեցաւ
թէ ուսուց
չուՀի
ւէ ը աք -
սորէն վւաիսած
լ՛ք լալով
, յաքո րդ օրը մեւլի
պիտի
ներկայանայ
, թուաբանութեան
գաս տալու : Ու
եկաւ նոբ «Օբիոբգ»ր։
Հա՚լիւ
ներս մտած՝
սկսանք
չավւչվւել,
Հասակր,
գէմքիՆ
թուիս
գոյնը, սեւ մա–
գե րը
, արտա
յա յտի
չ ա չքե րը : Օրիոլ՚գն
ալ
Հ ո ւ / ճ
մեղ կը գիտէր : Այդ օրե բուն
ա֊ւ ո ւսա րսավւէն
բան
լէինք
Հասէլնար : Այսօր
կրնամ գատել թէ
ինչու
այգպէս
ուչագիրմ՚եգ
կը դիտէր։
Աքսորի
ճա էէ բա
ներուն
վրա
յ պղաիկնե
լ՛ ՝ սլա աան
ինե բ , Հ ազարա–
՚որներ
անօթութեան
ճիրա՛ններուն
մէք,
մենք կա–
նոնաւոբ
կեանքի
մէք , դպր
՚՛ ց ա կան ի տարաւլը
(/ եր
՛վրայ՝ կր գիտէր
կ՚երեւի
մեզմով
անՀետացուլներր
ո՚լեկո չե լու Համաբ : Ւր աււաքյին բառր
եղաւ
ւէ եզէ
<լ տ՚լաքս» : Անցեր են տարիներ
, իմ ալ
մաղերուս
մ էք սսչիտակր
սողոսկե բ է , բա
յց ա յգ
օրուան
իր
արտասանած
«տղաքս»ին
վլւայ գրուած
չեչտը ան–
մոռանալփ է մնացեր
իմ մ էքս :
Տիկ՝
Տի՚բսւ^ին
քսա՛ն տաբի
անր՛նդՀատ
վսւրեց Ֆր • Կ ՚ Խաչի նա -
իսազաՀոլթիւնը։
«Յաււաք»ի
, Պոլս՚՚յ
«ճակատա–
մարտ»ի
Լլ
Փարիղի
«Յաււա ք»ի՛ վարչական
սիւնն
է , մեբ փնտռած
«Աօսի»ն է : Ւր րսէ"Ր
Հանրային
աշխատոլթեանց
մէքիր այգ «Տգաքս»ին
շարու -
նակոլթիլնն
է որ կը տեսնենք։
^Լ՚էալ,
ասլրիլ, ու
ծառայել
Հայութեան։
Այգ է որ կ՝ողքունեմ
իր
մէք » ;
ի՝ացման այս ճառէն
վեբք Համակրական
ար -
տայայտւթիւններ
իրարու կը յաքոբդէին
, «կե -
նս՚ց»նեբով
: Խօսեցան
, եբ՚լեցին
,
արտասանեցին
ԽաչոլՀիները։
Տի՛կին
Բիպբիթճեան
ըսաւ.
«Տի–
րոլՀիս
, պիտի
չիսօսիմ՛ , այլ պիտի
երդեմ
, ՚ դ ^ յ ~
մանա
լ
որ ընկեբակց
իս ինծի՝» : Ու
մ ի ա սնա բա ր
երգեց
ին Օմար
Խ՚սյե՚սմէն
: Եր՚լեց ու արտասանեց
Օր– Ա– Ա էրէնկիւլեան
, նոյնպէս իր քոյրը,
Տիկ–
Ա՚լատուՀի
Տէր Վ^արդանեան : Երդեցին
Տի՛կին Զա–
թիկեան
, Օր • Աւետիսետն
ել ուբիչներ :
քամել՛ը
կը սաՀէին
, Հ ի ւր ա ս ի բ ո ւթ ի ւն ր ճոխ էր , ա յնպէս
ի^չ՚զէս
գիտեն
սաբքել
՚լալառի
մ ե րս րտակիցնե
ր ը։
Ա եղանա պետին
ղանազան
ղրո յցնե րէն
ե տք ,
վերքին
խօսքր
տուաւ
օրուան
Հ իւր
ի՛ն որ ա յսպէս
արտա
յա յտուեցալ
.
« Փարիղ
մենք
բաղմաթիլ
ագամանգավա–
ճառներ
, ՛լորդի վաճառականներ
, ղանազան
եւ ՚
զարմ անա՚լան
Հ՚սրուստներ
ունինք
, բա
յց
Հալա–
Հ
քոյթ
մ՛ր սարքելու
Համար
իսբճիթ - սրաՀ մր
ա 1 – 1
զամ
չունի՛նք։
Գուք
Հոս Հաւաքուածներդ
պարղ ]
արՀԼստաւոբ
րնտանի՛քներ
, ձերճակաին
քրաին - \
քուէր չվ՚ներ էք եկեղեցի
, բեմ ու րնղաբձակ
սրաՀ :
յ
աՌԱՋ»Ւ
Թ Ե
Ր Թ Օ Ն Ը ^
կ. ՊՈԼՍՈ8 ՀՐււհՈհՄԸ
Գ*
Մեծ քաղաքր
իր եռանկիւնաձեւ
անՀուն
պա֊
րիսպով չբքապատուած
ել մէկ կոզմէ ալ Մաբմա~
րայի
ծովէն
թրքած
ՐԱալո՚է , մ իւս
կողմէն
կալա–
թայէն
, Րերա
յէն ել Գասրմ Փաչա
յէն կը բամ -
նուի
Ոսկեղքիլրի
Հրաշալի
նալաՀանզիստով
որ
քանի
մը քիլոմեթր
երկարութիւն
ունի : Մինչ այգ
ատեն
Պո լսո
յ պաշտպան
զօլ՚քր
պարիսպի՛ն
երկու
մ՚սսերր
միայն
"լէտք էբ սլաշտպանէբ
, նաի՛ Մար
մարայի
վբայ
եղած
մասը, երկրորդ՝
Մարմարա–
յէն
մինչել
Ոսկեղքիւր
ի Հիւսիսային
ծայրր
երկա֊
բոզ
մասը. իսկ երրոբգ
մասը,
այն ոը Ոսկեղքի՚–~
րի երկայնքը կը քերէ, եւ որու վրայ
յարձակելով
Խտչակիբնեյ՚ը
1204/1
քաղաքր
ղրաւած
էին՛՝ Հի ֊
մակոլՀիմա
բոլոբուԼին
ապաՀով էբ, քանի որ Ոս–
հ^զէԻ՚՚ՍԻ
մուտքին
առքեւ
քաշուած
Հսկայ
չ՚լթան
Vարգիլէր
թրքական
նաւերուն այգ ծոցը
մտնելը։
Գիմացի
կողմր,
Ոսկեղքիլրի
Հանդիպակաց
ե֊
՚ԺԲ-ԲՌէ կալաթայի
ճենովական
քտղաքիւն
պա ֊
րիսպներուն
ետին , ա յսօրուան
Գասրմ
փաշայի
ել ԹադսխՐի
րազմ ամ արգ
բլուրներուն
փյ՚այ
կր
ղ՚ւնուէր
Զականօս
փաշայի
Հ բամ՚սնատ՚ս
րութե
ան
՚ոակ
եղած
թրքական
բանակը։
Այս
բազմաթիւ
բ՚սնակշ
Ոսկեզքիւբէն
մինչեւ
Վոսփոր
ամբողք
ս՛յդ տարած՛ութիւնր
գրաւած
էր՝ րացի
կալաթա
յի ճենովակտն
պարիսպներուն
մէք գտնուող պըգ~
տիկ
մ ասէն
։
Մէկ
կոգմ է
յա րա րե րութեան
մէք Վոսվա ր ի
վբայ
Րումէլի
Հիսարի
բերդին Հետ ոբ
Աուլթանին
գոբծոզութեան
առաքին
խաբիսիսն էր, միւս
կողմէ
ալ արդի
ԲեաղրտՀանէ
ի վ բտ
յ շինուած
կամ
ուրքի
մբ
^ոբՀիւ
մեծ սլաբիսպին
առքեւ
գտնուող րա–
նակին
ձախակողմ
ին Հետ • բա
յց ատով
Հսւն՚էեբձ
ա յգ
յա րարե բութ ի՛ննե
րր
միչտ վտանգալից
եւ
՚լմուաբ
էին։ Անգտմ
մը որ Աուլթանին
նաւատոր—
մ ր կարենար
ոեւէ
մ իքոցալ
Հակառակ
ԼԳ
^ա
յին
արգելքին,
Ոսկեղքիւր
մտնել,
եղականօրէն
նսլաս–
տաւո րած
սլիաի րւ քար յարձակման
դ.ործի՚է՛ : Նախ
յունական
նաւատորմ
ր որ շղթա
յին
ետին
ապ՚սս–
՚ոանած էր ՚իտանգի
մէք պիտի
ըլլար,
յետոյ
պիտի
կարենար
յարձակիլ
նաեւ
Ոսկեւլքիյլրի
եղեբքր եր–
կարոզ
սլաբիսպին
վրայ եւ վեբքապէս
իր
բանակին
Րերա
յի եւ Պո լսո
յ եյւկու
բամանո
ւմնե րո ւն ՛է ի՚քեւ
դիւրին
յա րա բե րո ւթ իւն
՛է՛ր Հաստատած
պի՛տիւ րլ՜
լար ••
Րտ
յց կ՛ս լաթ ա յի կողմ ը ալ տնո
լոզ
ճենովակտն
քաղաքին
պարիսսլները
որոնք
կ՚երթային
կր
յան–
՛լ է ին ա ա կ ա լին կանղ ուն կա լա թա
յի ա շտտ
րակին
"՚Րգելք
կ՝ րլլա
յին
Սուլթանին
այգ կողմէն անց -
քին :
Ուստի եւ այգ կողմէն
ճամբան
գոցուած
ըլ -
լալով, Ա ուլթանը
որոշեց իբնաւատոբմր
ճենովա
կան պղտիկ
քաղաքին
չ՚՚՚֊ըքր
պտ տցնել
ցամ
աքէն
ել Վոսփորէն
Ոսկեղքիւր
փոխաղրել։
Առքի
բերան
Ա՛քս բանր Հէքեաթ
մր կը թուի կարծես
, եւ այն -
քան անՀաւատալի
կ՚երեւի • ա յղ ծրագիրը
ի՛րա -
Հոս է , այ^^^^լթէքէէ
ձ1՝^՝ ա ո ^ ի ^ ^ .
Եթէ
մենք օտարանանք,
գուք
ՄարսիլաՀայեբգ
յիսուն
աա՚իի
էկլե-լի
յէլշ
սլիս^ի^՚ «էք^արան աք; րա^ց
ինչո՛՛ւ
ան՛պայման
օտարքղցմաֆ՚մաօինՀ֊ճաււեր
Ապրին
Հեր՛
I
մասնփճիէղիրր\^յր
տք1էն՝ զՓ՚չ
ք ս յ ՚ ^ է ֊ ս ՝ ՝
՚եգեքչ^՝՝)
Հ՚^յպ՚ւտանին,
ծքիացո–ղ՝^ՀսքյրեԿվ,^։քին
Հ«։»–1տ8 ^ ֊ 4 « ՝ \
՚զ՚էէր^^ցնեն
Հայութեան
^ւ/էչ\Ւ–։\՝՝^՝՛՝^^
.^>՚,
՚ X.
Այս
Հաէ
,աքո\յթէն\քանի
-
Վէհբք \\ ՝ք^թ ՝֊
անւք^մ ՝Մ֊տ,րսէյչ^քս>,լտքչ.^
մէքՀ
ՀՆօայխ
^բաՀր)
, ^
իքէյասեղտն^մրսէձ(էքած՝էբ
Հ՝ք 3՝
11ձ"Ր ձ։ Աե՝^՝՛
ր ո ՚ ն ղ ի Շրք. վտ^րչա^^թիէձր,^
քգ^^՚էփ\^\՝
Տիկ՝–՛^ •
Մ իսաքեանի
, կ . վւ^քսզւեանի^^ե^
Հ^,.՝՛
«4՚/
Հ > ՝
Ներկայ
էին մօտաւորսէպէս\\ՏՕ.
Հո^խ,՝՝ւպ՚ոն^՝Հ^>Օը
Հ
երիասատրզներ
; Ա ե ՛լան
սէ
՚պետ
, լ^տ րուԽց*^՝\րնկ՝–-•
՝՝
Տ– Թաղոյեան։
10օսեցան,
ե բ՚լե ցին\՚՝աբ*Հքա4քանե^
•֊
ցին շատեր։
Հաւաքս
յ թ ր տեւեց
երեք՝ մամ՛. Մեծ
1ր ՚ի՚անդա՚իառութիւնը։
Վերքին
ճառերը
արէքէւք^ Հ
սանեցին
օրուան
Հիւրերր
:
Պ ե ր Ա ւ ^ի
ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
ԿՈՋ ՐՈԼՈՐ ԱԵ ՐԱԱ ՏԱՀԱՅ
ԵՐ
ՈՒՆ
Աիրելի
Հայրենակիցներ,
Գ. Վարումանի
եւ
Մ– Մեծարենցի
ձօնուած
Հանղէսին
առթիլ
« Աալ
^էսկլ""ֆի՚»ի
սրաՀը
փաւթացող
Հանզիսա -
կաններր,
անընդՀատ
ծափ՚աՀաբեցին
բանաիսօս -
ներն ու աբուեստադէտները,
աբ՚ոայայ՚ոելով
ի -
րե՜նց սրտազեղ
ւլո Հունս՛ կութ իւնը
Ա եբաստիո
յ
Մուրատ
Ուս՛
Միութեանս,
որ իր կարելին
ըրած
է
Ր
)
"րսլէ սղի ա յգ օրը ըլլա
յ արմ անա վա յե լ
մ եր
Ա՛՛մենասիրելի
բանաստեղծներու
յիշաաակին
:
Հանրածանօթ
է թէ՝ Ա ե բաստաց
ին
նոյնքան
ա՚լ՚լասէր
է ու պարտաճանաչ
որքան
որեւէ նա -
Հանղի
ց ե՛լս՛ կիցնեբ ր , եւ, որպէսզի այգ
Համբաւը
ար՛է աբ՚սնա
յ , պարտի՛նք
՛լ " րծո՚վ
. ա սլա ց ո լց անե
լ
գայն, ե լ ոչ թէ միայն ծափերով :
Մ ենք Ա երա ստա ցիներս
Համոզում
ով
կ՛ րնգո
լ –
նինք որ ոչ ւքէկր մեղ՛դ աո ՚սնձինն
ե լ միայն
ինքն
իրեն Համար
երքանիկ
րլլալու
իրաւունք
՚՚ւնի : Ոչ
մէկը
մեղմէ կր նաիսրնտբէ
ասլրիլ
եսասլաշտու
-
թեամբ
, քանի՛ որ ունի՛նք րնգՀանուրին
ցաւը
րամ–
ն հ լու պարտաւորութիւնը
:
տալը,
Հայը եւ Հայու
ղաւակր
իբրեւ
ճըշ -
՚էարիա
Հայ պաՀեին է, ՚քինչել որ մեր
Հայրենիքը
ի վիճակի
կ՛ րլլա
յ մեզ ամէնքիս
լ^գունիլ
իր ՛էիր–
կը: Եւ " րսլէ սղի
Հնարաւոբ
րլլա
յ ա յգ , ՚քենք
գե՚ւ
տպրոզ
սերոլնգս
պարտս,լոր
ենք
պատրաստել
մ
տաւո
րական երիտասարգ
ումեր , որպէսւլի՛
սլա
յ–
քարին
րն՚լ՚լ
էմ նռբաՀաս
ոերոլՆզ ին օտա
լ՛ա ցմ ան :
«Հայ
ցեւլին քարգր եւ անկէց
ճողոպրողներուն
ալ այլասերումն
ու կորւււստր»
, աՀա ինչ որ
ծր ՛Աղբեց ու մ ասամր
՛լո րծա գրեց մեբ թշնամ
ին :
Եթէ
մենք Հոս թէ այլուր՝
չծառանանք
ա յս
ծրագրին գէմ , ոչ մ իա յն անարման
պիտի
րլլանք
Ա ե բաստացիի
անունին
, այլ ուղղակի
օղնած մեբ
դ՚սբաւո
բ ոսոխի
ծրա՚լրին
իւր ականա
ցմ ան , կրե լուէ
մ իան՚լամ ա յն աբատաբե
ր
պատասխանատուու
-
թիւն
մ ր սլատմութեան
առքեւ :
Օն
ուրեմն
, ա՚լնիլ
Հայրենակիցներ
, դուք որ
աւելի նախանձախնդիր
էք ապացուցանելու
Լ^է
Ա ե բաստաՀա
յր կրնա
յ երեւան
բերել
կենգանի
դործ , էիութացէք
ձե ր պարտաւորութեան
գլուխր
ե՛– ղրկեւլէք
ձեր անզամակցոլթիւնը
Մի՚ութեանս
,
ձեր
ւիո րձա ռո ւթեամ բ , ձեր մ՛ տաւո բական
կաբո–
ղութիւններռ՚է
ու ձեր ան՚էկ՚սնգ
կամքով
սատարե
լ՛՛ ւ ա յս
նու իւրական
ն՚զա տակին , ոբ ամ է ն քինս է
Հաւասարապէս
:
Վ ա բ չ ո ւթի ւն
Միութեանս
Հասցէն.
ճ, ^ՏՕթւՋՈ, 60 ճV^.
^\քւտէ1է1շ
6ոՅււէ1,
6Ձ
8Ո6ԱՏ
(Տշաշ)
:
ԼՒՈՆԻ
ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ
ՏՕՆԱՎԱՃԱՌԻՆ
(հօոշ
ԽշաՏւճօՈՅձտ. ձշ
Լ յ ՚ Օ ո )
վարչութիւնր
Հրատարակեց
1951/,
առաքին
մողո ՛էի՛ն ատենագրու
թիւնր
, որ
կւսրելոր
յաւելում
մբ կը
ցոէ/ցնէ
ղնորզնեբու
(7.5
ու՛լ Հարիւր
աւելի, բաղդատելով
1950/
Հետ) :
Այս
յաւե լում ը կը ւէերարերի
մասնաւորապէս
Ֆը՜
րանւայի
Հիւսիսային
եւ արեւմտեան
շբքաննե -
բուն.
Հիւս.
Ա՚իլ՚իկէի՛
, ֆրանսական
ղաղթավայ
-
րերու,
Զուիցերիոյ,
Ապանիոյ,
իտալիոյ
եւ չատ
՛քր Օտաբ
երկիրներու
: Շտտ
բանուկ
դործառնու
-
իյ իւննե ր կատարուած
են մասնտւռ րապէս
էսազա–
լԻհԻ
1
Հեծելանիւի
, կանացի
Հագուստներու
, ակ
նոցներու,
լուսանկարչական
գործիքներու
, ա -
պակեղէններու
, ելեկտրական
եւ
Հողադոբծական
մեքենանեբու
ճիւղերուն
մէք։
Աբ՚էէն իսկ աեզեբ վտ րձո ւած
ե ն
1952/
տօնա
վաճառին
Համար որ տեղի պիտի
ունենայ
Ապրիլ
ղործելոլ
Համար
անՀբամեշտ
էբ Բերայի
թերա -
կզզիի՚ն չոր ու քարոտ
բլուրներն
ի վեր քաշել Հա
նել նաւ երբ ել յետոյ
ղանոնք
իքեցնել
միւս
կողմի
ղաոիվարէն
վար եւ Ոսկեղքիւր
մտցնել,
այնպէս
որ քրիստոնեայ
նաւատոբմր,
որ Շ՚լթայի՚ն
ետին
Հ"" տքուած էր կարելի
րչլաբ
կռնակէն
զարնել :
(Տտբ.)
Fonds A.R.A.M
