ՑՍՐԺՍւնԿՍՐԸ ԴՊՐՈՑեն
1ԵՐՍ
Բացի
գիրքեբէն
եէ. ուսու-ցիչներու.
գասաւան֊
դոլթենէն,
մանղավարժութեան
մէք
Հինէն ի վԼ–^
հանօթ
էին եւ. 1լը ւլո բծած ովին
փո րձա ո ավան
,
շօշափելի
մեթոաներ
իբրեւ
լրո՚ցոլցիչ
մաս՝ վէ^
բացական եւ չոր ղսւսալանգութեան
մր։ Հին
Յոյ–
ներր սլաոյաներու
միիցով
ա չխո
ւմ ա ցնէ
ին ղա–
սր, իսէ^ բազմաթիւ
օժանղավ
դբութիւննեբ
յանձնարարէին
Փեոաալոցցի
, Ռուօօ , Ֆրկօպէլ
.
Երբ աւանդուած
գոէսր տեսանելի է,
աւելի
զիւրր՚քբոնելի
կր զաո-նայ եւ աչակեբաին
Հեաա–
քրքրութիւնն
ալ գէ՛զի
ղասր
աւելի վառ 1լր մնայ ..
Հակառակ
սակա
յն զգացուած
անՀրամե
շաոլ–
թեան եւ օգաակարութեան
,
կազմակերսլուած
ղրութեան
մր չէր վերածուած
այս մեթոար :
0–
րինակ , մինչեւ
Հիմա ալ բոյսերու
եւ
ծաղիկնե–
բու
աեսակներր
ցոյց աալու
Համաբ ղասարանա -
կան սլաոյտներ կր կաղմակե
րսլո լին բնութեան ա~
զատ
ծոցին
մէ9, ուր ուսուցիչը
սլա րզե լով
ծաղի^
կին կամ բոյսին
կազմութիւնը,
բացատրութիւն
-
ներ
կուաայ։
կամ՛ աշակերտներր
ղիտական աշ -
խատանոցներ
կ՝առաքնորղուին,
երբեմն ալ ճար -
տարա րուեստական
Հաստատութիւննեբ
կր տա -
նին : Բայց այս գրութիւնն
ալ միշտ
ղործնա -
կան չէ , որովՀետեւ
ամէն
երկրի կամ
քաղաքի
մէք
չի ղտնուի
ր սլէտք
եղած
Հաստատութիւնը
,
դիտական
աշխատանոցը
կամ թանգարանը,
իոկ
գիրքերոլ
նկարնեբը
մասնակի եւ աղօտ
ղաղափար
մր
միայն
կրնան տալ աշակերտին :
Գասաւանղութեան
մէք լսելու եւ տեսնե
լոլ
•սնՀ րամե չտո ւթիւնր
ՀետղՀետէ
աւելի
ՂԳ"՛ լի
զ առնա լով
, ուսուցի
^երը
գասա րանին
մ էք
գՈ
ր -
ծածե
լ սկսան
մ ո զա կան լապտեր
ր , որով
ան չա
րմ
պատկերներու
վրայէն
բաց ատ բ ո ւթ իւննե ր
1լոլ —
II։ ա յին • իսկ առոգանութեան
, Հնչոլմ
ի Համ ար ա–
տենէ մր ի վեր կը գործածուի
ձայնաղիրը
Լ
§յ՚3 -
աօթհօոշ):
Բանի
շա րմանկա
ր ը կաաա րե լագո բծուեցաւ ,
անթօս
շա րմական պատկե
րր գա ռնա լո վ
խօսուն
,
լա
յն կա րելփո ւթ իւենե բ ստեղծեց
նաեւ
ղպրո
ցէն
ներս :
Շա րմանկա
րր
տրղի
քաղաքակրթութեան
մե–
ծաղո
յն բարիքներէն
մ էկը
կ՚"րե
լի է
Համ աբել ,
պայմանաւ
որ շաՀու
ել թեթեւ
մամ անցնե բու
Հա–
մ ար չարա չաբ
չղո բծած
ուին իբ կա րե լվւութ իւն -
նե րը :
Մեր
լ^կերային
կեանքին
մէք մեծ աղղեցու -
թիւն կըգործէ : ԶաւիաՀասները
քանի
մր
մամ՜
խօսուն
նկարներոլ
արագ
թաւալումին
էք կր
տեսնեն
կեանքի
մը յուզական
պատկերը որ թէ
գաստիարակիչ
է եւ թէ ապրում
մ ր կր ստեզծէ :
Այմմ՛ է ութ իւններր կամ օրուան
դէոլքերր
(&ՇէԱՅ–
1ւէ6)
կր լրացնեն
մ աբգուս
առօրեա
յ րնկերա
յին ,
քագաքական
, մաբզական
լ ^ թե
րցո ւմնե րու եւ
թերթե
բու պատկե րա լից
բա ց ա տ ր ո ւթ ի ւնն ե ր ր ,իսկ
փաստանկա
բնե
ր ր
(է1օՇԱա6Ոէ31ք6 )
չաՀեկան
ել գաս–
տիտ բակի
չ առաւե լութ իւենե
ր
1լ լ^ծա
յեն :
Մեր
նիւթէն
գուբս է արծարծե
լ այն
Հարցը
իմէ գպբոցական
ա շակե րտի
մը Հոգեկան
կաղմ
ու
թեան
Համ ար ո րքան
կարեւո
ր է տանիլ
զանոնք
մասնաւո րաբար
չա վւաՀսւսնե
բու
Համ ար սլատ
րաս~
տուած
շ ա բ մ ա ՚ 1 ւ կ ա ր ի
մր, ուր սիրային
ողրերգոլ–
թիւե մր կամ ոստիկանական
վէպ մր կր
թաւալին,
եւ
որոնք
Հիւանգազին
երեւակայութիւն
մր կր
ստեզծեն
մ տնուկին
մ էք : Գպբոցէն
գոլրսի չար -
ման կարի
մ ը Համար
ծնողներուն
եւ ղաստիարակ––
ներուն կըմնայ
առաքնորղել
աշակերտր
ղիտակ -
ցօրէն կամ զգուչացնե
լ ամ էն տեսակի
չա րմանկա–
րի երթալէ
։
Ղ՚պրոցնեբէն
ներս է որ ներկա
յիս եւրոպա -
կան , ամե ր իկեան եւ ռուսական
շա րմանկա րնեբ ը ,
որոնք
մ ասնաւո րաբա
ր պատրաստուած
են
գսլրոց–
նե բու
Համար , լայն
պատեՀութիւններ
կը ներկա
յացնեն :
\,ախ
ղաստ իա րակութե
ան ղօբաւոր
ազղակ
մըն է շարմտնկարր,
որով մանուկր
խօսուն
, շա ր–
մական եւ ղունաւոր
նկարի
մը մ իքոցով, կր տես
նէ եւ կը լոէ գասր։
Շարմանկաբով
ղասր
ընղար-
ձակ աշխարՀ
մ ր կր րանա
յ աշակերտին
առքեւ
յ
Այս
առթիւ
կը տեսնէ շատ մը բաներ
զորս
երբեք
պիտի չտեսնէր
:
Բաղգատմամբ
կայուն
նկարին
, որ մոգական
լապտերն է, յարատեւ
չարմում
ր, փոփո իսո
լթի^ր
եւ խօսքր
մանուկին
Հ ետաքրքրո
ւթ իւն ր աւելի
եւս
կը վաոեն
, գիւրացնե
լով
ուսուց
չին գործր :
Միքանկեալ
րսենք թէ չարմանկարի
գոբծա -
ծութեամբ
գպրոցնե
բու
մէք, առաքին
տաբինե -
բուն
կարծուեցաւ
թէ գաս ատո
ւնե րո ւն դերր
պի
տի նուազէ
ր եւ սակաւաթիւ
վա
րմ ապետնե բով
կ,,,–
րելփ պիտի
րլլար
վս՚րել
զպրոցր։
Աակայն
յետա
գայ
փորձառութիւնր
ցոյց տուաւ
ոբ
նոյնքան
անՀ րամե շտ են դո՚սաաունե
րր
, որքան
առաք •
Գասին
վեբարերեալ
Հինգ - տասր
վայրկեանի
չարմանկարր
կր տպաւորէ
, կր պարզարանէ
ել կը
դիւրացնէ
րմբռնումր։
Անշուշտ
գասր
նախապէս
պատրաստուած
է դիրքերէն :
Հարցաքննութիւնր
^ԱԱքհԱՏՀ՝>
թ՚սղէ ստապատոլվ
Մօտաւոբապէս
երկու տարի վերք,
1953
Մա
յիս
7.9ին , կըլրանայ
Պոլսոյ
գրաւման
^ՕՕամեա–
վրւ
Տարօրինակ
ղուդադիսլութեամ՛
բ մը, թուր -
քեբր
չլացուց
ի չ ճոիսութեսւմբ
մը կը
ցուցագրեն
ա յն
մ իեւնո
յն վէ ճերր , ն ախա
սլա շա րո ւմ՛նե ր ը ել
կրօնական
պայքարներր,
ոբոնք
գէպի
անգունդ
գաՀավիմեւյիհ
Բիւղ։֊՝–,
դի ոնի
կայսրու
թիւնր ;
Աչքի առքեւ
բերէք
Տ"յներր
,
Բիւղանղական
վէճե բու
երանելի
որրանիԿ։՝
Բիւղանդիոնի
մէք :
Ա՛ԷՀմէտ Բ՛ գեՀենային
մ ոլեգնութեամբ
մր
(ըստ
պա տմ ա գի րն ե ր ո լ բաց տար ութե ան ) , Պո լսո
յ վրա
յ
արձակած է Ենիչէրինեբու
վոՀմակը։
Ա. Աօֆիա
յի մայր տաճարին
վրայ կ երեւի սեւ գիսաւորը ,
րայց
երանելի
մարդիկը գեռ կը վիճին թէ
Հրեչ–֊
տակնե ր ը ա՛"յր են թէ գեզեց
իկ
սեռին կր պատկա
նին–
՚ : Գարերու
րնթացքին
չղթա յաղե բծո
լած
րոլոբ
դաւերուն
, թոյնին եւ դաշոյնին,
նոխազ
քաւութեան
մ ը պէտք
է բ : ճակատագրին
մէկ քը–
մա յքովր , վիճակր
կ՝ ի յնաբ
• կոստանդին
Փա
լէո
լո
կի դլխին , որղմբախտ
քաղաքին
^Ա՚նացորդաց»ին
Հետ կր քաւէր
իր նախորդներուն
մեզքերր
: (իյՄԲ •
Տէս
Յառաք1^
թ ե ր թ օ նը ) :
Աօտաւորապէս
Հինգ գարեր
վերքր,
Թուրքե–
րր
կ՛՚իյնան
այն ճամ բաներուն
վրայ,
ուր Կ"Ր ~
սուած
էին իրենց քրիստոնեայ
ոսոխներր, ընդ
Հուր եւ ^ դ սուր :
Մ ուս թաֆա
Բէմալի
բարենո
րոդումներէն
քա
ռո րղ դա
ր
մ ր Հաղիւ անցած
, աՀա սօֆթանե
րր եւ
մոլլաները
նորէն ասպարէզ
իքած
են , մ երթ Փի–
լաւօղլուի
, ու մերթ ալ Նախչիպենտ
աղանդի գէ–
մակին տակ։
Անոնք
կ՝երելին
Անգաբայի
Ազդ. մո
ղովին
նրբանցքներուն
, Հան րակառքե
բուն ու ա յս
անզ ամ ալ գե րեղմաննոցին
մ էք
, երկար
քիլլաՀներ
անցուցած
զլոլխնին ել
«ԱՀՀԱ/՜Հ ,
Ալլա ՀՖ աղա ֊
ղակելէն
:
Պէտք է խոստովանիլ
թէ Հալք
կուսակցութիւն
նր աւելի մեծ տոկունութիւն
ցո յց տուաւ , Հաս -
ւոատ
մնալու
Հ ամ ար
Բէմալի
բարենո
բողո ւմնե -
րուն վրա
յ : 3 ա տ կան շա կակւ է նախորգ
վարչապետ
Շէմ սէտտին
կ իլն ալթա
յի ազգա բա րո ւթ իւն ր •
Արմանի
պիտի
րլլանք
մեր ուղեղին պաբ -
պուած
զնդա կով
մ ր վե րք տա լու մեր կեանքին ,
եթէ խեցակէտ
մր անզամ ետ զաոնանք
մեծն Ա -
թա թիւրքի
ստեղծած
քս ան րՀ ինղամ եա
յ բարենո -
րոզոււՌւերէն
:
՚՚իեմոկրատ
կառավարութիւնր
նաՀան քէ, նա —
Հանք կր գլորի , լ^ւտրւսկան
քաիսքախիչ
յաղթանա
կէն
վերքն
ալ , քաղաքական
աւելի
րնդարձակ
ղե
տին
մ ր նուաճե
լու
Համ ա ր ե րկրին
մ էք : Ա ուսթա
ֆա
Բէմալի
խեղղկապին
մղձաւանքր
շսւաոնց փա
րատած է , մարգիկ
աւելի քան երրեք
լրբացած
մ եծաձա
յն կր պաՀան
քեն վեբաՀաստատել
մետբե–
սէներր,
թուրքերէն
նախկին
րարրաո ր եւ
գուցէ
օր
մ
Հւ1*
ալ բաղմ ակնոլ թիւնր
: Թուրք
խմ բագիր
մ ր
չէ^ ր որ յետա
չլ՛ ք" ւթիւնր
աւելի վտանգաւոր
կը
ղտնէր քան Հ ամ ա յնավա
ր չարմում
ր :
Հալք
կուս ակց
ութ իւնր իր կա բղին
կբ ճգնի
վե րադրաւե
լ իր կո ր սն ց ո ւց ած
դիրքերր
ամ ենա -
ծա յրա
յեղ
միքո ցնե բով : ճԶաֆեր»ի
խմ
բազրապետ
Մ ի՛ւմ թաղ
Ֆա
յիքն է ոբ կուտա
յ վտանգին
ազդտ–
նշանը •
«. Ազատութիւնը
չի նչանակեր
անիչխանու–
թիւն։
Օրէնքր վագոլց գծած է այդ Հակադիր բե–
լեոներուն
սաՀմաննեբր։
Մենք դիտենք
եւ կր Հաս–
կրնանք.
Անււ1ւք նախ փորձեցին անարիւն պատե -
րացլքով ւքը ց ո ր ծ ի ա՛նցնիլ, բ ա յ ց երր տեսան որ
պիտի չյ ա ջ ողին , ձեռնարկեցին տաք պատերաց ֊
մի »:
Խաւարակուռ
անցեալփ
մր ծոցր վերագառ -
նալու այսձգտում ր, բիւզանղական
դաւերով եւ
ուսուց -
մեո–
մը մէ9 մաած է •• Աթ՚՚՚թԻ՚^է՚Քէ
արձաններուն
ղէյ–
գ՚՚րծոԼծ
^ւ–՚՚^՚Ղ՚՚"՚՚^՚–\էէ՚1
՚"՚՚^՚"^\գ(^
աան
եոկրին
՚^Ա––
^ ^ ՚ ^ ՛ " ^
ք^*՛
^ ^ " " " Ր Բ ք Ր ՚ ՚ ^ թ ի ՚ ֊ ն ը
• Բ կ մ ա ձ
եւ ներկայ
իրաւակարգին։
Վարչապետ
Ատնան Մենաերէ" ԿԸ "աիպուի
աղաչել
ուլ
չապետՍա՚որի
Մաքսու^ի–
֊ – Հօճա՜մ,
ազդր ոլիտի վչտանայ, եթէ ս^յ,
մենք
յ
^յս օրինագիծ֊ր»
:
էՀ
այո , Մ՚–՚–"թ՚"ֆ՚"
՚ՐԿ^ալը
կարելի
չէ
« րոնե ՝սիբց՚^^ւ
* ՛
"Ր՚՚Վ^^"՛^՛–
մողովոլըղր
Հազար
անգամ
աւելի կը "Իք^ Թալէաթը
...
Ա օտաւո բա՛՛ւէ*՛ քա՚ւորգ գար առաք , Ազս,
ի յ ^ ^
նին նամակին
յաբուցած
իսալփֆայական
դատր՝
մեր
տ^քին աոքեւ կր բանայ
չաՀեկան
Հորիզոն
մը։
Գաաաիսազ Վասբֆ
պէյ էէ՛՛Ր նղովեբ
ճէմալը
լէաթր եւ
է՚ե՚Աբււ^
"ք^Ք դաւադրաբար
Բէմալր
տապալելու
ձ՚լտած
էին։
Ս՚եբ մեծապանծ
ազատարարին՝
Կաղփ
Մոլսթաֆա
Բէմալի
ասպաբէղ
կարդացող այդ ա–
րարածր,
էնվէբ
^ մինչեւ պատերաղմական
նախա
րարութեան
բարձբացած
, կատարեալ
բախտա ֊
/ոնղիր մրն էբ, "Բ թշնամիներուն
ձեռքր մատնե ֊
լով
Աուրիան , Մ իքադեաքը եւ Մ աբդարէին
սըր -
բավայրերր,
դէպի
կոբծանմտն
անդունգր
Հաս -
ցուց
Հքսմ– կա
յս ր ո ւ թ իւն ր , բայց
Հա չուե յա րղա
բի
պաՀուն վատո՚բաբ
խոյս տալով
Հայրենիքէն
, ի
վեբքոյ
իր չափ ու սաՀման
չճանչցող
փառասի -
րութեան
թաղն
ու պսակը ղտաւ Պուխաբայի
սառ–
սա ա ւնչ տափաստաններուն
մէք»։
Բայց մեր երրեմնի
Հարեւանները չատ տարօ
րինակ
մարղիկ
են : Եթէ պէաք
րլլայ
ղնաՀատել
իրական
Հայրենտսէրը,
անոնք
սիըելոլ
^ալա -
թուրքա»
եղանակ
մը ունին՛ կր փորեն
աչքերը
ոլ
կը փշրեն անոր քիթ մ՛ռութը, եթէ նոյնիսկ
աղէ
աբձաԿ^ըԱայ
՚ ՚ ՚ ։ Իսկ այն որ իրենց
երկիրը
գէպի
անգոլնգ տարած է, յետ մաՀու
մեծարանքներու
կ՝ արմանանայ :
իսմէթ
փաչ՚սյի
Հրամանով,
\942ին Պոլիս փո
խագրուած
թալէաթի
սատակը,
աՀաւասիկ
կը
փառաւորուի
ՀՇԷՀիտ»ի
մը աճիւնին պէո : Օրինա–
կր կուգայ
վերէն,
մեծաբզոյ
ճէլալ
Պա յարէն
,
որ
նախա
ղաՀ ական
իր առաքին
այցե լութեան
չ՚՚՚֊նչր
կ՛՚առնէ
Պո լսո
յ ^Ա^ատութե
ան
Րլուրը՚ծ
, *"–Ր
Կը.
Հանգչի
աբիւնկ՚լակ
դաՀ ճա սլետը : Մ ենք
ղարմա–
նալէ շատոնց զազրած
ենք,
միայն կըցաւինք
Որ
իթթի Հաաական
թ" բէ՚ր չատոնց
լքած
գեմ ոկրատ
Հանրապետութեան
նախաղաՀ
ը տակաւին կը պա
ՀԷ նախորդ
իրաւակարզէն
մառանգ
մնացած
յոռի
.
բնազղնե
ր :
Թ՚սլէաթ
կախարզական
չրքանակ
մը ստեղ -
ծած
է ։ Կ՝երելի
իր ղերեզմանր
այցելողներուն
ա՚չքը այնպէս կըչլացնէ, ոբ չեն տեսներ
Համա
՚^,–՛–^
տարած
աւերները,
զուլումնեբը,
մէկ խօսքով
ԱԻ~, .
Հաւոբ կորուստր,
Աուրիայէն
մինչեւ
Հիճազ Եէ–
մէնի ուխտավայրեբր։
Երանելի
Ա՛ԷՀմէտճիկները
կը տեսնեն
միայն մէկ րան, այն թէ Աոմ. կայս -
րութիւնր
անգունդին
եղեբքր
Հասցնող
խոզտտիպ
^Բէլէւ
րնա քն քած է Հայութիւնր,
Փոքբ Ասիա
յէն
մինչեւ Պարսկա - կովկասեան
սաՀմաննեբր,
իսկ
ատիկա րաւ է զիրենք
՚^ճէննէթ»
ղրկելու
ընգ -
միչտ
. . .
ԱՀաւաիկ
Գեմոկբատ
կառավարութիւնը
իս -
մէթի
անունը
կրող
Պոլսոյ
ղլխաւոր
պողոտանե - ՝
րէն մին մկրտած է
«Թա լ է աթ փաշա ճատ տէսի» :
Բայց ղաՀճապետին
«ափոթէօզ»ը
տեղի
ունե
ցած է ապրիլի
կիսուն , նախաձեռնութեամբ
Լա -
լէլիի
Թուրք
Աղղ . ուս՚սնողական
Մ իութեան
I
Փաոք
ԱլլաՀին,
թալէաթի
եաթաղանին
Հմայքը
չաա մեծ է , միշտ ալ իր մոլեռանդ
Համաթէօռ1ի -
ները
ունի
Թուրքիոյ
մէք, Աալթայէն
արձակուած
ոճրապարտ
Ի թթիՀատականները
իրարու Հետ մր
ցումի
ելած
են, փ՚աոաբանելոլ
Համաբ
պետական
Հմեծ
՚լէմք»ր,
ի ներկայութեան
շանսատակին
կր–
կ^բլլայ
նաիսքան
շարմանկս՚րի
^ ւ ւ ցւոգրու -
թիւնը եւ կամ նախ կը ներկայացուի
չարմանկա -
րր,
՚էեբքր
կ՝ԸԱան
Հարցումներր
:
Փաստանկա
րնե
րոլ
մ իքոցով
գիաենք թէ ոբ -
քտն չաՀեկան է տեսնել
երբեմն
վայրի
բնութեան
մ էկ
տեսարանին
մ էք
, կենգանիի
մ ր
ծնունդր
,
ղարգացոլմր,
ս ո վո րո ւթ ի ւննե ր ր , բնաղգը։
Աեղ–
րին փեթակին
կաղմութիւնր,
մեզուներոլ
կեան -
ք ը ։ Լյ՛առէն
միւնչեւ
թուղթր
ել մեբ առօրեայ
թեր
թը եւ գիրքր։
Հանքերէն
մինչել
դործատոլն
, ան
կէ ալ առարկային
՚էեբքնական
ձեւր։
Փոիսաղրե -
ցէք
այս պատկերնեբր
իրենց
բացատբոլթիլննե
-
րով
ղասաբանին
մէք,
նոյնիսկ
ամէնէն
ծոյլ եւ
ւսն լծւդո ւնակ աշակերտներուն
թմ րած
Հետաքրր -
քրութիւնն ալ կր վերազարթնու
և իր
աշիւատասէբ
ու բնգունակ
դասակիցին
սլէս , եթէ ոչ բոլոբո -
վին,
իւրացուցած
է այս շարմուն ելխօսուն գԽ–
սէն մեծ բան :
Շտրմանկարը
ամէն բան չէ եւ չի կրնար
ը լ
լալ գասարանին
մէք, անիկա պարզապէս
գիլրտ -
ցնոզ եւ լուսաբանող
գեր մր կր կատարէ
՚. Այլա -
պէս աչակեբտը
վստաՀելով
թէ
չտրմանկարով
պիտի տեսնէ, լսէ ել անմիքապէս
սորվելով
պիաի
աւանզէ
զասր, կր կորսնցնէ
աշխատելու
րնգու -
նակութիւնր
, տրամաբանոլթիլնը
, երեւակայու
-
թիւնր , գատսղութիւնր
:
Չարմանկարի
ամէնէն մեծ
՚սնպատեՀութի^նր
այն է որ րլլալսվ
բա՚լմածախս
ճարտարարուեսա
,
մատչելի չէ ամէն
գոլրոցի
է
Թէեւ անգամ
մր "Ր
ինչսլէս
ամէն
նորս^թի^ւ^
չարմանկարի
գ»բ՛
ծահութիւնն
ալ դպրոցէն
նեբս,
րլլալով
տակաւին
նոր,
տարիներու
փ՛^ րձա՚ւո ւթենէ
վեբք
կարելի
սլիտի
րլլայ
՛սալ անոր
՛լեր քնական
արմէքը : Աա
կայն ցարգ եղած
վ՚ո րձաո ութենէն
գատելով, կ՛"–
րելի է ըսել թէ արգի
մանկավաբմութեան
մէք
Ղիբրին,
ուսո. ց իչին ել ղսլրոցական
շարմանկա -
րին սերտ
՚1ոբծ."կցոլթի^–է,ր
մեծապէս կր գիւբա -
ցրնէ ղասին
իւրացումր^
ղտբգացնելով
ընգունա -
կութիւննեբր
:
Մ՛
ՄԱՆՆԻԿ
Fonds A.R.A.M
