է Ց Ա Ռ Ա Զ *
Հ. Տ՛
՛հ • Գերագոյն
Մարմէնչլ
արգէն
Հրա–
ւգարա/չ
Հանաձ՜ է էր Հատորր,
ն ո
ւէ
ր
ո
լած
կու. -
ոակցոլթեան
(էՕամեակէն
;
Հատորր
խմրագրոլած
է րնվեր Ա •
Վրացեանի
կոգմէ
:
Հատորին
իրենց աշխատակցութիւնր
րերած
են
րՍկերներ
Գ– ՚քիւզա)եաս
(^Հայոց
յեղափոխու
֊
թիւևից
աո-աի)
,
3 ֊
Իրազեկ
(^Փետրուար
1 8 » ) ,
Օեայն. ՚Օ՚ււփեցի
(՚^Զր՚՚յց
Համայնավար
րարեկամ
ի
մր Հեա»)
եւ
Վ– Նաւասարդեաււ ( « Հ .
գ. Գա
-
գափարարանութիւնր%)
;
ՀՀԱնձինք նուիրեալք
»ի
րամնին
մէք
գրութիւն
ներ
ունին,
3– ԱրղՈւթեան
Լ^Տուշեր
անցեա
-
/ից»)
է
Սալնոյ Ձորեց|ւ
(«.Արմենակ
Լեւոնեան»)
,
Արաւք
((ձԹուման
թ՛ում եան–») ,
3 ՛
Վսւնեան ( « վ ա –
նի Իշվսանրֆ)
, Ա– Աբրաճամեան(«/^ս/^սւյձ/
Երէց
եան»)
,
Գր– Ամիրեան
(Հ<Աաեփան էքաղիկեան»)
ել
Տիրան. Փաշալեան
(«.թովմաո
ճէչալեան»)
:
Աոանձին
էքի վրայ
գրուած
է
քլիշէՕ. « Հ - Հ –
Դաշնակցո.ւ–թեա(ւ ՏՕամեայ մամուլ»/,;.,
վարագրր–
ուած
րնկեր
Գ՛ Փափաղեանի
կողմէ։
Հատորին
միւս գլխաւոր
րամիններր
« Հ • Ց *
գ. ծնունգր
եւ Հիմնագիրներր»
,
« Հ •
3-Գ՛
"կըղ–
րունքների
եւ կաղմ ակե րւղէա՚կան
ձեւի
Հ իմն աւո
-
րոլմր»,
« Հ .
8– Գ՛ ԸնգՀ– Ռայոնական
մողովր»,
« կուկունեան
արչաւանքր»
, «Բանկ
Օթոման»
, եւ
«Անձինք
Նուիրեալք»
(47
նաՀաաակ
րնկերներռւ
կենսա գիրր)
ա յո րռլոր
րամիններր
գրՀի
ար -
գասիքն
են Հատո րի խմրագրին՝
րնկեր
Ա -
Վրաց
եանի :
« Տոլչապատում»ին
մէք աեղ գտած^ են նաեւ
Հետեւեալ
նիւթերր.
«Գրօչակ
»ի
1930
Հոկտ
.ի
խմրագրականր»
, « Հ .
Տ ՚ Գ • ԸնգՀ ՚
Ժողովներր»
(Ս՛ Վ՛),
^ԱՀաբեկումներ»
(Ա. Վ՛),
«Հ– 8– Գ–
մամուլ
եւ
Հրատա րակութիւննե ր»
(Ա •
Վ՛)
է
« Ցանկ գաչնակցական
մամուլի»
(սլատրասաոլած
աչփւաաակցռւթեամր
ընկեր
Ս • Տէր Թււվմասեա–
ն/ք) ,
մատենաչարներ՝
«Գրօչակ
»ի
, «
8առաք
»ի
,
« Հայրենիք
»ի
ե լ Յուսարեր
»ի
,
ինչպէս
նաեւ
«Գրօչակ
»ի
բոլոր
թիլերու
,
սկիղբէն
մինչեւ
վերքը,
րո վան գա կո ւթ
ի
ւե ր %
Հաւոո րր կր
րացուի
Հ • 8 ՚ Գ -
Գե րագո
յն
Ա արմնի
«քցօսք»ով
եւ կր
փակոլի
անոր
կարճ
«Վերքաբան»ռվ
:
« 8ո՚–չապաաոլմ
»ր չքե գա ղա ր գո ւա ծ է
80 ^5՛–
աիր նկարներով
, ւքւպուած
է՛ բարձրորակ
թուղթի
վրայ,
տպագրութիւեր
կատարուած
է
տողաշար
մ՛եքենայով
ել Հատորր
Հրասլա րակ
Հանուած
(է
գեղեցիկ
՛ու գրաւիչ
կաղմի
մէք, որուն ճակատը
կր
ղարգարէ
Հ ՚ 8 • Գ - Զինանչանր
:
Հ Հաւյրենիք
»ի
վարչութիւնր
, ո բուն
տպա
-
րանէն
լոյս տեսած
է այս Հատորր,
իր
ճիգերուն
առաւե լագո
յնր գո րծագրած
է՝
60""՛՛
եա՛կին
Գաչ
նակցութեան
վայել
Հրատարակութիւն
մր Հայ մո
ղովուրգին
ընծա յարե րելու
Համ ար -.
Փորձեցինք
քանի մ ր տողերու
մէք
սեղմել
« 8 ուչա սլա տում
»ի
բովանգակո
լթիլ1ւբ
լութեր ցո
ւլին գէթ մօաաւո
ր գաղափա
ր մր տուած
ԲԼԼ՚՚՚Լ"՛՜
Համ ար ա յն Հսկայ
նիւթի
մա՛սին ,
ո
րամրարո
լած
է այո Հատորին
մէք ;
Աակայն
այս
նիւթն
իսկ կը ներկայացնէ
Գաշ
նակցութեան
()Օամեայ
կեանքի
եւ
գործունէ՛ու
-
թեան
մէ
կ
Համ եսա
մասր
միա
յն :
Բաւական
է յիշատակել,
որ Հատորին
մ էք կր
խօսուի
Գաշնակցութեան
«(յուի
րեա լ»նե րէն
չուրք
80
Հո գինե րոլ
մ ասին
մ իա յն , երբ գրե թէ
անթիւ
են անոնք
;
Բանի
մր տասնեակ
էք յատկացուած
է Գաչ -
նա՛կցութեան
անունին
կասլռւած
մ եծ գբուագնե
-
րէն
միայն
կուկունեան
աբչալանքին
, Բանկ
Աթօ–
մանին
եւ Փետրուար
18/՚5՛ ,
երբ մեբ 60ամեակր
լի
է այնքան
մեծագղորգ
ու պա՚տմակչիռ
անցքերով
:
Հատորին
մէք գրեթէ
իսօսք չկայ
մեբ
կեանքի
ներով
լի այն կեանքր,
որ Գաչնակց
ո
լթիլնր
ապ
-
րեցալ
մասնաւո բարաբ
թուրքիոյ
,
քհուսիո
յ
՛եւ
Պաբսկաստանի
մ էք
է
Հատորէն
ղուբս
մնացած
է
Գաշնակցութեան
յաբարերոլթեանց
պա՛տկերր քաղաքական
այլ կու–
սակցութեանց
Հետ,
Հայ թէ օտաբ
;
ինշպէս
ոբ գուրս
մնացած
է նաեւ Գաշնակ
-
ցութեան
ղռ րծո ւնէռ ւթ իւն ր Ընկերվար
Միքազ
-
ղա քն ականի
մ էք ;
Հտառրի
մէք ղրեթէ
իսօսք չկայ
մեր
կեանքի
ամէնէն
նչանակալից
ե րեւո յթի՝ Հայաստանի
Հսւն–
բապեառւթեան
ծնունղի
եւ իր
երկոլքոլկիսամեայ
կեանքի
մասին
;
Ոչ իսկ մէկ կք յատկացուած
է
երեսնամեայ
այն
բեղուն
ղՈ
րծո ւնէ ո ւթեան
, որ Գաշնակցու
-
թիւնր
բոլորեց
ԳաղթաշխարՀի
մէք,
1920^1,
աս -
գին՛.
Եւ պարգ է , թկ
ինշոլ :
Գաշնակցութեան
60ամեայ
Հարուստ
ել փո -
թոբկալի
կեանքր
րնգգրկող
նիւթերու
միայն
մէկ
Համեստ
մասր
ՅուշալցատՈնմ/,
մէք գրաւած
է՛"
636
մեծագիր
էշեր։
Երբ
այս է
իրողութիւնր,
այլեւս
ղմուար
չէ րմբռնել,
թէ
ինչու
Գերագոյն
նշաԱակւպից խ^^8Ոէմճե^
ԽՄՈ
—
Պո|ււււյ վերջին թղթ ա ր ե ր է ն կը քա -
ղենք հետեւեալ ա եզե կ ո ւթիւննե րր , որոնք
որոշ
(|ւսղափար մր կուտան ընկերային իւլրտումնեբու
0՛ա՛սին:
ԱՐԱԲԵՐԷՆԻ ԳԱՍԵՐ, ԿՎԵՐԱՆՈ8
ԵԻԱ6ԼՆ
ԱՆԳԱՐԱ,
3
Մայիս
Գեմոկրատ
կուսակ
-
ցօւթեան
խո րՀ րգա բանական
իսմբակբ
գումարուե
ցաւ
այսօր
եւ բուռն
վէճա բանութիւննե ր
տեղի
ունեցան
կբօնքի
եւ կրօնական
ղասաիսօսռւթեանց
մաս ին : վիճա րանութ
իւննե րբ յաճախ
պոռչտուքի
վախակեբսլուեցան
ել չաաեր
առաքարկեցին
որ
կր թական
նախարարր
յսաակ
բացատ բ ո ւթիւննե
ր
աայ : Անոնք
կբ
պաՀանքէին
որ
կրօնական
ղասա
-
խօսռւթ
իւննե րր կի բաբ կուին
նաեւ
մ իքնակարգ
վարմարաննե
բու մկք ել կղե րականնե ր Հասնին ;
կրթական
նաիսարար
Ո՚էֆվիք
Ի լէ բ ի
Հակիրճ
րացատրութեամբ
մ՛ր յայտնեց
թէ
նախակրթա
-
րաններու
մէք կբօնքի գասե ր կան արգկ ն ,
րա
յց
որոշում
մ ր չէ տրուած
ղանոնք
միք1ւա՚կարգ
վար–
մարաններումէք
տլ կիրարկելու
Համարէ կանխա
-
Հաս նկատուած
է նաեւ
ճեմարաննեբ
բանալ
, կր–
րօնքի
մ արգիկ
Հասցնե
լու Համար
:
ԱյնուՀետեւ
բաղմաթիւ
մողովականներ
խօսք
առին
ել սլա Հանքեցին
որ կրօնական
գաս ա խօս ու
թիւննե բբ լնգա րձա կուին , վա րմ ա ր աննե ր ո ւ
մ էք
արաբերէն
գասե ր արուին
եւ կղե բ անո ցնե ր
րաց
-
ուին :
Անթալիո
յ ե րես ւիո իսան Տօքթ
՚ Պ ի՛բ Հանէ ատին
Աեուք պաՀանքեց
վւ\ռական
որոչռւմ
մբ տալ
կրՕ—
նական
սլաՀանքներոլ
մասին :
Ասի՛կա անՀրամեչտռւթիւն
մրն է ՚,
Անի -
մաստ
րան է անտեսե
լ
ղա յն
Հ
կաղմ
ակերպենք
կրօնական
չարմումր,
ոբ ոչ միայն
աղգի
մր րա -
րոյական
է^ոբովբ կ՝ամրապնգէ
, այլեւ
թումբ
կբ
Iտասռալո I
կանղնի
Համ ա յնավաբոլթեան
պէ"
վ
Հոսանքներու
գէմ
:
ԱկյՀանի
երեսփոխան
ճէղմ՚ի
Թէ՚՚բք
Հակառա–
կր պնղեց
եւ Հետեւեալ
առ արկու թիւններբ
րրաւ >
՜–՜ Այս /"նղիբը
քա՚լաքագէտնեբէ
աւելի
փոբ–
ձաղէտներոլ
սլէտք է յանձնել։
Անաց որ,
Կբօ -
նական
Հասաաաութիւննե
ր ր չեն կրնար
թում ր
կանգնել
Համայնավարութեան
գէ՚ք
՝• Եթէ
Լ^նք
ւ,խալիր. Համ՛ ա յՍավա
բութ
իւն։ ր ծագեցաւ
(հ՛՛ւ -
սիոյ
մէք, ուր կրօն՛ական
մ՛ո լե ռւս^՚գ"
ւթ իւն ր
տա
րածու ած
կլ՛ ա յնքան
Հ իսկ Եաալիա
եւ
կաթո
լիկ
Ֆբ՚ոնսա
, որոնք պապականութեան
օրօբանբ
կր
նկ՚սաոլին
, չկրցան
արգելք
Հանդիսանալ
Հա՛մայ—
նա՚էաբական
չարմում
ին : իսլամ ական աչէսա րՀ ին
եւ ՛քո լեռանղ
մ իք ավա
յրերուն
մէք ալ
չատ
մ ր
իւլլ՚աումներ
կան
:
էբւլլ՚ում
ի երե սվա խան
Տ՛՛քթ ՚ ՖԷՀմի
Ջօպան
-
օղ լ ու դիտել
տուաւ
թէ
երեսուն
տարիէ
ի վեր
կրօնական
խնդիրբ
նկատի
չէ առնուած
, Հակա
-
ռակ
ասոր նե բկա յիս
45
Հ աղար
գիւղերու
մ էք ի -
մս՚մ
կայ
:
Կբ նչանակէ
թէ ղանգուածր
կրօնքի
ան -
Հրամե շառ լի իւնր զ՛լացած
է ել իմամներ
Հասցու
ցած , ըսաւ եբես՚իոխանր
%
Անգարայի
երեսփոխան
էօմէր
Պիէէն
պաՀան
քեց որ գպրոցներու
մ՛էք արաբերէնի
դասեր
արբ–
"՛ին
ին^ակս
կ՛"՛^ ֆրանսերէնի
կամ
անգլիերէնի։
Ել՚եսփո%1.–Աին
այս խօսքերուն
ւլրայ,
տղմուկր
վերսկսԼ.
յ-ւ
՚՚չ
՚՚վականնեբռւն
մեծագոյն
մասր
պաՀա1,չէ^ որ աստուածաբանական
վարմարաններ
բացուին
՚.
ՓՈԹՈՐԻԿ
Մ՛
՚ ք ՚ հ Ո Լ Ի
ՇՈՒՐՋ
ԱՆԳԱՐԱ > ^ Մայիս
Աղգ– մողովին
մէք
՚լիճս՚բանութե՚սն
՚չրուեցալ
այսօր
Աթաթիւբքի
րարոյական
անձնաւո րռւթիւնր
պտշտպանռղ
օրի–
նաղիծո^
որ թի""՛
պ " ՚ " ՚ 1 " ^ ^ Կ
Կ.Ը ոաՀմանէ
Հան–
գոլցեա՝լփն
յիչ""""՚Կ(Լ
անարգո՛ւներուն
գէմ : Բու
երն վյ,ճարանութի՚^ննեբ
տեղէ ունեցան
եւ
մամե–
Բ"վ
տեւեցին։
Իա՚լմաթիւ
երեսփոխաններ
իսօսք
"՛՛՛ին
եւ չատեր
օրինա՚լծին
գէմ
արտայայտուե
ցան։
վիճաբանռւթեանց
րացռւյ՚էն
առաք,
մողո
-
վականներր
Հրաւիրուեցան
երեք վայրկեան
լռու
թիւն
պաՀել յոտնկա
յս, ի յիչատակ
Աթաթիւբքի։
Երեսփռխ՚սններր
պկաք
՚լ՚լացին
յարղանքի
այս
արաայայտութի՚նբ
ընել,
ամէն
թիւրէմ
ա ց ո
ւթիւն
փարատելու
Համար
:
Այսօրո՛ւան
մողովբ արտակարգ
կարեւորոլ
-
թիւն
ունէր եւ ունկնգիրներու
րազմութիւնբ
լե -
ցուցած
էր օթեակներր։
Հանրապետութեան
նա -
խաղաՀ
ճէլալ
Պայար
եւս իր օթեակէն
մինչել
վեբ^ը
Հետեւեցաւ
վիճա բանո
ւ թ
իւննե
բուն
: Ներ -
կայ էին դիւան ա՛լի տական
մարմ ինր, Լոնտոնի
ել
Հռոմի
մեծ գեսպաններր
, Իսմէթ
ինէօնիւ
եւն. ;
Նախ Լսօսք առաւ վաստակաւոր
ղօրավար
Աա–
լաՀատաին
Ալփ, "Ր ծանբ
խօսքեր
րսալ
Աթա
-
թի՚-րքի
գէմ եւ իր երկար ատենա իսօսո ւթեան
րն–^
թացքին
բնաւ Աթաթիւրք
չրսալ,
այլ
Ա՚ուսիմաֆա՛
Բէմալ փաչա : Շեչտեց
Լմէ այս օրէնքով
պիտէ
չկրնանք քննագատել
անՀատ
Աթաթէւրքր
ե լ
իր
րնկեբայԼ՚ն
, տնաեսական
եւ ուրիշ
սխալներր։
Այս
կերպով
կարելի՛
սլիտի չըԱայ
երեւան
Հանել
27 -
տարուան
սխալնե բը , որոնք
գո բծուեցան
«.Շէֆ»ի •
գրութեան
Հետեւանքուի։
Երեսփոխանը
նաեւ
ըսալ
թէ ԱթաթիւրքԼւ
կենգանութեան
մամանակ,
չատ
մ ր կեղծալո
ր իսմ բադիրներ
, բանաստեղծներ
եւ
պաամագիբնե
ր խաբեցին
մողովուբղր
ել
այնպէս
ցոյց
տուին թէ դործեբր
չատ
լալ կ^լՐ
՚թանան
եւ
ամէն
ինչ անքննադատելի
էէ
Օետոյ
խօսեցաւ
ԱրԼ՚ֆ
Հիքմէթ
ՓամոԼգՕզլՈ1.
ե լ
ըսաւ թէ ամրողք
ազ՚լը
կը "իրէ եւ կր
ղնաՀա
տէ Աթաթ
իւ րքր,
որուն կատարած
գործեբն
ալ
ծանօթ
են ամ էնուս : Հետեւաբաբ
պէտք
չկայ
այս–
"1ի"ի
^րէնք
մր պատրաստելու
, անտեղի
է
եւ
իժերեւս
սլիտի վբգովէ
Աթաթիւբքի
Հոգին։
Պէտբի
էնիւսթիւն
րսալ թէ այս օրէնքր
եղա–
կան
սլիտի
մնայ աչխարՀի
մէք
եւ
թէ ան
ծնունդն
է անՀարկի
մտավաԼսոլթիլններու
:
Աթաթիւրք
կուռք
մր չէ
ե լ
աղգային
բոլռր
յ ե
ղա չբքո ւմնե ր
ր
կարելի
չէ կեդբոնացնել
միակ
անձի մբ մէք : Ար–
խալ
է Աթաթիւբքի
նկարներն
ու արձանները
ը ն
գռւնիլ
իրրեւ
խորՀրդանիչ
ազգային
բոլոր
յեղա–
չբքումնեբուն
: Աեծ
բարենորոդումբ
14
Ա՚այիսին
է որ ծնաւ, Հետեւաբար
չենք
կրնար
մողովրդա
-
՚գետոլթիլնր
քանդել
Հակաղեմռկրատ
Օրէնքով
մր։ Ւ վերքոյ
Աթաթիլրքն
ալ
սոսկա՛կան
անՀատ
մրն կ :
Մ ուսթաֆա
էքինճի
բսաւ
թէ
Աթաթ է լ րքը
չսէբող
մարգէկ
կրնան գտնուիլ,
կաբելփ
չէ
բռնի
ումով
մէկու
մր սէր
պարտագրել։
Գատական
նախարարը^
Րիւքնկտաին
ըսաւ
թէ Լ՚Բբե՛– երեսփոիսան
կ՝ուղէ
խօսիլ։
Պաչտպանեց
Մարմնի
Հատորբ
չօչափած
է
կուսակցական
կեանքի
միայն
մէկ մասը՛.
Իր «Վերքաբան»ին
մէք այս առիթով
Հ. 6-Գ՛
Բիւրոն
կր նկատէ.
- « Ս՛ենք լ ի ա յ ո յ ս ենք , որ այս հատորը աոսէ–
ջինր ե լ վերջինը չ ի լ ի ն ե լ ո ւ ։ Յ^ււսանք, պ այման
ները կը ներեն, որ ուրիշ հատորներով ներկայ աց–
ուեն Դաշնակցութեան կեանքի ե ւ
գ որ ծ ունէ ու -
թե ան մի ւ ս է ջ ե րն եւս, մին չ ե ւ որ մի օր գ րո ւի նսս–
եւ Դաշնակցութեան լրիւ պ ա տմո ւթիւնը » :
Յատկապէս
այս «Պատմութեան»
գառնալով^
Բիւրոն
իր նոյն «Վերքաբան»ին
մէք կբ նկատէ.
— « Հ •
3
• Դ աշնա կ ց ո ւթիւնը մին չ ե ւ
այսօր
պ ա տմութիւն է կերտել, ե ւ պ ա տմո ւթիւն կերտելը
նրա համար աւելի դ իւրին է եզե լ , քան պատմու
թ ի ւ ն գ ր ե լ ը ։ Հ - 8 ՛ Դաշնա կցութե ան տասնամեալ–
կից սկսած ,
1900
թ • , Գ1»եթէ բոլոր ընդհ - մողով
նե րում , աբ ծ արծ ուել է կ ուս ա կ ցութե ան պատմու
թե ան հարցը, նշանակուել են նոյնիսկ ^^աբդիկ,
ինչպէս Ռոստոմը , Վաբանդեանը եւ
ուրիշներ,
գրելու համար Դաշնակցութեան
պ ա տմութիւնը ,
բ ա յ ց միշտ էլ կեանքի նգովեալ պայմաններր
ար
գելք են հանդ իս ա ց ե լ։ Եւ մին չ ե ւ այսօր Դաշնակ
ց ո ւ թի ւ նը սպասում է իր Խորենացան, սր «ի ա յղ
յսնդբոյ աոաջի աբկեալ », «երկար ե ւ
շահաւոր
գ ործո վ » տայ ւ1եբ «քաջ ե ւ աբ գ ասալսր» կուսակ™
ց ո ւթե ան պ ամո ւթիւնը « ի մե ծ ամե ծ եւ ի բազում
ղո բ ծ ս արժանափսսւս»
յ
Եւ ա յ դ պ ա տմութիւնը կը
լինի ոչ մի ա յն Հ –
3–
Դաշնակցութեան,
ա յլ ե ւ
Հ ա յ ո ց ժողո վ ո ւր դ ի կէս դ ա ր ո ւ ՜ պ ա տ մո ւթիւնը
,
Այս
բոլորր
տաւլացի
ճիչգ բԱալով
Հանգերձ՝
գանձ
մըե է այն Հատորր,
որ այսօբ գրուած
է
մեր տրամագրութեան
տակ
•
Մէայն
ոլչագէր
րնթերցումով
ել ուսումնա
-
սիրութեամր
կարելի
պրաի
բլլայ
ճաշա՛կել
քաղց–՛
րութիւնը
այն Հարստութեան
, ոբ ամբաբույսծ
է
ա յս Հատո րին
մ էք ; .
ԱՀա,
օրինակ,
մեր Ազատաղրական
Հքարմման
ամէնէն
պայծառ
ղէմքերէն
Արմենակ Վաղարեա^
նր ( Հ Ր ՚ ^ յ Ր , Դ<3ոիք),
որո^լ,
Հ ^ ^ ^
երեքոլկէս
էէ
յատկացուած
է «6ուշապատում»ի
մէք։
1895/1/
Ռումանիա
յէն կովկասի
վբա յով
Բա
-
սէն դառնալով
եւ Հոն, գիւղացիաբնակ
այգ
րն -
ղարձակ
շբչանին
մէք, մեր Աղատամաբտի
մէւ"
լուսապայծառ
դկմքին՝Արամ
Արամեանէ
Հետ
Հա
յութեան
ինքնապաշապանոլթիլնր
կաղմակերպե–
լով լ Բասէնր
կաորածներէ
փրկելով՝
Հրայր
/ ք
1895
Նոյեմբեր
26
թուակիր
նամակով
Բասէնէն
կը
գրէբ
Կարսի
էբ րնկեբներուն
.
^<Վստահ եղէ է որ գիշէյւ ց է ր է կ ալւքւլլն կը շ ր –
ջիմ– ե թ է գտնեմ մի փոքը յ ա րմ ա ր ո ւ թի ւ ն , անգսւ–
դար պիտի գ յւր ծ եմ, մին չ ե ւ վերջին շ ո ւ ն չ ։
Եթէ
ղհասաս որ այս ժողո վ ր դի արիլԱէն ի գ ո լր պիաի
կՅւրսսւի, ե ւ ա յ դ Արջը
(Օ-ումէա
«§.»)
պ ի ^Ի
գրաւէ, աւելի գերադաս կը համա բիմ
այնպ է ս
խաոնակել, որ մի Հ ա յ չ մն ա յ կ ոզմե ր ս , քան թս՛–
զւււլ գ^րի ա յ դ Արջինյ,:
Այսէ
Հրայրին
՚լերաբեբումը
գէպէ
մեր
«^«՚–
շապաշտ
Բեռի»ն՝
դէպք, Ո-ուստստանը
՚,
(ՄՏա^եալը յա շո րղո վ )
Fonds A.R.A.M
