1ք>»Ո|»|է |<՚ I I
յարգանքով
կը յէչեն
իր անունր։
իր ամէնէն
կա
րեւոր
գործր
եղած
է «Հորիղոն»
օրաթերթի
աշ -
խաաակցոլթիւնր
: Ինքր
ա9 րազոլկր
եղած
է իր
ամուսնին,
որ մօաալորասլէս
աասր տարի
ձեռրն–
հասօրէն
վարեց
այգ
թերթին
խմրագրոլթիլնր։
Այգ անխոնշ
տիկինր,
իր ինքնագիր
յօգոլածներէն
ղատ,
անգլիերէնէ
ու ֆրանսերէնէ
թարգմանած
է
գրական
ու րարոյական
գիրքեր,
որոնք
թերթօնի
ձեւով
Հրաաարակուած
են նոյն
օրաթերթին
մէշ։
Մարդ
կր զարմանայ
թէ այդ Տիկինը,
իր
տը–
նական
ամենօրեայ
զբաղումներէն
դուրս
իԲնչսլէս
մամանակ
կր դտնէր
Հանրային
, դրական
ել ու -
սոլցէական
այսչավ,
բազմասլաՀանշ
ղոբծեբոս
մէշ եւ տյնչափ
ճչղասլաՀօբէն
;
Բայց
իր ամենամեծ
արմանիքը
եղահ
են իր
նկարագրի
վեՀոլթիլնր
եւ ՀեղաՀամրոյր
րնաւո
-
րութիւնր։
Ջկայ
մէկր,
որուն
ծանր
խօսք
մր ր -
սած
եւ կամ
զայն վշտացուցած
րլլայ : քՕօսակցոլ–.
թեան
միշոցին,
երր մէկր
իրեն
Համ տկա
րծ ի՛ք չէ ր
ըլլար,
դիտէր քաղաքավարու
թեամ ր ղայն
Համո
-
ղել առանց
վշտացնելու
: Ա ասնաւո ր ղնաՀատան
-
քի արմանի
է այս րարեմասնութիւնը
,
~
մաիսօսին
սխա^
ուղղել
առանց
անոր ցաւ սլատ
-
^աոելոլ
կամ
ղա յն անարգելու
:
Ողբացեալ
Տիկին
Մ • Գէորղեան
այս
օրինա–
ւե փարքով
եւ իր րազմակողմանի
Հմտութեամր
մեր իւլական
սեռի
Հաղհլադիւտ
գոՀարներէն
մէ
կր եղած
էր եւ ինքզինքր
պաշտելի
րրած
էր ամէ
նուն : Վերշապէս
ինքր
իր անուանակից
քաղց
րա–
րո յր ծաղիկին
պէս
իսոնարՀեղած
էր մինչեւ
վէ՛ ր–
շր , օմտ՚ււած
ըլլալով
Հանդերձ
^որՀալի
*րարե
-
մ ասնութ
իւննե րով
։
Ա ե լան իկի
Հա յութ
իւնր
կր յուսար
թէ
Տիկին
Մանիշակ
դեռ երկար տարիներ
պիտի ապրի՛
ու
անխտիր օգտակար
պիտիւ րլլա
յ իր րոլոր
աղղա
-
կիցներուն
, սակայն
անոզոք
Հիւանդութի՛ւն։
մ ր
բո յն գրած
է բ իյ՛ նե բս ր ել ի ՚իե լ՚շո
յ
դ՚լ ետ^ւԼց իր
՝ քտշաոողշ
ու զեղակազմ
մարմինր. Հակառակ
վ ի–
րա բո ւմ տ կան ճարտար
ղո րծո դութեան
եւ րմ շէրս -
կան ու րնաանեկան
խնամքներու
:
Աելանիկի
թաղ՛
իյորՀուբդր
երաիսւոազէտ
ղտնու եցալ
ո ղրա ց ե ա լին բազմ արդիլն
դո բծու
-
նէութեան
Հանղէպ
եւ աղղային
թաղում
կատաբ–
ոէեցաւ
արման ավա
քե լ կեբսլով
։
իր վաղաՀաս
մ աՀուան
երրոբդ
տարելիցին
աո թիլ ոլա ր տաւո բու թ իւն կբ զգամ
ա յս
տողերով
,
՚է
^ՐյԻԺւ
Ի՚^՚և^Ժ
յԻլատտկր
, իրրեւ
սփոփանք
բտղէք աթիլ ս իրե լիւնե բոանւ
Ու
Համակիրնե
րո^
եւ
ի մխէէթաբուԹփլն
այրիացեալ
ամուսնոյն
;
՝^։
կ. 3–
քցԱՋԵՐԵԱՆ
իքՄՐ
—
՛նոյն օրը հո գ եեանգիս տ կատարոՆհ -
(|աՆ նաեւ ողբացեալ բնկհր Աբտաւաղգ Ատոմեանի
համաբ ( Ար տ օ)։ Այս ա ռ թի ւ
յա րղա նքի
խօսք
ւււղղեց կարօ Գէ որղե ան , պարղելով հանղուց ե ա –
լին արժանիքներր եւ այն անձնուէր դ ո ր ծ ո ւնէ ո ւ –
թիւնր. ^ռI^ ան ու նեոած է ր Հայաստանի մ է յ , Ան–
կ ա ի ո ւթ ե ա ն շրջանին :
ԱԼԺԵՐԻՈՅ
կուսակալը
՚Աամլըն
, Հրամաբե
-
ցաւ
, ւյեծ զարմանք
պաաճառելով
։
ՊՈԼԻԱ , Բանկալթիի
րտզնիքին
մէշ
աշիսատող
կին մր, Եղիոտբէթ
Մելիքեան,
ձերբակալուած
է
իբրեւ
Համայնավար
։
Գաղոէթհ
գաղոէթ
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
ԵՐՈԻԱԱՀԷՄԻ
ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹԻՒՆԸ
Յորդանանի
թագաւորը
մասնաւոբ
Հրովար
-
տակով
մը Հրամայեց
անփոփոխ
պաՀել
Երուոա
-
ղէմի
գոյավիճակը
:
« Աիոն
» կր ղրէ թէ Յունուար
\5ին Հաւա
-
քո յ թ ի մը ՀրաւիրւՏծ
էին բոլոր
կրօնական
պետե–
լ՛ը : Հա յե բուն
կողմ է նե րկա
յ եղած
է Պտտբ •
Տծ–
դապաՀր
րնկե րա կց ո ւ թե ամ բ Գաբեգին
աբեղայ
Գաղանճե ան ի եւ քարտուղար
Պ • կարպիս
Հինդ
-
լեանի։
Աոլրբ
Տեղերու
բամնեկից
ազգերէն
ամ է —
նէն ազդեց իկնե րն են եղած
Հա յե րը եւ Յո յներր
,
իոկ Խտչակիրներու
արշաւանքէն
վերշ նաեւ
Լա
-
տ իննե բ ր : Ա յս աղղե ր ր ցարդ
կր պաՀեն
իրենց
ա յգ
Հանգամանքը
: Սակայն
ԲեթղեՀէմի
Ա՛
Ծննգեան
տաճարին
մէշ Լաաիններր
բաղդատմամբ
Հայերու
եւ Յոյներու
շատ
էնչին
աոանձնաշնորՀ
-
ներ կր վա
յելեն , իսկ Գեթսեմանի
Ա .Աստուածած–
նի դերեղմանի
տաճարէն
ներս Լատինները
ոչ մէկ
իրաւասութիւն
ունին :
Ա յս տաճարր
սեփականութիւնն
է մ իայն
Հայ
եւ
Յոյն
եկեղեցիներուն։
՚Լպտի,
Ասորի
եւ
Հապէշ
Հ ամ այնքներ
Հա քոց Պատ
ր իա րքա րան ի Հովանա
-
լոր ութեան
տակ
կր վա
յե լեն աննշան
առանձնա
-
շնորՀնեբ
, առանզ
որեւէ
ս ե փա կան ո լ թ ե ան Հան -
զ ամ անքի : Տարդ
երեք
ղլխաւո ր աղդե բուն
( Հա յ ,
Յո յն , ել Լատին)
մ ի՛շեւ շատ
բախումներ
տեղի
ունեցած
են ել դարաւոր
այս բախումներէն
Եբու
սաղէմ ի Ա • Յակոբեանց
Ա իա րանո ւթ իւնն
ու
Պ ՛ստ ր իա րքա րան ր պատոլով
դուրս եկած
են : ԺԹ ՚
դարուն
այս բաիւումներբ
ստացած
էին սուր
Հան—
՛լամ անք
: Բաղաքական
շրշանա կնե բու
մէշ
քու–
նաղաւան
եկեղեցին
պաշտպանեց
Ո՛ուս իան , Պա
-
սլա կան
ե կե ղե ց ին Յք րան սան
եւ Եւրոպա
յիւ կաթո–
լիկ պետոլթ
իւններր
: Մ ինչ Հա յաստանեա
քց եկե–
՚Ժ՚Օէ՛^ էր Հաւատքի
ումով , յանձին
Ա •
Յակոբ
-
եանց
Մ իա բանու թեան
վե րցուց
սլա յքար ի իր
բա
մին ր : Ա րբաաեզե
բու
Հարցր պաաճաոնե
լ՛էն
մ էկն
է
1852/՛
ռուսեւ
թ րքա կան պաաե րաղմ ին
:
1924^5»
Լոնտոն
եւս վճռազրով
մր Հրամա քեց Ա •
Տեղերու
՛լո լավիճսէկր
սէնխաիստ պաՀել,
ինչպէս
րրած
էր
1852/՚1՛
Թուրքիո
յ Ապտիւլ
Մ էճիտ
Ա ուլթանն
ալ ;
ԲՈԻՊԱՅԻ
դլի՚աւոր
քաղաքին՝՛
թունասի
Հայ
գաղութր
կր իաւլկանայ
եօթր
րնաանիքէ
,
,,36
Հո–
գե՛։
(ք՚-սյմանաեին
ալս ղաղու.թր
եբեք
անգյ-^մ 1ք*^ե^՜>
լի էբ։ Ունէր
Հ. Ց՛ Գ– «Շանթ»
կոմիտէն,
\7 ե–
ռանգուն
անղաւ1՚ն ե բ ո վ : Ներկա
յիս կոմ իտէն
ինք -
նաբերաբար
լուծուած
է ել Թունասը
.ամայի
է
աղղ ա յի՛ն տեսակէտով
: ժամ անակին
կազմ ուած
էր
Ալիանղա-՚ք-ուսլահայ համաձայ ն ո ւթի ւԸ
մր :
Ալիանզա
20
Հ անրա պետու թեանց
Հետ
քարարե
-
բութ եան մտած
էր եւ խոստում
սաացած
Միաց
-
եալ Աղղեբու
մողովին
մէշ քուէարկելու
Հայկ.
՚ւ՚աաին
ի նպաստ
, երբ օրակաբղ. զառնար
:
13
աղ^
՛քեր յա քսւնած է ի՛^՛ իրենց պատ րաստակտմ
ութ իւն ր :
ւՐիշաղզային
կացութիւնր
փոխուելով,
շուրն ին—
կան
աքս
որոշումնեբր։
Գաղութր
բարեկեցիկ
է։
Շա՛տեր
կր զբաղին
նպարեղէնի
, ղարդեղէնի
ղո բ–
ծերով
, ինչսլէս
ել առեւտուրով։
կան
նաեւ
չորս
Հողաքին
կալուածատէրեր
: իբրեւ
զաղութ
մաս
կը Համ արէ
ինքղինք
Մ իացեալ
ՆաՀ անդնեբու
Հայ
ՎԻԼ-Ն,
5
Մարտ,
(Յառաջ)
Հ.
Մ՛ Ը՛
Մի
Ա . իսում բր Մ արտ
^ին պա յծառ
օղով
մ ր \ Յրդ
ա–
խո յենական
մ րցում ր կաաարեց
սեվւական
մար
-
ղադաշտին
վրայ
րնդդէմ
ք.
ք՚621Ո^
Ա՛
իսումբին
,
քք՚ամանակէն
առաշ մարզասէբ
Հասարակութիւնը
եկած
էբ քաշալերելոլ
Հայ
մարղիկներր։
Նոյն
օրը աո տուտն
մամը
\Օին նաեւ
մեր
պա–
տան իւնե րր ունեցան
իրենց
ախո յենական
մրցում
ը
Լ. Մ. Ը՛ Մվ՛
դա շա ին
վյ՚ս՛ յ • Հակառակորդն
էր
է, .Հ1
ՇքՏՈււ/՛
պատանիներու
խումբը։
Մեր պատա
նիները
լալ խաղարկութիւն
ունեցան
: Գմբախ
-
տաբար դատաւո
րի անա րդաբ
վճիռին
վբա
յ ե րկու
լտլաւլոյն
խաղացող
Հ՛ Մ՛ Ը՛ Մ՛ի
պատանիներ
.խազէն դուրս
ձգուեցան
եւ ինը Հոգիով
խաղացին
մ ինչեւ
վերշ : ի)աղր վե րշացաւ
Հաւասար
,
2 2 ;
Ա. խումբր
մամր
15/5՛
կազմ ու պատրաստ
կը
լոլասէբ։
Երբ
երկու
խումբերր
դա՛շտ մտան ,՝\^ -
սանս>*ձ^Հ»
քննելէ
վերշ
երեւան
ելաւ
որ
Հակառա–
կորզ ր ունէր
կեզծ
խաղացու^ե
բ : Մ եր խմ բապե–
ւ՛՛՛ւ անմի՛շապէս
բողոքեց
: Հակառակորդը
ստիպ
-
^լալ երկու
Հողի դուրս
ձդել
:
քւքազը սկսաւ
մեծ ոդեւո բու թեամ բ , մեր մ աբ–
դ/՚կներր
որո շեր է ին րարո յական
դաս
մ ր տալ
ր–
րենց
ղեղծա բարու թեան
Համար : Ա՛
կիսախաղին
5լ՚դ վայրկեանին
Հ. Մ՛ Ը՛ Մ՛ր նշանակեց առա
շին կէտր , քաշհրղաբար
երեք նշանակէտ
եւս
չա–
Հեցան։
Առաշին
կիսախաղր
վեբշացաւ
^
0 ։
Հէ^Դ
էիայրկեան
դադարէ
վերշ սկսաւ
Բ՛
կիսաիստղր
։
Հ. Մ ՚ Ը. Մ՛ր տիրապետելով
դաչտին
չաՀեցաւ
5
նշանակէտ
եւս : Հակառակորդր
չատ
վարձեց
վ՚րկել
իլ՛ պատիւ ր , րա լց անօզ ուտ՛։
քցաղր ՚ / ե ր -
շացալ
Հ՛ Մ– Ը. Մի
յաղթութեամբ
9—0 ։
8 • Մաթոս ե ան
դաղութին։
Իրրեւ
թերթ
կը ստանան
«Հայրենիք–
՚ներ»ր,
Հ<Տառաշ^ , գ,Արմենիա»,
էձկռոլնկ» , ՀՀԱր -
չակ» , «Ասպարէզ»
:
ՀԱՅԵՐ 1շՆ Համ երդ
մ ր պիտի
արուի
աո
աշին
անգամ
ըլլալով
իսթանպոլլի
անթելէն
ծանօթ
խմ–
րավար
Տոքթ՛
Տիգբան
Մ՚սմիւկոնեանի
ղեկավա–
րոլթեամբ,
ուրբաթ Աարտ
16/5՛
մամր
21.10/5՛։
Յայտագրին
մաս
կր կաղմեն
կոմիտասի
«Գոլ
-
թանԼրդ
֊ ԲաղՀան»
, «Գարուն
ա» , «կազի
եբգ1^ ,
<Ժ)րռր»
։
-՝.•-
ԹէՀԻԱՆԼ-է
Բմ1կուՀի
Օր՛ Մարիա
Ջիլոյեան՜
Հետեւելով
Փարիղի
րմչկ
՚ Համալսարանի
կանացի
Հիւանգութեանց
, յաշողապէս
աւարտած
է :
Իր
աւարտական
ճառն
Լթկգ)
եղած
է կանանց
ամ
լու–
թի՛ւնր։
Ան արժանացած
է լաւագոյն
ղնաՀա
-
տանքի։
Թէղր
ամ բոզքու թեամ բ տպուած
է
6ս116էւււ
ւ
^՚՚ք^՚Օ
^ւ
ամ սաո Ր ք՛ն մէ^ : Ներկա ք ես
վերադարձած
է ԹէՀբտն
եւ Հիմնած
սեփական
բռլմաբանը
։
ԶՕՐ. ԱՅԶԸՆՀԱՈԻԸՐԻ
սպայակոյտի՛ն
Համաբ
ծ րաղ րուած
շէնքե րու
շվւն
Ութ
իւնր պիտի
սկսի
եր
կուշաբթի
օր, Մտրլիի
անտառին
մէշ,
Փարիզէն
1 5
քիլոմեթր
Հեռու
: կէս
- մնա քուն
շէնքերուն
տարածութիւնր
պիտի
ըլլա
յ
30 35.000
քառ ՚
մ՛ե թր ։ Շ ինոլ թիւնր
յանձնուած
է
ֆրանսական
րնկե րութեան
մ բ ։
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(1)
կ. ՊՈԼՍՈՅյ*Ո1ԻՈԻԱԸ
Ա.֊
ՊԱՇԱՐՈՒՄԸ
ժան
Փալէօլօկ
, Համանուն
թագաւորներուն
ոլթերորդր,
որ
1425
Յուլիս
2) ին յաշոբղած
էր
իր ^օբր,
ղրեթէ
58
տարեկանին
մեռաւ։
իր
երեք
յաշո րդական
կին ե րէն ոեւէ ղաւակ
չէր ունեցած
|
ան , ոչ ռուս
Անն այէն , Մ ոսքովիստան
ի
Մեծ
-
Գոլքսին
աղշիկր,
ոչ
Աօֆի
Փտլէօլօկինայէն՝
Ա օնֆէբրայի
մ տ րքիղին
աղշիկր
ել ոչ ալ
Մ առի
կոմնենոսէն՝
Տ րտպզոնի
կտ յոեր
աղշիկր , որմ
ե–
ռած
էր իր ամուսնոյն
իտալիա
ղտնուած
պաՀուն։
Իր եզրա յրներէն
անղրանիկր
, կոստանդին
Տ բա
-
կազէս
\443էն ի վեբ
կը
թազալորէբ
Մորէայի
մէշ։ Նկատելով
որ Մայր
թագուՀին
, կգերը,
ծե
րակո յտր , բանակը
ել մողովուրգը
ա յս
իշխանին
կողմնակից
կը դտնուէին
, անիկա
Ժան
Ը ՛ի յա -
շորդեց
: ԱնՀունապէս
անկեալ
էր
դաՀը։
Այս քաշ , որքան գժբախտ
, կոստանդին
իչ -
խանը
, որ բիւղանզ ական պատմ ութեան
մէշ կոս–
տանդիանոս
ԺԱ՛
անունով
ճանչցուած
է , իր
Հօր՝
Մանոլէլ
թտդաւոբին
տասր
զաւակներուն
ութե
-
րորդը , Կ • Պոլսո ք թաղաւո
րնե բու նչանաւոր
ու
Հինալոլրց
շարքին
վերշինբ
պիտի
րլէաբ , ծնած
էր
9
Փետրուար
,
1404/5՛։
Գրեթէ
45
տարեկան
էր :
կա յսր օծուե ցաւ
Մ որէա
յի Մ իսթրա
աւանին
մէշ
(միշնաղալ՚եան
Ապարաան)
,
1449
Յունուար
եին, Հոգեդալստեան
օրը, Կ՛
Պոլսէն
ժամանած
պատուիրակութեան
կուլմէ։
Յէրանցէս
պատմագի–
ՐՐ ներկայ
եղաւ
աքդ
ա ր ա ր ո էլո ւթե ան : կոստան
—
դին, Բաթալան
տորմիւլ
մր ետեւէն
, իր մայրա
-
քաղաքը
«Աստուծո
յ պաՀած»
քաղաքր
(կ . Պո լիս)
Հասաւ
յտշո բղ Մ արտ
12/՚5ւ ;
Հոն յաղթական
ըն -
դունե լութ իւն
մ ը եղաւ
իրեն : Պատմ
ադիբներր
կ ՜ըսեն թէ պա րտա
ւո բուե ցաւ
շատ
մ ր
պար
աքեր
րնե լ , ամ էն
մ արդ
դոՀ
ձգելոլ
Համ ար
Ժան
Փալէօլօկի
մաՀէն
աւելի
քան երկու
տա—
րի ետքր,
1451
Փետրուար
Յին, իր մեծազօր
ու
ա–
Հարկու
թշ^ւամին.
Արեւելքի
քր ի ստոնե անե
բուն
կատաղի
Հակառակո
րդր , անուանի
Ա ոլլթան
Մ ու–
րաաը , որ սարսափ
ազդած
էր բոլոբ
բիլէլանգա
-
կան
բանակ1ւե
րո ւն , թէ Փոքբ Ասիա
եւ թէ Պտլ
-
քաննԼ րր , կր մ եոնէր
Աւլր իանո ւպո լսո յ մ էշ , Հաց
կերո յթի։ մր միւշոցին
,շնչաՀեղձ՝
30
տարուան վէտ–
ռաւոբ
թաղաւո
բութ ենէ
մ ր թէ
Եւր՚՚պա
յի ել թէ
Ասիոյ
մէշ , գրեթէ
անրնդՀատ
յաշողութիւննեբէ
վերշր
։
« Ժամ անակակից
արեւե լքցի պատմ աղ իրնե
-
է՛ր–՝ ^ՐՐ՚՚Է
^՝ ^էֆէր
ք այս թաղալորբ
իրր
բա
րեպաշտ
, ա րդա րաղատ
եւ գթասիրա
անձ մը կր
ներկայացնեն
: ՀաճոյքոէԼ
կբ Համրեն
Ագրիանոլ
-
պոլսոյ,
Պ բուստ
յի ու
/յ»;
կայսրութեան
ուրիշ
քա–
ւլաքներուն
մէշ իր բարեպաշտական
Հաստատոլ
-
թիւններր
: Անվերշ
ղով ես տնե ր կր
Հ իւսեն
ա
յն
սլա շտպանո
լ թեան
, ղոր կբ շնորՀէր
իր
իշխանու
թեան պատիւբ
կաղմ ող
ղ իտնականնե
բուն
եւ
բա
նաստեղծներուն
:
Աու
լ թան ՚ Մ ուրատր
, կ՝ բսեն , միշաՀասակ
էր
եւ
ղոյ1ւր ճերմակ,
աչքերր
կապոյտ,
յօնքերր
եւ
մօրուքը
դրեթէ
շագանակագոյն
, իսկ
ակռաները
իրարմէ
անշատ
էին։ Խիստ
ումով
էր ել քաշ նե -
տաձիւլ։
Հինգ զաւակ
ունեցաւ՛
Աուլթան
ՄէՀմէ–
տր
որ իր յաշորգր
եղաւ,
ԱՀմէտ
ել
Ալաէտտին
սուլթանները,
որոնք մեռան
Ամասիայի
մէշ,
Հա
սան ել Օրխան՝
սուլթանները
, որոնք
Ադբիանոլ–
պոլսոյ
մէշ մեռան
եւ թաղուեցան
թունճայի
ԼԳա–
նուբ)
ավւերուն
վբայ
։
Մուբատի
անդբանիկ
զաւակը,
ՄէՀմէտ
Բ–,
• Պոլսոյ ապաղա
յ յաղթականը,
ոբ
Հազիւ
21
տարեկան
կար
եւ որ երկու
ամիս առաշ
թիլբքմէն
իշխանի
մբ աղշիկր
կնութեան
առած
էր, անմ ի -
շապէս
իր Հօրը յաշորղեց
եւ Աուլթան
Հռչակ
-
ուեցաւ
: Ե րիտասա րգ
ի չխանր
այդ
պաՀուն
իբ
1լեոշբ Հետ
Մ ան իսա
կր գտնուէ բ ։
Արեւե
լքի պատմ ութեան
այս տմ էնէն
եղե բա
կան էիա յրկեանին
, բիւղանդական
ղարաւո ր կա
յս–
բութ իւնր
օսմ անց ի սուլթաննե
բու անդադար
յար–
ձակումնեբուն
նչաւակ,
քայքայուած
էր ու
կը
բաղկանար
միմիայն
Կ՛
Պոլսոյ
Համբաւաւոր
քա–
գաքէնԼ ԹագոլՀ
ի քաղաքր)
եդէպի
Հիւսիս
ուդէպի
արեւմուտք
մօտ
Հարիլր
փարսաիսի
չտւի
տա
-
րածուող
իր արուարձաններէն
: Ասոնց
ւիրէէէյ
աւել
ցնել պէտք
է նաեւ
Պելոպոնէսի
թերակղզիին
մէկ
մ ասր , իսկ Մ եծն կոստանդիանոս
ի ,
Յուստիտնոսի
եւ պոլլկարասպան
Վասիլի
պէս
էիառալոբ
կայս
-
բեբոլ
իշխանոլթիւնր
կազմող
երկիրները,
յաշոբ–
ւլաբար
ինկած
էին
ՄուՀամմէտի
զաւակներուն
իշխանութեան
տակ
։
Պալքանեան
թերակղզին
Թուրքե
բուն
ձեռքն
էբ եւ
սոլլթաններր
իրենց
մայբաքաղաքր
ւիոիսագբած
էին Ագրիանուպոլիս
,
ղոբ էաիրնէ
կոչեցին
։
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
