HARATCH, du 3 janvier au 30 juin 1951 - page 127

<6ԱՌԱԶ*
ՀԱՄԱՋԳԱՑԻԱ
ԼՍԱՐԱՆ
: ԸԱկ^
շ .
Միսաքեառի
դասէսխօսոէթիէԱը
Ցու֊նուսւր
26^
շաբաթ
երեկոյեան
տեղի
ու^ւԼ–
ցաւ
«Համաղղային՝»ի
Լսարանի
երկրորգ
դա՚սա —
խօսոլթիւնր
,
ի ներկայութեան
երկսեռ
հեաա
քրքիրներու
բաղյ՚ո
ւթեան
մ ր , որուն
մէ^ կարեւՈ0^
թ/"– մ
Հւ
կր նե րկա յացնկին
Նո ր Ս երոլնգի
ե րիաւ^է–
սարգոլՀինե
բն ու ե րիտասա րգնե ր Ը
ւ
՛դասախօսն
էր ընկեր
Շ– Մի՚՚աքեան
, որ իր նիւթր
«Ազգա–
յին
ղ ագավւարԸ
արեւմ՚տաՀա
յ
մ ամուլին
մ էի
(1812
1865)
վերլուհեէյ
շաՀեկան
գասաւորոլ
-
մուԼ մ բ , սլա րղե լուէ ձ՜ագմ ան ու ղարգացմ ան.՛՛ ա
յն
փուլերը
, որոնք այգ
շրջանի
«Հսւյկական
մամոք.լի»
տարեւլիրներոլ
եւ «ղաւլէթա»նեբու
յաւոկա~
նիշր Հանգիսացան
:
••
՜
Գասախօսր
Հետեւեա
լ գլուխնեբուն
րաժՆահ՜
քքՐ նիւթր.
1 .
ի՚^նչ
կր Հասկնային
լրագիր
րսե -
լոփ •
2 •
ի՞նչսլէս
եւ որո՛նք
կր իւմ բաւ/ րէ ին •
3 •
Գլխաւոբ
կեգրոններր
.
4 •
Լեղուն
Հնգկաս
-
/սանի
մէջ
նաիւ աշիյարՀարար՝
սլարսկաձեւ
քե–
րականութեամբ
, յեաոյ
ւլրաբար
: ՚Լենետիեի
ել
՚ւքո լսո յ մ էջ
թրքախառն
աշխարՀաբաբ
:
|^
Ղ՚ասախօսութիւնր
Հիմնոլած
էր
խւլճամիա
սլբսլտումներու
՚Լրայ,
որոնք ի յայտ
կր
բերէին
"՛յգ
ձրջ^՚նի
իմերթեբուն
լեգոլական
իւաււնուրգբ
,
ել բուէանղակութիլնր
: Աոաջին
շբջանին
, բոփան–
գակոլթիւնր
ուրիշ բան չէբ,
բայց
եթէ
իրե^յա–
ջորգ քաղաքական
, գիտական
եւ այլ
նորոՏյթիւն—
ներու
յասլաւլահ՜
աբձանագրոլթիւնր
նաիւ
իբրեւ
աա րեվե րջի կամ տարեմ ուաի
ամ փ ուի ում ել
ապա
իբրեւ պարբեբական
արձաղանղ
: Աղւլային
ւլաղա–
էիարի աղօտ
նշոյ^եբ
միայն
: ՀետգՀետէ
ձեւ կ՝առ–
նէին Հետեւեալ
գաղափարներր,
Հայր ենա սիր ո ւ ­
թ ի ւ ն , եղբ ա յր ա ս իր ո ւթիւն , մի ա բ ա ն ո ւթիւն :
Լե–
՛լուն միշտ ի պատուի
, իբրեւ
աղղակ
ազգի
յարա–
աեւութեան
: Աւշազբաւ
քարոզութիւն
մր
մղուած՛
է այգ
շրջանին,
ամբապնգելու
Համար
ա րւ մտա՚~
ծողոլթիւնր
Հայ մողովուրղին
մօա : Եւ–
արգիլնքը
Տարղ ե լի իրաւագէտ
ր ա յնքան
գոՀ
էր
այս
աղ բիւրն եր էն եւ անոնց
բնազ րէն եղած՜ թաբգմ
ա՛–
նո լ թիւններէն
որ , ո լզե՜ց ա յգ
կարգի
վւաստե ր
ք.արել նաեւ
1893
1896/՛
ջարզեբոլ
մասեն,
իւոս–
աանա լուէ ա յգ ա շխաաանքբ
կատարոզբ
նշանակե
լ
է է յ լ ի համալսարանին մն ա յո ւն թղթ ա կ ի ց – ինչ որ
մոռցուեցաւ
...
կ՝ուղէ ինք որ Հա քերուն
ի նպաստ
էւր կատարած՜
այգքան
ծ՜անր աշիւատանքէւն
վւոիսարէն
, իբրեւ
նը–
ւաղազոյն
եբաէստադիտութիւն
, ճաշ մը, կամ
գո­
նէ թէյասեղան
մր տրուի
իրեն ի պատիւ։
Օ՚մրաիւ–
աարաբ
մեր ազգային
մարմիննեբր
չՀամարէէակե–
ցան ,փ^սւէսնալոփ որ ատիկա
գէշ
ազղեզութիւն
կ*ը՜
նէ... Մոսկուա
յի
մէջ։
Պ– Լեմքին
վերջին
օրերը
ծանրապէս
Հ իւանղացալ
ել ամ ե ր իկե ան
Հիլան
-
զանոցբ
վ։ո իսադբո ւե ցաւ , որով
կարելի
չեղաւ
գեռ
պակաս
մնացած
մասեբր
շարունակել
:
ՏասնըՀինգ
օր մնալէ վերջ
Հիւանգանոցը,
Հաղիւ
քիչ մր
տ–
պաքինած
, օգանաւով
Ամեբիկա
փոխագբուեզաւ
:
ԳԱՌՆԻԿ
Գաղոէ^հ
գաղոտ
Հ՛
0^. ՜^ »
ՎաթսոէՍամեակը
ԵՐՈԻՍԱԱՄԻ
ԵԻ ՅՈՐԴԱՆԱՆԻ
ՄԷՋ
Եբուսաղէմի
մէջ Հ. 3– Դ– 60ամեակը
տօն -
ուած
է Գեկաեմբեբ
\7ին , ի ներկայութեան
աւելի
քան
500
ունկնղիրներու։
Գե ղաբուԼստական
բամ—
նին իր մասնակցութիւնր
բերած
Է Հ ՚ Մ - Ը ՚ Մ ՚ Է ՛
նորակազմ
ե րւլ չա իսո ւմբ ր , որ կր բաւլկանւսյ
30
Ա՛նգամնե րէ , ղեկավարոլթեամ
բ Պ՛
Համբարձում
Գալայճե՜անի
: Հանղէսր
բացուած
է
պետութեան
ել Գւսշնակցու
թեան
քայլերղներով
: Ընկեր
Ց՛
էթեէմ էղեան
րբած
է րացման
խօսքը , պա րղե լով
Հայ յեղավւոիւութեան
րեբած
մեծ ն՚գասար
մեր
մ֊ողսվուրղ
ին , որ կ՚ապրէր
գմոխային
պայման
-
բու մէջ, կորսնցուցած
իր
ինչքն
•.իլը.
նե
Գլխաւոր
բանախօսն
եղած
է ընկեր ՎաՀան
Փա
-
՚ աիադեան
(կոմ ս) որ բացաարած
է թէ
ի՛նչ
պայ–
մաններու
մէջ ստեղծուեցաւ
Հ– 3՛ Գա^ակցու
-
թիւնր,
թէ ինչպէս
յե՚լա՚իո
խութ իւն ր յաջոզած
էր
յեղաշրջել
Հայ ժողովուրղին
մտայնութիւնը,
ե -
րէկուան
ստրուկ
Հայէն
կերտելով
Հերոսական
փաղանզր
ֆէաայինեբուն
: Այգ
ղոՀաբերութեանց
արդիւնքն
ե՛լաւ Հայաստանի
Անկախութիւնր
, որ
սակայն
ճ՚լմոլեցալ
մուրճ ին եւ սալին
մէւջեւ , եր–~
կու տարուան
զոյութենէ
վերջ։ Փակէքան
խօսքին
մէջ ալ, րնկեր
կոմս խրախուսած
է
ներկաները
վառ
պաՀել
իրենց
ա՚լէլային
դիտակցութիւնր
,
մ ինչեւ
որ Հա յ ազ՚լբ
Հասնի
իր սբբա՚լան
իտէա
-
լին
Միացե՜ալ
եւ Անկաէս Հայասաանիւն
:
X
Ա՛ք մանի մէջ (Յորդանան)
Հ. 3– Գ– 60ամ–
այն եղած
է, որ աստիճանաբար
բարեշրջուած
է
մ ինչ ա յ դ
ղ ործ ածուող
ազճատ
Հա յերէնը
;
Գասաէսօս
ը թուեց
ա յն սկ՚լբնական
ւէառա բան— ^
նե րր , ո րոնք Հա յկական
լրաղրու
թեան
կեդրոննե–
րր Հանդիսացան
, Վենետիկ,
Զմիւռնիա,
Հրնգ֊
կաստան
, Փ՚սրիղ
եւ մ անաւանգ
կ . Պոլիս ; Լրա
-
գրական
ձեռնարկներբ
արդիւնք
է ին , ա քդ վա
քբե–
րու մէջ , րնգՀանրապէս
Հաւաքական
նախաձեռ
-
նոլթեանց
եւ կր Հրաաարակոլէէւն
ղանաղան
մշա—
կութային
րնկերութեանց
կողմէ,
ինչ՚զէս
Արշա­
րունեաց
,
Արաղած՜ունեաց
րնկե բութ էււննեբը
։
Պոլսո
յ Պատրիարքարանն
ալ ունէր
իր սլա ր բեր ա–
թերթր,(Լսւ^առ\յ\ա^,
Մասիս)
որ տարածուած
էր
Ր՚ուբքիոք
••֊.եոաւոր
՛լ ւս ւ սւ ււ՚1էե՜րո ւն մէջ։
Եւ աւե
-
լին ; Պատրիաբքարանր
դարձած
էբ
տեսակ
մը
ղքւարննական
կեդրոն
, որ
ուզղութէււն
կուտար
Հայկական
Հ բատ
արա կու թիւններուն
եւ
մ քւնչեւ
է՚ոկ , անսաստոււքնե՜բու
պարագային
, կը խափա
-
նէր զանոնք
;
Նիւթր
ա յնքան
ընգարձակ
է բ , որ ք^կեր
& •
Մ է""".թեան
ի՚ոստացալ
քանի
մր ուրիշ գաստէսօ
~
ււութէււՆնԼբ
ալ րնե լ յառաջիկա
յին ,
ծանոթացնե–
լու Համ ար
\ ^րգ
գարոլ
Հայ լբադրական
կեանքը
ել Հա քերէ նէւ զարգացում
բ , աւե
լէ։
մ անբամ
ասնօ–
րէն : Պատասխանեց
նաեւ եղած
զանազան
Հար -
ցումներոլ
:
Գասախօսոլթե՜նէն
վերջ տեղի
ունեցան
Հայ -
կական
երգեր
եւ արտասանութէււննեբ
ել Հալա -
քոյթր
փակուեցալ
գիշերոլան
ժամր
\ \ ին :
եակր տօնուած
է մեծ շուքով
, Գեկտեմ բեր
\ 1ին
։
•* *
Ը՛ Մ –ի արինեբՆ
ու երէցներր
կը
Հսկէին
կարղ՚՚՚պաՀոլթեան
: Լանգէսին
մասնակցած
են
բոլոր
ազղային
մարմ իններն
ու
մ իո ւթ իւննե ր ը ,
ինչպէս
ել յաբանուանոլթեանց
պե ՚ոե բ ր։ Հանդէս
ր
բացուած
է Յորղանանի
արքայական
քայլերզով
և
* Մշս՚կ
բ՚ոնուորով
» , « Ռուրինա
»
օրիոբդնեբոլ
երգչախումրին
կողմէ։
Օրուան
նախաղահը,
րնկ .
Յովիկ
էթԼէմէզեան
իր րացման
խօսքին
մէ^
բա–
ցատր՚ոծ
է թէ <չԳտշնակցութիւնր
, պարտոլած
թէ
յազէմս՚կան
, միշտ կեցաւ
իր ժողովուրզի
կողք՜ին։
Գաշնակցու
թե,Ա՝լ
զտզտնիքր
անոր
զոՀաբերու
-
թեան
ոգին է Լ, է^, խոնւսրՀ
Հերոսներուն
արիւնր։
Այոօր
ալ
հացակցութիւնն
է մեր մէջ միակ
ոլմ-ը
եւ պիտի շարունակէ
իր ղերբ,
մինչեւ
որ իրակա–
նանայ
մեր Աիտցեալ
եւ Անկախ
Հայաստանբ»
:
Ապա
ճառ
մր խօսած
է րնկեր կոմս,
շեշտելով
թ է վաթսուն
տարին քաղա քական
կուսակցութեան
մր Համար մեծ բան է արդէն։
Արեւմուտքր
եւ
բոլոր
օաարներր
Հայր
ճանչցած
էին իբրեւ
վա
-
ճաոականո,
թեան
Համար
ծնած
ժողովուրդ։
Հա­
պա
Հայ Հողիէն
ծնած
Ա ասունցի
Գաւիթն
ու
ՄՀերներ/1.
, , Այգ տիտաններր
, որոնք ծնան Աաս–
նոյ եւ Մոկաց
աչխաբՀին
մէջ եւ ապրեցան
ու.
ապրեցուցին
Հայր։
Աենք ունեցանք
կարմիր Վար–
զաններ
որոնք
արՀամաբՀեցին
բիբտ
ուժբ,
ին -
կան
՚է՚իղերոլ
ոտքեբուն
տակ
, բայց
կանգուն
պա–
^եցէւն
՚>այ աղդբ ; Եկան
նո րաղ ո յն
Հերոսներ
,
Գաւիթ
Բէկեր,
Յովնան
մր Աասնոյ
մէջ,
որոնք
խանդավաոեցին
ժոզովուբգր՝
պայքարի
մղելով
՛լայն ի պաշտ պան ու թ իւն րնտանիքի
, կրօնքի
եւ
աղւք ի : Մեր մէջ կրքոտ տարր մր կայ որ կ՝րսէ • ՚
« Այս կոիւներր
Հայր
դէսլէ՛ մաՀ կր տանէ՚ն
» է
Վայրկեան
մր անդրադարձէք
ԺԸ • դարոլ
իրա
-
գարձութեանց
: Անաէր
Հա ք
ժոզովուբգր
600
տար­
ուան է՛բ Ռաեայէւ
վէ։ճակէն
փրկելու
Համար
էբ
որ ղա՚լավւարապաշտ
բուռ
մր «խենթ՚^եր
ոտքի
ե–
լան : Անոնք մտան
Երկէ՚բ
,
Ր՚՚-նկէլուցին
յեղաւիո
-
էսութէ՚ւնր
ել իրենց առաքե/ութ
իւն ր գլուխ
Հ անե­
լէ ետք,
այգ փշոտ ճանապաբՀին
վրայ ինկան
ան–
Հաւասար
պայքարի
մր մէջ :
Ադդր
կորսնզուզ
փաղանւլբ
երդոլեա/ներու
եւ
նուիրեալներու
եւ ծաղիկ
ե ր էւտասաբդո
ւթեան
վր^
տիտ
ուսերուն
վրա ք մնաց գործին
ծանրոլթէււնր
:
Գաշնակցութիւնբ
ապրեցաւ
, որովՀետեւ
անոր
էսոնարՀ
Հե՜րոսնեբր
՛լ իաակցական
մաՀ ր րնտրե
-
ցին «ՄաՀ գիտացեալ
անմաՀութքււն
է՝»։
Գաշնակ–
զութեան
ուժր աքն էր, որ կազմակերպուած
դուրս
եկաւ։ Պէտք էր մտքեբու
մէջէն արմատախել
րնել
Հատուածական
կործանաբար
րմբռնումնեբ
: Նր ՜~
լի բեա քնե րո լ թափած
արիւնր
իբրեւ
շաղախ
ծա
-
ոա Փց անկախ
Հա քաստանի
Հանրապետութեան
Հեմերուն
: ինչպէս
՚Բրիստոս
19
դարէ
ի վեր
կ՝ապրի
, պիտի ապրի
նաեւ
Գա էակցութիւն
ր , ո–
բովՀետեւ
երկուքն
ալ կր Հաւատան
իրենւյ քարո
-
ղած ւէարդապետոլթեան
: Գուք պէտք է ւքնաք մեր
սրսսլենական
աւանղ ութ էււնե րն ու սովո բութ քււե -
ներր ամուր
բոնած
: Գուք դարաւոր
սլայ,բարնե
-
բու
մ էջ թրծուած
, պէւտքւ գէ՛մ ազ րաւէք
նորանոր
դժուարութեւննե
ր եւ պետե տոկաք : Գուք
ա յս
Հիւրբնկալ
երկրին
մէջ պիտի պայքարիք
կեանքի
գէմ , իրր օրենապաՀ
քաղա,բաց ինե բ , մ ինչեւ
որ
առաս՚գե/ական
Ա ասո՛նց
է։ Մ ^եբր քանդ.է իր բան­
տի գուռներբ՝
ղալու
եւ փրկելու
Համար
Հայաս–
տան
չէսաբՀը
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(65)
լՐՏէյՍ ԿԻԿԵՐհն Ա Ն ա Ա Ց Ի
Ա
(Գրեց՝ գերման դեսպանատան կցորդ ՄՈՑԶ-ԻՇ)
ԵՐ/ք ԵՐԵԻԱՆ
ԿՈՒԳԱ6
ԳՈՐՆԷԼԻՆ
Ջէի ""լեր
վիրաւորել
ղինքը, կատակելոլ
ձե­
ւով ըրի շարժում
ր ։ Գորնէլին
կաս—կարմ իր
եղաւ։
Ոչինչ
րսաւ
բայց
այգ
օրէն սկսեալ
զգացի
թէ
կ՚ատէր
զի". Եւ այսպէս,
փոքրիկ,
յաճախ
ծիծա–
ղելի պատճառներ
կրնան
ամէնէն
անՀաճո
յ Հետե -
լանքնեբ
ունենալ։
Այդպէս
եղաւ
ներկայ
պարա–
՛չային
մէջ։
ԻՆՉՈՒ
ԱՅԳԲԱՆ
ԱՐՑՈԻՆ֊Բ
Ատենէ մը ի վեր արդէն
կիկերոն
իր անձնա
-
կան
բանալին
ունէր
դեսպանին
արկղը
բանալու
Համէսր։
Աոաջին
անգամէն
յարմարած
էր բանա
-
լին, պէտք չէր եղած
որեւէ բարեփոխման
ել
սա­
կա
յն արգիւնքր
ճղճիմ
էբ, բաղգատմամբ
Գեկ
-
տեմբեր
ամսոլ
իր Հրաշագոբծոլթեանց
:
Տար
-
ուան այդ եղանակին
, Ա րր Նիչպուլ
Հիւկէսրն
յա­
ճախ կ^ա^^^^ացեբ ման ական գեսպանաաան
առջե~
Վ՚\; 1 է՛է՛ ^ ^ ^ ^ ^ մութ կապոյտ
ԱՕյԱ -
յ\.Օ^Աով,
կԳրթար^ա^սրայի
ռատիօկայանր
կէսօրէ վերջ ,
միշտ
նոյն
մ^մուն
:
Այնտեղ
երկու
ժամ դաշնակ
կր նուաղէր
. իր
մեծազոյն
զբօսանքն
էբ այգ,
տենգադին
՚սլխա
֊
տանքի
ժամերէ
վերջ։
Յետոյ
նոյն ճամբով կը
վե–
բաւլաոնաբ
: ՊատուՀանէս
կը դիտէի
յաճախ
իր
ւղտոյտներր
: Գիտէի
թէ կիկերոն
առիթէն
կ՝օդ -
տուի
լուսնկարելու
Համար
:
Յանկարծ
Կիկերոն
շատ
ղգուշաւոբ
ղարձալ
:
Պատճառներ
չէ է՛ն պակսեր
արգաբել
: կիկերոն
չէր
զի՚ոեր
տակաւին
, թէ՜ Գերմանիոյ
ղեսպանր
չէբ
Կրյ/ած
լեզուն
բռնել , բայց
անոր արգիւնքր
զգաց
Ան՛գլիացիներու
կողմէն։
Գիշեր
մր երբ
միասին
հէնք,
եբկարօիէն
էսօսեցաւ
այդ
մասին
ինծ՜ի :
Յունուարի
կէսին , րսաւ
ան , Հոս
զրկեցին
Հակա—լրաեսական
մ ասնազէտնե
ր , ո րոնք էսո
բՀբ–
՛լ աւո բ զո րծունէոլթեան
մ ր լծուած
են ղ ե սպա
-
նաաան՝ մէջ : Մ ասնաւո ր Հ րաՀան՚լնե
բ կը
արուին
՛Լա՚լտնի
վւէսստաթուղթեբու
Հսկողութեան
Հա -
ւ1ւսր; կարծես
թէ դեսպանատան
պաշտօնէութեան
մէջ
լրտես
կը փնտռեն
: ԱՀազանդի
զործիքնեբ
՚^աստաւոէ՚ւած
են զաղտնի
դբամաբկւլներուն
վրայ։
Գեսպան՚ստան
ղան աղան սսլասա րկո ւթ եանց
մ էջ
՚Ր՚Յ
դոներու
ետէւն կ՝աշխատէէւն
, ծածկելո՚է
նոյն­
իսկ
լոյսերր
։
Բնականաբաբ
,աչքովս
չտեսայ
, կիկերոնն
էր
՛ղ՛ տուաւ
ինծի
բոլոր
այս
մ ան րամ ասնութ
իւննե
-
րր, որոնք
ուղ՚լակի
կապուած
էին դէպքի
մր
որ
միշտ պաՀոլեցաւ
իրմէ
: Պէտք է խոբՀիլ
սակայն,
թէ բաւական
բան Հասկցեր
էր ինքն իրմով
, քանի
որ ղիւոէր
թէ ով էին Լոնտոնի
այգ պարոննեբր
եւ
ինչ քշելու եկած
էէ՛ն Անզաբա։
Զ՚յաց
թէ
զ ք ս յ չ
ԲԱՍ
՚լոլ էր ւսմէն աաենէ
աւելի
:
•Այդ
պ՚՚՚Հուն
, կիկերոն
վերջ տալու
էր իր վը–
ւոանդաւոր
գործին
եւ մե1րւելոլ
էր։ Մեծ
զումա–
բի մր տիրացած
էր եւ որեւէ
եբկբի
մէջ
կրնար
պեբճա
չոլք
կեանք
մ ը
վաբել
1943/՛
Վե րջե ր ր , Կիկերոն ստացած
էր
200.000
ս թե բ լէւնէն
աւելէ։ : Բայց մարդ
քանի դրամ
ոլնե
-
նա յ , IIIյնքան
աւելի
կ՝ուղէ
ունենալ
: ճշմ արաու
-
թիւն
՚քլն է այս , որուն Հակառակր
չկր^ալ ապա–
ցոլց՚սնել
Կիկերոն
, բայց
եւ չկրցաւ
նախատեսել
Հետեւանքնեբբ։
Ուստի
ճակատ՚սղիբր
ղղետնեց
ղայն
:
Երբ է՛ր իսկ բերնէն
իմացայ
թէ Լոնտոնի
Հա–
կալրտեսական
կաղմակեբպութենէն
մարդիկ
եկած
էին Ան՚լարա
, զզուշութիւե
յանձնարարեցի
կիկե–
րոնին : էՕրատեցի
ղէ՚նքր
եւ պնդեցի
որ
գագրեցնէ
իր վտան՚լաւոր
ա շիւատանքբ
,^ո րովՀետեւ
կուժ լ՛
աղբիւրին
՛դամբան
կր
կոտրի
Բայց Կիկերոն
, որ տոՀասաբակ
կոյր
Հաւատք
ունէր վրաս,
չոլղեց
մտիկ
րնել
ինծի։
Գոբծէն
,
քաշուելու
առիթբ
վ,ախցուց
: Հ^ատ
զօրաւոր
էր իւ–
բաքանչիւր
նոր
«ֆիլմֆի
Համար
10.000
սթեբլին
ւլրպանելու
փորձոլթիլնր
:
իյաչանիշ
մր պէտք է դնել
Յունուար
\4ին վը~
բայ , որովՀետեւ
այդ մեծ օրուան
մէջն էր , ոբկի–
կեբոն տուաւ
փայլոլն
ապացոյցր
իր
«վաւերակա­
նութեան՜)^ որուն
մ՚սսին
միշտ կասկ՚սծ
ունէին
Պեր–
լէ՚նի պարոններր
.
Գեկտեմբերի
վերջին
օրերուն,
կիկերոն
բե -
րած
էր.«ֆիլմ»
մը, որ կր վերաբերէր
ԹէՀրանի
մէջ տրուած
ղինուորական
որոշումներուն
: Պալ
-
քանեան
բոլոր
մ ա
լ րաքաղաքնե
ր ր մի առ մի պիտի
ենթարկուէին
՚լանղ ուածա
յին
օդարշաւներու
:
ՄաՀուան
պ՚սրբ պիտի սկսէր
Յունուար
14
^5՛,
Ա ո–
ֆիաքի
ռմբակոծումով
Fonds A.R.A.M
1...,117,118,119,120,121,122,123,124,125,126 128,129,130,131,132,133,134,135,136,137,...598
Powered by FlippingBook