ՆաէնկացիիԱ
1000աՎևակը
ՄԱՐՍԷՑԼԻ
ՄԷՋ
ԼԵԶՈԻԱԿԱՆ
քօԱՌՆԻՃԱ՚ԼԱՆՀՐ.
ԹՈԻՐ՛ԲԻՈՑ ՄԼ
-Ջ
ՄԱՐԱԷՑԼ
(Ցառաշ)
Հանդէսէն
առաշ
մ ր–
աավախ
էինք թէ՝ օրուան
ան յա
րմ ա րո
ւթ
իւն
ր կր
նայ ւդատճառ
դաոնալ որ՝ սպասուած
րաղմոլ -
թիւնր
չունենանք ;
Րո՚յց
մեր մաավաթոլթիլնր
փոթուեցաւ
ղար
մանքի , ի տես այն րաղմութեան
որ ք"՚–բի
նման
կր Հոսէր դէպի
սրաՀր՛. իյորՀրգածելու
կարգր
ին
ծի եկաւ եւ գտայ որ ղարմանալու
րան չ կ ՛ " յ : Նախ
աօնակատարոլթիլնր
ունէր
բացառիկ
Հանդա -
մանք, ել յեաոյ
Մարսէյլի
Լք չա կո ւթա
յ ին Ա էու -
թիւնբ կբ վա յելէ
քեբմ
Համ ակբութ
իւն՝
չնորՀիւ \
երիաասարգ
գբադէա Պ՝ կարապեա
Փօլատեանի |
ե՛. լնկե բնեբուն
աքնաքան ա շխատանքին
եւ ղոՀա–
ւ
բերութեան
՚,
Այսպէս
, աւելի քան Հաղար
Հոդի եկած
էին
ազգա
յին պարտականութիւն
մ բ կատարելու
եւ
լոելեա
յն քաքալերելու
Ա շակութային
Ա
իութիւնբ
որ անվՀատ կրշարունակէ
իր ղործբ։ Այ" իրակա
նութեան
առթիլ,
պիտի
ամչնա՞ն
անոնք ոբ այս
գե ր աղան ց ապէս
Համ
աղղ ա յին
ձեռնարկն
ի"Կ ՚
խանգարել
ուղեցին
:
Ժամր
ութն է, արդէն իսկ սրաՀբ ասեդ
ձգե
լու տեղ չկայ։
Շատեր
ոտքի վրայ,
(՚սրակից
նրր–
բանցքներուն
մէքկբ սպասեն
Հանդէսի
բացման
:
Ժամբ
ինն է ։ ՛կ ՚Փէւլատեան
յանուն
Մ շակութա -
յին
Մ իո՚֊թեան
Հանգէսին
բացում
ր կատարեց քա
նի մր խօսքով
, խորապէս
յուղուած
•
—-
«Գեղեցիկ
օբ մբն է այս, գեղեցիկ է
ինքն
իր
՛ւ
՛էք, որովՀետեւ
մեծ բանաստեղծի
մր նուիր -
ուած
Հաղա րտմե ակն է , գեղեցիկ
նաեւ
անո բ Հա
մաբ որ , ա յս մողովուրգր
գիաէ գնաՀատե
լ
իբեն
ծաոա յողԿւեբր , բարո յապէս վա բ ձա տ ր ել տ րմ՜անա–
լո
րնե
բ ր։ Իրաւունք
ունիս,
Հայ ժողովուրդ
, պէտք
չէ յուսաՀատիլ,
անոնք որ կ՛՚աշխատին
ժիայն քե
ղի Հաժար , ունին քո առողք բնաղգր
իբբեւ
նեցուկ
:
Ցո ր չավւ
ղ ուն ներկա
յ կր պատաս էսանե ս քեզ ծա–
ււայուլնեբուն
, ժեր եռանդր կր կրկնապատկուի
» :
Անկարելի է թղթակցութեան
մր նեղ սաՀմ՚սն -
ներում։ մէք ամփոփել
երեք ճաո երուն րովանգա -
կութիւնր։
ՎստաՀ եմթէ ղոնէ Նարդունիին
դրա–
լոր
բանախօսոլթիւնր
լ ՛ ՛ յ " պիաի տեսնէ
«Ցա -
ոաք»ի
մէք : Պ ՚ Զոպանեան
, մ իշա
առո
յ դ , կարճ
րա քց շատ գեղեցիկ ճառ մբ խօսեցաւ,
Նարեկա
—
ցին
վեբ լուծե
լով
րնգ Հ անո
ւր ձեւով
մ բ :
Փրօֆ •
յյ
1ՀՏ
յ իկե ան աւելի
խորանալով
, ՚Լյարեկացին
ներ -
կա յացուց թէ իբբեւ
Հանճա
րեղ
քերթող
, եւ թ.հ
իբբեւ մարգկա
յին
մ եծ տիսլաբ
մ ր
:
Ց ՛սակ անշա -
կան էր Հետեւեալ
նա խադաոո
ւթիւն
ր , ո ւրի
նե
րոլ
տասա րղնե բու
մ օտ
մ անաւանդ
, ծա
յրա
յեգ^ չափե—
բու
Հասած է :
կր թուի թէ կաբգ - կանոնի
վբայ
Հսկող ու–
՝^^1
՚(1.
՛էա րակո լած չեն ա յս շարժուժ
էն :
Վերքին
լուրերու
Համ աձա
յն
կառավարութիւ—
նբ օրէնք
մբ մշակած է արդէն,
պայքարելու
Հա -
մար ֆաշական թէ բոլշեւիկեան
վտանդին
դէժ :
ԳաՀլիճր
ութուկէս
ժաժ խո րՀ րգակցե ցաւ
,
օրէնքր
վալ երազնելէ
աււաք է
Թ. Ա՛ Թ.
«ՀԱԼԲ»Ի
ԵՐԵԱՓՈաՆՆԵՐԸ
Կ՝ԱՌՆԵՆ ԿԸ ՝ԲԱԼԵՆ
Թուրքիո
յ Աղգ . ժողովին
Նոյ • \
5ի
նիս՚ոէն
մէք,
բուռն րանավէճ մբ ծաղեցաւ,
լեղուական
Հարցին
աոթիւ, ել Հալքեան
ե ր ե ս վւո խաննե բր –՛ե–
ոացան
ժողովասրաՀէն
: Երեսփոխան
մր ,
Կաւլի
Եիձիթպաշր,
բողոքելով
լեղուական
անիշիանու ֊
թեան գէմ , կր գանդատէր
կրթական
նաէսաբաբու–
թենէն եւկբ պաՀանքէր ոբ վերք մր աայ այս ւ՛ղ–
բերդոլթեան
։
Այս
առթիլ
ծանր բառերով
քննադատեց
լեղ -
ուէւ մէք անիշխանութիւն
ստեղծողԿւերբ
,
օրինակ–
նեբ
բերաւ եւ բսաւ՛
Ամէն
լեղու կայմԼբ
այժ
մու
թուրքե
րէին
մէք ,
արաբերէն
, թուրքե
րէն
,
ֆրանսերէն
, « խառնախսի»ութիւններ
,
ինչպէս
«չարվւայ»,
«թիւղիք»
, «էօնէբկէ»,
եւն–։
Այս
պայմաններուն
մէք, թուրքե
րէնր
Հեռու է
այլեւս
միութեան
եւ Հասկացողութեան
կապ մբ
ւ՚ւլ
՚սլէ
Թուրքերու
Համտր : Այս ՛մարդիկր ոշ
թէ
րարեկաբղեցին
լեղուն,
այլ այլավախեցին
ղայն։
Մ
՛որդ ակամայ կբ կասկածի այս մարդոց
արիւ -
նէն ել ադդոլթենէն
:
Այս
ծանր
խօսքերր
քդաղբղռութիւն
առաք
բերին Աղդ ՚ ժողովին
ժ
էք
:
Գեմ ոկրատ
երեսվա -
խաննեբն ալ սկսան
բողոքել։
ՆախագաՀր
աղղա -
րարեց որ Հանդաբտոլթետմբ
խօսի եւ
շափաւոր
լեղու մբ դո բծածէ
, բայց
երեսվւոխանր
կծու բա–
ոերով կր շարունակէր
մեղադրել
թուրք
լեղուի
թշնամիներր
:
Նաէսաղ աՀ բ ստիպուեցաւ
դադրեցնել
նիստբ
,
եւ երբ վիճաբանութիւններր
վերսկսան
,
ուղեց
գոՀացում
տալ Հալքեան
բողոքարկու
երեսվա -
• խաննե բուն : Ըսաւ
թէ
չեղեալ կբ նկատէ « մարդ
կբ
կաէկածի
անոնց
արիւնէն
ել
ազգութենէն»
խօսքերբ
, ոբոնք ա յս կամ ա յն
անձին Հետ կապ
չունին,
այլ մաա
յնութեան
մբ գէժ լ^դվգող
ժար–
ղու. մԱ ^նագատութ
իւննե րն են պարղաոլէո
Նքխ
.աղաՀէն ետք խօսք առաւ
Հալքեան
եբես–
վ՛՛՛է՛՛ս՛ն Ավնի Տօղան, եւ պաՀանքեց որ րնւլ ղ իմա–
խօս երեսփոխանբ
եւո աոնէ իրխօսքերբ
:
Ն
"՚էս"՛՜
՚ւ
՚՚՚Հլ՛
րս՛՛՛ւ–
Մեր տուած
որոչումր
աւելի
ծանր
է •֊ Իր. էսօսքերբ
քնքել
տուինք
ատենագրու
թենէն
:
" " • " . . .
11<
«է ^
^ լ յ
^
արիւ ն
Ավնի Տօղան
սլնդեց
Անձերու դէմ
՝՚՚,ւ լ - լ լ լ^ —՚
ղուահ ենիր խօսքերբ^
մտայնութիւնբ
ունի,. ոչ ալ աղգութիւն
I
Նոքն պաՀուն
Հալքեան
ե րեսփո խաննե
բ ր "՚"–
քի
երսն եւ րնդՀ -
պոռչտուքներ
ոբաՀէն
մէք
Հեռացան
ՁԱՑՆԵՐ
ԳԱՒԱՌԷՆ
Հ– Ց-Գ՛
ԱՄԵԱԿԸ
կարգին։
«Նարեկացին
կէօթէէն
900
տարի
առաք
տուաւ
մարդկային
բնութեան
երկուութեան
(ճսՅ–
1ւտաԸ )
Հողէ՛
է՛
եւմ արմնի
պա յքարի
եղե
րակտն
պատկերբ
կէօթթէի
չավւ , եթէ ոչ աւելի
խորոլ -
թեամր ելարուեստով
» ;
ինչպէս կր թելագրէր
«Ցառաք»ր
, ուրբաթ
ի–
բէւկուն
իսկասլէս
ստեղծուած
էբ Նաբեկացիի
մթ
նոլորտր : հառերր
, աբտասանութիւննեբբ
եւ եր
ղերբ մ՛էւակ նպատակ
մր ունէին
,
ներկայացնել
Նարե կաց
էն
:
Հանդիսականներ
ր կէս ՛լի չերբ
" ՛ ն -
ցած երբ բաժնուեցան
սբաՀէն
, խորապէս տպա -
ւս րու ՛ոծ է
է
՛ն , եւ անոնք , որբան ժ ր չէ
է
՛ն
լսած
ժ էնչեւ այդ օրբ , երեք
ժամուան
մէք առիթր ու–
նեւլան սորվելու թէ ով էր ՚քյաբեկացին
,
է
՛նչ
ղրած
էր , էնչ արժէք կր ներկայացնէր
: Պ–
Կ–
Փօլատ -
•եան
կսյ
^ղաց
Աբւոաւաղղ. արք
՛է՛,
ինչպէս ել Վաս
պուրականի
Հա լր ՚
Մէ
՚ութե՚սն
ոււլերձներբ։
Մաս–
նաւոբաոլէս
ւլԿււսՀաաանքի
արժանի է Վ^աոպուբա—
էլանցիներու
լայն
ժասնակցութիւնբ
իրենց
ան —
ուանի
ղաւկին՝ Գ - Նս՛ րե կա ց ի ի ա յս
Հանղ էոին :
Նո յնքան
ղնա Հ ատե լի է ժ եր
բո
ղււ քական
եղբայր -
ներուն
աչխատանքր։
՚ԲաՀանայիղ
ղասուն
կողժէ,
որոնք Հաւաքաբար
նեբկա
յ էէ՛ն ,
բովանղակալից
ոււլերձ մբ կաբդւսղ
Ներսէս
քաՀանայ։
Արմենիա
ե բւլ չա իսո
ւմ բր , ղեկավա
րւււթեամ
ր եբտժ
չտաւլէտ
^Լ
՚ Աար՚լսետնի
կ ր կնա ոլաակե
ղ Հանղէսին
՚է
՚այլր։
հէոբ տպաւորութիւն
ձղ եցին քաոաձալն
երւլեբր՛֊—•
ւէլհլուիա. փրիստռս ՚պատայւագեալ եւն–.։
ՑՈՎՀ՛
ՏԷՕԲՄԷՃԵԱՆ
ՍԷՆԹ
ԷԹԻԷՆ՛
Մեր գաղութն ալ, որ կբ
բաղկանայ
500
անձերէ
, տօնեց
Հ–
Ց՛
Գ՛
60""^ -՜
եակբ,
էսուււն
բաւլմ՚ոլթեամբ
:
0
րուան
նախաւլաՀր
, բնկեր
ՄիՀլ՚ան
Արրա -
Համ եան «Մ շակ
բանուո ր»ով
բացուած
յա յտաբա
րեց
Հանդէսր եւ քանի մր խօսքով
պաբղեց Գաշ -
նակղու թեան
գործ
ուն է ու թէււնր :
Գեղա րուե ստա կսն
բաժնին
կր մ ասնակցէ
ին
մեր
լաւաւլ ո յն ուժ ե րր : Արտա սանո ւթ իւենե րո՛է
ծավւե բու
արժանացան
Ալ՚՚/էբ
Նե րսէ սեան «Արծ ի–
ւբ
ու. կաղնին–» եւ «Հայ
ղրօշէ՚ն»
, Օր–
ԱրմենուՀի
Ը՛նտբիկեան
(ԱէնՇամոնէն)
«Գիւտին
վւառքր» ,
՛Օր • ԱնաՀիտ
Աաեւիանեան՝
ՑովՀ •
Թումանեանի
«Հա
յբեն իքիս Հեա» : Ե բ է՛՛ոա սարդ
քութակաՀար
Վտրողէս
Ասլանեան
քերմաո/էս
ղնաՀատուեցալ
իբ
նուաղած
Հ ա յերէն
կաո
րնե բուն
Համ ար :
Ցետոյ
բեմաղ րութեամ
ր բնկեր Ա • Աաեփանեանի
, Նոր
Ա ե րունգի ել Ա անուՀ
ինե բուն
ե ր իտասա րղնե
րբ
Հա յկական տա բաւլքւե րով
նե րկա յացուցին
կենգանի
պւսակեբ
մբ, շղթայոլած
Մւսյբ
Հայասաանր։
Օր–
Արշ • Աեդբակեան
արտա՜սանեց
Արշակ
Զօպանեա
նի ^Մալր Հայասաանր»
, ապա բանուորի
,Հայդու–
եի ել մ տաւո րականի
խում բե ր ե բդե /ով քակե ցէ՛ն
շղթայու ած Հա քաստանր , կաղմելով
Գաշնակցու—
թեան
ղինանշանր :
Տեղի
ունեցաւ Ա - ԱՀարոնեանի
«Յք՚ար Հո–
րէւղոններոլ տակ»
տրամախօսու
թէււնր
,
•՚՝՚–ր
Պ •
Ա. Փիլիկեան
էսոբ յուղումով
կատաբե
ղ
ծերունի
ուխւդքսւս
րին
ղերր : Այ՛՛ սնգամ ալ Օր ՚ Ար չ՛" լ՛՛ I"
Աեղ քէսւկեան
, իր երղեբով
փայլ տուաւ
Հանգէսէն
:
ք)բ՜ոլան
բանէՕթծսր
, րնկեր
•Վ
/Ե՜Հսէէն
Համ-բաբ–
ձումեան,
նկաբաղրեց
Հալ ժ-սգովուրւլին
Հողե —
կան վիճակր
Գաշնակցութենէն
աոաք եւ Համ ա -.
ոօտակի
պ ա րղեց կուսակ
ղութե ա ն
ղ ործունէու -
թիւնր
երէկ եւ ա լոօր : Թելաղրեղ
աշալուրք
րլլալ
ոեւէ պաաաՀակոլ
թեան
առքեւ :
Հանղէսին
ոլւսշաօնական
մասր
վւտկուեւյաւ
ե ր ւլ չախո ււքրի
ՀՀՑ"՚Ո՚Ա9
նա Հաաակ
ով»
Ցետոք
ժողսվոլրղ
ր էոժբուած
սեղաններուն
շու րք ,
ժ ինչեւ
Ոէ
շ ղիշե ր ղուա բճաղաւ. առա
քնո բ–
գոլ թեամր
բնտիր
նուաղ ախում
րի
մ ր :
ն)նքո լ քէէ
րնթացքին
աճու
րււ ի ղրուեցաւ
ւլե ղեցիկ
սե ւլէսն
՛ք ր , նուէր
րնկեր հքաչաւոէււբ
Պ՚՚՚լօեանէ :
XV՛
ՄաՐտւկեաՐւ
«ՑԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(7)
(Գրեց՛ գերման դեսպանատան կցորդ Մ Ո ՅԶԻՇ )
Գ ֊
ԲԹԱՄԱՏԻ ԵՒ ԲԱԳԵՐՈՒ
ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ
ՄԸ
Առանց
ստո րադբե
լու
անչուշտ
,
քանի որ
՚լաղտնի կր տեսնէի
ղանոնք , քանի անւլամներ նօ—
թ
՛Ա
՛լրութիւննե
ր րրէ՛ լուսանցքին
՛Լրայ այգ տեղե—
կադրե բուն , ղոր
«մ ասնաւո
բ
առաքե լութեամ՛ ր»
ղրկուած
մ պրդոց բանակր
ներկա յացուցած
էր
կեդրոն ;
Աաստէւկ կր զուարճանայի
այդ
սրբաղրու
—
թիւններբ կատա րած
պաՀուս
, եւ սանձարձակ
թո—
զած էի Հեւլնանքս : Պատմ՛ եմ
մ իակ դրուագ
մ բ
գաղանի ա լւլ բնթերցումներէն
, որէէնք երեւ ակա -
յական
՚լիւտեբու
խաոնակոյտ
մ՛ր կր
կաւլմէին
Օր մբ կարդացի որ լաւաէոե՚լեակ
աղրիւբնե
—
բու
Համաձայն
, որոշ թուականէէ
մբ, տեսակցու -
թիւն մբ տեղի
ունեցեր էր ղերէքան ,
ամերիկացի
ել ռուս
ղեսսլաննեբուն
մ էւքեւ Ան՛չ՛" Բ"՚յէ՛ չՐ^՛" ՜
Կ՚"յՔՐ> որսորգական
պւոոյտի
մբ րնթացքէւն :
Տե՚լեկաղրին
մէք կ՝րսոլի թէ Ֆօն
Փափէնի
կ՝լնկեբանաբ
իր դեսպանատան
կցորդր : Արդ , այդ
Կցորգբ ես էի։ Տաոացի
ւլրուած էր նաեւ, թէ
ճարտարօրէն
յաքողէսծ
էէւ ճշդել
խօսակցու
թեան
առաքին
, երկբոբգ
, երրորդ
, կէտերբ :
Աոաքին
առթիլ
, աչքերուս
չՀաւատացի
: Յե
աոյ
ՀետզՀեէոէ
լոյս ծաւլեցաւ
մաքիս
մէք եւ յէւ - |
չեցի
արէոակարզ
օրէն
ւլուա րճա
լի ՛լէ պք մ բ , որ
ււլաաաՀած էրիսկասլէս
, եւ զոր
երբեք
ոլիտի
չմ ոռնամ :
Պետս Հրաւիրեց
՛լէ՛" օր ՛ե՛ր, լնկեբանալ
իրեն,
բագ
որսալու
Համ աբ : Բ՛ս յց բաւէի
որսոբ՚լ
ութիւ
նր,
ւք
անաւանդ
թբքական
բաղի
ո րսո
բէլո ւթ
իւն
ր
բաւակէսն
էլժոլէսրին
էլ ո րծ է : ճէ՛շգ է թէ
՚ ո յ "
փե ար աւլւլ ինե
րր
Հ ազա
րնե րով կր թառին
լիճին
մ ակե րես ին բա յց Անղ աբսէ յի շրքակա
յ այղ
մե՛լ -
մօբէն
թալալուն
ՀովիէոԿ
՚ե
րունւ մէք, ուր կծկուած
նստած է լիճր, ոչ մէկ ծա՛ւ կամ թուվւ
՚լոյոլ
—
թիւն
ունի , սլաՀուելու
Համար
անոնց
ետին :
Լէ՚ճր կր տարածուի
բացաստանի
մ ր մէք եւ
րագե
ր ր կե բ փախչին եբր
էոակալ
ի ն
կ ր ա կ ե
լու
չ՛ով՛ չեն մօտեցած
մարղիկ
քՍո րաւք անկ
րաւլե լաւն
Հեէո գլուխ
ե լլե լէէէ. Հա
մար,
ի՚եքն՚սաէււղ
՚լիւտ
մր բրած էբ Ֆ^ն
Փաւէւէն
Անաւլ արա
յի կենգանա
րէսն ական պարտէ ղէ ն վախ
աոած էր քէսնի մր րնտէոԿ/ի բադեր :
ինքնաշարժին
Վրա
յ կապեց
ինք
կենղ ան իներր
, որ՚էնց
իւրաքան -
չէ՚ւրին
ոաքին ալ անցուցէսծ
էէ՛նք երկար
չուան —
նեբ : Երբ Հասանք
լիճին
եւլերքբ
, առաքին
ար -
ւլիէնքլլ
այն եղաւ, որ էսսյէւ տուին իրական
ւէէսլրի
բաէլերր։
Ե՛լե րքէն
կաւղելէ
՛էե րք մերբե րածնե րր , .
արձակեցէնք
ղանոնք
քուրին
վրայ։ Այս
բաւլերր
յ
՛է
ղա լով
Հեո ացան
Հոն ուր որ կապուած
շոլէսնբ
հր Բ".Ա"""րէր •
Եր կ՛որ փոս մբ
էիս
րեց
ինք
եղե րքին
՛էբա
յ եւ
դեսպէձւն
Ֆօն Փաւիէն
ոլաոկեցաւ
անոր մէք, մեէլ
Հետ
րե բուած
ճիււլ երով
էւլ
տատասկով
ծ՚սծկեցի
վրան։ Ես "՛լ սլաոկեցայ
ւլետնի
փոքրիկ
էքէկ
ճ/ւէլ–
քո լած
քին մէք եւ երեք
Հարիւր
մեթր
Հեո ուէն ,
գիտե
ւլի Օէօն Փա ւիէնի փոբձր :
կաաարե լապէս
ձախո՚լե
ց՛՛՛ւ ան: Հաղիւ թէ
ե րկու վա յրկե
էւ
՛ն անցած էր , երբ Հ րացան
ի
երկէէւ
֊, արո լածներ
ճե ՛լքե ցին Անատո
լուի գա շտաալեա -
նին լո ութ
իւնր։
Տեսայ որբան մր կր շարժէր ար
ուե սւոակաԿւ սլա ա ս սլա բ ան ին ւոէս կ եւ Ֆօն
Փ""իէն
սատանա
քի ոլէս
՛լուրս
ցսւակեց
շարժումներ
րնե
—
ւ
՛՛՛է • Ան կոնակր տուած էր լիճին ու բէուլերոլկւ եւ ,
կր նայէր
երկու
մտր՚լոց
, որէէնք կեցած
էին քէ՛չ <
մ բ անգին , բլրակի
մր վրա
յ : կասկած
չկար ,թէ
երկու
որսորղնեբ
էէն, բայց
քանի
մր
վայրկեան
էիեբք անՀեոէացաԿւ
թատերարեմէն
: Ֆ^ն
Փ ՚ " ՚ է է ն
՚
մէնաե
մնաց եւ յուսւսՀ՚ստ
նշոննեբո՚Լ
կանշեց
՛ւէ՛"
էւր մօա։
ճ՚ո՚քբան
Հ ւսն ՛լէ՜. պե ցէո
յ երկւէւ
որսորւլնե
—
բէէւն եւ կաաաբելասլէս
ճանչցայ
ղանոնք :
Գեսպէսնր
առանէլ
Հարցում էւս սպասելու
սկէէէու
սլատմել
սլատա֊,ածր։
Շատ քէլայնացահ
է ր տա —
կ էսւ
էն
Հա՛լէ/լ. թէ էւլ՚սււկեր
էէէ վասէս մէք , րսէէւլ
ան, էմացայ
ոտն՚սձայներ
եւ. կաոլարներոլ
կո՛ր —
կոլտ
մբ տեզաց վբաս : Մէկ "ս՚ոումով
՛է աքէ
ելաք
եւ տեսա
յ որ եբեք
Հողէ կեցած
են : կբ ու կողնե
րն
էէ՛ն : Զկբց՚ոլ
ճանչնալ թէ աէ են : Որո՚ԷՀետեւ ա–
րեւէ՛ն
ղէ՛մ ացն է էն : Փառաւորապէս
նա էսա ւոե ւլ է։
՚լիրենք
քանի մր լեւլուներով ել կբ յուսամ
թէ
Հասկցան
, ալդ անէւծեալ
մաքսանենղներր
• • - (^^––
սէք էնչ ըրէ՚ն
՚ - • աւլուոր
գործ
էոեսան :
Արգարեէ , աեսա
լ ա լգ ազուոբ
ւլործբ։
Անւլ ՛ո
րո՛ քէ՛ կենղանա
բանւքւկտն
պարտէղէ՚ն
շոբո
բնտւսնէ։
րէւ
՛՛ւ
երբ էլաբձած
էէ՛ն
զլթէ՚՚է՚՚՚Ա՛
- - ՚
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
