ճիլաս , Թիթոյի
փոխանորդներէն
է Լւ Ե"՛–
կոււլաւիոյ
Համայնավար
կուսակցութեան
րնդՀ .
քարաուղարր։
Հյաա
երիաասարդԼՅե
աարեկան) է ,
բայղ շաա արթուն
միաք
մր։ Մ"ս1լքւայի
դեկա ֊
վա
րնե
ր ր րուռն
կե րսչով կ՝ատեն
ղա յն
,
ռոլսակ
ան
Համա յնավարութիւնր
քննադահ եւ կրեմչինի
դՀմ
ղլուխ
ղցահ– րլլալան
պաաճաոով։
ժամանակին
Ա՛ոսկուայի
մէք
մ ե հ
ղայրոյթ
պաաճառահ
էր ա~
նոր
այն խօսքր, թէ պաաերաղմի
վերքաւորու
֊
թեան,
րրիտանաղ1.
զինուորներր
չատ
աւելի
լալ
վարմունք
մր ունեցան
Պե/կրատի
մէք, քան ոուս
ղինուորներր
:
ճիչաա , խօսելով
կատարուող
բարեկարգու
-
թեանց
մասին,
բսաւ ոբ մոդովուրդ
ր, ոչ թէ ձե–~
լական եւ ղեկավարուած–
, այլ իրական
մասնակ -
ցութիւն
մբ պէաք է ունենայ
կառավարութեան
մէք։
Մարղիկ պէտք է վիճաբանելու
աղատութիւն
վա յելեն «գաղափա
րնե
բու
պայքաբ»ին
մէք։ Այս
սկղբունքոփ ալ, խորՀրդային
տիպարով
պաաբաս–
աուահ
եուկոսլաւ
սաՀմ անաղ բութ
իւնն ու օրէնս–
գրութիւնր
՚՚ւէ՚ոք
Հ վ՚՚՚խու
ին ։Եւ այս
աչխատանքր
սկսահ է :
Աչ ոք կրնայ
րսել, թէ որքան
պիտի
յաքողի
Թիթոյի
"՛յս վաբձբ։ Եթէ նոյնիսկ
ղսւղափարր
ի–
րականացուի
, ատիկա,
Եուկոսլաւիան
պիտի չվե– ւ
բահէ
Մեհն
Բբիտանիոյ
կամ Ա •
ՆաՀանղնեբու՜
նման տրեւմտեան
մողովրգսւլզեաոլթեան
մբ :
Իո՚յց
, Համայնավարութիւնն
ա/ պիտի
չպսւՀԷ
իր
լ։
ուսական
ձեւր :
հյորՀրղային
տեսակէտով,
այս
ղաղափաբներր
Հերետիկոսութիւն
կբ նչանակեն եւ աւեքի կբ մ
եհ–
ցրնեն խրամատր
Եուկոսլաւիոյ
ել իյ .
Միութեան
միքեւ :
Փոբձբ կր կատարուի
այնպիսի
ատեն
մբ , երր
Եուկոսլաւիա
կր ղ իմադրա, է ամ էնէն
ւլէ շ
ձմեոր
պւստերտւլմէն
ասղին։
Այս տարուան
բեբքր
ձախո
ղանք մր եղաւ,
ել , եթէ արտասաՀմանէն
ուտելիք
չՀասնի
մամանակին,
երկրի կարդ մր մասերբ
պի
տի մատնուին
իրական
սովի մր վաանղին :
Բաղաքական
վ։ ո րձ սւ բ կո ւթ ե ան ց
</ ամ անա՞ քլն՛։
է Հիմա , կր Հարցնեն չատեր :
Ալ
չատեր , մ խտա
կան պատասխան
կուտան այս Հ ա րցում
ի^ւ : Ամ
էն
ոբսբագայի
աակ , անւլ լիական
թերթր
կ՝րսէ , թէ
ւաականչական
է եղահր
, կուկոսլաւ
քաքութեան ,
յանգդնութեան
եւ ինքնավստաՀութեան
աեսակէ—
ւոով : Եւ Հոն , ուր ուրիշներ
պիտի
վարանէին
,
Թհթօն
յքսռաք
կՂրթայ :
Թ-Ա-Թ՝
ԶԱՑՆԵՐ
ԳԱՒԱՌկՆ
ԿԵԱՆԲԸ
Տլ
՚ՍԻՆԻ ՄկՋ
Գաղոէ՚թհ
դաղութ
տա —
ՏԽՐՈԻՆԻ
Տիգրան
Աբգարեանց
(73
րեկան)
/անկարհամաՀ
եղահ է Հոկտ •
31
ին Նոր
Ջոէ զա լի
մ էք : ՚Լաստակսւլոր
ուսուցիչ
, բանա -
սէր եւ Հանրային
գոբհիչ
էբ՛– Աւելի քան կէս գար
նուիրոլահ
էր նոր սերունգի
գաստիարակութեան
,
սլաչտօնավարե
լով
աղղ • տարրական
եւ
մ իքնա -
կարգ գսլրոցնեբուն
մէք։
Աւսու մնասիրահ էբ նաեւ
իր հննգւսվայր
Նոբ Ջուղայի
անցեալբ
,
մողովուր–
զի վարքն ու բարքր եւ բանաՀիւսութիէնր
: Աւնի
կքբգ
մբ ա չխտտաս
իրո ւթիւննեբ
, որոնցմէ
եր -
կուքր տակաւին
անաիսլ
են : Երկար տարիներ վա
րահ է Պս՚րսկա—Լնզկասաանի
Թեմի Առաքնորդա -
Ր՛ոնի, Նոբ Ջուղայի
ղսլրոցի
Հ սղ ա րա բձո
ւ թ եան ,
Մանկավարմական
իքորՀուրդ ի եւ այլ
Հասաատու
թեանց
քաբաոլ
զարի պարաակ՚անու
թիւնբ :
ՏկԱԻՆ՛
ինչպէս
ամէն անՀատ,
Հասարակւ։ւ–
թիւննե րր եւս
ոլնին
զգա
յուն սիրտ
մր ոբ կր բա–
բախէ : Ան ցռլցանիչն
է անՀաաներու
առօբեա
յ
մ տաՀոգութեանց
, անոնց
ղուարթ
թէ
տրաում
արամագրոլթիլննե
բուն , անկման թէ
՛թ՛ րե լքի ,
տառապանքի
թէ ուրախութեան
յաբավափոխ
վ ի–
ճակնե րուձւ :
Ղ՚աչնակցութետն
փառա
յ ե ղ
տօնակա -
տաբոլթենէն
յետո
յ ,
ւլմբսւխտաբաբ
,
երկու
չաբթուան
րնթացքին
մեր գաղութր
ունեցաւ
երեք
անա1լ1ւկալ
մաՀեր
, որոնց
երկուքր
երիտասարգ :
Վերքինր՝
Օր • ԱբմենուՀի
Վարգապեաեան
-
Լիւ–
լէճեան
1
Յ՛՛՛՛՜ալի
կորուստ մր րոլորիս
՚–,ամ աբ :
Տարօնի
չ.^աղ
հազիկնե
բէն
21
գարուններու
կո -
կոն կեանք
մ ր չիքեցաւ չատ կարճ
Հ
իւանգութենէ
մր վերք։ Տարաբախտ
ՀայուՀին
մեր կապոյտ Խա
չի մրաքան
անգամուՀ
ինե
բէն
էր։ Բնաւո
բո ւթեամ բ
չատ
խոնարՀ ու սիր ուահ
րոլոբէն : Շաբաթ օբ ,
արեւոտ
օղով,
մողովոլրզի
բոլոր
խաւերէն
խուռն
բաւլմ ու թիւն
մ ր Հետեւեցաւ
իբ դագադ
ին :
Գերեզմանատան
մէք
յոււլի
չ ւլամ բանական
մբ
կ սւ րգաց
Տիկին Գ՛ Փավւաղեան
, անգմ մր եւս խո–
ցելով
մեր
բռլոբին
սրտերբ։
Աարգանք
իր
թաբմ
յիչատակին
:
X
Այմմ
գարձնենք
տիսուր
էքբ :
Տեղւո
յս
ֆրանսացի
եկեզ եց ականնե
րէն
աբբաՀա
յր
861§6ք
,
մէկ
տարուան
րնթաղքին աՀա երկրորղ. անղամն է
է որ ՚լեղեցիկ
ղաւլավւարբ
կ՝ւււնենսւյ
կաղմակեր -
պելու
մ ո ւլւււիբդա յին բանաՀ իւսո
լթե ան ց
նուիր -
ուահ
Հանդէսներ
, ււրոնք առիթ
կ՝բնհալեն
Տէսինի
օաար
ւլաւլութներսւն
ցռւցաղբելոլ
իրենց աղգա —
յ/–ն
երղեբն ու ււլա ր ե ր ր
է
Կիրակի
(19
Նոյ՛)
կէսօբէ վերք, տեղւո
յս քա–
ղաքապետարանի
սրաՀբ
լեցուն էր ամենազղ ի բաւլ–
մ ութեամբ , Հ ա կաււակ
տեղացող
տեղատարափ
անձրեւին : Հայերր եւս մեհ մասամբ
նեբկայ
եղան
քա քալե րե լու եւ հափւաՀաբե
լու
Համ ար մեր ազ -
գային
ղ անձերբ ել Հպարտանալւււ
անոնցմով
:
Հրա
լիր եալնե բուն
մ էք կլւ նչմ տրուէին
Լիոնի
ղո
յգ
մր Հայ քաՀանաներր
եւ Հայ կաթողիկէ
Համայն -
քին
կրօնաւղետր :
ԱրրաՀա
յրր , իր բաւլմ ան իսօսքով
յատկապէս
չեչտեց–
«Զկան
մեհ կամ վաքր աւ/ղ ե ր մչակոլ -
թային
առումով
, կամ զերազանց թէ
սառրազաս
. մչա՚քո
ւթներ.։
..Այլ
կ
—՚ն աղգեբ
ու՜ ՚մշսէ
՚կ
՜ո լթսեբ եւ
իւրաքան
չիլ լկ^ազւլ
ունի
իր
ուրո
յն
մ չակո
յթր
այնքան
գեւլեցիկ,
ււրքան
ուրիչ
մր» :
Հսւնգէսր
սկսալ.
ք՛ աա լաց ինե
րււ ւ
խմբական
երղերով,
Հնչեղ , բաբաիււււն
եւ իրենց
երկրին
կլիմ ա լին Կւժան աաք ռւ քինք եւ ւլ եդքոլկ պաբե -
բով
նոյնքան վառ ու ւլունադեդ :
Աեաո
ք կարղ
ր ԼեՀե բունն էր : Ասոնք
ալ , ցե
ղով սլաւ,
կրօնքով
կաթոլիկ եւ ոուսական
տիրա–
պետութեան
ենթա րկո
լ.
ահ , իրենց
մ շակո
յ իժն աք
կրահ է զանազան
ազդ ե ղւււ թիւննե
ր եւ ւլմուաբ էր
լլան աղանե
լ ւլա քն
մ ասնաւ որասլէ ս իրենւլ
ա
՛նէք
իք"՛—
կ՛ոն
լլ րացի
՛Ա՛լ՛ք ե բու.
մ չակո քթէն :
Հե բթ բ այնուՀետեւ
ե
կալ
մեղի : Ա ակա
յն
՛լ ի–
աէ ք , թէ որո՛՛՛նք ստանձնահ
էին ներկա
յա ւլնե
լու
մեր
տոՀմիկ
երզերն ու պարերր
-— մեր վարմա -
բանի
աչակերաոլՀիներր։
Ջմեբմելով
աբրաՀօր
Հբաւէրբ,
մամանակէ
մր ի վեբ, Տիկին Գ՛ Փա -
փազեան իբ ղասերէն
գուրս
մասնակի
փոբձերով
ղանոնք
վաբմեցուցահ
էր մեր երղերուն
ւ՛ւ սլ՛" -
բերուն։
Երբ բեմի
վաբա՚լոյրր
բացուեցաւ,
տե -
սանք մեր աղքիւկներր,
ոբոնք
իրենց
ուսսւցչու
-
Հիին ղեկափարութեամբ
սկսան
երղել
Հպարտ ու
անխռ ով : Երգերր
իրարու
յաքոբգեցին
իսե լա
յ ե ղ
հափեր
խլելոփ։
Աեաոյ
պարերն ենոր արմանսւ -
ցան
նոյն ղնաՀատանքին
ու
կրկնութիւններու
:
Աղղա յին տար
ազն երոփ պճնուահ
մեր սիրուն
ազ
քիկներ
ր յատուկ
դրալչութիւն
մբ ունէ ին
իրենց
արաայայտիչ
Հայու
աչքեբոփ ու եզնիկնեբու
ււ/՛–
կուն
չարմումնե
րոփ։ Օր– Մելինէ
Գարաքոլգեանի
մաանեբուն
Հպումոփ,
գահակի
կչռութաւոր
եղա
նակնե
րր լնկե րացան
իրենց
Համ ա չափ ու նե րգա
չ–
նակ։ իսկ Տիկի՛ն
ԱբմենուՀի
Վարդանեան
, իր
բարձր ու թբթ
ււո լն ձա յնոփ եկաւ
երկու
մ ենե րգ
նե բո
վ
^աւե լցնե լո
լ
Հա յկական
բամնի
փա
յլր
, խռ–
րապէս տպաւո բելոփ
ներկաներբ ու խչե լոփ
երկաբ
հաւի եր :
Անկեղհօբէն
պէտք է րսել, որմեբ դպրոցի ա–
չակերաուՀ
ինեբր
տուին
իրենց
առաւե լագո
յնբ
,
Հակառակ
իրենց
տաբիքին եւ ղիրենք
փարմեցնելու
;
ղմ ուարին
պայմաններուն
:
Րաբի
նաիսանձ
մ բ չունեցա՛՛ն
արդեօք չափւա– ՚
Հասներր : Մինչեւ.
ե՚^րր
ազդային
նւսիսանձախնգ -
րութիւնբ
պիտի
քնանալ
իրենց
Հոզինեբուն
մէք :
Գոնէ
օտա բնե րէն
օրինակ
աոնէ ին
՚ ՚ * Հասկնալի է
որ չափւսՀասնեբոփ
կարելի էր աւելի
վւայլուն ու
կատարեալ
նեբկայւսնտ/ : Նոյնիսկ
կարելի էր Լիւ՛
նի ումերէն
օգտւււ իլ :
X
Նոյեմբեր
\1ին
, կիրակին պաաարադ
ե ւ
ՀողեՀանւլ իստ մ աաուցուե
ցաւ
ւոեւլւոյս Ա. Ասա -
ոլահահնա
յ եկեդե
ցւո
յն մէք , երկու
աչխարՀա -
մարանեբոլ
Հայ ղոՀեբոլ
յիշատակին
:
Նաիսաձեո–
նութիւնր կբ պարտինք
1939 ֊ 45/՛
Յէրանս՚սկ՚սն
Րանակի
Հայ Ո՛աղմ իկնե բու Ա իութեան :
Իրենց
՚լրօչնեբով
կր մասնակցէին
տեղւո
յս Հայ կամա -
ւորնեբու ել Մարտիկներու
Միութիւնր
եւ
Լիոնի
նախկին
ռաղմիկներբ
;
Գ– Պ •
ԿՈԻՌՈՑԻ
ՑԻՇԱՏԱԿԻՆ
ՇԹՈԻԹԿԱՐՏ,
19
Նոյ
Այսզաղթակայա
-
նին
մէք մնացահ
սակաւաթիւ
Հայերր
չմոռցան
յ ի չ ե լ Հաք Հքլւղովուբղի
արմ անւսւււբ
ւլալկին
ղ^ւ—
դասլեւո
Նիկ՚՚ղայոս
Թս՚րխ՚ոնեանի
^կուռօ)
մա՝. —
ուան
եօթներորդ
ւոարելիցբ :
Ահգ
աոթիւ այս կիրակի
19
Նոյեմբեր,
կա–
ւոաբուեցալ
ւլաղթւսկայանի
մաաւււոին
մէք պա -
տարաւլ եւ Հ ոգեՀանղիստ
: Ներկայ
է ր
բաւական
յողովոլ
րդ ;
ՀուլեՀ ս՛նգիս աի արւսրողութենէն
վերք
, Հան -
ւլուցեալին
կեւՈ՚Տւքին
ւււ արէլահա
լի՛է՛ ւլորհունէո՛
—
թեան
մասին գեղե ցկօբէն
խօսեցաւ. Պ ՛Ե ՛Ս •
,պ՚ո՚ո–
մ ե չով
զանազան
զ րուաղ ներ
«Գնղ ասլետ Նիկ" -
ցա յոս
Թար խանե անր
ոչ մ իա քն
տաղ տնւլ աւոր
ղինուորական
էր, ՛քաիս չունեղույ
մարտիկ,
ազդա–
ւին Հերոս,
աքլեւ մարգ էր բառին
բուն իմաստով
:
Սն իլ՛ մուլովոլրլլ
ին Համւսքւ օրինակելի
քւոլլաքա —
ցի
էր , սքանչելի
լնկեր
, եւ րնտանիքի
Հայր :
Ան
մ է 1լ^ւ է բ Հալմոդովու
բ՛լ ի ՚" լն ւլաւակնե
րէն ,
՛լ՛՛լ՛
Հտ ք եբախւոադէտ
մուլովոլրդր
երրեք
չի
մոռնար»։
կու ռօն ճան չց ողբ , ե րբեք
, ե րբեք
չիմոււ -
նար ւլա քն : Պ՚՚՚աի՛–
իր անունին :
Ն՛Ն՛
«6ԱՌԱՋ
»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(9)
ԼՐՏԵՍ ԿԻԿԵՐՈն ՍնԴՍՐՍՅԻ Սէձ
(Գրեց՝ ցերման դեսսյանատան
կցորւյ– Ս ՚ Ո ՅԶԻՇ )
1 ՛ ֊ ԵՐԿՈԻ
ԹԱՓԱՌԱԿԱՆՆԵՐ
Ֆրից ել Հանս
երկու
գերման
օզանալորղներ
5/^,
երկլլլ^^
գրեթէ
25
տարու։
Գեբ-տեւլա -
^ ՚ " ե
Հո՚նսբ
աւելի
"՛չքի՛ կբ դ՚սրնէր
իր
խուս՚՚ւփ՚՚՚լ
"՚յ՚՚ւ՚սհքին
ել ցցուահ
ճակատին
Համար ; Ֆրից
Բ՚՚լոբոփին
աննչան էբ եւ ենթարկուած՝
իր սլե -
՛ոին ;
Ատենէ մր ի փեբ՝ Թուրքի՛ո կբ գտնուէին : Աեւ
Ծոփու–/, փրայ՜ եղե բական
կռիւ մր մղելէ փեբք թ
"ամիբ,
, սաիւղուեր
էին իքնել եւ ապաստանիլ
՚րեւակա
լէ՞ք օգա լին ա յդ
սարսււագեցի՚կ
" ր յ ք ՚ Ո ր բ ։
ԽորՀեցէք
անղամ
մբ, ղերման
օդանաւ
եԼեբկոլ
ոուսականի
ղէմ։
իրենց
փերեւ
կ ապւ՛
յտ
՚
՚.՚^ե1 ել փարն ալ հոփր
նո յն քան կապո
յտ :
ս՛կահ էբ Հրտնիլթիլ
լւնդունաբանբ
,
Բ՚"յք1
՚ ^ ^ ^ / ՛ ՛ ՛
Ք
՚ոնի
մր կաթիւոփ
յաքողահ
էին
փրկուիլ
թ Ժ ՚ ՚ ՚ մ ի ի ն
ձե ոքէն եւ իւքնել Թուրքիա
:
. ^ ՚յն՚ոեւլ
I
անմիքասլէս
բան սւ ա ր կռ լե ց ան : Ընգ–
Ր՛ոպէս
էոմարդի
փեբաբերում ի մր կ՝արմանա—
,''ե^-ւ՛
ինեբր եւ փւշաթելելւու
եաին ,
թշուաո
(•՚Բլիթներու
մէք կբ բնակին։
Թուբքիոյ
մէ9 բ1
"՚յղ՚՚լէս
չէ .
քուաււ
նաւ
Այս
քաքսւրի
ղինուո
րնե
րր ւիաո աւ՛ւ բա
ոլէ ս կո–
ուեր
էին Հա յրենիքին
սիբո
յէւ , եւ ստ իպռւեր
է ին
ւ՛քնե լ , վւրկե լու Համաբ
իրենց կ եանքր
,
ւււր
եմն
արմ անի էին
յար
ղան
քի եւ. կարեկցուիւէեան
:
Ա եհՀողի
ինչպէս
միչտ , Թ ՚ ՚ ւ բ ք ե լ ՚ լ ՛ մարդա -
վա
յե լ բնակարան
մ ր
տոլ
իւն ա յս սաւառնո
րզ նե -
րււ ւն :
Այ՛լ– "լա՚ոճառւսւ.
Հանս ել Ֆրից ինչպէս
նտեւ
Ան՚լ լի՛՛՛ց ինե
ր եւ իտալաղի՚էւեբ
, ււրոնք
նոյն
՛լ լ՛մ—
բախտ ճակատաղ
իբբ
ունէ ին , մ իասին
էլ ապրէ
ին
Ա^ւղ ար՜ա յի պանղոկնե
բէն
մ էկուն մէք եւ. նռ
յնիսկ
ալ։ աօն ութ իւն
ունէ ին ցերեկին
դ ու րս
Ս.եէ՛՛ւ
է
պւսյմանււււ որ տբուահ
ււլատուււյ
խօ։։քի^ւ
Համա —
^^խյ^՛ ^ իբիկունբ
ւուււն ղաոնային :
կր յիչեմ
ւոակաւին
, որ Ֆէ՚ի՛/ եւ Հանս
յւսճախ
յլր Հրաւիրուէ
ին Անզալւայի
ղերման
բնւոանիքնե
—
բէ՛էւ : Թոլլ։քէ,բբ ա յնքան
րարեսււյակամ
ու թիւն
ցս
յղ
կու աա յին ստո
յղ մաՀ է ն աղատած ա յս իսեղճ
ւլին–՛
էքէ.որնելւուն
Հանղ է սլ , ՛ւբ ոչ ոք կ՝ոււլէր
է.տ մնալ :
Անկա րե լին
Րէ՛ին
Հաւլ ուե ցնե
լու
Համսւր
ղանոնք
է,, Հաճելի
ղարձնելու
Համար
էլեանքր
Ս ւս ւա ոն ո րդ նե ր ր իրենց
ե րւոիւաաւչիտո
ւ.թ իւնբ
յայանեցին
րսելով թէ աււաքին
յարմաբ
աւ։իիմին
պիտի ւէերադաոնան
Գելոէ՚սնիա
է։ ւ պիտի
շաբ՚ււ —
նակեն
կւ։ուի.լ
մ ինչեւ
յաղթանակ
:
Մեր պարտականութեան
Համաձա
յն , իսրա - \
տե ։լ
/Տ՛
Հանսն
ու Ֆրիցէ՛ "է՛ չ՛՛՛՛լնեն
ոբէււէ ան - \
խսբՀուբ՚լ.
քայլ
, որ ոչ միայն
ապե րսւ իւտութ
իլն
սլիաի
Րէւ՛՛՛լ՛, այլ նաեւ
կրնար
վւոանղէ,լ
մեր բա–
րեկամական
յա բա բե րո
ւթ իւննե բ ր
Թ ՚ ՚ ւ բ ք ի ո յ Հեա
յ.
Մ "՛նաւանգ որ, եթէ նււ յնիսկ
Հերոսներ
եղահ
րլ–
լս՛ քին, ինչ աւլգեց ւււթ իւէ՛ կէ՛ն՛" յին
ունենալ
է.րէլոլ
ս աւա
ռնո
րլլ նե լւ , տ քսքան
Հսկայ
պա յքաբ
ի
մ լւ է, լ -
քին
վբայ :
ճիչղ ր բսե լու
Հմ ար , Ֆրից
ե ւ Հանս
Հաճելի
էլէաա՚՚.։ք մլւ էլր վւսրէին
Ա^ււլարայի
ւլեբմա՚էւ
շրք՛" -
նակին
մէք, մին*էաւ
" ՛ յ ն օրբ, երբ Աէււ հովու
վրաք
իրենւք օդ ա լին
ելլէ,րակսւն
կռիւր
սկսալ
կասկած–
նէ.–ր նէւբչնչելմեզի
: ք՚բենց պատմութեան
կարւչ
մ
լ։
մութ կէտե
ր ր , ին չ՚՚լէ ս ՝>""ե
լ
Հակա սա կտն
տեղէ։–
կութիւններ
ւլարթու
ցիչի
՛լեր
ունեցա՛ւ։։
Ա,/էզ իւնքբ
" ՛ յ ն
եւլւսլ. որ քննութեան
ձեռնարկեց
ինք
/ւրենւլ
սէորմիղին
մօւո, որ Խրիմ կբ գտնուէր :
Բննութէ,ան
աււաքին
խնղ բաղ իբբ , ոլւ Պեբլի -
նէն
կ՚անցնէր,
Խրիմի եւ Անզ՚որայի
միքեւ
էլոր -
սու.եցաւ ճամբու
լնթացքին,
սլարղ
«գիպռւահռվ»
մր :
Ամբոգք
էութիւնս կբ րււգոքէ կարհես
,էւրր աքս
րաոր
էլր գլլրհ՚սհեմ
Կ իկե րոնի
֊՛էեա կասլ ունե
։լււ։լ
իււ՚է։ւլ.ի ր՛էւե ր պաամելու
ատեն :
Եէ՚Կէ՚՚՚Ր՚է
իւնղրաղիբ
մրն ալ երկաբ ատեն ան–
ււլւսաաո խան
ի
էՌյաւլ
: Երբ Հասւսւ
պ՚ստսւսիւանր
,
սւսՀեբ
է ին
ւսէք
իսնէ,լ։ եւ պատւսՀեր
է ին
էլ
է ։դքեբ
,
որոնք անկաբեւո
բ էլր ղ ա բձնէին
ւլա
յն ա յլէ,ւս ;
Ար՚ւարեւ,
Անդաբայի
մէք Հասկցւսհ
էին թէ
լ՛իցն ու Հանս
ր «ղ ասալիք»նե
բ էին եւ Ան՛է
էի"
ք
ւք
ւ։
րհակ՛"
լնե ր՛էւ էին արդէն
" ՛ յ ն սքւսՀւււն , երբ
էլր ՝
Հ
իլ
բասիրոլէ
ին դերման
րնտանիքներու
մօտ , իր՜
1
րեւ
թչուառ
ղինուորներ
:
յ
Տրու ՛սհ րլլ՛" է՛՛՛ւ
այ
՛լ
պա բաւլ անէ. լւր , ւղա շտօ–
թական
ւլեէլււ յղ ր ւսնւււա ր բե ր
թ ւււլ։։ւց է՛"
է"
Րէ՛ •
• ^
...... ..
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
