^6
ԱՌԱՋ
»
Աչ կ՚աԱց&ի կը դառԱայ
կէսբԱխ
գիծհն
աՍդիև
ինչպէս
հս,զռրգա1է
էինք,
Մ
իոէ
-թիւնն
ու.
–՛նոբ
դսւղւոնի
ոոսյի
կանո
ւթ
իւնբ քաղաքական
ո -
բոչ նպաաակնեբ կբ Հեաապնգէթ՝
Շէֆի/ս
՚ի
մէք
գումաբումբ
ձաիողած^
Հի՛" ղաղութ
Լ ան
Համա -
մողովին
առթիւ։
Ոբպէս
լբացում , անգլ. թեբ-
թԼբբ կբ ղբեն թէ Ն ՚ ՚ յ ե մ բ ե բ
7ին, ^ս կաեմ բե բեան
յեղափոխութեան
աաբեղաբձի
աօնեբուն
աոթիլ
Մոսկուա
չէին
զանուեբ
Բեբիան եւ
Մալենքովբ։
Րեբիա կբ .չ անուէ բ Փբակա - կոմինֆորմի
արեւ
մաեան
Եւրոպայի
կԼղրոնր - իսկ
Ա՚ալենքով
Վաբչաւա,
ուր վերքնական
կարղագ
րութիւններր
կ՝բնէին
Շէֆիլաի
մէք
. աեսնուելիք
գորգերուն
\ամար :
Այս աոթիւ,
միեւնոյն
թերթերր
կկչսեն , թէ
վերքին վեգ չաբաթնեբու
րնթագքին
ուչագբաւ
անցքեր
աեգի
ունեցաք)– են Աոսկուայի
մէք եւ
ա (Լ՛՛ւր •
1 )
Ա՛Կրք՚/է՚՚փ
նչանակուահ՛ է պեաական Հա -
կակչոի
նաիսարար
, ^ա ոոգք ական
սլա աճ ա ոնե ր ո վ»
պաշաօնէն
աբձակուահ՜
Աեխլիսի աեգ , որ
"՚Հքէ
ինկահ էր :
կարող
րւււյց անւլութ
փսնոմարէնքօն
էւչա —
նակուահ է երկբագորհական
յանձնումներու
նա–
իսա բաբ
չափ՚սւո
բ Տ ՛Լին ս քիի աեգ, ո րուն
ուբիչ
սլա չաօն
մ բ ա րո լահ է :
« է
^ակա լեղափա Լսական
աար
րեր բ՛հ
գսպե
լու
մ ասէ։ աւլ է
ւո
էրէմէնքօն
նչանակուահ
է Ո ւէր
՚" յէ՛՛ս յԼ՛
նաԼս աբա
րաց
իսո բՀոլբղԼւ
փւոիս նաիսաւլաՀ :
Ա յս նշանակոլւքէւե
րր գո յց կուտան
, թէ խոբ–
Հ ՐԴ ՚" յԼ՛ն ճարտարա
րուե ստէ։ ու ե րկրա։լ ո րհութ իւ
նր
էոկա
բացմ ան չբքան
մ բ կր բո լո րեն , իսկ մ
իւս
կոգմ է ե բքմա լո
։ի
կ՝ աւե
լնա յ կրաւորական
գիմ ա -
ւլ րսւ թիւնբ
Աւքբայնայի
մէք :
2)
Խ՛Մ
իութեան
հովա
յԼւն նաԼսարաբ Եու -
ւքա լէ վ Լւ Վալլշաւա
սւ
լ ցե լութենէ
ն վ ե րք ո րո չուե -
ցաւ
ոուս
Հ րամ անատա
ր մ բ նշանակել
լեՀական
նաւաւոորմ
Լ։ն
:
՚քյաւատ։։
րմբ
էգԼւտի բագ կանա
յ
թե
թեւ
մ ՛ո բտանաւե
րէ եւ սոււլանաւերէ
, ղորս Լե -
Հերր կր կաո ավա
րեն
մեհ ճարտա բու թեամ ր :
Ա ուիետնե բու սլաաե րագ։է ական նէսԼսաբար
մա—
բ
աքւս
Լսա
Վ^աս
Լ։լեւսքին ալ ։էրո չեց
վաւ
թ ացնե
լ
ոու ս Հրամ անատա ր ի մբ նչանակու։քբ
չե
իս
րա1ւա–
կին
Համար : Այս պաչտօնին
Հաւանաբար
պիաի
նչանակուի
թնգանօթէսձիգ
վարմարանի
այմմ
ու
տնօրէնբ
, գօր՛
Փոլույէքթով
:
3)
Պուլկարական
երկաթուղիներու
ցանգին
մէք
հայր
տուահ է նոր տագնապ
մր,
ս՚ոիպելռվ
կաոավարութիւնր
րնգունիլ, թէ Հ<թչնամիի
՛լոր–,
հունէութիւնր
գ ե ռ Հա չուե յա րգա
րի չէ ենթար –|
կուահ» : Այս պատճառով
, Մ ոսկուա
րնղՀ •
քննիչ
մ բ նչանակահ է ։
4)
իտալական եւ ֆրանսական
Համալնավաբ
կուսակ գ ութե անգ
անուանական
պեւոեբր
, Թ" -
լիւսթթի եւ Թորէգ
Հեռացուեցան
իրենց
սրսչ՚ոօն–
նեբէն։
ՁեԼսոս լովաքիո
յ կոթվալաբ - Հանրա,գե -
աութեան
նախագաՀր
պոարզ խրաուիլակի մ ր
.Լեր՚ոհուահ է , իսկ Ռումանիոյ
արաաքին
նախա–
րարոլՀին
Աննա Փաուքբր
կրցահ
է
Համուլել
Աոսկուան
, թէ Լ՛նք ագգա
յնա կան եւ թիթո
յական
Հակումներ
չունի
ւ
Այս րո ԼՈ ր անցքերր
կապուահ
են իրարու
Հեա
,
ինչպէս եւ այն առաքագրութեանց
Հե
է1է
ք
դւյ
^էէ
ու՜՜
նէին Բերիա եւ Աաչենքով, երբ կր կաղմակեր -
պէին
Շէֆիլաի
Համագումարբ։
Մ Լ՚չ՚ո
նոյն ագրիւրնե
րուն
Համաձայն
, կրեմ -
լին սաստկապէս կբ տառապի
գլԼսու
ցաւէ
մր
է
ք\աբւոարարուեսաԼ։
ա րաա
գբո
լթ Լււն ր ինկահ
է •
ՓոԼ։՚ագրոլթիւձ։նե
րն ու ե րկրագո
րհութ
իւն բ քա -
ոսի
մաանուահ
են : Զեխ եւ Հունղաբ
բանակնե
բու
Հ ամ ա յնաւԼար
սպաներր չատ վար կր ՚քնան
որա–
Կ՛՛՛Լ։ Եւ ւԼերքաւգէս
ներքին
սլաոակտոււքի
մատ"
ն։։։ ահ են եւ ասաիճանաբաբ
իրենց ոտքի
տակի
Հո՛ւր կր կորսնցնեն
Ֆրանսայի եւ իտալիա
յ Հա -
մայնավար
կուսակցութիւններր։
Բաւլաք
. Բիւրօն
, այււ բոլոր
ակա
բութ իւննե
րր
պարակելւ
։լ
Համար
ոււլեց
այլուր
կեգրոնաց
նել
կար՛է իր չա րքե բու
ոլչաղբութ
իւնբ , կա՚լմ ակե ր -
՛՛ւել՛՛՛ի
ՇէֆիլտԼւ
Հ։սւքա։լումարր
,
խագագութեան
։։լաագամներ
արձակելով,
գորհագուլներ
սար -
Ք
^՚1."՚1
.1
Արեւմտեան
Եւրոպայի
մէք ցոյցեր
կա։լ -
։1
ակեբպելով
, գօրացնելո։Լ
քարոգչական
աչխա -
տանքր
մո։լովրղավսւբ
եբկիբնե
բու
բսւնա1^երուն
ել երիտ՚սսարգութեան
մէք ,
մանրամասնօրէն
հրաւլրու
ահ Լսափանարա րական
գո
րհունէութեան
լհ ուե լով , եւա
յ ^
յ
Գ–
ՆԱՐԵԿԱՑԻԻ
ՀԱԶԱՐԱՄԵԱԿԸ
ՄԱՐԱԷՏԼԻ
ՄԷՋ
ՄԱՐԱԷՅԼ
Այոօր,
Ուրբաթ
իրիկուն
կր
տօնւււի
Գ
•
Նաբե կացԼ։ի
Հ աղարամեակր ;
Նարեկացին
Հայութեան
մեհագոյն
գէմքն է ,
ու էէ էէւ էն Հանճարեւլ
բանաստեղհբ։
Եւ
ՆարեկացԼւն
՚Լւսսպոլրական
աչԼսաբՀին
ղաւա1լն է : Ո՛՞բ մէկ
Վ,^աս։գո
լրա
կանց Լւն Հպարա
էի՚Լ՚Լ ար ինքղինքր
,ա
յս
պիս Լ։ ղէմք
մ ր Հա յու թեան
պարղե ւահ
րլլա լո
լն
Համար։
Ամէնէն առաք
մենք պէտք է
մեհարենք
եւ յարգենք
մեր աչԼսարՀին
զաւակր :
ԱՀա թէ ինչու
վարչութիւնս
մեհ
ուր աԼսո
լ —
իմե։սէքբ կր մասնակցի այգ տօնԼւն եւ կբ Լսնգրէ
իր
Ր"լո չ՛ անղամնե
րէն
ներկա
յ րլյաԼ
ա յս
իրիկուն
:
Երբ կբ գտնուէինք
մեր աննմ աէւ Հայրենիքին
մէք,
ամէն տարի ուխտի
1լերթայինք
անոր գելւեդմա -
1ւրՆ
:
Ո՝ ր Վասպո։
րակաՆց
բ՜ե չի
լիչ^ր
Հքաբեկայ
ւիանքլ։ , ա յգ
անւք ո ո անա
լի ու իստ՚՚ււլ^ւ՚ս ց ո
լթ
Լււն ր :
Այսօր երբ ւլրկ։ււահ
ենք այգ առիթէն,
ե՜ր -
թանք
բոլոբս
։քէկ
Հ աղա րամ ե ակ
ի։ այս
Հանգէսին
,
ալնպէս
որպէս
էլե րթա
յինք
մամանակին
անոր
գերեւլմանին
, աղօթելու
Հայ
սուրբին
,
ագօթելու
Հ՚ոյ
Հանճարի ալգ լուսաչոզ
ասագին :
Վասպ • Հայր • Միութիւն
^
ինչպէս
հանուցուտհ
է արգէն
, ւս յւլ
աՕ -
նակտտա
բութե
էււն առթիւ
Լւր լ։ք " ՛ ն կազմ ով
սլԼ։տԼ։
եր։լէ
ՀԱրմենԼւա»
երգչախումրր
,
զեկավարու -
թեաւքբ
ե րամ չւոաւլէտ Վ • Ա արգ սեանի :
Եկե։լեցա–
կս։ն երզերուն
բնհալելոլ
Համար
անՀրամե չտ վ ա–
քելչութիւնր
, երւլեՀոն
մրն ալ էղիտի
զտն։։ւԼ։
Ա։"լ
Մ
՚"՚ւլ
՚նօ։
Ուրեմն
Հայ Հասա րակու
թ իւ1ւ բ
պիտի
ունկնգբէ
իր եկեղեցական
երգերր
լաւագէւ
յն սլա
յ–
«ՑԱՌԱՋԻ
ՐԱԺԱՆՈՐԳՆԵՐՈԻՆ
Օա֊տով կր վերյւսնայ 1950ը : Անա|սո|ւժ անա–
կրնկալի մը աւլջեւ չցտնուելու համար, կը ինդ
րենք օր առաջ փակել առկայս հաշիւները։
Անշուշտ գիտէք որ եւրոպական
թեր -
թերը սովորութիւն չունին ապառիկ րաժանորդ
ընդունելու :
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
«ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹՐԲԱԿԱՈ Թէ
ԱՐԵՒԵԼԵԱՆ
կան անտբամ ա բանական
ե
լ
թԼ" ր բացաալա՛ -
թի՚ններ
որոնք
մամանակին
լ^ւթացքԼւն
ւԼաբմու —
թեան եւ սովորութեան
կարւչն
անցահ
են սւնւբլա -
լաբար :
Այս գ ասա կարգին
մէք կր մ տնեն բառեբ ու
գարձուահքներ
, ոբոնք կրնպաստաւորեն
Թուրքբ
:
ՕրԼ։նակ
, թրքական
նուագ ,
թրքական
սուրճ
,
եւայլն։
Հարկ է անգրագառնալ
թէ ՕսմանցԼւ
կոչ
ուահ
Թուրքր
Հագիլ
Հինգ վեց գարէ
Լ։ ՛Լեր
մԼ։այն
եկահ
եւ Հաստատոլահ
է Փոքր
Ասիոյ
մէք,
զագ–
թելո՚ի
Թաթարիսաանի
լեռներէն
: Մ ինչգեռ
նո
յն
Փոքր
Աս իո
յ մէք կ՝ապրէ
ին Հագա րաւոր
աարինե–
րէ ի վեր, Հայեր,
Յոյներ,
Արաբներ
, Պարսիկ -
ներ , եւա
յլէ։ :
Թուրքր
իլրացուցահ
է այս մ։։։լովուբզնե
—
բուն
բագմ աթիւ
բար քերն ու սովորութիւններր
,
որոնց
կար։/ ին նուագ , կերու Լսում , Լե։լու , տա -
բա
՛ւ
, եւա
լլն : ՜ ԱսմանԼւն
յաքորղներլ։
Լ։րենց անկա
աար
լեզուԼւն
վրայ
չաւԼւահ ույօրԼ։նահ
են տե։լա—
կան
երգերն ու եգանակներբ
: Փոխ առահ
են
սր–
նունգԼ։ պատրասաութեան
միքոցներբ եւ րմպե —
լիներուն
տեսակներր
, որոնց
չարքին
սուրճբ
:
Հետեւասլէււ
, սԼսալ է բսել թրքական
նուագ ,
թ ՐՔ
՛Ա
կան
սուրճ , թրքական
խմ որե զէն , հազ ,
կարկւսնգակ
եւա
յլէ։ : Այգ երկԼւ րներո։ ն ւլԼ։ն ուո
բա
կան ապէս
գբաւուահ
ԲԼւ՛"Լ"՛՜
իրողու -
թԼ։ւնբ,
սլէտք չէ Թուրքին
չնորՀԷ այգ
Լ։րաւունքրւ
Գոնէ Փոքր Ասիա յէն
ղուրս :
ՄէՀմէւոճիքր
ունի սոսկ՝
երկու
գիւա , խո -
րոէԼահ
սիսեո
(^լէպլէպի) ելթաղիքէ
գլխանոց
(քէ
Ք
Ի՛՜լ՛" ^ ) •
՜ ՜^՝"
^ ^ յ ^ ՚ յ » ^ ^ . ^
5՜
բո՚՚ւ^
արեւելեան
նուագ,
արեւելեա
սուրճ , եւայլն
: Աւ պարագա
յԼւն Համ եմ ատ
չան
տեսել
Հայկական
պիտակբ :
•>օ« .ու
՛ու
։ք աններու
ւքէք։ կբ խորՀԼւնք թէ րնաբոլահ
բանա–
Լսօսնե բու
կար։լ
Լ։ն ,
«Արմ ենիսւ»
^ բ՛լ չա
խոււքբր
ւցիտի
կաւրք է , Հ՛" ք մույոփոլրգ
Լ։ Հանճարեգ
ր՛ս -
նա ։ւ տե զհ ին նու ի՛րո՛
ա լս Հ անզ է ս Լւն
լաւազ ո յէ։
րամինր
:
—
Մշակ • Միա֊թիւն
ՈՒՐԱԽՈԻԹԵԱՄՐ
կ՝Լ։ման...նք թէ
թերթիս
տ չխա։ո։սկ
ից բ , Պ– Զ՚"րեՀ
Գ՚ս։լա։լեան
,
1ւոշյ՚շ1օ -
Բ^^^^^& 6ք1էՅՈՈւՇՁ/ւ
Փտրիզի
ւքասնաճի։
զԼւն նեբկտ -
լս։ցոլցԼւչԼէ
սլաչտօնԼւն
ՀրաւԼ։րոլւսհ
է :
«ՑԱՌԱՋ>Փ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(226)
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱՍ
ԺԵ.
Եւ նա ւիութաի
քաւեց։
Գայիանէն
մի փայր -
կեան անչարմ էբ՛ րայց
յանկարհ
նրա
։քէք
փայ ֊
րւււոա կեց
մի միաք– նա Հասկացաւ թէ ինչ
է ոլ
զում
ւսնե
լ
Նագլսւն
: Ե ւ սա րսափաՀ ար փազեց
որ
ագատէ
Լսեգճին՛
փերկացրեց
ԹէոսԼ։ն , ճրագ րե
բել
տուեց։
Տունր տակն ու փբայ
եղաւ :
Րայց
ի ղուր,
Նաղլուն
կորել էրխաւարի
մէք;
Անցաւ
մի ամիս, չուտով կր լրանտր
երկրոր–
՛չր։
Հրաչալի
գարուն էր սարերում
, այն ինչ Ա֊
րաքսի, ա։Լւեբր
ա յբւում
ԷԼ
՛ն
անտանելի
տօթերից
:
Այնւոեւչ , անասլ՚ս՚ոի
կրակների
մէք,
զեռ
երեւում
է
ին ձԼ։աւո
բ
եւ Հետեւակ
խմ բե
ր
, որսն ք սպասում
էին
թչնամուն։
Մի
Օր
միւս ափի լեռներից
իքան
երեք
ձիաւո րներ
է
կտրելոփ
պղտոր
ղեար,
նրանք
կանղ
չառան,
։,կսեցին
ա
ր
չաւե
լ
զ
է
՛գի Հանղիպա
կաղ
լե րան
լ։սն–
քին
տարահու
ահ
՚լիւգԸ
, ՛՛ւր
՛Ասլբում էր
Ա՛ելիք
Աւանր :
Աանասն
էբ,
թռչում էր քամոլ պէս,
որ ։ք ի
մ ամ առաք
՚ոեղ
Հասցնէ
Լւբ
բե
բահ– ուրախ
լու -
րերբ : Պարսկաստանբ
գղրզ ում
էբ
. Նաղ իբր "՚ ֊
ՀաւլԼւն
։ւլա։ո րասւոութեամ
բ
գնոլւք
էր
Բեբբէրսյի
՚ե"".(՝ Օսմանեան
ղօրքերբ
անզաղար
ե
։ո
է
Լ
։ն
քա
է–
ւոլ,ք
ղէպի
արեւմուտք,
Աւորպաւոական
ի
մեհ
էքս,–
"Ր
՚՚՚՚՚բիքք
"՚նցել
էր
Պաբսիկների
ձեոքր : ԱՀա։
որ
պատե բազմն
արղէն
սկսւոււք
է ր . նա
ա
յստեղփց
չատ եւ չատ Հեռու էբ :
Փոթորիկն
անցաւ • • •
Մ իւս
օրբ Մ ե լիք Աւանբ
փե րագաււքաւմ
էր
Տուլ : ՃանապարՀին
Մ անասր աոաք
քչեց
իր ձին
եւ , առանձնանալոփ
ՄելԼւքԼ։ Հեա, խօսակցո
ւթ Լ։ւ^ւ
սկսեց : Ա յմմ
խաղաղութիւն
է ր , ամ էն
մ էկր փե–
րաղառնում
էբ իր աունր : Իսկ ո՞ րն է Ա անասի
ւոունբ :
Մ ե լիքր
ցոյց էր տալիս Աւետարանոցր
եւՄ ա–
նասբ
միանգամայն
բաւական էբ գրանուԼ։
Րայց
նա ունէր
իր պայմանր :
-—• իմ
Հ Լ։ն րո յնր
, բացագանչեց
նա ուբախա–
ցահ։
Շ՚սա
լաւ,
Մելիք–
բայց Աանասն
ալնտեղ
չԼ։ ասլրի , ե թէ գու մ ի
էս
րգա
րութիւն
չանե ս :
Արդաբութի
ւն
. • .
Այո : Ես պատմել
եմ քեղ, ոբ Աննա Խա -
թունբ
րնգգիմ
անում է Գա յիանէ
ի փերքին ցան-
կութեան
: Այմմ
խօսքր
քեղ է սլատկանում
,
ի՞նչ
։իճիռ պԼւտի աաս :
-
ԳՈԼ
ի՞նչ կ՝ուգէիր :
Ոչ ոքչպիտի
րնգգիմանայ
Գայիանէին
•••
ծ՛–
նա փա՞նք
գնայ
. . .
Մելիքր
կանղնեցբեց
իր ձին, կիտահ
յօնքերի
տակԼւց մի զարմացական
Հայեացք
նետեց
իր ու -
՚ԺԿ^ւ՛ գԿ^քԻ՛^ •
կուսանոց
, ոբ Մելիքի տան կողքին է գա–
նբւում
, ասաց
Մ անասր , չչփո թուե լոփ ա յգ
Հա
յ–
եացքիղ : Գա լի՛ոնէն բացատրեց թէ ինչու է գնում
ա քնտեղ։ Եթէ ես չնորՀք
ունենայի
, կբ
կրկնէի
նրա
խօսքերր։
կ՝ասեմ
այսքանր, որ այն
մամԼ։ն,
երբ ես լսում էինրան , ինձ թուաց թէ աչքիս ա–
ռաք
կանգնահ է Տէր Աոգոմոնր
...
Զիերր Հանգարտ
քալեցին : Ա անասր , որ աչք
չէր
Հեռացնում
Մելիքից
, նկատեց
նրա
ղէմքԼ։
փբ–
րւ,ւ յ մ Լ։ Հեւլնակաէւ աբտա
յա յտութ
իւն :
Գոլ
հ՜իհաղո՞
Լէք
ես , ասաց նա փչւոացահ :
ինչ
ուգում ես, ասա, Աելիք,
բայց
այն
"րԼ՚ց Տէր
Սէէգոմոնլ։
կենգ՚սնի է ինձ Համար : Արաքսի
ափին,
Պ՚՚՚րսկ՚սստանում
, ամէն տեղ մ՛էկր
Լւնձ Հեա էր,
որ ասում էրթէ նա չէ մեռել։ Եւ եթէ այմմ գր֊
նում
եմ Աւեաարանոց
, սլատճաոն
Ա
՛յն է , ոբ Տէր
Սոգոմոնբ
մեռահ
չէ : Լինել
ն րա մօտ , սոփւէրել
նրանից
. . .
Մազեբգ
սպիտակել
են , է լ չես սովորի :
•
Գայիանէ
ի Համար
այղ ղմուար
չէ ; Գա -
յիանէն
Մ անասին
ղուրս
բերեց
հմակից
, տաբալ
մարղկանց
մէք։ Տէր Աուլոմոնն
Լնձ ասում էր՛
^Կր մտնես
իմ եկեղեցին եւ կր Հաւատաս»
: Եկե -
՛լեց ի տեսել էի, րա
յց նրա եկեղեց
ին չտեսա
յ , ,։-
ր՚՚փՀետեւ
նա լնկաւ
Թուրքի
զնգակԼւց : Այմմ Գա
յիանէն
տանում է ինձ այնաեղ :
Զեմ
Հասկանում թէ Լ՛նչ եկեւլեցի է գւս։
կռուի
եկեղեցին
, Աելիք... Ե" կռուի
մէք
եմ
հե բացել՛
բայց
չեմ Հասկանում
այն
կռիւր,
որ փարում էր Գայիանէն եւ ոբից լիացաւ
ամբոզք
աչխարՀր։
Թ"յԼ աուր Աանասին
գոնէ
այսուՀե
—
տեւ
տեսնել
մի նոբ կռիւ, որ պիաի սկսէ
Գայիա
նէն Տէր Սալոմոնի
եկեղեցու
՚քէք ել որից գարձ -
եալ պիտի
լիանա
յ աչխաբՀր
....
Մելիք
Աւանր
խորասուղուահ
էբ մտքերի
մէք
եւ երկար տեղ գնում էր լուռ
, ոլորելով
իր պե -
խերբ;
իսկ Մանասր
թաԼսանձում էր,
բացատրում
էր բոլոր
Հանգամանքներր
:
Յանկարհ նա Լ՛՛եց , կարհես
չէր Հաւատում
իր
երքանկութեան
; Գիղակի
տէրր
նրան էր
նա
յում
րի բաբի
, ղեղեցիկ
աչքեբով :
Նա
Համաձայն
էբ • • •
^
ԼՎԵՐՋ)
ԼԷՕ
Fonds A.R.A.M
