ա ՍՅն ք>ՈհՍԻՈՅեհւԼ(՚ԱՍՏԱ1Ի
ՊԱՏՐԻԱՐՔնէՐԸ էձՍԻԱ^նԻ ե՚էձ
՝ք^ԱՐՈԶ՚ՍԵ(՛ ՅԱ՚ՕՈՍւ, ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱ՚Ս ԵԻ
՝ՐՐԻՍՏՈՆԷԱԿԱ1» Ե՚ԼՐԱ8ՐԱԿՑ11ԻԹԵԱ՚1,
իյԱբ.–^
\ ւ գ
սաացաԱք «էջմիածին»ի 1950
Յուլիս - Օգոսաոս համարը, որ
կը պարունակէ
Ամենայն Հայոց կաթողիկոսին, համայս Ռուսիոյ
պատրիարքին եւ Վրաց պատրիարք կաթալիկոսին
հաւաքական կոչը՝ յանուն խաղաղութեան, ինչ -
պէս եւ մանրամասնութիւններ եւ պատկերներ՛
Թրիլիս (ԹիՓւիււյ եւ էջմիածին կատարուած ա յ
ցե լութեանց :
Ստորեւ կ՚ամփոփենք էջմիածնի
այցելու ֊
թեան նկարագրութիւնը, Ռուսիոյ եւ Վրասաանի
պատրիարքներուն քարոգներով
Օգոսաոս
4 - 5
Թ՝քէլէ"է
՚ ^ է ք աեղփ
ունեցաւ.
Հայ,
ռուս ել ՚ է ր ՚ " ց ե էԼեգե ց ԷՆե րո
ւ ՀուԼոլաւգեա -
Նե րու
Հա՛նգէ ւգո ւմ ր, կ" է ր ուգգելոլ
Համ ար
մ ա ր գկո
ւթե ան , յանուն
էսա դա գութե ան
յ
Օգոստոս
1թն թրիլիսէն
Երեւան
գացին
Ա՝ոս
կուա յէւ եւ Համ ա յն քիուսիո
յ ւգաարիարք՝
Ալեքսէ
եւ Համ ա յն ւէլւաց սլատրիարք - կաթոդիկոս
կա -
լիստրատ՝
ոլդեկցութեամր
Գէորգ
Զ ՚
կաթո -
գիկոսի։
Պատրէւարքներուն
կ՝ուգեկցէեն
մետ —
րոսլո էէւանե ր , եւգիսկուգո
սնե ր , աւագ
քաՀանաներ
եւ աշխարՀականներ
;
Գէորգ
Զ– կաթողիկոսին
կ՝Ուղեկցէին
թէՀ–
րսէեի առաքնորգ
քիուրէն
արք՛ Բագուէւ
առաքնորգ
Աուրէն
եպիսկ– եւՇիրակի
թեմի առաք. փոիա -
նորգ Գարեգին
Ե* ՚
փարգապետ :
Առաքին եւ եզակի
գէպքն է որ գարերու
րն–
թացքէւն
երեք տարրեր
քրէւստոնեայ
Հոփուապետ—
ներ
Հանգիպում
կ՚ունենան
էքմ իաէէնէւ
մ էք :
Տաճարէն
մէւնչեւ
փեՀարան
գորգապատուահ՜
էր
1
Ա՝իարանութիւնր
չոլրքառազգեստ
, սարկա -
ւագներոփ
ու քառաձայն
թում րոփ, կր սպասէր :
Գէորգ
Զ– կաթողիկոսր
փոխանակ
Ա. իքման Ա ե–
գանի մօտ իր ամպՀոփանէւէւն տակ
մտնեչոլ
յար—
մար գատաձ՜ էր Հոփո լասչետնե
րո
ւ Համար
գրուահ՜
րաղկա թոռ
էւն փրա
յ նստելու
իբրեւ
ընկերակից -
նեբ :
՚Բառաձայն
երկսեռ
էսումբր
կ^եբգէր « Հրա—
շափառ»
չարականբ :
Գէ որգ
Զ • կաթողէւկոսբ
ողքունեց
^է՚՚բերր
Հայերէն
երկար ատենա բանո
ւթե ամ բ մր ուր ի մէք
այլոց
կ՝բսէբ թէ «փերքին տասնամեակէւն
սերտա -
ցահ է մեր եկեղեց
իի գաբաւոր
բարեկամ
ութ
իւնր
դրացի բախտակից
Վրաց
եկեղեց էէէւ Հետ , որոփ -
Հետեւ
մ ինչ
ցէո րական
Ո
՛ու սիան
գժա
ութիւն
կր
սերմ անէր նաեւ
քր ի ս տ էէն ե ա յ քո
յր
եկեղեցիներու
մէք,
սոէէե տական
էւշխանու
թ իւն ր 1
Լ
ա շփսաէոի կա
պել
էլանէէնք իրա բու Հետ բարեկամ ական
ել եւլ -
բա յրական
կասլե րոփ
, էէբրեւ
Հ ա ւա էւ ա րն ե ր , Հա-
մ աւլ ո րհա կցո ւթե ան կբ Հ րաւէէրէ , լնգՀանուր
ու
մե բուէ ղարզ ացնե լու ր" է" ր բ
ժ շակութա
պէս եւ
տնտեսապէս
«Հայոց
եկեէլեցին
քբէէէէաէէնեւ/ւյ
հսէէլկանէէցի
հալլէէկներէն
մէկն է, որ պաՀե լոփ իր ուրոյն,
ւլո
յ–
նր եւ Հոտբ , մ իչտ պատրաստ
եւլահ
է՜
քրիստո
նէական
փեՀ
ւլ աղափարնե
րէէւ կենս աւլ որհմ ան
Հա
մար Համագորհակցէէլ
բւէլւէ բ քբիստէւնեայ
եկեգե -
ցիներու Հետ, առաւելապէս
Պրափոսլալ
եկեգե -
ցիի Հետ, որուն շատ աւելէւ մօա է քան որեւէ
էսյլ
եկեւլեցիի :
«
ի բրել
էք^էէէէյուն
յուշարձան
Հա յոց
եւ. Պ րա–
փէէսլալ
(օրթւէէէէէէքւէ)
ե կեղեց
ինե
բո է. եէլրայրու -
թեան, կբ նոէ իրենք
Ալեքսի
պաէորիարքին
Ա.
էք–
միահնի
արհաթեայ
մաք է թ^ ,
Լկաւլապար) ի յ ի
չատակ
մեր ել ձեբ
միքեւ
կնքոլահ
բարոյական
ւսնխաէստ եւ աւլնէէէ. Համէսւլէէրհակցէէւթեան»
: Ա -
պա
Հրաւիրեց
ղանէէնք որիքման
Աեւլան
բարձրա
նան եւ օրՀնեն
մ էէա բանո ւթիւնն
էէւ
Հաւատացեալ
ժողոփուրդր։
Ալ ադա
ման էէ ակո
ւււ. խաչբ կր
յանձ
նէ Ալեքսի
պատրիարքին
:
Ի պատասէսան
Ալեքսի պատբիարքբ,
շնոբՀա–
կալո
լ
թիւն
յա յտնե լո էէ նէէ ւէ րին
Համ ար , բսալ .
«
նր քանիկ
եմ որկրցայ Ա . էքմ իահին գալ
որպէսւլի
երկրսլաւլեմ
ձեր
ս ր բո ւթ ի ւննե րո ւն եւ
Համ բուրեմ
Գրէււլ որ Լուսաւորիչի
Ա ուրր
աքր :
Գիտենք թէ Հա յաստանեա
յց ե կե ղ ե ց էէն իր
զէ։
յու
թեան
լնթաց
քէէն որքան
ղա էէն ութ իէննե ր եւ ա -
ւլէտներ տեսահ է : Ցայտնի է նմանէսպէս
որ Բրէէս—
էոոնէական
նաէսնական
ւլա րերուն ան
Համ ատ
եղ
րնթացահ է Արեւելեան
ու ղէլափաւէ.
Եկեղեցիներու
Հետ ,սակա յն
յե էոագա յէւն քաղաքական
շա րժւսէէէ։ թ~
ներով
ել որոշ տ ա րաձա
յնո
ւ թե անց
Հեաե ւանքո փ
րաժնուահ
է անէէնցժ է : Այդ
թ ։։ ւականնե
րէն ի
փեր, ան սկսաւ
Հետասլնգոլիլ
Ցէէւնական
Եկեղե—
ցիի
որոշ րարձրաստիճան
Հողե
ւ ո րականնե
րէն
Հա յոց եկեէէե ցէն
անո ւան էսրկե լու. Հաէք աբ ,
էսնէւր
փե բաբե րժ աժ բ անրարեաւլակէսժ
էորաժ աղ
րուահ
շրքաններր
Հաւլար
ու ժէկ առասպել
եւ
մէոացահէէն
բաներ
յօբինահ
են անոր մասին,
բայց
Հայոց Ե -
կեւլեցին
դլխաւորոգ
Հոէլեւո րականո
ւթիւն ր , մե -
հէսւլո քն էոոկէէւէէէէւթեամր.
ւէլաՀպւէէնւււհ է իր
ժողո–
Ազգապա&պաԱէէաԱ
ազդակԱևդ
ԺԸՆԵՒ—
Նոր գի ւտ
ժ ր րրահ
ՐԱալու յա -
ւա կնո ւթեաժ ր չէ ոբ կբ նեաոլիժ
այս կնճո ոա եւ
այնքան
հեհուահ
խնգբէւն
ժէք։
Բայց
քանի մր
խոբՀրգահութիւններ
կրնան
Հետէսքրքրել
«Տա -
ււաք»ի
լն թե բցոէէնե ր բ :
Աեհ Ապանգէն ի վեր Հայութեան
«Մնացոր -
գաց՚ֆբ կր գտնուի
ապաղգա
յնացմ ան
վոոանգին
աււքեւ
, ոբ ՀետեղՀեւոէ
աւելի
սուր
Հանգամ
անք
կբ ստանայ
:
ճերմ ակ
քարդն է ասիկա :
Շատ
անէէամ գրուահ կամ էսօսուահ է
ա յս
մ ասին , արտասաՀմ
անի բոլոր
Հայ թերթերն
ալ
երբեմն կբ ղբաղին
այս Հարցով։ Աւ ո՛՛բ Հայ
Հռե–
տորր իբ ճառր չէ վերքացոլցահ
ապաղգա
յնացման
վտանգր
մատնանշելով
:
Աակա
յն բարեմէ։տ
Հայ յօդէէ ւահաէէի ր ր երբ իր
գրութիւնր
տպուահ կր տեսնէ
թերթի
մր մէք ,
իբ պաբտականութիւնբ
կատա րահ
ՐԼԼ"՛ լո
լ
գոՀու
նա կութ իւնր
ունի
մ իա յն , ու Հայ Հէւետո րր
«Հայ
ժհգոէէուրդ
, ա յլասե բում ր քեզ կր սպառնա
յ» րսե
լով կր բաւականանայ
, հափեբ
թէելռփ
էէւնկնգիր–
ներէն :
Ե թէ
ա յսպէս
չարունակենք
մ իա յն գրե
լ ու
խօսիլ
ւէէոանգէէն
գէմ , սերունդ
մր ետք , կամ եբ
կէէւ
,
լապտերոփ
սլիտէ։ էինտռենք
Հայր ;
Զափազանցութի՛՛ւն
: Հաղիլ
թէ :
30
էոաբիէ ի
վեր ապաղէէա յնացմ
ւսն աւերներուն
ամ էնքս ալ գի
տակից
ենք, էէւ շատեր
մատնանշահ
են ՝
վտանէէր
\կանէսե լու
մ իքոցներբ :
Մ ին «նէէւթական
շաՀր» կր ցոլացնէ
աղգապաՀ–
էղանման եթէ ոչ մէ։ակբ
, ղոնէ
ամենւսկարեււէլ։
աղգակր :
Երկրոբգ
մր Հայ. Եկեղեցին
ու կղերր
ցոյց
կէււտւսյ
իբրեւ
միակ աղղակ :
Երրորգ
մր <՚"յ^Ր^^11
""Ղ"*՛–^^՛
Վ՝Ը^Գ՚"^ի
էսղ–
.լասլաՀպանման
էսնէէրին
մէք։
Եւ ուրիշներ
Հայ ժշակոյթր կր գնեն
Հայ
մո–
էէովուբգին
առքեւ
իբրեւ
«Հրեղէն
սիւն»
ժր, որ
էէաաքնորդէ
ժեղ ապաղէլայնացժան
անապատէն
:
֊ձշժարտութիւնբ
ասոնցժէ
ժէկուն
կւսմ միլ -
ոին քով չի գանուիր
առէսնձնաբար
, ւսյլ
տմէնռն
քով
մաս առ
մաս։
Արգարեւ եթէ աղգապաՀպանման
խնգիրր
դիտենք
Հայ եւ օտար աղէէեբու
պատմոլթե։,։ն
գա
սերէն օգտուելով,
պիաի տեսնենք
որ.
1) կրօնքը
կարեւոր
աղգւսկ
մ
բ1,
է ա,լ,լի մր
լւլաՀսլանման
մէք, բայց ոչ միչտ :
2) Լեգուն
կաբեւոբ
աղգակ
մրն է , րւոյց
ոչ
էք
իշա :
3) Մշակոյթը
կարեւոր
աղգակ
մրն է, րայց
ոչ միշա
է
4) ՀոզՐյ
կաժ աշէսարՀաէէրակւսն
էլիբքր
կ,,,^
րեւոր ազդակ
ժ րն է , րայց ոչ միչւո :
5)
Ալ
քաղաքական պայմանները,
նոյնէէլկս–
Ասոնց
իւրաքանչիւրր
շաէո կարեւոր
էսղգակ
ժրն է աղգապաՀպէսնժան
Հաժար
, րայց ոչ ան –~
պայժան եւ ոշ ժիշտ :
Անշուշտ
երբ
ժէւզովէէւրգ
ժր այս աղդակնե– -
բուն
վրայ
կրնայ
Հիժնուիլ,
րոլորովին
ազատ է
ապաղգա
յնացժ ան վտանէէէն
: Ա ակա
յն երբեժն
ւս–
սոնցժէ
երկու
երեքբ, կաժ նոյնիսկ
մէկ Հատր բա֊
լական
եղահ
են , ււր աղ։լ. մր «սլաՀ պանո ւի» , էււ յ–
սինքն զատ մնայ
միւս
աւլդերէն եւ չկորսոլի ա -
նոնց
թիլին
մէք։
կ՛արժէ
ուրեմն
քննել
այո ագգակներէն
էււրա–
քանչիւրին
կատարահ
էլերբ
ժողուէոլբղի
ւքր է։նք ֊
նոլբո
յն ժնա լուն
ժ էք ;
ՊԱՐԳԵՒ
ՆԻԿՕԼԵԱՆ ՚
ԿԱՐԳԱՑԷԲ ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
« 3
Ա Ռ ԱՋ » Ը
վուիգի
չաՀր եւիր Եկեղեցիի
պատիւր։
Գարեր
շսէրունակ ան էէլաՀսլանահ է իբ անկախ
ւււթ իւնբ
եւ
աչէսաբՀի
առաք
րարձր
պաՀահ
Հայոց
Եկեղեցէէի
արժանապատուութիւնն
ու Հ ե ղինա կո ւթ իւն ր :
Հայոց
Եկեւլեցիի
Ա՛չքի
ինկող
ներկայացու
-
ցիչներբ
ժաքաււելով
իրենց
Եկեղեցիի
անկախու -
թեան
Հաժաբ , ժ իեւնո
յն աաեն
րարեկաժ
ական
։իոէս յալ։։սբե
բէէէ թեանց
ժ էք
ւլ էոնուտհ
են
միւս
քրէէստէէնեայ
քոյր
ե կեգե ց է։նե րո
ւ , մասնաւորա -
պէս
Տունական
Եկեղեցիի
Հետ։
Հայոց
Եկեղեցիի,
չուրք
եղէսհ
ւլբէէյցներ
քէ ցրուելէււ
Համար
, Հայ
Հո
գեւո րականներ
ր քանի
անղ աւքներ սլաաէլամալո -
րութիւն
էէւգարկահ
են Բէէււլանգիոն
եւ
բացատրահ
էէրենց Եկեղեցիէէ վարդապետական
եւ
հէւսական
սկղբունքներր
: Այգ Հողեւորականնեբէն
կարելի է
մէսէոնանչել
Գրէ՚՚լոբ
ՊաՀլաւունի
կաթողիկոսր
(ԻԲ
. գարէէւն։
Այէէ նոյն
միքէէցին
Մանուէ
ք
կայսեր
Հրամ անէէվ ստեէլհուահ է մ ասնաւոր
յանձնաժո -
՛լով՝
քննե քու Հաժար
եկեղեց
իի ո ււլղա փա ռո ւթ ի ւ–
նբ : Յանձնաժուլովբ
աքն եզրակացու
թեան
յանղահ
է , թէ Հայաստանեայց
Եկեղեցին
Հարաղատօրէն
էէքաՀպանահ է աէւեզեբական
առաքին
ժողէէփներւէլ
բոլէէր սկէքբունքներբ
եւ անաղարտ
ժնացահ
ոլգղա–
վէառոլթեան
ժէք
է
Հայոց
եկեղեցիի
չուրք
եղահ
աւելորդ
զրոյց–
ներր պակսեցան
Ներսէս
ՀյնորՀալիի
Հթոլղթ
Ընգ–
Հանրա կան» ին գբո ւթենէն
վե րք , ուր
Հեղինակր
մանրամասն
բացատրահ է Հայոց
Եկեգեցէւի գա -
ւանանքի եւհէսեբու
էութիւնր։
Տունական
կայս– •
բբ ել Տունական
Եկեղեցիի
բարձրաստիճան
Հո -
ղեւո րականութիւնբ
, ,^նե լով
ՇնորՀալփի
ա յււ
«լնգՀանրական»ր
Համ ողուեցան որ Հա յոց Եկե -
գեցիի
գաւանանքնեբբ
կր Համլնկնեն
ուղղափառ
եկեգե ցիներու
բո լոր
դաւանանքներուն
Հեա , ա -
ււանց Հաշուելու
որոշ աաբ
րեբո ւթիւններ :
քիուսե բու
Պ բափսլաւ
Եկեղեցին եւ Հա յաստան
եա
յց Եկեղեց
ին ներկա
յիս կր գտնուին
բտրեկա -
մական
սերտ
փո խյա բա բե րութեան
մէք : Մեր,
ինքնանկախ
եկեղեցիի
պետերուն
սրբաղան պարտ–
քլն է աւելի
եւս խո րացնե
լ այգ րաբեկամ
ութիւնր
ել միացեալ
ոլժերոփ
պա յքարիլ
յանուն
քրէէստո–
սաւանգ
խաղաղութեան
, ժոգովոլրէլներոլ
եգ -
բա յբութեան եւ Համայն
մարդկութեան
երք անկու
թեան
Համ աբ»
յ
Ապա
նոյն
ձեւով
Գէորգ
Զ • խաչբ կբ
յանձնէ
կալիստրատ
կաթողիկոսին
, ոբ նմանապէս
նոր
Հակալոլթիւն
կբ յայտնէ
փաււյսլոբ
րնգունելու -
թեան
Համար
ել կ^րսէ .
Հայ եւ Վրաց եղբայրական
ժողոէէուրգնե–
բու
բարեկաԺոլթիւնր
էսոբ
Հնոլթէէւն
ունի :
Ըսա
ժաէոենաղբերէէւ
, ղրացէւ այգ ժէէէլոփոլրղ^
ներբ
երկու
արենակէէց
Հարազաա
եղրա
քրներոլ
որգիներն
են , ժէկր
Հայոսի եւ ժիւսր՝
՝Բարթ ^
լոսի :
Հսւյ եւ Վրաց
ժ ո ւլո էէուբ ւլնե ր ր ապբե լոփ
կուլք
կողքի,
ժ էւասին ճաշէոկահ
են պաաժոլթեէսն
ե՛լ
ղ էսււնութ իւնր ե լ ո ւբա խութիւն
ր : Ջորրէւրւէ ղա –~
բու
ոկիւլբր,
անոնք
ժիասին
բնգունեցան
Բրիս ^
տոնէութիւնր։
Այգ օրուրնէ
Հարեւան
երկւււ եկե
ղեցիներու
ժիքեւ
Հիժք գրուեցաւ
րարեկաժական
փախ յարաբերութեան
:
Տետագային
երբ Հայաստան
խւււժեցին
օ-
տարերկրեայ
նուաճուլեեբ
եւ Հայ
^"՚Լ՚՚՚է/՚՚-ՐԳՐ
կոբսնցուց
իր քաղաքական
անկէս էսո
լթ
իւն ր ,
փքէ–
բացա՛կան
պետութիւնր
Գաւիթ
փերա շինող թա -
էէաւոբէն
սկսահ,
աժէն
աքակցութիւն
ցոյց
տուաւ
Հ ՚ " յ " ց ) անոնց
մ ղահ ազատագբական
հանէէ
ւղա
յ–
քարին
մէք :
Մեր երկու
ժողովուրդներու
փոխ—յարարե -
րութիւնր
աւե՜լի սեբաացալ
խոբՀրգային
իշխա,–
նութեան
տարիներուն : Եւ այս սեբտացժէսն
ղու–
գրնթաց
ամրացաւ
ե լ սերտացաւ
մեբ
եկեղեցինե––
բու
էիոխյարարերութիւնր
: Այգ աեսակէէոէն
մեհ
է եղահ
Աոսկուայի
մէք
1948
յուլիսին
ւլումաբ -
ուահ
ռուս
Պ րափոսլալ
եկեղեցիի
աւտո կեֆա
լէէ ւս–
յին
(ՅԱէՕԸ6բհ31շ
ինքնանկաէս)
նուիրուահ
Հանգէ–
սր, ուր Հրալիբոլւսհ
էէ՛նք եւէքենք, եւ Հայոց ե -
^եղեցիի
հե րունաղարգ
Հոէէէէւապետբ
ւքեր
"է՚րեէի
Գէոբւլ. Զ– կո՚թողիկոսբ։
Հոն ղղացինք ոբ
յանձին
Գէորգ
Զ՛է՛
է
Հ ՚ " յ ո ց կաթէւգի կոս ա՛կան գաՀն
ունի
֊ ի ր
շ Ր ^ ՚ ՚ ՚ Հ ՚ ո յ ե ա ց
եւ մեձ՝ պաարաստոլթիւն
էէւնեցուլ
էէմասաուն
Հովոլապեար։
.
Տոյս
ւէւն ինք որ մեր ա յս Հանգիպւււմ
բ վեր -
քինր
չրլլար։
Մեր եւԶեր Եկեղեցինե
բէէւ
տարբև–
բէէւթիւնր
հէէսական է եւ արէէելք պիտի
չՀանգի -
սանա
յ
մ՛ե բ յետագա
յ ա չխա տակց
էէ
ւթե
ւսն
յանունւ
մ եր ե րկէէ
լ
ժողովուր
էգերու
բաբօբ
էէ
ւթե ան
» է
Ապա
եբքլոլ
Հ
էէ
վո լա պե տնե ր ր կ՝ա
յցե
լեն Տա -
ճարր եւ թան։լ.արանլէ
, Ա . Հռիվէսէւժէի
էէանքբ, կր
էէիտեն
Զո՚֊արթնոցի
աւե բակնե բ բ ու թ անգա բւսն ր :
ճաշի
ժիքէէցէէն
երեք Հոէէուապեաներր
քով քո
վէ։ նստահ
էին : կբ խօսին
նաեւ
՚քիուբէն
*"ՐՔ ՚
Գբաժրեան
,
էւէէւս
ժեաբոպոլիտր
Վ^իկտոր, Վ^բւսց
ժետրոպոլիտր
Եփրեժ ,
՚էր՚՚՚ցի
Գալբէւշ
եսլիսկո
—
պոս , ԱաՀակ Ե • փարդասլեա
, կոլշանսկի
աւաղե–
բէց , սլրոֆ
. Ա •ԱրրաՀաժեան
, պրոֆ
•
Գոկւոէէւսոփ
,
ճեժարանի
տեսուշ
Մ • Մ ինասեան :
Հիւրե րբ
կ՚երթան
էքժ իահնի
ա յ՛էին
1 կր Հ ի՚–~
րասէյրուին
նաեւ
այէէիի
սլտոււլներոփ
:
ԱյՑ^Լ^Լ՚՚՚Լ
Հ ՚ " յ Կ ՚ ԱԱՐ՛
Մատենաէէարանբ ,
աեսւււչ Գ֊ էժ էէն բացատրոլթիւննեբ
կուտայ։
Հէ՛ւ–
րերր Կր ^ իանան
ձեռագրական
Հարուսէո
ժ
էէ
ղււ -
փահուով եւժատեանին
մէք
կ՚արձանաւլրեն
.
« 1950
Օգոստ. Գին դիտեցինք
ձեոադբերի
" ՛ յ "
սքանչելի
ժողովահուն
եւ Հիացանք
Հսկայական
գիտական
ա յն աչխատանքով
, որ ա յնքան
սիրով
եւ դուբդուրանքով
կբ կատա բուի
այստեւլ »:
Հիւրեր բ կ՛ա յցելեն
նաեւ
էղաէոժ ական թան -
էլարանբ,
ուր անօրէնր
Գոց՛
կ.
Վաֆանգաբեան
եւ աւագ դիտական
աչէսատող Ա .
ՇաՀնաղարեան
բացատբութիւններ
կուտան :
Հի՚֊րեբր « Մ իկո յեան»
շոգենալոփ
պտո
յէո
ել՛րնեն Աեւանայ
լճին
փր՚"յ,
յեաոյ
լճակի ճաշա -
բանր
Հրաւի րուե լոփ կր ճաշակեն
«Իշխան»
ձուկբ,
Հայկական
կերակուրներ
եւ ժիբղեր
ե լ
իրիկուան
կր փերադսՀոնէսն
թբիլփսի :
Fonds A.R.A.M
