ՕՐՈՒԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
^ՐԱնՍԱՑԻ
1948
Ն"յեմբԼլւի
ածուխի
ւչործագոլչէն
ի վե ք է
կբ դբէ ամեբիկեաե
թեբթի
մբ աչվսա աակից
բ
ՖբաՆսա
լուբԼ աավնապ
մբ ա՚եցուց
այս
շաբիքու։
Ոչ
միա
յն դո բծաղուլ
յա յաաբաբեցին
*բաբիղի
շյբքանի
մ Լ տաղադո բծական
Հ աս տաաոլթ
իւննե
բ բ >
սկսելով
քիբնոյէն
, այլեւ
չաբժումբ
ծաւալհցաւ
ուբիշ
ասսլաբ^զնելհււ
մէք,
մինչեւ
դաւառ :
ւ
^էեւ
Համ ա յնավա
բներն
է իհ ոբ փո լիք ա ցո
ւց
ին
ինքնաչարմի
դոբծադուլբ
, սակայն
չաբժում
ին
Հակառակ
չեն միւս ար֊էեսաակցական
Ա իո
ւթիւն
ներբ :
Բանթուլնեբու
մեծ մասին
Համար քաղաքա -
կան ՀանդաՍ աեք չունին այս դործադուլեերբ
I
ԱրՀեսաակցական
մ իու
թ իւններր
աւելի
բարձր աչ–
խաաավարձ
կր սլաՀաՍչեն
բաՍուոբեերուե
Հա -
մար։
Այս խլրտումներբ
Հետեւանք
են Աղդ՛ մո -
ղովին
վեբչԼրս
քաՀաբկած
օրէնքին
, որուն Հա–
մաձայն
վերաՀասաատուեցսն
ւղատերաղմէն
ի վեր
կնքուած
Հաւաքական
սլա
յմ սնաղիրնե
ր բ
:
0)ր"՚ն–
ոայի
բանուո րներր
ձանձրացած
էին
քաղաքական
դործադոլլ1ւերէն
եէ. աՀա առիթ
մ լն էր
ասիկա
ղուտ տնտե սական
ղո րծա
դու
լի
Համ աբ :
Համ ա յնավա
րնե
բուն
Համ ար ոչ - քաղաքա -
կան
ղոբծաղուլ
չկայ : Լենին կր դրկբ թէ՝ «Հա–
մայնավարնեբբ
կր վարէն
բանուո
ր
դասակաբղին
սլայքաբբ, ոչ միայն աշխատանքի
լալադո
յն
սլա յ –
մ աննե րով ծս՛ իւե
լու
Համար ա շխատանքի
ուժբ ,
այլեւ
րկյկերային
ղրութիւնր
քնքելու
Համար »:
՚էյերկա
յ
խ լբտումնե
բու
րնթացքին
֊,ամա
յ–
նավարնեբու
ենթակա յ ար Հ ե ս տա կց ա կան
մ իու -
թիւններբ
երկար
չսսլասեցին
, Հաւաքական
սա -
կարկոլթեան
տաւլտկալի
ձե ւակե րւղութե անց ;
Աոաքին աո թիէ–
5
առ Հարիւր
առա քար կուեցաւ
,
բայց
անոնք անրալարաբ
Համարելով,
դործա -
Գ"ւլ
յա յտա բարե
ցին
յ
Ե
թէ
դո րծ ա տ է ր ե ր ր աւե
լին առաքարկած
րլ -
լային
, ոչ — Համալնավաբ
արՀեստակցական
մի—
ութիւննեբր
կրնային
լ^ւդունիլ եւ բաժնուիլ
Հա—
մայնավարներէն
, որոնք տրամադիր
չեն
որեւէ
ւսոաքարկ
րնդունելու։
Աինչղեււ
Հիմա
Համա
ք -
՚1։էսվարներբ
իրենք
ղիրենք
սլաշտսլան կբ ներկա
յա–
ղնեն
, բանուորին
,որ անբաւական
կբ
նկատէ
վ ճաբում
ր :
Համ ա յնավար
կուսակւլու
թիւնբ կբ
փորձէ
վարկ
շաՀիլ,
այս ծաւալուն
տնտեսական
ղործա -
դուլին
խառնելով
յայտնասլէո
քադաքական
դոբ–
ծս՚դոլլնեբ
, ֆրանսական
նաւաՀանւլիսաներուն
մէք
, խավւտնե
լու
Հ ամար ոաղմ տմ թե բքի աոա -
քու մր ղէ պի Հնդկա
չ ին : Նաեւ նախավւո
բձ
մ րն է
այս
, ա յն դո րծո
ղու թեան
Հ ամար
ղոր պիտի կա–
աարեն, երբ Հասնի Ատլանտեանի
դաշինքով տբա–
մաղ
րուած
ղինամ թերքր՝
,,Ամե րիկա քէն
1
Ա՛ իեւնո
քն ատեն
,
Հ ամ ա քնավ արնե րր
ցո
յցեր
կր կաղմակեբպեն
ելւկրին
ղանաւլան
կողմերր։
Նի—
սի մէք բանուո րներ
քւ ծովր
նե տեց
ին
\՚2/՛
կաղմ ած
ժր որ Հիւս. Ափրիկէ
պիաի
ղրկուէր :
կրբնոոլլի
մ էք աա պ ա լե ց ին կառք մբ որ
Հ ին
ղ
րութեամբ
թնղ անոթներ կբ վւոխադրէր : ^արսլի
մէք յա քւ -
ձտկեցան
կարդ մբ Հանրակառքե
բու վրաք , որոնց
ճամ րո րդ1ւե րր
ժո ղովտ սրաՀ մբ կ^եբթտ
յին
, լսե -
լու
Համար
ղօր. տբ կոլին ճառր :
Այո
առթիւ
քաղաքական
մարտակոչ
մբ Հրա
պարակ նետուած է այն մեղաղրանքով
թէ Գ^ր • տր
կոլ սլետակւսն
Հարուած
մր կր ծրագրէ եւ դիկսւա–
տոլրա
պիտի Հասաաաէ
աքակ ցութեամ
բ
վարշա–
պետ
Տ՚որժ
Պիտոյի։
կ՝ րսուի
նաեւ թէ այգ դա–
լա դրութեան
ետին կր գտնուին
Ամ ե ր իկաց
ինե
բր :
Ե թէ
Համ ա յնավ արնե րլյ կարենան
ոտքի
Հանել
ֆրանսաց
քւ ժռղովու
րղ ր աք ակողմ եան
ղ ալի
մ ր
«վաանւքին» դէմ, պիտի
կրնան
իրենց
սեփակւ^ն
«կանխարղ
ել» Հարուածր
սարքել :
կարղ. մբ ֆրանսացի
քաղայւաղէտներ
Համող–
ուած
են թէ Աոսկոէա
Յէրտնսան է որ րնտրած է
իբրեւ նշանակէտ,
1950/
Համար : էթէ ճիշդ է ,
խնղիբր կապ
ունի
Հնդկաչինի
Հետ, որ
բանալին
է Հարալարեւելեան
Ասիոյ տ երապետո
ւթե
ան ։
կարելի է ոլրեէ
ուղղութեամր
ալ մեկնել ա–
նոնց ռտղմավաբոլթիւնր
: Եթէ ոլղենք
աւելի
Հե–
ռռւն
նա յի/ ,
Ավէել
մ տեան
Եւբո պան
առաքկւակարդ
նշանակու
թիւն
ունի
Ո՚ուսե րուն
Համ ար
,
ի՛՛կ
ղաղթաւեն
շբքաններր՝
երկրորղական
կաբեւորու–
թի՛ն։
Ուրեշ խօսքով , Հաբսւլ—աքւեւեքեան
Ալ
/իոք
՚քբ"՚.1 յարձակում
ր կարեքե է
Համ արե լ
իբրեւ
կողմնակի
յարձաէո։
մ
մ ր՝
Արեւմ ուաքի
ճարտա–
րարուեսւոական
միքնաբերգին
վբաք։
Այ
՛լ
տեսակէտր կր յայանէբ
Աթաքեն, երբ կբ
քՐէբ
քոանրՀենգ
աարկ աոաք
«Լենինականու
-
թեան
Հկմռերո»
ղ ր.րկն մէք Հտմա էխարՀալին
յե–
ղ ափո
քսո
լ
թ եան ո աղմ ամ արու թեան
մ աս կն
Հ
6եղափոքոու
թ ՚.ան
երրորգ
^րքանքն նպատա -
կակէտն է , կ՚՚րսէր
, «ամրաա^ւղ ել
բանուորաեան
դիկտատուրան
մէկ երկբի
մէք,
ղայն
իբրեւ խա
րիսխ գործածերէվ
, աապաքեքոլ
Հսքժասբ աշխսքբ–,
• –\
ԼեւոԱ ԿԽտաԱ
եէ
ԳաչԱսւկցութիւԱդ
.
քքքՄԲ
Ընկեր կոպեո.ն1ւկ 1ւ1֊անտրնեան
«Հայ–
բենիք»\ւ
մէջ
| ս ռ ր
գնահատաՍէ՚ով կը պարզէ էեւոն
կերտաԼւի նկարագիրը, «Մարդը եւ մաասռրակա -
նը», մօտէն ծանօթացած եւ գսրծած ըլլալով հան–
ւլսւցեալիէւ հետ ;
Հատուածը այդ գրութենէն —
• • \94եին
մօտէն
ծանօթացայ
Տիթրոյթի
մ էք
, ուր
Հ րաւիրուած
է ր բանա
խօս ե լո լ ներղ աղ–
թի
Հրասլարակային
ժողովին
:
Այդ
օբեբուն
դէպի
Հա յաստան
ներգադթի
դո րծո
ւնէ ութիւնբ
կ՚ապրէր
իր արեւոտ
շբք
անր
I
Բոլորս , առանց
կու սակցական
ել
յարանու ա -
նական
իւարութեան, ոչ միայն
տեսականօրէն քա–
տաւլով
էինք ներղաղթին,
այլեւ
թեւերբ
սօթթած
լծուած
էինք աշիւաաանքի
, աեսնելով
անոր ժէք
Հա յկ
. Ղ՚ատի
լուծմ
ան
մօտաւո
ր ասլադա
յի րա -
նա լին : Հայ մամու
լր կրակոտ
յօգոլածնե բով կբ
ձղ տէր
մ է կղմէ կ դե րաղանցե լ :
Հա յասաանի կա -
ոաւԼսւրութեան
ու անոր աշքսաբ֊,աՀս։յեացքին
լ^ւ՚է–
գիմսւգիր
՚իաշԿւակցական
թերթեր
«՚հէսլի
^ողո -
վաոքւաՀներր » վե րտառութեաւք
բ յ՚՚՚-՚ւք՚չ եւ քսսն—
ղավո/ռ
աոաքնորգողներ
կր ղրէին։
Աւա՛՛դ,
երկաբ
չտեւեցին այդ յուսադրիչ
օրերր,
էն առաք
արթն
ցան
խաւլին եւ դաւին
անմ
իք ական
ենթակայ
ւլա -
էլութնե
ՐՐ
՝
Աուրիա
, Լիրանան
, Պարսկաստան
քւլ
աք լուր։
Ան՚՚նք
մինչեւ \իմա կր քաշեն
Հետեւան^բ^
ներբ.
. . կարմ իր Աադայէլի
ղաւին
Հետեւանք -
ներր ..•
Այդ
օրերուն
,
1946/
աշնան,
Տիթրոյթի
Հ՛ո -
յութիւնր
ամ իսներ տեւող
ծրաղրեալ եւ
մ իակամ
աշքսատանքով
պատրասաոլած
էր ու սաբքած
֊.ո—
յակապ
Հրապաբակային
ժողով ժբ, ուր
սլիտի
քսօսէին
ամէն
Հոսանքի
պատկտնող
ատենախօս
—
ներ
ծովածաւալ
Հա ք Հասարակութեան
:
0
Այդ
Հանւլանակու
թեան
մասնակցեցան
ան՚1ւա—
խլւ)ւթտց
թիլով
Հայեր : Հաւաքուեցաւ
մինչեւ աքդ
նմանր չտեսնուած
ղումար
մր
123.000
տոլարէ
Անօբքնակ
քս անգա վառս
ւթիւն եւ Հաւաքական
ղո
Հո
ւնա կո ւթ քււն :
Պէտք է բսել որ Հանգոււլեալ
ք^հւոն^
կերտտնի
Հետ
Հ բաւվւբոլած
է ր նաեւ
իւօսե լու ամ ե բիկաՀա
յ
բանաստեղծ
Աիտտլ
, որ նոբ էլւ վեբադարձած
Ե–
րեւանի
Հայ Գրողնե բու
Համ
ագում աբէն եւ եկած
էր իր թաէիթէիած
լեղուով
աւետելու
«\(քորՀրղա–
յի՛^՛ Հա քաստսնի
արեւածաւլր»՝
ղայն
՚լրի
առնելէ
եւ
՚լրքի
վեբածելէ
ուոաք. • . Աիտալ
րանաստեգծ
է, եւ սակա
քհ շատ ան^ւոբՀք
ատենտքսօս :
Այդ
՚*բր
Լեււն
կերտան
նպատակին
նուիր -
ուած
Հո քա/լապ ճաո մ ր կարղ աց , բիլրեղեա
յ
ղ բ–
բու.թիւն
մ ր՝
ղ րական
ղ բ շի ա քւտտգրո
յ թ ե՛ ւ իր
Հ այ ե րէնո վ ելիր իա բքով։
/,* ր բ
շ^ւ ո բՀալորեց
ի ^
՚լինքբ
իր ճառի բովանղակոլթեան
եւ լեղուին
Հա
մար
, յայտնեց թէ Հայերէնր
իբբ չէ , իր
Հայերէնր
շատ էր տկար,
Հա քերէն
դոլրսց
չէ Բ տեսած
, իբ
կրթութիւնր
ստացած էբ ֆ ր ա ՚ 1 ւ ս ե ր է ն ո ւ ք ու մեծ
մարղոց
սովոր,
սնկեղծ ու անվարան
իւոստովա—
նութեամբ
աւելցուղ
.
ճաոր
քնքէր
ղրած
ֆրան–
ոերէն եւ ղայն
Հայերէնի էր վերածած Պ՛
Գրիդոր
կ ի բ ա կո ս ե տն
յ
• • • կ՛ողովի
կիրակին ու անոր յաքորգող
ե
բ–
կու
շարթին
միասին
եղանք։ Այդ երկու
օրերր րա–
լական
է ին
ինծի
ասլաւո
բու
ելու
Համ ար անկէ եւ
յարգելու
Համաբ
զինքր
իբրեւ
Սլար կ եշ տ
ու
նկ ա –
ր ա ց ր յ ւ
տէքէ մարգ եւ ղնաՀատելու
ղայն իբբ
բաբձր
մտաւորական :
Ներդաղթի
Հրասլարակային
Կողովի
երեկո
ք -
եան՝
ժողով
ի , ինչպէս
նաեւ
Բա
րե
ւք ո րծակսւն
ի
տեւլական
մասնաճիւղի
ատենապետ՝
Պ–
Օննիկ
թասլիւղեան
իր րնակարանքն
մէք ճաշկերոյթ
մ
լն
էր սարքած
ի պատիւ
օրուան
Հքււրերուն եւ յանձ—
նախումբի
յիսունէ
աւելի
անդամնեբուն
:
կա
յին
ներկա յացուցիչնեբ
րոլոր
Հռսանքնե -
բու :
Ա եղ տնե
վրայ
խօսք րացուեցաւ
Հա
ւաստանի
մասեն։ Ա քան
եպեսկոսքոս ու ւետոք Աքւտաք,
որոնք
նոբ
էին վերադարձած
Երեւանէ
, ժէկր
էԼմիածնփ
էն,
մի՚^՚՚Ր
ԴՐ՚՚՚Կ"՛՛՛՛
Համագումարէն^
Համտգ""՛՛"^^
լ \ ^ ^ ^ միօրինակ ու
առաւելապէս
Ր՚՚ելիքՀԲ
""^ԼՀատակտն
:
՚^Ի՚"Կ"՚1՛^՛"
Հձ, Լեւոն
կերտտնեն։
Ան
այցելած
^"՚Ղ՛^
ոաոր տարու՚ոն
րնթացքին,
երկոլ
էր,
"՚^Յէ՚՚՚ւ
թ երկիրնեբր եւ այգ
առիթով
անղամ
խ՚-ր-ՐԳ
^լ.յ. ..խաքիր ՚Ա-բքինբ՝
1937–
ալ
Հ ՚ ՚ ՚ յ " " ՛ " ՛ ՛ ^ , ՛ ՝ Ս֊ոսկուա,
ֆրանսական
ամենամեծ
ին։
" ^ " ՚ Յ ՚ Դ լ թ ի ն ՝
Ռըվիւ
Տէօ Մօնտ/.
Համար,
"/"՚քք^^՛"^յ^,,սսիբուած
յօդուածներ
պատբասաե–
եբեք
" ՚ ^ " " ՛ ^^իթով ալ այցելած
Երեւան,
Հանգիր
լու եւայգ
՚սքու պետական
վարիչներու
ել
Հս.^
պումկ՚եբո
՛ լ
4ետ։
.արակակս՚ն դ^
՚ ^
երեք
ու՛""^՛
է
սլոււ՛
""՚^՚պ^,"՚կեբտան
ղաբմանքով
պատմեց
Հետեւեա^
յ,առառրառ
իր բերնէն -
^ « Երեւան եըթայէ աոաջ ես կը նկատէի
ԴաշնակցութԻ^Թւ^ ԻԲ1՛
ԻՐ Քաղաքական դերր ա–
ւարտած եւ սւատմուլ>եան անցած մէկ կուսակ–
«ութիւն։ Աււտաււահմանի մեր շըջանակներուն
մէջ
մենք այնքան հաշուի չէինք աււներ ցայն։ Երեւան
հսանելէ, պետական մարդոց հետ տեսնաելէ ււհրջ
միաւն, ցաըմանքով հասկցայ թ է ի՛նչ ուժ կր նեը–
կաւացնէ ան։ Աւ1՚էն մարդ Դաշնակցութեան մաւփԸ
կր՚հաըցնէււ, Դաշնակցութիւն կը հոլովէր։ Հայ–,
կական այւ հոսանքներու մասին ոչ մէկ հարցում»։
կերտանի
՚ ս յ " յոտակ
քսօսքքերբ կր Հնչէին րը^
նակաբանի
Ժր Ժէք, ուր կային
Ժիտի
մատի
վրայ
Համրուող
Գա
շնա
կ ց ա կաննե
ր , որոնց անծանօթ
էր
ան։
Ներկ՚՚՚ներու
մեծտմասնութիւնր
կբ պատկա
նէ
ր Գտշւակցու
քՅեան
լնդղիմ
աղ իր
Հոսանքին
յաոաքղ
իժ ականներ , ասպետներ
եւ կամ
առնուաղն
Գաշնակցութեան
Հանղէպ
անտարբեր
ու անտրամադիր
Բարեղ ործ՚սկտններ
:
Պարկեշտ ու անաչառ
մաբդր
առաքին
շաոա–
չոլն ապտտկբ կուտար
իր սեղանակից
,
ՕրուՆէն
բանախօս եւ «Հա ւաստանի
Աբեւածագ»ի
պաւո -
ղամարեր
Աիտալին :
կերտան Հոգ կանդ չաոաւ
սակայն,
շարու -
նա կեց՝ բսելով
.
Հ Գալով արաասաՀմանի
կուսակցոլթեանց
,
շիտաէ^ւ բսելով
իմ կարծիքով
ռամկավար
րսուա–
ծբ
իր
՚ւ՚՚Ր^Ք՚՚փ^
" ՛ ֊ կեանքով
անիմանալի
,
գոյոլ–
քժենէ
ւլուրկ
էութիւն
մ լն է, ու դաոնալով Ա իտա
լին՝
«Խաթըրդ չմնայ, Պ • Սիտալ,
Հայաստանի
կառավարութիւնբ
ա րտասաՀմ
անի
մ էք
ներկա -
յաւլոլած է աննշան եւ ե բկբո րգական
մարդոց -
մ
ով»
:
Տետոյ
ուղղելով
իր քսօսքր
բոլորին՝
բսալ.
« Ես յաճախ
շեմ բաժնած
Գաշնակցութեան
աե սակէաներր
. քննաղ ատած ալ եմ Գաշնակցա -
կաննե
րր, եւ սակաքն պէտք է խոստովտնիլ
որ ա–
նոնք իրական
կազմակե
րսլու
թ իլն
, Ուժ կր ներկա–
քաղնԼն
, ուն
քն արժէ քաւո
բ
մ տաւո րականներ
եւ
ղործիչներ
, ս րոնցմէ ես ինքս ռգտուած
եմ իմ Փա–
բէղ
ղտնուած
միքոցիս» :
Այստեղ
զանց կ՚առնեմ
իր յիշած
անուններբ,
չվ իրաւ սրելու
Համ ար ենթականերու
Համեստու–
թիւնբ :
կապարէ
լռութիւն
մր ՚ոիբեց
սեղանին
վր՚սյ
ե լ որաՀին
մէք՝ կերտտնի
այս խարտոցող
խօսքե-է
րք,ն
յետոյ։
Բիչ վերք Օաոաքդիմական
խմբակ^^
թողոլց
Հաւաքս
,թք,՝
Աիաալին Հետ առանձին
րլ–՛ ՝՝
լալու պատրուակին
աակ։
կ.
թ֊ԱՆՏՐՃԵԱՆ
ԵՐԵՒԱՆՆ I ԻՕՕԱՒՄ
ՀԱՅ
ԵՐԱԺՇՏՈԻԹԵԱՆ
ՊԱՏ7ՈԻԹԻԻՆԸ
" ՚ ր –
՚՚լաղրոթեան
յանձնուած
է Հայկական
Հանրապե
տութեան
Գիտութեանց
Ակադեմիայի
պատմու -
թեան
բաժնին
կողմէ : կբ պաբուռսկէ
շուրք քա -
ռասուն
պրակ
, երաժշտութեան
պատէքութեան
սկիզբէն
մինչեւ
մեր օրեբր։
Հոն ղետեղած
են ե–
րաժշտադէտ
Տհղրսնեանի
, Ապե .դիարեանի րս ՜
՚ոեղձաղործռլթք,լննեբբ,
ել Արշսկ
Տօնրկեանի
ղրուածքր,
Վենքնի եւ Աթաքին՛,
կերպարներՐ
Հայ
երաժշտոլթետն
մէք» : Ա՚իւս
Հատռւահներուն
մէք.
Հայ երաժշտութեան
մասին
եղած
ղ
իտռղու–
թիւԿներբ
ցոյց կուտան
բոլոր
կնճռոտ
Հարցերսւ
լռւծումր
երաժշաւթեան
մասին
է
Հակալոլթիլնբ
րս
լո ր ե րկիրնե րուն մէք. . • Տեղա–
վէոքսու
թեան
ւլլխաւոր
ուժերն
են .
Բանուոբա
—
կան
ղ.ի կտա տ ո ւր ան մէկ երկբի
մէք , յեղավա
խա~
կան
շարժումբ
րս
լ՛՛ բ երկիբնեբուն
մէք։
Գլքսա—
լոր
պաՀ ես տնե րն են
կէս ~ պբո լետա րական
ել
փոքր գիւգտցիտկան
ղանգուածներբ
բարգաւաճ
ե բկի
րնե
բու
մէք ,
ազատ
աղ րական
շարժում
ր
ղ աղ թավա
լրերոլ եւ Հպատակ
երկիրներու
մէք
...
Ուժերու
ղ ասալորմ
ան
ծրաղ իրր •
բանուո
րական
յեղավւոքսու
թեան
զքնա կց ութ
քէւնր ազատա
ղրա
կան
շաբժման Հետ , գաղթավայրերու
եւ Հպատակ
ե
բ–
կիրներու
մէք»։
Այս է պաաճսոլր
էր , չքաո4աբ կբ կւպէձ-է^ թէ
Ֆրանսայի
ներկայ
խլրտումներբ
սաՀմանուած
չեն
քսափանելոլ
Հնգկաշինի
սլատե րաղմր , "՚ձԼ
" • յ "
Վ
՚՚ՐւԻ՚՚՚լ՛
՚ ^
Ի Ւ Յ
մրն է Հեռացնելու
Հ՚ոմար
Ֆրանսայի
դլխաւոր
ուժերր
բուն
ռաղմագաշտէն,
ուր
կռիւի
րոնուած
են խորՀբղային
պտՀեստնե -
րուն
Հնգկաշինի
աղատադրական
շարժումին
Հետ :
Ամէն
պարտղայի
մէք^ բացորոշ է որ
Համայ՛
նավարներր
կ՝ոլղեն
շաՀաղործել
տնտեսական
պաՀան քնեբբ,
սաստկացնե/սլ
Համար
պայքՍ՚բՐ
Ա՚՚՚լանտ՚տնի
ղաշքնքքն
ել Մաբշբքի
ծրս՚ղրքն,
ու
րիշ
քսօսքով՝
Արեւմուտքի
գէմ, ի նպաստ
հ) • Մի
ութեան :
Ա–
Fonds A.R.A.M
