ԶԱ6ՆԵՐ
ԳԱԻԱՌԷՆ
ՎճԼՍՆԾ
\
(յապադած)—
Մենք ալ
սէօ%կի%ք
^քԲանուկներռլ
Օր՝»լշ։ կասլոյա
Խաչշ Հոս իր
Դ(լպ֊
րոցր
սլաՀելէ
զասւ
, կր կատարէ
իրեն ինկած
թ՚՚լոը.
սլարտականութ
իւննե
ր ր : Նոր տարուան
եւ
Ծնոլն–
գք՚։՚*՚Ծ–թիւ
աղքատներու
եւ որբերու
բաժնեց
շօշա
փելի
գումար
մբ, այցելեց
Հիւանգնեբու
եւ Գըմ–~
բա^իսանեբոլ. :
Չմոռցաւ
նաեւ ուրախացնել
Հայ մ անո ւէլեե ր բ ՚,
Հանգէսին
բացումբ
կաաաբեց
Տիկէն
Պայծառ
Մաղաքեան
, ամփոփ
ճաոով
մբ : Գպրոցի
աշա~
կերտնեբր
եբգեց
ին կապոյտ
քցաչի քտյլերգբ,
որ–
մէ ետք
մէշ ընգ մէշ տեղի ունեցան
աբտասանոլ–
թիւննե
բ եւ ե րգո
լեց
ան երգեր
:
Բոլորովին
նորուս
, Հազիւ
երեք ամիս
գ"/րոց
յաճախած
մանուկնեբր
կարդացին
իրենց
սորված
ել. նախասիրած
գասերբ
, մեծ ուրախութիւն պատ–.
ճաոելով
ծնողներուն
եւ Հանգիսականներուն։
Ի -
րենց դասերէն
կարզացին
նաեւ
անցեալ
տարուան
աոաշին
դասարանի
աշակեբտներբ
: Տղաքր
եւ աղ–
շիկներր
ներկայացուցին
ՀձՓոքբիկ
խանութպան
»
մանկական
խաղր\
մէկ արաբով։
Ապա
բեմ
եկաւ
« կաղանդ
Պապիկբֆ
, պաբկր
շա լկած %
Զ՚՚^զակի
տասներկու
ղրբնգողներր
աւեէրեցին
Նսր
Տարուան
ղ ալուստբ
: ՛Բն ա ցած
երախանեբր
արթնցան
, կաղանդ
պապիկի
կողմէ
քննուեցան
ու տրուած
Հարցումներուն
քաշող պատասխան
-
ներ
տուին : ի վերշոյ
կաղանդ
Պապիկր
բաժնեց
իր
նուէրնեբր
, ղանաղան խրատնեբ
տալով
եւ մա–
նուկն՚երէն
խոստումներ
առնելով։
Մօտ
•
Հարիւր
մանուկներու
նոլէբներ
բամ-նոլեցան
։ Պ՛
Լեւոն
Տէր Ա արղ իսեանր
խօսք առնելով
բացատրեց
մ ա
յ–
րենի
լեզուի
անՀրաժեշտոլթիւնբ
եւ մեր գասբն
֊
թացքներու
գերր,
շեշտեց
մ իաՀամուռ
շանքերով
մէկ
դպրոց
պաՀելու
բացարձակ
կարեւորութէւ^ք*՛
եւ թելադբեց
ղօրավյւդ
Հանդիսանալ
եղածին
է
Այս
,առթիլ
^ոբՀաւորելի
գտաւ
ուքքււցիչ
Պ ՝• Այ՚էՐ
գին
Մաբէոիբրյէեանի
ջանքեբն
ես Հապաբ
ֆրանք
^ո/֊իբեց
կապօյտ
իքաչին : իր օրինակին
Հեաեւ1է =•՝
չով ուբիշներ
ալ մասնկէկցեցան
եւ քանի մբ
վայր^
կեանի
մէշ գոյացաւ
կոկիկ
գումար
մբ
՚.
\
Ամէնէն
վերշ բեմ եկան
գպրոցի
Գ. զոԼգրՆ - ՚
թաց դասարանի
աշակեբտուՀիներր
Հայկական
տարազներով
ել յաշողապէս
պարեցին
Գ^՚ւ2.Կ՛
պարեր
։ ՇնորՀալորելի
են թէ պարոզ աշակեբ
-
աոլՀինեբբ
ել թէ իրենց
սիրելի
աոաշնորդ
Մարի
Միքայէլեանը
(Տիկին
Օտէթ
Մ իքա յէ լեանի
գուս~
տբր)
որուն
նախանձախնդրութեան
եւ
յաբատեւ.
աշիաաանքին,
արդիւնքն
էին
պաբերր։
*1ւհրկայ
ւքը
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆ՝Բ
դուրս
, սեղանին
վրայ
կր գտնուէին
կարգ մբ տր–
պագբուած
յա յտա րա բութ իւննե
ր , որոնցմով
«/•-
լէրի
Ժէօն
Թիւրքլէր
Պիրլիկ»ին
կբ պահանշէր
որ
Նաղրմ
Հիքմէթ
աղատուի
։ Հքաա անպատկառ
լեղ—
ուով
մր զրուած
այգ
յա քտա րա բութ իւննե
ր ր կոչ
կ ուղղէին
Թուբքիո
յ
մ տաւո րականնե
բուն
։ Ատո
-
րեւ առաշ կը բերենք
անոնցմէ քաղուած
կաբգ մր
կտորներ
•
« Թուրք
ազգին
անունր
ամբոզշ
աշխալՀ -
Հին մէշ պատուով
ոգՏկոշող
մեր սիբելի
Նաղրմ
Հիքմ է թին
կես֊՚նքբ
վտանգի
մէշ է %
Տասներկու
տարիներէ
ի վեր,
բանտերու
մէշ փտելէ
^ ^ / ՚ ^ ւ
էբրեւ
թէ չբաւէ
ին եղած
չա ր շա րանքնե
բ ր ,
Հիմա
ալ Անղ արա
յի ւյնտանին
մէշ, խցիկ մբ
րանտաբկե֊
ցին
ղ.
•յնձին»
։
. Տայաա բարո ւթեան
մէկ
մ ասին տակ
սա
ան
պատկառ
պաբբերութիւնւբ
կար
.
« ԱՀա
Ջան
՛Բա
ք ^էքե մօտաքուտ
ւքւսխճանր։
ԱՀա
Յէհքօվի
ել
Ան
թոն
էս բու ի անւլեա
լ վախճանր
։ Նաղրմ
ին
բան–
տասլաՀնեբուն
ալ ուրիշ ւքախճան
մր չսպասեր
• •՝» ։
Աքդ
ուսանողնեբբ
մեծ մասով
ինք ո՛՛՛ւ
երկրէն
դուրս
զրկո՜ւեցան
, եբր անոնց ձախակողմեան
բ լ ֊
լալու
մ ասին
քննութ
իւննե
ր կր կատարուէին
։
կիրակի
5
Փետրուար
, տեղի
ունեցաւ
Հ • Մ ՚
Մ ՛ի ախոյենական
մրցումբ
ք՚սիի մեր գաշտին
վ^ը~
բտյ,
Հ. Մ– Մ– ձ.Տ.
IՀՕ^^յ՚
գէմ
։
.
յ՛ամր
13 –ՅՕ/՚Տ՛
մեր պաՀեստին
դաշտ
եկաւ
խանգավառ
ու աշխոյժ։
Առաշին
վայրկեանէն
մեր
մարղիկները
յաբձակոդականի
անցան : Ա–
կիսա–
խազին
մեր տղաքր
յաշողեցան
երկու
նշանակէտ
շաՀիլ : Հակառակոբգբ
իր ճիգերը
լաբեց ,
գոնէ
պատուաւոր
գուբս
գալու
Համար։
Եբկրորդ
կի -
սախաղին
Թուաբի
յաշոզեցալ
կէտ
մր
նշանակել,
քիչ
փեբշ մեր տղաքր
երրորդ
նշանակէտ
մ լ ^
ալ
շաՀեցան
։ հքաղբ վե բշացաւ
ի նպաստ
Հ • Մ • Մ՛է
3
֊ 1 :
Մեր
պաՀեստին
լաւագոյն
յառաշգիմութիւնբ
կ՛՛ունենա
յ շաբթէ
շաբաթ : Տառաշիկա
յ
աաբուան
Համ ար անփոխարինելի
ուժեր
պիտի
Հասնին
։
Նշանակալից
էին Տարութ
, Ա արդիս եւ Ժօժօ
Մխի–՜
թարեաննեբր։
Արտակ
կեդրոնի
սիւնն
է
գաբ
-
ձած
, Աեբոբեան
իբրեւ
խմբապետ
յանգուգն
է
խաղին
մէշ, իսկ Պօպօն եղբա քրները
խազի
լաւա
գոյն
կազմակերպիչներն
են : Մարկաեան
լաւագոյն
Հարուածողն
է , պաՀեստիի
բերգապաՀն
ալ
իր
կարելին
ըրաւ ։
ժամը
15-30/5՛ Հ.
Մ՛ Մի Ա՚ը գաշա
եկաւ
կարծես
քիչ մը.րնկճուած։
Գնդակի
առաշին
Հար
ուածէն
Ր" I" ՐՐ
Ղ Ր"^
առլին Հակառակո
րգի
բե
բ–
ղին
վրայ։
Հազիւ տասը վայրկեան
անցած
, առա—
շին. կէաը
նշանակեց՜
լառաշապաՀի
կեգրոն
Տա
-
կոր,
քիչ վերշ
Լօշեան
երկրորգ
մբ, յետոյ
ձախ
ծայր Տակոբ
երրորդ
մը տեզաւորեց
: Հակառա
-
կորդը
ոբ խաղի
սկղբնաւորութեան
կբ
յոխորտար
եւ վսաաՀօրէն
քաղթական
կր խաղար
, մեր տղոց
յարատեւ
յա
րձա կո ղա կան
էն վՀատած
,
անցաւ
պա շտսլանոզականի
։ Հ • Մ • Մ՛ի
մ ա րղիէ^ւե
ր բ Հա–
կառակ
գաշտին
ցեխոտ
ըլլալուն
ել
անձրեւին
սաստկանալուն
, արագաշարժ
էին եւ վճռական
:
Ա– կիսախազր
վերշացաւ
ի նպաստ
Հ– Մ ՚ Մ ՛ի
5
0
՚ Երկրորզ. կիսախաղին
Թուաբի
գեռ
կը
քուսաբ
շաՀ
իլ : Մեր տզաքբ
նոյն արագո ւթեամ
բ
եւ քարատեւ
յաբձակումնեբով
վեցերորդ
կէտն
ալ
շաՀեցան
։ Հակառակորգբ
քաշողեցաւ
նշանակել
կէտ
մ ր , մեր տղաքը
անմ
իշա պէս պատաս խանե
-
ցին
.եօթնհբորղով
մը՝. ՚Բիչ-վերշ
ութերորգ
մը
եւս– Ա՚եր
մսւբղյ,կնեբռւն
ոգեւորութեան
սէսՀմս^
չկաբ։
թուաբի
բոլոբովին
կաղմալոյծ
^
.
խազի
վերշխւոբոլթենէն
ք^ւԱւբգ,յէամ
աէւաշ
/չ՚^չ՚^Ը.
լքեց։
իյազը վերշացաս
Հ^Մ-Մ՚ի
1՚»խ1*՚Իէէ
Բ"ղ~
թանակով
8 1 :
Մեր
յառաշապաՀ
գէ^ր
իր էաւագոյՆ^
բրաւ. %
Երկու
Տակոբներ
, Լօշեան
, Վարուժան
եւ Համ -
բարձում
, Պարոյր
,
Մ ինաս , Համազասպ
անան
-
ցանելի
պատնէշ
մ լ ^ էին , իսկ կինքաբ
եւ
կզմես
իրենց Հարուածներով
ապշեցուցին
Հակառակոր
-
ԳՐ՛
Մեր բերգապաՀր
անփոխարինելի
է :
Գովելի
^Ր
կարղապաՀութիւնն
ու
թ֊էքնիք^ ւ/՚ճՀ,
տղայոց
:
Ւս կական դնգակախաղբ
վա
յե լեցուցին
Հանգիսա–
կաննեբուն
: Հ^նորՀակալոլթիւն
իսիի մեր
Հայրե–
նակիցնեբուն
որոնք՝ Հակառակ
անձրեւոտ
օգին
փութացած
է ին քաշալերել
Հա յորդիները
։ Մ ա -
նաւանգ
Պ– Կբօնիկ
Տակոբեան
ոբ ամէն
կիբակի
մեր
անբաժանելի
խրախուսիչն
է , նիւթապէս
թէ
բաբոյապէս
: Երանի
թէ քանի մր տասնեակ
այս -
պիսի րաբեկամներ
ունենայինք
։ Պ • Եր • Ատանալ–
եան ոգելորոլահ
500
ֆրանք
նուիրեց
Հ • Մ • Մ ՛ի •
ԱՀա
այս է կենդանի
ղոբծը
: Մեր Հակառա
-
կ"բգնեբու
քսութեանց
եւ խլրդային
աշիւատանքին
կր պատասխանենք
մաբղական
ոգիով
ու արի
Հա–
յսւ կեցուածքով
:
6–
ԳԻՏՈՂ
Գատւ^հ
գաղու՛թ
ԵՐՈՒԱԱՂԷՄԻ
Ս– Ցտրութիւն
Տաճարին
ղմ–
րէ
^Ր
"՚յրեցաւ
1949
Նոյեմբեր
23/5՛,
ինչպէս
գլւ–
րած
է ինք
Ժամ անակին
: Աղէտբ սկսած
էր աբկա–
ծով
, երբ Հանրօգուտ
շինոլթեանց
տնօբէնութիւ
նր կր նորոգէր
ռմբակոծոլթենէ
վնասուած
մա —
"երբ։
Տաճարին
գմբէթբ
վե րա շինուածէ
ր
1808/5/
աՀաւոբ
ՀբգեՀԷ
վերշ
, կը բաղկանար
արտաքին
,
միշին
ել ներքին
խաւերէ
: Արտաքին
մասր,
ոբ
շինուած
ատաղձէ
եւ ծածկուած
կապարով
, փեց
ժամ
տեւող
ՀրգեՀէն
աքրեցաւ։
^արտարապետներ
Հաստատեց
ին թէ ՀբգեՀբ
չէր վտանգած
կառո
յ -
^Ր՛
Արաբռղութիւններր
շարունակուեցան
,
եւ
յանձնարարուեցաւ
կատարե
լ առժամ եա
յ
նո րո -
գութ իւննե
ր ր
որուն
Համ ար ծախք
նախատես
-
ուած է
2500 - 3000
սթեր/ին
:
յ11ՏձԼՈԱՆ
՝Բ
«ԷՐՕԱ» 0ՐԱՑՈ8Ց
1950
(պատի), պատկե–
րաղարգ
, գրական
եւ վիճակաղրական
տեզեկոլ
-
թհււնեբով։
Հասցէ.
ՏՍ. ^&V&ա Տ31էՅՈ€, ւտեէՅՈ
(Բէքտտ) :
ԱՐՓԻ, գրական
, գիտական
ամսաղիր
:
Ա–
տարի,
թիլ
4—5
(Նո քեմ րե ր-Գեկտեմ
բե բ
1949)։
հ1մբագիր
Հրատարակիչ
6ուիսէփ
Թաղէոսեան
:
ԿՀս^ն
աւելին
նուիրու ած ՝Բրիսաափոբ
Մէքայէլ
-
եանի, ծննգեան
^Օտմեակին
առթիւՀ Պատկեբա
-
զարդ։
Հասցէ.
^V^. ԸեեՅէՅՈ, յշեքՁՈ (ԲշւՏշ) :
՚>օւ\ք>.–7
• ՛օ՛
.ք՛ ՛ո՛ ՛ո– –ո՚
֊ք՝<՛
՛ո՛
" ՚ "
՚ոէ
՚Ոէ
\ո,—
Ո՛Վ ՈՐ
ձԻ^.Գ ք^Ա<ա՚1.ՈՐԴ֊ ԳՏՈւէ. « ^ « 6 -
ԲՈ6ժ»ն,
ՑՐԻ «
ՈԱՌԱՋ
» ՊԻՏԻ Ս Տ Ա աՅ
ՎԵՑ ԱՄԻՍ :
<ՑԱՌԱՋ»Ի
ՊԱՏՄՈԻԱԾ՚ԲՆԵՐԸ
ՆՈՐ ՓԵՕԱՆ
Հաւաքուեցան
; " է ֊ / ՚ ^ ք
եւ իրարու
նայեցան
գաբմանաՀար
։
« Լուսապսակբ»^
սայլի
անիւի մաշած, երկա
թէ
շրշանակ
մրն էր։
Նոբ
փեսան ձին ամբասաանելու
Համար
«լեդու
թափեց»
:
֊
Անպի տան , խրտչոտ
, երկչոտ
կենղանի
քայլ
առնել
տալ
անկարելի
եղաւ : Ատիպուած
կր՜
րակեցի
. . . ; Բան չկաբ : Ոչինչ
...։
Կբ շանաբ
ձայնին
անվախութեան
երանգ տա–՛
լու
սքօղել
սրտին բաբախում
բ ։Ա ակա
ւնտղաքբ
նշ–
մարած
էին տազնապր
։ կարապետ
շբշակայ
մա -
ցաօնեբուն
մէշ սովորական
խուզարկութ
իւններ
ընելէ վերշ
, Համաձայնեցան
միասին
քալել
մինչեէ–
տուն :
Կիրակոս
ուշ ատեն Հասած
էր տուն,
իյաթու՛–
նր (նոր վէեսին
մաքբբ)
երբ ղա քն տեսաւ առան
-
ձին,
մտաբերեց
ղ ժրախտութիւններ
, ու սարսա
-
փաՀար բացագանչեց
.
--
Գետնին տակր
անցնիս , ճզակտոբ
րլլաս ,
կարմիր
խոց Հանես , ո՚՚լր
է էֆէնտիդ
, ո՞ւր
մը–
նաց , ի՛՞նչ պատաՀեցաւ
, րսէ րսէ
. . .
Կիրակոս
շուարած
Տհկնոք
ե ՝տամրան^թնե
րէն
,
ձիուէւ
.թայլերր գարձոււք գէպի
ՖէթԻքէ
= Կէս ճամ–
բան
չՀտսած
, Հանգիպեցալ
նո քն գիւղացի
խուլ
Հաճի
՝Բէբիմին
որ կբ վազէր
գէպի
իր կքգմր
քէն
յայտարարեց
թէ՝
կամոլբշը
յելոլղակնեբէ
պա
-
շարուած
է, իրեն
վյրայ կրակ
բացին , բարեբախ
-
տաբաբ
ուսէն նետե լով անիւի երկաթէ
շբշանակր
զոր
Հայ գի՚-գի
երկաթագործներուն
տարած
էր
մաշած
ու կոտրած
մասբ
նորռդել
տալու
Համաբ
,
յաշոզած՜
էր փախիլ
ու աղատիլ
անոնց
ձեռքէն
• •
ՄուՀամէտը
վկայ՝
ան տեսած
էր անոնց մէշ ձիա–
լոր
մ լ ^ ալ որ չորս
կողմ
ր «կրակ
կբ
ցանէր»։
կիրակոս
ենթարկուեցաւ
նոր
ու
խորունկ
սարսուռներու
։ Եթէ՝
էֆէնտին
անոնց
թակարդին
մէշ
ինկաւ,
ի՛՛նչ պիտի
ընէր,
ի՚^նչպէս
պիաի
կա
րենար աղատել
ղա
յն : Որոշեց
գտնել
յելոլղակնե–
րը եւ կռուիլ
մ ինչեւ
իր վերշին
չ " ՚ ֊ ն չ ը : Մ արակեց
ձին
։ Ոէ-ստա Պօղարի
աղբիւր
ի Հանգիպակած
ճամ
բուն
վբայ
նշմաբեց
խումբ
մը մաըգիկ,
կը քա
-
լէին
կողք կ"գքէ
^
մը իրենց
ետեւէն
։
Թամբին
արծաթեայ
սարքուածքէն
բնորոշեց
թէ
ան է–
ֆէնտիին
նժոյգն
է , ուրեմն
Հաստատուեցաւ
գըժ~
բախտութիւնը
, չ"րս
յելոլզակնեբ
առեւանգած
է–
ին
զայն,
ու կը տանէին
գիւղ փրկագին
պաՀան
-
շելու
Համար
։
իշաւ
ձիէն
վար,
ճամրէն
թեքեցալ
գէպի
ե–
ղեբքի
թթաստանը,
ձին կապեց ծառի
մը ու Հաս–
տաբուս
թթենիի
մը ետեւը
դիրք
բռնեց :
ԸնգՀար–
ուելու պատրաստ
էր , վստաՀ
իր գնդակներու
ան–
Վրիպութեանը
, պիտի
սպաննէ
ր յելոլղակնեբը
ու
ազատեր
կալանաւորը
(Կիրակոս
նշանառութեան
վարպետ
մ ըն էր) ՚
իյումբր
նշմարած
էր ձիաւռրին
գէպի
պարտէզ
սպրդիլը,
իրենց
քա՛յլերը
գանզազեցոլցին
%
կարապետ
զատուեցաւ
րնկերնեբէն
, ղգոյշ
անցաւ
քով^աի
արաՀհտներէն,
մտաւ
նոյն
թթասսոյւնը.
մօտեցաւ
դարանակալ
սպասողին
կռնակէն
ու
ձայն
տուաւ
,
-
ճանչցուր
ինքզինքդ
, ո՚*վ ես ։
,
Կիրակոս
ձայնէն
ճանչցաւ կարապեաբ
ու
պա–
տասխանեց
.
կարապետ
, ես կիրակոսն
եմ :
Ե րկուստեք
կասկածները
փարատած
,
Հա–
ւաքոլ^եցան
Ուսաա
Պօղարի
աղբիւր
ին առշեւ
ուր
ղո յգ
մ արմ արէ
փողրակները
Հ րէ շա յին
աչքե
բու
"1է" Կը Կքրնտյին
ու իրենց
բերնէն, առատ
մշու
շի մր մէշէն
կը թափէին
աղմկոտ
շ ս ՚ ֊ ր ը ^
^"Կ"՚,ք
ընկուզենիին
արմատները
էիգելով
ու
մաշեցնելով։
Լեզունեբուն
«կապը քակուած»
էր : Ամէն
մէկը
պատաՀարէն
իրեն ինկած
բաժինբ
պատմեց
, անց–
քերր իբար կապեց
ին ու գտան
Հանելուկի
բանա–
լին։
կիրակոս
կը գատապարտէր
խ"1–լ Հաճի
՝Բէ -
ՐԻ՚^Ը.–* նոր փեսան
, «վախկոտ»
նժոյգը,
իսկ կարա
պետ
Հեգնանքով
ըսաւ
չէ , չէ , մի մոռնաք
է -
ֆէնտիին
քաաւունքի
մէշ ըլլալ/լ,
չար
գեւ.^բն
ոէ.
կախարգնեբը
...
—• է կարապետ
աղբաբ
քառասունքիդ
քեզի
ալ
երեւցա՞ն
.
ՉՀանգուրժեց
նոբ փեսան
ու պոռթկաց
.
—• Կախարդն
ու գեւը
ինքն է, ո՞վ պիտի
մօ
տենա
յ անոր .
—• Հա , աղայէկս
, անոնցմէ
զերծ
մնալու
Հա
մար միակ
միշոցն
է...
~՜
Այսինքն•..
"~
Զվախնալ
, . . Հասկցա՛*ր
է
Գ1-ՈՐԳ- ՋԱԲՐԵԱ1–
Fonds A.R.A.M