Ոճէտգոէեը
դա9ապաքաոՆեցաւ
Գաղութէ
գաղոցթ
ՇթՕԻթԿԱՐՏ^Ցէձ
0ունր^ր
(9«յււս4)
Ցոէֆուարի
24։թ, 2ճթ
էւ
ՅՕ^Տ՛,
ամերիկեան
մ ի –
անգամ դասաարանին
առքեւ. աեղի ունեցաւ, գատա–՛
՚էարոլթիէնքւ
այն ոճրագորհ՜ին
, որուն
ք ի չ
մնաց
զոՀ պիաի երթար
մեր րնկերներէն՝
Տտմրարի
ոս֊
Ոէիկանապետ
Գրիգոր
՚քյերոէսետն,
անցեալ
-
յեմ րեր 1՝ձի գիշերր։
ինչպէս
կր
յիչեն
րնթերցոգ–
ներր,
Լիամիկոն Գամպարեան
անունուի
չարագործ
մ ր , ղանակաէ
ծանրապէս
փի րաւո րած
էր
րնկեր
Գ • Ներսէսեանր
եւ ապա
, թեթեւապէ»
, իր փւա–
խուստր
արգիլել
ուղող
րնկեր
Ա՚տնուկ
Բարսեղ
- ^
եանր : Տետո
յ ձե ր բա կա լո ւե լո փ
,
ի ր կարգին
լալ
մր իա չտան ւլո ւած
էր՛
Երկու
Օր տեւեց
փկաներու
ռւնկնգրոլթիլնր
: ՝
Ամբաստ անոգ
կողմբ , չորս փկանե րոփ
Հաստա
-
աեց , թէ ինչպէս
գո բծուած
է ին երկու
ոճիրներր
եւ թէ
ինչսլէս
, ո ս տ ի կանա պե տ ի ձեռքէն
փախչե
լու Համար , նախապէս
ուրիչի
մր Հետ
կռուի
տ
-
ռիթբ տուած
չարագո
րծր Հանած
էր գանակր
եւ.
բնկեր
Ներսէսեանի
փորր
ճեղքելոփ,
գուբս
թա
-
փած
էբ անոր աղիքներբ
:
Պաչտպան
փկաներէն
մէկր
միայն
փորձեց
պաչտպանել
չարագո րծր , րսե լոփ թէ ան
յարձա
կում
կբելոփ,
ինքնապա չապանո ւթեան
Համար
գործածած
էր իր զ՛մելին (գանակի
մբ
մեծոլ
-
թեամբ)։
Միւս
երեք փկաներր,
որոնք
առաքինին
եւ Մս՚միկոնի
Հետ
միասին
կերած
- խմած
էին
ոճրաւիորձէն
առաք, խամբարի
ճաչարանին
մէք ,
խուսափողական
սլատասխաններ
տուին
ել Հա
-
կասութեանց
մէք բոնուեցան
:
ԱմերիկոլՀի
մր, ոբ րնգՀ • գատախաղի
աթո
ռր կր ղրալկր
, սլաՀանքեց
յանցաւոր
Հռչակել
մե–
ղաղրեալր,
մինչ
այս
փերքինի
սլաչտսլան
փաս
-
աարանր
, լնգունե
լով Հանգերձ
,
թէ իր
փկաներբ
ումեղ
չէին
եւ նոյնիսկ
Հակասութեանց
մէք
ին
կան , պաՀան քեց անոր
անպարտ
ա բձակում
բ ,
պնղե լոփ որ յարձակում
էբողբ
, նո յնիսկ
ոստի
կան ա պետին
կողմէ , իր փոխտնորգեալբ
եգած
էբ
ե լ Հետեւաբար
կռիւբ
ունէ ր ինքնասլա չտ պան ու -
թեա՛էւ
բնոյթ
: Մնաց որ մեղադրեալբ
կր
մերմէր
իրեն փերագրոլած
երկու
ոճիրներր,
րսելոփ
թէ
ղանակբ
գործածած
էր յարձակողներբ
իրմէ
Հե
ռու
սլաՀելու
Համար
միայն
եւ թէ ոեւէ մէկր
չէր
փիրտւո րտծ
:
Ամ երիկացի
գատաւորր
,
ուն1^գբո
ւթիւնր
փե րքա ց ած
Հռչակեց
ե րկրո րգ օրուան
իրիկունը
եւ յայտարարեց
, թէ փճիռբ
պիտի
Հաղորգէ
Տունուար
30/՛
առաւօտուն
:
•՚ ՜" Արգարեւ
, այս առաւօտ
, կէս
մամ
տեւած
^%իստի
մ բ լՐւթտցքին
դատաւորը
, պատճառա
բան–
եալ եղբակացոլթեամբ
մբ յանցաւոբ
Հռչակեց
մե–
ղտդրեալր
երկու
ոճիրնե բու
Համ ար ալ , եւ , ա -
ռանց նկատի աոնե լու սլա չտ պան
կողմ ի
առաք
քշած
«մեղմացուցիչ
սլա բագանե
ր ր» ,
Մ՚սմիկոն
Գամ սլարեանր գատասլարտեց՝
բնկեր
ԳրիԳ՚՚Բ
Նե րսէսեանր
փիրաւոբած
բլլալուն
Համար
չ"Ր"
աարուան
բանտարկութեան
եւ
րնկեր
Մանուկ
Բարսեղեանր
փիրաւոբած
բլլալուն
Համար
ալ
երեք ատ բուտն
: Գատա պարտ ետ լբ պիտի
փճաբէ
նաեւ գատա կան ծախքեր
ր :
Պաչտպան
փաստաբանր
ա յսօր
իսկ
փերա^–
ԱՄՄԱՆԷՆ
կը գրեն
թէ Պ^Փ՚տինի,
գ^սլքե
-
բէ% վերք, Պաղեստինեքսն
անցագիրները
Գ^գրա^
էին արժէք
ունենալէ։
Մ ինչեւ վերԼերս
Հ ՚ " յ ե ր ,
Տոյներ
ել Ասորիներ
չէին
կրնար
յորգանանեան
անցադիր
ստանալ։
Այս պարագան
գմուաբոլ
-
թիւններ
կբ յաբուցանէբ
ճամ բո րգութեան
եւ
ա–
ո֊եւտրական
գո րծառնո
ւթե անց Համաբ։
Հիմա
ու–
րիչներոլ
կարգին
, բոլոր
Պաղեստինցի
Հա՛յերը
կը ստանան
յորգանեան
^\–\.
մէկ
անցագիրբ,
որ
կը սլատ կան ի բուն
Աո րգանանց
ինեբու
:
Աւբեմն
Հայերն
ալ կը փայելեն
տեղացիներու
Հաւասար
Իրաւասոլթէէններ
, լնտրելու
ել լնտբուելու
ի -
րաւոլնքոփ
-
Անցագրային
վարչութեան
լնգՀ •
տնօրէնը,
որ եղբայրն
է փոխ
- փարչապեաին
, (ներքին
գոր–
^ոց նախարարէ
եւ բարեկամ
Հայերուն
ըսած
է
թէ • «մեր թագաւռրը
չատ
կը ՛՛իրէ
Հայերը,
եւ
մենք
բոլոբս
լաւ աչյսատանք
եւ փարկ տեսած
ենք
ձեր մողովուրղին
մէք։
ինծի
Համար
Հաճոյք
է
Հայերուն
օգտակար
ըլլալ» :
ԵԱԻԱԼԻ ՄՐԿԱԾԻ
ՄԸ ԶՈ^ղացած
է
ԳաՀիրէի
՚ ^ է ք Պ՛ Եբուանգ
Աարգիսեան
, ելեկտրաՀտր
ըլ -
լալով
իր տան
լոգարանին
մէք, երբ
կը
փորձէր
ծորակը
ըանալ : Հանգուցեալը
խանգավառ
երի -
տասարգ
մլն էբ եւ սիրաՀաբ
Հայ
բեմին:
^
՚ ՀԱՅԵՐԷՆ
ՅԱՅՏԱԳԻՐ
մբ կբ Հագորգուի
Աւո֊
թբբթաունի
ՀՄ • ՆաՀանգներ)
մէք, շաբաթը
երեք
անգամ
երկուչաբթի
, երեքչաբթի
եւ
Հինգչաբ
թի
,
ռաաիօկտյանէն
: Յունուար
^ի
եր–
կուշաբթի
օրուան
յայտագիրը
կը բաղկանար
Ա՛
՛Ծնունդի
չարականնեբէ
, ղորս երգած
է
Աւոթըբ–
թաունի
եբգչախում բ ը ։ Հայերէն
յայտագրի
օրե
րուն
Հա յ ազգ . Հաստատութեանց
ծանուցումներբ
^րի կր ձայնասփռուին
:
ՀԱՅ ԱՐՈԻԵՍՏԱԳԻՏՈՒՀԻ
ՄԸ՝
Տիկին
Նորա
Փափաղեան
տուած
է նկարչութեան
ցուցաՀանդէս
մը ԳաՀիրէի
մէք։
Տիկինը
որ ապրած
է
կեդրոնա
կան Ափրիկէի
Րրիաանակտն
ստացուտծքներէն
Նիկերիոյ
եւ ՛Բօթ տ՝Օրի մէք, իր
տպաւորութ\՛–^–
նեբը
յանձնած
է վրձինին
ղանաղան
մեաաքաՀ՛՛
զէններրլ
վբայ։
Տաքողած
է պատկերացնիլ
թիՂ ^
իափշփկ
աբ՚բրթե
աւքւ&ղութիանց
եւ
նովո(էր\
- յ
թեսճց
տարբեբ
կելրյթնեբըեք.
իք7րք^րդաւոր/>\–՛֊
ք
թիւնը։
Զանազան
քբա՚նիրկ
նկա րնե ի ,
նռյնս^՚լ
զուտ տեղական
տեսարաններով,
ցուցագրուէ՛»՛^
արձաններու
ել մեաաղեայ
մանբ
տռարկանեբւ"–
Հետ
կը լրացնէին
ցոլցաՀանգէսին
ամբոզքու
-
թիւնբ
:
ԹՐԻՓՈԼԻԻ
(Լիբանան)
թաղ.
խորՀուրգր
իՐ
Հովանաւորած
էչ - Աինայի
իյրիմեան
Ազդ՛
երկ՛
սեռ վարմարանի
Հիմնագրութեան
քսանՀինդամ
-
եակի
առթիլ, Գեկտ. 1Տին ՀոգեՀանգիստ
կատա
րած
է հյրիմեան
Հայրիկի
եւ
Հիմնադիրներու
,՜
գրագէտ
Եր՛ Ատեանի,
Խորէն
քՀն յ .
Գույում
–՛
ճեանի,
Տոքթ.
Մասթիկեանի
եւ Հտյկունիի
Հո -
գիներուն
Համար։
Այս
առթիլ
ներկայ
եգած
են
Պէյրութէն
ծանօթ
մաաւորականներ
, ներկայա
-
ցուցիչներ
Հանրային
Հասաաաութեանց
,
օբաթեբ–
թերու
ել
չաթաթերթեբու
խմբագիրնեբ
։
Բանախօսած
են Պ՛ Պ– Ա– Ուբֆալեան
, Խ
Գա
-
լուստեան
եւ Եդուարգ
Տաբօնեան
: Ի նպաստ
գպ
րոցին Հանգանակուած
է Հաղար
իննսոլն
լիր՛
ոս
կի։ Պ. Անգրանիկ
Անուչեան
նո ւիրած
է
Խբիմեա–
նի անտիպ
մէկ նկաբը,
առնուած
Երուսաղէմի
^աքսորի
չբքանէն
, նկարր
որ կ՝արմէ
Հարիւր
ոսկի,
նուիրուած
է դպրոցին
:
ՄԱԻԶԱԿ9
.Ն
ԿԵԱՆ՚Բ
••ք^՛
" ՝ ՚ ՛
յ " ^ ^ —
֊ ռ ՛
•
^•^՚-՚|
՛ու՛.
..ու
աՀ=
ւքւք
նութեան
դիմեց : կը կարծուի
թէ 2 - Տ
ս՚միսէն
տեղի
կ՝ոլնենայ
վերաբանութիւնը
, յանգելով
ան
կասկած
ել անգամ
մլն ալ չարագործի
յանցա
-
պա րտո ւթեան
է
՚
Այ՚՚ոչէս
վեր քացաւ
այս պմգալի
գէոլքր
^
որ
սակայն,
քրէական
ոճիր - աբկած
մը ըլլալէ
չատ
Հեռու
է ։ Մեզագրոզ
կողմը
չուղեց
ՔքՔրել
ներքին
^ալքերր
այս ոճրագործին
, որուն
ետեւը
թտք
-
նուած
են ուրիյներ
: Եւ
գատարանր
գոՀացալ.
զրա գելով
միա
յն գէպքի
առա
րկա յական
քննոլ
-
թեամբ
: Իրո գութ իւնը
այն է , ոբ
չարաւլոբծին
ձեռքր
՚լինոզնեբ
կան
ճամբաբի
ղեկավարութեան
գէմ
եւ լնկեր
Ներսէսեանր
անոնց սարքած
այս
գաւին
սլաատՀտկան
մ էկ
զոՀն է միա յն :
Անոնք
րա յա յտօրէն
կ՛ուզէ ին զարնել
ճամ բաբի
անօ
-
րէն բնկեր
Լեւոն Բէկբ , բայց չարագործը
,
յայտ–
նօբէն
ինքղինքր
անակնկալներոլ
առքեւ
գանելով
,
աճապար՚սծ
էբ իր արարքին
մէք եւ ղանակբ
իքե–
ցուցած
էր ընկեր
Նեբսէսեանի
վրայ։ Ասկէ առաք
ալ երեք անգամ բանտարկուած
էբ իբրեւ
գոգ
եւ
քստկտՀաա
:
Թ՚ԼթԱԿԻՑ
ՄԱՐԱԷՅԼ
— Կիրակի
,
29
Յունուար,
Հ. Մ՛
Ը– Մ ՛ը կբ խազար
մեր սեփական
գաչտին
փրայ
ԸհԶաբւՕՈՈ&է քքՕաՕէւՕՈ յ՚Ւ10ՈՈ€Աք^ 1 1 / ՚ 1 է
մրցումբ
:
Հակառակ
սաստիկ
ցուրտին
մ օտ
Հինգ.
Հարիւր
Հոգի եկած
էին քաքալերելու
Հայորգինեբը
:
Գմբախտաբաբ
մրցումը
սպասուած
արդիլնքը
չտուաւ։
Հակառակորդ
խումբր,
ՏՅ1ՕՈ ,
նման
չէր
միւս խում բերուն
: ՛Մ արզադաչա
իքած
էր
յագթե–
լու փճռակտնութեամբ
:
Գեկտեմբեր
^ին սո յն խում բին
Հետ
իբ սե
-
վւական դտչաին
՚էբ՚՚՚յ
կր մնայինք
Հաւասար
: Աւս–
տի պէտք
էր պաբաուած
գուբս
գար,
սակայն
բո
լորովին
Հակաոակը
տեզի
ունեցաւ
:
ՏՅ1ՕՈ
կբ նչա
նակէ բ խազին
25/ւք
վայրկեանին
իր առաքին
կէ
աը :
Մ եր տզաքր
կ՛ անցնին
անմիքապէս
յտրձտ
-
կռղակսքնի
եւ կիսախաղին
երկու
ւիա յրկեան
մնա—
ցած
կբ նչանակեն
առաքին
կէտր։
կիսախաղ
1—1։
Հա կա ռա կո ր գր քանկաբծ
ս թավւե լով
կուգար
յաբատեւօրէն
վաանղ ե լ մեբ րերղը
: Բայց
իբ ճի
գեր ր մնաց ին ապարգիւն
մ եր
վեբքասլաՀներուն
կորովի
ղիմադրութեան
առքեւ
Գալով յառաքապաՀ
գծին , պէտք եգած
ումր
չունէր։
Մանաւանգ
նախորդ
մրցումներուն
միօ—
րինակ խաղա րկո ւթիւնր
եւ ղա չտ ին ան յարմ ա րու
թիւնր
մեծ
գմուտբութիւններ
կր
պատճառեն։
Խաղբ վերք ացաւ
1—1 :
Միութիւնս
^ո րՀակա լութեամ բ
ստացած
է Պ– հյաչերեանէ
(ւտւ&ՏՇՕո)
Հագար
ֆրանք,
մեր
փոխ
- ատենապետ
եգբայր
Վարդդէս
Մրճոյեանի
միքոցաւ
։
— Սարգիս ԳււՆյււււքճեա(լ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ՊԱՏՄՈԻԱԾ-ԲՆԵՐԸ
ՆՈՐ ՓԵՕԱՆ
Հեռու
գաւառներէ
եկած
թուրք
այինկսւնի–
նեբ , անոր օմանգակութեան
կը դիմէին,
իրենց
բեռներր
ապաՀով
փոխագրելու
Հս^մար
քաղաքէ
քաղտք : Աւ ղեռ քանիներ
, որոնք
նախանձը
կը
չարմէին
նոբ փեսին
ոլարղ
աչխատաւորներ
ք
իրենց ագար՚սկին
մէք ծառայող
Համեստ
մշակնե
րու զտւակ,
բոլորր
իր ^^Ր ձեռքին
նայող
ու ա -
նոր պտչտպանետլներր,
փարձանքի
մբ
պաՀուն
անոնց կռնակր կեցած
էր իր աղա
Հայրը,
քանէ
քանի անգամնե ր ան պարղ րարելաղրով
մբ առ
-
քեւր առած
էր գէպքեբու,
որոնք
կրնային
մինչեւ
ոճրազատ
ատեաննեբր
Հասնիլ
;
Տղաքը
զինքր
էֆէնաի
կր կոչեն։
Ան այգ բա–՛
ռին մէք կբ ՚լգար
թո լլամ ո ր թո ւթեան
, վախկո
-
տութեան
անուանարկութիւն
մբ, ոլ
կրնախընտ"
րէր ոբ պարզապէս
իր անունր
տային։
Բայց րո՛
լոբ Հայ գիւգե րոլ մէք սովորական
աւանդութիւն
էր այդ
րաոին
գոբծածութիւնր
Հարուսաի
տղոց
Համաբ,
մինչեւ
անզամ
եթէ
անոնք
գրել
կարդալ
ալ չգքւանային
:
Ի՛՛Կ Ի^Ք ՚1՜"11""ք աեսածգտգայ
ու արմանիա
լգ որա–՛
կականին
, քաղաքին
պերճանքն
ու նորոլթիւնր
ե–՜
րազելով
անոր
Հոգին երկար տարիներ
տս՚ոապտծ
էր գիւգին
մէք, իսկ քազաքին
մէք՝
երբ մայրա
-
մոլար
իքնէր
կարմիր
տանիքներուն
վրայ,
կ՚ապ
րէր տրաում կարօտը գիւգաց
իին , անոր
Հողին
խո
նաւ թարմ ութեանբ
, մ արմին
դարձած
Հոտին , Լւր
տան
ախոռին
, գիւղին
ձա յներուն
, աղմ ուկին , դո
յ–
ներուն
: Ալ այս երկու
վիճակներուն
մէք
բնտզգօ–
րէն եղած
էբ Հպարտ
ու արՀամաբՀող
:
•
Ամուսնութեան
երկրորգ
չաբթուն
Հայրը
գոբ–
ծով քագաք
էր իքած
ու պիտի բացակա
յէր
չա
-
բաթներով։
Ն"յն տարին
պետութենէն
գնած
էին
տ՚սսնէ
աւելի
գիւղերու
տասանորգի
տուրքը
•
Ն՛՛բ ՚իեսան
վերտՀսկի^
էր Հաբիլրէ
աւելի
պա չ–
տօնէ ութեան
է
Առտու
մբ որո չեց քննական
պտո
յաի
ելլել
;
ՀբաՀսւ\գ
տուաւ
Հետեւորդ
Կիրակոսին
ձիերը
թամբել
ու պաարաստ
ըլլալ
մեկնումի
: Մաա
-
դրութիւնը
ծածկած
էր մօրմէն
, Հարսր
միայն
ծանօթ
էր կատարուելիք
«անմ տութեան»
:
Բա
յց
տասնրՀի՛նգ
օրուան
կենակցութիւնը
դեռ
իրեն
Համարձակութիւն
չէբ աար
առարկութիւն
կամ
դիտողութիւն
ընելու
: Աւբեմն
աբցոլնքոտ
ա չքե–
բով
ո ւ չառագոյն
դէմքով,
լուռ
նայեցաւ
Հասաէ^
ի վեր
ամուսնոյն
, երբ ան գուբս
ԿէեԱէր
ննքա
-
սենեակէն
է
Մայրբ
յանկարծակիի
եկաւ
թամբուած
ձիեբր
տեսնելով
տան
Հեծելաքարին
առքեւ՛
սարսափած
փազեց գէպի
իր աղան , երկու
ձեռքեբովը
Ուսե–
րէն կախուած
է
Տզաս , խելքդ
կերա՚՚բ
, խենղեցա՚^ր
, ո"լր
կ՚երթաս
քառասունքիդ
մէք :
— Մայր,
արեւը
մաբը չմտած
կը վերադառ
-
նամ
:
— Ջէ^ չէ ^ չեմ թողուր
, աոքէղ
մեռնիմ
, մե
ռելիս
վբայէն
անցիր է
Մ օր աղաչանքին
ու սլնղո ւմնե բո՛ւն
՛ք իացան
տան
ս պաս ո ւՀ իներ ո ւն զարմ անաՀար
չաբժումնե–
րը : ՚Բառասունքի
մ էք ... տունէն
Հեռանալ
• • ՚ ,
դիլզէ
գիւղ
թափառիլ
, գիտակցա
բա ր
աղէտին^
գիրկը
նետռւիլ
չէ՛՛ր :
\
-
է • • : Ըսի : Լոյսը չքաչուտծ
տուն
կ՚ըլլամ
,
Հասկցա՛՛ք
:
Մ օրը փեր քին պաղատանքը
եղաւ
Հաւլուսաին
դրսլտնբ
գնել
Երուսաղէմէն
բերուած
խաչբ,
որուն
կեգբոնի
ոսպնեակէն
կ՚երեւէր
3իսուսի
Ա • Աա
-
բութեան
պատկերը,
ու Հաստատ
խօսք տալ,
թէ*
փերքալոյսէն
առաք
տուն փեըագարձած
պիտի
րլ–
Եր իաասա րղր ձի նստելէ վերք, ակնարկ
մր նե
տեց
ղէպի
ննքասենեակի
սլատոլՀանները
ուր նչ–
մ արեց նոր Հարսին
կիսագէմքը
, վա րագո
յրի
նեզ–
լիկ բացուածքէն
աչքերր
յառած
իր վրայ,
տր
-
խուր , մտաՀոգ
: Նո յն պաՀ ուն մ ա յրբ խիստ
Հբա–
Հանգներ
կուտար
կիրակոսին
կոչնակէն
առաք
անպատճառ
տուն
վե րագա րձած
րլլալ
• • • :
Անոնք
զինուած
էին Հին ասպետի
մը
նախանձը
շարմելու
աստիճան
: Աոլրացին
գիւղի
փողոցներէն
դուրս , մագլցեցան
բլուրն
ի փեր , անցան
կիր -
ճեր : Իրենց գտարիւն
նմոյղներուն
Համար
օրուան
մէք աասր
գիւղ
այցելելր
գմուար
բան չէբ
: Կրր~
նա քին ՚իեբքալոյ՛՛էն
առաք տուն փերագաոնալ
, ե–
թէ
զի պուած ական
յտպաւո
ւմնե բու
չենթար
-
կուէին։
Գիւղերր
իրարմէ
Հազիւ
3—4
քիլոմեթր
Հեռտւորութեամբ
բամնոլած
էին
։
ԳԷՈՐԳ՛
ԶԱ-ԲՐԵԱՆ
(2)
Fonds A.R.A.M
