\
ու– Հարաղաա
ժողովրղի
ոէրր , այո
ամէնր
իրար
Հեա միացած,
խււււվում
,
ալեկոծում են
նրա
քի– են ւ)եիյին էքաս)
Համա շիարՀա
յին
աւլածին
մեծ
ւղատերաոմի
յոգձանքների
մէԾ
, ինչսլէս
գիաէք
, « իւր
ք՛"^
քէ՚րդւոց սուրր
արիւնուէ»
վեՀօրէն
բաղոլեցաւ
Մ՚*՚~
յ ի "
28/՛
լուսապայծառ
Արչալո
յսր ել մի օրից
մ
իւ–
սը,
գարերի
ստրկութեան
ներքոյ
Հիլծուած
ք՛֊
ծուէն
ծուէն
եղած
Հայ Հայրենիքր
վերջասլէս
էը
քաղաքական
անկաիութիւՍր
Համբուրեց,
թ^^ւ
մէկ
չատ
փոքրիկ
Հողաչեբտի
վրայ,
Հազիւ
ը1ւ -
գամէնը
12-000
քառ.
քիլ աաոաօ՜ոլ թեւ
եւ
կեանքի
ու գո յութեան
չավյազանց
ոգբալի
պա
ք –~
մաննեբում
:
Ա
.
՚Բա^ազնունին
եղաւ
ա քն բացա՜ռիկ
բաթ
~
տաւոր
Հայր , որին վիճակուեղ
նորածին
Հ"՛՛.)
Հանրապեաու
թեան
անգ րանիկ
վա ր չապԼ ա ր
կամ
նախա րա րապետ ր լինելու
եւ. երկիրբ կաոավարե
-՜
լու
նախանձԼլի
բախտը։
Աւ֊ Հ է^ց
այգքանն
ալ
արգէն
րաւական
է, որ նա գառնար
պատմական՝–
մէկ
անձնաւո
րութիւն
եւ որսլէս Հայաստանի
փառ–
քր կերտող
մեծագո
քն Հայորգիներից
մէկը՝
իր
պատուաւոր
աթոռր
ղրալէր
Հաքոց
ԱնմաՀնեբի
պանգէոնում
:
ք*տյց է։ պատիւ
նրա Հաճոյքոփ
պիտի
յայտսւ–
րարեն.ք , որ նա չատ
վւա յլուն կերպով տարաւ
իր
այղ խիստ սլատաս խանատու
սլա չտօն ր
,
"I
յն
էէ
մէկ
ամբող^
աարոլ
չ՛՛՛փ եւ , ինչպէս
քիչ
առաք
յ ի չե ց է։նֆ , ուղղակի
ղ մոխա
լին սլա յմ աննե րում
;
Ժողո՚թււրգր
անն չան՝
ո րսլէս քանակ
,
Հազիւ
լնգամ
էնը
մէկ
մ իլի՛՛ն
Համրսւն քով
, կէս
առ
կէս
զաղթականնե
րից
ու որրե րից
կազմ
ու ած :
՛հրա
Հետ
մ իասին , աչխս՚րՀաւե
ր պատե րաղմ ի Հեաե
-
ւանքով
, բոլորովին
կքած տնտեսապէս
,
ֆի՚լիքա–
պէս , տյլեւ
Հոգեպէս
, վեբ9էւն
ծա լբ քա յքա
յուած
ու թչուառ
, սովի
մԼրկութեան
ու Հէւլանգու
թիւն^
նեբքնաչխարՀր
եւ կոտրում
նրա
զօրԼղ
կամքր։
Եւ^ որ ամէնից
գլխաւորն
է նա գեռ
լալ
ծա
նօթ
չէր րոլչ1՚ւիկԼտԿւ
կարղերին
ու
խորՀրգային
վարչսւձեւ-ի
սա րսավւնԼ ր ին : Ա անաւանգ
որ միտ
-
մտ.էՀբ,էն գեռ՝ Հաւատում
էբ , թէ մեծմասնական
-
ներն է լ , Գաչնակցականների
պէ"
,
յեզափո
-
խա կաններ
են եւ
ուրեմն
արգաբագատ
,
մեծաՀոգի
ու մտրգասէբ
եւ
անՀատի
քա
-
ղաքական
ոլ քագաքացիական
բոլոր
իրաւունքնե–
բր յարգող
I
ք՚սկ այգ
ամէնի
Հեա
էլ միասէւն
բոլչեւիկեան
քարողչա
թիւնր
, իրեն յատուկ
անբարոյական
րա
րո յա1լանո
ւթ
Լ ամ բ , ոսկի
գոյներո՚է
եւ
որպէս
« երկբային
գրախա
» էր ներկայտցնում
խորՀր
-
գա յին
տ իբակա
լու թիւ նը « ե րկա թէ վարագս
յրի
»
ետելա
մ , ինչսլէս
մ ինչեւ
ա յսօր
է լ
չ՚՚՚րո
ւնակո
ւմ
է ներկայացնել
եւ միամիտ
րազմ ու թ իւննե ր ը մո -
լորեցնել
:
Ու մի գեգեցիկ
օր էլ մեբ ՚Բտ^տզնունին
յան
կարծ
որոչում
է վերաղառնալ
երկիր ,՜(ՏոբՀրգա
—
յին Հայաստան,
մանաւանգ
որ,
իր
կարծիքով,
ինքն անձնապէս
ո չ^ մ ի վատ
բան
չի արել
բոլչե–
ւիկնԼրի
Հանգէպ
: Ո՛ բեմն , էէայրա յեզս
ւթ իլննե ր ի
մաբգ
՝Բա^ազնունին
իր իսկական
ղ երին
մէ^
է
ալստեղ
մի ափից
միւս ավւը :
քյւ իր ա յգ Հոգե վւո խութի։
լնր
թերեւս
Հան
-
րութեան
ա չքո
ւմ արգարէսցնե
լու
Համ աբ , ա
յլեւ
գուցէ
մ ի րոպէ Հաւատացած
, որ այո , բ"
լչեւիկ–
ներն արգէն
անում
են Հայութեան
ու Հայ
Հայրե
նիքի Համար
՝այն , ինչ որ պիտի անէր
՚)՚աչ^ւակցոլ–
թիւնր
, նա
ղրում
է. իր •ձախաւեր
աչխատութիլ
-
նբ՝
Հ՚)՚աչնակղութիւնր
անե լիք
չունի
ա յլեւս՛^ :
ինչ կասկած
, բոլ >եւիկ1ւան ամբոզ^
աչխարՀը
ցնծութեան
մէ^ է,
գ՛աչնակցութեան
պաբա —
գլոլիւներից
մէկր
ել. Հայասա՚ոնի
Հանրասլեաոլ
—
թԼան
անգրանիկ
վարչապետր
մոլորուել
ու գո
յգ
ների ճիրաններում
արգէն
մաՀուան
գուռր Հասած. , Լ^.
.
իմՎասզն
էր րնել։
Ուրեմն
Գաչ
-
եւ իր Հալասարակչռութիւնր
կորցրած։
իսկ
որ
^.^^^թ..^
քա յքա ք ւում,
մեոնռւմ
է
ամէնից
ղլխաւորն
է՝
ներքին
եւ արտաքին
թնա–
մ ինե բով
օղ ակո լած , գրսի
ա չխա րՀ ից
միանգա– -
մ այն կտրուած
, աոանց
օգնութեան
ամենափոք
-
րիկ
ք"յ
"1՛
անգամ
:
Այգ
Ր" լ " լ՛ի
՛ւ Ը"՛
ք աւե լաց բէք
եւ ամէնից
/ւ/–
Հաւորն
ու սոսկա լին , մեր
ղ արալոր
թ ն՚սմ ին
էլ
եկած
, բանակ
գրած
ո՛. չոքած
Երեւ՚սնի
պատ
եբէ
սւ
1111
ս
-
Ալ ՚իա^ափւունին
էիիրա՛գաոնում
է
.Հայ
տան
1
՜
-
.
« կարմիր
» հբեւանբ,
ի Հարկէ,
սիրով
բն –՛
գւէւնում
է նրաԿ։
ձւ.
նո՛յնիսկ
մ ի Համեստ
սլաչաօն՝
է լ է աալիս
Բայց
չի անցնում
երկար մամանակ
եւ
՚ յ ^ մ այստեգ
է լ մի նոր Հոգե վ/ո խութ
իւն
է
կա–
ԱէԽղաքւդ
ԼիոԱի
\Լերքերս
Հայ թերթԼրու
մէք
կ՝արծաբծուի
,
նորաՀաս
սԼրունգի
փբկաթԼան
Հարցր։
՛հիւթին
կարեւորութիւնբ
կը Հարկտգբէ
բաղմիցս
անգրա
գառնալ,
գործնական
եզբակացութեան
մը յան -
գելու
Համար
:
Գմբտխաաբար
չունեցանք
ազգ .կեգրոնաձիգ
կազ~
մակերպ՚՚ւթիւն
մբ ոբ կանխորոչ
ուգեզծով
մբ
ա–
ռա^նոր՚^էր
ցրուած
ժոզսվուրգր
: Ուստի
բնագա
ւառէն
արմաաաիսիլ
Հայ տարագիրր,
չնորՀիլ
էբ
բնատոէ ր ուչիմ ութեան
ել անխոնջ
ա չիսատտսի
-
րութեան
, ինքնաբալ
դառնալէ
վեբ^,
ստիպուած
է էս
"՛շ՛/
"՛՛՛ւա Հպանմ ան վանքերր
գաս
աւո
րել
Հա–
մաձայ^
իր բնակած
չրքանի
պայմաններուն
:
գլ^ւականութենէ
զուրկ
Հայ մոզո վուրգր
դա–
րեր
չպր՚՚ւնակ
կրցեր
է սլաՀել
իր ազգային
–Հւ -
րռյն գիմագիծը
քիչ մը ամէն
տեղ,
չունենալով
Հանդեր՛ձ
այսօրուան
Հասկացոգոլթեամբ
ոչ կու
-
սակց՚է"
թ իւննե ր , ել ոչ ալ ուրիչ
կազմ ակերպու
-
թիւններ
:
Հիմա
որ Հայրենիք
մբ ունինք,
եւ մեր
ատ–
րազրի
կեանքին
բովանդակութիւն
աոլոզ
կազմ
ա–
կերպո– թիւններ
, ներելի
չէ անճրկիլ
ստիպողա
կան պաՀան^ւերու
առ9եւ։
Ո՞վ րսաւ
թէ
լաւԼր
-
մական
է ՜ ղազսւթներու
ա լսօրուան
վիճակր։
ին
չո՞ւ
"ւրեմն
Հոսանք
ի ՚իեր պիտի
չթիավարենք,
Հակաոակ
բոլոր
դմուարա
թեանց
, օր մբ,
մամ
մը
աւելի
ղ իմանալու
Համար , ինչպէս
կ՝բնէ
մա–
Համերձն
իսկ յուսաՀաաական
ճիղեբով
: քիամա
-
նակն
է կարծեմ
սթավւԼ լու , խիղճերն
ու
մ տ
քերբ
շարժ ե լու. , ամէն
բանէ
՛էե ր գասե լով
կրթական
ւլո րծր :
• ճիշ՚լ. է որ աղղ ապաՀ պ "նման
ղ լիսաւոր
աղ -
ղա՜է^ւե րէն
աոա^ինր
րնտան
իքն
է : Աակա
լն , Հա
-
րիւրին
քա՚էւէքն կրցած
են իբենց
բ՚1։ակտրանին
սե—
։1 էն ներս սլա՝,ել
մայրենիքր
կամ
սաեղծել
իմա
-
ցէսկ՚սն
Հ ա քրենիքր
: Եւ ա յս՝ Հակաո ակ
քառորդ
ղա՚քէէ ի վեր
եղ՚սծ
անՀամար
կոչերուն
,
թելա
-
ղ րո/.թե անց եւ. մ եղս՚գրանյնե
բու
յ
կա րե լի չէ
ա–
ռս^ց
խռովքի
իսո ստո վան
իլ թէ
յարղ ելի բացա
-
II քււթիւ ննե ր է գատ,
ղրեթէ
ամէնր
մոռցած
են ի -
րե%ց երէկուան
աոՀմիկ
կացունիստր,
աւանգու—
թխ ննե րր ,
Հ ա ւատ ա լ իքնե բ ր ,
ս ր րութիւննե
բ բ
՛կից < ս։ւ1 աաա
ոալ
,
.
,
,
^
Օ
I
/• լ
աաուում
նրա
մէք։
Մօաիկից
ծանօթանալով
բոլ–
աակ,
Հաղիւ
րնգամէնբ
(
°՜քԻւ՛
Հե՚ւաւորու
-
I , •.
I
>ւ
ռւ Ս
I
ւ ւ ւ ւ^
թե,
րակ
մից
^լ..լլ.;.
.լ.^.^,..^.^.^^լ.^^^.լ...^լ.
^,.–.
...
^
ս Ա լ ս լ . ս վ ի ն լռակեաց,
ինքնամփոփ
եւ
մե–
միւս
կողս ից Հալութեան
սրտի
ու Հաւատքի
աւէ–
•> Ր Լ Լ Դյ. Լ
X
Ձ ՚ 1 ՚ է , . Հ
ւ
բոցի՝
կքմիածնի
՚էրայ
՛ոկ,
Հս՚ոիւ
ոնռաւ1
էնր (
•^՚ ՔՐ I • >ս՚ւաւորու
-
«. ,
ւ
^ ւ
ւ ււ
V
ւ
• ֊ • -
^եան փրայ. Հալի արեան
փեբ քին
կաթիլին
ծա
-
Ժ^ԷԿ
կար՚էեբին
ել իր վարգագոյն
երագների
աւի եւ թնգանօթների
փողերն
ուղղած
մի կող -
խոր՚՚՚ակումր
տեսնելով
առանց
այն էլ
արգէն
,
լ , I
±
լ
ք
>՝
Ի ,
•, է–,
Ր՚ւռ
ու մենասէր
մեր ք^աքաղԱունին
այմմ
դառ
-
ից երկրի գմբախտ
մայրաքազտքի
Շրեւանին
. Լ
^/
,.լ..
է՛.. Հ.. .ք.ւԼ I֊. .քI– -
Հ լամաղձոտ
:
Ք/1
11
,
՚
ք ^
. Հ . *
-
* ճ է ֊ – – . –
Նքյ^յնևբաաէ^մէկ
աՀաւ^
- փոթորիկ
էր
Ատկաքն,
ով
զարմանք։
.օչաաաՀեց
–էբտ֊չ;^*,
-•
>
յ . # ™ « « . – ֊ .
•>,
I֊ / ^
յ
, ,1
/ ՜ է ՛ ո
^, I
/•
է
պա՚որասաւույ
, Հրաբխի
նմ աԿ։ ա քրող ու
աւերիչ
: ՓոբրեՍ
ու ռեոհոմանի
եոոին Հասած
Լա ւոց
է՛
է
^ I Ո է
^
7 ^
, ,
V–
ՔՐւք
^ ք ,՛
, ՚
7 /
,
,
\,
վռւթոսիկ,
որ վերք ի վերքոյ
անպայմանօրէն
պի–
եւաոՀո անսաասեւԽոէն
ո*
մ ե՛" ն ոն^ա.,ոււ1 ես
, է I I ւ Ղ •> Լ ՛Լ I Լ Լ Լ է Լ
I ֊ք
"
տշխարՀր
անսպասե
լխրէն
ոչ միայն
ո չն չացում
ից
փրկուեց
ու յարութիւն
առաւ,
այլեւ
սկսեց
կա
-
"՛ե
"1՚"ձէ^^Ր
՚Լայբոյթով
՛ք աց
կամ աց
չունչ
քա չե լ ել
նո յնիսկ
րնգ արձակ
-
ւատ.թուի
Մայիս
28*՛
է, աաելի,
նզովեալ
ուել,
աճել,
զարցանալ
ու զօրանալ
անճանաչե
-
մէկ օր բսլ՚՚բ
բոլչեւիկների
եւ
մասնաւորասլէս
նունու
լիութեան
չափ։
Յաքորզ
տարին
արդէն
բոլորո
-
Հայ բոլչեւիկների
Համար։
՚Րաքագ
փին ոտքի, կազգուրուած՝
խորունկ
Հաւատքոփ
ու
յանկարծ
արթնանում
է նրա րմբոսա
1
"ի՚լճլ՚,
աբ–
փստաՀ աչքերով
իր լուսաւոր
ասլաւլային
էր նա–
թնա՚եոլմ
է Հին ՝Բաքաւլ^ւունին
, լալ Հայ ու
լալ
յում
:
հանակցական
՚Բաքաւլեո
ւն ին ու բարձրաձայն
չե—
Բայց, գմբախաաբար
, շատ կարճաաեւ
։ էՏ՚ա -
վւսրում ՛երա ականքին
.
բաթն
աւելի
շուա եկաւ,
քան Ուրբաթր՝
Հետա
-
« Այսօր
Ա այիս
28*՛
է. Հայ մողովրգի
ամե–
գալ տխուր
դէպքերն
արգէն
լա քանի են : Հայաս–
նասրրսւղան
օրր, նրա Ազատութեան
եւ
Անկախու–
տանի
Հան բապե տութ իւնր երկար
կեանք
չունե
-
թեան
նուիրական
տօնր , որի Համ աբ դարեր
չա
-
ցաւ։
բունակ
երաւլել
է բուիանւլակ
Հայութիւէւը
ել
ան–
Հիւսիսից՝
«կարմ
իր յեգափո խական
»
րս լշե––
Համար
սե ր ունդն եր տենչացե
լ , սլա յքա
րել
ու ա -
ւիկե՚սն
Ո՛ո ւսաս տանր , Հա րաւից՝
՝Բէմա լական
–՚ բի^
են լացե
լ , զոՀաբե րե լ , ղոՀուել
ու լնկե
լ են
փաչա քսւկան արիւնաիսանձ
թուրքիան
, իրար
Հետ
Հաւատքով
» :
եղբա լրացած
ու ձեոք
ձեռքի տուած
,ա ր շտւե ց ին եւ
ՏԼաււամ ու խարխլած
ծերունին
մէկ անգամից
մ իացե ալ ու մե բով
իսո րտակեցին
Հաք
մողով
րգի
ե րիաասա բգական
կորով
է ստանում
ել
Հեբոսա–
ղարաւոր
երաղր
Հայասաանի
Մս՚նուկ
Անկ՚ս
-
բար
՚իճոում
է , ի յարգանս
աղգային
մեծ
Տօնի
,
խութիւնր
:
այգ
օրը ղործի
չգնալ
արՀամարՀելով
դլ՛ա
Հետ
Տետոյ
էլ՝ «յազթականօրէն»
Հայոց
երկիրր
կապուած
բոլոր
վաիսեբն
ու վտանգներր
•-•
բամանեցին
իրենց
՚քէք,
մեծագոյն
րամինր
լնկ–
Եւ ա՚ւաւօտ
կանուխ
, վւոխանակ
պաչտօնաաե–
նելով
թուրքիային՝
ազւլայնամոլ
լծի աակ,
իսկ
^/՚*՛ երիՅալոլ
, քայլերն
ուզզում
է ղէպի
Հբազգա–
փոքբաղոյն
մասր՝ Արարաաեան
աչխարՀր
, «կար–
նի ԼԶանղոլի)
ափերր
այնտեզ,
մենութեան
միբ»
Ո՚ուսիային
, մուրճ
-
ման դագի
գաման
իչ–
՚^էք. Հայրենի
սրբագան
գետի
Հեա
միասին
տօնե–
խանութեան
ներքոյ։
լու Մայիս
2Տր , նրա
գագտնապաՀ
ալիքներին
Հայաստանի
խորՀրգա
յնացումով՝
Հա յու
-
յանձնե լոփ իր փչտերն
ու
Հ իասթափո
լթիւննե
րը :
թեան
մի խոչոբ
զանզուածր
,
գլխաւորսւսլէս
Սակայն
բոլչեւիկեան
աՀաւոր
աչքր՝
Զեկան՝
մտաւորականութիւնր
, զեկավար
տարրբ
եւ բա–
քնած
չէր։
Նա գգասա
ու չարաիսնգութեամբ
Հե -
նակի
ղործօն
մասբ, մօտաւորապէս
տասր Հտղա–
տեւում
էր ծերոլնոլ
բոլոր
քա
յ լե ր ին
Հայաստան
բի չափ,
այլեւս
անկտրող
էր երկրում
մ^ւալ :
ոտք
զնելոլ
առաքին
վայրկեանից
մինչեւ
վեբքին
կոտո բահ ի ու
բո լչեւիկեան
վ րէմխնդրու
թեան
Ը"պէ ն :
ուրուականն
էր կախուած
նրա
Դքի՚ին :
Ուստի
.
Հետեւեալ
օրր նրան կանչում
են քննութեան
,
ձդեչով
ամէն
ինչ՝
Հայրենիք
, տուն,
տեղ,
բն -
ո" լր էիր երէկ,
ինչո՞ւ
ղործի
չէիր
եկել,
ինչո՞վ
տանիք
եւայլն,
բռնեց
տարագրութեան
գառն
էիր ղրագուած
, ի՞նչ
էիր անում
եւն.,
եւն–։
ճամբան,
դէպի
Հարեւան
Պարսկաստան
, գէթ
իր
Գմբախտ
« գատապարտեալր
» ոչ թէ
զանա–
կեանքն
տզատելու
մաաՀոգութեամբ
;
գան
կեզծ
ու պատիր սլատճաոներ
ու
պատրուակ–
յձ1այլն,
զաոնալով
մե՛լ՛
րացմտն
եւ
ձուլում
ի :
ժամանակն
է որ ի սվւիւռս
աչխարՀի
խղճի
եւ
մաքի
տէր
մարզիկ
եւ
Հանր՚սյին
կաղմակերպոլ
-
թիւններ
ձեռք
ձեռքի
տան,
նոր սերունդի
վ>րր
-
կութեան
Համար,
ղո րծա կց ին վւո խաղա
րձ լտ
յնա–
մաոէ թեամբ
, ման՚ուանգ
իրտտեսութեամբ
:
ԱչխարՀ
ՀամագործակցոԼթեան
կբ
գիմ է
յա
նուն
ինքնասլա չտսլանոէ թե ՚սն , իսկ
մ ենք
աւելի
խոր
պս՚՚ոճաոնեբ
ունինք,
Հաւաքական
աչխա
-
տանք թավւելու
եւ կարելին
վւրկելու
: Շատ
" ւ չ
մնացած
ենք
արդէն։
Լիոնի
չր քանին Համար
ուրախոլթեամ
ր
կ՝ար–
ձանաղրենք
սվւոփարար
երեւոյթ
մր։ ՇնորՀիւ
բո–
լոր կաղմակերպութեանց
փարիչներու
լա յնամլ՛
-
աութեան
, Ազդ. Մի"՛ թեան
կեդր. ՛Լար չութ
ի՛նր
,
մ իչա
վա
յե լե լով
անոնց
աք ակցութ
իւ նբ ,
աւելի
քան ինքնավստաՀ
՝ ո բո չած
է անմ իքա սլէս ձեռ
-
նար կել
կաո
ո լցան
ելո
լ սեվւական
եկեղեցի
մ ր եւ
մանկապարտէղ
մ բ , իբրեւ
վւրկութեան
լաստեր
:
Եւ կլ՛ Հաւատայ
թէ ի բ շուրքը
սլիտի գտնէ
բաղ–
մաթիւ
սրացաւ
ունեւորներ
, որոնք
սլիտի
ուղեն
յաւերժացնել
իրենց աղղաս
իրո
ւթիւն
ր եւ Հայրե
- ;
նտսիրու
թիւնր
:
Ասկէ աււաք ի ներկա
յա թեան
կաթո՚լ–
սլատ
՛ն
ուիրակին
կաղմ ուած
էր
նա խա պատ
ր՚սսաական
յանձնախումբ
մ ր մասնակցութեամբ
Պ - Պ •
Ե–
Փավ՚տզետնի
, ճ– ՊաՀատոլրեանի
եւ Կ՛
ճնկր
-՝
աըրեանի
, Որոնք
իրենց
աոաքին
տեղեկաղ.իրը\
ներկ՚սյացուցած
են
Ա՛լ
՛լ • վարչութեան
:
^
Փոքրիկ
քաղոլսւծք
մր
Ա՛ԼԳ -
վարչութեան
այս
՚ո՚սրուան
առա
քազ րո
ւ թ իւննե րէն
:
Ս– Զատկի
աոթիւ
պիաի կատարէ
եկեղեցւոյ
Հայկս՚՚լնեան
մանկապտրտէգի
տարե կ ան
Հ անդէ
-
ս ր ։
Պի՚ոի ձեռնարկէ
ապրիլեան
մեծ
Ե՚լեոնի
Ազգ*
սղատօնր
կազմակերպելու
աբմանավա
յել
Հանգի–
սալորս՛ թեամբ
ել ամբողք
զազութին
մասնակ
-
ցութեամբ,
ինչպէս
անցեալ
տարի։
Նաեւ
Հայ
եր–
քաւ աււ ո ւն
գի օրր, իբրեւ ագգասլաՀպանման
լ ագոյե
ազ -
ղ՚ոկ
եւ յիէատակր
յաւէտ
խնկելի
կոմիտաս
վար–
ղա՚ղեաի
(ծննզեան
^Օամեակին
առթիւ)։
Մարտ
18/՛*՛
պիաի
Հովանաւորէ
Լիոնի
Աղքատախնամին
տարեկան
"լարաՀանգէսբ
ինչպէս
անցեալ
աարի
՚
Տե՚ոոյ
որոշած
է Հաւաքել
երգասէր
երկսեռ
երի -
տասարգութիլնբ,
որպէսղի
Լիոնն
ալ ունենա
յ իբ
Տարագրուողների
մէք էր, ինչ կասկած,
նա–
ներ է յօրինում՝
իրեն
արդարացնելու
Համար,
րութեան
մէք^ ի^ ^ ծանր յանցանքր»
քաւելու
Հա–
եւ Տ–
՚ԲաքազԴւունին
, որր Պարսկաստանից
էլ չու–
այլ իրե՚)ւ յատուկ
շիտակութեամբ
խոստովանում
տով
անցաւ
գէպի
Եւրոպա։
Աակայն
այստեղ,
է ամէն
ինչ ...
Հ
կարճ մամանակեց
յետոյ,
նրա
Հոգու
մէք ճակ՛ս–
^բից
յետոյ.
Հասկանալի
է,
չի
ուչանոլմ
տաղրական
մէկ աՀաւոր
բեկում
- յեգա չրքում
ղաժան
վճիռր
ել մեր արգէն
բո լո բով
հն քա յքա
յ–
կատարուեց
, Հոգեփոխութիւն
:
Զդեմանալոփ
կեանքի
անՀամար
ղրկանքնեբին
ու Հոգեկան
գառն
՚ոառապանքնե
ր ին , ա, լեւ
բնու–
թե՚սն
ու մտրդ
. արարածի
անգութ
խսաութիւն–
Մ ի կող՛ք Ից՝ տարադրակտն
կեանքի
ծանր
ու
ԱքաՀակնե րե խիսա
Հսկողու
թեան
տ՛ոկ
քչւում
է
ոչ պատուաբեր
պայմաններր
, միւս
կո՚էմից
իր ա–
Սիբիրի
մաՀաչունչ
թունգրանեբր՝
այնտեզ,
սա–
ռաքացած
տարիքբ,
երբոբզ
կողմից՝
Հայրենիքի
՚^՚՚յտէ
"՚– "աոնամանիքէւերի
անսաՀման
թադաւո–
I
ուած,
Հիլծուած
ու
զառամեալ
՝Բաքաղնունին
ներեն,
թշուառ
ծերունին
շուտով
փակում
է
իբ
աչքերր
յաւիաեան,
աքսորականի
մենութեան
մէք
ււուած
ու մոռցուած
ամէնից
ու ամրռզք ավսար
-
^եց
8–
ԻՐԱՋԵԿ
Fonds A.R.A.M
