I
6
Ա ո֊ Ա
5
ԼԵԶՈԻԱԿԱՆ
* *ՈհՄ" ՈՒ "ԿՈՐ"
1ԱՅԵՑԻ եհ
գ՛
Եօթքւ ւոարի եաքր՝
Հարիւր
աարեէլան
կ րչլ՚սյ
Բերականոէ
թեան
՚լէք՚ք մր, որ
Հիկ
ննայի
Մ խիթ •՛՛քեա՛։՛
Մի՚որանոլթեան
տսլարանէն
, 1806/՛^՛ -
« ՚Րննա/չան
քե րա կանութ
իւն աշխարՀա -
րար կամ արդի
Հայերէն
լե՚լուի »:
Հո յա–
կապ ել անմաՀ
ղորհ : Հեւլինակր
Հ • Ար~
"էն
Այարնետն :
Հսւրիւր աարեկան,
րայց աաւ րլ եւ ի -
մ աստուն
, րնգմի շտ աոաքԿւ՚^րգ
Հայ լեղ -
ուի
ուսման
:
Այս
ւլորհին
մկշ, կշ
98,
կր կարգանք.
֊ ~ « ԱաՀմանական
ներկային եւ ան -;
կաաա րին
ւթ րքին հա լրր
կոյւ
մասնիկ դ ր~
ուե լուի կր ցոլցրնկ– թկ գորհ"
ւլո ւթի
ւնր
գեռ կր շարունակոէի
, կամ թկ Հիմտկ
րլ–
լ"՛ լու
ւքրու
յ կ , եւ նո յն է տաձկե րկ ն
յօր
մասնկան Հեա : Օրինակ
. կր
մեոնի
(աաճկերկն
էօլիւ֊ր) ,
կր
մեոնի
կոր
(տաճկերէն
է օ լ ի ւ յ օ ր ) :
ԿՂԱԿՐ
(
տա1
\կե -
րէն
չիգ ար ըտը),
քլեԱէր կոր (տաճկե
րէն
չիքյայօր ուտոն) ,
որ
նշանակութեան
կոգմանէ շատ տար
րե րութ իւն
ունի։
Բայց
Հիմա
դրալորի
մէշ այգ մասնիկր
շատ
քիչ կր րանի : Վերշին
դարեր,
՛քէլ
տաճկերէն
յօյւ
մ ասն իկր
Հա յացահ
մտահ
է լեղուին
մէշ, որղալաոականի
մէշ ա -
ւելի
րացայայտ
մնացեր է ,
էյ՚ւււէյէ՜յ Օրծ •
Նոյն Բերակտնութեան
մէշ, էք
208,
կր
կարւլ անք .
« ԱաՀմանական
րուն ներկայ եւ անկա–
աար,
(այսինքն
սկսուահ եւ գ ե ո
չր1նցահ
գորհոգութիւն
ցուցրնոգ
մամանակ) ,
տաճկերէն
լեղուն
ոլնի,
որուն
ւիրայ
ձեւ–
ուահ է մեր ոամկօրկնր՝
կըյսաղան, կոր ,
կը խաղային կոր ,
եւմէկ երկու
եւրո՚՚լա–
ցի
լեզուներ
»:
կ
Զեմ գիտեր թէ կա՛^ ք մէկր , որ
աւելի
կանուխ
յա յտնահ
րլյա
յ
ն՚^յն այս կ՛՛՛ր —
^իքր
• է՛ա քց տեսայ թէ քսան տարի ետ—
քր , Ջ^ՈԼրիսե ան վարւլ ապե տին
Բե րակա -
նութեան
մկշ
( աես Թ • տպաղ րութ
իւն ,
էշ
306) ,
Այտրնեան
ղարձե^սլ կր կրկնկ
իր
կարհիքր
« ԱաՀմանական
ներկա քին եւ անկաատ—
րին
կրկին
նշան՚սկութեան
որոչ
ղանաղա–
նութ իլն ր մ իայն տաճ կե րկն
լեւլուն
ունի •
Ուչայօր
ե լ
ուչար , կ է լիյօ ր ուտու
եւ
կ է լիր իտի ,
որմէ մեր ռամկօրէնին
ան -
ցահ է
կ՛՛ր
յետագաս
մասնիկր»
:
Ւ՛՛նչ Հարկ
այլեւս
մեղադրելու
Տ՛՛՛ի՛^ •
Գտղանճեանր,
որ նո քն
կարհիքր
կր
յայանէ
իր Բե րա կանութ
եան
մէշ
(աոլ •
Պոլիս, էշ
184)
« կոր
մ ասն իկր ԱաՀմանական
նե րկ՛ս
յ
եւ անկատարի՜
ձեւե լաւն
յետաղասուե
լով
րուն ներկայ
մամանակ
չինելու կր հա -
ռայէ,
օրինակ՝
կ ՚ ե ր թ ա մ կոր ,
ել երբեմն
առանց
կր/՛ ՚
եր ր՛ւլ։
բա
յր
բաղաձա
յնով
կր սկսի,
ինչպէս
ղր ե մ կոր, կ արդ այի
կոր ;
Այս
Կ"ՐՀ՛
վւոխաո ա թիւն կ թուր ֊
քերկնէ
, որուն ներկս.քսկերա
յոր
^Տ,
Հա-
յացահ
ձեւն է • օրինակ՝
կիաիյոր -
կ՝ե քւթւս
ք
կ՛՛ր
՝•
կոր//
դ ոբհ ահ ումր
աւե լի
քատուկ է իսոսուահ
լեղուին ել քիչ ՛սն -
դ ամ կբ կիր ու րկս
լի
ւք
բական
յեւլուի
՚քէշ ՝•
Բայց
ոքկ՚ոք չէ իաւսավւիլ
ղ
որհահելէ՝
եքէքւ իմ աստի
սլա յհ աոո
ւթե ան
Հ ••՛րկր կր
պսւՀս՚նշկ ոբ •լ •։քւհահ
ւէւի » :
կարելի է նեքէել Այտքւնեանին՝
իբ Հա -
բիւր
տարիներուն
Համուր : Ւսկ Գադան -
ճեանին
իբրեւ
. . . անչտւիաՀաս : Բա
քց
թնչ
քլ՛՛ել Աճաո եանին
, որ կբ
կրկնէ
նոյն
կ՚որ^իքՐէ
փ՚՚ՔՐէ^է
օբբաէք բու թեամ բ
մր.–
« Յոր
միեւնոյն է ինչ որ տաճկերկ
նի
յ ո ր
մասնիկքէ , ոբի ւ1րայ մեբ սաՀմանա -
կանի կ մասնիկն
•ուե լան ալաի ձեւացե
լ է
կոր,
ճիշդ
ինչէղէս որ Համչէնում
ունի
մասնիկի
ւի
բա
ք
աւե քացնե լաթ
նոյնր
դո՛բ—
ձել է
կունի
(տեսնել
Հ ա յ ո ց լեղուի պատ
մ ո ւ թ ի ւ ն ,
բ.Հատոր, էշ
200)։
Աճաո եանի
դորհբ
ո ւս ո ւմնա ս ի ր ո ւլն ե ր ր
դիտ ահ սլէտք է բլլան թէ
երբեմն
կր
պակսի աեսակկ տի միւււթիւնբ
,
հս՚ւալուն
իբ
մուոանդին
մկշմնացեր են երիտա -
սաբղական
օրերու
կարէլ. մր պրսլաոլմ
—
ներ , առանց
ւիեբու^^նո
ւթ եան
ենթ աբ -
կոլելու
Հասունութեան
մէք։
Ղ՚մուար է
՛Աքլ
ձեւուի բացաարել
թերաճ
տեսութիւն—
ներ ։Մանաւէսնդ
Հանւք իտ՚ււթիւ^քնեբու
՛իք՝–
րա
ք
ձեւուահ
ււտուէք
ոլրանսւկան
եղբակա—
ցութիւննեբ
:
կորՀ*
թբքւսցնել
կք։ նչանակէ
թելէեղրւլ
. . . ուբիչ
թրքացումներ
:
Կիտի - յ ո ր ֊ Ո ւ մ
բառին
մէշ , րստ Հանղիաութեան
,
՛թր–
շրնթեբ
վանկր կր կանչէ
մեր
Ղւմ^՝
Հա -
կաոակ
միւռոնին : Այսինքն,
\^ռՀւէն
ետքր
նաեւ
ում^* :
Այս էդէ ս , Աճառեան կբ չա~
բոլէւէսկէ •
« Հա յեբէնքւ դիտէ
մի տեսակ
սւսէ -
էէ անական
ներկայ եւ մի տեսակ
անկա -
տար, ինչպէս
նաեւ
Հին ու նոր
եւրոպա–
կան
քեէլուներր.
այսպէս
՚լրաբար
սիրեմ ,
լւիյ
||.յւ ,
արեւմտեան
ղրակտն
կը ււկէ՚եմ,
կը սիրէի ,
արեւելեան
ղբական
սիրա մ
ե մ , ոիրում է ի ։
Թսւբքեբէնր
(ինչպէւ–
է–։.
։ւ։րղի
անմ չե քէէնր) դանաղէսնում են եբ -
ԱՐԴԻ ԹՈԻՐ՝քԻԱՆ
ււՍեՐՒԿՍՑԻՒ ՄԸ ԱԿ՝1ւՈՑՈՎ.
աւ
տռսա
ե նեոե
Ր Ղ ՚ " յ
լ
ունեո։տո։I
, -
մկ.֊
կի մկշ ղորհոէլութիլնր
րնղ Հանուր
կ ,
իսկ միւսր
միմիա
քն աքս քւադէի
Համ որ ։
^ւ՚^ււ՚՚՚ւ՚ՂՐ
^Լ՛"
ենք կ" չե լ
չաբուն։սկա—
էրսն ներկա
ք կամ անկատ՚ււր,
աոաշինր՝
բ. լն նե բ կա
յ կամ բուն ւսնկւսաաբ : Աքս —
։։քկս թուրքերկն
ե է րիմ -
1ք ուտեմ ,
( 1–
բինէսկ՝
ձուկ կամ միս
1լ ուտեմ
, րնգ —
Հանրապէս
ուտելու
սովորութիւն
ունիմ) ,
բէսյց
ե է յ ո ր ր մ =
ուաոլմ
եմ , (այս
։ թ ւ յ բ –
կեանիււ նստահ
ուտում
եմ , ուտե
լու
գոբհուլութեւսն
մէշ եմ) % Թուրքերէնի
օ–
րինակով
ներկա
յի եւ անկատարի
ա յս
երկբորգ
ձեւն էլ էնարուեց ու մտաւ
՜էէս—
յեբկնի
մկշ»
(Նոյն տեղը,
կք
289) =
Այստեղ, Պ– Ս^ւդբտնիկ
Բաբերղեան
կրնայ
րսել
ինձ
Այմմ
ձւլէ
օձիքս ,
գնա
բռնէ Աճառեանի
օձիքր , քանի որ ան
ալ կր կաբհէ թէ
...Ում
ձեւր
Հայերէն
ԹՈԻՐքՓ ՈՅ Մ է ^ ԱՊՐՈԻՍՏԸ ՍՂԱԾ
կ
Ք՛ԱՌԱՊԱՏԻԿ 1948ԷՆ Ի «ԼԵՐ
1947,
1948
եւ
1949
էոէսբինեբուն
, Թա ր ֊
քիոյ ա ր տահ
ս ւմն ե ր ր Հասան
նե րսւհա
։1՚–
ներու
արմկքին
Հաբիւբին
^2ին :
1955 ,
19^)0 ,
եւ
19օ7
տսէբինեբէէւն
,
աբէոահում–
ներբ կբ կւսղմկ ին մ՛իսւ քն
74
առ
Հարիւրր
նե բահ ումնե բուն : վ^ե բշիւն տա բ ին ե ր ո ւն ,
Թ
՛է՛
ք՚քիսյ առ եւտբէսկան
Հ աշէլւե կչիո
ին
բւսցքւ եէքահ է , տա բեկան
մօ։ո
Հաք։
իւբ
մ իքի՛՛ն տոլար , այս աարի
։ս լւլ ր։սղր
էղի
աի
բլայ
աւելի քան երկու
Հարիւր
միլիոն
ւոէւլւսր , Օւլսստսսին
խոոտէսցոլահ
ս
։քւս
։։ս-
քին
նոր
էիա
ր կե բ ո ւն Հետե ւանքո
էք :
Թուրքիա
, Ա իւսցեալ
ՆաՀ անղնե ր էն
օղ–
Կւութիւն
ստանալււէք , կ ք։ բս։ րձ րւս ցն է՛^ իբ
մ ողոէի ուրղ ին
էոնտեսւոկան
էի
իճակբ ;
Թուրք
՛ք ի ւ՛լա ց ինեբբ , բսա
երեւո
յ թ ի ն
բարելաւուահ
են , օէլտուելոէի նոր չին —
ւ։Լէւէհ
ճամրաներէ
, ուբաահման
ք՚սքալե -
բանքկն
, տուբքերէէլ
թեթեւացումէն
, եւ
չւոքաբի
ււլետական
։լո րհ ա րաննե բ է , ո—
րոնք կր էլնեն անոնց աբտաղ
բութիւննե
-
ՐԲ
:
Անկէոսկահ
սակէս
քն , քագա
քւս քին
ԲՐ~
ն.սկչութեան
էէէոլրուստի մակարգակր
էիր -
նէԱէւուսհ է, ղբամին
ւսնկման
էետեւան ~
Ք՛՛Վ =
Թուր ք պետական
ւքիճա կաղ
րութեանց
Համաձայն,
1948^1»
մինչեւ
1958,
աաս ֊
նամեակի մբրնթացքին
, կեանքբ
սւլահ է
Հաբիւբին
Հարիւր
Համեմատութեամբ
1
Աակա
քն , անկարելի է դտնել
Թ ՚ ՚ ւ ր ք մը ,
ոբ պետական
պաշաօնեայ
չրլայ
, ուՀա-
ւատայ այս վիճա կադբ
ութ եան ;
Թ ՚ ՚ ւ ր ք
պետեր, պանգռկի
հառանեբ եւ
բնդգիմէս–
^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^
դիր
կուսակցութեան
առելտրակուննե
ր ,
խմ րաւլի
րնե
ր , բանակի
ղօբավաբնեբ
՛էք"՛–
ւոաՀեցոլցին
՜այս
ւոոէլեբր
՚ ք Ր ՚ ՚ ՚ լ Ր - ւ
1948
^^5՛ //
վեբ–,
ա պ բ ո ւ ս տ ը
ս գ ա հ է ոչ թէ
կ ր 1 ^ ա պ ա տ ի կ , ւս յլ ե ռ ա պա ա ի կ
է՚"փ"վ
՜՛
Ու
ղանաէլան
գիներ
կր
յ ի շ ե ն , իբենց
սլե–
<է
.մո Հ
ը Տուսւոատելու
Համ ար ;
Ւսթանսլոլլի
մկշ ւսռեւաբակոէն
մր , որ
ւ
՚էմիսր
3000
թբքական
լիբա կր ստտնա
ք ,
ոէմսէոկան
մր, որչատ բսւրձբ կ
Թուրքիոյ
Համար
, կբ ։իճարկ
1500
լիրա
երկու
նրն–
շոէսենեակաք
քարկարամնի
էք
լ։
•էամար
^
էլ
՛՛ր սաքլէս քն ,
1948/՛1՛ ,
կքէ
՚թսրձկր
մ իւս
քհ
Հինգ ՝>արիւբ
ւխրայաի։ Ւր այս
էի1ձւսբահ
վւս քէձքր
աւելի է քան ա յն ամ սական
քւ ,
՛Լ
՛՛ւ՛ հէԼ սաանա
ք
ոքետակէււն
էէքէո
չաօն եւււյ
մր, նախուբարկԿ։
էսնմիշսւոքկս
։խ
։ւք։
աստի—
ճանով։ Աքդ տռԼւտբականբ
րսաւ
ւսոլլերս
՚ւՐ՚՚՚ւԻ՛՛՛
1
թհ իր
3000
քիր՚սյի
՚ոմս։ոկանով
,
ինք եւ իր կինր, կրնան
ա։քիսք։
մի։սյն
մկէլ
էոնղամ
դուրս
, ճաչարան
երթալ :
1948^
յ՛ )
՛ք
երձակի մօա կաբ
ո ւ
ահ Հա -.
գուստ
մր, անդլիական
լւուա։լոյն
էսոք —
բանքոէի
,
1քաբմէբ
երեք
Հարիւբ
ւ1՚Ր"՛
՚ •
այմմ կ՝արմկ
1500
լիրա։
1948/՚>՛ ,
ամկնէն
աման
ձեււք մր ՝>էոգուստր
կ՝արմկբ
(>0
լիբա • այմմ
Լք
արմէ
երեք
Հա բիւր , ոբ
Հասաբակ
բանուորի
մ
քւ
ամք՚ողշ
ամսական
չաՀահն կ , մօէոա
լ ո
րա պկ
ս :
1948^*՛ ,
՛Լ"
յ՛է
մբ լաւ շինուահ
կօչիկր
էլարմկբ
երեսուն
լիրա. այմմ, էասարակ
կօչիկր
կ՝աքէմէ
90
լխրա : ՆոյնիսԼլ
ամէնկն
աման
կ՛օչիկր
ւ
նԼբրանբ
քաուչոլ
կամ փլասթիք, կ^ար—
մէ
յիսուն
ոսկի , Հինղ օրականբ
, բան -
ոլորի մբ
Թուրքիո
յ սքանչե
լի Հացը , որ չատ մը
Թուրքեբոլ
ւլլվսաւոր
սննղեդէնն
է, երեք
էսնղամ
սղէսհ է
1948^^ / ՚
՛էեբ :
Աղութիւնը
հահկելոլ
Համար, պակսեցուդահ
ենՀւո -
ցին
կչիռր :
Թւլթադրամին
այս սւ րմ ե ղ յ ւ 1 ^ ւ մ ը
առաշ
լեղուի
մէշ մտահ կ «թուբքերկնի
օրինա–
I
կով »
:
I
Ը ս ի
, չէ՞ ,
աբեւմտաՀէսյերէն
կորՀ»
թուրքերկն
յօրայն
Հանելէ ետք՝
գմուար
չէբ
արեւելաՀա
յեբկնի
ս ի ր ո ւ մ եւ1՛ *
խո -
նաբՀման
ձեւլ։
կաոլել
ս է վ ի յ օ ր ո ւ մ
թբքա
կան
ձեւին :
Ներողութի՜ւն
, չւս՜տ
են Ո\.մին
սիբէո–
՜>աբնեբբ
, նո քնիսկ ակր
կանղնողնԼ
քւքւ :
Ւնշւղէս
Ղ^աւլարեան
էքքւ
էք
բկ ,
^լԼղուաբա–
նական
ւլրա կան
ու.
թԼ
ան
մկշ
արաա
քւս
յ -
տոլ
ահ՜ կ ա քն կէսբհիքբ թկ Հա
յԼ րէնի
Ում
ահանցբ
ւիոիսաոոււսհ է • • • քարթվելա
-
կան
լեղունե րից»
(Հ ա յ ո ց լ ե ց ո ւ ի հ ա մ ա -
ոօտ
պ ա տ մ ո ւ թ ի ւ ն ,
էշ
348,
աես եւ
351) •
Թուրքե
րէն
կ ն եաքր՝
ա Հ ա
բէսղմ
աթիւ
ղնռրղներ,
եթէ
Լլուէլէք՝
դիակապոլւո
—
ներ , - քաբթէիելական
լեղունե բ լւ :
Բէս
քց ո՜րքան
Հբասլուբիչ
է այս
Ո Լ լ ք ^ ,
ռբ
ս։
քսքանաի
շ ի
վերշանար
կռիւ ր : Ա եղ—
մէ կ^ուղեն
կոբղել ոչ մ ի ա յ ն դեբբայտ
—
կան այս
ահանցբ
,
Ում ,
այլեւ
տրականի
Հռլուիաձեւ բ ,
Ում, (
քաոէսշիկու քին
"ք
ի —
տի բացատրեմ
ՈՆւՏին
հաղումբ,
իսռնաբ
՚է–
ման ել Հոլովման
նոյն
ահանւլ
ին
աէլղա–
քքցոլթիւնր
\ : Այս անւլամ
,
«ւլերմանական^
բս։ լթեան
ե
ւ
ս լալոնական
լեղուն
եբն են »
՛՛Ր ^Ր թ**"ին
իրենց սե փա կանւէ
լ
թեան
մա—Հ
սին ՈՆՍին
՛լբայ
(Նոյն տեղր.
կշ
349) = I
Աքսպէս
, մատու՜էլ
ղարձահ կ
արեւեքսւ—՚
Հ՛ւ։ քե րկնի
ումՀւ :
Աւղողր շա՜ա,
րաբե - |
բախտաբս։բ
տուոէքքէ
քիչ •
Մ ե՛բն է
Ում^
Հա քեցի եւ Հէորաւլա։ո
;
Ոչ
Թուրքին
կուաանք
, ոչ ալ Բարթփե -
լացինեբուն
:
(քեյեէ
Ում^»
քլք։ աանի
մ՛ինչեւ
նաիւա -
դ րա
ք
՛տ բ ե ան չբշանբ : Ուրիչնեք։՝
մինչե
լ
(ք • ղար • Գերմանեւէա
քկ։սկան
ուսուէք7
։ա—
թերթի
մքէ ա չիսատա կից
քէ՝
մինչեւ
ՀԻ •
՛լ՛որ
տ
Հայաստանի
երիտասաբղ
լեդուա -
րաննեբր
, իրենդ կարդ ին՝ էքբ մ ե բմ են
Հձքա
րթ փե լա կան հաւլում» տալ
11Ն\^
ին ,
իսքլ խօսքն
անղամ չեն րնեբ
թրքաէլան
ո
ե ւի ա էլանութ ե ան :
Պիաի տամ բ
"Լ
"բ
այ՛լ, տեսակէտները
ել
պբպաոլմները
:
ծ.
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
ԳԱ ԲՐԻԷԼ ՍՈՒՆԴՈՒԿԵԱՆՑ
(ԿԵԱՆ՛ՔՆ ՈԻ ԳՈՐԾԸ)
Պեսքօն,
Թիֆլի՚լի
կուր
դետին
մէշ որ -
սացալ
ձէլնոբս
մ լ ն է : Ամ՛սա թէ ձմեռ ՝,
տօթակկղ
ղերեէլին
էլամ սաոնա չունչ դի -
չերին
,
անիէլա
իբ
ուռէլանբ
կր ձգէ շռւրր
,
ասլաՀովԼլսլ
Համար
իր մօր
Հյուչանին
եւ
իր քրոշ՝
կեկԼլին
Հացր ;
Հալալ
աչխատանքին
մարգն է Պեպօն
,
վեհանձն
,
մեհա
~է
ողի ել արղսւր
: Ա՛ ա
յբն
ու
քոյբր
իրենց
կարդին
կարի
դոբհ
կ՝ք՛–
նեն,
թեթԼւցնելռւ
Համար
Պեսլոյին րե —Հ
« է –
՝
կեկելբ
նչանռլահ է եւ չուտաէ
պիտի
ամուսնանայ
, իբ նչանւսհին
խռստացահ՜
է որոչ
ղումար
մ ր իբբ ղբամ՚օմիտ
: Այգ
գոլմաբբ
էլբ ղտնուի
մէ^հաՀարուստ
վա —
ճառաէլան
Զեմղիմ ով ի մօա , ո ւ ր պաՀ է
գրուահ
Պեպո քի ալբացէ^ալ
Հօր կուլմէ , էլ
փոխարէն
ստաւլոլահ
«պարւսթ»
մը ,
մոլբՀակ,
որ էլր ղտնուի
Պեսլոյենց բա -
բե էլամ Գիքոյի
քուէ : Եւ աՀա , երբ Հաբ–
աան
եկան պա տ
բ ա ս տ
ութի ւննե
րբ
կր տես
նեն , քանկարհ
Գիքօն
էլուղ այ Լ
լ
Լքր
դու–
մէ թէ պաբաթր
էլոբսոլահ է : Ի բաբան -
ցում,
ողր ու կոհ , կեկել
ու
Շո՚֊չան
էւ՝իյեան խոր յուսաՀաաոլթեան
մկշ, կր
ք
ւլ. նաեւ
Պեպոյի
Հոգին։
Աղնիւ ար -
ոան է/" էսոովի ոչ միայն
անոր Համար որ
դրամը
Լլոբսռւահ է , այլ եւ անոր
Համար
ոբ պիտի
խա յտաո տ էքուին
ամ բուլշ քա —
՚է.՚"ՔԻ^
՚ ^ է է ^ եթե, իր ՔՐ"ք վւեսացուն
նը -
չանը ետ աա յ
յ
ծւ–
Պեպօն
էլորոչէ
երթալ
Զի՚քիմռիի
աունր , րսել
անոր որ մռւրՀակր
էլւ։բ -
ււոլահ է , ել խնգբել որ ան աայ
իրեն
մ օա պաՀ գրուահ
Հաղար
թում անբ :
Ու աՀա Պեպօն , Հ արուստ
Զիմ ՛լիմ ով ի
բնղունելութեան
ղաՀլիճին
մէշ, դէմ դի–
ք
ա ռ ա
նու
Բերել
ե՛՛ս պարաթբ
, կր Հէսրցնէ ա–
ղտ Աբութինր
։
Պեպօն կր խոստովանի
ոբ կոբսուահ է
այգ
թանէլագին
թուղթի
էքտորր :
Եւ աՀա , վա շիսառոլ
Զիմ ղիմ ուէի
լն
չա–
քաղց ախորմակր կբ սրուի :
Բանի որ
մուրՀաէլր
էլոբսոլահ է, էլբնաք
Հանղիս՚ս
էլե րսլոէէ , առանց
օրէնքէն
որեւէ
ւէա իս
ունենալու
իւրացնել այդ խեդճերուն Հա–
՛լար թում անր :
Ալ քլր մերմէ : Իր ականշներր
կրխղէ
Պեպո
յին
բոլոբ
թսւխանձանքեե
րուն դի -
մաց :
-
Պաբաթ
չունի՜ս
, իմտաֆտարնե -
րում էլ ոչինչ
չկայ գրուահ
, կր գոռայ ա–
լա
ղա կը :
Բա՜ո , քու սրտէ։ տաֆաարո՛^ւմն
էլ
ոչինչ
չկայ
գրուահ
, էլ րնգմիշէ
բաբի ու
առաքինի
Պեպօն
է
Արտի տաֆտարս
ո^բն է՛.. Կր դար–
մանա
յ որեւէ
աւ^իւ ու մ աբգկա
յին
ղդա–
ցումէ դուբկ
վ ա չխառոլն
:
ՅուսաՀատ
երիտասաբդր
ան1լԼդհօբէն
էլբ բ ա ց ա ա ր կ
էւրենց
դմուարին
կացու
-
թիւնր
: Եթէ
՛լրամ ր չ տ ա ն
էիեսացոլին ,
նչանր
ե տ պէւտի
րլլա
յ եւ իր Հ էք
քո
յ ր ը
պիտի
հաղբու
հանակ
դ ա ո ն ա յ
բնդՀտնու
բ ի ն ։
Անօղուտ
; Հբէշր
կր մեբմէ
;
Եւ
ամէն
մեղքիս
՚/րայ,
իբր մԼհաՀողի
անձ,
էլլւ քօմաբէ։
Հէւնէք
թումանի
նո
ւէւ
բ ա տ ո
լու–
թ ի լ ն
մ ր քէնել Պեէէլոյին
• քանի ոբ
Ք"յՐՐ
պիտի
ամ՚ուսնսւղնկ
;
Բամէսկր
էլր
յ՚՚բ՚քի
՝• Պեպօն
էէբ
սրտին
բ ո վ ա ն ղ ա կ
մաղձբ
քլբ թ ա փ է
վաշխառուին
ղլխուն
, եւ անոր
ձէ։էս
ւլաՀ
լիճ
ի ն
ղռւո–
ներր
չռնդալից
էլեբպուէ
դոցելով
անօրէն
մարւլուն
երեսին,
էլր թողու
կր
՝ , ե ո ա -
նայ
:
Իր
ինքնասիրութեան
մէշ վիբաւորու
ահ՜
ւէաշխւսռուԿէ
սա1լայ1է,
շէւ
բ ա
լ էււ
էքան
ան
ու
ր
միայն
խեդճերուն
ղբամր
իւրացնելով
,
Հիմա
Լլուդէ
նաեւ
՚իյբէմ
լուհել
իրեն
ե -
՛լահ
նաիսատաԼլէսն
էսօսքե
բուն
Հէոմւսբ
:
Եւ՛
իբր
ւլբպարտիշ
մեղադրելով
աւինէէւ
Պ ե -
պօն
, ղա
յ ն
որոչ
մամ
անակի
մբ
Հ ամ ա ր
բեբդարդելոլթեան
ղատապա
ր տ ե
լ
կոլ -
տ ա
յ :
Գորհբ
ա յ ս
։էիճակին
է
Հասահ
,
երբ
յւսնԼլարհ
, Հբաչքոէէ
մբ Հ պ ա ր ա թ » ը
կր
էլ
անու
ի : \քեբունի
Գիքօն
էլուղ
այ
ա ւ ե -
տԼձ
լու
բ ա իստա
ւռր
լուբր
, որ արղկն
ա -
կէէէնշին
է Հասահ
նաեւ
ւիա չխառոլին
:
Այս
՛թ՛ր
քի՜նր կր չաապէ
, էլռւգայ
գ տ ն ե լ
Պեպօն , եւ էքառաշարկէ
տալ
իրեն
պարաթր,
ստանալ
էաղար
թռլմանր,
խն–~
ւլիբբ փաէքել, քանի որ է՛նք իբ էքուլմէն ետ
է առահ
արդէն իր բուլոքբ եւ ա
յլեւս
Պեպօն բանտ ալ սլիտի
չերթայ :
Աակա
քն , Պեէէլօն , անւլրւլէէւե
լվէ
էլր մնայ
^
կր պաՀԷ մոլրՀակը
իր քովք
յանձն էլառ՛.–
նէ բանտ
երթալ, ել էլուղէ ոբ արաբ աչ–
իսարՀ իմ՚անւոյ, թէ է՛նք իրալւոէլի էր եւ.
թկ
Զիմղիմոէիր
սաոբ ։իաչէ։ւաոու
մլ^ է^
որուն
Հ
։։ւ
րստու
թ էււնր , մ էւհ ութ
էւ
ւ
՛էւն ու
չքե ւլութ իէնր իրր պատո ւանղ ւոն
ունէ
բոէւլմա֊ա ա բ էււր դրկոլահնե
բու
"՛՛քէ՛ սւբ —.
էոէսսուքր :
Պեպոյի
առաշին
աբարուահբ
էլր
սկսի
չէսփէէէդւսնց յատ կան չա կան
տէէ սա րանոէի •
մր
: Պարւլ
ու ւսնէւլաԼւո
քճ ,
աշէււատսււոր
՚
լ
^տանիքի
մը բնէսէլաբանն է , ձէլնոբս Պե– |
պո յէէ բնաէլաբանքէ : Ա
ււէ
կա
յն ,
ա քս
պարգ
ու ա։լքա։ոիկ
,
աոանց
րէ,մաէլւոն
աւեք"բգ
ճռ էսո ւթի
լ
ննեբու
նե րկա
յաց
ււդ
։ռ է քո րէ՛ն
մկշ,
Հեւլինակր
, առաշին
ի"կ
բ""/կկն
Հ
էսնղ
իսաաեսը
էլլւ
էղէս
։ռ բաստէ
նեքւէքա յ
ղ տն ուե լու ա յն
աՀաւոր
ոլա յքւս րին որ է՛–
բարու դէմ պիտէւ Հանկ
րնչաղռւրէլ1ւ
ու
կէ^ւլեքող էէա
չխաո
ուն :
Պեսլոյի։
մէսյրր
Շոլչէււնլլ
ել
քոյրՐ՝
կԼէլելբ
նստահ
էւ՛"ր
էլ րնէլն :
ԱնՀ՚սնղիսա
են , ւէասնդի տան նեցուէլլ,
եդոդՊեսլօն ու–
շ՚"ցաՆ է այդ օրր :
ԱՐՏԱՇԷԱ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
(9
Շար.)
Fonds A.R.A.M
