HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1958 - page 131

էււէաւ%ութ՝եԼր Լւ ղաՆսււլան շէ նքԼր որոնց
ւ1չւա ք ֆ ր ան ս սւ/չւոն անոլննԼ ր կան . կոթր–
րէն, Լուի Լրպօ , Րոլււրլէ, Շ ա ռ չ /իու ^
կարնիէ , Լւա ձլե , ե ւ ա յլն , ամ կ նքն ալ ֆր~ ՚
րանսացի ր ո ւլո ք ա էլանն հ րու սե րունդկն ,
Հիմնաւլիրներր 9)րիարիիւսաորֆի : Ասոնք
ամկն արՀհոակ մարղիէլ կին, Լէլւսծ՝ Ֆր–
րան ս ա յ ի ա յլԼլա յլ նաՀանւլ ներկն՝ ք՛ ի–
քարտիայկն , Ի լ—ա ր—Ֆ ր ան ս կն , Շ ա մ փ ա –
նիայկն, Տոֆինկկն եւայլն՛,
Գ ի լ ՚ լ ի ՚ ե ա յ ս աոա^ ի ն րնա կի չնե ր ր , սա–
Կ՚"յն , իրենց Հոն բնակութիլնր կր նկա–
ակին աոմամեայ։ իրենց Հայրէ.նիքր վե­
ր ա ւլաոնա լու վւավւաքր վաո մնացած կ
իրենց սրաեբուն մկչ, երկար աաեն։ Կր
յուսային որ Ֆրանսայի մկչ
ք ա ւլա քա կ ա ս
կացութիլնր էլր փոիւոլի եւ իրէէնք էլրնան
վ ե ր ա դ ա ռ ն ա լ իրենց երկիրր : Այս ս լ ա ա –
ճառուէ աեդլո յ ն ի չխանիկ էլոդմէ իրենց
ա ր ո ւ ա ծ ա ռ անձնա շնորՀ ո ւ մ ն եր էն Օգ -
ա ուե լու մէչ մեծ փոլթէլռա ութ էււն Տ"յ&
չէին աար : Ր ա լց , անոնց այս դ ի տ ա ւ ո -
րութիւնր , Ֆ ր ե ա ե ր ի ք Բ.ի դորհին չէր
դ ա ր : Անչուչա , ինքն ալ բոդռքաէլան , եւ
մ ա ր դ ա ս ի րաէլան դդացումկ դ ր դ ո ւ ա ծ ,
կարեէլից կր այս դմրաէսա Ֆրա՛նսացի­
ներուն–. Աաէլայն , անոնց ա ս սլնչա էլան ո լ -
թ ի լ ն ա ա լ ռ վ , կր յուսար որ վ ե ր ^ ա է լ ա –
նասլէս սլիաի Հասաաառլէին նորակերա
դիւդին մկչ։ Աքս պայմանով էր միայն որ
ա ո ւ ա ծ էր անոնց առանձնա չեււ րՀ ռււէն ե ր :
Ի ր առատաձեռնութիւնն ու վեՀանձնու–
թիւնր որքան ալ դօվեէի ՐէԼ"՚յԻ^՛՝ ^"՚Ղ՛"^
էին չաՀոլ նէլաաումներկ : ՝\յսլաաաէյխ էր
օդ առլի լ այդ Ֆ ր ա ն ս ա ց ինե րու ա ր Հ ե ս ա ա –
կան ճարաա րո ւթենէն հւ վ ա ր ձ ա ռ ութե -
նէն, իր պեէոական կա լուածնԼ րուն բ ա ր–
դալաճումր աւե լցնե լու Համար : Այ" ի–
մ ա ս ա ուէ է որ պէ ա ք է մե կնա րանե լ ա յ ն
յա յտա ր ա րութ էւ ւնբ դոր , ի սլաաասէսան
իր Հպատաէլ^ւե բուն կոդմէ իրեն ե դ ա ծ
մ ե ւլադ րանքնե րուն թէ չավւաղանց Հ ո դ ա -
ծութիւն ցո քց կուտայ նորեկ Ֆ ր ա ն ս ա ց ի ­
ներուն, ասոնց աե դ ա ւ ռ ր ս ւմ էէն Համար
բ ե ե լով էսո չոր ծաէսքե ր , Ֆրէւ աե ր է ՚ է լ րրած
էր Հ ե տ ե ւ ե ա չ բ ա ռ ե ր ո վ <ձԿր նաէսլ^տբեմ -ք
ա բ ծ ա թ ե ա ք ք՛՛՛լոր սպասներս հւ՚ւէսել , քան >
այս մարդէւէլր ա ն օ գ ն ա կ ա ն թուլռլր) (էի՜՛՛
պէււ վիլ իյհ մայն Զիլպըռկէռէթ ֆէււ-յ
.քառւֆըն, ալս աիզը լոյթը օնէ ՈՆնթէււ–
շթիւցունկ լասըն) :
Այս « մարդիկ » Հ » , արդարէէԼ Հոմպւււրկ
ե կ ա ծ էին ծ ա յ ր ա յ ե գ ա դ ք ա ւ ո ո ւ թ ե ա ն մէչ,
չոլնենւյւլռվ ասլրուստի ոչ մկ էլ միչուլ , եւ
՜ մեծ Ի շէսանր չկ ր ոլդե ր ռր անոնց տունէն
՚ ՚ ՚ ա ց ր պաէլաս ր լ լ " ՚ Ր • Ի"կ -, ֆրանսացի
դա դ թ ա էլաննե րր Հ ամ ակե ր սլե ՛լան իրենց
վիճաէլին , տեսնելով որ, օր մր նորէն
^"՚ ձՐ^՚^Ի-Ր ՛էե ր ա դ ա ռ ն ա լու իրենց յ ո յոերր
՛էե ր չնա էլան ա ււլ է ս օդքւ ցնդ ա ծ են -. Եւ ձ՚Հ
Մ ա ր տ 1()94Հ1» սկսեալ, իրէ.նցմէ ոմանք
թնդ րեցին տե ւլա էլան իչխան ութ էււննե րէն
որ իրենց վ,այտ աան ռրպէսւլի էլարենան
տուն չէ՛նե Լ -. ի չէսանր րնդ ՛ւ՛նեցաւ ա յ ս
խնւլրանքր եւ ամէն տեոակ ղէււրոլթիւե
տ ո ւ ա ւ անոնց , րնակարաններ շինելու
Համ լ
՛Ր ՝•
Ֆրանսացի ւլադթականներուն չինած ա–
ռաչին ՚ոուհե ր ր նաէսնական էլառռլցուածք
մր ունէէւն , մէւնչեւ իրենց բ ա ն Հայրե -
^Իքէ՛ ՛էե ր՛" դ ա ռ ն ա լու մամ անաէլ դ իմ անա–
լու չ""ի ՚ ք ի ա յ ն Հ ա ս տ ա տ ո ւ ն : Մ եծ Ի չ -
խանր՝ Ֆրետէ,բիէլ Ո–, ասէւէլա տեսնելով,
30 Ապրիլ 1004 թուակիր Հ ր ա մ ա ն ա դ ր ո վ
մբ Հաբ էլա դ րեց դանոնք Հ պատչաճ կեր -
*Ղ"՚Լ կ՚"՚^ուցւսնելու » , եւ ս պ ա ռ ն ա ց , Հա–
կաոաէլ սլա րաւլ ա լէւն , դանոնք դրէլելու ի—
բենց ա րտադ ր ո ւթ էւ ւ ն ն ե ր լ։ Հնձելու իրա– I
ւռւնքէն , եւ ե ա առնելու՝ ձրիօրէն իրենց •
արու ա ծ ա ր տ ե բ բ :
Կ՝ երե լայ թէ , աակաւէւն ԺԸ • դա րու
ս1՚է"լրներր , ֆրանսացի դ ա դ թ ա կ ա ն ն ե ր բ
իրէ։նց երէքիրր վ ե ր ա դ ա ռ ն ա լ ո ւ դ ի տ ա ւ ո ֊
րոէ թենէն Հրաժարած չէին, քանէւ որ աե–
դաէլան էւ չէսան ո ւթ իւննե ր լւ Հարէլագրու ե–
ցան , 23 Ա ա ր ա 1700^յ> , ՚սնոնցմկ սլա -
Հանչել Հաւատ։ ոմա թ ե ա ն երդում , եւ
միեւնոյն ատեն, էսոստում՝ որ նորկն
Ֆ ր ա ն ո ա սլիտէւ չերթան , ւ ՛ չ ալ Հպատակ
բլլան դարձեալ «Հոոմկ աէլան էլաթոլիկ
որել կ պ ե ա ո լ թ ե ա ն » :
Ղ-երմանացիներուն Համար ա ս ի կ ա նբ–
ւ ա դ ա դ ո յ ն պա յ մ անն կ ր ռր կրնար առա–
չ ՚ " ր է լ ո ւ ի լ ֆրանսացի գ ա դ թ ա կ ա ն ն ե բ ո ւ ն ,
ի ՚է՚ոէսարկն տ ր ո ւ ա ծ րաղմսւթիւ առանձ–
նաշնորՀումներոլն , 13 Մ՚"Ր՚" 1087^ Հրո–
վարաաէլէւն Համաձայն։ Ա Հ ա ասոնց դրլ՜
խաւոբնեբբ. Հ " ՚ է Ի ^րի յատկացռւմ ,
գ ե բ ծ տ ո ւ ր ք է . ք ՛ լ ՚ - ՚ ւ ու^– ՚^՝ ՚-ւետական ա–
րօտավա էոերու մկչ իրէ՛՛ց Հօտերբ արա–
ծելու Իրաւոլ^ւք՝ սւ՛–, , ՚ դ ա ա ա բ ա ն ն ե բ
ե լ քադաքապետական ժ ո դ ո վ ու ֆրան -
սացի ք ա դ ա ք ա ս լ ե ա ունենալու։ Ասոնցւէ է
դատ, ոշ մէկ Գերմանացի իրաւունք "լէ՛–
աի ունենար Ֆբիաբիխսաոբֆ Հաստաա՝^^
ուե լու, ա ռ ա ն ց դիւդին ֆրանսացի ք ա
ւլաքապետէն արտօնութեան :
Գ ա դ թ ա կ ա ն ն ե բ ո լ ա ր Հ ե ս տ ա կ ա ն ճ ա ր -
ատբռւթիւնր եւ նախաձեռնութեան ոգին
շ ա տ էլր դնաՀ ա տ ո ւկ էւն ւլերման վ ե Հ ա ֊
պեաներուն կոդմկ , որոնց իւրաքանչիւրր
իրեն վւառք կր ս ե պ կ ր քաչալերելռւ դ ա ֊
նոնք, որովՀեաեւ նորեկնեբր մ ե ծ ա պ կ ս
էլր նոլասսւկին երկրին բարօրութեան : Այս
ւէեՀապեանեբուն մկչ նշանակելի ե դ ա ւ
Պբանտէպոլրէլի Ա եծ ^նտրոդ Ֆ ր ե ա ե բ ի կ –
Գիւլիէլմոս իշէսանր ոբ Հէս-Հոմսքոլբկի
իշէսան Ֆ ր ե տ ե րիէլ Բ • ի ժամ ա ն ա կա էլ ի ց էբ։
Ան ֆրանսացի բ ո դ ո ք տ կաննե ր ր Հէււբրն -
էլալեց չեբմօրկն. իր ժ ա մ ա ն ա կ Պեբչինի
մկչ Ֆբ՚ոնսացէւք աձ րուլչ թաւլ մր դ ր ա ւ ա ծ
կէ՛ն : Ասււնց մ՚ատուցած ծառայոլթիլնր
մեծա՚ւլկս դնս՚/Հաաուեցալ նաեւ Ա եծն
Ֆ ր ե տ ե բ է՛ էլէ՛ կ՚՚՚չ՚ք Կ ՚ Ա,ք" թաւլաւո րն էբ
որ , օլ՛ մբ , երբ ^ ՝ ՚ " ՚ չ ՚ լ ի ՚ ՛ յ դեսսլտնր էլր
Հարցնէր իբէ,ն թկ իր տ է ր բ ՝ Լոլդովիկոս
Ի ՞ ն չ կրնաբ ւ^ել իրեն Հաճոյք
ոլաաճաոէա լու Հ ամ ա ր ,Ֆ բ ե ա ե բ ի ք չարաճճի
սլատասէստն մր ա ո ւ ա ծ Կր ՚ « Ը " Է ՚ Ք
ձեր վ ե Հ ա պ ե տ ի ն որ ա ն գ ա մ մլձլ ալ լետս
Կ"լէ Նանթի Հ րով ա բտաէլր ... »
՛Լէւ բա՛ւ ա ո ն ա լուէ Ֆ ր է՛ա բ ի էսստո րֆ ի , յ ի ֊
չենք որ այս ՛ լ ի ւ ՛ լ ի ն բնաէքիչ^ւերր մեծ մա–
սաձ բ ա բ Հ ե ս տ ա ւ ո ր ե լ ե բ կ բ ա դ ո ր ծ էին,
որոնց թիւր յիսունի կր Հասնէր \ \ Ա արտ
\1Գ2ին ։ Բ ՚ " յ ց , 1822^^ , դ ո ր ծ ա բ ա ն ա ա է -
րեբու թիւր 34^ Հ ա ս ա ծ էբ արդէն . ի"կ
անոնց մէչ ա չ է ս ա ա ո դ դո ր ծ ա լո րնե բ ա ն ր
քանի մբ Հ ա դ ա ր , որոնց ամենտմեծ մասբ
Գե րմ անացինե ր էին , որոնք առտունեբբ
ֆբանսաէլան ՚ լ ի ւ դ ր կոլդային չրչաէլանե֊
րէն , իրէ՚Կ"՚–նր իրենց աեղերր վերադառ­
նալու Հ ա մ ա ր :
Գաւլթաէլան Ֆրանսացէւներն էին ոբ ա–
վին յն. ւմ չբչ. կայ գի դեր. ես ֊ դ ե բ
ւք ան բնաէլէւչնե րբ վա րժ ե ց ո ւց ի ն ւլոլլպա յ
Հ ա ւլնե լու . ասոնք , մ ինչեւ ա յ ն ա տ ե ն ,
լաթի էլաո բնե բ կբ դ ո բ ծ ա ծ է ի ն դոլլպա յ ի
տէ,ւլ : քենոնք էին դարձեալ ոբ , չատ մբ
ուրիչ աւդբանքնեբու Հետ , երէլրին ՚ ^ է ^
մ. լ ցին ւէւ մո ն. է/եոաաս ւրբ ւլեբպ
մ էւ աաք.. է Հաւլուսանե բու ն նեբքէւն մ ա ս բ
ծածկելու էլր ծ ա ռ ա յ է ր : կբ ծաէսոլէր
ք աննըՓաս անունով եւ չատ յ ՚ " Ր ՚ ւ ի ապ—
բանք մբն էբ :
Ֆբ է՛ արէ. էսստո րֆի բնա էլ էւ չ ն եր ուն թէ" Ր
կայուն ւէնաց ւէէ.նչե լ 1702՛ անոնք 50 ք^–
տ ա ն ի ք կ էւն Հ Անոնց թ է՛ւր (յ՚ՀՀԷ՛ բաբձրա–
ց ա ծ էր Ս Տ Տ ի ն , եւ ինէլած՝ Ա 2 ի , 1882ին :
Հէ/նգ տ ա ր ի ՚էերչ արդէն աւելցած էբ
1200ի , մ էւա յ ն թէ ասոնց Հ է՚նւլ Հաբիւրր
Գերմանացի էէւն, չբ չ.ո էլան ե ր կն եէլած ,
Հոն Հ ա ս տ ա տ ո ւ ա ծ : ՚Հյո րե էլնե ր ուն թԻ ՚֊Բ
ՀետւլՀեաէ ա քնքան ^էէէ՛ գ ի լ ՚ լ ի ն
Ժ ո դ ա է րդ աւլ բ ա կ ա ն .էիճաէլբ փ ո խ ո ւ ե ց ա ւ ,
ի .էն.ոս ֆբանսացէ. տարրին : 1910/՛ " ՚ -
տէ^ննեբբ , Հիւէլնոթնեբուն թ Ի ՚ - Ը Է.ն1լ..ւծ
էբ 500^, իօկ Գել.ման.սցէ.նե բունբ՝ բ ա բ –
ձ ր ա դ ա ծ Հ ա դ ա ր եօթբ Հարիլրի : Ա յ գ
թուաէլանին րո ՛լո ք ա կ ա ն ե կ ե դ ե ց ւ ո յ ն Հ ո–
ւէէււբ, որ անկէ առաչ մ է.չտ ֆբանսեբէնաէ
կ ո ւ տ ա բ իր ք ա ր ո դ բ , առտունեբբ մէ.այն
կբ քարռլլկ բ ա յ ս լեդուով ; Իսկ կէսօբէն
ե տ ք բ ՝ դերմանեբկնո.է : Անցած էր ուրեմն
ա յն ժամ ան ակբ՝ երբ բնիէլ Գե րմ ւսննե լ.բ
մ.սսնաւոր փափաք մբ չունէին Հ ա ս ա ա տ ֊
ուելու Ֆբիարիիւսէռւրֆի մէչ : Պաաճառ ր,
լեդուի ե լ ր ա բ ք ե բու ու ս ո .էո լ. ո ւթ ի ւ ն ն ե -
բու տաբբերռւթէւլնն էր որ կ"*ր իրենց
ե լ Ֆր՚՚՚նսացինեբուն միչեւ : Արդէն , չր՜՜
չաէլայ 1ք է. ւ գ ե բ ռլ Գե րմ ա ն ա ց էէն ե ր ր շ ա ա
Համակրանք չէին աէսհեր Ֆրան.էտցինԼ -
բուն Հ ա ն դ է պ -. կէէէսկածաէ կբ ւէերարել. -
ուէ էւն , ե լ կբ ծադրկէէն այս մարդիէլր
ւլոբս է՚նչսլէէէ էլր ն չէ ժամ ա ն ա էլա էլ է.ց
մբ կբ շւիոթէնի էքնչունեբուն Հետ, է . ֊
բենց թուխ դէմքին ..լաաճառաէ » :
ւլքնացեալը յաջորդով)
ԱԽՏԱՑԻ Ա՚չա՚նի 11-13 գ ա ր ե ր ո ւ ճ ա ր ֊
էաորէսպեաաէլան յուշարձ.սննե բէն կէւ չւս -
բ է՛՛՛ի .էե րաէլանդ մ ան ա չ խ ա տ ա ն ք ն ե րբ " ՛ ֊
ւէսրտեցան : ԱանէսՀէւնէւ ( 11—13/"/՜ ՛է "՛է՛ )
բ ա ր ե էլարւլ ումն ու ւէերական.լնումն ալ
լրացած է : Նե լ. կայիս ճ ա ր ա ա բաւէք ե անե րբ
կ՝ ա չ խ ա տ ի ն .էե ր ա կանւլնե լ Ա խ թ ա լայի
\^ր՚է դա բու ամբռցբ , որ Րաէլ րատունէւ–
ներու յենակէ տբ ե դ ա ծ է : Այ" ա չ խ ա -
տանք՛՛ /., – ՛ ն Համար տ ր ա մ ադ բ ո ւ ա ծ է
մՕէէւ.11 ։ . ՚՛ յ > ^Կկ ՛քիւփ"ն ռռլբլխ ։
«ՀՈՍՀՈՍ՚ՆԵՐ ՐՈԼՈՐ ԵՐԿԻՐ՚ԱԵՐՕԵ*.
ՄԻԱՑԷ՛Ք». • •
Մեր էսյս կոչբ էլբ լսուի՞ թէ չի լսուիր ,
չենք դիտեր։ Բայց իր.սսլէս էլ՝ոլքլենք, ոբ
րոլոր երկիրներու բոլոբ ՀոսՀոսնեբբ մ ի֊
անան ե լ իրենց նա ԷսաղաՀ բնա բեն շրչիկ
ՀռսՀոս մբ, որուն մէկ ոտքբ Ամերիկա է,
միւս
"՚"քր 1^այաստան :
Այ" ՀոսՀէէսն ալ , ուրիշ ամէն ՀոսՀոսի
պէս, անուն էէբ ունի տնշուշտ . բանաս -
տեւլծ է եւ էլբ կոչուի կ ւէ. բ էէէ ոլ ե .ո Աէ՚տալ :
Ար՛բ ԱէմԼրիկաՀա յ այս ՀոսՀոսբ քանի
՛քը աժիս առաչ դարձեալ Հա յ ա ս ա ա ն էչա–
ցած եւ , ի մէ՚չէ. էէէյլոց , այցելած էր նաեւ
Վաւլդկն Ա. կաթողիկոսէէն :
Պոլսո յ «Հէ-ամանաէթ թ^րթը ատենին
•>րաաարաէլած կր այս չլ՚չէ՚էլ բ.սնասաեդ–
ծէէն աե աս կց էէւթ իւնբ Վ ա ղ դ կ ն Ա . կաթո–
՚լիէլոսէւն Հե.ո : Հոէ բ կադ րա րէէէ բ , ա յ դ տե—
սակցութենէն մէչ սլիտի բերենք ամբողչ
՝>ատուած մքէ , բուն ոգբեբէլոլթեւսն Հաւէ–
նելէ ա ռ ա չ :
Մեր շրչիկ ՚էՈսՀոսբ, աեդեէլանալէ ետք,
թէ կէէէ թ ալ իէլոս ր էլոլէլէ շ.էէ րունաէլե լ մ ի–
ութե..։ն էւր չանքեբբ, էլբ Հւոբցնէ •
— Եյ>է ւսելքի չգան, հթէ համոգոՆիք |
թ֊է ցռւր են ձեր ջանքերր , այն ժամանակէ
ի՛նչ կ՚անէք։ |
կաբասլետի ա յս Հարցում էւն՝ ՚Լադւլէն յ
Ա • իրր թէ էլբպաաասխանէ . |
— ԻբրեՆ Հովուապեա Հայաստանեայց ^
Եկեղեցու , իբրեւ աւանդասլահ եւ ժա–
ււանգորդ Լուսաւորչի լքեծ գործի՛ ես
հարկադրուած կր լինեմ լինել վնոական,
կռուել մեր Եկեւլեցսւ թշնամիների դ էմ,
Ղեւոնդ Երէցի նման, Խրիմեան Հայրիկի
նման ;
Ասկէ .սյ ն տպալո բութ իւնբ կր ստաց֊
ուի, թէ Վ.ալղէն Ա. %եւոնդ Երէցի ՚ղկ"
պէւտէ. էլոուի պարսիկ • • • մււէլեքէուն դկմ :
Այս թեթեւսոլիկութիւնբ ներելի է ա ն ֊
շուշտ կ ... ր .ս ..լե էոն ե ր ո էն , բա յց ներելի չէ
կաթուլիկռսի ւէր : Ա ենք չՀաւաէոացինք
այն ատեն եւ Հիմա ալ չենք Հաւատար
"Ր էչ՛է է"" ^ նէէ ԳաՀ աէլա լ ք. էլրնւս յ այս֊
քան թէ։ թե լ ա բ էէէ բ ո յ յա յտա բ...բութ իւննե ր
բ ր ա ծ ՐէԼ՚՚՚Լ անՀաւասարաէլչիռ մարդու
մր , ինչսլէս է կ . Աիտալ էլո չուած արա -
րածբ :
Բ ա ք ց ամէ^ւբ այս չէ :
Վադւլ էն կէսթ ալիկոս իբրեւ թէ յա յ ա ա ֊
բաբած է նաեւ, մ ի չտ բս.ո ւէէլա յութեան
նո քե ՀէէսՀէէսին .
Աննշան \1՚ի փոքրամասնութիւն ներկա–
յացնուլ, պատերացմի հրձիգ այդ գաւ–
թիչները Անթիլիասից դուրս կը շպըր -
առւ1յն անփառունակօրէն եւ |սայտառա -
կաբար :
Ջէէէնք էլիտեր, թէ <ք.աննչ.ոն փոքբա -
մասնութեան» ե Անթիլիաէէէ. մէչ նաեւ–՛–
սլատերաէլմէ. Հբձիւլնեբ էլան։ Աա/լէսյն մեր
կարապետբ էլբ ֊ է ա լ ա ս ա է , թէ կ ա ն եւլեր :
Այստեդ կբ սկսի բուն ոէլբե բւք ութիւնբ է
Աեր ա ք սօբ ուան թի լուէ ( * ) կբ Հ բատա–
րակենք Ա՚" ւր Ա թ ՚ ՚ ՚ ՚ ի դիլանէն ստաց —
ուած Հեռւէէ.լէւլէ մբ, ուր էլբսոլի.
«էրարեր» թերթի 3—1 համարում հրա–
աարակուած Պ– Սիտալի յօդուածում
Վաղգէն Ա - կաթոգիկսսին վերագրուած
յայտարարութիւնները իբականութեան
չեն համապատասիւանում: Առհասարակ
« էնթէրվիու » տեդի չէ ունեցել Վեհա­
փառի եւ Պ– Սիտալի միջեւ :
ի՞՚նչպէէէ քքՐլլ՚՚՚յ–, "Ր ատ սոէէռբաէլտն
ՀոսՀոս մբ էլբՀամարձաէլի կաթոդէւկոսին
անունով յ ա յ տ ա բ ա բութիւննէէ ր Հբատա —
րտկել եւ բսէւլ տալ անոր բւսներ , որռնք
.էայել չեն նոքնէւսէլ կա րասլե տնե բուն :
Գէւտէէէնք արդէն, թէ ի՛նչ էբ « աեսա–
էլա բ ա ր էքչիււ » Հ ւ կարապեանե բունէ , Յ ա ֊
կորներուն , Լեւոննեբուն եւ այլոց : Հէ՛–
մա դիտենք , Հասկցանք նաեւ , թէ ՚ * ՚ յ "
մարգէէկբ մէւնչեւ ո՞ւր կրնան իչեցնել
Ա ա յ ր Աթէէոին եւ Աթոոակալին ՚է՚"րկր՝–
Հէւմա , այո առիթ աէ , էլրնանք յայտ -
ն ութ իւն մբ րնե լ մ եր էլոդմէ , պարղապէս
ցոյց տալու Համար, թէ ինչ է արժէքբ
կարաւդե ա - մ աբապետներոլ Հա յբենա -
֊ք^ԱՌԱՍՆԱՄԵԱՅ ՅՈՐԵԼԵԱՆ
ՄԱՆՈԻԷԼ ՄԱՐՈԻԹԵԱՆԻ
ք^ԵՄԱԿԱ՚Ս ԳՈՐԾՈԻ՚ՍէՈԻԹԵԱ՚ե
Կ Ո՛ Ձ
Այսու կբ յայտնենք , ոբ Ա ա ն Բաւլոյի
մէչ պիտի տօնուի վ ա ս ա ա է լ ա ւ ո ր ։չ ե ր ա -
սան ՄԱՆՈԻԷԼ ՄԱՐՈԻԹԵԱՆի բ ե մ ա կ ա ն
ղ ոբծունէ ութեան ք ա ռ ա ս ն ա է է ե ա յ Յորել—
եանբ :
Ամբալչ քառսէէէուն ա ա ր ի , Հա յ բեմի
այս էոաէլանգաւոբ չաՀաէլիրբ , ի ՛լէ՛ն ան­
Հուն ղոՀաբեբութեան ու դրէլանքեերու ,
բարձր պ ա Հ ա ծ է Ա դ ա մ ե ա ն ն ե բ ո ւ , Ա ի ր ա –
նոյչներու , Արէ լե աննե բու , Զ ՚ ՚ ՚ բ է ՚ ֆ ե ա ն -
ներու , Աեւ ում եաննե բու եւ ա յ լ ո ց էէ բեն
ա ւ ա ն դ թողած դէէբծի սրբաղան դրօչր :
Ամբոդչ ք ա ռ ա ս ո ւ ն տ ա ր ի , անխոնչ ու
աննաՀանչ ծառա յած է Հայ բեմ ի ն , դա–
դոլթէ դւալութ չ Ր լ ե լ ՚ ՚ ՚ է եւ տա բ ա ծ ե լով
մեբ ոսկե ՚լ^՚իէլ լեղռլն ու վառ պ ա Հ ե լաէ
Հա ք թատրոնէէ "էրր •
Բեմ աէլան իր լ՛" յ ն սլւսարասաութ իւնբ ,
մ իւսցած էէ ր ա կ ա ն ^ ո րՀ ի ն , Հալ կեանքին
մէչ ՄարՈԼթեանը կբ .էեբւսծեն մտւսլռ ֊
բէէէէլսէն ուժէ, մր, լ լ բ ո ւ ն գ ո բծ ո ւ ն է ո լ թ ի լ ֊
նբ իրէէէէլան ն պ ա ս տ մ լ ^ է Հայ ՚ ք չ ՚ " կ " յ ~
թէւն ե լ ինքեւսպա շ ա պ ա ն ո ւ թ ե ա ն մ եբ ճի–
ւլե բո էն :
Հայասաանէն Իրան , իբաք , Ա ուր իա ,
Լիբանան , Ե՚էիպտոս , Պաղեստին , Յու ֊
ն ա ս տ ա ն , կիպրոս , Աումանիա , Պուլէլա -
րիա , Զե խոս լաէաքիէս , Ա ւ ս տ ր ի ա , Գեր֊
մանիա , Ֆբ՚սնսո՛ , Անւլլիա եւ ապա Հ ա –
բ ա ւ ա յ ի ն Ամերիէլա Աբժանթին , Ու -
բռլկոլէյ , Պր՚սղիլ եւլած են էւր ա չ խ ա -
աանքի բնդարձակ գ ե տ ի ն ր , բեմաղրեէով
դ ե դ ա ր ո ւ ե ս տ ա կ ա ն ներկայացումներ եւ
նոր ուժեր երեւան Հէսնելուէ։
Մարութե ան կբ դանուի Հասուն տա–
րիքին մէչ, ուժերու լիռլթեամբ։ իր յ ո –
րե լեանբ յարգանքի ար՚ոա յա յառւթեամբ
՛լինք Հանւլիոա կէւչելռւ Հրւսւէբ մբ չէ ,
այլ ա ր դ ա ր ւէա րձէստ րութեան մ բ Հեա
նաեւ քաչալերանքի մգոլմ էէբ, որպէսզի
էսւելի էլո ր աէաէ ա շ խ ա տ ի իբ ծանր ու
մէէէշեցնուլ ասպաբէւչին մ է չ ։
Այս առթիւ կոչ կ^րնենք նաեւ արտա—
սաՀմանի Հայութեան եւ րոլոր այն ՛է՛"յ—
րեբու մ չ ա էլութա յ էէն ւււ թ ա տ ե ր ա է լ ա ն
կաւլմ աէլե բ.գութ իւննե ր ո ւ ն , որոնց աչէսա —
տանքնեբռւն ՄարՈԼթեան իր տքնութեան
բ ա ժ էէն բ բ ե ր ա ծ է , ռբպկսղի անոնք եւս
իրենց մ ա սնա կ ց ո ւթ ի ւն բ բերեն յ ո րե լե–
նա կան մեծարանքին , որ կր րացուի 1958
Ա ե պ տ ե մ բ ե բ ւ^ին եւ ւՏին, Պրադիլիոյ
Սան Փաւլօ , քաղաքին մէչ :
Յ Ո Բ Ե Լ Ե Ն Ա Կ Ա Ն ՅԱՆՁՆԱԽՈՒՄԲ
Թւլթակց ութիւննե բու եւ ղ րամ ա կ ա ն ա ֊
ոէէէքումնեբու Հասցէն •
ԴԷՈՐԳ ՓԱ՚Ն^^ԱՐՃԵԱ՚ն,
ճV. ՏՑոէօտ Օսաօոէ, 55
Տ Ձ Օ Ր&ս1օ — հxշ^ճ\
Օ՚Օ՚եԻԿ •— Մայրիկս ղրկեց զիս եւ ըսաւ
որ միսր քառասուն ղրուշէն տաս ;
ՄՍԱՎԱՃԱՌԸ ԼՀեդնաէլան) Ուրիշ
ի՞նչ ըսաւ:
Օ՚ՆՆԻԿ Ըսաւ որ՝ եթէ այդ ապուշ
մսավանաոը այդ գինով չտայ , քովինէն
,աււ ՚
(*) Տես .ս 20։
սիբութեան :
ճիչդ 13 ա ա ր ի ա ռ ա չ , Կ • Աիտալի ծա­
նօթներէն մէկր կբ Հարցնէ Պարռ՚ն
Աիէոալ, դուք որ այսքան «կր "էրէք՝^
Հայէսստանբ , ինչռ՛^լ բնէոանեօք Երեւան
չէք Հաստւսսէէէւէէր :
Եւ Պաբոն Աէւտալ կբ պատասխանկ •
«իմ աղջկունք չեն կարող ապրել այն -
տեղ » :
Այո՛ , չեն կարէէղ աէէլբել աքնտե՚լ , բայց
/չարւ/դ են իբրեւ ղբօսաչբչէէկ Երեւան եր­
թալ ղալ ե լ կաթալիէլոսին բ"ել տալ,
թկ . . . պատե բաւլմ ի Հ բձէ՚ղնե ր կան Ան–
թիլիասի մկչ։
Ուլորմելի" սէնլլդամնեբ , որոնց Համար
Հայրենասիրութիւնբ քոէլ մբն կ իրենց
մէէէթ ու մռայլ Հողին անթավւանց դ ա ր -
ձնելու Համաբ է
Այս անդդաւէնե բբ իրենք դիբենք կբ
ներկայացնեն ն ա ե իբրեւ թո..նղ էչմիւսծ–
նասկրներ ...
Fonds A.R.A.M