2
8 Ա Ռ Ա Ջ
ճսէո֊աւլսւ
յթ
ւ/՚Հ»
րսււլմսւՆԼ1ւյէ;
ճ"""" —
ղայթււ
Կւ՛
թւսւլււ
՚֊ւ՛՞
: ԱՀ՛" աեսէք
վԼր9"ւ–
Լ" յ՛՛ււ
բ ՚ ՚ ց ք ՚ է " ՛ " – , "ր կք՛
թորասոլէէէււէ
Հորէւլոնթն
՚ / / " " ^
՚՛ Կբ թսւղութ
;
Աշւսկսէն աակսւին է
ւԼիճակէ
էբ սւոԼղ -
ձ-սււչ "բե՜եչու. , եբբ ՛չ "ււ–"ււլ էբ
Լ բակ
մ բ
պայթեցուր
իբ սիբաբ :
ծէ
Ի՜նչ եւլեբակաԿւ
ղււււլագիպութիւն
:
ւ
՚Նկալ.
ճիչգ ա յն ճամբուն
՛իբա յ
ոբււլն
ս՚սր՚ւաւինեբբ
ւ՛քաամ ելու ձեռնարկած
էբ է
Հ
^Անացորգաց– »ի ՚իեբշին
շ՚"րքբէ
«Աբեան
ճանա՚՚լարՀուի
» ;
Այն
ճամբուն
՛էլ՛այ
ուր ամբողչ
մո՚լո -
՚իուրգ մբ
փ՚էչիաէյալ
Ակնոլնիներով
,
Զաբգարեաններով
,
/է/ամակներով
,
Բմ •
Տ""լ՚ուարեաններոէի
, Ա • Աինասեաննե
-
ր՛՛՛ի
,
ճ՚"նկի
ւլե աննե րով : Աւղա եւ
ՋօՀ -
բապնեբով
ու Վաբգղէսներո՛է
;
ք՚նք
Հրաչքո՚ի
՛իբ կուահ՜ էր
Հա
յաքինշ
սպանդէն
, ելաՀաւասիկ
իր աեղբ կը՛լա՛–
նէ
նոյն
ճամբուն
վրայ
յ
Աաուի իսկ նորաբաղ
վւոսբ կը դառնա
յ
թոբՀ
բւլ ան չան
մը ա յս
՛լ ե բեղմ անաաան
մ էշ
Հող՛է րա իք՝ մեբ իմ աստուն
ձ ո՛լ"–
վոլբղին
բաոով
՚,
Օչական
սլէաք է մնայ այսաեղ,
յի էե ~
ցնելու
Համ ար թէ իբ երկունքբ
կան՛է "՛՜
ռա՛
,
իր չռւնչբ
սսլաոեցաւ
նոյն
երաղո՚էէ
իր մաՀը^ իսորապէս
կսկհալի
, կը գառ
նայ կատարեալ
ողբեբ՚լութէ՛ւն
մը,
^է՚չԳ
՝:
անոբ Համար ռր չկրցաւ
լրացնել
«Արեան
|
ճանասլաբՀով
՝»ր Հ Այն էնչ "ր սկսահ էր \
<; Անացորդաց
»ո՚է, կբ կաղմէ
ամէնէն
յ
վճռական
վկտ
յութիւնբ
հբա՚լբուահ
՚էոբ—
եէն
մեեութեան
, թո բութեան
%
Անաց
որ , "՞՛է պիտի
՚իորձէր
չափել
թոր
ութիւնբ
Աչականի
մ չակահ գրակա -
նութեան
է
Ա՛անաւանգ այս գոբչ
օրերուն
,
ուր
որեւէ
ղ"(է՚ր
կ՚"մ չինուինիկ
,
յետին
թչուառականր,
կրնայ ճակատ եւ
արժէք
մրոտել
Ոէ-սո՚-ցէ՚չ՝
յետամ^՚ւսց
՚//՛* ՛լի մրմէ^ , ,
0 չա կան ղ՚լո ւչո ւթեամ
ր մ աաւ
դրական
անդտսաանր.
Հէքեաթներ
Հիւսելովդ :
Բայց , առաշին
օրէն իսկ օտար
յաոա–ձ
շ ա պ
ա Հ
դ ր ա կ ա Ե ո լ լ է ^ յ
գարճաւ տեսակ
մր մոլռւթիւե
էրեն
Հա—
մտբ : Շարաթր
ա ռ ն ռ ւ ա է ^ ւ
մէկ
անդամ
Պբռւստյէն
Պռլիս կԴ^էբ
Հեւ ի Հեւ ,
Փարիղես՚ն
դիրքեր
,
մասնաւոբապէս
Մերքիւ֊ր տը Ֆրանս
եւ անոր Հրաաարա—
կութ իւններր փոթ աոնե լու եւ
ւէերա -
գարձնելոլ
Համար :
Երբ ՀեաղՀեաէ
աիրական
դէ՛րք մր բռ
նեց
Հրապարակին
վբայ, կր թոստռ՚էտ
—
նէր թէ ե րկու
Հաղար Հաաոր
կա բգա
ցահ
է արդէն
:
Անչուչտ ա յ դ է մէկ պաաճառր
, եթէ ,
տարիներու
բնթացքին
դարձաւ
դարառւղի
դէմք
մր, ե՛լ տ րտագբոլթե
ամ բ ե՛լլե -
գուով
է
Ա քլ մ անաւանդ
լեւլուո՚է
, ոբ մ
ին
չեւ
վեբշր
մնաց
էսռբթ եւ թրթին
•.Մի
այն
ե բեւռւթասլէս
տնմտա չելէ՛ :
Ափսո՛ս ռր առիթ
չե՛լաւ
մ եր աչթար -
Հաբաբին
վերահելոլ
նմոյչ մբ «Մնտցռր—
գտց՜^է
Հ ռ յակապ
էշեբէն
՚. Առանց
ստորտ–
կէտ
էիռիսելու,
որպէսղի
աեսնէինք
թէ
է՛նչ պիտի
րլլար
իր աոլաւոբութիւնր
:
Ամէն
պաբա՚էայի
մէշ, այգ լեղուն եթէ
կր դմոլարացնէ
րնթերցումր,
ոչինչ կը
պակսեցնէ
իր ստեղհագոբհութեանց
Հիմ–
նական
արժէքէն
:
Հե ւլումր
իր բառո՚է
այնքան
յորդ
ել սբլՐւթաց
, թերեւս
թ ո յ լ չէր տար
ոճի
նբ բութ իէնւնե րո՛է
էլրա
ւլե լու
:
Ապացոյց
իր բաբի
, երբեմն
սկեպտիկ
ժպիար
, մեր
դիտուլոլթեանց
աոթիլ
՚.
ՊաՀ
մ ր ա չքի
առշեւ
բերէք
էէբ
անրնդ
Հաա
երկռւնքր՝
Հ է քեաթնեբէն
մ էէնչեւ
« Անացռբէլաց
»ի երկու
Հաղաբ
էշեբր
—՜
միայն
տպաղրռւահ
մասր։
Յետոյ
այն
Հաւլարաւռր
էշեբր որ կր
՚քնան
անտիպ
է
Եւ֊
՛լեռ ա յն
մ իլս
Հաէլա բներբ
ղոր
՚դիտի
լեցնէր
-.
Ա յս
էսննմ տն
դէղին
քո՛է չ՚"րեցէք
էր
քննաղ էստական
տեսութ
էէւննե րր , սկսե լո՛է
ա յլեւս պաամ ական
«
Հարթենք
՜օներէն ,
ել ապա
լեռնակս ւաակ
ուսումնաս
էէբու -
թիւններր
, ձ՛ենա
՛լ ր ո ւթ էէ ւննե ր ր , ւէեբլոլ -
հումներր
, թատեբաթտւլեբր
-. տպագիր
թէ անտիպ :
Ալ
՛էե րշապէս
իր
«
Համտպաակերր
՝» ՚–
Թերեւս ալ ուրէչ ա չթաա
ութ էւննե ր ու
հ բաէլի րներ
X
Աչքի
տռշեւ
բերէք այս
աննաթրնթաց,
ա յս Հ ո հ եւ յարաճուն
ւէասաակր
, եւ
գուք
էէճռեցէք թէ ո՛ր բարձունքին
վրայ
թաոահ
պիտի
րլէաբ Տակոբ
Օչական
, որ
եւ է օաար
ւլ րա
կանէէ
ւթե ան
մ էշ
է
Եւ այս բոլորր՝ ի չա
՜է
էէալռց
սերունդ—
ներու։
Անսպառ
դանձ
մ ր՝
յաւիտենական
Հայրենիքին
Համար,
որուն
այսօրուան
տժգոյն
մանրանկարր
այնքան
տմարգէ
գիրք
(Լ
Բ"–նեց էէրեն Հանգէսլ ^
չնորՀէւ
օտարոտի
կարղուսարքի
մր ;
Ոչինչ
:
Այն
յոբւլաՀոսան
,
անՀամտր
բաղմ ութիւնր որ Հետեւեցաւ
էր յ ոււլա ր–
կաւորութեան
, Հալէպի
եկեղեցէէէն
մին -
չեւ
աղէլայէէն
գերեղմանատունր
,
սր^յսր–
ցոէնւքեերր որ Հոսեցտն
իր
Հ ռւլտ թ էւ ւմ բ էէն ;
վբայ, այնկրակոտ
ե րիտասա րղութ
էէւնը |
ոբ
ղաւլաէլլչ
էլլ,է,Ա րր
ուոձրռւՂւ
–^յ–. ..
,
, «11
ալս
իրէէղռւթ իէննե ր բ եւ նոյնքաԿէ
"լեր
-1
ճաթօս
եբեւռյթնեբ
, Հարիւրապատիկ
ա
-1
ւելի
կ^արժեն քան ամէնէն
չռայլտբան^
էէկայութէէւննեբր
աւլ էէէն էլա
ւոր , Հաաուա
-
հտէՐոլ
Երեւանէն
եւ աԿւոր
ւլ
ոյնղ՚էոյն
րանրե
րնե
րէն
ւ
Ամբո՚լշ
քաղաք մր ոտքի
,
թորաւղէս
յուէլուէսհ
եւ եբկիւէլտհ
;
ԱՀա թէ ինչպէս
թ աւլե ցինք այս րացա–
"–ԻԿ
գէմքր
^ Տակոբ
Օչս՚կտն
, որ սե -
րունդնե
բու
ե րա թտաւլ
էււ^ւութ իւն ր չւ^Հե -
ցաւ : Եբրեւ
ւլրաւլէ տ - քննադատ՝
էր
Հ ո հ ել մչտաՀոս
ղբէ՚էով
ւ
եւ իբբեւ ու–
սոլցէւչ էբ էէե րանո բոէէի
չ չունչուէ
(
ճաոաւլայթ
մ ր՝ աբեան
ճամբուն
վրայ։
Գե րաւլո
յն սփոփանքր
մ
Ա
՛քի
Հերոսէ
մը
Համար,
ոբ նոյնպէս
արիւն քամեց
, ան -
գաղար
սլեղե լու , քրքրելու
, վե բ լուհե լու
Համաբ
Հալահական
ժողոէէուբդի
Հոդե -
կան
իսէէբութ իւննե բն
էւլ^ բարձունքնե
րր •
Մէկ է աբուեստբ,
ինչպէս
ԱլլաՀ
Բայց , ե ր րեէէն , ա՛ յնքան կր բաղմա
—
նա յ արուեսաաղ
էտնե բու
Հողւո
յն
մ էշ
ա յլաղան ու նոբ ձեւե ր առնե լով
^ որ ի
վերշո
յ կր կասկահիէւ
արուեստի
ձեւե -
բէէէն
մ ի՚ււթեան
՛էրա յ :
՚էյկտբ չութիւնր
՛լ իտենք : Բայց կայ նա
եւ երաժչտական
նկէս
բչ
էէլթ
իւն
մ բ , ինչ -
պէս եւ նկարչական
ե րաժ չտութ
իւն
մ
ր ,
որոնք տա րրե ր բանե բ են
ա ն չ ո ւ չ տ
,
ղդայութեանց
լհ ո բղ
էէ ւ թ
էււն
= աԱԱՈԱլւա–
սիոն, տէ սանսասիոն —
հանօթ՝
քիէմպո–
յէն առաշ,
Պօալէբէ՚ն
ալ էսռաշ :
Օչական
նկարիչ է առաւելապէս
; Այն—
քան որ՝ եթէ հանօթ
չբԼլար
գոյներու
ե —
բաժչաութեան
տեսութիւնր,
էղէէտէէ
յ ա յ —
տարաբէի թէ դաւլավւար
չունի
ձայներու
ղղա յական
գեղե ց
կէէ
ւթե ան մասին : Բիէ
էէաբր , իր արձակին
մ էշ պիտի
նչմ արէք
թէ ի՛նչւղէս
ղոյնեբու
թա՚լր, որ նկարչա—
կտն
անվերշ
րարաթոււքներ
(փիւլսա -
սիոն)
կր ձեւացնէ, կր մոռցնէ
յօրանշ -
ներու եւ Հանէլ էէստնե
րէէւ
ան–>աճոյ առա—
աութիւնր : Գարձեալ
, ՚լրիէր չէ "ր կբ
գորհէ
, այլ էէբձինր՝ երբ կախաբդոլ
-
թեան
(ւքաժի)
նպաստր կր րերէ , ւէերա -
կենդանացնել
շտնալոէէ
Հաւատքի
Հնա —
՚ դոյն
չրշանր, որ չբեր
կիներու
բուժման
Համար
րալակէսն կր Համարէր
փալլոս -
եան
թոբՀրգանչանին
^՚ԳԻԱԼ կամ նա -
յիլը.
Օշականի մօտ, թտռնուահքոէի
Իր՛" —
պաչա , ղարմ անք պէւտի պատճառէ
ր ա յս
քրոլքօն՝
ոչ թէ իր Հբաչալի
յաշողու
- յ
թեամ ր , այլ ճաչակո՚է
, եթէ Հ ող երնաթօ–
յ
Ա ո ւ թ ի ւ ն ր
չբացաարէբ
թէ բնական երե –՛
ւոյթ է պե
ր է ւ ա պ ա
չտէէւթ իւն ր տարիքի
մը\
մէշ, ուր վառ
գոյնր կր մատնէ
սեռային.^
<Ր՚"յՐՔ
մր :
։^
Ատիկա կր
Հասէոատուի
" ՚ ֊ ր ի չ
ճամբով՛
մ ր , – Հէքեաթներու
կողքին ՝
Աչականի
պաամ ուահ
քնե բուն
ւլ րեթէ
մ իակ
նիւթն է
լ ի պ ի տ օ 1 » :
իբբեւ
վերշէն
վկայութիւն
, կր
յէչեմ
մեր
էսօս ակց
ութ է ւնր , երբ կ՝րսէր
է՛նձ թէ .
վառ
էէ
^ա
էո կե
րն
ե
բյչ աոաա
էլ
րլլան երէտա–^
սարղ ութեան
մ էշ , էնչէղէս
շու֊բր
ձոբե
բուն
մ էշ , ղարնան
եւլանակէն
:
իր
մեհ վէ՚գերր,
դրուահ՜
աւելէ Հա -
Աէէւն
տարէքէ
մէշ , էու֊՚ւ են
ե ւ
անխօս՝
ա ս լ է ս ռ ա ձ
է
պէս :
Տիալոկի
ւէտրպեա՝
էր
թատերաթագերուն
մէշ,
լեղուն
կբ կլլէ
^ՐԲ ՛էէ՛՛ւ Կր դրէ ^ կր Գ առնա
յ
չ էսօս կան
,
էբ •հերոսներուն
բեբնէն
թռահ
բառ
մր,
«խնամէ՛»
, բաւական
է ոբ վեց էշ
բան դրէ
վեբլուհելոլ
Համաբ
Հալեկան
էււ Հաւէաւէ
էսէււաէէս՚ս
ն -
պաՀր , նկ՛"բաղ
բէ,
էէ
ուահ
բաո
էէն տ բէլանգր
:
իր անէէւնէն
կւսէէլուտհ է այլեւս
^է ^
բաւ »
բաոր:
Աշխատե ցաւ
լլ բւս կան
էէւս ր ղէէէ ւղե տոլ -
թեան
մր աստէճէսնէն
բարձրացնել
Հէէւսա–
բակ այդ րառր , բայց
շ յաշալեցաւ
յ
Օշական տեսարտնութեանց
մէսլէէլր
շէրէ
փ^ասն ղէէ նաթ, Հ ակաէէ ւււ թ էւննե ր ո էէ լէ, ^
մեթոտէ
ել կանոնէ
յաւակնռւթեանց
ւլէմ
Հեւլնութեէսձ՛բ
լեցուահ
, Ա՛յս ւոաբտամ ել
աղքատ բառով չէր որ էէլէտէ
կարենար
Համաղրե
լ , բանաձեւել
, ատ բաղէէ վեբա
—
հել էր էլրէէէկէսն կեանքէն
ամրալշ վէէէբձա–.
ռոլթէւնր
, Հեղեղէս
յէն ւէէճակէ
ձ՚էշ,
մէչաո
լէէբդաՀոս
, ալեկռհ
, ողէէւլուն ու էէաէէէստ—
եէսյ : Երկբոբ՚լ
, թչնամ էէ էր էււ լն
ղէրքե~
բունէ, որէէնք կր էսօսէն արուեստէ
մասէն*
ղ էէ տական առարկա
յէւ ձեւ տուահ
աբ ~
ուեստէն : «Ե" մէկ Հտաոր
է՛սկ
՚լե՚լեց–.
կաղ էտոլթէւն
չեմ կար՛լ ացահ »
էլ րսէր
էէնձ , երբ նստեր կր խօսէ էնք մատենա -
ղա բանէս
մէշ։ ՊաՀ մր եաքր,
՚" էքր
մէշսա
նէէյն
ւլ էբքե բւււն
յառահ
,
ավէէէոսանք՚՚՚ք^
էլրսէր. «Պէտէ
ուղէէ Համալսարանէ
մ լ»
ՐԱ՛ ւթ : Ե՛
էն/,
ւլա
լ հ– « Լ՛
Համալսարանէ
չանցայ
, էլր չորցնէէ՚՚ն
0–
չականր» : ի՜նչքան
կր րաւլձար
սակայն
^
կր էսոստռվանէր
, որ ՛լէթ
""Է^ԻԿբ
աես
նէբ
Համալսարան
մր : «կարող էր էէմ չր—
բահս
րնելու» : Այս բոլորր մէկ
ւէայբկեա–
նէ
մ էշ արատ
յա յտոլտհ
,
նա յեցէք էր
թօսքէն
քոսւպ^ւ* :
իբ
«էրաւրֆ կր բխէր ա յն
տեսակէաէՆ
թէ «տբուեստր
կեանքէն
էլռլգայ»
:
Տարազր
լեցուն չէ
յ
Լեցուն չէ որաէՀետեւ
Հաէլաճառո
Պէաէ կրնա յէ՛՞ք
ցուցնել
յէ չտտակա
րան
մր աւելվէ թէսնկաղէն
քան արձանադրու
-
թէւնր էր ստեւլհա՚էո
րհռւթեանց
: իր մ չ–
աանոբոգ
եբէլունքէն
ու վաստակէն : Ա -
նօբէնակ՝
նոյնէսկ
էբենց
Հակասռւթէւն
-
ներով :
Հաւէւզ, 1948
5–
՚էռ
պէւտէ Հարց տայ անմ էշապէս
. «իսկ
էւ նչ
է կեանքր»։
Պաաասթանր,
«էէւնայնոլ
-
թէէ՜ւն»
, այնքան
ճէչւլ՝
որքան
արուես -
տր
էնքր :
Ունա յնա
թէւնւր
՚գղաէէլ բառ չէ , խնգ -
բե՛մ : իմասւոէէւննեբ
էլան, որոնք
տուահ՛
են էրենց
էլեանքէն
եբեք
քտոէէրղր
կբչ՜՜
քէ Լ
լու
Հ էսմ ւսր ա յ դ րառ
էէն
հան բութ
էէ
ւնր
1
Տաոենե՛՛
ււ աււա^ , Յէբ անս աք էէն երն
աչ
էլ էէ
բհ ահ ե ց էւն տաբսէղր,
«ւլոէ;^
րէէէնաստեղ—
հէէւթէւն : Առուառւրէ։
մէշ՝
կեէլհ
ճանչ
—
ցոէ-ահ արտագրութեան
մր արղար
՚էլ՚բ–՛
ցակէցէն
արժէքն ու նչանակու
թէւնր
յէ––
չեցնելու
ձեւուէ։ Ո՛֊ բաոր
յաշւէւլ
էէւթ
էւն*
չղաաւ։
Տետոյ
՚ ւէոբձուեցալ
^կեանքէ
բանա ստ ե ւլհո
ւթ
է՛ ւն» տա րադր ,
նո յնքաՆ
• . . անէլենգան :
յ՚՚^նչ է է րաւր
քլամ էրա էլանր :
Զենոն , այս Հղօր մէւտքր, Հակաոակ
էւր
էմացաէլւււն
Հւսրստոլթեէսն
,
*յէսշռւլեցաւ.
երբեք րացատրե
լ կամ
առա
րէլա
յացնեէ
չաբժումէն
է ութ
էէ
լնր , երբ թօսակէց
ր
յ..
ԳէէՈէէէնէս , ոէոքէէ ելսւլ
լււ քւս լեց՝ Հաս —
էլրցնելոլ
Համար թէ չաբժում
ր
րացա -
ւորութեան
մէշ չէ էլա յանա բ , այլ էրա -
էլէէէն ութ եւսն մէշ , ւլ որհաւլ բութ եւսն ւքէ շ
յ
Հետեւէէլ
Գէալէնէսէ
, պէաէւ
նչանաէլէր
էսյբել
քերթոդաէլէբքերբ
:
Եւ. սաէլա յն , ն է, ր ո էլււ
լթ
է՛ ւն , –
էլո յ ո ւ -
ՀԱօտ Կ Ա-Ն
Ա Ի Ա ՚ Ն Դ Ո Ւ Թ Ի Ւ ՚ Ն Ն Ե Ր
Գեւլէն
կռնակր
, Հոն ուր երկու
բլուր–
ներր կ*եղբայրանան
, էրարու
մէշ
անցահ
մութ
կանաչութէլն
մր կր բացուէ
, ան–
գունդէն
քաչոլյսհ
, գէմէգէմ
կոէլերռւն
չուքէւն աակ
մ ռա յլամ ահ
։
Բլուրն է ՛էտր
բլուրն է վեր , ամէն
դոյ–
նէ թու՚էւեր
էրենց
պարոյրներուն
ալէէք —
ներր էլր չարեն,
էրարու
ետեւէ
.
էչանաչ
ալէքնեբ
, որոնք Հանգէպակաց
երկու ե–
րեսնեբէն
կր քալեն վար, դէպէ
փոսր,
րգի Լ"՛–^ ք՛Լ
քարեբռւ
ցցռւահքէն
, դառ
նալով
գօտէն
, էշնալոէէ վար ,
Ժտյռերռւն
վէորր, աաւլաւա րե լու
Համար
Աւետում -
Աղրիւրր:
Բա
րայ րէէն մէշր էլապրէ ան : Ապառա–
ժր , ղոր էլայհաէլներր
աէլօս ակօս
բղրէլ–
աեբ
, վառեր են դա բե բով
,էէրան քա
չահ
է մամուռներուն
թաւէչյլ
մանր պէսաքլ -
ներուէ
լ^ւդելոլզոլահ
, որոնց
մէշ
Տ/"–րԻ
աչքեր կր քնանան
ժտմեբով,
յեաոյ
կ՝արթննան
, կր թրթռան
, ու լոյ"է կա -
թէլներոլ
պէս ՛էար կր զէորէն
վէսռելովէ
Օւ
քարերռւն
ճեղքէն^
անուն
չունեցող
եաւլէէլներ
, էրենց
թերթէկնեբր
կը լր -
ւան
շուրէ արհաթ
թելերուն
մէշ։ Ու ա–
նոնց վրտյ՝
նրբօրէն
"լացէկ
հառեր կտ–
րատոլահ
լոյսեբուն
սլաստառր
էլր բա -
նան
Հ
X
Հարսներուն
աւլրէւբն է ան :
Ապառաժէն
չուրշր,
թռւփերռւն
վբայ,
էլապոյտ ու գեղէն
ուլունքներ
կ՝օբուէն
բարակ
Հովերէ,
լաթէ
քլտոբնեբ
,
ամէն
ղռյնէ,
ամէն
մեհութէւնոէէ
սէբուն հա -
՚լէ՚էլներ կր Հանդուցեն
ճէւէլերուն
ու ա -
սռնց
մէէլեբուն
մէշտեղ :
Աւլուռբ են Հաբսնե
րր անոնց
շուքերուն
աաէլ, երբ ճամրւււն
արեւր
անոնց երես -
նեքէ ուն ՛էրա յ նուռէ պէս կ՝տ
յրէ , եբբ Հ ո–
՛էէ՛կր անոնց խոպոււլեերր
անէմանալէ
նր–
ւսէէլներոլ
էէրայ կր լարէ : Անոնք
էրենց
հողէն
էլր Հանեն
կակէէււլցտհ ու
քբտնահ
մոմերր
, էրարու
հռւնէլ
քլր դնեն
էբենց
վարդէ պէս թարմ ու անուչ
Հոտող
եբես–
նեբր : Անոնց
չբթոէնքէն
ժպէտներ
կր
թ ռէն
ււլ
անոնց աչքե րէն
փա
յլա կնե ր կր
վ՚աէսէն :
Ապառաժէ՛ն
սէրար
շուրր
կր ւղաոկէ
թեթեւ ու անռր եբեսէն կր քթթեն
անՀա–
մ ար
աչքերուն
անՀ ամ ար ճառաղա
յթնե–
բ ը ։ Վառահ
մոմերէն
բէսող պայհառոլ
-
թեան
մէշէն էնկոգ
կաթէլներ
Հա լահ
ոս—
կի կր տե՚լան : Ու ^՚՚ւբին
բոսոր
Հայելիին
վրայ
նոբ Հարսներ
ւէախկոտ
մատներով
իրենց
կոճակնեբր
կր քակեն
. • • ու շու–
բէն
մէշ հաւլկոդ
հէհեր կր հփհփան :
Մոմեր
երկայն
երկայն
էրենց
բռցեբր
էլօրրեն
. շուրր կր ժողվէ էր սարսուռ -
ներր, անոր աչքեբր
էբենց
քթթումէն
մէշ
քլաբէւնւէն
, կաթէէլներուն
ոսկէ
անձրեւր
վարդեր կր էէառէ հէրանէւ
սաւանէն
վ ր - *
րայ
յ
X
Ու մէնակ
մնացահ
քարայրէն
պատերր
րամպակ կը ղտռնան
, խմ սրէ ՛ղէ" կա -
էլուղ կր գառնան
, ու ներսէն
, երկրէն ար–
ղանղէն
մէկր կր բոլսնէ
չուքէ
մր պէս :
Անուն
չունէւ , ան աչք չունէ ,
Հալահ
մտտներուն
մէշէն
մօրուքէն
է^^է^ՐԸ
ղո՚լդ՚լալէն
դուրս կր թավւէն : Ան մտէկ
կ՝րնէ
բոցերուն
լեղուն
, մ աաէկ
կուաա
յ
մ սմ ե բանւ
ս է րտէն ու կր կենա
յ : Կր կե -
նայ։
Մ ոմ երուն
նռւագր
, դ ուր
սէն , կա -
նանչն է էէեր Հեւացող
քայլերուն
Հողէն,
Հո՚էխն
նեբս րերահ
բաւլձան^^եբուն
խուն–
քլր էլր ղսլէն անռր
սրտէւն։
Ու անոր
մօբուքր
աղաւնէէ
թեւէ մը
պէս կր սկսէ
ռւռէլ, ու ձէւնէ
ալիքէ
մը
պէս կր գողգղայ
:
Լ"յոեբր կր վախնան
անոր
Հոէէէն. ա —
նո^ք կբ փախչէն
,
անոնք
կ՝եբկննաՆ
,
րայց
մօրուքէն
Հովը՝
մեղմ՝
է՛ր
հփանքը
Կ՚՛ Կրկնէ՛
Ր՚էե
՚-է
տնտաբբեբ
սէբտէ
րեր՜
.•ւհ մ ոմ ե րր կր մ արէն արագ
արագ գ
էւոբոէնկ
Հաւատքէ
վառուահ
մէլմերր
կք*
գէմանան :
^ ^ե բունէն
քա չուելու
աաեն էբ մ օրուքլ»
)կր թօթէէէ
երեք անգամ
, էբտբմէ
աւելթ
ուժով : Անոր
Հովէն
քաբերուն
մէշ
7 " ՛ ճ
կ՝էէյնայ,
շուբեբուն
վրայ
"քզաէկ
ալէք —
ներ
էլր էլլոբնան :
\\ Ե բանէ ա յն
մ ոմ էն որ ղէտցաւ
ղ էմ ա –՜
.%աԼ • • • ;
X
Ու. շոլրեբէն
ելահ
երկու
աւլշէէլնեբ գ
արեւէն պէս աղուոր
, դէմացող
մոմր է–
րենց
լոյսէ
թտթերռլն
մէշ րէւնահ՝
էլեր–
թան
անկելու
արղանղէւն
մէշը
այն Հար -
սէն որ էր արէւնր
դրաւ էր ուխտ էն
մէշ։
ինն ամէս ու էնն օր եաքր
մոմր աչ -
խարՀ
կուղայ
աղուոր
մանչու
մր մար -
մէնով :
6՛
ՕՇԱԿԱՆ .
